< យោហនះ 4 >

1 យីឝុះ ស្វយំ នាមជ្ជយត៑ កេវលំ តស្យ ឝិឞ្យា អមជ្ជយត៑ កិន្តុ យោហនោៜធិកឝិឞ្យាន៑ ស ករោតិ មជ្ជយតិ ច,
A gdy poznał Pan, iż usłyszeli Faryzeuszowie, że Jezus więcej uczniów czynił i chrzcił niżeli Jan,
2 ផិរូឝិន ឥមាំ វាត៌្តាមឝ្ឫណ្វន៑ ឥតិ ប្រភុរវគត្យ
(Chociaż sam Jezus nie chrzcił, ale uczniowie jego),
3 យិហូទីយទេឝំ វិហាយ បុន រ្គាលីលម៑ អាគត៑។
Opuścił Judzką ziemię i odszedł zasię do Galilei.
4 តតះ ឝោមិរោណប្រទេឝស្យ មទ្យេន តេន គន្តវ្យេ សតិ
A musiał iść przez Samaryję.
5 យាកូព៑ និជបុត្រាយ យូឞផេ យាំ ភូមិម៑ អទទាត៑ តត្សមីបស្ថាយិ ឝោមិរោណប្រទេឝស្យ សុខារ៑ នាម្នា វិខ្យាតស្យ នគរស្យ សន្និធាវុបាស្ថាត៑។
I przyszedł do miasta Samaryi, które zowią Sychar, blisko folwarku, który był dał Jakób Józefowi, synowi swemu.
6 តត្រ យាកូពះ ប្រហិរាសីត៑; តទា ទ្វិតីយយាមវេលាយាំ ជាតាយាំ ស មាគ៌េ ឝ្រមាបន្នស្តស្យ ប្រហេះ បាឝ៌្វេ ឧបាវិឝត៑។
I była tam studnia Jakóbowa; przetoż będąc Jezus na drodze spracowany, siedział tak na studni; a było około szóstej godziny.
7 ឯតហ៌ិ កាចិត៑ ឝោមិរោណីយា យោឞិត៑ តោយោត្តោលនាត៌្ហម៑ តត្រាគមត្
I przyszła niewiasta z Samaryi czerpać wodę, której rzekł Jezus: Daj mi pić!
8 តទា ឝិឞ្យាះ ខាទ្យទ្រវ្យាណិ ក្រេតុំ នគរម៑ អគច្ឆន៑។
(Bo uczniowie jego odeszli byli do miasta, aby nakupili żywności.)
9 យីឝុះ ឝោមិរោណីយាំ តាំ យោឞិតម៑ វ្យាហាឞ៌ីត៑ មហ្យំ កិញ្ចិត៑ បានីយំ បាតុំ ទេហិ។ កិន្តុ ឝោមិរោណីយៃះ សាកំ យិហូទីយលោកា ន វ្យវាហរន៑ តស្មាទ្ធេតោះ សាកថយត៑ ឝោមិរោណីយា យោឞិតទហំ ត្វំ យិហូទីយោសិ កថំ មត្តះ បានីយំ បាតុម៑ ឥច្ឆសិ?
Rzekła mu tedy ona niewiasta Samarytańska: Jakoż ty będąc Żydem, żądasz ode mnie napoju, od niewiasty Samarytanki? (gdyż Żydowie nie obcują z Samarytany.)
10 តតោ យីឝុរវទទ៑ ឦឝ្វរស្យ យទ្ទានំ តត្កីទ្ឫក៑ បានីយំ បាតុំ មហ្យំ ទេហិ យ ឥត្ថំ ត្វាំ យាចតេ ស វា ក ឥតិ ចេទជ្ញាស្យថាស្តហ៌ិ តមយាចិឞ្យថាះ ស ច តុភ្យមម្ឫតំ តោយមទាស្យត៑។
Odpowiedział Jezus i rzekł jej: Gdybyś wiedziała ten dar Boży, i kto jest ten, co ci mówi: Daj mi pić, ty byś go prosiła, a dałby ci wodę żywą.
11 តទា សា សីមន្តិនី ភាឞិតវតិ, ហេ មហេច្ឆ ប្រហិគ៌ម្ភីរោ ភវតោ នីរោត្តោលនបាត្រំ នាស្តី ច តស្មាត៑ តទម្ឫតំ កីលាលំ កុតះ ប្រាប្ស្យសិ?
I rzekła mu niewiasta: Panie! nie masz i czem naczerpać, a studnia jest głęboka, skądże tedy masz tę wodę żywą?
