លូកះ 15
1 តទា ករសញ្ចាយិនះ បាបិនឝ្ច លោកា ឧបទេឝ្កថាំ ឝ្រោតុំ យីឝោះ សមីបម៑ អាគច្ឆន៑។
I przybliżali się do niego wszyscy celnicy i grzesznicy, aby go słuchali.
2 តតះ ផិរូឝិន ឧបាធ្យាយាឝ្ច វិវទមានាះ កថយាមាសុះ ឯឞ មានុឞះ បាបិភិះ សហ ប្រណយំ ក្ឫត្វា តៃះ សាទ៌្ធំ ភុំក្តេ។
I szemrali Faryzeuszowie i nauczeni w Piśmie, mówiąc: Ten grzeszniki przyjmuje i je z nimi.
3 តទា ស តេភ្យ ឥមាំ ទ្ឫឞ្ដាន្តកថាំ កថិតវាន៑,
I powiedział im to podobieństwo, mówiąc:
4 កស្យចិត៑ ឝតមេឞេឞុ តិឞ្ឋត្មុ តេឞាមេកំ ស យទិ ហារយតិ តហ៌ិ មធ្យេប្រាន្តរម៑ ឯកោនឝតមេឞាន៑ វិហាយ ហារិតមេឞស្យ ឧទ្ទេឝប្រាប្តិបយ៌្យនតំ ន គវេឞយតិ, ឯតាទ្ឫឝោ លោកោ យុឞ្មាកំ មធ្យេ ក អាស្តេ?
Któryż z was człowiek, gdyby miał sto owiec, a straciłby jednę z nich, izali nie zostawia onych dziewięćdziesięciu i dziewięciu na puszczy, a nie idzie za oną, która zginęła, ażby ją znalazł?
5 តស្យោទ្ទេឝំ ប្រាប្យ ហ្ឫឞ្ដមនាស្តំ ស្កន្ធេ និធាយ ស្វស្ថានម៑ អានីយ ពន្ធុពាន្ធវសមីបវាសិន អាហូយ វក្តិ,
A znalazłszy kładzie ją na ramiona swoje, radując się.
6 ហារិតំ មេឞំ ប្រាប្តោហម៑ អតោ ហេតោ រ្មយា សាទ៌្ធម៑ អានន្ទត។
A przyszedłszy do domu, zwołuje przyjaciół, i sąsiadów, mówiąc im: Radujcie się ze mną; bom znalazł owcę, która była zginęła.
7 តទ្វទហំ យុឞ្មាន៑ វទាមិ, យេឞាំ មនះបរាវត៌្តនស្យ ប្រយោជនំ នាស្តិ, តាទ្ឫឝៃកោនឝតធាម៌្មិកការណាទ៑ យ អានន្ទស្តស្មាទ៑ ឯកស្យ មនះបរិវត៌្តិនះ បាបិនះ ការណាត៑ ស្វគ៌េ ៜធិកានន្ទោ ជាយតេ។
Powiadam wam, że taka będzie radość w niebie nad jednym grzesznikiem pokutującym, więcej niż nad dziewięćdziesiąt i dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują pokuty.
8 អបរញ្ច ទឝានាំ រូប្យខណ្ឌានាម៑ ឯកខណ្ឌេ ហារិតេ ប្រទីបំ ប្រជ្វាល្យ គ្ឫហំ សម្មាជ៌្យ តស្យ ប្រាប្តិំ យាវទ៑ យត្នេន ន គវេឞយតិ, ឯតាទ្ឫឝី យោឞិត៑ កាស្តេ?
Albo która niewiasta mając dziesięć groszy, jeźliby straciła grosz jeden, izali nie zapala świecy, i nie umiata domu, a nie szuka z pilnością, ażby znalazła?
9 ប្រាប្តេ សតិ ពន្ធុពាន្ធវសមីបវាសិនីរាហូយ កថយតិ, ហារិតំ រូប្យខណ្ឌំ ប្រាប្តាហំ តស្មាទេវ មយា សាទ៌្ធម៑ អានន្ទត។
A znalazłszy, zwołuje przyjaciółek i sąsiadek, mówiąc: Radujcie się ze mną; albowiem znalazłam grosz, którym była straciła.
10 តទ្វទហំ យុឞ្មាន៑ វ្យាហរាមិ, ឯកេន បាបិនា មនសិ បរិវត៌្តិតេ, ឦឝ្វរស្យ ទូតានាំ មធ្យេប្យានន្ទោ ជាយតេ។
Tak, powiadam wam, będzie radość przed Anioły Bożymi nad jednym grzesznikiem pokutującym.
