យោហនះ 6
1 តតះ បរំ យីឝុ រ្គាលីល៑ ប្រទេឝីយស្យ តិវិរិយានាម្នះ សិន្ធោះ បារំ គតវាន៑។
Potem Jezus przeprawił się na drugą stronę Jeziora Galilejskiego, zwanego też Jeziorem Tyberiadzkim.
2 តតោ វ្យាធិមល្លោកស្វាស្ថ្យករណរូបាណិ តស្យាឝ្ចយ៌្យាណិ កម៌្មាណិ ទ្ឫឞ្ដ្វា ពហវោ ជនាស្តត្បឝ្ចាទ៑ អគច្ឆន៑។
Towarzyszyły Mu tłumy, bo ludzie widzieli, jak w cudowny sposób uzdrawiał chorych.
3 តតោ យីឝុះ បវ៌្វតមារុហ្យ តត្រ ឝិឞ្យៃះ សាកម៑។
Jezus wszedł na górę i usiadł tam ze swoimi uczniami.
4 តស្មិន៑ សមយ និស្តារោត្សវនាម្និ យិហូទីយានាម ឧត្សវ ឧបស្ថិតេ
A zbliżało się wtedy żydowskie święto Paschy.
5 យីឝុ រ្នេត្រេ ឧត្តោល្យ ពហុលោកាន៑ ស្វសមីបាគតាន៑ វិលោក្យ ផិលិបំ ប្ឫឞ្ដវាន៑ ឯតេឞាំ ភោជនាយ ភោជទ្រវ្យាណិ វយំ កុត្រ ក្រេតុំ ឝក្រុមះ?
Gdy Jezus rozejrzał się i zobaczył, nadchodzące ogromne tłumy ludzi, powiedział do Filipa: —Gdzie kupimy chleb, aby ci ludzie mogli coś zjeść?
6 វាក្យមិទំ តស្យ បរីក្ឞាត៌្ហម៑ អវាទីត៑ កិន្តុ យត៑ ករិឞ្យតិ តត៑ ស្វយម៑ អជានាត៑។
Zapytał o to, aby wystawić go na próbę. Wiedział bowiem, co ma robić.
7 ផិលិបះ ប្រត្យវោចត៑ ឯតេឞាម៑ ឯកៃកោ យទ្យល្បម៑ អល្បំ ប្រាប្នោតិ តហ៌ិ មុទ្រាបាទទ្វិឝតេន ក្រីតបូបា អបិ ន្យូនា ភវិឞ្យន្តិ។
—Nawet fortuna nie wystarczyłaby, aby każdy mógł dostać chociaż kawałek chleba—odrzekł Filip.
8 ឝិមោន៑ បិតរស្យ ភ្រាតា អាន្ទ្រិយាខ្យះ ឝិឞ្យាណាមេកោ វ្យាហ្ឫតវាន្
Wtedy do rozmowy włączył się inny uczeń—Andrzej, brat Szymona Piotra:
9 អត្រ កស្យចិទ៑ ពាលកស្យ សមីបេ បញ្ច យាវបូបាះ ក្ឞុទ្រមត្ស្យទ្វយញ្ច សន្តិ កិន្តុ លោកានាំ ឯតាវាតាំ មធ្យេ តៃះ កិំ ភវិឞ្យតិ?
—Jest tu chłopiec, który ma pięć jęczmiennych chlebów i dwie ryby. Ale co to jest dla takiego tłumu?
10 បឝ្ចាទ៑ យីឝុរវទត៑ លោកានុបវេឝយត តត្រ ពហុយវសសត្ត្វាត៑ បញ្ចសហស្ត្រេភ្យោ ន្យូនា អធិកា វា បុរុឞា ភូម្យាម៑ ឧបាវិឝន៑។
—Każcie wszystkim usiąść!—powiedział Jezus. Ludzie usiedli więc na trawie, a samych tylko mężczyzn było tam około pięciu tysięcy.
11 តតោ យីឝុស្តាន៑ បូបានាទាយ ឦឝ្វរស្យ គុណាន៑ កីត៌្តយិត្វា ឝិឞ្យេឞុ សមាប៌យត៑ តតស្តេ តេភ្យ ឧបវិឞ្ដលោកេភ្យះ បូបាន៑ យថេឞ្ដមត្ស្យញ្ច ប្រាទុះ។
Jezus wziął chleby, podziękował za nie Bogu i polecił rozdać je siedzącym—każdemu tyle, ile chciał. To samo zrobił z rybami.