12 យោស្មភ្យម៑ ឥមមន្ធូំ ទទៅ, យស្យ ច បរិជនា គោមេឞាទយឝ្ច សវ៌្វេៜស្យ ប្រហេះ បានីយំ បបុរេតាទ្ឫឝោ យោស្មាកំ បូវ៌្វបុរុឞោ យាកូព៑ តស្មាទបិ ភវាន៑ មហាន៑ កិំ?
Izażeś ty jest większy niżeli ojciec nasz Jakób, który nam dał tę studnię, i sam z niej pił, i synowie jego, i dobytek jego?
13 តតោ យីឝុរកថយទ៑ ឥទំ បានីយំ សះ បិវតិ ស បុនស្ត្ឫឞាត៌្តោ ភវិឞ្យតិ,
Odpowiedział Jezus i rzekł jej: Każdy, kto pije tę wodę, zasię będzie pragnął;
14 កិន្តុ មយា ទត្តំ បានីយំ យះ បិវតិ ស បុនះ កទាបិ ត្ឫឞាត៌្តោ ន ភវិឞ្យតិ។ មយា ទត្តម៑ ឥទំ តោយំ តស្យាន្តះ ប្រស្រវណរូបំ ភូត្វា អនន្តាយុយ៌ាវត៑ ស្រោឞ្យតិ។ (aiōn g165, aiōnios g166)
Lecz kto by pił onę wodę, którą ja mu dam, nie będzie pragnął na wieki; ale ta woda, którą ja mu dam, stanie się w nim studnią wody wyskakującej ku żywotowi wiecznemu. (aiōn g165, aiōnios g166)
15 តទា សា វនិតាកថយត៑ ហេ មហេច្ឆ តហ៌ិ មម បុនះ បីបាសា យថា ន ជាយតេ តោយោត្តោលនាយ យថាត្រាគមនំ ន ភវតិ ច តទត៌្ហំ មហ្យំ តត្តោយំ ទេហី។
Rzekła do niego niewiasta: Panie! daj mi tej wody, abym nie pragnęła, ani tu czerpać chodziła.
16 តតោ យីឝូរវទទ្យាហិ តវ បតិមាហូយ ស្ថានេៜត្រាគច្ឆ។
Rzekł jej Jezus: Idź, zawołaj męża swego, a przyjdź tu.
17 សា វាមាវទត៑ មម បតិន៌ាស្តិ។ យីឝុរវទត៑ មម បតិន៌ាស្តីតិ វាក្យំ ភទ្រមវោចះ។
Odpowiedziała niewiasta i rzekła: Nie mam męża. Rzekł jej Jezus: Dobrześ rzekła: Nie mam męża.
18 យតស្តវ បញ្ច បតយោភវន៑ អធុនា តុ ត្វយា សាទ៌្ធំ យស្តិឞ្ឋតិ ស តវ ភត៌្តា ន វាក្យមិទំ សត្យមវាទិះ។
Albowiemeś pięciu mężów miała, a teraz ten, którego masz, nie jest mężem twoim; toś prawdę powiedziała.
19 តទា សា មហិលា គទិតវតិ ហេ មហេច្ឆ ភវាន៑ ឯកោ ភវិឞ្យទ្វាទីតិ ពុទ្ធំ មយា។
Rzekła mu niewiasta: Panie! widzę, żeś ty jest prorok.
20 អស្មាកំ បិត្ឫលោកា ឯតស្មិន៑ ឝិលោច្ចយេៜភជន្ត, កិន្តុ ភវទ្ភិរុច្យតេ យិរូឝាលម៑ នគរេ ភជនយោគ្យំ ស្ថានមាស្តេ។
Ojcowie nasi na tej górze chwalili Boga, a wy powiadacie, że w Jeruzalemie jest miejsce, kędy przyzwoita chwalić.
21 យីឝុរវោចត៑ ហេ យោឞិត៑ មម វាក្យេ វិឝ្វសិហិ យទា យូយំ កេវលឝៃលេៜស្មិន៑ វា យិរូឝាលម៑ នគរេ បិតុព៌្ហជនំ ន ករិឞ្យធ្វេ កាល ឯតាទ្ឫឝ អាយាតិ។
Rzekł jej Jezus: Niewiasto! wierz mi, iż idzie godzina, gdy ani na tej górze, ani w Jeruzalemie nie będziecie chwalili Ojca.
