< ប្រេរិតាះ 13 >

1 អបរញ្ច ពណ៌ព្ពាះ, ឝិមោន៑ យំ និគ្រំ វទន្តិ, កុរីនីយលូកិយោ ហេរោទា រាជ្ញា សហ ក្ឫតវិទ្យាភ្យាសោ មិនហេម៑, ឝៅលឝ្ចៃតេ យេ កិយន្តោ ជនា ភវិឞ្យទ្វាទិន ឧបទេឞ្ដារឝ្ចាន្តិយខិយានគរស្ថមណ្ឌល្យាម៑ អាសន៑,
وَكَانَ فِي أَنْطَاكِيَةَ فِي ٱلْكَنِيسَةِ هُنَاكَ أَنْبِيَاءُ وَمُعَلِّمُونَ: بَرْنَابَا، وَسِمْعَانُ ٱلَّذِي يُدْعَى نِيجَرَ، وَلُوكِيُوسُ ٱلْقَيْرَوَانِيُّ، وَمَنَايِنُ ٱلَّذِي تَرَبَّى مَعَ هِيرُودُسَ رَئِيسِ ٱلرُّبْعِ، وَشَاوُلُ.١
2 តេ យទោបវាសំ ក្ឫត្វេឝ្វរម៑ អសេវន្ត តស្មិន៑ សមយេ បវិត្រ អាត្មា កថិតវាន៑ អហំ យស្មិន៑ កម៌្មណិ ពណ៌ព្ពាឝៃលៅ និយុក្តវាន៑ តត្កម៌្ម កត៌្តុំ តៅ ប្ឫថក៑ កុរុត។
وَبَيْنَمَا هُمْ يَخْدِمُونَ ٱلرَّبَّ وَيَصُومُونَ، قَالَ ٱلرُّوحُ ٱلْقُدُسُ: «أَفْرِزُوا لِي بَرْنَابَا وَشَاوُلَ لِلْعَمَلِ ٱلَّذِي دَعَوْتُهُمَا إِلَيْهِ».٢
3 តតស្តៃរុបវាសប្រាត៌្ហនយោះ ក្ឫតយោះ សតោស្តេ តយោ រ្គាត្រយោ រ្ហស្តាប៌ណំ ក្ឫត្វា តៅ វ្យស្ឫជន៑។
فَصَامُوا حِينَئِذٍ وَصَلُّوا وَوَضَعُوا عَلَيْهِمَا ٱلْأَيَادِيَ، ثُمَّ أَطْلَقُوهُمَا.٣
4 តតះ បរំ តៅ បវិត្រេណាត្មនា ប្រេរិតៅ សន្តៅ សិលូកិយានគរម៑ ឧបស្ថាយ សមុទ្របថេន កុប្រោបទ្វីបម៑ អគច្ឆតាំ។
فَهَذَانِ إِذْ أُرْسِلَا مِنَ ٱلرُّوحِ ٱلْقُدُسِ ٱنْحَدَرَا إِلَى سَلُوكِيَةَ، وَمِنْ هُنَاكَ سَافَرَا فِي ٱلْبَحْرِ إِلَى قُبْرُسَ.٤
5 តតះ សាលាមីនគរម៑ ឧបស្ថាយ តត្រ យិហូទីយានាំ ភជនភវនានិ គត្វេឝ្វរស្យ កថាំ ប្រាចារយតាំ; យោហនបិ តត្សហចរោៜភវត៑។
وَلَمَّا صَارَا فِي سَلَامِيسَ نَادَيَا بِكَلِمَةِ ٱللهِ فِي مَجَامِعِ ٱلْيَهُودِ. وَكَانَ مَعَهُمَا يُوحَنَّا خَادِمًا.٥
6 ឥត្ថំ តេ តស្យោបទ្វីបស្យ សវ៌្វត្រ ភ្រមន្តះ បាផនគរម៑ ឧបស្ថិតាះ; តត្រ សុវិវេចកេន សជ៌ិយបៅលនាម្នា តទ្ទេឝាធិបតិនា សហ ភវិឞ្យទ្វាទិនោ វេឝធារី ពយ៌ីឝុនាមា យោ មាយាវី យិហូទី អាសីត៑ តំ សាក្ឞាត៑ ប្រាប្តវតះ។
وَلَمَّا ٱجْتَازَا ٱلْجَزِيرَةَ إِلَى بَافُوسَ، وَجَدَا رَجُلًا سَاحِرًا نَبِيًّا كَذَّابًا يَهُودِيًّا ٱسْمُهُ بَارْيَشُوعُ،٦
