លូកះ 16
1 អបរញ្ច យីឝុះ ឝិឞ្យេភ្យោន្យាមេកាំ កថាំ កថយាមាស កស្យចិទ៑ ធនវតោ មនុឞ្យស្យ គ្ឫហកាយ៌្យាធីឝេ សម្បត្តេរបវ្យយេៜបវាទិតេ សតិ
Jésus disait aussi à ses disciples: « Un homme riche avait un économe qu’on accusa devant lui de dissiper ses biens.
2 តស្យ ប្រភុស្តម៑ អាហូយ ជគាទ, ត្វយិ យាមិមាំ កថាំ ឝ្ឫណោមិ សា កីទ្ឫឝី? ត្វំ គ្ឫហកាយ៌្យាធីឝកម៌្មណោ គណនាំ ទឝ៌យ គ្ឫហកាយ៌្យាធីឝបទេ ត្វំ ន ស្ថាស្យសិ។
Il l’appela et lui dit: Qu’est-ce que j’entends dire de toi? Rends compte de ton administration: car désormais tu ne pourras plus gérer mes biens.
3 តទា ស គ្ឫហកាយ៌្យាធីឝោ មនសា ចិន្តយាមាស, ប្រភុ រ្យទិ មាំ គ្ឫហកាយ៌្យាធីឝបទាទ៑ ភ្រំឝយតិ តហ៌ិ កិំ ករិឞ្យេៜហំ? ម្ឫទំ ខនិតុំ មម ឝក្តិ រ្នាស្តិ ភិក្ឞិតុញ្ច លជ្ជិឞ្យេៜហំ។
Alors l’économe dit en lui-même: Que ferai-je, puisque mon maître me retire la gestion de ses biens? Travailler la terre, je n’en ai pas la force, et j’ai honte de mendier.
4 អតឯវ មយិ គ្ឫហកាយ៌្យាធីឝបទាត៑ ច្យុតេ សតិ យថា លោកា មហ្យម៑ អាឝ្រយំ ទាស្យន្តិ តទត៌្ហំ យត្កម៌្ម មយា ករណីយំ តន៑ និណ៌ីយតេ។
Je sais ce que je ferai, afin que, lorsqu’on m’aura ôté mon emploi, il y ait des gens qui me reçoivent dans leurs maisons.
5 បឝ្ចាត៑ ស ស្វប្រភោរេកៃកម៑ អធមណ៌ម៑ អាហូយ ប្រថមំ បប្រច្ឆ, ត្វត្តោ មេ ប្រភុណា កតិ ប្រាប្យម៑?
Faisant donc venir l’un après l’autre les débiteurs de son maître, il dit au premier: Combien dois-tu à mon maître?
6 តតះ ស ឧវាច, ឯកឝតាឍកតៃលានិ; តទា គ្ឫហកាយ៌្យាធីឝះ ប្រោវាច, តវ បត្រមានីយ ឝីឃ្រមុបវិឝ្យ តត្រ បញ្ចាឝតំ លិខ។
Il répondit: Cent barils d’huile. L’économe lui dit: Prends ton billet: assieds-toi vite, et écris cinquante.
7 បឝ្ចាទន្យមេកំ បប្រច្ឆ, ត្វត្តោ មេ ប្រភុណា កតិ ប្រាប្យម៑? តតះ សោវាទីទ៑ ឯកឝតាឍកគោធូមាះ; តទា ស កថយាមាស, តវ បត្រមានីយ អឝីតិំ លិខ។
Ensuite il dit à un autre: Et toi, combien dois-tu? Il répondit: Cent mesures de froment. L’économe lui dit: Prends ton billet, et écris quatre-vingts.
