យោហនះ 4
1 យីឝុះ ស្វយំ នាមជ្ជយត៑ កេវលំ តស្យ ឝិឞ្យា អមជ្ជយត៑ កិន្តុ យោហនោៜធិកឝិឞ្យាន៑ ស ករោតិ មជ្ជយតិ ច,
Da nun der Herr erkannte, daß die Pharisäer gehört hatten, daß Jesus mehr Jünger mache und taufe, denn Johannes -
2 ផិរូឝិន ឥមាំ វាត៌្តាមឝ្ឫណ្វន៑ ឥតិ ប្រភុរវគត្យ
Obwohl Jesus Selber nicht taufte, sondern Seine Jünger -
3 យិហូទីយទេឝំ វិហាយ បុន រ្គាលីលម៑ អាគត៑។
Verließ Er Judäa und ging wieder hin nach Galiläa.
4 តតះ ឝោមិរោណប្រទេឝស្យ មទ្យេន តេន គន្តវ្យេ សតិ
Er mußte aber durch Samarien durchziehen.
5 យាកូព៑ និជបុត្រាយ យូឞផេ យាំ ភូមិម៑ អទទាត៑ តត្សមីបស្ថាយិ ឝោមិរោណប្រទេឝស្យ សុខារ៑ នាម្នា វិខ្យាតស្យ នគរស្យ សន្និធាវុបាស្ថាត៑។
Er kam nun in eine Stadt von Samarien, genannt Sychar, nahe bei dem Grundstück, das Jakob seinem Sohne Joseph gegeben hatte.
6 តត្រ យាកូពះ ប្រហិរាសីត៑; តទា ទ្វិតីយយាមវេលាយាំ ជាតាយាំ ស មាគ៌េ ឝ្រមាបន្នស្តស្យ ប្រហេះ បាឝ៌្វេ ឧបាវិឝត៑។
Es war aber daselbst Jakobs Quelle. Jesus nun, also müde von der Reise, setzte Sich an die Quelle. Es war um die sechste Stunde.
7 ឯតហ៌ិ កាចិត៑ ឝោមិរោណីយា យោឞិត៑ តោយោត្តោលនាត៌្ហម៑ តត្រាគមត្
Da kommt ein Weib aus Samaria, Wasser zu schöpfen. Jesus spricht zu ihr: Gib Mir zu trinken;
8 តទា ឝិឞ្យាះ ខាទ្យទ្រវ្យាណិ ក្រេតុំ នគរម៑ អគច្ឆន៑។
Denn Seine Jünger waren in die Stadt weggegangen, um Nahrung zu kaufen.
9 យីឝុះ ឝោមិរោណីយាំ តាំ យោឞិតម៑ វ្យាហាឞ៌ីត៑ មហ្យំ កិញ្ចិត៑ បានីយំ បាតុំ ទេហិ។ កិន្តុ ឝោមិរោណីយៃះ សាកំ យិហូទីយលោកា ន វ្យវាហរន៑ តស្មាទ្ធេតោះ សាកថយត៑ ឝោមិរោណីយា យោឞិតទហំ ត្វំ យិហូទីយោសិ កថំ មត្តះ បានីយំ បាតុម៑ ឥច្ឆសិ?
Spricht nun das samaritische Weib zu Ihm: Wie bittest Du, Der Du ein Jude bist, von mir, die ich ein samaritisch Weib bin, zu trinken? Denn die Juden haben keinen Verkehr mit den Samaritern.
10 តតោ យីឝុរវទទ៑ ឦឝ្វរស្យ យទ្ទានំ តត្កីទ្ឫក៑ បានីយំ បាតុំ មហ្យំ ទេហិ យ ឥត្ថំ ត្វាំ យាចតេ ស វា ក ឥតិ ចេទជ្ញាស្យថាស្តហ៌ិ តមយាចិឞ្យថាះ ស ច តុភ្យមម្ឫតំ តោយមទាស្យត៑។
Jesus antwortete und sprach zu ihr: Wenn du wüßtest die Gabe Gottes, und wer Der ist, Der zu dir sagt: Gib Mir zu trinken - du hättest Ihn gebeten, und Er hätte dir lebendiges Wasser gegeben.
11 តទា សា សីមន្តិនី ភាឞិតវតិ, ហេ មហេច្ឆ ប្រហិគ៌ម្ភីរោ ភវតោ នីរោត្តោលនបាត្រំ នាស្តី ច តស្មាត៑ តទម្ឫតំ កីលាលំ កុតះ ប្រាប្ស្យសិ?
