២ ករិន្ថិនះ 3
1 វយំ កិម៑ អាត្មប្រឝំសនំ បុនរារភាមហេ? យុឞ្មាន៑ ប្រតិ យុឞ្មត្តោ វា បរេឞាំ កេឞាញ្ចិទ៑ ឥវាស្មាកមបិ កិំ ប្រឝំសាបត្រេឞុ ប្រយោជនម៑ អាស្តេ?
(Are we beginning to commend ourselves again? Do we need, as some do, letters of recommendation to you, or commendation from you?
2 យូយមេវាស្មាកំ ប្រឝំសាបត្រំ តច្ចាស្មាកម៑ អន្តះករណេឞុ លិខិតំ សវ៌្វមានវៃឝ្ច ជ្ញេយំ បឋនីយញ្ច។
You are our letter, inscribed on our hearts, known and read by all men;
3 យតោ ៜស្មាភិះ សេវិតំ ខ្រីឞ្ដស្យ បត្រំ យូយបេវ, តច្ច ន មស្យា កិន្ត្វមរស្យេឝ្វរស្យាត្មនា លិខិតំ បាឞាណបត្រេឞុ តន្នហិ កិន្តុ ក្រវ្យមយេឞុ ហ្ឫត្បត្រេឞុ លិខិតមិតិ សុស្បឞ្ដំ។
you are manifestly a letter of Christ, mediated by us, written not with ink but by the Spirit of the living God, not on stone tablets but on ‘tablets’ that are hearts of flesh.)
4 ខ្រីឞ្ដេនេឝ្វរំ ប្រត្យស្មាកម៑ ឦទ្ឫឝោ ទ្ឫឍវិឝ្វាសោ វិទ្យតេ;
Now we have such confidence before God because of the Christ;
5 វយំ និជគុណេន កិមបិ កល្បយិតុំ សមត៌្ហា ឥតិ នហិ កិន្ត្វីឝ្វរាទស្មាកំ សាមត៌្ហ្យំ ជាយតេ។
not that we are competent of ourselves to reckon anything as being from ourselves, but our competence is from God—
6 តេន វយំ នូតននិយមស្យាត៌្ហតោ ៜក្ឞរសំស្ថានស្យ តន្នហិ កិន្ត្វាត្មន ឯវ សេវនសាមត៌្ហ្យំ ប្រាប្តាះ។ អក្ឞរសំស្ថានំ ម្ឫត្យុជនកំ កិន្ត្វាត្មា ជីវនទាយកះ។
indeed, He has made us competent as ministers of a new covenant; not of letter but of Spirit, because the letter kills, while the Spirit gives life.
7 អក្ឞរៃ រ្វិលិខិតបាឞាណរូបិណី យា ម្ឫត្យោះ សេវា សា យទីទ្ឫក៑ តេជស្វិនី ជាតា យត្តស្យាចិរស្ថាយិនស្តេជសះ ការណាត៑ មូសសោ មុខម៑ ឥស្រាយេលីយលោកៃះ សំទ្រឞ្ដុំ នាឝក្យត,
Now if the ministry of death, engraved in letters on stones, came with glory—so that the children of Israel could not gaze at the face of Moses because of the glory of his countenance (that was fading)—
8 តហ៌្យាត្មនះ សេវា កិំ តតោៜបិ ពហុតេជស្វិនី ន ភវេត៑?
how can the ministry of the Spirit not be more glorious?
9 ទណ្ឌជនិកា សេវា យទិ តេជោយុក្តា ភវេត៑ តហ៌ិ បុណ្យជនិកា សេវា តតោៜធិកំ ពហុតេជោយុក្តា ភវិឞ្យតិ។
For if the ministry of condemnation had glory, how much more glorious is the ministry of righteousness!
10 ឧភយោស្តុលនាយាំ ក្ឫតាយាម៑ ឯកស្យាស្តេជោ ទ្វិតីយាយាះ ប្រខរតរេណ តេជសា ហីនតេជោ ភវតិ។
Because what had glory could actually be said to be without glory, compared to the surpassing glory—
11 យស្មាទ៑ យត៑ លោបនីយំ តទ៑ យទិ តេជោយុក្តំ ភវេត៑ តហ៌ិ យត៑ ចិរស្ថាយិ តទ៑ ពហុតរតេជោយុក្តមេវ ភវិឞ្យតិ។
if what is being set aside had glory, that which is continuing is much more glorious.
12 ឦទ្ឫឝីំ ប្រត្យាឝាំ លព្ធ្វា វយំ មហតីំ ប្រគល្ភតាំ ប្រកាឝយាមះ។
Therefore, since we have such a hope, we use great boldness of speech—
13 ឥស្រាយេលីយលោកា យត៑ តស្យ លោបនីយស្យ តេជសះ ឝេឞំ ន វិលោកយេយុស្តទត៌្ហំ មូសា យាទ្ឫគ៑ អាវរណេន ស្វមុខម៑ អាច្ឆាទយត៑ វយំ តាទ្ឫក៑ ន កុម៌្មះ។
not like Moses, who put a veil over his own face, so that the children of Israel would not observe the end of what was fading.
14 តេឞាំ មនាំសិ កឋិនីភូតានិ យតស្តេឞាំ បឋនសមយេ ស បុរាតនោ និយមស្តេនាវរណេនាទ្យាបិ ប្រច្ឆន្នស្តិឞ្ឋតិ។
But, it was their minds that were closed, because to this day that very veil remains in place when the Old Testament is read, since only in Christ is it taken away.
15 តច្ច ន ទូរីភវតិ យតះ ខ្រីឞ្ដេនៃវ តត៑ លុប្យតេ។ មូសសះ ឝាស្ត្រស្យ បាឋសមយេៜទ្យាបិ តេឞាំ មនាំសិ តេនាវរណេន ប្រច្ឆាទ្យន្តេ។
Yes, even to this day, when Moses is read a veil lies on their heart.
16 កិន្តុ ប្រភុំ ប្រតិ មនសិ បរាវ្ឫត្តេ តទ៑ អាវរណំ ទូរីការិឞ្យតេ។
However, whenever anyone turns to the Lord the veil is removed.
17 យះ ប្រភុះ ស ឯវ ស អាត្មា យត្រ ច ប្រភោរាត្មា តត្រៃវ មុក្តិះ។
Now the Spirit is the Lord, and where the Lord's Spirit is there is freedom.
18 វយញ្ច សវ៌្វេៜនាច្ឆាទិតេនាស្យេន ប្រភោស្តេជសះ ប្រតិពិម្ពំ គ្ឫហ្លន្ត អាត្មស្វរូបេណ ប្រភុនា រូបាន្តរីក្ឫតា វទ៌្ធមានតេជោយុក្តាំ តាមេវ ប្រតិមូត៌្តិំ ប្រាប្នុមះ។
So we all, contemplating as in a mirror the glory of the Lord with unveiled face, are being transformed into the same image from glory to glory, precisely from Lord Spirit.