8 តេនៃវ ប្រភុស្តមយថាត៌្ហក្ឫតម៑ អធីឝំ តទ្ពុទ្ធិនៃបុណ្យាត៑ ប្រឝឝំស; ឥត្ថំ ទីប្តិរូបសន្តានេភ្យ ឯតត្សំសារស្យ សន្តានា វត៌្តមានកាលេៜធិកពុទ្ធិមន្តោ ភវន្តិ។ (aiōn g165)
Et le maître loua l’économe infidèle d’avoir agi habilement; car les enfants de ce siècle sont plus habiles entre eux que les enfants de la lumière. (aiōn g165)
9 អតោ វទាមិ យូយមប្យយថាត៌្ហេន ធនេន មិត្រាណិ លភធ្វំ តតោ យុឞ្មាសុ បទភ្រឞ្ដេឞ្វបិ តានិ ចិរកាលម៑ អាឝ្រយំ ទាស្យន្តិ។ (aiōnios g166)
Moi aussi je vous dis: Faites-vous des amis avec les richesses d’iniquité, afin que, lorsque vous quitterez la vie, ils vous reçoivent dans les tabernacles éternels. (aiōnios g166)
10 យះ កឝ្ចិត៑ ក្ឞុទ្រេ កាយ៌្យេ វិឝ្វាស្យោ ភវតិ ស មហតិ កាយ៌្យេបិ វិឝ្វាស្យោ ភវតិ, កិន្តុ យះ កឝ្ចិត៑ ក្ឞុទ្រេ កាយ៌្យេៜវិឝ្វាស្យោ ភវតិ ស មហតិ កាយ៌្យេប្យវិឝ្វាស្យោ ភវតិ។
Celui qui est fidèle dans les petites choses, est fidèle aussi dans les grandes, et celui qui est injuste dans les petites choses, est injuste aussi dans les grandes.
11 អតឯវ អយថាត៌្ហេន ធនេន យទិ យូយមវិឝ្វាស្យា ជាតាស្តហ៌ិ សត្យំ ធនំ យុឞ្មាកំ ករេឞុ កះ សមប៌យិឞ្យតិ?
Si donc vous n’avez pas été fidèles dans les richesses d’iniquité, qui vous confiera les biens véritables?
12 យទិ ច បរធនេន យូយម៑ អវិឝ្វាស្យា ភវថ តហ៌ិ យុឞ្មាកំ ស្វកីយធនំ យុឞ្មភ្យំ កោ ទាស្យតិ?
Et si vous n’avez pas été fidèles dans un bien étranger, qui vous donnera votre bien propre?
13 កោបិ ទាស ឧភៅ ប្រភូ សេវិតុំ ន ឝក្នោតិ, យត ឯកស្មិន៑ ប្រីយមាណោៜន្យស្មិន្នប្រីយតេ យទ្វា ឯកំ ជនំ សមាទ្ឫត្យ តទន្យំ តុច្ឆីករោតិ តទ្វទ៑ យូយមបិ ធនេឝ្វរៅ សេវិតុំ ន ឝក្នុថ។
Nul serviteur ne peut servir deux maîtres; car ou il haïra l’un et aimera l’autre, ou il s’attachera à l’un et méprisera l’autre. Vous ne pouvez servir Dieu et la Richesse. »
14 តទៃតាះ សវ៌្វាះ កថាះ ឝ្រុត្វា លោភិផិរូឝិនស្តមុបជហសុះ។
Les Pharisiens qui aimaient l’argent, écoutaient aussi tout cela, et se moquaient de lui.
15 តតះ ស ឧវាច, យូយំ មនុឞ្យាណាំ និកដេ ស្វាន៑ និទ៌ោឞាន៑ ទឝ៌យថ កិន្តុ យុឞ្មាកម៑ អន្តះករណានីឝ្វរោ ជានាតិ, យត៑ មនុឞ្យាណាម៑ អតិ ប្រឝំស្យំ តទ៑ ឦឝ្វរស្យ ឃ្ឫណ្យំ។
Jésus leur dit: « Vous êtes ceux qui se font passer pour justes devant les hommes; mais Dieu connaît vos cœurs; et ce qui est élevé aux yeux des hommes est une abomination devant Dieu.