7 តទ្ទេឝាធិប ឦឝ្វរស្យ កថាំ ឝ្រោតុំ វាញ្ឆន៑ បៅលពណ៌ព្ពៅ ន្យមន្ត្រយត៑។
كَانَ مَعَ ٱلْوَالِي سَرْجِيُوسَ بُولُسَ، وَهُوَ رَجُلٌ فَهِيمٌ. فَهَذَا دَعَا بَرْنَابَا وَشَاوُلَ وَٱلْتَمَسَ أَنْ يَسْمَعَ كَلِمَةَ ٱللهِ.٧
8 កិន្ត្វិលុមា យំ មាយាវិនំ វទន្តិ ស ទេឝាធិបតិំ ធម៌្មមាគ៌ាទ៑ ពហិព៌្ហូតំ កត៌្តុម៑ អយតត។
فَقَاوَمَهُمَا عَلِيمٌ ٱلسَّاحِرُ، لِأَنْ هَكَذَا يُتَرْجَمُ ٱسْمُهُ، طَالِبًا أَنْ يُفْسِدَ ٱلْوَالِيَ عَنِ ٱلْإِيمَانِ.٨
9 តស្មាត៑ ឝោលោៜរ្ថាត៑ បៅលះ បវិត្រេណាត្មនា បរិបូណ៌ះ សន៑ តំ មាយាវិនំ ប្រត្យនន្យទ្ឫឞ្ដិំ ក្ឫត្វាកថយត៑,
وَأَمَّا شَاوُلُ، ٱلَّذِي هُوَ بُولُسُ أَيْضًا، فَٱمْتَلَأَ مِنَ ٱلرُّوحِ ٱلْقُدُسِ وَشَخَصَ إِلَيْهِ٩
10 ហេ នរកិន៑ ធម៌្មទ្វេឞិន៑ កៅដិល្យទុឞ្កម៌្មបរិបូណ៌, ត្វំ កិំ ប្រភោះ សត្យបថស្យ វិបយ៌្យយករណាត៑ កទាបិ ន និវត៌្តិឞ្យសេ?
وَقَالَ: «أَيُّهَا ٱلْمُمْتَلِئُ كُلَّ غِشٍّ وَكُلَّ خُبْثٍ! يَا ٱبْنَ إِبْلِيسَ! يَاعَدُوَّ كُلِّ بِرٍّ! أَلَا تَزَالُ تُفْسِدُ سُبُلَ ٱللهِ ٱلْمُسْتَقِيمَةَ؟١٠
11 អធុនា បរមេឝ្វរស្តវ សមុចិតំ ករិឞ្យតិ តេន កតិបយទិនានិ ត្វម៑ អន្ធះ សន៑ សូយ៌្យមបិ ន ទ្រក្ឞ្យសិ។ តត្ក្ឞណាទ៑ រាត្រិវទ៑ អន្ធការស្តស្យ ទ្ឫឞ្ដិម៑ អាច្ឆាទិតវាន៑; តស្មាត៑ តស្យ ហស្តំ ធត៌្តុំ ស លោកមន្វិច្ឆន៑ ឥតស្តតោ ភ្រមណំ ក្ឫតវាន៑។
فَٱلْآنَ هُوَذَا يَدُ ٱلرَّبِّ عَلَيْكَ، فَتَكُونُ أَعْمَى لَا تُبْصِرُ ٱلشَّمْسَ إِلَى حِينٍ». فَفِي ٱلْحَالِ سَقَطَ عَلَيْهِ ضَبَابٌ وَظُلْمَةٌ، فَجَعَلَ يَدُورُ مُلْتَمِسًا مَنْ يَقُودُهُ بِيَدِهِ.١١
12 ឯនាំ ឃដនាំ ទ្ឫឞ្ដ្វា ស ទេឝាធិបតិះ ប្រភូបទេឝាទ៑ វិស្មិត្យ វិឝ្វាសំ ក្ឫតវាន៑។
فَٱلْوَالِي حِينَئِذٍ لَمَّا رَأَى مَا جَرَى، آمَنَ مُنْدَهِشًا مِنْ تَعْلِيمِ ٱلرَّبِّ.١٢
13 តទនន្តរំ បៅលស្តត្សង្គិនៅ ច បាផនគរាត៑ ប្រោតំ ចាលយិត្វា បម្ផុលិយាទេឝស្យ បគ៌ីនគរម៑ អគច្ឆន៑ កិន្តុ យោហន៑ តយោះ សមីបាទ៑ ឯត្យ យិរូឝាលមំ ប្រត្យាគច្ឆត៑។