22 យូយំ យំ ភជធ្វេ តំ ន ជានីថ, កិន្តុ វយំ យំ ភជាមហេ តំ ជានីមហេ, យតោ យិហូទីយលោកានាំ មធ្យាត៑ បរិត្រាណំ ជាយតេ។
Wy chwalicie, co nie wiecie; a my chwalimy, co wiemy; albowiem zbawienie jest z Żydów.
23 កិន្តុ យទា សត្យភក្តា អាត្មនា សត្យរូបេណ ច បិតុព៌្ហជនំ ករិឞ្យន្តេ សមយ ឯតាទ្ឫឝ អាយាតិ, វរម៑ ឥទានីមបិ វិទ្យតេ; យត ឯតាទ្ឫឝោ ភត្កាន៑ បិតា ចេឞ្ដតេ។
Aleć idzie godzina, i teraz jest, gdy prawdziwi chwalcy będą chwalić Ojca w duchu i w prawdzie.
24 ឦឝ្វរ អាត្មា; តតស្តស្យ យេ ភក្តាស្តៃះ ស អាត្មនា សត្យរូបេណ ច ភជនីយះ។
Bo i Ojciec takowych szuka, którzy by go chwalili. Bóg jest duch, a ci, którzy go chwalą, powinni go chwalić w duchu i w prawdzie.
25 តទា សា មហិលាវាទីត៑ ខ្រីឞ្ដនាម្នា វិខ្យាតោៜភិឞិក្តះ បុរុឞ អាគមិឞ្យតីតិ ជានាមិ ស ច សវ៌្វាះ កថា អស្មាន៑ ជ្ញាបយិឞ្យតិ។
Rzekła mu niewiasta: Wiem, że przyjdzie Mesyjasz, którego zowią Chrystusem, ten, gdy przyjdzie, oznajmi nam wszystko.
26 តតោ យីឝុរវទត៑ ត្វយា សាទ៌្ធំ កថនំ ករោមិ យោៜហម៑ អហមេវ ស បុរុឞះ។
Rzekł jej Jezus: Jam jest ten, który z tobą mówię.
27 ឯតស្មិន៑ សមយេ ឝិឞ្យា អាគត្យ តថា ស្ត្រិយា សាទ៌្ធំ តស្យ កថោបកថនេ មហាឝ្ចយ៌្យម៑ អមន្យន្ត តថាបិ ភវាន៑ កិមិច្ឆតិ? យទ្វា កិមត៌្ហម៑ ឯតយា សាទ៌្ធំ កថាំ កថយតិ? ឥតិ កោបិ នាប្ឫច្ឆត៑។
A wtem przyszli uczniowie jego, i dziwowali się, iż z niewiastą mówił; wszakże żaden nie rzekł: O co się pytasz, albo co z nią rozmawiasz?
28 តតះ បរំ សា នារី កលឝំ ស្ថាបយិត្វា នគរមធ្យំ គត្វា លោកេភ្យោកថាយទ្
I zostawiła ona niewiasta wiadro swoje, a szła do miasta i rzekła onym ludziom:
29 អហំ យទ្យត៑ កម៌្មាករវំ តត្សវ៌្វំ មហ្យមកថយទ៑ ឯតាទ្ឫឝំ មានវមេកម៑ អាគត្យ បឝ្យត រុ កិម៑ អភិឞិក្តោ ន ភវតិ?
Pójdźcie, oglądajcie człowieka, który mi powiedział wszystko, comkolwiek czyniła, nie tenci jest Chrystus?
30 តតស្តេ នគរាទ៑ ពហិរាគត្យ តាតស្យ សមីបម៑ អាយន៑។
A przetoż wyszli z miasta i przyszli do niego.
31 ឯតហ៌ិ ឝិឞ្យាះ សាធយិត្វា តំ វ្យាហាឞ៌ុះ ហេ គុរោ ភវាន៑ កិញ្ចិទ៑ ភូក្តាំ។
A tymczasem prosili go uczniowie, mówiąc: Mistrzu! jedz.
32 តតះ សោវទទ៑ យុឞ្មាភិយ៌ន្ន ជ្ញាយតេ តាទ្ឫឝំ ភក្ឞ្យំ មមាស្តេ។
A on im rzekł: Mamci ja pokarm ku jedzeniu, o którym wy nie wiecie.
33 តទា ឝិឞ្យាះ បរស្បរំ ប្រឞ្ដុម៑ អារម្ភន្ត, កិមស្មៃ កោបិ កិមបិ ភក្ឞ្យមានីយ ទត្តវាន៑?
Mówili tedy uczniowie między sobą: Alboć mu kto przyniósł jeść?