Sagt das Weib zu Ihm: Herr, Du hast nichts zum Schöpfen, und der Brunnen ist tief. Woher hast Du dann das lebendige Wasser?
12 យោស្មភ្យម៑ ឥមមន្ធូំ ទទៅ, យស្យ ច បរិជនា គោមេឞាទយឝ្ច សវ៌្វេៜស្យ ប្រហេះ បានីយំ បបុរេតាទ្ឫឝោ យោស្មាកំ បូវ៌្វបុរុឞោ យាកូព៑ តស្មាទបិ ភវាន៑ មហាន៑ កិំ?
Bist du größer denn unser Vater Jakob, der uns den Brunnen gab, und selbst daraus trank, er und seine Söhne und sein Vieh?
13 តតោ យីឝុរកថយទ៑ ឥទំ បានីយំ សះ បិវតិ ស បុនស្ត្ឫឞាត៌្តោ ភវិឞ្យតិ,
Jesus antwortete und sprach zu ihr: Jeden, der von diesem Wasser trinkt, wird wieder dürsten.
15 តទា សា វនិតាកថយត៑ ហេ មហេច្ឆ តហ៌ិ មម បុនះ បីបាសា យថា ន ជាយតេ តោយោត្តោលនាយ យថាត្រាគមនំ ន ភវតិ ច តទត៌្ហំ មហ្យំ តត្តោយំ ទេហី។
Spricht zu Ihm das Weib: Herr, gib mir dieses Wasser, auf daß mich nicht dürste, und ich nicht hierher kommen müsse zu schöpfen.
16 តតោ យីឝូរវទទ្យាហិ តវ បតិមាហូយ ស្ថានេៜត្រាគច្ឆ។
Spricht zu ihr Jesus: Gehe hin, rufe deinen Mann und komme her!
17 សា វាមាវទត៑ មម បតិន៌ាស្តិ។ យីឝុរវទត៑ មម បតិន៌ាស្តីតិ វាក្យំ ភទ្រមវោចះ។
Das Weib antwortete und sprach: Ich habe keinen Mann. Spricht Jesus zu ihr: Du hast gut gesagt: Ich habe keinen Mann.
18 យតស្តវ បញ្ច បតយោភវន៑ អធុនា តុ ត្វយា សាទ៌្ធំ យស្តិឞ្ឋតិ ស តវ ភត៌្តា ន វាក្យមិទំ សត្យមវាទិះ។
Denn fünf Männer hast du gehabt; und der, den du jetzt hast, ist nicht dein Mann. Das hast du wahr gesagt.
19 តទា សា មហិលា គទិតវតិ ហេ មហេច្ឆ ភវាន៑ ឯកោ ភវិឞ្យទ្វាទីតិ ពុទ្ធំ មយា។
Spricht das Weib zu Ihm: Herr, ich schaue, daß Du ein Prophet bist.
20 អស្មាកំ បិត្ឫលោកា ឯតស្មិន៑ ឝិលោច្ចយេៜភជន្ត, កិន្តុ ភវទ្ភិរុច្យតេ យិរូឝាលម៑ នគរេ ភជនយោគ្យំ ស្ថានមាស្តេ។
Unsere Väter haben auf diesem Berge angebetet; und ihr sagt, Jerusalem sei der Ort, da man anbeten müsse.
21 យីឝុរវោចត៑ ហេ យោឞិត៑ មម វាក្យេ វិឝ្វសិហិ យទា យូយំ កេវលឝៃលេៜស្មិន៑ វា យិរូឝាលម៑ នគរេ បិតុព៌្ហជនំ ន ករិឞ្យធ្វេ កាល ឯតាទ្ឫឝ អាយាតិ។
Spricht Jesus zu ihr: Weib, glaube Mir, es kommt eine Stunde, da ihr weder auf diesem Berge, noch in Jerusalem den Vater anbeten werdet.
22 យូយំ យំ ភជធ្វេ តំ ន ជានីថ, កិន្តុ វយំ យំ ភជាមហេ តំ ជានីមហេ, យតោ យិហូទីយលោកានាំ មធ្យាត៑ បរិត្រាណំ ជាយតេ។
Ihr betet an, was ihr nicht wisset, wir beten an, was wir wissen; denn das Heil ist aus den Juden.