ثُمَّ أَقْلَعَ مِنْ بَافُوسَ بُولُسُ وَمَنْ مَعَهُ وَأَتَوْا إِلَى بَرْجَةِ بَمْفِيلِيَّةَ. وَأَمَّا يُوحَنَّا فَفَارَقَهُمْ وَرَجَعَ إِلَى أُورُشَلِيمَ.١٣
14 បឝ្ចាត៑ តៅ បគ៌ីតោ យាត្រាំ ក្ឫត្វា បិសិទិយាទេឝស្យ អាន្តិយខិយានគរម៑ ឧបស្ថាយ វិឝ្រាមវារេ ភជនភវនំ ប្រវិឝ្យ សមុបាវិឝតាំ។
وَأَمَّا هُمْ فَجَازُوا مِنْ بَرْجَةَ وَأَتَوْا إِلَى أَنْطَاكِيَةِ بِيسِيدِيَّةَ، وَدَخَلُوا ٱلْمَجْمَعَ يَوْمَ ٱلسَّبْتِ وَجَلَسُوا.١٤
15 វ្យវស្ថាភវិឞ្យទ្វាក្យយោះ បឋិតយោះ សតោ រ្ហេ ភ្រាតរៅ លោកាន៑ ប្រតិ យុវយោះ កាចិទ៑ ឧបទេឝកថា យទ្យស្តិ តហ៌ិ តាំ វទតំ តៅ ប្រតិ តស្យ ភជនភវនស្យាធិបតយះ កថាម៑ ឯតាំ កថយិត្វា ប្រៃឞយន៑។
وَبَعْدَ قِرَاءَةِ ٱلنَّامُوسِ وَٱلْأَنْبِيَاءِ، أَرْسَلَ إِلَيْهِمْ رُؤَسَاءُ ٱلْمَجْمَعِ قَائِلِينَ: «أَيُّهَا ٱلرِّجَالُ ٱلْإِخْوَةُ، إِنْ كَانَتْ عِنْدَكُمْ كَلِمَةُ وَعْظٍ لِلشَّعْبِ فَقُولُوا».١٥
16 អតះ បៅល ឧត្តិឞ្ឋន៑ ហស្តេន សង្កេតំ កុវ៌្វន៑ កថិតវាន៑ ហេ ឥស្រាយេលីយមនុឞ្យា ឦឝ្វរបរាយណាះ សវ៌្វេ លោកា យូយម៑ អវធទ្ធំ។
فَقَامَ بُولُسُ وَأَشَارَ بِيَدِهِ وَقَالَ: «أَيُّهَا ٱلرِّجَالُ ٱلْإِسْرَائِيلِيُّونَ وَٱلَّذِينَ يَتَّقُونَ ٱللهَ، ٱسْمَعُوا!١٦
17 ឯតេឞាមិស្រាយេល្លោកានាម៑ ឦឝ្វរោៜស្មាកំ បូវ៌្វបរុឞាន៑ មនោនីតាន៑ កត្វា គ្ឫហីតវាន៑ តតោ មិសរិ ទេឝេ ប្រវសនកាលេ តេឞាមុន្នតិំ ក្ឫត្វា តស្មាត៑ ស្វីយពាហុពលេន តាន៑ ពហិះ ក្ឫត្វា សមានយត៑។
إِلَهُ شَعْبِ إِسْرَائِيلَ هَذَا ٱخْتَارَ آبَاءَنَا، وَرَفَعَ ٱلشَّعْبَ فِي ٱلْغُرْبَةِ فِي أَرْضِ مِصْرَ، وَبِذِرَاعٍ مُرْتَفِعَةٍ أَخْرَجَهُمْ مِنْهَا.١٧
18 ចត្វារិំឝទ្វត្សរាន៑ យាវច្ច មហាប្រាន្តរេ តេឞាំ ភរណំ ក្ឫត្វា
وَنَحْوَ مُدَّةِ أَرْبَعِينَ سَنَةً، ٱحْتَمَلَ عَوَائِدَهُمْ فِي ٱلْبَرِّيَّةِ.١٨
19 កិនាន្ទេឝាន្តវ៌្វត៌្តីណិ សប្តរាជ្យានិ នាឝយិត្វា គុដិកាបាតេន តេឞុ សវ៌្វទេឝេឞុ តេភ្យោៜធិការំ ទត្តវាន៑។
ثُمَّ أَهْلَكَ سَبْعَ أُمَمٍ فِي أَرْضِ كَنْعَانَ وَقَسَمَ لَهُمْ أَرْضَهُمْ بِٱلْقُرْعَةِ.١٩