11 អបរញ្ច ស កថយាមាស, កស្យចិទ៑ ទ្វៅ បុត្រាវាស្តាំ,
Nadto rzekł: Człowiek niektóry miał dwóch synów,
12 តយោះ កនិឞ្ឋះ បុត្រះ បិត្រេ កថយាមាស, ហេ បិតស្តវ សម្បត្ត្យា យមំឝំ ប្រាប្ស្យាម្យហំ វិភជ្យ តំ ទេហិ, តតះ បិតា និជាំ សម្បត្តិំ វិភជ្យ តាភ្យាំ ទទៅ។
I rzekł młodszy z nich ojcu: Ojcze! daj mi dział majętności na mię przypadający. I rozdzielił im majętność.
13 កតិបយាត៑ កាលាត៑ បរំ ស កនិឞ្ឋបុត្រះ សមស្តំ ធនំ សំគ្ឫហ្យ ទូរទេឝំ គត្វា ទុឞ្ដាចរណេន សវ៌្វាំ សម្បត្តិំ នាឝយាមាស។
A po niewielu dniach, zebrawszy wszystko on młodszy syn, odjechał w daleką krainę, i rozproszył tam majętność swoję, żyjąc rozpustnie.
14 តស្យ សវ៌្វធនេ វ្យយំ គតេ តទ្ទេឝេ មហាទុព៌្ហិក្ឞំ ពភូវ, តតស្តស្យ ទៃន្យទឝា ភវិតុម៑ អារេភេ។
A gdy wszystko potracił, stał się głód wielki w onej krainie, a on począł niedostatek cierpieć.
15 តតះ បរំ ស គត្វា តទ្ទេឝីយំ គ្ឫហស្ថមេកម៑ អាឝ្រយត; តតះ សតំ ឝូករវ្រជំ ចារយិតុំ ប្រាន្តរំ ប្រេឞយាមាស។
A tak szedłszy, przystał do jednego mieszczanina onej krainy, który go posłał do folwarku swego, aby pasł świnie.
16 កេនាបិ តស្មៃ ភក្ឞ្យាទានាត៑ ស ឝូករផលវល្កលេន បិចិណ្ឌបូរណាំ វវាញ្ឆ។
I żądał napełnić brzuch swój młótem, które jadały świnie; ale mu nikt nie dawał.
17 ឝេឞេ ស មនសិ ចេតនាំ ប្រាប្យ កថយាមាស, ហា មម បិតុះ សមីបេ កតិ កតិ វេតនភុជោ ទាសា យថេឞ្ដំ តតោធិកញ្ច ភក្ឞ្យំ ប្រាប្នុវន្តិ កិន្ត្វហំ ក្ឞុធា មុមូឞ៌ុះ។
Potem przyszedłszy do siebie, rzekł: O jako wiele najemników ojca mego mają dosyć chleba, a ja od głodu ginę!
18 អហមុត្ថាយ បិតុះ សមីបំ គត្វា កថាមេតាំ វទិឞ្យាមិ, ហេ បិតរ៑ ឦឝ្វរស្យ តវ ច វិរុទ្ធំ បាបមករវម្
Wstawszy tedy, pójdę do ojca mego i rzekę mu: Ojcze! zgrzeszyłem przeciwko niebu i przed tobą.
19 តវ បុត្រឥតិ វិខ្យាតោ ភវិតុំ ន យោគ្យោស្មិ ច, មាំ តវ វៃតនិកំ ទាសំ ក្ឫត្វា ស្ថាបយ។
I nie jestem godzien więcej być nazywany synem twoim, uczyń mię jako jednego z najemników twoich.
20 បឝ្ចាត៑ ស ឧត្ថាយ បិតុះ សមីបំ ជគាម; តតស្តស្យ បិតាតិទូរេ តំ និរីក្ឞ្យ ទយាញ្ចក្រេ, ធាវិត្វា តស្យ កណ្ឋំ គ្ឫហីត្វា តំ ចុចុម្ព ច។
Tedy wstawszy, szedł do ojca swego. A gdy on jeszcze był opodal, ujrzał go ojciec jego, i użaliwszy się go, przybieżał, a padłszy na szyję jego, pocałował go.
21 តទា បុត្រ ឧវាច, ហេ បិតរ៑ ឦឝ្វរស្យ តវ ច វិរុទ្ធំ បាបមករវំ, តវ បុត្រឥតិ វិខ្យាតោ ភវិតុំ ន យោគ្យោស្មិ ច។
I rzekł mu syn: Ojcze! zgrzeszyłem przeciwko niebu i przed tobą, i jużem nie jest godzien, abym był nazywany synem twoim.