34 យីឝុរវោចត៑ មត្ប្រេរកស្យាភិមតានុរូបករណំ តស្យៃវ កម៌្មសិទ្ធិការណញ្ច មម ភក្ឞ្យំ។
Rzekł im Jezus: Mójci jest pokarm, abym czynił wolę tego, który mię posłał, a dokonał sprawy jego.
35 មាសចតុឞ្ដយេ ជាតេ ឝស្យកត៌្តនសមយោ ភវិឞ្យតីតិ វាក្យំ យុឞ្មាភិះ កិំ នោទ្យតេ? កិន្ត្វហំ វទាមិ, ឝិរ ឧត្តោល្យ ក្ឞេត្រាណិ ប្រតិ និរីក្ឞ្យ បឝ្យត, ឥទានីំ កត៌្តនយោគ្យានិ ឝុក្លវណ៌ាន្យភវន៑។
Izaż wy nie mówicie, że jeszcze są cztery miesiące, a żniwo przyjdzie? Otoż powiadam wam: Podnieście oczy wasze, a przypatrzcie się krainom, żeć już białe są ku żniwu.
36 យឝ្ឆិនត្តិ ស វេតនំ លភតេ អនន្តាយុះស្វរូបំ ឝស្យំ ស គ្ឫហ្លាតិ ច, តេនៃវ វប្តា ឆេត្តា ច យុគបទ៑ អានន្ទតះ។ (aiōnios g166)
A kto żnie, bierze zapłatę, i zbiera owoc do żywota wiecznego, aby i ten, który sieje, radował się wespół, i ten, który żnie. (aiōnios g166)
37 ឥត្ថំ សតិ វបត្យេកឝ្ឆិនត្យន្យ ឥតិ វចនំ សិទ្ធ្យតិ។
Albowiem w tem prawdziwe jest ono przysłowie: Że inszy jest, który sieje, a inszy, który żnie.
38 យត្រ យូយំ ន បយ៌្យឝ្រាម្យត តាទ្ឫឝំ ឝស្យំ ឆេត្តុំ យុឞ្មាន៑ ប្រៃរយម៑ អន្យេ ជនាះបយ៌្យឝ្រាម្យន៑ យូយំ តេឞាំ ឝ្រគស្យ ផលម៑ អលភធ្វម៑។
Jam was posłał, żąć to, około czegoście wy nie pracowali; insić pracowali, a wyście weszli w pracę ich.
39 យស្មិន៑ កាលេ យទ្យត៑ កម៌្មាកាឞ៌ំ តត្សវ៌្វំ ស មហ្យម៑ អកថយត៑ តស្យា វនិតាយា ឥទំ សាក្ឞ្យវាក្យំ ឝ្រុត្វា តន្នគរនិវាសិនោ ពហវះ ឝោមិរោណីយលោកា វ្យឝ្វសន៑។
Tedy z miasta onego wiele Samarytanów uwierzyło weń dla powieści onej niewiasty, która świadczyła: Że mi wszystko powiedział, comkolwiek czyniła.
40 តថា ច តស្យាន្តិកេ សមុបស្ថាយ ស្វេឞាំ សន្និធៅ កតិចិទ៑ ទិនានិ ស្ថាតុំ តស្មិន៑ វិនយម៑ អកុវ៌្វាន តស្មាត៑ ស ទិនទ្វយំ តត្ស្ថានេ ន្យវឞ្ដត្
Gdy tedy przyszli do niego Samarytanie, prosili go, aby u nich został; i został tam przez dwa dni.
41 តតស្តស្យោបទេឝេន ពហវោៜបរេ វិឝ្វស្យ
I daleko więcej ich uwierzyło dla słowa jego.
42 តាំ យោឞាមវទន៑ កេវលំ តវ វាក្យេន ប្រតីម ឥតិ ន, កិន្តុ ស ជគតោៜភិឞិក្តស្ត្រាតេតិ តស្យ កថាំ ឝ្រុត្វា វយំ ស្វយមេវាជ្ញាសមហិ។
A onej niewieście mówili: Iż już nie dla twojej powieści wierzymy; albowiemeśmy sami słyszeli i wiemy, że ten jest prawdziwie zbawiciel świata, Chrystus.
43 ស្វទេឝេ ភវិឞ្យទ្វក្តុះ សត្ការោ នាស្តីតិ យទ្យបិ យីឝុះ ប្រមាណំ ទត្វាកថយត្
A po dwóch dniach wyszedł stamtąd i szedł do Galilei.
44 តថាបិ ទិវសទ្វយាត៑ បរំ ស តស្មាត៑ ស្ថានាទ៑ គាលីលំ គតវាន៑។
Albowiem sam Jezus świadectwo wydał, iż prorok w ojczyźnie swojej nie jest we czci.