20 បញ្ចាឝទធិកចតុះឝតេឞុ វត្សរេឞុ គតេឞុ ច ឝិមូយេល្ភវិឞ្យទ្វាទិបយ៌្យន្តំ តេឞាមុបរិ វិចារយិត្ឫន៑ និយុក្តវាន៑។
وَبَعْدَ ذَلِكَ فِي نَحْوِ أَرْبَعَمِئَةٍ وَخَمْسِينَ سَنَةً أَعْطَاهُمْ قُضَاةً حَتَّى صَمُوئِيلَ ٱلنَّبِيِّ.٢٠
21 តៃឝ្ច រាជ្ញិ ប្រាត៌្ហិតេ, ឦឝ្វរោ ពិន្យាមីនោ វំឝជាតស្យ កីឝះ បុត្រំ ឝៅលំ ចត្វារិំឝទ្វឞ៌បយ៌្យន្តំ តេឞាមុបរិ រាជានំ ក្ឫតវាន៑។
وَمِنْ ثَمَّ طَلَبُوا مَلِكًا، فَأَعْطَاهُمُ ٱللهُ شَاوُلَ بْنَ قَيْسٍ، رَجُلًا مِنْ سِبْطِ بِنْيَامِينَ، أَرْبَعِينَ سَنَةً.٢١
22 បឝ្ចាត៑ តំ បទច្យុតំ ក្ឫត្វា យោ មទិឞ្ដក្រិយាះ សវ៌្វាះ ករិឞ្យតិ តាទ្ឫឝំ មម មនោភិមតម៑ ឯកំ ជនំ យិឝយះ បុត្រំ ទាយូទំ ប្រាប្តវាន៑ ឥទំ ប្រមាណំ យស្មិន៑ ទាយូទិ ស ទត្តវាន៑ តំ ទាយូទំ តេឞាមុបរិ រាជត្វំ កត៌្តុម៑ ឧត្បាទិតវាន។
ثُمَّ عَزَلَهُ وَأَقَامَ لَهُمْ دَاوُدَ مَلِكًا، ٱلَّذِي شَهِدَ لَهُ أَيْضًا، إِذْ قَالَ: وَجَدْتُ دَاوُدَ بْنَ يَسَّى رَجُلًا حَسَبَ قَلْبِي، ٱلَّذِي سَيَصْنَعُ كُلَّ مَشِيئَتِي.٢٢
23 តស្យ ស្វប្រតិឝ្រុតស្យ វាក្យស្យានុសារេណ ឥស្រាយេល្លោកានាំ និមិត្តំ តេឞាំ មនុឞ្យាណាំ វំឝាទ៑ ឦឝ្វរ ឯកំ យីឝុំ (ត្រាតារម៑) ឧទបាទយត៑។
مِنْ نَسْلِ هَذَا، حَسَبَ ٱلْوَعْدِ، أَقَامَ ٱللهُ لإِسْرَائِيلَ مُخَلِّصًا، يَسُوعَ.٢٣
24 តស្យ ប្រកាឝនាត៑ បូវ៌្វំ យោហន៑ ឥស្រាយេល្លោកានាំ សន្និធៅ មនះបរាវត៌្តនរូបំ មជ្ជនំ ប្រាចារយត៑។
إِذْ سَبَقَ يُوحَنَّا فَكَرَزَ قَبْلَ مَجِيئِهِ بِمَعْمُودِيَّةِ ٱلتَّوْبَةِ لِجَمِيعِ شَعْبِ إِسْرَائِيلَ.٢٤
25 យស្យ ច កម៌្មណោ ភារំ ប្រប្តវាន៑ យោហន៑ តន៑ និឞ្បាទយន៑ ឯតាំ កថាំ កថិតវាន៑, យូយំ មាំ កំ ជនំ ជានីថ? អហម៑ អភិឞិក្តត្រាតា នហិ, កិន្តុ បឝ្យត យស្យ បាទយោះ បាទុកយោ រ្ពន្ធនេ មោចយិតុមបិ យោគ្យោ ន ភវាមិ តាទ្ឫឝ ឯកោ ជនោ មម បឝ្ចាទ៑ ឧបតិឞ្ឋតិ។
وَلَمَّا صَارَ يُوحَنَّا يُكَمِّلُ سَعْيَهُ جَعَلَ يَقُولُ: مَنْ تَظُنُّونَ أَنِّي أَنَا؟ لَسْتُ أَنَا إِيَّاهُ، لَكِنْ هُوَذَا يَأْتِي بَعْدِي ٱلَّذِي لَسْتُ مُسْتَحِقًّا أَنْ أَحُلَّ حِذَاءَ قَدَمَيْهِ.٢٥