12 តេឞុ ត្ឫប្តេឞុ ស តានវោចទ៑ ឯតេឞាំ កិញ្ចិទបិ យថា នាបចីយតេ តថា សវ៌្វាណ្យវឝិឞ្ដានិ សំគ្ឫហ្លីត។
Gdy już wszyscy się najedli, powiedział uczniom: —Pozbierajcie resztki, aby nic się nie zmarnowało.
13 តតះ សវ៌្វេឞាំ ភោជនាត៑ បរំ តេ តេឞាំ បញ្ចានាំ យាវបូបានាំ អវឝិឞ្ដាន្យខិលានិ សំគ្ឫហ្យ ទ្វាទឝឌល្លកាន៑ អបូរយន៑។
I z pięciu jęczmiennych chlebów zebrano aż dwanaście koszy resztek chleba!
14 អបរំ យីឝោរេតាទ្ឫឝីម៑ អាឝ្ចយ៌្យក្រិយាំ ទ្ឫឞ្ដ្វា លោកា មិថោ វក្តុមារេភិរេ ជគតិ យស្យាគមនំ ភវិឞ្យតិ ស ឯវាយម៑ អវឝ្យំ ភវិឞ្យទ្វក្ត្តា។
Gdy ludzie uświadomili sobie, jakiego cudu dokonał Jezus, zaczęli wołać: —To na pewno jest ten prorok, który miał nadejść!
15 អតឯវ លោកា អាគត្យ តមាក្រម្យ រាជានំ ករិឞ្យន្តិ យីឝុស្តេឞាម៑ ឦទ្ឫឝំ មានសំ វិជ្ញាយ បុនឝ្ច បវ៌្វតម៑ ឯកាកី គតវាន៑។
Lecz Jezus zorientował się, że chcą Go zabrać i obwołać królem. Dlatego samotnie oddalił się na górę.
16 សាយំកាល ឧបស្ថិតេ ឝិឞ្យា ជលធិតដំ វ្រជិត្វា នាវមារុហ្យ នគរទិឝិ សិន្ធៅ វាហយិត្វាគមន៑។
Wieczorem uczniowie zeszli na brzeg,
17 តស្មិន៑ សមយេ តិមិរ ឧបាតិឞ្ឋត៑ កិន្តុ យីឞុស្តេឞាំ សមីបំ នាគច្ឆត៑។
wsiedli do łodzi i popłynęli w kierunku Kafarnaum.
18 តទា ប្រពលបវនវហនាត៑ សាគរេ មហាតរង្គោ ភវិតុម៑ អារេភេ។
Wkrótce zerwał się silny wiatr i jezioro bardzo się wzburzyło.
19 តតស្តេ វាហយិត្វា ទ្វិត្រាន៑ ក្រោឝាន៑ គតាះ បឝ្ចាទ៑ យីឝុំ ជលធេរុបរិ បទ្ភ្យាំ វ្រជន្តំ នៅកាន្តិកម៑ អាគច្ឆន្តំ វិលោក្យ ត្រាសយុក្តា អភវន្
Intensywnie wiosłując, przepłynęli jakieś pięć kilometrów. Nagle zobaczyli Jezusa idącego po wodzie i będącego już blisko łodzi. Przerazili się,
20 កិន្តុ ស តានុក្ត្តវាន៑ អយមហំ មា ភៃឞ្ដ។
lecz On zawołał: —Nie bójcie się, to Ja!
21 តទា តេ តំ ស្វៃរំ នាវិ គ្ឫហីតវន្តះ តទា តត្ក្ឞណាទ៑ ឧទ្ទិឞ្ដស្ថានេ នៅរុបាស្ថាត៑។
Chcieli Go wziąć do łodzi, ale okazało się, że właśnie dobijają do brzegu—do miejsca, do którego płynęli.