23 កិន្តុ យទា សត្យភក្តា អាត្មនា សត្យរូបេណ ច បិតុព៌្ហជនំ ករិឞ្យន្តេ សមយ ឯតាទ្ឫឝ អាយាតិ, វរម៑ ឥទានីមបិ វិទ្យតេ; យត ឯតាទ្ឫឝោ ភត្កាន៑ បិតា ចេឞ្ដតេ។
Aber es kommt die Stunde und ist jetzt, daß die wahren Anbeter den Vater im Geist und in der Wahrheit anbeten werden; denn auch der Vater sucht solche, die Ihn also anbeten.
24 ឦឝ្វរ អាត្មា; តតស្តស្យ យេ ភក្តាស្តៃះ ស អាត្មនា សត្យរូបេណ ច ភជនីយះ។
Gott ist ein Geist; und die Ihn anbeten, müssen Ihn im Geist und in der Wahrheit anbeten.
25 តទា សា មហិលាវាទីត៑ ខ្រីឞ្ដនាម្នា វិខ្យាតោៜភិឞិក្តះ បុរុឞ អាគមិឞ្យតីតិ ជានាមិ ស ច សវ៌្វាះ កថា អស្មាន៑ ជ្ញាបយិឞ្យតិ។
Spricht zu Ihm das Weib: Ich weiß, daß der Messias kommt, Den man Christus nennt. Wenn Selbiger kommt, wird Er uns alles ansagen.
26 តតោ យីឝុរវទត៑ ត្វយា សាទ៌្ធំ កថនំ ករោមិ យោៜហម៑ អហមេវ ស បុរុឞះ។
Jesus spricht zu ihr: Ich bin es, Der mit dir redet.
27 ឯតស្មិន៑ សមយេ ឝិឞ្យា អាគត្យ តថា ស្ត្រិយា សាទ៌្ធំ តស្យ កថោបកថនេ មហាឝ្ចយ៌្យម៑ អមន្យន្ត តថាបិ ភវាន៑ កិមិច្ឆតិ? យទ្វា កិមត៌្ហម៑ ឯតយា សាទ៌្ធំ កថាំ កថយតិ? ឥតិ កោបិ នាប្ឫច្ឆត៑។
Und über dem kamen Seine Jünger und waren verwundert, daß Er mit einem Weibe redete. Keiner jedoch sagte: Was suchst Du? ober: Warum redest Du mit ihr?
28 តតះ បរំ សា នារី កលឝំ ស្ថាបយិត្វា នគរមធ្យំ គត្វា លោកេភ្យោកថាយទ្
Das Weib ließ denn ihren Wasserkrug und kam hin in die Stadt und sagte zu den Menschen:
29 អហំ យទ្យត៑ កម៌្មាករវំ តត្សវ៌្វំ មហ្យមកថយទ៑ ឯតាទ្ឫឝំ មានវមេកម៑ អាគត្យ បឝ្យត រុ កិម៑ អភិឞិក្តោ ន ភវតិ?
Kommet, sehet einen Menschen, Der mir alles gesagt hat, was ich getan habe. Ob Dieser nicht der Christus ist?
30 តតស្តេ នគរាទ៑ ពហិរាគត្យ តាតស្យ សមីបម៑ អាយន៑។
Und sie gingen hinaus aus der Stadt und kamen zu Ihm.
31 ឯតហ៌ិ ឝិឞ្យាះ សាធយិត្វា តំ វ្យាហាឞ៌ុះ ហេ គុរោ ភវាន៑ កិញ្ចិទ៑ ភូក្តាំ។
In der Zwischenzeit aber baten Ihn die Jünger und sprachen: Rabbi, iß!
32 តតះ សោវទទ៑ យុឞ្មាភិយ៌ន្ន ជ្ញាយតេ តាទ្ឫឝំ ភក្ឞ្យំ មមាស្តេ។
Er aber sprach zu ihnen: Ich habe eine Speise zu essen, die ihr nicht wisset.
33 តទា ឝិឞ្យាះ បរស្បរំ ប្រឞ្ដុម៑ អារម្ភន្ត, កិមស្មៃ កោបិ កិមបិ ភក្ឞ្យមានីយ ទត្តវាន៑?
Da sprachen Seine Jünger untereinander: Hat ihm jemand zu essen gebracht?
34 យីឝុរវោចត៑ មត្ប្រេរកស្យាភិមតានុរូបករណំ តស្យៃវ កម៌្មសិទ្ធិការណញ្ច មម ភក្ឞ្យំ។
Jesus spricht zu ihnen: Meine Speise ist, daß Ich den Willen tue Dessen, Der Mich gesandt hat, und Sein Werk vollbringe.