26 ហេ ឥព្រាហីមោ វំឝជាតា ភ្រាតរោ ហេ ឦឝ្វរភីតាះ សវ៌្វលោកា យុឞ្មាន៑ ប្រតិ បរិត្រាណស្យ កថៃឞា ប្រេរិតា។
«أَيُّهَا ٱلرِّجَالُ ٱلْإِخْوَةُ بَنِي جِنْسِ إِبْرَاهِيمَ، وَٱلَّذِينَ بَيْنَكُمْ يَتَّقُونَ ٱللهَ، إِلَيْكُمْ أُرْسِلَتْ كَلِمَةُ هَذَا ٱلْخَلَاصِ.٢٦
27 យិរូឝាលម្និវាសិនស្តេឞាម៑ អធិបតយឝ្ច តស្យ យីឝោះ បរិចយំ ន ប្រាប្យ ប្រតិវិឝ្រាមវារំ បឋ្យមានានាំ ភវិឞ្យទ្វាទិកថានាម៑ អភិប្រាយម៑ អពុទ្ធ្វា ច តស្យ វធេន តាះ កថាះ សផលា អកុវ៌្វន៑។
لِأَنَّ ٱلسَّاكِنِينَ فِي أُورُشَلِيمَ وَرُؤَسَاءَهُمْ لَمْ يَعْرِفُوا هَذَا. وَأَقْوَالُ ٱلْأَنْبِيَاءِ ٱلَّتِي تُقْرَأُ كُلَّ سَبْتٍ تَمَّمُوهَا، إِذْ حَكَمُوا عَلَيْهِ.٢٧
28 ប្រាណហននស្យ កមបិ ហេតុម៑ អប្រាប្យាបិ បីលាតស្យ និកដេ តស្យ វធំ ប្រាត៌្ហយន្ត។
وَمَعْ أَنَّهُمْ لَمْ يَجِدُوا عِلَّةً وَاحِدَةً لِلْمَوْتِ طَلَبُوا مِنْ بِيلَاطُسَ أَنْ يُقْتَلَ.٢٨
29 តស្មិន៑ យាះ កថា លិខិតាះ សន្តិ តទនុសារេណ កម៌្ម សម្បាទ្យ តំ ក្រុឝាទ៑ អវតាយ៌្យ ឝ្មឝានេ ឝាយិតវន្តះ។
وَلَمَّا تَمَّمُوا كُلَّ مَا كُتِبَ عَنْهُ، أَنْزَلُوهُ عَنِ ٱلْخَشَبَةِ وَوَضَعُوهُ فِي قَبْرٍ.٢٩
30 កិន្ត្វីឝ្វរះ ឝ្មឝានាត៑ តមុទស្ថាបយត៑,
وَلَكِنَّ ٱللهَ أَقَامَهُ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ.٣٠
31 បុនឝ្ច គាលីលប្រទេឝាទ៑ យិរូឝាលមនគរំ តេន សាទ៌្ធំ យេ លោកា អាគច្ឆន៑ ស ពហុទិនានិ តេភ្យោ ទឝ៌នំ ទត្តវាន៑, អតស្ត ឥទានីំ លោកាន៑ ប្រតិ តស្យ សាក្ឞិណះ សន្តិ។
وَظَهَرَ أَيَّامًا كَثِيرَةً لِلَّذِينَ صَعِدُوا مَعَهُ مِنَ ٱلْجَلِيلِ إِلَى أُورُشَلِيمَ، ٱلَّذِينَ هُمْ شُهُودُهُ عِنْدَ ٱلشَّعْبِ.٣١
32 អស្មាកំ បូវ៌្វបុរុឞាណាំ សមក្ឞម៑ ឦឝ្វរោ យស្មិន៑ ប្រតិជ្ញាតវាន៑ យថា, ត្វំ មេ បុត្រោសិ ចាទ្យ ត្វាំ សមុត្ថាបិតវានហម៑។
وَنَحْنُ نُبَشِّرُكُمْ بِٱلْمَوْعِدِ ٱلَّذِي صَارَ لِآبَائِنَا،٣٢
33 ឥទំ យទ្វចនំ ទ្វិតីយគីតេ លិខិតមាស្តេ តទ៑ យីឝោរុត្ថានេន តេឞាំ សន្តានា យេ វយម៑ អស្មាកំ សន្និធៅ តេន ប្រត្យក្ឞី ក្ឫតំ, យុឞ្មាន៑ ឥមំ សុសំវាទំ ជ្ញាបយាមិ។
