ឥព្រិណះ 4
1 អបរំ តទ្វិឝ្រាមប្រាប្តេះ ប្រតិជ្ញា យទិ តិឞ្ឋតិ តហ៌្យស្មាកំ កឝ្ចិត៑ ចេត៑ តស្យាះ ផលេន វញ្ចិតោ ភវេត៑ វយម៑ ឯតស្មាទ៑ ពិភីមះ។
Loforð Guðs, um að öllum sé heimilt að ganga inn til hvíldarinnar, stendur enn óhaggað, en gætum vel að! Því að svo lítur út sem sumir ykkar muni missa af hvíldinni!
2 យតោ ៜស្មាកំ សមីបេ យទ្វត៑ តទ្វត៑ តេឞាំ សមីបេៜបិ សុសំវាទះ ប្រចារិតោ ៜភវត៑ កិន្តុ តៃះ ឝ្រុតំ វាក្យំ តាន៑ ប្រតិ និឞ្ផលម៑ អភវត៑, យតស្តេ ឝ្រោតារោ វិឝ្វាសេន សាទ៌្ធំ តន្នាមិឝ្រយន៑។
Þessar dásamlegu fréttir – að Guð vilji frelsa okkur – hafa borist okkur rétt eins og þeim sem lifðu á dögum Móse. Þær komu þeim samt ekki að gagni, því að þeir trúðu honum ekki.
3 តទ៑ វិឝ្រាមស្ថានំ វិឝ្វាសិភិរស្មាភិះ ប្រវិឝ្យតេ យតស្តេនោក្តំ, "អហំ កោបាត៑ ឝបថំ ក្ឫតវាន៑ ឥមំ, ប្រវេក្ឞ្យតេ ជនៃរេតៃ រ្ន វិឝ្រាមស្ថលំ មម។ " កិន្តុ តស្យ កម៌្មាណិ ជគតះ ស្ឫឞ្ដិកាលាត៑ សមាប្តានិ សន្តិ។
Við, sem trúum Guði, getum ein notið hvíldar hans. Guð hefur sagt: „Ég hef strengt þess heit í reiði minni að þeir, sem ekki trúa mér, munu aldrei komast þangað inn.“Þetta segir Guð, hann sem hafði allt reiðubúið, og sem þar að auki hafði beðið eftir þeim frá því heimurinn varð til.
4 យតះ កស្មិំឝ្ចិត៑ ស្ថានេ សប្តមំ ទិនមធិ តេនេទម៑ ឧក្តំ, យថា, "ឦឝ្វរះ សប្តមេ ទិនេ ស្វក្ឫតេភ្យះ សវ៌្វកម៌្មភ្យោ វិឝឝ្រាម។ "
Við vitum að allt er reiðubúið af hans hálfu og hann bíður, því að skrifað stendur að Guð hafi hvílst á sjöunda degi eftir sköpunina, er hann hafði lokið öllu sem hann hafði ætlað sér að gera.
5 កិន្ត្វេតស្មិន៑ ស្ថានេ បុនស្តេនោច្យតេ, យថា, "ប្រវេក្ឞ្យតេ ជនៃរេតៃ រ្ន វិឝ្រាមស្ថលំ មម។ "
En þrátt fyrir það komust þeir ekki inn til hvíldarinnar, því að Guð átti síðasta orðið og sagði: „Þeir skulu aldrei komast inn til hvíldar minnar.“
6 ផលតស្តត៑ ស្ថានំ កៃឝ្ចិត៑ ប្រវេឞ្ដវ្យំ កិន្តុ យេ បុរា សុសំវាទំ ឝ្រុតវន្តស្តៃរវិឝ្វាសាត៑ តន្ន ប្រវិឞ្ដម៑,
En loforðið stendur enn óhaggað og sumir munu komast inn – þó ekki þeir sem fengu fyrsta tækifærið, því að þeir glötuðu því vegna óhlýðni við Guð.
7 ឥតិ ហេតោះ ស បុនរទ្យនាមកំ ទិនំ និរូប្យ ទីគ៌្ហកាលេ គតេៜបិ បូវ៌្វោក្តាំ វាចំ ទាយូទា កថយតិ, យថា, "អទ្យ យូយំ កថាំ តស្យ យទិ សំឝ្រោតុមិច្ឆថ, តហ៌ិ មា កុរុតេទានីំ កឋិនានិ មនាំសិ វះ។ "
Guð ákvað að gefa annað tækifæri til inngöngu og nú er það komið. En Guð gaf það til kynna löngu síðar með orðum Davíðs konungs. Þessi orð Davíðs hafa reyndar þegar verið nefnd hér, en þau eru svona: „Ef þið heyrið rödd Guðs tala til ykkar í dag, verið þá ekki þrjósk og óhlýðin.“
8 អបរំ យិហោឝូយោ យទិ តាន៑ វ្យឝ្រាមយិឞ្យត៑ តហ៌ិ តតះ បរម៑ អបរស្យ ទិនស្យ វាគ៑ ឦឝ្វរេណ នាកថយិឞ្យត។
Þessi nýi hvíldarstaður, sem hann talar um, er ekki það sama fyrirheitna land – Ísrael – sem Jósúa leiddi fólkið inn í. Ef svo væri, hefði Guð þá ekki sagt seinna að rétti tíminn til að fara þangað inn, væri „í dag“.