16 យោហន អាគមនបយ៌្យនតំ យុឞ្មាកំ សមីបេ វ្យវស្ថាភវិឞ្យទ្វាទិនាំ លេខនានិ ចាសន៑ តតះ ប្រភ្ឫតិ ឦឝ្វររាជ្យស្យ សុសំវាទះ ប្រចរតិ, ឯកៃកោ លោកស្តន្មធ្យំ យត្នេន ប្រវិឝតិ ច។
La Loi et les prophètes vont jusqu’à Jean; depuis Jean, le royaume de Dieu est annoncé, et chacun fait effort pour y entrer.
17 វរំ នភសះ ប្ឫថិវ្យាឝ្ច លោបោ ភវិឞ្យតិ តថាបិ វ្យវស្ថាយា ឯកពិន្ទោរបិ លោបោ ន ភវិឞ្យតិ។
Plus facilement le ciel et la terre passeront, qu’un seul trait de la Loi périsse.
18 យះ កឝ្ចិត៑ ស្វីយាំ ភាយ៌្យាំ វិហាយ ស្ត្រិយមន្យាំ វិវហតិ ស បរទារាន៑ គច្ឆតិ, យឝ្ច តា ត្យក្តាំ នារីំ វិវហតិ សោបិ បរទារាន គច្ឆតិ។
Quiconque renvoie sa femme et en épouse une autre, commet un adultère; et quiconque épouse la femme renvoyée par son mari, commet un adultère.
19 ឯកោ ធនី មនុឞ្យះ ឝុក្លានិ សូក្ឞ្មាណិ វស្ត្រាណិ បយ៌្យទធាត៑ ប្រតិទិនំ បរិតោឞរូបេណាភុំក្តាបិវច្ច។
Il y avait un homme riche qui était vêtu de pourpre et de fin lin, et qui faisait chaque jour splendide chère.
20 សវ៌្វាង្គេ ក្ឞតយុក្ត ឥលិយាសរនាមា កឝ្ចិទ៑ ទរិទ្រស្តស្យ ធនវតោ ភោជនបាត្រាត៑ បតិតម៑ ឧច្ឆិឞ្ដំ ភោក្តុំ វាញ្ឆន៑ តស្យ ទ្វារេ បតិត្វាតិឞ្ឋត៑;
Un pauvre, nommé Lazare, était couché à sa porte, couvert d’ulcères,
21 អថ ឝ្វាន អាគត្យ តស្យ ក្ឞតាន្យលិហន៑។
et souhaitant de se rassasier des miettes qui tombaient de la table du riche; mais les chiens mêmes venaient lécher ses ulcères.
22 កិយត្កាលាត្បរំ ស ទរិទ្រះ ប្រាណាន៑ ជហៅ; តតះ ស្វគ៌ីយទូតាស្តំ នីត្វា ឥព្រាហីមះ ក្រោឌ ឧបវេឝយាមាសុះ។
Or, il arriva que le pauvre mourut, et il fut porté par les anges dans le sein d’Abraham. Le riche mourut aussi, et on lui donna la sépulture.
23 បឝ្ចាត៑ ស ធនវានបិ មមារ, តំ ឝ្មឝានេ ស្ថាបយាមាសុឝ្ច; កិន្តុ បរលោកេ ស វេទនាកុលះ សន៑ ឩទ៌្ធ្វាំ និរីក្ឞ្យ ពហុទូរាទ៑ ឥព្រាហីមំ តត្ក្រោឌ ឥលិយាសរញ្ច វិលោក្យ រុវន្នុវាច; (Hadēs g86)
Dans l’enfer, il leva les yeux, et tandis qu’il était en proie aux tourments, il vit de loin Abraham, et Lazare dans son sein, (Hadēs g86)
24 ហេ បិតរ៑ ឥព្រាហីម៑ អនុគ្ឫហ្យ អង្គុល្យគ្រភាគំ ជលេ មជ្ជយិត្វា មម ជិហ្វាំ ឝីតលាំ កត៌្តុម៑ ឥលិយាសរំ ប្រេរយ, យតោ វហ្និឝិខាតោហំ វ្យថិតោស្មិ។
et il s’écria: Abraham, notre père, aie pitié de moi, et envoie Lazare, pour qu’il trempe dans l’eau le bout de son doigt et me rafraîchisse la langue; car je souffre cruellement de ces flammes.