إِنَّ ٱللهَ قَدْ أَكْمَلَ هَذَا لَنَا نَحْنُ أَوْلَادَهُمْ، إِذْ أَقَامَ يَسُوعَ كَمَا هُوَ مَكْتُوبٌ أَيْضًا فِي ٱلْمَزْمُورِ ٱلثَّانِي: أَنْتَ ٱبْنِي، أَنَا ٱلْيَوْمَ وَلَدْتُكَ.٣٣
34 បរមេឝ្វរេណ ឝ្មឝានាទ៑ ឧត្ថាបិតំ តទីយំ ឝរីរំ កទាបិ ន ក្ឞេឞ្យតេ, ឯតស្មិន៑ ស ស្វយំ កថិតវាន៑ យថា ទាយូទំ ប្រតិ ប្រតិជ្ញាតោ យោ វរស្តមហំ តុភ្យំ ទាស្យាមិ។
إِنَّهُ أَقَامَهُ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ، غَيْرَ عَتِيدٍ أَنْ يَعُودَ أَيْضًا إِلَى فَسَادٍ، فَهَكَذَا قَالَ: إِنِّي سَأُعْطِيكُمْ مَرَاحِمَ دَاوُدَ ٱلصَّادِقَةَ.٣٤
35 ឯតទន្យស្មិន៑ គីតេៜបិ កថិតវាន៑។ ស្វកីយំ បុណ្យវន្តំ ត្វំ ក្ឞយិតុំ ន ច ទាស្យសិ។
وَلِذَلِكَ قَالَ أَيْضًا فِي مَزْمُورٍ آخَرَ: لَنْ تَدَعَ قُدُّوسَكَ يَرَى فَسَادًا.٣٥
36 ទាយូទា ឦឝ្វរាភិមតសេវាយៃ និជាយុឞិ វ្យយិតេ សតិ ស មហានិទ្រាំ ប្រាប្យ និជៃះ បូវ៌្វបុរុឞៃះ សហ មិលិតះ សន៑ អក្ឞីយត;
لِأَنَّ دَاوُدَ بَعْدَ مَا خَدَمَ جِيلَهُ بِمَشُورَةِ ٱللهِ، رَقَدَ وَٱنْضَمَّ إِلَى آبَائِهِ، وَرَأَى فَسَادًا.٣٦
37 កិន្តុ យមីឝ្វរះ ឝ្មឝានាទ៑ ឧទស្ថាបយត៑ ស នាក្ឞីយត។
وَأَمَّا ٱلَّذِي أَقَامَهُ ٱللهُ فَلَمْ يَرَ فَسَادًا.٣٧
38 អតោ ហេ ភ្រាតរះ, អនេន ជនេន បាបមោចនំ ភវតីតិ យុឞ្មាន៑ ប្រតិ ប្រចារិតម៑ អាស្តេ។
فَلْيَكُنْ مَعْلُومًا عِنْدَكُمْ أَيُّهَا ٱلرِّجَالُ ٱلْإِخْوَةُ، أَنَّهُ بِهَذَا يُنَادَى لَكُمْ بِغُفْرَانِ ٱلْخَطَايَا،٣٨
39 ផលតោ មូសាវ្យវស្ថយា យូយំ យេភ្យោ ទោឞេភ្យោ មុក្តា ភវិតុំ ន ឝក្ឞ្យថ តេភ្យះ សវ៌្វទោឞេភ្យ ឯតស្មិន៑ ជនេ វិឝ្វាសិនះ សវ៌្វេ មុក្តា ភវិឞ្យន្តីតិ យុឞ្មាភិ រ្ជ្ញាយតាំ។
وَبِهَذَا يَتَبَرَّرُ كُلُّ مَنْ يُؤْمِنُ مِنْ كُلِّ مَا لَمْ تَقْدِرُوا أَنْ تَتَبَرَّرُوا مِنْهُ بِنَامُوسِ مُوسَى.٣٩
40 អបរញ្ច។ អវជ្ញាការិណោ លោកាឝ្ចក្ឞុរុន្មីល្យ បឝ្យត។ តថៃវាសម្ភវំ ជ្ញាត្វា ស្យាត យូយំ វិលជ្ជិតាះ។ យតោ យុឞ្មាសុ តិឞ្ឋត្សុ ករិឞ្យេ កម៌្ម តាទ្ឫឝំ។ យេនៃវ តស្យ វ្ឫត្តាន្តេ យុឞ្មភ្យំ កថិតេៜបិ ហិ។ យូយំ ន តន្តុ វ្ឫត្តាន្តំ ប្រត្យេឞ្យថ កទាចន៕
