ប្រេរិតាះ 23

1 សភាសទ្លោកាន៑ ប្រតិ បៅលោៜនន្យទ្ឫឞ្ដ្យា បឝ្យន៑ អកថយត៑, ហេ ភ្រាត្ឫគណា អទ្យ យាវត៑ សរលេន សវ៌្វាន្តះករណេនេឝ្វរស្យ សាក្ឞាទ៑ អាចរាមិ។

A Paweł pilnie patrząc na onę radę rzekł: Mężowie bracia! ja ze wszystkiego sumienia dobrego chodziłem przed Bogiem aż do dnia tego.

2 អនេន ហនានីយនាមា មហាយាជកស្តំ កបោលេ ចបេដេនាហន្តុំ សមីបស្ថលោកាន៑ អាទិឞ្ដវាន៑។

Tedy Ananijasz, najwyższy kapłan, rozkazał go tym, którzy przy nim stali, bić w gębę.

3 តទា បៅលស្តមវទត៑, ហេ ពហិឞ្បរិឞ្ក្ឫត, ឦឝ្វរស្ត្វាំ ប្រហត៌្តុម៑ ឧទ្យតោស្តិ, យតោ វ្យវស្ថានុសារេណ វិចារយិតុម៑ ឧបវិឝ្យ វ្យវស្ថាំ លង្ឃិត្វា មាំ ប្រហត៌្តុម៑ អាជ្ញាបយសិ។

Tedy rzekł Paweł do niego: Uderzy cię Bóg, ściano pobielana! i ty siedzisz, sądząc mię według zakonu, a rozkazujesz mię bić przeciwko zakonowi?

4 តតោ និកដស្ថា លោកា អកថយន៑, ត្វំ កិម៑ ឦឝ្វរស្យ មហាយាជកំ និន្ទសិ?

Zatem ci, którzy tam stali, rzekli: Najwyższemu kapłanowi Bożemu złorzeczysz?

5 តតះ បៅលះ ប្រតិភាឞិតវាន៑ ហេ ភ្រាត្ឫគណ មហាយាជក ឯឞ ឥតិ ន ពុទ្ធំ មយា តទន្យច្ច ស្វលោកានាម៑ អធិបតិំ ប្រតិ ទុវ៌្វាក្យំ មា កថយ, ឯតាទ្ឫឝី លិបិរស្តិ។

A Paweł rzekł: Nie wiedziałem, bracia! żeby był najwyższym kapłanem; bo napisano: Książęciu ludu twego złorzeczyć nie będziesz.

6 អនន្តរំ បៅលស្តេឞាម៑ អទ៌្ធំ សិទូកិលោកា អទ៌្ធំ ផិរូឝិលោកា ឥតិ ទ្ឫឞ្ដ្វា ប្រោច្ចៃះ សភាស្ថលោកាន៑ អវទត៑ ហេ ភ្រាត្ឫគណ អហំ ផិរូឝិមតាវលម្ពី ផិរូឝិនះ សត្នានឝ្ច, ម្ឫតលោកានាម៑ ឧត្ថានេ ប្រត្យាឝាករណាទ៑ អហមបវាទិតោស្មិ។

A poznawszy Paweł, że ich jedna część była Saduceuszów a druga Faryzeuszów, zawołał w onej radzie: Mężowie bracia! jam jest Faryzeusz, syn Faryzeusza: o nadzieję i o powstanie umarłych mię tu dziś sądzą.

7 ឥតិ កថាយាំ កថិតាយាំ ផិរូឝិសិទូកិនោះ បរស្បរំ ភិន្នវាក្យត្វាត៑ សភាយា មធ្យេ ទ្វៅ សំឃៅ ជាតៅ។

A gdy on to mówił, wszczął się rozruch między Faryzeuszami i Saduceuszami, i rozerwało się ono mnóstwo.

8 យតះ សិទូកិលោកា ឧត្ថានំ ស្វគ៌ីយទូតា អាត្មានឝ្ច សវ៌្វេឞាម៑ ឯតេឞាំ កមបិ ន មន្យន្តេ, កិន្តុ ផិរូឝិនះ សវ៌្វម៑ អង្គីកុវ៌្វន្តិ។

Albowiem Saduceuszowie mówią, iż nie masz zmartwychwstania, ani Anioła, ani ducha; ale Faryzeuszowie to oboje wyznawają.

