ប្រេរិតាះ 23

1 សភាសទ្លោកាន៑ ប្រតិ បៅលោៜនន្យទ្ឫឞ្ដ្យា បឝ្យន៑ អកថយត៑, ហេ ភ្រាត្ឫគណា អទ្យ យាវត៑ សរលេន សវ៌្វាន្តះករណេនេឝ្វរស្យ សាក្ឞាទ៑ អាចរាមិ។

Then Paul, looking intently at the council, said, “Men, brothers, I have lived in all good conscience before God until this day.”

2 អនេន ហនានីយនាមា មហាយាជកស្តំ កបោលេ ចបេដេនាហន្តុំ សមីបស្ថលោកាន៑ អាទិឞ្ដវាន៑។

So the high priest Ananias commanded those standing by him to strike his mouth.

3 តទា បៅលស្តមវទត៑, ហេ ពហិឞ្បរិឞ្ក្ឫត, ឦឝ្វរស្ត្វាំ ប្រហត៌្តុម៑ ឧទ្យតោស្តិ, យតោ វ្យវស្ថានុសារេណ វិចារយិតុម៑ ឧបវិឝ្យ វ្យវស្ថាំ លង្ឃិត្វា មាំ ប្រហត៌្តុម៑ អាជ្ញាបយសិ។

Then Paul said to him: “God will strike you, you whitewashed wall! You sit there to judge me according to the law, yet you command me to be struck contrary to the law!”

4 តតោ និកដស្ថា លោកា អកថយន៑, ត្វំ កិម៑ ឦឝ្វរស្យ មហាយាជកំ និន្ទសិ?

So those standing by said, “Do you reproach God's high priest?”

5 តតះ បៅលះ ប្រតិភាឞិតវាន៑ ហេ ភ្រាត្ឫគណ មហាយាជក ឯឞ ឥតិ ន ពុទ្ធំ មយា តទន្យច្ច ស្វលោកានាម៑ អធិបតិំ ប្រតិ ទុវ៌្វាក្យំ មា កថយ, ឯតាទ្ឫឝី លិបិរស្តិ។

Then Paul said, “I did not know, brothers, that he is high priest; for it is written: ‘Do not speak evil of a ruler of your people.’”

6 អនន្តរំ បៅលស្តេឞាម៑ អទ៌្ធំ សិទូកិលោកា អទ៌្ធំ ផិរូឝិលោកា ឥតិ ទ្ឫឞ្ដ្វា ប្រោច្ចៃះ សភាស្ថលោកាន៑ អវទត៑ ហេ ភ្រាត្ឫគណ អហំ ផិរូឝិមតាវលម្ពី ផិរូឝិនះ សត្នានឝ្ច, ម្ឫតលោកានាម៑ ឧត្ថានេ ប្រត្យាឝាករណាទ៑ អហមបវាទិតោស្មិ។

Now when Paul perceived that one part were Pharisees and the other Sadducees, he called out in the council, “Men, brothers, I am a Pharisee, a son of a Pharisee; I am being judged concerning the hope and resurrection of the dead!”

7 ឥតិ កថាយាំ កថិតាយាំ ផិរូឝិសិទូកិនោះ បរស្បរំ ភិន្នវាក្យត្វាត៑ សភាយា មធ្យេ ទ្វៅ សំឃៅ ជាតៅ។

When he had said this, an argument started between the Pharisees and the Sadducees, and the assembly was divided.

8 យតះ សិទូកិលោកា ឧត្ថានំ ស្វគ៌ីយទូតា អាត្មានឝ្ច សវ៌្វេឞាម៑ ឯតេឞាំ កមបិ ន មន្យន្តេ, កិន្តុ ផិរូឝិនះ សវ៌្វម៑ អង្គីកុវ៌្វន្តិ។

(Sadducees say that there is no resurrection, nor angel or spirit, but Pharisees confess both.)

