គាលាតិនះ 4
1 អហំ វទាមិ សម្បទធិការី យាវទ៑ ពាលស្តិឞ្ឋតិ តាវត៑ សវ៌្វស្វស្យាធិបតិះ សន្នបិ ស ទាសាត៑ កេនាបិ វិឞយេណ ន វិឝិឞ្យតេ
Ich sage aber: Solange der Erbe unmündig ist, unterscheidet er sich in nichts von einem Knechte, wiewohl er Herr ist von allem;
2 កិន្តុ បិត្រា និរូបិតំ សមយំ យាវត៑ បាលកានាំ ធនាធ្យក្ឞាណាញ្ច និឃ្នស្តិឞ្ឋតិ។
sondern er ist unter Vormündern und Verwaltern bis zu der vom Vater festgesetzten Frist.
3 តទ្វទ៑ វយមបិ ពាល្យកាលេ ទាសា ឥវ សំសារស្យាក្ឞរមាលាយា អធីនា អាស្មហេ។
Also auch wir, als wir Unmündige waren, waren wir geknechtet unter die Elemente der Welt;
4 អនន្តរំ សមយេ សម្បូណ៌តាំ គតវតិ វ្យវស្ថាធីនានាំ មោចនាត៌្ហម្
Als aber die Fülle der Zeit gekommen war, sandte Gott seinen Sohn, geboren von einem Weibe, geboren unter Gesetz,
5 អស្មាកំ បុត្រត្វប្រាប្ត្យត៌្ហញ្ចេឝ្វរះ ស្ត្រិយា ជាតំ វ្យវស្ថាយា អធិនីភូតញ្ច ស្វបុត្រំ ប្រេឞិតវាន៑។
auf daß er die, welche unter Gesetz waren, loskaufte, auf daß wir die Sohnschaft empfingen.
6 យូយំ សន្តានា អភវត តត្ការណាទ៑ ឦឝ្វរះ ស្វបុត្រស្យាត្មានាំ យុឞ្មាកម៑ អន្តះករណានិ ប្រហិតវាន៑ ស ចាត្មា បិតះ បិតរិត្យាហ្វានំ ការយតិ។
Weil ihr aber Söhne seid, so hat Gott den Geist seines Sohnes in unsere Herzen gesandt, der da ruft: Abba, Vater!
7 អត ឥទានីំ យូយំ ន ទាសាះ កិន្តុះ សន្តានា ឯវ តស្មាត៑ សន្តានត្វាច្ច ខ្រីឞ្ដេនេឝ្វរីយសម្បទធិការិណោៜប្យាធ្វេ។
Also bist du nicht mehr Knecht, sondern Sohn; wenn aber Sohn, so auch Erbe durch Gott.
8 អបរញ្ច បូវ៌្វំ យូយម៑ ឦឝ្វរំ ន ជ្ញាត្វា យេ ស្វភាវតោៜនីឝ្វរាស្តេឞាំ ទាសត្វេៜតិឞ្ឋត។
Aber damals freilich, als ihr Gott nicht kanntet, dientet ihr denen, die von Natur nicht Götter sind;
9 ឥទានីម៑ ឦឝ្វរំ ជ្ញាត្វា យទិ វេឝ្វរេណ ជ្ញាតា យូយំ កថំ បុនស្តានិ វិផលានិ តុច្ឆានិ ចាក្ឞរាណិ ប្រតិ បរាវត៌្តិតុំ ឝក្នុថ? យូយំ កិំ បុនស្តេឞាំ ទាសា ភវិតុមិច្ឆថ?
jetzt aber, da ihr Gott erkannt habt, vielmehr aber von Gott erkannt worden seid, wie wendet ihr wieder um zu den schwachen und armseligen Elementen, denen ihr wieder von neuem dienen wollt?
10 យូយំ ទិវសាន៑ មាសាន៑ តិថីន៑ សំវត្សរាំឝ្ច សម្មន្យធ្វេ។
Ihr beobachtet Tage und Monate und Zeiten und Jahre.
11 យុឞ្មទត៌្ហំ មយា យះ បរិឝ្រមោៜការិ ស វិផលោ ជាត ឥតិ យុឞ្មានធ្យហំ ពិភេមិ។
Ich fürchte um euch, ob ich nicht etwa vergeblich an euch gearbeitet habe.