9 តតះ បរស្បរម៑ អតិឝយកោលាហលេ សមុបស្ថិតេ ផិរូឝិនាំ បក្ឞីយាះ សភាស្ថា អធ្យាបកាះ ប្រតិបក្ឞា ឧត្តិឞ្ឋន្តោ ៜកថយន៑, ឯតស្យ មានវស្យ កមបិ ទោឞំ ន បឝ្យាមះ; យទិ កឝ្ចិទ៑ អាត្មា វា កឝ្ចិទ៑ ទូត ឯនំ ប្រត្យាទិឝត៑ តហ៌ិ វយម៑ ឦឝ្វរស្យ ប្រាតិកូល្យេន ន យោត្ស្យាមះ។

I wszczęło się wołanie wielkie. A powstawszy nauczeni w Piśmie z strony Faryzeuszów, spierali się mówiąc: Niceśmy złego nie znaleźli w tym człowieku; i jeźli mu co powiedział duch albo Anioł, nie walczmyż z Bogiem.

10 តស្មាទ៑ អតីវ ភិន្នវាក្យត្វេ សតិ តេ បៅលំ ខណ្ឌំ ខណ្ឌំ ករិឞ្យន្តីត្យាឝង្កយា សហស្រសេនាបតិះ សេនាគណំ តត្ស្ថានំ យាតុំ សភាតោ ពលាត៑ បៅលំ ធ្ឫត្វា ទុគ៌ំ នេតញ្ចាជ្ញាបយត៑។

A gdy się wszczął wielki rozruch, obawiając się hetman, aby Pawła między sobą nie rozszarpali, rozkazał iść żołnierzom na dół, a wydrzeć go z pośrodku ich i odwieść do obozu.

11 រាត្រោ ប្រភុស្តស្យ សមីបេ តិឞ្ឋន៑ កថិតវាន៑ ហេ បៅល និព៌្ហយោ ភវ យថា យិរូឝាលម្នគរេ មយិ សាក្ឞ្យំ ទត្តវាន៑ តថា រោមានគរេបិ ត្វយា ទាតវ្យម៑។

A drugiej nocy stanąwszy przy nim Pan, rzekł: Bądź dobrego serca, Pawle! albowiem jakoś o mnie świadczył w Jeruzalemie, tak musisz świadczyć i w Rzymie.

12 ទិនេ សមុបស្ថិតេ សតិ កិយន្តោ យិហូទីយលោកា ឯកមន្ត្រណាះ សន្តះ បៅលំ ន ហត្វា ភោជនបានេ ករិឞ្យាម ឥតិ ឝបថេន ស្វាន៑ អពធ្នន៑។

A gdy był dzień, zszedłszy się niektórzy z Żydów, zawiązali się klątwą, mówiąc: Że nie mieli jeść ani pić, ażby Pawła zabili.

13 ចត្វារិំឝជ្ជនេភ្យោៜធិកា លោកា ឥតិ បណម៑ អកុវ៌្វន៑។

A było ich więcej niż czterdzieści, którzy to przysiężenie uczynili.

14 តេ មហាយាជកានាំ ប្រាចីនលោកានាញ្ច សមីបំ គត្វា កថយន៑, វយំ បៅលំ ន ហត្វា កិមបិ ន ភោក្ឞ្យាមហេ ទ្ឫឍេនានេន ឝបថេន ពទ្ធ្វា អភវាម។

Którzy przyszedłszy do przedniejszych kapłanów i do starszych, rzekli: Klątwąśmy się zawiązali, że nic nie ukusimy, ażbyśmy Pawła zabili.

15 អតឯវ សាម្ប្រតំ សភាសទ្លោកៃះ សហ វយំ តស្មិន៑ កញ្ចិទ៑ វិឝេឞវិចារំ ករិឞ្យាមស្តទត៌្ហំ ភវាន៑ ឝ្វោ ៜស្មាកំ សមីបំ តម៑ អានយត្វិតិ សហស្រសេនាបតយេ និវេទនំ កុរុត តេន យុឞ្មាកំ សមីបំ ឧបស្ថិតេះ បូវ៌្វំ វយំ តំ ហន្តុ សជ្ជិឞ្យាម។

Przetoż wy teraz dajcie znać hetmanowi z pozwoleniem wszystkiej rady, aby go jutro do was wywiódł, jakobyście się chcieli dostateczniej wywiedzieć o sprawach jego, a my, pierwej niż tu przyjdzie, jesteśmy gotowi go zabić.

16 តទា បៅលស្យ ភាគិនេយស្តេឞាមិតិ មន្ត្រណាំ វិជ្ញាយ ទុគ៌ំ គត្វា តាំ វាត៌្តាំ បៅលម៑ ឧក្តវាន៑។

A gdy usłyszał siostrzeniec Pawła o tej zasadzce, przyszedł, a wszedłszy do obozu, oznajmił to Pawłowi.

