ឥព្រិណះ 6
1 វយំ ម្ឫតិជនកកម៌្មភ្យោ មនះបរាវត៌្តនម៑ ឦឝ្វរេ វិឝ្វាសោ មជ្ជនឝិក្ឞណំ ហស្តាប៌ណំ ម្ឫតលោកានាម៑ ឧត្ថានម្
Daarom willen we de aanvangsleer over Christus laten rusten en tot het volmaakte overgaan, zonder opnieuw een grondslag te leggen van: bekering uit dode werken, geloof in God,
2 អនន្តកាលស្ថាយិវិចារាជ្ញា ចៃតៃះ បុនព៌្ហិត្តិមូលំ ន ស្ថាបយន្តះ ខ្រីឞ្ដវិឞយកំ ប្រថមោបទេឝំ បឝ្ចាត្ក្ឫត្យ សិទ្ធិំ យាវទ៑ អគ្រសរា ភវាម។ (aiōnios g166)
de leer over doopsels, handoplegging, opstanding der doden en eeuwig oordeel. (aiōnios g166)
3 ឦឝ្វរស្យានុមត្យា ច តទ៑ អស្មាភិះ ការិឞ្យតេ។
En dit gaan we nu ondernemen, zo God het wil.
4 យ ឯកក្ឫត្វោ ទីប្តិមយា ភូត្វា ស្វគ៌ីយវររសម៑ អាស្វទិតវន្តះ បវិត្រស្យាត្មនោៜំឝិនោ ជាតា
Want het is toch onmogelijk, om hen, die eenmaal verlicht zijn geweest, de hemelse gaven hebben gesmaakt, den heiligen Geest hebben ontvangen,
het heerlijk woord Gods en de krachten der toekomstige wereld hebben geproefd, (aiōn g165)
6 ស្វមនោភិរីឝ្វរស្យ បុត្រំ បុនះ ក្រុឝេ ឃ្នន្តិ លជ្ជាស្បទំ កុវ៌្វតេ ច តហ៌ិ មនះបរាវត៌្តនាយ បុនស្តាន៑ នវីនីកត៌្តុំ កោៜបិ ន ឝក្នោតិ។
maar afgevallen zijn: het is onmogelijk, om hen een tweede maal tot bekering op te wekken, daar ze, zover het hùn betreft, den Zoon van God opnieuw hebben gekruisigd en bespot.
7 យតោ យា ភូមិះ ស្វោបរិ ភូយះ បតិតំ វ្ឫឞ្ដិំ បិវតី តត្ផលាធិការិណាំ និមិត្តម៑ ឥឞ្ដានិ ឝាកាទីន្យុត្បាទយតិ សា ឦឝ្វរាទ៑ អាឝិឞំ ប្រាប្តា។
De bodem immers, die de overvloedig neervallende regen heeft opgezogen, en nuttig gewas voortbrengt voor hen, door wie hij werd bebouwd, hij ontvangt zegen van God;
8 កិន្តុ យា ភូមិ រ្គោក្ឞុរកណ្ដកវ្ឫក្ឞាន៑ ឧត្បាទយតិ សា ន គ្រាហ្យា ឝាបាហ៌ា ច ឝេឞេ តស្យា ទាហោ ភវិឞ្យតិ។
maar zo hij doornen en distels voortbrengt, dan wordt hij afgekeurd en is de vloek nabij, die uitloopt op verbranding.
9 ហេ ប្រិយតមាះ, យទ្យបិ វយម៑ ឯតាទ្ឫឝំ វាក្យំ ភាឞាមហេ តថាបិ យូយំ តត ឧត្ក្ឫឞ្ដាះ បរិត្រាណបថស្យ បថិកាឝ្ចាធ្វ ឥតិ វិឝ្វសាមះ។
Maar al spreken we zó, geliefden, toch zijn we over u van iets beters overtuigd, iets dat tot zaligheid strekt.
10 យតោ យុឞ្មាភិះ បវិត្រលោកានាំ យ ឧបការោ ៜការិ ក្រិយតេ ច តេនេឝ្វរស្យ នាម្នេ ប្រកាឝិតំ ប្រេម ឝ្រមញ្ច វិស្មត៌្តុម៑ ឦឝ្វរោៜន្យាយការី ន ភវតិ។
Want God is niet onrechtvaardig; en Hij zal dus uw arbeid niet vergeten noch de liefde, die gij om zijn Naam hebt getoond door het dienen der heiligen vroeger en thans.