12 ហេ ភ្រាតរះ, អហំ យាទ្ឫឝោៜស្មិ យូយមបិ តាទ្ឫឝា ភវតេតិ ប្រាត៌្ហយេ យតោៜហមបិ យុឞ្មត្តុល្យោៜភវំ យុឞ្មាភិ រ្មម កិមបិ នាបរាទ្ធំ។
Seid wie ich, denn auch ich bin wie ihr, Brüder, ich bitte euch; ihr habt mir nichts zuleide getan.
13 បូវ៌្វមហំ កលេវរស្យ ទៅព៌្ពល្យេន យុឞ្មាន៑ សុសំវាទម៑ អជ្ញាបយមិតិ យូយំ ជានីថ។
Ihr wisset aber, daß ich in Schwachheit des Fleisches euch ehedem das Evangelium verkündigt habe;
14 តទានីំ មម បរីក្ឞកំ ឝារីរក្លេឝំ ទ្ឫឞ្ដ្វា យូយំ មាម៑ អវជ្ញាយ ឫតីយិតវន្តស្តន្នហិ កិន្ត្វីឝ្វរស្យ ទូតមិវ សាក្ឞាត៑ ខ្រីឞ្ដ យីឝុមិវ វា មាំ គ្ឫហីតវន្តះ។
und meine Versuchung, die in meinem Fleische war, habt ihr nicht verachtet noch verabscheut, sondern wie einen Engel Gottes nahmet ihr mich auf, wie Christum Jesum.
15 អតស្តទានីំ យុឞ្មាកំ យា ធន្យតាភវត៑ សា ក្ក គតា? តទានីំ យូយំ យទិ ស្វេឞាំ នយនាន្យុត្បាដ្យ មហ្យំ ទាតុម៑ អឝក្ឞ្យត តហ៌ិ តទប្យករិឞ្យតេតិ ប្រមាណម៑ អហំ ទទាមិ។
Was war denn eure Glückseligkeit? Denn ich gebe euch Zeugnis, daß ihr, wenn möglich, eure Augen ausgerissen und mir gegeben hättet.
16 សាម្ប្រតមហំ សត្យវាទិត្វាត៑ កិំ យុឞ្មាកំ រិបុ រ្ជាតោៜស្មិ?
Bin ich also euer Feind geworden, weil ich euch die Wahrheit sage?
17 តេ យុឞ្មត្ក្ឫតេ ស្បទ៌្ធន្តេ កិន្តុ សា ស្បទ៌្ធា កុត្សិតា យតោ យូយំ តានធិ យត៑ ស្បទ៌្ធធ្វំ តទត៌្ហំ តេ យុឞ្មាន៑ ប្ឫថក៑ កត៌្តុម៑ ឥច្ឆន្តិ។
Sie eifern um euch nicht gut, sondern sie wollen euch ausschließen, auf daß ihr um sie eifert.
18 កេវលំ យុឞ្មត្សមីបេ មមោបស្ថិតិសមយេ តន្នហិ, កិន្តុ សវ៌្វទៃវ ភទ្រមធិ ស្បទ៌្ធនំ ភទ្រំ។
Es ist aber gut, allezeit im Guten zu eifern, und nicht allein, wenn ich bei euch gegenwärtig bin.
19 ហេ មម ពាលកាះ, យុឞ្មទន្ត រ្យាវត៑ ខ្រីឞ្ដោ មូត៌ិមាន៑ ន ភវតិ តាវទ៑ យុឞ្មត្ការណាត៑ បុនះ ប្រសវវេទនេវ មម វេទនា ជាយតេ។
Meine Kindlein, um die ich abermals Geburtswehen habe, bis Christus in euch gestaltet worden ist;
20 អហមិទានីំ យុឞ្មាកំ សន្និធិំ គត្វា ស្វរាន្តរេណ យុឞ្មាន៑ សម្ភាឞិតុំ កាមយេ យតោ យុឞ្មានធិ វ្យាកុលោៜស្មិ។
ich wünschte aber jetzt bei euch gegenwärtig zu sein und meine Stimme umzuwandeln, denn ich bin eurethalben in Verlegenheit.
21 ហេ វ្យវស្ថាធីនតាកាង្ក្ឞិណះ យូយំ កិំ វ្យវស្ថាយា វចនំ ន គ្ឫហ្លីថ?
Saget mir, die ihr unter Gesetz sein wollt, höret ihr das Gesetz nicht?
