< ប្រេរិតាះ 4 >
1 យស្មិន៑ សមយេ បិតរយោហនៅ លោកាន៑ ឧបទិឝតស្តស្មិន៑ សមយេ យាជកា មន្ទិរស្យ សេនាបតយះ សិទូកីគណឝ្ច
Terwijl ze nog spraken tot het volk, kwamen de priesters met den hoofdman van de tempelwacht en de sadduceën op hen af,
2 តយោរ៑ ឧបទេឝករណេ ខ្រីឞ្ដស្យោត្ថានម៑ ឧបលក្ឞ្យ សវ៌្វេឞាំ ម្ឫតានាម៑ ឧត្ថានប្រស្តាវេ ច វ្យគ្រាះ សន្តស្តាវុបាគមន៑។
vergramd, omdat ze het volk onderrichtten, en in Jesus’ persoon de opstanding uit de doden verkondigden.
3 តៅ ធ្ឫត្វា ទិនាវសានការណាត៑ បរទិនបយ៌្យនន្តំ រុទ្ធ្វា ស្ថាបិតវន្តះ។
Ze sloegen de hand aan hen, en brachten ze in verzekerde bewaring tot de volgende morgen; want het was reeds avond.
4 តថាបិ យេ លោកាស្តយោរុបទេឝម៑ អឝ្ឫណ្វន៑ តេឞាំ ប្រាយេណ បញ្ចសហស្រាណិ ជនា វ្យឝ្វសន៑។
Maar velen van hen, die de prediking hadden gehoord, werden gelovig; het getal der mannen steeg tot vijf duizend ongeveer.
5 បរេៜហនិ អធិបតយះ ប្រាចីនា អធ្យាបកាឝ្ច ហានននាមា មហាយាជកះ
De volgende morgen kwamen de oversten, oudsten en schriftgeleerden van Jerusalem bijeen,
6 កិយផា យោហន៑ សិកន្ទរ ឥត្យាទយោ មហាយាជកស្យ ជ្ញាតយះ សវ៌្វេ យិរូឝាលម្នគរេ មិលិតាះ។
te zamen met Annas, den hogepriester, met Káifas, Johannes en Alexander, en met allen, die tot het hogepriesterlijk geslacht behoorden.
7 អនន្តរំ ប្រេរិតៅ មធ្យេ ស្ថាបយិត្វាប្ឫច្ឆន៑ យុវាំ កយា ឝក្តយា វា កេន នាម្នា កម៌្មាណ្យេតានិ កុរុថះ?
Ze lieten hen voorbrengen, en vroegen: Door welke macht en in wiens naam hebt gij dit gedaan?
8 តទា បិតរះ បវិត្រេណាត្មនា បរិបូណ៌ះ សន៑ ប្រត្យវាទីត៑, ហេ លោកានាម៑ អធិបតិគណ ហេ ឥស្រាយេលីយប្រាចីនាះ,
Nu sprak Petrus, vervuld van den Heiligen Geest, hun toe: Oversten van het volk, en oudsten!
9 ឯតស្យ ទុព៌្ពលមានុឞស្យ ហិតំ យត៑ កម៌្មាក្រិយត, អត៌្ហាត៑, ស យេន ប្រការេណ ស្វស្ថោភវត៑ តច្ចេទ៑ អទ្យាវាំ ប្ឫច្ឆថ,
Wanneer we heden gerechtelijk worden verhoord over een weldaad aan een gebrekkig mens be- wezen, en over het middel waardoor hij genas,
10 តហ៌ិ សវ៌្វ ឥស្រាយេលីយលោកា យូយំ ជានីត នាសរតីយោ យោ យីឝុខ្រីឞ្ដះ ក្រុឝេ យុឞ្មាភិរវិធ្យត យឝ្ចេឝ្វរេណ ឝ្មឝានាទ៑ ឧត្ថាបិតះ, តស្យ នាម្នា ជនោយំ ស្វស្ថះ សន៑ យុឞ្មាកំ សម្មុខេ ប្រោត្តិឞ្ឋតិ។
dan zij het u allen en heel het volk van Israël bekend, dat deze man gezond hier voor u staat door de naam van Jesus Christus van Názaret, dien gij hebt gekruisigd, maar dien God heeft opgewekt uit de doden.