22 យយា នាវា ឝិឞ្យា អគច្ឆន៑ តទន្យា កាបិ នៅកា តស្មិន៑ ស្ថានេ នាសីត៑ តតោ យីឝុះ ឝិឞ្យៃះ សាកំ នាគមត៑ កេវលាះ ឝិឞ្យា អគមន៑ ឯតត៑ បារស្ថា លោកា ជ្ញាតវន្តះ។
Następnego dnia, tłum ludzi, zebrany na przeciwległym brzegu, zorientował się, że poza jedną łodzią, którą odpłynęli uczniowie, nie było innej. Wiedzieli też, że Jezus nie wsiadł do łodzi z uczniami, bo odpłynęli sami.
23 កិន្តុ តតះ បរំ ប្រភុ រ្យត្រ ឦឝ្វរស្យ គុណាន៑ អនុកីត៌្ត្យ លោកាន៑ បូបាន៑ អភោជយត៑ តត្ស្ថានស្យ សមីបស្ថតិវិរិយាយា អបរាស្តរណយ អាគមន៑។
Tymczasem na miejsce, w którym Jezus nakarmił ludzi chlebem, przypłynęły z Tyberiady inne łodzie.
24 យីឝុស្តត្រ នាស្តិ ឝិឞ្យា អបិ តត្រ នា សន្តិ លោកា ឥតិ វិជ្ញាយ យីឝុំ គវេឞយិតុំ តរណិភិះ កផន៌ាហូម៑ បុរំ គតាះ។
Gdy ludzie zauważyli, że nie ma ani Jezusa, ani uczniów, wsiedli do łodzi i popłynęli do Kafarnaum, aby Go odnaleźć.
25 តតស្តេ សរិត្បតេះ បារេ តំ សាក្ឞាត៑ ប្រាប្យ ប្រាវោចន៑ ហេ គុរោ ភវាន៑ អត្រ ស្ថានេ កទាគមត៑?
Gdy Go znaleźli, zapytali: —Nauczycielu! Kiedy zdążyłeś tu przybyć?
26 តទា យីឝុស្តាន៑ ប្រត្យវាទីទ៑ យុឞ្មានហំ យថាត៌្ហតរំ វទាមិ អាឝ្ចយ៌្យកម៌្មទឝ៌នាទ្ធេតោ រ្ន កិន្តុ បូបភោជនាត៑ តេន ត្ឫប្តត្វាញ្ច មាំ គវេឞយថ។
—Zapewniam was, że szukacie Mnie nie dlatego, że ujrzeliście cud, lecz dlatego, że najedliście się do syta—odpowiedział Jezus.
27 ក្ឞយណីយភក្ឞ្យាត៌្ហំ មា ឝ្រាមិឞ្ដ កិន្ត្វន្តាយុព៌្ហក្ឞ្យាត៌្ហំ ឝ្រាម្យត, តស្មាត៑ តាទ្ឫឝំ ភក្ឞ្យំ មនុជបុត្រោ យុឞ្មាភ្យំ ទាស្យតិ; តស្មិន៑ តាត ឦឝ្វរះ ប្រមាណំ ប្រាទាត៑។ (aiōnios g166)
—Starajcie się jednak nie o ten nietrwały pokarm, ale o pokarm dający życie wieczne, który Ja, Syn Człowieczy, mogę wam zapewnić. Po to właśnie posłał Mnie Bóg Ojciec! (aiōnios g166)
28 តទា តេៜប្ឫច្ឆន៑ ឦឝ្វរាភិមតំ កម៌្ម កត៌្តុម៑ អស្មាភិះ កិំ កត៌្តវ្យំ?
—A co mamy zrobić, żeby wypełnić wolę Boga?—pytali.
29 តតោ យីឝុរវទទ៑ ឦឝ្វរោ យំ ប្រៃរយត៑ តស្មិន៑ វិឝ្វសនម៑ ឦឝ្វរាភិមតំ កម៌្ម។
—Wolą Boga jest to, abyście wierzyli Temu, którego On posłał—odparł Jezus.
30 តទា តេ វ្យាហរន៑ ភវតា កិំ លក្ឞណំ ទឝ៌ិតំ យទ្ទ្ឫឞ្ដ្វា ភវតិ វិឝ្វសិឞ្យាមះ? ត្វយា កិំ កម៌្ម ក្ឫតំ?
—Jakiego cudu dokonasz więc, abyśmy mogli go zobaczyć i uwierzyć ci?
