១ ករិន្ថិនះ 13
1 មត៌្យស្វគ៌ីយាណាំ ភាឞា ភាឞមាណោៜហំ យទិ ប្រេមហីនោ ភវេយំ តហ៌ិ វាទកតាលស្វរូបោ និនាទការិភេរីស្វរូបឝ្ច ភវាមិ។
Al spreek ik de talen van mensen en engelen, Maar ik heb de liefde niet: Ik ben een rinkelend bekken, Of een rammelend cymbaal.
2 អបរញ្ច យទ្យហម៑ ឦឝ្វរីយាទេឝាឍ្យះ ស្យាំ សវ៌្វាណិ គុប្តវាក្យានិ សវ៌្វវិទ្យាញ្ច ជានីយាំ បូណ៌វិឝ្វាសះ សន៑ ឝៃលាន៑ ស្ថានាន្តរីកត៌្តុំ ឝក្នុយាញ្ច កិន្តុ យទិ ប្រេមហីនោ ភវេយំ តហ៌្យគណនីយ ឯវ ភវាមិ។
Al heb ik de gave der profetie, Al bezit ik alle geheimen en kennis, Al heb ik het volle geloof, dat bergen verzet: Zonder liefde ben ik niets.
3 អបរំ យទ្យហម៑ អន្នទានេន សវ៌្វស្វំ ត្យជេយំ ទាហនាយ ស្វឝរីរំ សមប៌យេយញ្ច កិន្តុ យទិ ប្រេមហីនោ ភវេយំ តហ៌ិ តត្សវ៌្វំ មទត៌្ហំ និឞ្ផលំ ភវតិ។
Al schenk ik weg al wat ik heb, Al geef ik mijn lichaam, om mij te laten verbranden: Zo ik de liefde niet heb, Het dient mij tot niets.
4 ប្រេម ចិរសហិឞ្ណុ ហិតៃឞិ ច, ប្រេម និទ៌្វេឞម៑ អឝឋំ និគ៌វ៌្វញ្ច។
De liefde is geduldig, De liefde is goedertieren, De liefde is niet afgunstig, Niet pronkzuchtig, niet verwaand.
5 អបរំ តត៑ កុត្សិតំ នាចរតិ, អាត្មចេឞ្ដាំ ន កុរុតេ សហសា ន ក្រុធ្យតិ បរានិឞ្ដំ ន ចិន្តយតិ,
Zij handelt niet onedel, En zoekt zichzelve niet, Zij laat zich niet verbitteren, En rekent het kwade niet aan.
6 អធម៌្មេ ន តុឞ្យតិ សត្យ ឯវ សន្តុឞ្យតិ។
Over onrecht is zij niet blijde, Maar over de waarheid verheugd.
7 តត៑ សវ៌្វំ តិតិក្ឞតេ សវ៌្វត្រ វិឝ្វសិតិ សវ៌្វត្រ ភទ្រំ ប្រតីក្ឞតេ សវ៌្វំ សហតេ ច។
Alles bedekt zij, alles gelooft zij, Alles hoopt zij, alles duldt zij.
8 ប្រេម្នោ លោបះ កទាបិ ន ភវិឞ្យតិ, ឦឝ្វរីយាទេឝកថនំ លោប្ស្យតេ បរភាឞាភាឞណំ និវត៌្តិឞ្យតេ ជ្ញានមបិ លោបំ យាស្យតិ។
De liefde: zij vergaat nimmer! Maar profetieën: zij houden op, En talen: zij zullen verstommen, En kennis: zij zal vergaan.
9 យតោៜស្មាកំ ជ្ញានំ ខណ្ឌមាត្រម៑ ឦឝ្វរីយាទេឝកថនមបិ ខណ្ឌមាត្រំ។
Want ons kennen is ten halve, Ons profeteren slechts ten dele;
10 កិន្ត្វស្មាសុ សិទ្ធតាំ គតេឞុ តានិ ខណ្ឌមាត្រាណិ លោបំ យាស្យន្តេ។
Maar komt eens het volmaakte, Het onvolmaakte verdwijnt.
11 ពាល្យកាលេៜហំ ពាល ឥវាភាឞេ ពាល ឥវាចិន្តយញ្ច កិន្តុ យៅវនេ ជាតេ តត្សវ៌្វំ ពាល្យាចរណំ បរិត្យក្តវាន៑។
Toen ik een kind was, sprak ik als kind, Voelde ik als kind, dacht ik als kind;
12 ឥទានីម៑ អភ្រមធ្យេនាស្បឞ្ដំ ទឝ៌នម៑ អស្មាភិ រ្លភ្យតេ កិន្តុ តទា សាក្ឞាត៑ ទឝ៌នំ លប្ស្យតេ។ អធុនា មម ជ្ញានម៑ អល្បិឞ្ឋំ កិន្តុ តទាហំ យថាវគម្យស្តថៃវាវគតោ ភវិឞ្យាមិ។
Nu ik een man ben, Leg ik het kinderlijke af. Thans zien wij in een wazige spiegel; Straks aangezicht tot aangezicht. Thans ken ik slechts ten halve; Straks ten volle, zoals ik zelf ben gekend.
13 ឥទានីំ ប្រត្យយះ ប្រត្យាឝា ប្រេម ច ត្រីណ្យេតានិ តិឞ្ឋន្តិ តេឞាំ មធ្យេ ច ប្រេម ឝ្រេឞ្ឋំ។
Zo blijven bestaan Geloof, hoop en liefde, Drie in getal; Maar de grootste daarvan is de liefde.