22 តន្មាំ វទត។ លិខិតមាស្តេ, ឥព្រាហីមោ ទ្វៅ បុត្រាវាសាតេ តយោរេកោ ទាស្យាំ ទ្វិតីយឝ្ច បត្ន្យាំ ជាតះ។
Denn es steht geschrieben, daß Abraham zwei Söhne hatte, einen von der Magd und einen von der Freien;
23 តយោ រ្យោ ទាស្យាំ ជាតះ ស ឝារីរិកនិយមេន ជជ្ញេ យឝ្ច បត្ន្យាំ ជាតះ ស ប្រតិជ្ញយា ជជ្ញេ។
aber der von der Magd war nach dem Fleische geboren, der aber von der Freien durch die Verheißung,
24 ឥទមាខ្យានំ ទ្ឫឞ្ដន្តស្វរូបំ។ តេ ទ្វេ យោឞិតាវីឝ្វរីយសន្ធី តយោរេកា សីនយបវ៌្វតាទ៑ ឧត្បន្នា ទាសជនយិត្រី ច សា តុ ហាជិរា។
was einen bildlichen Sinn hat; denn diese sind zwei Bündnisse: eines vom Berge Sinai, das zur Knechtschaft gebiert, welches Hagar ist.
25 យស្មាទ៑ ហាជិរាឝព្ទេនារវទេឝស្ថសីនយបវ៌្វតោ ពោធ្យតេ, សា ច វត៌្តមានាយា យិរូឝាលម្បុយ៌្យាះ សទ្ឫឝី។ យតះ ស្វពាលៃះ សហិតា សា ទាសត្វ អាស្តេ។
Denn Hagar ist der Berg Sinai in Arabien, entspricht aber dem jetzigen Jerusalem, denn sie ist mit ihren Kindern in Knechtschaft;
26 កិន្តុ ស្វគ៌ីយា យិរូឝាលម្បុរី បត្នី សវ៌្វេឞាម៑ អស្មាកំ មាតា ចាស្តេ។
aber das Jerusalem droben ist frei, welches unsere Mutter ist.
27 យាទ្ឫឝំ លិខិតម៑ អាស្តេ, "វន្ធ្យេ សន្តានហីនេ ត្វំ ស្វរំ ជយជយំ កុរុ។ អប្រសូតេ ត្វយោល្លាសោ ជយាឝព្ទឝ្ច គីយតាំ។ យត ឯវ សនាថាយា យោឞិតះ សន្តតេ រ្គណាត៑។ អនាថា យា ភវេន្នារី តទបត្យានិ ភូរិឝះ៕ "
Denn es steht geschrieben: “Sei fröhlich, du Unfruchtbare, die du nicht gebierst; brich in Jubel aus und schreie, die du keine Geburtswehen hast! Denn die Kinder der Einsamen sind zahlreicher als derjenigen, die den Mann hat.”
28 ហេ ភ្រាត្ឫគណ, ឥម្ហាក៑ ឥវ វយំ ប្រតិជ្ញយា ជាតាះ សន្តានាះ។
Ihr aber, Brüder seid, gleichwie Isaak, Kinder der Verheißung.
29 កិន្តុ តទានីំ ឝារីរិកនិយមេន ជាតះ បុត្រោ យទ្វទ៑ អាត្មិកនិយមេន ជាតំ បុត្រម៑ ឧបាទ្រវត៑ តថាធុនាបិ។
Aber so wie damals der nach dem Fleische Geborene den nach dem Geiste Geborenen verfolgte, also auch jetzt.
30 កិន្តុ ឝាស្ត្រេ កិំ លិខិតំ? "ត្វម៑ ឥមាំ ទាសីំ តស្យាះ បុត្រញ្ចាបសារយ យត ឯឞ ទាសីបុត្រះ បត្នីបុត្រេណ សមំ នោត្តរាធិការី ភវិយ្យតីតិ។ "
Aber was sagt die Schrift? “Stoße hinaus die Magd und ihren Sohn, denn der Sohn der Magd soll nicht erben mit dem Sohne der Freien.”
31 អតឯវ ហេ ភ្រាតរះ, វយំ ទាស្យាះ សន្តានា ន ភូត្វា បាត្ន្យាះ សន្តានា ភវាមះ។
Also, Brüder, sind wir nicht Kinder der Magd, sondern der Freien.
