ប្រេរិតាះ 12
1 តស្មិន៑ សមយេ ហេរោទ៑រាជោ មណ្ឌល្យាះ កិយជ្ជនេភ្យោ ទុះខំ ទាតុំ ប្រារភត៑។
Omstreeks die tijd legde koning Herodes de hand op enige leden der Kerk, om hen te mishandelen.
2 វិឝេឞតោ យោហនះ សោទរំ យាកូពំ ករវាលាឃាតេន៑ ហតវាន៑។
Jakobus den broer van Johannes, doodde hij met het zwaard.
3 តស្មាទ៑ យិហូទីយាះ សន្តុឞ្ដា អភវន៑ ឥតិ វិជ្ញាយ ស បិតរមបិ ធត៌្តុំ គតវាន៑។
Toen hij zag, d t dit aan de Joden aangenaam was, liet hij ook Petrus gevangen nemen. Het was in de dagen der ongedesemde broden
4 តទា កិណ្វឝូន្យបូបោត្សវសមយ ឧបាតិឞ្ដត៑; អត ឧត្សវេ គតេ សតិ លោកានាំ សមក្ឞំ តំ ពហិរានេយ្យាមីតិ មនសិ ស្ថិរីក្ឫត្យ ស តំ ធារយិត្វា រក្ឞ្ណាត៌្ហម៑ យេឞាម៑ ឯកៃកសំឃេ ចត្វារោ ជនាះ សន្តិ តេឞាំ ចតុណ៌ាំ រក្ឞកសំឃានាំ សមីបេ តំ សមប៌្យ ការាយាំ ស្ថាបិតវាន៑។
Zodra hij hem in handen had, sloot hij hem in de gevangenis op, en liet hem door vier afdelingen elk van vier soldaten, bewaken. Het was zijn bedoeling, na het paasfeest hem voor het volk te brengen.
5 កិន្តុំ បិតរស្យ ការាស្ថិតិការណាត៑ មណ្ឌល្យា លោកា អវិឝ្រាមម៑ ឦឝ្វរស្យ សមីបេ ប្រាត៌្ហយន្ត។
Maar terwijl Petrus in de gevangenis bleef opgesloten, werden er zonder ophouden door de Kerk voor hem gebeden opgedragen aan God.
6 អនន្តរំ ហេរោទិ តំ ពហិរានាយិតុំ ឧទ្យតេ សតិ តស្យាំ រាត្រៅ បិតរោ រក្ឞកទ្វយមធ្យស្ថានេ ឝ្ឫង្ខលទ្វយេន ពទ្ធ្វះ សន៑ និទ្រិត អាសីត៑, ទៅវារិកាឝ្ច ការាយាះ សម្មុខេ តិឞ្ឋនតោ ទ្វារម៑ អរក្ឞិឞុះ។
Toen nu Herodes hem vóór zou laten komen, sliep Petrus die nacht tussen twee soldaten; hij was met twee kettingen geboeid, en wachters voor de deur bewaakten de kerker.
7 ឯតស្មិន៑ សមយេ បរមេឝ្វរស្យ ទូតេ សមុបស្ថិតេ ការា ទីប្តិមតី ជាតា; តតះ ស ទូតះ បិតរស្យ កុក្ឞាវាវាតំ ក្ឫត្វា តំ ជាគរយិត្វា ភាឞិតវាន៑ តូណ៌មុត្តិឞ្ឋ; តតស្តស្យ ហស្តស្ថឝ្ឫង្ខលទ្វយំ គលត៑ បតិតំ។
En zie, daar stond een engel des Heren, en een licht schitterde in de cel. Hij stiet Petrus in de zij, wekte hem, en sprak: Sta haastig op. En de kettingen vielen van zijn handen af.
8 ស ទូតស្តមវទត៑, ពទ្ធកដិះ សន៑ បាទយោះ បាទុកេ អប៌យ; តេន តថា ក្ឫតេ សតិ ទូតស្តម៑ ឧក្តវាន៑ គាត្រីយវស្ត្រំ គាត្រេ និធាយ មម បឝ្ចាទ៑ ឯហិ។
De engel zei hem: Doe uw gordel om, en bind uw sandalen aan. Hij deed het. Hij vervolgde: Sla uw mantel om, en kom achter mij aan.
