ರೋಮಿಣಃ 1

1 ಈಶ್ವರೋ ನಿಜಪುತ್ರಮಧಿ ಯಂ ಸುಸಂವಾದಂ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿಭಿ ರ್ಧರ್ಮ್ಮಗ್ರನ್ಥೇ ಪ್ರತಿಶ್ರುತವಾನ್ ತಂ ಸುಸಂವಾದಂ ಪ್ರಚಾರಯಿತುಂ ಪೃಥಕ್ಕೃತ ಆಹೂತಃ ಪ್ರೇರಿತಶ್ಚ ಪ್ರಭೋ ರ್ಯೀಶುಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯ ಸೇವಕೋ ಯಃ ಪೌಲಃ

From Paul, a servant of Jesus Christ, who has been called to become an apostle, and has been set apart to tell God’s good news.

2 ಸ ರೋಮಾನಗರಸ್ಥಾನ್ ಈಶ್ವರಪ್ರಿಯಾನ್ ಆಹೂತಾಂಶ್ಚ ಪವಿತ್ರಲೋಕಾನ್ ಪ್ರತಿ ಪತ್ರಂ ಲಿಖತಿ|

This good news God promised long ago through his prophets in the sacred scriptures,

3 ಅಸ್ಮಾಕಂ ಸ ಪ್ರಭು ರ್ಯೀಶುಃ ಖ್ರೀಷ್ಟಃ ಶಾರೀರಿಕಸಮ್ಬನ್ಧೇನ ದಾಯೂದೋ ವಂಶೋದ್ಭವಃ

concerning his Son, Jesus Christ, our Lord; who, as to his human nature, was descended from David,

4 ಪವಿತ್ರಸ್ಯಾತ್ಮನಃ ಸಮ್ಬನ್ಧೇನ ಚೇಶ್ವರಸ್ಯ ಪ್ರಭಾವವಾನ್ ಪುತ್ರ ಇತಿ ಶ್ಮಶಾನಾತ್ ತಸ್ಯೋತ್ಥಾನೇನ ಪ್ರತಿಪನ್ನಂ|

but, as to the spirit of holiness within him, was miraculously designated Son of God by his resurrection from the dead.

5 ಅಪರಂ ಯೇಷಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಯೀಶುನಾ ಖ್ರೀಷ್ಟೇನ ಯೂಯಮಪ್ಯಾಹೂತಾಸ್ತೇ ಽನ್ಯದೇಶೀಯಲೋಕಾಸ್ತಸ್ಯ ನಾಮ್ನಿ ವಿಶ್ವಸ್ಯ ನಿದೇಶಗ್ರಾಹಿಣೋ ಯಥಾ ಭವನ್ತಿ

Through him we received the gift of the apostolic office, to win submission to the faith among all nations for the glory of his name.

6 ತದಭಿಪ್ರಾಯೇಣ ವಯಂ ತಸ್ಮಾದ್ ಅನುಗ್ರಹಂ ಪ್ರೇರಿತತ್ವಪದಞ್ಚ ಪ್ರಾಪ್ತಾಃ|

And among these nations are you – you who have been called to belong to Jesus Christ.

7 ತಾತೇನಾಸ್ಮಾಕಮ್ ಈಶ್ವರೇಣ ಪ್ರಭುಣಾ ಯೀಶುಖ್ರೀಷ್ಟೇನ ಚ ಯುಷ್ಮಭ್ಯಮ್ ಅನುಗ್ರಹಃ ಶಾನ್ತಿಶ್ಚ ಪ್ರದೀಯೇತಾಂ|

To all in Rome who are dear to God and have been called to become Christ’s people, may God, our Father, and the Lord Jesus Christ bless you and give you peace.

8 ಪ್ರಥಮತಃ ಸರ್ವ್ವಸ್ಮಿನ್ ಜಗತಿ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ವಿಶ್ವಾಸಸ್ಯ ಪ್ರಕಾಶಿತತ್ವಾದ್ ಅಹಂ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ನಿಮಿತ್ತಂ ಯೀಶುಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯ ನಾಮ ಗೃಹ್ಲನ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಧನ್ಯವಾದಂ ಕರೋಮಿ|

First, I thank my God through Jesus Christ for you all, because the report of your faith is spreading throughout the world.

9 ಅಪರಮ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಪ್ರಸಾದಾದ್ ಬಹುಕಾಲಾತ್ ಪರಂ ಸಾಮ್ಪ್ರತಂ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸಮೀಪಂ ಯಾತುಂ ಕಥಮಪಿ ಯತ್ ಸುಯೋಗಂ ಪ್ರಾಪ್ನೋಮಿ, ಏತದರ್ಥಂ ನಿರನ್ತರಂ ನಾಮಾನ್ಯುಚ್ಚಾರಯನ್ ನಿಜಾಸು ಸರ್ವ್ವಪ್ರಾರ್ಥನಾಸು ಸರ್ವ್ವದಾ ನಿವೇದಯಾಮಿ,

God, to whom I offer the worship of my soul as I tell the goodness of his Son, is my witness how constantly I mention you when I pray,

10 ಏತಸ್ಮಿನ್ ಯಮಹಂ ತತ್ಪುತ್ರೀಯಸುಸಂವಾದಪ್ರಚಾರಣೇನ ಮನಸಾ ಪರಿಚರಾಮಿ ಸ ಈಶ್ವರೋ ಮಮ ಸಾಕ್ಷೀ ವಿದ್ಯತೇ|

asking that, if he be willing, I may some day at last find the way open to visit you.

