< ប្រេរិតាះ 24 >
1 បញ្ចភ្យោ ទិនេភ្យះ បរំ ហនានីយនាមា មហាយាជកោៜធិបតេះ សមក្ឞំ បៅលស្យ ប្រាតិកូល្យេន និវេទយិតុំ តត៌ុល្លនាមានំ កញ្ចន វក្តារំ ប្រាចីនជនាំឝ្ច សង្គិនះ ក្ឫត្វា កៃសរិយានគរម៑ អាគច្ឆត៑។
Now after five days the high priest Ananias went down with the elders and a certain orator, Tertullus, and they informed the governor against Paul.
2 តតះ បៅលេ សមានីតេ សតិ តត៌ុល្លស្តស្យាបវាទកថាំ កថយិតុម៑ អារភត ហេ មហាមហិមផីលិក្ឞ ភវតោ វយម៑ អតិនិវ៌្វិឃ្នំ កាលំ យាបយាមោ ភវតះ បរិណាមទឝ៌ិតយា ឯតទ្ទេឝីយានាំ ពហូនិ មង្គលានិ ឃដិតានិ,
So when he had been called in, Tertullus began his accusation, saying: “Seeing that by you we enjoy much peace, and your foresight has brought prosperity to this nation,
3 ឥតិ ហេតោ រ្វយមតិក្ឫតជ្ញាះ សន្តះ សវ៌្វត្រ សវ៌្វទា ភវតោ គុណាន៑ គាយមះ។
we recognize this, most noble Felix, with full gratitude, always and everywhere.
4 កិន្តុ ពហុភិះ កថាភិ រ្ភវន្តំ យេន ន វិរញ្ជយាមិ តស្មាទ៑ វិនយេ ភវាន៑ ពនុកម្ប្យ មទល្បកថាំ ឝ្ឫណោតុ។
But so as not to detain you unduly, I would request that you be kind enough to hear us briefly.
5 ឯឞ មហាមារីស្វរូបោ នាសរតីយមតគ្រាហិសំឃាតស្យ មុខ្យោ ភូត្វា សវ៌្វទេឝេឞុ សវ៌្វេឞាំ យិហូទីយានាំ រាជទ្រោហាចរណប្រវ្ឫត្តិំ ជនយតីត្យស្មាភិ រ្និឝ្ចិតំ។
We have found this man to be a plague, a creator of discord among all the Jews throughout the world, a ringleader of the Natsorean sect,
6 ស មន្ទិរមបិ អឝុចិ កត៌្តុំ ចេឞ្ដិតវាន៑; ឥតិ ការណាទ៑ វយម៑ ឯនំ ធ្ឫត្វា ស្វវ្យវស្ថានុសារេណ វិចារយិតុំ ប្រាវត៌្តាមហិ;
and he even tried to profane the temple; so we arrested him.
7 កិន្តុ លុឞិយះ សហស្រសេនាបតិរាគត្យ ពលាទ៑ អស្មាកំ ករេភ្យ ឯនំ គ្ឫហីត្វា
8 ឯតស្យាបវាទកាន៑ ភវតះ សមីបម៑ អាគន្តុម៑ អាជ្ញាបយត៑។ វយំ យស្មិន៑ តមបវាទាមោ ភវតា បទបវាទកថាយាំ វិចារិតាយាំ សត្យាំ សវ៌្វំ វ្ឫត្តាន្តំ វេទិតុំ ឝក្ឞ្យតេ។
By examining him yourself you may ascertain all these things of which we accuse him.”
9 តតោ យិហូទីយា អបិ ស្វីក្ឫត្យ កថិតវន្ត ឯឞា កថា ប្រមាណម៑។
And the Jews also joined in the attack, affirming that these things were so.