45 អនន្តរំ យេ គាលីលី លិយលោកា ឧត្សវេ គតា ឧត្សវសមយេ យិរូឝលម៑ នគរេ តស្យ សវ៌្វាះ ក្រិយា អបឝ្យន៑ តេ គាលីលម៑ អាគតំ តម៑ អាគ្ឫហ្លន៑។
A gdy przyszedł do Galilei, przyjęli go Galilejczycy, widząc wszystko, co czynił w Jeruzalemie w święto; bo i oni byli przyszli na święto.
46 តតះ បរម៑ យីឝុ រ្យស្មិន៑ កាន្នានគរេ ជលំ ទ្រាក្ឞារសម៑ អាករោត៑ តត៑ ស្ថានំ បុនរគាត៑។ តស្មិន្នេវ សមយេ កស្យចិទ៑ រាជសភាស្តារស្យ បុត្រះ កផន៌ាហូមបុរី រោគគ្រស្ត អាសីត៑។
Tedy zasię przyszedł Jezus do Kany Galilejskiej, gdzie był uczynił z wody wino. A był niektóry dworzanin królewski w Kapernaum, którego syn chorował.
47 ស យេហូទីយទេឝាទ៑ យីឝោ រ្គាលីលាគមនវាត៌្តាំ និឝម្យ តស្យ សមីបំ គត្វា ប្រាត៌្ហ្យ វ្យាហ្ឫតវាន៑ មម បុត្រស្យ ប្រាយេណ កាល អាសន្នះ ភវាន៑ អាគត្យ តំ ស្វស្ថំ ករោតុ។
Ten usłyszawszy, iż Jezus przyszedł z Judzkiej ziemi do Galilei, szedł do niego i prosił go, aby zstąpił, a uzdrowił syna jego; bo poczynał umierać.
48 តទា យីឝុរកថយទ៑ អាឝ្ចយ៌្យំ កម៌្ម ចិត្រំ ចិហ្នំ ច ន ទ្ឫឞ្ដា យូយំ ន ប្រត្យេឞ្យថ។
I rzekł do niego Jezus: Jeźli nie ujrzycie znamion i cudów, nie uwierzycie.
49 តតះ ស សភាសទវទត៑ ហេ មហេច្ឆ មម បុត្រេ ន ម្ឫតេ ភវានាគច្ឆតុ។
Rzekł mu on królewski dworzanin: Panie! zstąp pierwej niż umrze dziecię moje.
50 យីឝុស្តមវទទ៑ គច្ឆ តវ បុត្រោៜជីវីត៑ តទា យីឝុនោក្តវាក្យេ ស វិឝ្វស្យ គតវាន៑។
Rzekł mu Jezus: Idź, syn twój żyje. I uwierzył on człowiek mowie, którą mu powiedział Jezus, i poszedł.
51 គមនកាលេ មាគ៌មធ្យេ ទាសាស្តំ សាក្ឞាត្ប្រាប្យាវទន៑ ភវតះ បុត្រោៜជីវីត៑។
A gdy już szedł, zabieżeli mu słudzy jego i oznajmili, mówiąc: Dziecię twoje żyje.
52 តតះ កំ កាលមារភ្យ រោគប្រតីការារម្ភោ ជាតា ឥតិ ប្ឫឞ្ដេ តៃរុក្តំ ហ្យះ សាទ៌្ធទណ្ឌទ្វយាធិកទ្វិតីយយាមេ តស្យ ជ្វរត្យាគោៜភវត៑។
Tedy ich pytał o godzinę, w którą by się lepiej miało; i rzekli mu, że wczoraj o siódmej godzinie opuściła go gorączka.
53 តទា យីឝុស្តស្មិន៑ ក្ឞណេ ប្រោក្តវាន៑ តវ បុត្រោៜជីវីត៑ បិតា តទ្ពុទ្ធ្វា សបរិវារោ វ្យឝ្វសីត៑។
Poznał tedy ojciec, iż to ona godzina była, której mu był rzekł Jezus: Iż syn twój żyje. I uwierzył sam i wszystek dom jego.
54 យិហូទីយទេឝាទ៑ អាគត្យ គាលីលិ យីឝុរេតទ៑ ទ្វិតីយម៑ អាឝ្ចយ៌្យកម៌្មាករោត៑។
Tenci zasię wtóry cud uczynił Jezus, przyszedłszy z Judzkiej ziemi do Galilei.

< យោហនះ 4 >