9 តតះ បិតរស្តស្យ បឝ្ចាទ៑ វ្រជន ពហិរគច្ឆត៑, កិន្តុ ទូតេន កម៌្មៃតត៑ ក្ឫតមិតិ សត្យមជ្ញាត្វា ស្វប្នទឝ៌នំ ជ្ញាតវាន៑។
Hij ging naar buiten en volgde hem, zonder te weten, dat het werkelijkheid was, wat de engel gedaan had; hij meende een visioen te aanschouwen.
10 ឥត្ថំ តៅ ប្រថមាំ ទ្វិតីយាញ្ច ការាំ លង្ឃិត្វា យេន លៅហនិម៌្មិតទ្វារេណ នគរំ គម្យតេ តត្សមីបំ ប្រាប្នុតាំ; តតស្តស្យ កវាដំ ស្វយំ មុក្តមភវត៑ តតស្តៅ តត្ស្ថានាទ៑ ពហិ រ្ភូត្វា មាគ៌ៃកស្យ សីមាំ យាវទ៑ គតៅ; តតោៜកស្មាត៑ ស ទូតះ បិតរំ ត្យក្តវាន៑។
Ze gingen nu de eerste en de tweede wachtpost voorbij, en kwamen aan de ijzeren poort, die naar de stad leidt; deze ging vanzelf voor hen open. Ze traden naar buiten, sloegen een straat in: —en plotseling was de engel verdwenen.
11 តទា ស ចេតនាំ ប្រាប្យ កថិតវាន៑ និជទូតំ ប្រហិត្យ បរមេឝ្វរោ ហេរោទោ ហស្តាទ៑ យិហូទីយលោកានាំ សវ៌្វាឝាយាឝ្ច មាំ សមុទ្ធ្ឫតវាន៑ ឥត្យហំ និឝ្ចយំ ជ្ញាតវាន៑។
Nu kwam Petrus tot bezinning, en sprak: Thans weet ik zeker, dat de Heer zijn engel heeft gezonden, en mij heeft gered uit de hand van Herodes, en van al wat het volk der Joden verwachtte.
12 ស វិវិច្យ មាក៌នាម្រា វិខ្យាតស្យ យោហនោ មាតុ រ្មរិយមោ យស្មិន៑ គ្ឫហេ ពហវះ សម្ភូយ ប្រាត៌្ហយន្ត តន្និវេឝនំ គតះ។
Hij dacht een ogenblik na, en ging naar het huis van Maria, de moeder van Johannes, ook Markus genaamd, waar velen in gebed waren verenigd.
13 បិតរេណ ពហិទ៌្វារ អាហតេ សតិ រោទានាមា ពាលិកា ទ្រឞ្ដុំ គតា។
Toen hij aan de deur van het voorportaal klopte, kwam een dienstmeisje, Rode genaamd, opendoen.
14 តតះ បិតរស្យ ស្វរំ ឝ្រុវា សា ហឞ៌យុក្តា សតី ទ្វារំ ន មោចយិត្វា បិតរោ ទ្វារេ តិឞ្ឋតីតិ វាត៌្តាំ វក្តុម៑ អភ្យន្តរំ ធាវិត្វា គតវតី។
Maar toen ze de stem van Petrus herkende, opende ze van blijdschap het voorportaal niet; ze vloog naar binnen, om te vertellen, dat Petrus buiten het voorportaal stond.
15 តេ ប្រាវោចន៑ ត្វមុន្មត្តា ជាតាសិ កិន្តុ សា មុហុម៌ុហុរុក្តវតី សត្យមេវៃតត៑។
Men gaf haar ten antwoord: Ge zijt niet goed wijs. Maar ze hield vol, dat het zo was. Nu zeide men: Dan is het zijn engel.
16 តទា តេ កថិតវន្តស្តហ៌ិ តស្យ ទូតោ ភវេត៑។
Maar toen Petrus bleef kloppen, deden ze open, zagen hem en stonden versteld.
17 បិតរោ ទ្វារមាហតវាន៑ ឯតស្មិន្នន្តរេ ទ្វារំ មោចយិត្វា បិតរំ ទ្ឫឞ្ដ្វា វិស្មយំ ប្រាប្តាះ។
Met de hand gaf hij hun een teken, dat ze zouden zwijgen. Hij verhaalde hun, hoe de Heer hem uit de gevangenis geleid had, en sprak: Vertel het aan Jakobus en aan de broeders. Toen ging hij heen, en vertrok naar een andere plaats
18 តតះ បិតរោ និះឝព្ទំ ស្ថាតុំ តាន៑ ប្រតិ ហស្តេន សង្កេតំ ក្ឫត្វា បរមេឝ្វរោ យេន ប្រការេណ តំ ការាយា ឧទ្ធ្ឫត្យានីតវាន៑ តស្យ វ្ឫត្តាន្តំ តានជ្ញាបយត៑, យូយំ គត្វា យាកុពំ ភ្រាត្ឫគណញ្ច វាត៌្តាមេតាំ វទតេត្យុក្តា ស្ថានាន្តរំ ប្រស្ថិតវាន៑។
Maar toen het dag was geworden, overviel de soldaten een ontzettende angst; waar toch Petrus gebleven kon zijn.