11 និចេត្ឫភិ រ្យុឞ្មាភិរយំ យះ ប្រស្តរោៜវជ្ញាតោៜភវត៑ ស ប្រធានកោណស្យ ប្រស្តរោៜភវត៑។
Hij is "de steen, die gij, de bouwlieden, hebt verworpen; en Hij is de hoeksteen geworden."
12 តទ្ភិន្នាទបរាត៑ កស្មាទបិ បរិត្រាណំ ភវិតុំ ន ឝក្នោតិ, យេន ត្រាណំ ប្រាប្យេត ភូមណ្ឌលស្យលោកានាំ មធ្យេ តាទ្ឫឝំ កិមបិ នាម នាស្តិ។
Bij niemand anders is er redding. Want onder de hemel is geen andere Naam aan de mensen gegeven, waardoor we zalig moeten worden.
13 តទា បិតរយោហនោរេតាទ្ឫឝីម៑ អក្ឞេភតាំ ទ្ឫឞ្ដ្វា តាវវិទ្វាំសៅ នីចលោកាវិតិ ពុទ្ធ្វា អាឝ្ចយ៌្យម៑ អមន្យន្ត តៅ ច យីឝោះ សង្គិនៅ ជាតាវិតិ ជ្ញាតុម៑ អឝក្នុវន៑។
Toen ze de vrijmoedigheid van Petrus en Johannes zagen, en bemerkten, dat het maar ongeletterde en eenvoudige mensen waren, stonden ze verbaasd en herkenden hen als de gezellen van Jesus.
14 កិន្តុ តាភ្យាំ សាទ៌្ធំ តំ ស្វស្ថមានុឞំ តិឞ្ឋន្តំ ទ្ឫឞ្ដ្វា តេ កាមប្យបរាម៑ អាបត្តិំ កត៌្តំ នាឝក្នុន៑។
Maar omdat ze ook den genezen man bij hen zagen staan, konden ze er niets tegen inbrengen.
15 តទា តេ សភាតះ ស្ថានាន្តរំ គន្តុំ តាន៑ អាជ្ញាប្យ ស្វយំ បរស្បរម៑ ឥតិ មន្ត្រណាមកុវ៌្វន្
Ze geboden hun dus, zich uit de vergadering te verwijderen. Toen overlegden ze met elkander,
16 តៅ មានវៅ ប្រតិ កិំ កត៌្តវ្យំ? តាវេកំ ប្រសិទ្ធម៑ អាឝ្ចយ៌្យំ កម៌្ម ក្ឫតវន្តៅ តទ៑ យិរូឝាលម្និវាសិនាំ សវ៌្វេឞាំ លោកានាំ សមីបេ ប្រាកាឝត តច្ច វយមបហ្នោតុំ ន ឝក្នុមះ។
en zeiden: Wat moeten we met die mensen doen? Want dat er door hen een opzienbarend wonder verricht is, weten alle inwoners van Jerusalem; we kunnen het dus niet loochenen.
17 កិន្តុ លោកានាំ មធ្យម៑ ឯតទ៑ យថា ន វ្យាប្នោតិ តទត៌្ហំ តៅ ភយំ ប្រទឝ៌្យ តេន នាម្នា កមបិ មនុឞ្យំ នោបទិឝតម៑ ឥតិ ទ្ឫឍំ និឞេធាមះ។
Maar om te beletten, dat het nog verder onder het volk wordt verbreid, moeten we hun ten strengste verbieden, nog iemand ter wereld over die Naam te spreken.
18 តតស្តេ ប្រេរិតាវាហូយ ឯតទាជ្ញាបយន៑ ឥតះ បរំ យីឝោ រ្នាម្នា កទាបិ កាមបិ កថាំ មា កថយតំ កិមបិ នោបទិឝញ្ច។
Nu riepen ze hen binnen, en verboden hun ten strengste, te spreken of te onderwijzen in Jesus’ naam.
19 តតះ បិតរយោហនៅ ប្រត្យវទតាម៑ ឦឝ្វរស្យាជ្ញាគ្រហណំ វា យុឞ្មាកម៑ អាជ្ញាគ្រហណម៑ ឯតយោ រ្មធ្យេ ឦឝ្វរស្យ គោចរេ កិំ វិហិតំ? យូយំ តស្យ វិវេចនាំ កុរុត។
Maar Petrus en Johannes antwoordden hun: Oordeelt zelf, of we het voor God verantwoorden kunnen, naar u te luisteren meer dan naar God.