25 តទា ឥព្រាហីម៑ ពភាឞេ, ហេ បុត្រ ត្វំ ជីវន៑ សម្បទំ ប្រាប្តវាន៑ ឥលិយាសរស្តុ វិបទំ ប្រាប្តវាន៑ ឯតត៑ ស្មរ, កិន្តុ សម្ប្រតិ តស្យ សុខំ តវ ច ទុះខំ ភវតិ។
Abraham répondit: Mon fils, souviens-toi que tu as reçu tes biens pendant ta vie, et que pareillement Lazare a eu ses maux: maintenant il est ici consolé, et toi, tu souffres.
26 អបរមបិ យុឞ្មាកម៑ អស្មាកញ្ច ស្ថានយោ រ្មធ្យេ មហទ្វិច្ឆេទោៜស្តិ តត ឯតត្ស្ថានស្យ លោកាស្តត៑ ស្ថានំ យាតុំ យទ្វា តត្ស្ថានស្យ លោកា ឯតត៑ ស្ថានមាយាតុំ ន ឝក្នុវន្តិ។
De plus, entre nous et vous il y a pour toujours un grand abîme, afin que ceux qui voudraient passer d’ici vers vous ne le puissent, et qu’il soit impossible de passer de là-bas jusqu’à nous.
27 តទា ស ឧក្តវាន៑, ហេ បិតស្តហ៌ិ ត្វាំ និវេទយាមិ មម បិតុ រ្គេហេ យេ មម បញ្ច ភ្រាតរះ សន្តិ
Et le riche dit: Je te prie donc, père, d’envoyer Lazare dans la maison de mon père,
28 តេ យថៃតទ៑ យាតនាស្ថានំ នាយាស្យន្តិ តថា មន្ត្រណាំ ទាតុំ តេឞាំ សមីបម៑ ឥលិយាសរំ ប្រេរយ។
— car j’ai cinq frères, — pour leur attester ces choses de peur qu’ils ne viennent, eux aussi, dans ce lieu de tourments.
29 តត ឥព្រាហីម៑ ឧវាច, មូសាភវិឞ្យទ្វាទិនាញ្ច បុស្តកានិ តេឞាំ និកដេ សន្តិ តេ តទ្វចនានិ មន្យន្តាំ។
Abraham répondit: Ils ont Moïse et les prophètes; qu’ils les écoutent. —
30 តទា ស និវេទយាមាស, ហេ បិតរ៑ ឥព្រាហីម៑ ន តថា, កិន្តុ យទិ ម្ឫតលោកានាំ កឝ្ចិត៑ តេឞាំ សមីបំ យាតិ តហ៌ិ តេ មនាំសិ វ្យាឃោដយិឞ្យន្តិ។
Non, Abraham, notre père, reprit-il; mais si quelqu’un des morts va vers eux, ils se repentiront.
31 តត ឥព្រាហីម៑ ជគាទ, តេ យទិ មូសាភវិឞ្យទ្វាទិនាញ្ច វចនានិ ន មន្យន្តេ តហ៌ិ ម្ឫតលោកានាំ កស្មិំឝ្ចិទ៑ ឧត្ថិតេបិ តេ តស្យ មន្ត្រណាំ ន មំស្យន្តេ។
Mais Abraham lui dit: S’ils n’écoutent pas Moïse et les prophètes, quelqu’un des morts ressusciterait, qu’ils ne le croiraient point. »