فَٱنْظُرُوا لِئَلَّا يَأْتِيَ عَلَيْكُمْ مَا قِيلَ فِي ٱلْأَنْبِيَاءِ:٤٠
41 យេយំ កថា ភវិឞ្យទ្វាទិនាំ គ្រន្ថេឞុ លិខិតាស្តេ សាវធានា ភវត ស កថា យថា យុឞ្មាន៑ ប្រតិ ន ឃដតេ។
اُنْظُرُوا أَيُّهَا ٱلْمُتَهَاوِنُونَ، وَتَعَجَّبُوا وَٱهْلِكُوا! لِأَنَّنِي عَمَلًا أَعْمَلُ فِي أَيَّامِكُمْ. عَمَلًا لَا تُصَدِّقُونَ إِنْ أَخْبَرَكُمْ أَحَدٌ بِهِ».٤١
42 យិហូទីយភជនភវនាន៑ និគ៌តយោស្តយោ រ្ភិន្នទេឝីយៃ រ្វក្ឞ្យមាណា ប្រាត៌្ហនា ក្ឫតា, អាគាមិនិ វិឝ្រាមវារេៜបិ កថេយម៑ អស្មាន៑ ប្រតិ ប្រចារិតា ភវត្វិតិ។
وَبَعْدَمَا خَرَجَ ٱلْيَهُودُ مِنَ ٱلْمَجْمَعِ جَعَلَ ٱلْأُمَمُ يَطْلُبُونَ إِلَيْهِمَا أَنْ يُكَلِّمَاهُمْ بِهَذَا ٱلْكَلَامِ فِي ٱلسَّبْتِ ٱلْقَادِمِ.٤٢
43 សភាយា ភង្គេ សតិ ពហវោ យិហូទីយលោកា យិហូទីយមតគ្រាហិណោ ភក្តលោកាឝ្ច ពណ៌ព្ពាបៅលយោះ បឝ្ចាទ៑ អាគច្ឆន៑, តេន តៅ តៃះ សហ នានាកថាះ កថយិត្វេឝ្វរានុគ្រហាឝ្រយេ ស្ថាតុំ តាន៑ ប្រាវត៌្តយតាំ។
وَلَمَّا ٱنْفَضَّتِ ٱلْجَمَاعَةُ، تَبِعَ كَثِيرُونَ مِنَ ٱلْيَهُودِ وَٱلدُّخَلَاءِ ٱلْمُتَعَبِّدِينَ بُولُسَ وَبَرْنَابَا، ٱللَّذَيْنِ كَانَا يُكَلِّمَانِهِمْ وَيُقْنِعَانِهِمْ أَنْ يَثْبُتُوا فِي نِعْمَةِ ٱللهِ.٤٣
44 បរវិឝ្រាមវារេ នគរស្យ ប្រាយេណ សវ៌្វេ លាកា ឦឝ្វរីយាំ កថាំ ឝ្រោតុំ មិលិតាះ,
وَفِي ٱلسَّبْتِ ٱلتَّالِي ٱجْتَمَعَتْ كُلُّ ٱلْمَدِينَةِ تَقْرِيبًا لِتَسْمَعَ كَلِمَةَ ٱللهِ.٤٤
45 កិន្តុ យិហូទីយលោកា ជននិវហំ វិលោក្យ ឦឞ៌្យយា បរិបូណ៌ាះ សន្តោ វិបរីតកថាកថនេនេឝ្វរនិន្ទយា ច បៅលេនោក្តាំ កថាំ ខណ្ឌយិតុំ ចេឞ្ដិតវន្តះ។
فَلَمَّا رَأَى ٱلْيَهُودُ ٱلْجُمُوعَ ٱمْتَلَأُوا غَيْرَةً، وَجَعَلُوا يُقَاوِمُونَ مَا قَالَهُ بُولُسُ مُنَاقِضِينَ وَمُجَدِّفِينَ.٤٥
46 តតះ បៅលពណ៌ព្ពាវក្ឞោភៅ កថិតវន្តៅ ប្រថមំ យុឞ្មាកំ សន្និធាវីឝ្វរីយកថាយាះ ប្រចារណម៑ ឧចិតមាសីត៑ កិន្តុំ តទគ្រាហ្យត្វករណេន យូយំ ស្វាន៑ អនន្តាយុឞោៜយោគ្យាន៑ ទឝ៌យថ, ឯតត្ការណាទ៑ វយម៑ អន្យទេឝីយលោកានាំ សមីបំ គច្ឆាមះ។ (aiōnios g166)