9 អត ឦឝ្វរស្យ ប្រជាភិះ កត៌្តវ្យ ឯកោ វិឝ្រាមស្តិឞ្ឋតិ។
Hér er því um að ræða fullkomna hvíld, sem enn stendur fólki Guðs til boða.
10 អបរម៑ ឦឝ្វរោ យទ្វត៑ ស្វក្ឫតកម៌្មភ្យោ វិឝឝ្រាម តទ្វត៑ តស្យ វិឝ្រាមស្ថានំ ប្រវិឞ្ដោ ជនោៜបិ ស្វក្ឫតកម៌្មភ្យោ វិឝ្រាម្យតិ។
Kristur hefur þegar gengið þangað inn og nú hvílist hann að loknu verki sínu eins og Guð gerði eftir sköpunina.
11 អតោ វយំ តទ៑ វិឝ្រាមស្ថានំ ប្រវេឞ្ដុំ យតាមហៃ, តទវិឝ្វាសោទាហរណេន កោៜបិ ន បតតុ។
Keppum nú að því að ná þessum hvíldarstað og gætum þess að óhlýðnast ekki Guði eins og Ísraelsþjóðin gerði, því að það kom í veg fyrir að hún kæmist þangað inn.
12 ឦឝ្វរស្យ វាទោៜមរះ ប្រភាវវិឝិឞ្ដឝ្ច សវ៌្វស្មាទ៑ ទ្វិធារខង្គាទបិ តីក្ឞ្ណះ, អបរំ ប្រាណាត្មនោ រ្គ្រន្ថិមជ្ជយោឝ្ច បរិភេទាយ វិច្ឆេទការី មនសឝ្ច សង្កល្បានាម៑ អភិប្រេតានាញ្ច វិចារកះ។
Guðs orð er lifandi og máttugt. Það er beittara en tvíeggjað sverð og smýgur á augabragði inn í innstu fylgsni hugans og sýnir okkur hvernig við erum í raun og veru.
13 អបរំ យស្យ សមីបេ ស្វីយា ស្វីយា កថាស្មាភិះ កថយិតវ្យា តស្យាគោចរះ កោៜបិ ប្រាណី នាស្តិ តស្យ ទ្ឫឞ្ដៅ សវ៌្វមេវានាវ្ឫតំ ប្រកាឝិតញ្ចាស្តេ។
Guð veit allt um alla. Í augum hans erum við sem opin bók – ekkert fær dulist fyrir honum og dag einn verðum við að gera honum fulla grein fyrir öllu, sem við höfum aðhafst.
14 អបរំ យ ឧច្ចតមំ ស្វគ៌ំ ប្រវិឞ្ដ ឯតាទ្ឫឝ ឯកោ វ្យក្តិរត៌្ហត ឦឝ្វរស្យ បុត្រោ យីឝុរស្មាកំ មហាយាជកោៜស្តិ, អតោ ហេតោ រ្វយំ ធម៌្មប្រតិជ្ញាំ ទ្ឫឍម៑ អាលម្ពាមហៃ។
Jesús, sonur Guðs, er æðsti prestur okkar. Hann hefur sjálfur farið til himna, okkur til hjálpar, og því skulum við aldrei glata trúnni á hann.
15 អស្មាកំ យោ មហាយាជកោ ៜស្តិ សោៜស្មាកំ ទុះខៃ រ្ទុះខិតោ ភវិតុម៑ អឝក្តោ នហិ កិន្តុ បាបំ វិនា សវ៌្វវិឞយេ វយមិវ បរីក្ឞិតះ។
Hann er æðsti prestur, sem skilur vel veikleika okkar, því að hann varð fyrir sömu freistingum og við, þótt hann félli aldrei fyrir þeim og syndgaði.
16 អតឯវ ក្ឫបាំ គ្រហីតុំ ប្រយោជនីយោបការាត៌្ហម៑ អនុគ្រហំ ប្រាប្តុញ្ច វយម៑ ឧត្សាហេនានុគ្រហសិំហាសនស្យ សមីបំ យាមះ។
Göngum því með djörfung að hásæti Guðs, til þess að við getum meðtekið miskunn hans og fengið hjálp þegar við þurfum á að halda.