35 មាសចតុឞ្ដយេ ជាតេ ឝស្យកត៌្តនសមយោ ភវិឞ្យតីតិ វាក្យំ យុឞ្មាភិះ កិំ នោទ្យតេ? កិន្ត្វហំ វទាមិ, ឝិរ ឧត្តោល្យ ក្ឞេត្រាណិ ប្រតិ និរីក្ឞ្យ បឝ្យត, ឥទានីំ កត៌្តនយោគ្យានិ ឝុក្លវណ៌ាន្យភវន៑។
Saget ihr nicht, daß es noch vier Monate sind, bis die Ernte kommt? Siehe, Ich sage euch: Hebet eure Augen auf und sehet die Äcker an, wie sie schon weiß zur Ernte sind.
36 យឝ្ឆិនត្តិ ស វេតនំ លភតេ អនន្តាយុះស្វរូបំ ឝស្យំ ស គ្ឫហ្លាតិ ច, តេនៃវ វប្តា ឆេត្តា ច យុគបទ៑ អានន្ទតះ។ (aiōnios g166)
Und wer da erntet, empfängt Lohn und sammelt Frucht zum ewigen Leben, auf daß sich miteinander freuen, der da säet und der da erntet. (aiōnios g166)
37 ឥត្ថំ សតិ វបត្យេកឝ្ឆិនត្យន្យ ឥតិ វចនំ សិទ្ធ្យតិ។
Denn hierin ist das Wort wahr: Ein anderer ist es, der sät, und ein anderer, der erntet.
38 យត្រ យូយំ ន បយ៌្យឝ្រាម្យត តាទ្ឫឝំ ឝស្យំ ឆេត្តុំ យុឞ្មាន៑ ប្រៃរយម៑ អន្យេ ជនាះបយ៌្យឝ្រាម្យន៑ យូយំ តេឞាំ ឝ្រគស្យ ផលម៑ អលភធ្វម៑។
Ich habe euch gesandt, zu ernten, womit ihr euch nicht abgemüht habt. Andere haben sich abgemüht, und ihr seid in ihre Arbeit eingetreten.
39 យស្មិន៑ កាលេ យទ្យត៑ កម៌្មាកាឞ៌ំ តត្សវ៌្វំ ស មហ្យម៑ អកថយត៑ តស្យា វនិតាយា ឥទំ សាក្ឞ្យវាក្យំ ឝ្រុត្វា តន្នគរនិវាសិនោ ពហវះ ឝោមិរោណីយលោកា វ្យឝ្វសន៑។
Aus jener Stadt aber glaubten viele der Samariter an Ihn wegen des Wortes des Weibes, das da zeugte: Er hat mir alles gesagt, was ich getan habe.
40 តថា ច តស្យាន្តិកេ សមុបស្ថាយ ស្វេឞាំ សន្និធៅ កតិចិទ៑ ទិនានិ ស្ថាតុំ តស្មិន៑ វិនយម៑ អកុវ៌្វាន តស្មាត៑ ស ទិនទ្វយំ តត្ស្ថានេ ន្យវឞ្ដត្
Wie nun die Samariter zu Ihm kamen, baten sie Ihn, bei ihnen zu bleiben, und Er blieb zwei Tage daselbst.
41 តតស្តស្យោបទេឝេន ពហវោៜបរេ វិឝ្វស្យ
Und viel mehr glaubten um Seines Wortes willen.
42 តាំ យោឞាមវទន៑ កេវលំ តវ វាក្យេន ប្រតីម ឥតិ ន, កិន្តុ ស ជគតោៜភិឞិក្តស្ត្រាតេតិ តស្យ កថាំ ឝ្រុត្វា វយំ ស្វយមេវាជ្ញាសមហិ។
Und sagten zu dem Weibe: Wir glauben nicht mehr wegen deiner Rede; denn wir selbst haben gehört und wissen, daß Dieser wahrlich ist der Welt Heiland, Christus.
43 ស្វទេឝេ ភវិឞ្យទ្វក្តុះ សត្ការោ នាស្តីតិ យទ្យបិ យីឝុះ ប្រមាណំ ទត្វាកថយត្
Aber nach zwei Tagen zog Er aus von dannen und kam hin nach Galiläa.
44 តថាបិ ទិវសទ្វយាត៑ បរំ ស តស្មាត៑ ស្ថានាទ៑ គាលីលំ គតវាន៑។
Denn Jesus Selbst zeugte, daß ein Prophet in seiner eigenen Vaterstadt keine Ehre hat.