9 តតះ បរស្បរម៑ អតិឝយកោលាហលេ សមុបស្ថិតេ ផិរូឝិនាំ បក្ឞីយាះ សភាស្ថា អធ្យាបកាះ ប្រតិបក្ឞា ឧត្តិឞ្ឋន្តោ ៜកថយន៑, ឯតស្យ មានវស្យ កមបិ ទោឞំ ន បឝ្យាមះ; យទិ កឝ្ចិទ៑ អាត្មា វា កឝ្ចិទ៑ ទូត ឯនំ ប្រត្យាទិឝត៑ តហ៌ិ វយម៑ ឦឝ្វរស្យ ប្រាតិកូល្យេន ន យោត្ស្យាមះ។

There was a great clamor, and the scribes of the Pharisee party stood up and started arguing vigorously, saying, “We find nothing wrong with this man; but if a spirit or angel has spoken to him, let us not fight against God!”

10 តស្មាទ៑ អតីវ ភិន្នវាក្យត្វេ សតិ តេ បៅលំ ខណ្ឌំ ខណ្ឌំ ករិឞ្យន្តីត្យាឝង្កយា សហស្រសេនាបតិះ សេនាគណំ តត្ស្ថានំ យាតុំ សភាតោ ពលាត៑ បៅលំ ធ្ឫត្វា ទុគ៌ំ នេតញ្ចាជ្ញាបយត៑។

Well the dissension became such that the commander, fearing that Paul might be torn in pieces by them, commanded the soldiers to go down and snatch him out of their midst and bring him into the barracks.

11 រាត្រោ ប្រភុស្តស្យ សមីបេ តិឞ្ឋន៑ កថិតវាន៑ ហេ បៅល និព៌្ហយោ ភវ យថា យិរូឝាលម្នគរេ មយិ សាក្ឞ្យំ ទត្តវាន៑ តថា រោមានគរេបិ ត្វយា ទាតវ្យម៑។

Now the following night the Lord stood by him and said, “Take courage, Paul, because as you have testified about me in Jerusalem, so you must also testify in Rome.”

12 ទិនេ សមុបស្ថិតេ សតិ កិយន្តោ យិហូទីយលោកា ឯកមន្ត្រណាះ សន្តះ បៅលំ ន ហត្វា ភោជនបានេ ករិឞ្យាម ឥតិ ឝបថេន ស្វាន៑ អពធ្នន៑។

And when it was day, some of the Jews formed a conspiracy by binding themselves with a curse neither to eat nor to drink until they had destroyed Paul.

13 ចត្វារិំឝជ្ជនេភ្យោៜធិកា លោកា ឥតិ បណម៑ អកុវ៌្វន៑។

Now there were more than forty who formed this plot.

14 តេ មហាយាជកានាំ ប្រាចីនលោកានាញ្ច សមីបំ គត្វា កថយន៑, វយំ បៅលំ ន ហត្វា កិមបិ ន ភោក្ឞ្យាមហេ ទ្ឫឍេនានេន ឝបថេន ពទ្ធ្វា អភវាម។

They came to the chief priests and the elders and said: “We have bound ourselves with a terrible curse not to taste anything until we have killed Paul.

15 អតឯវ សាម្ប្រតំ សភាសទ្លោកៃះ សហ វយំ តស្មិន៑ កញ្ចិទ៑ វិឝេឞវិចារំ ករិឞ្យាមស្តទត៌្ហំ ភវាន៑ ឝ្វោ ៜស្មាកំ សមីបំ តម៑ អានយត្វិតិ សហស្រសេនាបតយេ និវេទនំ កុរុត តេន យុឞ្មាកំ សមីបំ ឧបស្ថិតេះ បូវ៌្វំ វយំ តំ ហន្តុ សជ្ជិឞ្យាម។

Now you, therefore, together with the council, explain to the commander that he should bring him down to you tomorrow, as though you are going to determine more accurately the facts in his case; but we are ready to destroy him before he comes near.”

16 តទា បៅលស្យ ភាគិនេយស្តេឞាមិតិ មន្ត្រណាំ វិជ្ញាយ ទុគ៌ំ គត្វា តាំ វាត៌្តាំ បៅលម៑ ឧក្តវាន៑។

But when Paul's sister's son heard about the ambush, he went and entered the barracks and told Paul.