11 អបរំ យុឞ្មាកម៑ ឯកៃកោ ជនោ យត៑ ប្រត្យាឝាបូរណាត៌្ហំ ឝេឞំ យាវត៑ តមេវ យត្នំ ប្រកាឝយេទិត្យហម៑ ឥច្ឆាមិ។
We wensen echter, dat gij allen dezelfde ijver aan de dag blijft leggen, om de volle zekerheid der hoop te bewaren ten einde toe;
12 អតះ ឝិថិលា ន ភវត កិន្តុ យេ វិឝ្វាសេន សហិឞ្ណុតយា ច ប្រតិជ្ញានាំ ផលាធិការិណោ ជាតាស្តេឞាម៑ អនុគាមិនោ ភវត។
en dat gij niet traag moogt worden, maar navolgers van hen, die door geloof en volharding de belofte hebben verkregen.
13 ឦឝ្វរោ យទា ឥព្រាហីមេ ប្រត្យជានាត៑ តទា ឝ្រេឞ្ឋស្យ កស្យាប្យបរស្យ នាម្នា ឝបថំ កត៌្តុំ នាឝក្នោត៑, អតោ ហេតោះ ស្វនាម្នា ឝបថំ ក្ឫត្វា តេនោក្តំ យថា,
Want toen God aan Abraham de belofte deed, zwoer Hij bij Zichzelf, daar Hij bij geen hogere kon zweren en Hij sprak:
14 "សត្យម៑ អហំ ត្វាម៑ អាឝិឞំ គទិឞ្យាមិ តវាន្វយំ វទ៌្ធយិឞ្យាមិ ច។ "
"Voorwaar, rijk zal Ik u zegenen, Overvloedig u vermenigvuldigen,"
15 អនេន ប្រការេណ ស សហិឞ្ណុតាំ វិធាយ តស្យាះ ប្រត្យាឝាយាះ ផលំ លព្ធវាន៑។
en zo verkreeg Abraham de vervulling der belofte door volharding.
16 អថ មានវាះ ឝ្រេឞ្ឋស្យ កស្យចិត៑ នាម្នា ឝបន្តេ, ឝបថឝ្ច ប្រមាណាត៌្ហំ តេឞាំ សវ៌្វវិវាទាន្តកោ ភវតិ។
De mensen toch zweren bij hem die hoger staat, en de eed dient hun tot bevestiging, en sluit verdere tegenspraak uit.
17 ឥត្យស្មិន៑ ឦឝ្វរះ ប្រតិជ្ញាយាះ ផលាធិការិណះ ស្វីយមន្ត្រណាយា អមោឃតាំ ពាហុល្យតោ ទឝ៌យិតុមិច្ឆន៑ ឝបថេន ស្វប្រតិជ្ញាំ ស្ថិរីក្ឫតវាន៑។
Daarom ook heeft God een eed tot waarborg gegeven, toen Hij aan de erfgenamen der belofte nog duidelijker de onveranderlijkheid van zijn Raadsbesluit wilde tonen;
18 អតឯវ យស្មិន៑ អន្ឫតកថនម៑ ឦឝ្វរស្យ ន សាធ្យំ តាទ្ឫឝេនាចលេន វិឞយទ្វយេន សម្មុខស្ថរក្ឞាស្ថលស្យ ប្រាប្តយេ បលាយិតានាម៑ អស្មាកំ សុទ្ឫឍា សាន្ត្វនា ជាយតេ។
opdat wij door twee onwrikbare zaken, waardoor het God onmogelijk is te bedriegen, een krachtige aansporing zouden ontvangen, om onze toevlucht te nemen en ons vast te klampen aan de hoop op wat ons is weggelegd.
19 សា ប្រត្យាឝាស្មាកំ មនោនៅកាយា អចលោ លង្គរោ ភូត្វា វិច្ឆេទកវស្ត្រស្យាភ្យន្តរំ ប្រវិឞ្ដា។
Haar toch behouden we als een veilig en zeker anker onzer ziel, vastzittend in het binnenste achter het Voorhangsel,