31 អស្មាកំ បូវ៌្វបុរុឞា មហាប្រាន្តរេ មាន្នាំ ភោក្ត្តុំ ប្រាបុះ យថា លិបិរាស្តេ។ ស្វគ៌ីយាណិ តុ ភក្ឞ្យាណិ ប្រទទៅ បរមេឝ្វរះ។
Nasi przodkowie codziennie jedli mannę na pustyni. Pismo mówi: „Dał im do jedzenia chleb z nieba”.
32 តទា យីឝុរវទទ៑ អហំ យុឞ្មានតិយថាត៌្ហំ វទាមិ មូសា យុឞ្មាភ្យំ ស្វគ៌ីយំ ភក្ឞ្យំ នាទាត៑ កិន្តុ មម បិតា យុឞ្មាភ្យំ ស្វគ៌ីយំ បរមំ ភក្ឞ្យំ ទទាតិ។
—Zapewniam was, że to nie Mojżesz dawał chleb z nieba—odrzekł Jezus—ale mój Ojciec daje wam teraz prawdziwy chleb z nieba.
33 យះ ស្វគ៌ាទវរុហ្យ ជគតេ ជីវនំ ទទាតិ ស ឦឝ្វរទត្តភក្ឞ្យរូបះ។
Chlebem od Boga jest bowiem Ten, który przychodzi z nieba—to On daje światu życie.
34 តទា តេ ប្រាវោចន៑ ហេ ប្រភោ ភក្ឞ្យមិទំ និត្យមស្មភ្យំ ទទាតុ។
—Panie, dawaj nam zawsze ten chleb—prosili Go.
35 យីឝុរវទទ៑ អហមេវ ជីវនរូបំ ភក្ឞ្យំ យោ ជនោ មម សន្និធិម៑ អាគច្ឆតិ ស ជាតុ ក្ឞុធាត៌្តោ ន ភវិឞ្យតិ, តថា យោ ជនោ មាំ ប្រត្យេតិ ស ជាតុ ត្ឫឞាត៌្តោ ន ភវិឞ្យតិ។
—To Ja jestem chlebem życia!—odpowiedział Jezus. —Kto do Mnie przychodzi, nie będzie głodny. A kto wierzy Mi, nie zazna pragnienia.
36 មាំ ទ្ឫឞ្ដ្វាបិ យូយំ ន វិឝ្វសិថ យុឞ្មានហម៑ ឥត្យវោចំ។
Ale nie pierwszy raz o tym mówię, a wy patrzycie na Mnie i nadal nie wierzycie.
37 បិតា មហ្យំ យាវតោ លោកានទទាត៑ តេ សវ៌្វ ឯវ មមាន្តិកម៑ អាគមិឞ្យន្តិ យះ កឝ្ចិច្ច មម សន្និធិម៑ អាយាស្យតិ តំ កេនាបិ ប្រការេណ ន ទូរីករិឞ្យាមិ។
Jednak ci wszyscy, których dał Mi Ojciec, przyjdą do Mnie. A Ja nikogo z nich nie odtrącę.
38 និជាភិមតំ សាធយិតុំ ន ហិ កិន្តុ ប្រេរយិតុរភិមតំ សាធយិតុំ ស្វគ៌ាទ៑ អាគតោស្មិ។
Przyszedłem bowiem z nieba nie po to, aby działać na własną rękę, lecz żeby wypełnić wolę Ojca, który Mnie posłał.
39 ស យាន៑ យាន៑ លោកាន៑ មហ្យមទទាត៑ តេឞាមេកមបិ ន ហារយិត្វា ឝេឞទិនេ សវ៌្វានហម៑ ឧត្ថាបយាមិ ឥទំ មត្ប្រេរយិតុះ បិតុរភិមតំ។
On nie chce, abym kogoś stracił, ale pragnie, abym wszystkich ożywił w dniu ostatecznym.