17 តស្មាត៑ បៅល ឯកំ ឝតសេនាបតិម៑ អាហូយ វាក្យមិទម៑ ភាឞិតវាន៑ សហស្រសេនាបតេះ សមីបេៜស្យ យុវមនុឞ្យស្យ កិញ្ចិន្និវេទនម៑ អាស្តេ, តស្មាត៑ តត្សវិធម៑ ឯនំ នយ។

So Paul called one of the centurions and said, “Take this young man to the commander, because he has something to tell him.”

18 តតះ ស តមាទាយ សហស្រសេនាបតេះ សមីបម៑ ឧបស្ថាយ កថិតវាន៑, ភវតះ សមីបេៜស្យ កិមបិ និវេទនមាស្តេ តស្មាត៑ ពន្ទិះ បៅលោ មាមាហូយ ភវតះ សមីបម៑ ឯនម៑ អានេតុំ ប្រាត៌្ហិតវាន៑។

So he took him and brought him to the commander and said, “Paul the prisoner called me over and asked me to bring this young man to you because he has something to tell you.”

19 តទា សហស្រសេនាបតិស្តស្យ ហស្តំ ធ្ឫត្វា និជ៌នស្ថានំ នីត្វា ប្ឫឞ្ឋវាន៑ តវ កិំ និវេទនំ? តត៑ កថយ។

So taking him by the hand, the commander went aside and asked privately, “What is it that you have to tell me?”

20 តតះ សោកថយត៑, យិហូទីយលាកាះ បៅលេ កមបិ វិឝេឞវិចារំ ឆលំ ក្ឫត្វា តំ សភាំ នេតុំ ភវតះ សមីបេ និវេទយិតុំ អមន្ត្រយន៑។

So he said: “The Jews have agreed to ask you to bring Paul down to the council tomorrow as though intending to inquire somewhat more accurately concerning him.

21 កិន្តុ មវតា តន្ន ស្វីកត៌្តវ្យំ យតស្តេឞាំ មធ្យេវត៌្តិនឝ្ចត្វារិំឝជ្ជនេភ្យោ ៜធិកលោកា ឯកមន្ត្រណា ភូត្វា បៅលំ ន ហត្វា ភោជនំ បានញ្ច ន ករិឞ្យាម ឥតិ ឝបថេន ពទ្ធាះ សន្តោ ឃាតកា ឥវ សជ្ជិតា ឥទានីំ កេវលំ ភវតោ ៜនុមតិម៑ អបេក្ឞន្តេ។

But you should not believe them, because more than forty of their men are lying in wait for him, who have bound themselves with a curse neither to eat not to drink until they have destroyed him; even now they are ready, looking for your promise.”

22 យាមិមាំ កថាំ ត្វំ និវេទិតវាន៑ តាំ កស្មៃចិទបិ មា កថយេត្យុក្ត្វា សហស្រសេនាបតិស្តំ យុវានំ វិស្ឫឞ្ដវាន៑។

Then the commander dismissed the young man commanding, “Don't tell anyone that you have revealed these things to me!”

23 អនន្តរំ សហស្រសេនាបតិ រ្ទ្វៅ ឝតសេនាបតី អាហូយេទម៑ អាទិឝត៑, យុវាំ រាត្រៅ ប្រហរៃកាវឝិឞ្ដាយាំ សត្យាំ កៃសរិយានគរំ យាតុំ បទាតិសៃន្យានាំ ទ្វេ ឝតេ ឃោដការោហិសៃន្យានាំ សប្តតិំ ឝក្តិធារិសៃន្យានាំ ទ្វេ ឝតេ ច ជនាន៑ សជ្ជិតាន៑ កុរុតំ។

Summoning two of the centurions he said: “Prepare two hundred soldiers, seventy horsemen and two hundred spearmen to go to Caesarea at the third hour of the night;

24 បៅលម៑ អារោហយិតុំ ផីលិក្ឞាធិបតេះ សមីបំ និវ៌្វិឃ្នំ នេតុញ្ច វាហនានិ សមុបស្ថាបយតំ។

and provide mounts to set Paul on so as to deliver him safely to Felix, the governor.”