17 តស្មាត៑ បៅល ឯកំ ឝតសេនាបតិម៑ អាហូយ វាក្យមិទម៑ ភាឞិតវាន៑ សហស្រសេនាបតេះ សមីបេៜស្យ យុវមនុឞ្យស្យ កិញ្ចិន្និវេទនម៑ អាស្តេ, តស្មាត៑ តត្សវិធម៑ ឯនំ នយ។

Tedy Paweł zawoławszy jednego z setników, rzekł: Zaprowadź tego młodzieńca do hetmana, bo mu coś ma powiedzieć.

18 តតះ ស តមាទាយ សហស្រសេនាបតេះ សមីបម៑ ឧបស្ថាយ កថិតវាន៑, ភវតះ សមីបេៜស្យ កិមបិ និវេទនមាស្តេ តស្មាត៑ ពន្ទិះ បៅលោ មាមាហូយ ភវតះ សមីបម៑ ឯនម៑ អានេតុំ ប្រាត៌្ហិតវាន៑។

A tak on wziąwszy go, wiódł go do hetmana i rzekł: Paweł więzień, zawoławszy mię, prosił, abym tego młodzieńca przywiódł do ciebie, któryć ma coś powiedzieć.

19 តទា សហស្រសេនាបតិស្តស្យ ហស្តំ ធ្ឫត្វា និជ៌នស្ថានំ នីត្វា ប្ឫឞ្ឋវាន៑ តវ កិំ និវេទនំ? តត៑ កថយ។

Tedy hetman wziąwszy go za rękę i ustąpiwszy na stronę, wywiadywał się: Cóż to jest, co mi masz powiedzieć?

20 តតះ សោកថយត៑, យិហូទីយលាកាះ បៅលេ កមបិ វិឝេឞវិចារំ ឆលំ ក្ឫត្វា តំ សភាំ នេតុំ ភវតះ សមីបេ និវេទយិតុំ អមន្ត្រយន៑។

A on rzekł: Postanowili Żydowie prosić cię, abyś jutro wywiódł Pawła przed radę, jakoby się chcieli co dostateczniejszego wywiedzieć o nim.

21 កិន្តុ មវតា តន្ន ស្វីកត៌្តវ្យំ យតស្តេឞាំ មធ្យេវត៌្តិនឝ្ចត្វារិំឝជ្ជនេភ្យោ ៜធិកលោកា ឯកមន្ត្រណា ភូត្វា បៅលំ ន ហត្វា ភោជនំ បានញ្ច ន ករិឞ្យាម ឥតិ ឝបថេន ពទ្ធាះ សន្តោ ឃាតកា ឥវ សជ្ជិតា ឥទានីំ កេវលំ ភវតោ ៜនុមតិម៑ អបេក្ឞន្តេ។

Ale ty nie pozwalaj im tego; bo się nań nasadziło z nich więcej niż czterdzieści mężów, którzy się klątwą zawiązali, iż nie mają ani jeść ani pić, ażby go zabili; i są już w pogotowiu, czekając od ciebie odpowiedzi.

22 យាមិមាំ កថាំ ត្វំ និវេទិតវាន៑ តាំ កស្មៃចិទបិ មា កថយេត្យុក្ត្វា សហស្រសេនាបតិស្តំ យុវានំ វិស្ឫឞ្ដវាន៑។

Tedy hetman odprawił onego młodzieńca, przykazawszy mu, aby tego przed nikim nie powiadał, iż mu to oznajmił.

23 អនន្តរំ សហស្រសេនាបតិ រ្ទ្វៅ ឝតសេនាបតី អាហូយេទម៑ អាទិឝត៑, យុវាំ រាត្រៅ ប្រហរៃកាវឝិឞ្ដាយាំ សត្យាំ កៃសរិយានគរំ យាតុំ បទាតិសៃន្យានាំ ទ្វេ ឝតេ ឃោដការោហិសៃន្យានាំ សប្តតិំ ឝក្តិធារិសៃន្យានាំ ទ្វេ ឝតេ ច ជនាន៑ សជ្ជិតាន៑ កុរុតំ។

A zawoławszy dwóch niektórych z setników, rzekł: Nagotujcie dwieście żołnierzy, aby szli aż do Cezaryi; do tego siedmdziesiąt jezdnych i dwieście drabantów na trzecią godzinę w nocy;

24 បៅលម៑ អារោហយិតុំ ផីលិក្ឞាធិបតេះ សមីបំ និវ៌្វិឃ្នំ នេតុញ្ច វាហនានិ សមុបស្ថាបយតំ។

Nagotować też bydlęta, aby wsadziwszy Pawła na nie, zdrowo go zaprowadzono do Feliksa starosty;

25 អបរំ ស បត្រំ លិខិត្វា ទត្តវាន៑ តល្លិខិតមេតត៑,

Napisawszy list w ten sposób:

26 មហាមហិមឝ្រីយុក្តផីលិក្ឞាធិបតយេ ក្លៅទិយលុឞិយស្យ នមស្ការះ។

Klaudyjusz Lizyjasz najmożniejszemu staroście Feliksowi zdrowia życzy.