40 យះ កឝ្ចិន៑ មានវសុតំ វិលោក្យ វិឝ្វសិតិ ស ឝេឞទិនេ មយោត្ថាបិតះ សន៑ អនន្តាយុះ ប្រាប្ស្យតិ ឥតិ មត្ប្រេរកស្យាភិមតំ។ (aiōnios g166)
Wolą mojego Ojca jest to, aby każdy, kto widzi Syna i wierzy Mu, miał życie wieczne i abym ożywił go w dniu ostatecznym. (aiōnios g166)
41 តទា ស្វគ៌ាទ៑ យទ៑ ភក្ឞ្យម៑ អវារោហត៑ តទ៑ ភក្ឞ្យម៑ អហមេវ យិហូទីយលោកាស្តស្យៃតទ៑ វាក្យេ វិវទមានា វក្ត្តុមារេភិរេ
Słysząc to, ludzie zaczęli się oburzać, ponieważ powiedział: „To Ja jestem chlebem, który zstąpił z nieba”.
42 យូឞផះ បុត្រោ យីឝុ រ្យស្យ មាតាបិតរៅ វយំ ជានីម ឯឞ កិំ សឯវ ន? តហ៌ិ ស្វគ៌ាទ៑ អវារោហម៑ ឥតិ វាក្យំ កថំ វក្ត្តិ?
—Przecież to tylko Jezus, syn Józefa!—wykrzykiwali. —Znamy jego ojca i matkę. Jak on może mówić: „Zstąpiłem z nieba?”.
43 តទា យីឝុស្តាន៑ ប្រត្យវទត៑ បរស្បរំ មា វិវទធ្វំ
—Dlaczego jesteście oburzeni?—zapytał Jezus.
44 មត្ប្រេរកេណ បិត្រា នាក្ឫឞ្ដះ កោបិ ជនោ មមាន្តិកម៑ អាយាតុំ ន ឝក្នោតិ កិន្ត្វាគតំ ជនំ ចរមេៜហ្និ ប្រោត្ថាបយិឞ្យាមិ។
—Nikt nie może do Mnie przyjść, jeśli nie zostanie przyprowadzony przez Ojca, który Mnie posłał. Tych zaś, którzy przyjdą do Mnie, ożywię w dniu ostatecznym.
45 តេ សវ៌្វ ឦឝ្វរេណ ឝិក្ឞិតា ភវិឞ្យន្តិ ភវិឞ្យទ្វាទិនាំ គ្រន្ថេឞុ លិបិរិត្ថមាស្តេ អតោ យះ កឝ្ចិត៑ បិតុះ សកាឝាត៑ ឝ្រុត្វា ឝិក្ឞតេ ស ឯវ មម សមីបម៑ អាគមិឞ្យតិ។
W księgach proroków napisano przecież: „Oni wszyscy będą uczniami Boga”. Każdy więc, kto słuchał Ojca i uczył się od Niego, przyjdzie do Mnie.
46 យ ឦឝ្វរាទ៑ អជាយត តំ វិនា កោបិ មនុឞ្យោ ជនកំ នាទឝ៌ត៑ កេវលះ សឯវ តាតម៑ អទ្រាក្ឞីត៑។
Nie znaczy to, że ktokolwiek widział Boga Ojca—oprócz Tego, który od Niego przyszedł.
Raz jeszcze zapewniam was: Kto wierzy, ma życie wieczne! (aiōnios g166)
48 អហមេវ តជ្ជីវនភក្ឞ្យំ។
Ja jestem chlebem życia!
49 យុឞ្មាកំ បូវ៌្វបុរុឞា មហាប្រាន្តរេ មន្នាភក្ឞ្យំ ភូក្ត្តាបិ ម្ឫតាះ
Wasi przodkowie jedli wprawdzie mannę na pustyni, ale poumierali.
50 កិន្តុ យទ្ភក្ឞ្យំ ស្វគ៌ាទាគច្ឆត៑ តទ៑ យទិ កឝ្ចិទ៑ ភុង្ក្ត្តេ តហ៌ិ ស ន ម្រិយតេ។
Natomiast każdy, kto je ten chleb z nieba, nie umrze.