25 អបរំ ស បត្រំ លិខិត្វា ទត្តវាន៑ តល្លិខិតមេតត៑,

He wrote a letter with this content:

26 មហាមហិមឝ្រីយុក្តផីលិក្ឞាធិបតយេ ក្លៅទិយលុឞិយស្យ នមស្ការះ។

“Claudius Lysias, to the most excellent governor Felix: Greetings.

27 យិហូទីយលោកាះ បូវ៌្វម៑ ឯនំ មានវំ ធ្ឫត្វា ស្វហស្តៃ រ្ហន្តុម៑ ឧទ្យតា ឯតស្មិន្នន្តរេ សសៃន្យោហំ តត្រោបស្ថាយ ឯឞ ជនោ រោមីយ ឥតិ វិជ្ញាយ តំ រក្ឞិតវាន៑។

This man was seized by the Jews and was about to be killed by them; but I came with the troops and rescued him, having learned that he is a Roman.

28 កិន្និមិត្តំ តេ តមបវទន្តេ តជ្ជ្ញាតុំ តេឞា សភាំ តមានាយិតវាន៑។

And wanting to know the reason they were accusing him, I took him down to their council.

29 តតស្តេឞាំ វ្យវស្ថាយា វិរុទ្ធយា កយាចន កថយា សោៜបវាទិតោៜភវត៑, កិន្តុ ស ឝ្ឫង្ខលពន្ធនាហ៌ោ វា ប្រាណនាឝាហ៌ោ ភវតីទ្ឫឝះ កោប្យបរាធោ មយាស្យ ន ទ្ឫឞ្ដះ។

I found that he was being accused about questions of their law, but there was no accusation worthy of death or bonds.

30 តថាបិ មនុឞ្យស្យាស្យ វធាត៌្ហំ យិហូទីយា ឃាតកាឥវ សជ្ជិតា ឯតាំ វាត៌្តាំ ឝ្រុត្វា តត្ក្ឞណាត៑ តវ សមីបមេនំ ប្រេឞិតវាន៑ អស្យាបវាទកាំឝ្ច តវ សមីបំ គត្វាបវទិតុម៑ អាជ្ញាបយម៑។ ភវតះ កុឝលំ ភូយាត៑។

When I was told that the Jews were about to execute a plot against the man, I sent him to you at once, also directing his accusers to state the charges against him before you. Farewell.”

31 សៃន្យគណ អាជ្ញានុសារេណ បៅលំ គ្ឫហីត្វា តស្យាំ រជន្យាម៑ អាន្តិបាត្រិនគរម៑ អានយត៑។

So the soldiers, according to their orders, took Paul and brought him by night to Antipatris.

32 បរេៜហនិ តេន សហ យាតុំ ឃោដការូឍសៃន្យគណំ ស្ថាបយិត្វា បរាវ្ឫត្យ ទុគ៌ំ គតវាន៑។

The next day they left the horsemen to go on with him and returned to the barracks.

33 តតះ បរេ ឃោដការោហិសៃន្យគណះ កៃសរិយានគរម៑ ឧបស្ថាយ តត្បត្រម៑ អធិបតេះ ករេ សមប៌្យ តស្យ សមីបេ បៅលម៑ ឧបស្ថាបិតវាន៑។

When they entered Caesarea and delivered the letter to the governor, they also presented Paul to him.

34 តទាធិបតិស្តត្បត្រំ បឋិត្វា ប្ឫឞ្ឋវាន៑ ឯឞ កិម្ប្រទេឝីយោ ជនះ? ស កិលិកិយាប្រទេឝីយ ឯកោ ជន ឥតិ ជ្ញាត្វា កថិតវាន៑,

When the governor read it, he asked what province he was from; learning that it was Cilicia,

35 តវាបវាទកគណ អាគតេ តវ កថាំ ឝ្រោឞ្យាមិ។ ហេរោទ្រាជគ្ឫហេ តំ ស្ថាបយិតុម៑ អាទិឞ្ដវាន៑។

he said, “I will give you a hearing when your accusers also arrive.” And he commanded him to be guarded in Herod's Praetorium.