20 វយំ យទ៑ អបឝ្យាម យទឝ្ឫណុម ច តន្ន ប្រចារយិឞ្យាម ឯតត៑ កទាបិ ភវិតុំ ន ឝក្នោតិ។
Neen. we kunnen niet zwijgen wat we hebben gezien en gehoord.
21 យទឃដត តទ៑ ទ្ឫឞ្ដា សវ៌្វេ លោកា ឦឝ្វរស្យ គុណាន៑ អន្វវទន៑ តស្មាត៑ លោកភយាត៑ តៅ ទណ្ឌយិតុំ កមប្យុបាយំ ន ប្រាប្យ តេ បុនរបិ តជ៌យិត្វា តាវត្យជន៑។
Daarop begonnen ze hen te bedreigen; maar ze lieten hen ten slotte vrij, daar ze om het volk geen kans zagen, hen te straffen; allen toch verheerlijkten God om wat er gebeurd was.
22 យស្យ មានុឞស្យៃតត៑ ស្វាស្ថ្យករណម៑ អាឝ្ចយ៌្យំ កម៌្មាក្រិយត តស្យ វយឝ្ចត្វារិំឝទ្វត្សរា វ្យតីតាះ។
Want de man, aan wien dat wonder van genezing was geschied, was meer dan veertig jaren oud
23 តតះ បរំ តៅ វិស្ឫឞ្ដៅ សន្តៅ ស្វសង្គិនាំ សន្និធិំ គត្វា ប្រធានយាជកៃះ ប្រាចីនលោកៃឝ្ច ប្រោក្តាះ សវ៌្វាះ កថា ជ្ញាបិតវន្តៅ។
Nadat ze waren vrijgelaten, begaven ze zich naar hun broeders, en deelden hun alles mee, wat de opperpriesters en oudsten hun hadden gezegd.
24 តច្ឆ្រុត្វា សវ៌្វ ឯកចិត្តីភូយ ឦឝ្វរមុទ្ទិឝ្យ ប្រោច្ចៃរេតត៑ ប្រាត៌្ហយន្ត, ហេ ប្រភោ គគណប្ឫថិវីបយោធីនាំ តេឞុ ច យទ្យទ៑ អាស្តេ តេឞាំ ស្រឞ្ដេឝ្វរស្ត្វំ។
Toen ze dit hoorden, verhieven ze eenparig hun stem tot God, en zeiden: Gij Heer, Schepper van hemel en aarde en zee, en van al wat erin is:
25 ត្វំ និជសេវកេន ទាយូទា វាក្យមិទម៑ ឧវចិថ, មនុឞ្យា អន្យទេឝីយាះ កុវ៌្វន្តិ កលហំ កុតះ។ លោកាះ សវ៌្វេ កិមត៌្ហំ វា ចិន្តាំ កុវ៌្វន្តិ និឞ្ផលាំ។
Gij zijt het, die in den Heiligen Geest door de mond van onzen vader David, uw dienaar, gezegd hebt "Waarom razen de volken, Bluffen de naties,
26 បរមេឝស្យ តេនៃវាភិឞិក្តស្យ ជនស្យ ច។ វិរុទ្ធមភិតិឞ្ឋន្តិ ប្ឫថិវ្យាះ បតយះ កុតះ៕
Komen de koningen der aarde bijeen, Spannen de vorsten samen tegen den Heer en zijn Christus?"
27 ផលតស្តវ ហស្តេន មន្ត្រណយា ច បូវ៌្វ យទ្យត៑ ស្ថិរីក្ឫតំ តទ៑ យថា សិទ្ធំ ភវតិ តទត៌្ហំ ត្វំ យម៑ អថិឞិក្តវាន៑ ស ឯវ បវិត្រោ យីឝុស្តស្យ ប្រាតិកូល្យេន ហេរោទ៑ បន្តីយបីលាតោ
Waarachtig, ze hebben in deze stad samengespannen tegen Jesus, uw heiligen Dienaar, dien Gij gezalfd hebt: Herodes en Póntius Pilatus met de heidenen en de stammen van Israël:
28 ៜន្យទេឝីយលោកា ឥស្រាយេល្លោកាឝ្ច សវ៌្វ ឯតេ សភាយាម៑ អតិឞ្ឋន៑។
om te voltrekken wat uw hand en uw raadsbesluit vooruit had beschikt.