10 អធិបតៅ កថាំ កថយិតុំ បៅលំ ប្រតីង្គិតំ ក្ឫតវតិ ស កថិតវាន៑ ភវាន៑ ពហូន៑ វត្សរាន៑ យាវទ៑ ឯតទ្ទេឝស្យ ឝាសនំ ករោតីតិ វិជ្ញាយ ប្រត្យុត្តរំ ទាតុម៑ អក្ឞោភោៜភវម៑។
When the governor had nodded to him to speak, Paul answered: “Knowing, as I do, that you have been an equitable judge of this nation for many years, I do the more cheerfully answer for myself,
11 អទ្យ កេវលំ ទ្វាទឝ ទិនានិ យាតានិ, អហម៑ អារាធនាំ កត៌្តុំ យិរូឝាលមនគរំ គតវាន៑ ឯឞា កថា ភវតា ជ្ញាតុំ ឝក្យតេ;
because you can ascertain that it is not more than twelve days since I went up to Jerusalem to worship.
12 កិន្ត្វិភេ មាំ មធ្យេមន្ទិរំ កេនាបិ សហ វិតណ្ឌាំ កុវ៌្វន្តំ កុត្រាបិ ភជនភវនេ នគរេ វា លោកាន៑ កុប្រវ្ឫត្តិំ ជនយន្តុំ ន ទ្ឫឞ្ដវន្តះ។
They did not find me disputing with anyone or stirring up a crowd—not in the temple, not in the synagogues, not around the city.
13 ឥទានីំ យស្មិន៑ យស្មិន៑ មាម៑ អបវទន្តេ តស្យ កិមបិ ប្រមាណំ ទាតុំ ន ឝក្នុវន្តិ។
Nor can they prove the things of which they now accuse me.
14 កិន្តុ ភវិឞ្យទ្វាក្យគ្រន្ថេ វ្យវស្ថាគ្រន្ថេ ច យា យា កថា លិខិតាស្តេ តាសុ សវ៌្វាសុ វិឝ្វស្យ យន្មតម៑ ឥមេ វិធម៌្មំ ជានន្តិ តន្មតានុសារេណាហំ និជបិត្ឫបុរុឞាណាម៑ ឦឝ្វរម៑ អារាធយាមីត្យហំ ភវតះ សមក្ឞម៑ អង្គីករោមិ។
But I do profess this to you, that according to the Way that they call a sect, that is how I worship the ancestral God, believing all things that stand written throughout the Law and the Prophets,
15 ធាម៌្មិកាណាម៑ អធាម៌្មិកាណាញ្ច ប្រមីតលោកានាមេវោត្ថានំ ភវិឞ្យតីតិ កថាមិមេ ស្វីកុវ៌្វន្តិ តថាហមបិ តស្មិន៑ ឦឝ្វរេ ប្រត្យាឝាំ ករោមិ;
having hope in God, which these themselves also look for, that there will be a resurrection of the dead, both the just and unjust.
16 ឦឝ្វរស្យ មានវានាញ្ច សមីបេ យថា និទ៌ោឞោ ភវាមិ តទត៌្ហំ សតតំ យត្នវាន៑ អស្មិ។
And this is why I apply myself to always have a clear conscience before both God and men.
17 ពហុឞុ វត្សរេឞុ គតេឞុ ស្វទេឝីយលោកានាំ និមិត្តំ ទានីយទ្រវ្យាណិ នៃវេទ្យានិ ច សមាទាយ បុនរាគមនំ ក្ឫតវាន៑។
Now after many years I came to bring alms and offerings to my nation,
18 តតោហំ ឝុចិ រ្ភូត្វា លោកានាំ សមាគមំ កលហំ វា ន ការិតវាន៑ តថាប្យាឝិយាទេឝីយាះ កិយន្តោ យិហុទីយលោកា មធ្យេមន្ទិរំ មាំ ធ្ឫតវន្តះ។
in the midst of which certain Jews from Asia found me purified in the temple, with neither crowd nor confusion.
19 មមោបរិ យទិ កាចិទបវាទកថាស្តិ តហ៌ិ ភវតះ សមីបម៑ ឧបស្ថាយ តេឞាមេវ សាក្ឞ្យទានម៑ ឧចិតម៑។
They are the ones that had to be here before you and make accusation, if they had anything against me.