51 យជ្ជីវនភក្ឞ្យំ ស្វគ៌ាទាគច្ឆត៑ សោហមេវ ឥទំ ភក្ឞ្យំ យោ ជនោ ភុង្ក្ត្តេ ស និត្យជីវី ភវិឞ្យតិ។ បុនឝ្ច ជគតោ ជីវនាត៌្ហមហំ យត៑ ស្វកីយបិឝិតំ ទាស្យាមិ តទេវ មយា វិតរិតំ ភក្ឞ្យម៑។ (aiōn g165)
To Ja jestem chlebem życia, przysłanym z nieba. Kto się nim posili, będzie żyć na wieki. Chlebem tym jest moje ciało, które poświęcam, aby dać światu życie. (aiōn g165)
52 តស្មាទ៑ យិហូទីយាះ បរស្បរំ វិវទមានា វក្ត្តុមារេភិរេ ឯឞ ភោជនាត៌្ហំ ស្វីយំ បលលំ កថម៑ អស្មភ្យំ ទាស្យតិ?
Wtedy słuchający Go zaczęli się między sobą sprzeczać: —Jak on może dać nam do jedzenia swoje ciało?
53 តទា យីឝុស្តាន៑ អាវោចទ៑ យុឞ្មានហំ យថាត៌្ហតរំ វទាមិ មនុឞ្យបុត្រស្យាមិឞេ យុឞ្មាភិ រ្ន ភុក្ត្តេ តស្យ រុធិរេ ច ន បីតេ ជីវនេន សាទ៌្ធំ យុឞ្មាកំ សម្ពន្ធោ នាស្តិ។
—Zapewniam was: Jeżeli nie spożyjecie ciała i krwi Syna Człowieczego—odpowiedział Jezus—nie będziecie mieć w sobie życia.
54 យោ មមាមិឞំ ស្វាទតិ មម សុធិរញ្ច បិវតិ សោនន្តាយុះ ប្រាប្នោតិ តតះ ឝេឞេៜហ្និ តមហម៑ ឧត្ថាបយិឞ្យាមិ។ (aiōnios g166)
Kto spożywa moje ciało i krew, już ma życie wieczne, a Ja go ożywię w dniu ostatecznym. (aiōnios g166)
55 យតោ មទីយមាមិឞំ បរមំ ភក្ឞ្យំ តថា មទីយំ ឝោណិតំ បរមំ បេយំ។
Ciało moje to prawdziwy pokarm, a moja krew to prawdziwy napój.
56 យោ ជនោ មទីយំ បលលំ ស្វាទតិ មទីយំ រុធិរញ្ច បិវតិ ស មយិ វសតិ តស្មិន្នហញ្ច វសាមិ។
Kto spożywa moje ciało i krew, jest trwale połączony ze Mną, a Ja—z nim.
57 មត្ប្រេរយិត្រា ជីវតា តាតេន យថាហំ ជីវាមិ តទ្វទ៑ យះ កឝ្ចិន៑ មាមត្តិ សោបិ មយា ជីវិឞ្យតិ។
Ja żyję dzięki żyjącemu Ojcu, który Mnie posłał. Tak samo ten, kto się Mną karmi, będzie żyć dzięki Mnie.
58 យទ្ភក្ឞ្យំ ស្វគ៌ាទាគច្ឆត៑ តទិទំ យន្មាន្នាំ ស្វាទិត្វា យុឞ្មាកំ បិតរោៜម្រិយន្ត តាទ្ឫឝម៑ ឥទំ ភក្ឞ្យំ ន ភវតិ ឥទំ ភក្ឞ្យំ យោ ភក្ឞតិ ស និត្យំ ជីវិឞ្យតិ។ (aiōn g165)
To właśnie jest chleb z nieba—nie taki, jaki jedli wasi przodkowie i poumierali. Każdy, kto spożywa ten chleb, będzie żył wiecznie. (aiōn g165)
59 យទា កផន៌ាហូម៑ បុយ៌្យាំ ភជនគេហេ ឧបាទិឝត៑ តទា កថា ឯតា អកថយត៑។
Tego wszystkiego Jezus nauczał w synagodze w Kafarnaum.
60 តទេត្ថំ ឝ្រុត្វា តស្យ ឝិឞ្យាណាម៑ អនេកេ បរស្បរម៑ អកថយន៑ ឥទំ គាឍំ វាក្យំ វាក្យមីទ្ឫឝំ កះ ឝ្រោតុំ ឝក្រុយាត៑?
Słysząc to, wielu Jego uczniów, mówiło: —To jest zbyt trudne! Któż jest w stanie to pojąć?