27 យិហូទីយលោកាះ បូវ៌្វម៑ ឯនំ មានវំ ធ្ឫត្វា ស្វហស្តៃ រ្ហន្តុម៑ ឧទ្យតា ឯតស្មិន្នន្តរេ សសៃន្យោហំ តត្រោបស្ថាយ ឯឞ ជនោ រោមីយ ឥតិ វិជ្ញាយ តំ រក្ឞិតវាន៑។

Tego męża pojmanego od Żydów, gdy już od nich miał być zabity, przypadłszy z rotą, odjąłem go, dowiedziawszy się, iż jest Rzymianinem.

28 កិន្និមិត្តំ តេ តមបវទន្តេ តជ្ជ្ញាតុំ តេឞា សភាំ តមានាយិតវាន៑។

A chcąc wiedzieć przyczynę, dla której by nań skarżyli, wywiodłem go przed ich radę;

29 តតស្តេឞាំ វ្យវស្ថាយា វិរុទ្ធយា កយាចន កថយា សោៜបវាទិតោៜភវត៑, កិន្តុ ស ឝ្ឫង្ខលពន្ធនាហ៌ោ វា ប្រាណនាឝាហ៌ោ ភវតីទ្ឫឝះ កោប្យបរាធោ មយាស្យ ន ទ្ឫឞ្ដះ។

I znalazłem, że nań skarżą o jakieś gadki z strony zakonu ich, a że nie ma żadnej winy, dla której by był godzien śmierci albo więzienia.

30 តថាបិ មនុឞ្យស្យាស្យ វធាត៌្ហំ យិហូទីយា ឃាតកាឥវ សជ្ជិតា ឯតាំ វាត៌្តាំ ឝ្រុត្វា តត្ក្ឞណាត៑ តវ សមីបមេនំ ប្រេឞិតវាន៑ អស្យាបវាទកាំឝ្ច តវ សមីបំ គត្វាបវទិតុម៑ អាជ្ញាបយម៑។ ភវតះ កុឝលំ ភូយាត៑។

A gdy mi powiedziano o zasadzce, którą mieli uczynić Żydzi na tego męża, zarazem go posłał do ciebie, opowiedziawszy też tym, co nań skarżyli, aby przed tobą mówili to, co by przeciwko niemu mieli. Miej się dobrze.

31 សៃន្យគណ អាជ្ញានុសារេណ បៅលំ គ្ឫហីត្វា តស្យាំ រជន្យាម៑ អាន្តិបាត្រិនគរម៑ អានយត៑។

Żołnierze tedy tak, jako im było rozkazano, wziąwszy Pawła, prowadzili go nocą do Antypatrydy.

32 បរេៜហនិ តេន សហ យាតុំ ឃោដការូឍសៃន្យគណំ ស្ថាបយិត្វា បរាវ្ឫត្យ ទុគ៌ំ គតវាន៑។

A nazajutrz, zostawiwszy jezdne, aby z nim jechali, wrócili się do obozu.

33 តតះ បរេ ឃោដការោហិសៃន្យគណះ កៃសរិយានគរម៑ ឧបស្ថាយ តត្បត្រម៑ អធិបតេះ ករេ សមប៌្យ តស្យ សមីបេ បៅលម៑ ឧបស្ថាបិតវាន៑។

Którzy przyjechawszy do Cezaryi, a oddawszy list staroście, stawili przed nim i Pawła.

34 តទាធិបតិស្តត្បត្រំ បឋិត្វា ប្ឫឞ្ឋវាន៑ ឯឞ កិម្ប្រទេឝីយោ ជនះ? ស កិលិកិយាប្រទេឝីយ ឯកោ ជន ឥតិ ជ្ញាត្វា កថិតវាន៑,

A starosta list przeczytawszy, spytał go, z której by był krainy, a zrozumiawszy, że był z Cylicyi,

35 តវាបវាទកគណ អាគតេ តវ កថាំ ឝ្រោឞ្យាមិ។ ហេរោទ្រាជគ្ឫហេ តំ ស្ថាបយិតុម៑ អាទិឞ្ដវាន៑។

Rzekł: Będę cię słuchał, gdy też przybędą ci, którzy na cię skarżą. I rozkazał go strzec na ratuszu Herodowym.