29 ហេ បរមេឝ្វរ អធុនា តេឞាំ តជ៌នំ គជ៌នញ្ច ឝ្ឫណុ;
Nu dan Heer, houd hun bedreiging in het oog, en verleen aan uw dienaars, om met alle vrijmoedigheid uw woord te spreken:
30 តថា ស្វាស្ថ្យករណកម៌្មណា តវ ពាហុពលប្រកាឝបូវ៌្វកំ តវ សេវកាន៑ និព៌្ហយេន តវ វាក្យំ ប្រចារយិតុំ តវ បវិត្របុត្រស្យ យីឝោ រ្នាម្នា អាឝ្ចយ៌្យាណ្យសម្ភវានិ ច កម៌្មាណិ កត៌្តុញ្ចាជ្ញាបយ។
door uw hand uit te strekken tot genezing, tot tekenen en wonderen, door de naam van Jesus, uw heiligen Dienaar.
31 ឥត្ថំ ប្រាត៌្ហនយា យត្រ ស្ថានេ តេ សភាយាម៑ អាសន៑ តត៑ ស្ថានំ ប្រាកម្បត; តតះ សវ៌្វេ បវិត្រេណាត្មនា បរិបូណ៌ាះ សន្ត ឦឝ្វរស្យ កថាម៑ អក្ឞោភេណ ប្រាចារយន៑។
Na hun gebed trilde de plaats, waar ze waren vergaderd; allen werden vervuld van den Heiligen Geest, en spraken vrijmoedig Gods woord.
32 អបរញ្ច ប្រត្យយការិលោកសមូហា ឯកមនស ឯកចិត្តីភូយ ស្ថិតាះ។ តេឞាំ កេបិ និជសម្បត្តិំ ស្វីយាំ នាជានន៑ កិន្តុ តេឞាំ សវ៌្វាះ សម្បត្ត្យះ សាធារណ្យេន ស្ថិតាះ។
De groep van gelovigen was één van hart en ziel; er was er niet één, die iets van het zijne zijn eigendom noemde, maar ze hadden alles gemeen
33 អន្យច្ច ប្រេរិតា មហាឝក្តិប្រកាឝបូវ៌្វកំ ប្រភោ រ្យីឝោរុត្ថានេ សាក្ឞ្យម៑ អទទុះ, តេឞុ សវ៌្វេឞុ មហានុគ្រហោៜភវច្ច។
Met grote kracht legden de apostelen getuigenis af van de verrijzenis van Jesus, den Heer, en aan allen werd grote genade geschonken.
34 តេឞាំ មធ្យេ កស្យាបិ ទ្រវ្យន្យូនតា នាភវទ៑ យតស្តេឞាំ គ្ឫហភូម្យាទ្យា យាះ សម្បត្តយ អាសន៑ តា វិក្រីយ
Er was inderdaad geen enkele noodlijdende onder hen. Want allen, die landerijen of huizen bezaten, verkochten ze, brachten de opbrengst mee,
35 តន្មូល្យមានីយ ប្រេរិតានាំ ចរណេឞុ តៃះ ស្ថាបិតំ; តតះ ប្រត្យេកឝះ ប្រយោជនានុសារេណ ទត្តមភវត៑។
en legden die voor de voeten der apostelen neer; dan werd er uitgedeeld naar ieders behoefte.
36 វិឝេឞតះ កុប្រោបទ្វីបីយោ យោសិនាមកោ លេវិវំឝជាត ឯកោ ជនោ ភូម្យធិការី, យំ ប្រេរិតា ពណ៌ព្ពា អត៌្ហាត៑ សាន្ត្វនាទាយក ឥត្យុក្ត្វា សមាហូយន៑,
Zo was er een zekere Josef, door de apostelen Bárnabas (dat is: zoon van vertroosting) geheten, een leviet, van Cyprus afkomstig;
37 ស ជនោ និជភូមិំ វិក្រីយ តន្មូល្យមានីយ ប្រេរិតានាំ ចរណេឞុ ស្ថាបិតវាន៑។
hij bezat een stuk land, verkocht het, bracht het geld mee, en legde het voor de voeten der apostelen neer.