فَجَاهَرَ بُولُسُ وَبَرْنَابَا وَقَالَا: «كَانَ يَجِبُ أَنْ تُكَلَّمُوا أَنْتُمْ أَوَّلًا بِكَلِمَةِ ٱللهِ، وَلَكِنْ إِذْ دَفَعْتُمُوهَا عَنْكُمْ، وَحَكَمْتُمْ أَنَّكُمْ غَيْرُ مُسْتَحِقِّينَ لِلْحَيَاةِ ٱلْأَبَدِيَّةِ، هُوَذَا نَتَوَجَّهُ إِلَى ٱلْأُمَمِ. (aiōnios g166)٤٦
47 ប្រភុរស្មាន៑ ឥត្ថម៑ អាទិឞ្ដវាន៑ យថា, យាវច្ច ជគតះ សីមាំ លោកានាំ ត្រាណការណាត៑។ មយាន្យទេឝមធ្យេ ត្វំ ស្ថាបិតោ ភូះ ប្រទីបវត៑៕
لِأَنْ هَكَذَا أَوْصَانَا ٱلرَّبُّ: قَدْ أَقَمْتُكَ نُورًا لِلْأُمَمِ، لِتَكُونَ أَنْتَ خَلَاصًا إِلَى أَقْصَى ٱلْأَرْضِ».٤٧
48 តទា កថាមីទ្ឫឝីំ ឝ្រុត្វា ភិន្នទេឝីយា អាហ្លាទិតាះ សន្តះ ប្រភោះ កថាំ ធន្យាំ ធន្យាម៑ អវទន៑, យាវន្តោ លោកាឝ្ច បរមាយុះ ប្រាប្តិនិមិត្តំ និរូបិតា អាសន៑ តេ វ្យឝ្វសន៑។ (aiōnios g166)
فَلَمَّا سَمِعَ ٱلْأُمَمُ ذَلِكَ كَانُوا يَفْرَحُونَ وَيُمَجِّدُونَ كَلِمَةَ ٱلرَّبِّ. وَآمَنَ جَمِيعُ ٱلَّذِينَ كَانُوا مُعَيَّنِينَ لِلْحَيَاةِ ٱلْأَبَدِيَّةِ. (aiōnios g166)٤٨
49 ឥត្ថំ ប្រភោះ កថា សវ៌្វេទេឝំ វ្យាប្នោត៑។
وَٱنْتَشَرَتْ كَلِمَةُ ٱلرَّبِّ فِي كُلِّ ٱلْكُورَةِ.٤٩
50 កិន្តុ យិហូទីយា នគរស្យ ប្រធានបុរុឞាន៑ សម្មាន្យាះ កថិបយា ភក្តា យោឞិតឝ្ច កុប្រវ្ឫត្តិំ គ្រាហយិត្វា បៅលពណ៌ព្ពៅ តាឌយិត្វា តស្មាត៑ ប្រទេឝាទ៑ ទូរីក្ឫតវន្តះ។
وَلَكِنَّ ٱلْيَهُودَ حَرَّكُوا ٱلنِّسَاءَ ٱلْمُتَعَبِّدَاتِ ٱلشَّرِيفَاتِ وَوُجُوهَ ٱلْمَدِينَةِ، وَأَثَارُوا ٱضْطِهَادًا عَلَى بُولُسَ وَبَرْنَابَا، وَأَخْرَجُوهُمَا مِنْ تُخُومِهِمْ.٥٠
51 អតះ ការណាត៑ តៅ និជបទធូលីស្តេឞាំ ប្រាតិកូល្យេន បាតយិត្វេកនិយំ នគរំ គតៅ។
أَمَّا هُمَا فَنَفَضَا غُبَارَ أَرْجُلِهِمَا عَلَيْهِمْ، وَأَتَيَا إِلَى إِيقُونِيَةَ.٥١
52 តតះ ឝិឞ្យគណ អានន្ទេន បវិត្រេណាត្មនា ច បរិបូណ៌ោភវត៑។
وَأَمَّا ٱلتَّلَامِيذُ فَكَانُوا يَمْتَلِئُونَ مِنَ ٱلْفَرَحِ وَٱلرُّوحِ ٱلْقُدُسِ.٥٢

< ប្រេរិតាះ 13 >