19 ប្រភាតេ សតិ បិតរះ ក្វ គត ឥត្យត្រ រក្ឞកាណាំ មធ្យេ មហាន៑ កលហោ ជាតះ។
Herodes liet naar hem zoeken, maar vond hem niet. Nu riep hij de wachters ter verantwoording, en liet hen ter dood brengen. Hijzelf vertrok uit Judea naar Cesarea, en hield daar zijn verblijf.
20 ហេរោទ៑ ពហុ ម្ឫគយិត្វា តស្យោទ្ទេឝេ ន ប្រាប្តេ សតិ រក្ឞកាន៑ សំប្ឫច្ឆ្យ តេឞាំ ប្រាណាន៑ ហន្តុម៑ អាទិឞ្ដវាន៑។
Nu was hij zeer verbitterd geweest op de Tyriërs en Sidoniërs. En omdat hun land zijn levensmiddelen betrok uit dat van den koning, gingen ze gezamenlijk bij hem hun opwachting maken, wisten Blastus, den kamerheer van den koning, voor zich te winnen, en smeekten om vrede.
21 បឝ្ចាត៑ ស យិហូទីយប្រទេឝាត៑ កៃសរិយានគរំ គត្វា តត្រាវាតិឞ្ឋត៑។
Op de vastgestelde dag zat Herodes in vorstelijk gewaad op de troon, en hield een toespraak tot hen.
22 សោរសីទោនទេឝយោ រ្លោកេភ្យោ ហេរោទិ យុយុត្សៅ សតិ តេ សវ៌្វ ឯកមន្ត្រណាះ សន្តស្តស្យ សមីប ឧបស្ថាយ ល្វាស្តនាមានំ តស្យ វស្ត្រគ្ឫហាធីឝំ សហាយំ ក្ឫត្វា ហេរោទា សាទ៌្ធំ សន្ធិំ ប្រាត៌្ហយន្ត យតស្តស្យ រាជ្ញោ ទេឝេន តេឞាំ ទេឝីយានាំ ភរណម៑ អភវត្ំ
En het volk juichte hem toe: Dat is taal van een god, en niet van een mens.
23 អតះ កុត្រចិន៑ និរុបិតទិនេ ហេរោទ៑ រាជកីយំ បរិច្ឆទំ បរិធាយ សិំហាសនេ សមុបវិឝ្យ តាន៑ ប្រតិ កថាម៑ ឧក្តវាន៑។
Maar op hetzelfde ogenblik sloeg hem een engel des Heren, omdat hij aan God niet de eer had gegeven; hij werd door de wormen verteerd, en stierf.
24 តតោ លោកា ឧច្ចៃះការំ ប្រត្យវទន៑, ឯឞ មនុជរវោ ន ហិ, ឦឝ្វរីយរវះ។
Maar het woord des Heren groeide aan, en breidde zich uit.
25 តទា ហេរោទ៑ ឦឝ្វរស្យ សម្មានំ នាករោត៑; តស្មាទ្ធេតោះ បរមេឝ្វរស្យ ទូតោ ហឋាត៑ តំ ប្រាហរត៑ តេនៃវ ស កីដៃះ ក្ឞីណះ សន៑ ប្រាណាន៑ អជហាត៑។ កិន្ត្វីឝ្វរស្យ កថា ទេឝំ វ្យាប្យ ប្រពលាភវត៑។ តតះ បរំ ពណ៌ព្ពាឝៅលៅ យស្យ កម៌្មណោ ភារំ ប្រាប្នុតាំ តាភ្យាំ តស្មិន៑ សម្បាទិតេ សតិ មាក៌នាម្នា វិខ្យាតោ យោ យោហន៑ តំ សង្គិនំ ក្ឫត្វា យិរូឝាលម្នគរាត៑ ប្រត្យាគតៅ។
Intussen waren Bárnabas en Saul, na hun taak te hebben volbracht uit Jerusalem teruggekeerd, en hadden Johannes, ook Markus geheten, met zich mee gebracht.