45 អនន្តរំ យេ គាលីលី លិយលោកា ឧត្សវេ គតា ឧត្សវសមយេ យិរូឝលម៑ នគរេ តស្យ សវ៌្វាះ ក្រិយា អបឝ្យន៑ តេ គាលីលម៑ អាគតំ តម៑ អាគ្ឫហ្លន៑។
Als Er nun nach Galiläa kam, nahmen Ihn die Galiläer auf, da sie alles gesehen hatten, was Er zu Jerusalem an dem Feste getan hatte; denn auch sie waren zum Feste gekommen.
46 តតះ បរម៑ យីឝុ រ្យស្មិន៑ កាន្នានគរេ ជលំ ទ្រាក្ឞារសម៑ អាករោត៑ តត៑ ស្ថានំ បុនរគាត៑។ តស្មិន្នេវ សមយេ កស្យចិទ៑ រាជសភាស្តារស្យ បុត្រះ កផន៌ាហូមបុរី រោគគ្រស្ត អាសីត៑។
Er kam nun wieder nach Kana in Galiläa, wo Er das Wasser zu Wein gemacht hatte; und es war daselbst ein Königlicher, dessen Sohn krank war in Kapernaum.
47 ស យេហូទីយទេឝាទ៑ យីឝោ រ្គាលីលាគមនវាត៌្តាំ និឝម្យ តស្យ សមីបំ គត្វា ប្រាត៌្ហ្យ វ្យាហ្ឫតវាន៑ មម បុត្រស្យ ប្រាយេណ កាល អាសន្នះ ភវាន៑ អាគត្យ តំ ស្វស្ថំ ករោតុ។
Als dieser hörte, daß Jesus aus Judäa nach Galiläa gekommen sei, ging er hin zu Ihm und bat Ihn, Er möchte hinabkommen und seinen Sohn gesund machen; denn er war am Sterben.
48 តទា យីឝុរកថយទ៑ អាឝ្ចយ៌្យំ កម៌្ម ចិត្រំ ចិហ្នំ ច ន ទ្ឫឞ្ដា យូយំ ន ប្រត្យេឞ្យថ។
Da sprach Jesus zu ihm: Wenn ihr nicht Zeichen und Wunder seht, glaubt ihr nicht.
49 តតះ ស សភាសទវទត៑ ហេ មហេច្ឆ មម បុត្រេ ន ម្ឫតេ ភវានាគច្ឆតុ។
Spricht zu Ihm der Königliche: Herr, komme hinab, ehe denn mein Knäblein stirbt.
50 យីឝុស្តមវទទ៑ គច្ឆ តវ បុត្រោៜជីវីត៑ តទា យីឝុនោក្តវាក្យេ ស វិឝ្វស្យ គតវាន៑។
Spricht Jesus zu ihm: Ziehe hin, dein Sohn lebt. Und der Mensch glaubte dem Worte, das Jesus zu ihm sprach, und zog hin.
51 គមនកាលេ មាគ៌មធ្យេ ទាសាស្តំ សាក្ឞាត្ប្រាប្យាវទន៑ ភវតះ បុត្រោៜជីវីត៑។
Und wie er schon hinabging, kamen ihm seine Knechte entgegen und sagten ihm an und sprachen: Dein Knabe lebt.
52 តតះ កំ កាលមារភ្យ រោគប្រតីការារម្ភោ ជាតា ឥតិ ប្ឫឞ្ដេ តៃរុក្តំ ហ្យះ សាទ៌្ធទណ្ឌទ្វយាធិកទ្វិតីយយាមេ តស្យ ជ្វរត្យាគោៜភវត៑។
Er erfragte nun von ihnen die Stunde, da es besser mit ihm wurde. Und sie sagten zu ihm: Gestern zur siebenten Stunde verließ ihn das Fieber.
53 តទា យីឝុស្តស្មិន៑ ក្ឞណេ ប្រោក្តវាន៑ តវ បុត្រោៜជីវីត៑ បិតា តទ្ពុទ្ធ្វា សបរិវារោ វ្យឝ្វសីត៑។
Da erkannte der Vater, daß es um dieselbe Stunde war, da Jesus zu ihm sprach: Dein Sohn lebt! und er glaubte und sein ganzes Haus.
54 យិហូទីយទេឝាទ៑ អាគត្យ គាលីលិ យីឝុរេតទ៑ ទ្វិតីយម៑ អាឝ្ចយ៌្យកម៌្មាករោត៑។
Dies ist wiederum das zweite Zeichen, das Jesus tat, da Er aus Judäa nach Galiläa kam.