22 កិន្តុ តស្យ បិតា និជទាសាន៑ អាទិទេឝ, សវ៌្វោត្តមវស្ត្រាណ្យានីយ បរិធាបយតៃនំ ហស្តេ ចាង្គុរីយកម៑ អប៌យត បាទយោឝ្ចោបានហៅ សមប៌យត;
Rzekł tedy ojciec do sług swoich: Przynieście onę przednią szatę, a obleczcie go, i dajcie pierścień na rękę jego, i obuwie na nogi jego.
23 បុឞ្ដំ គោវត្សម៑ អានីយ មារយត ច តំ ភុក្ត្វា វយម៑ អានន្ទាម។
A przywiódłszy ono tłuste cielę, zabijcie, a jedząc bądźmy weseli.
24 យតោ មម បុត្រោយម៑ អម្រិយត បុនរជីវីទ៑ ហារិតឝ្ច លព្ធោភូត៑ តតស្ត អានន្ទិតុម៑ អារេភិរេ។
Albowiem ten syn mój umarł był, a zasię ożył; zginął był, i znaleziony jest; i poczęli się weselić.
25 តត្កាលេ តស្យ ជ្យេឞ្ឋះ បុត្រះ ក្ឞេត្រ អាសីត៑។ អថ ស និវេឝនស្យ និកដំ អាគច្ឆន៑ ន្ឫត្យានាំ វាទ្យានាញ្ច ឝព្ទំ ឝ្រុត្វា
Ale starszy syn jego był na polu; a gdy przychodząc przybliżył się ku domowi, usłyszał muzykę i tańce;
26 ទាសានាម៑ ឯកម៑ អាហូយ បប្រច្ឆ, កិំ ការណមស្យ?
A zawoławszy jednego z sług, pytał, co by to było.
27 តតះ សោវាទីត៑, តវ ភ្រាតាគមត៑, តវ តាតឝ្ច តំ សុឝរីរំ ប្រាប្យ បុឞ្ដំ គោវត្សំ មារិតវាន៑។
A on mu powiedział: Brat twój przyszedł, i zabił ojciec twój ono tłuste cielę, iż go zdrowego dostał.
28 តតះ ស ប្រកុប្យ និវេឝនាន្តះ ប្រវេឞ្ដុំ ន សម្មេនេ; តតស្តស្យ បិតា ពហិរាគត្យ តំ សាធយាមាស។
I rozgniewał się, a nie chciał wnijść; ale ojciec jego wyszedłszy prosił go.
29 តតះ ស បិតរំ ប្រត្យុវាច, បឝ្យ តវ កាញ្ចិទប្យាជ្ញាំ ន វិលំឃ្យ ពហូន៑ វត្សរាន៑ អហំ ត្វាំ សេវេ តថាបិ មិត្រៃះ សាទ៌្ធម៑ ឧត្សវំ កត៌្តុំ កទាបិ ឆាគមេកមបិ មហ្យំ នាទទាះ;
A on odpowiadając, rzekł ojcu: Oto przez tak wiele lat służę tobie, a nigdym nie przestąpił przykazania twego; wszakżeś mi nigdy nie dał koźlęcia, abym się z przyjacioły moimi weselił.
30 កិន្តុ តវ យះ បុត្រោ វេឝ្យាគមនាទិភិស្តវ សម្បត្តិម៑ អបវ្យយិតវាន៑ តស្មិន្នាគតមាត្រេ តស្យៃវ និមិត្តំ បុឞ្ដំ គោវត្សំ មារិតវាន៑។
Ale gdy ten syn twój, który pożarł majętność twoję z wszetecznicami, przyszedł, zabiłeś mu ono tłuste cielę.
31 តទា តស្យ បិតាវោចត៑, ហេ បុត្រ ត្វំ សវ៌្វទា មយា សហាសិ តស្មាន៑ មម យទ្យទាស្តេ តត្សវ៌្វំ តវ។
A on mu rzekł; Synu! tyś zawsze ze mną, a wszystkie dobra moje twoje są.
32 កិន្តុ តវាយំ ភ្រាតា ម្ឫតះ បុនរជីវីទ៑ ហារិតឝ្ច ភូត្វា ប្រាប្តោភូត៑, ឯតស្មាត៑ ការណាទ៑ ឧត្សវានន្ទៅ កត៌្តុម៑ ឧចិតមស្មាកម៑។
Lecz trzeba było weselić się i radować, że ten brat twój umarł był, a zasię ożył, i zginął był a znaleziony jest.