20 នោចេត៑ បូវ៌្វេ មហាសភាស្ថានាំ លោកានាំ សន្និធៅ មម ទណ្ឌាយមានត្វសមយេ, អហមទ្យ ម្ឫតានាមុត្ថានេ យុឞ្មាភិ រ្វិចារិតោស្មិ,
Or let these themselves say what wrong they found in me, when I stood before the council,
21 តេឞាំ មធ្យេ តិឞ្ឋន្នហំ យាមិមាំ កថាមុច្ចៃះ ស្វរេណ កថិតវាន៑ តទន្យោ មម កោបិ ទោឞោៜលភ្យត ន វេតិ វរម៑ ឯតេ សមុបស្ថិតលោកា វទន្តុ។
unless it be for this one statement that I called out, standing among them, ‘Concerning the resurrection of the dead I am being judged by you today.’”
22 តទា ផីលិក្ឞ ឯតាំ កថាំ ឝ្រុត្វា តន្មតស្យ វិឝេឞវ្ឫត្តាន្តំ វិជ្ញាតុំ វិចារំ ស្ថគិតំ ក្ឫត្វា កថិតវាន៑ លុឞិយេ សហស្រសេនាបតៅ សមាយាតេ សតិ យុឞ្មាកំ វិចារម៑ អហំ និឞ្បាទយិឞ្យាមិ។
Upon hearing these things Felix, having an accurate knowledge of the things concerning the Way, adjourned the proceedings and said, “When Lysias the commander comes down I will decide your case.”
23 អនន្តរំ ពន្ធនំ វិនា បៅលំ រក្ឞិតុំ តស្យ សេវនាយ សាក្ឞាត្ករណាយ វា តទីយាត្មីយពន្ធុជនាន៑ ន វារយិតុញ្ច ឝមសេនាបតិម៑ អាទិឞ្ដវាន៑។
And he ordered the centurion that Paul should be kept in custody but have some freedom, and not to forbid any of his friends to provide for or to visit him.
24 អល្បទិនាត៑ បរំ ផីលិក្ឞោៜធិបតិ រ្ទ្រុឞិល្លានាម្នា យិហូទីយយា ស្វភាយ៌្យយា សហាគត្យ បៅលមាហូយ តស្យ មុខាត៑ ខ្រីឞ្ដធម៌្មស្យ វ្ឫត្តាន្តម៑ អឝ្រៅឞីត៑។
Now after some days, when Felix came with his wife Drusilla, who was a Jewess, he sent for Paul and heard him concerning the faith into Christ Jesus.
25 បៅលេន ន្យាយស្យ បរិមិតភោគស្យ ចរមវិចារស្យ ច កថាយាំ កថិតាយាំ សត្យាំ ផីលិក្ឞះ កម្បមានះ សន៑ វ្យាហរទ៑ ឥទានីំ យាហិ, អហម៑ អវកាឝំ ប្រាប្យ ត្វាម៑ អាហូស្យាមិ។
But as he expounded on righteousness, self-control, and the judgment to come, Felix became afraid and answered, “Go away for now; when I have occasion I will summon you.”
26 មុក្តិប្រប្ត្យត៌្ហំ បៅលេន មហ្យំ មុទ្រាទាស្យន្តេ ឥតិ បត្យាឝាំ ក្ឫត្វា ស បុនះ បុនស្តមាហូយ តេន សាកំ កថោបកថនំ ក្ឫតវាន៑។
At the same time he was also hoping that Paul would give him money, that he might release him; so he frequently summoned and conversed with him.
27 កិន្តុ វត្សរទ្វយាត៑ បរំ បក៌ិយផីឞ្ដ ផាលិក្ឞស្យ បទំ ប្រាប្តេ សតិ ផីលិក្ឞោ យិហូទីយាន៑ សន្តុឞ្ដាន៑ ចិកីឞ៌ន៑ បៅលំ ពទ្ធំ សំស្ថាប្យ គតវាន៑។
But after two years, Felix was succeeded by Porcius Festus; so Felix, wanting to do the Jews a favor, left Paul in prison.