61 កិន្តុ យីឝុះ ឝិឞ្យាណាម៑ ឥត្ថំ វិវាទំ ស្វចិត្តេ វិជ្ញាយ កថិតវាន៑ ឥទំ វាក្យំ កិំ យុឞ្មាកំ វិឃ្នំ ជនយតិ?
Jezus wiedział, że im się to nie podoba. Spytał więc: —Jesteście zniechęceni tym?
62 យទិ មនុជសុតំ បូវ៌្វវាសស្ថានម៑ ឩទ៌្វ្វំ គច្ឆន្តំ បឝ្យថ តហ៌ិ កិំ ភវិឞ្យតិ?
Co w takim razie powiecie, gdy zobaczycie Mnie, Syna Człowieczego, wracającego tam, skąd przyszedłem?
63 អាត្មៃវ ជីវនទាយកះ វបុ រ្និឞ្ផលំ យុឞ្មភ្យមហំ យានិ វចាំសិ កថយាមិ តាន្យាត្មា ជីវនញ្ច។
Zrozumcie: to Duch daje życie—ludzkie wysiłki nie mają znaczenia. Słowa, które wam powiedziałem, pochodzą właśnie od Ducha i prowadzą do życia.
64 កិន្តុ យុឞ្មាកំ មធ្យេ កេចន អវិឝ្វាសិនះ សន្តិ កេ កេ ន វិឝ្វសន្តិ កោ វា តំ បរករេឞុ សមប៌យិឞ្យតិ តាន៑ យីឝុរាប្រថមាទ៑ វេត្តិ។
Ale niektórzy z was nadal Mi nie wierzą. Jezus od początku wiedział bowiem, kto Mu nie wierzy oraz kto Go zdradzi.
65 អបរមបិ កថិតវាន៑ អស្មាត៑ ការណាទ៑ អកថយំ បិតុះ សកាឝាត៑ ឝក្ត្តិមប្រាប្យ កោបិ មមាន្តិកម៑ អាគន្តុំ ន ឝក្នោតិ។
Powiedział więc: —To właśnie miałem na myśli, mówiąc, że nikt nie jest w stanie przyjść do Mnie, jeśli go nie przyprowadzi Ojciec.
66 តត្កាលេៜនេកេ ឝិឞ្យា វ្យាឃុដ្យ តេន សាទ៌្ធំ បុន រ្នាគច្ឆន៑។
Po tych słowach wielu uczniów opuściło Jezusa i już z Nim nie chodziło.
67 តទា យីឝុ រ្ទ្វាទឝឝិឞ្យាន៑ ឧក្ត្តវាន៑ យូយមបិ កិំ យាស្យថ?
Wtedy On zwrócił się do Dwunastu: —Czy i wy chcecie odejść?
—Panie, a do kogo pójdziemy?—odpowiedział Szymon Piotr. —Twoje słowa prowadzą do życia wiecznego! (aiōnios g166)
69 អនន្តជីវនទាយិន្យោ យាះ កថាស្តាស្តវៃវ។ ភវាន៑ អមរេឝ្វរស្យាភិឞិក្ត្តបុត្រ ឥតិ វិឝ្វស្យ និឝ្ចិតំ ជានីមះ។
Uwierzyliśmy Ci i wiemy, że jesteś Świętym Synem Boga.
70 តទា យីឝុរវទត៑ កិមហំ យុឞ្មាកំ ទ្វាទឝជនាន៑ មនោនីតាន៑ ន ក្ឫតវាន៑? កិន្តុ យុឞ្មាកំ មធ្យេបិ កឝ្ចិទេកោ វិឃ្នការី វិទ្យតេ។
—Wybrałem was Dwunastu—rzekł Jezus—ale jeden z was jest sługą diabła.
71 ឥមាំ កថំ ស ឝិមោនះ បុត្រម៑ ឦឞ្ករីយោតីយំ យិហូទាម៑ ឧទ្ទិឝ្យ កថិតវាន៑ យតោ ទ្វាទឝានាំ មធ្យេ គណិតះ ស តំ បរករេឞុ សមប៌យិឞ្យតិ។
Mówiąc to, miał na myśli Judasza, syna Szymona z Kariotu. To on bowiem, jako należący do grona Dwunastu, miał Go później zdradzić.