11 ಯತೋ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮಮ ಚ ವಿಶ್ವಾಸೇನ ವಯಮ್ ಉಭಯೇ ಯಥಾ ಶಾನ್ತಿಯುಕ್ತಾ ಭವಾಮ ಇತಿ ಕಾರಣಾದ್

For I long to see you, in order to impart to you some spiritual gift and so give you fresh strength –

12 ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸ್ಥೈರ್ಯ್ಯಕರಣಾರ್ಥಂ ಯುಷ್ಮಭ್ಯಂ ಕಿಞ್ಚಿತ್ಪರಮಾರ್ಥದಾನದಾನಾಯ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಕರ್ತ್ತುಂ ಮದೀಯಾ ವಾಞ್ಛಾ|

or rather that both you and I may find encouragement in each other’s faith.

13 ಹೇ ಭ್ರಾತೃಗಣ ಭಿನ್ನದೇಶೀಯಲೋಕಾನಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಯದ್ವತ್ ತದ್ವದ್ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮಧ್ಯೇಪಿ ಯಥಾ ಫಲಂ ಭುಞ್ಜೇ ತದಭಿಪ್ರಾಯೇಣ ಮುಹುರ್ಮುಹು ರ್ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸಮೀಪಂ ಗನ್ತುಮ್ ಉದ್ಯತೋಽಹಂ ಕಿನ್ತು ಯಾವದ್ ಅದ್ಯ ತಸ್ಮಿನ್ ಗಮನೇ ಮಮ ವಿಘ್ನೋ ಜಾತ ಇತಿ ಯೂಯಂ ಯದ್ ಅಜ್ಞಾತಾಸ್ತಿಷ್ಠಥ ತದಹಮ್ ಉಚಿತಂ ನ ಬುಧ್ಯೇ|

I want you to know, my friends, that I have many times intended coming to see you – but until now I have been prevented – that I might find among you some fruit of my labors, as I have already among the other nations.

14 ಅಹಂ ಸಭ್ಯಾಸಭ್ಯಾನಾಂ ವಿದ್ವದವಿದ್ವತಾಞ್ಚ ಸರ್ವ್ವೇಷಾಮ್ ಋಣೀ ವಿದ್ಯೇ|

I have a duty to both the Greek and the barbarian, to both the cultured and the ignorant.

15 ಅತಏವ ರೋಮಾನಿವಾಸಿನಾಂ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸಮೀಪೇಽಪಿ ಯಥಾಶಕ್ತಿ ಸುಸಂವಾದಂ ಪ್ರಚಾರಯಿತುಮ್ ಅಹಮ್ ಉದ್ಯತೋಸ್ಮಿ|

And so, for my part, I am ready to tell the good news to you also who are in Rome.

16 ಯತಃ ಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯ ಸುಸಂವಾದೋ ಮಮ ಲಜ್ಜಾಸ್ಪದಂ ನಹಿ ಸ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಶಕ್ತಿಸ್ವರೂಪಃ ಸನ್ ಆ ಯಿಹೂದೀಯೇಭ್ಯೋ ಽನ್ಯಜಾತೀಯಾನ್ ಯಾವತ್ ಸರ್ವ್ವಜಾತೀಯಾನಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಯಃ ಕಶ್ಚಿದ್ ತತ್ರ ವಿಶ್ವಸಿತಿ ತಸ್ಯೈವ ತ್ರಾಣಂ ಜನಯತಿ|

For I am not ashamed of the good news; it is the power of God which brings salvation to everyone who believes, to the Jew first, but also to the Greek.

17 ಯತಃ ಪ್ರತ್ಯಯಸ್ಯ ಸಮಪರಿಮಾಣಮ್ ಈಶ್ವರದತ್ತಂ ಪುಣ್ಯಂ ತತ್ಸುಸಂವಾದೇ ಪ್ರಕಾಶತೇ| ತದಧಿ ಧರ್ಮ್ಮಪುಸ್ತಕೇಪಿ ಲಿಖಿತಮಿದಂ "ಪುಣ್ಯವಾನ್ ಜನೋ ವಿಶ್ವಾಸೇನ ಜೀವಿಷ್ಯತಿ"|

For in it there is a revelation of the divine righteousness resulting from faith and leading on to faith; as scripture says – ‘Through faith the righteous will find life.’

18 ಅತಏವ ಯೇ ಮಾನವಾಃ ಪಾಪಕರ್ಮ್ಮಣಾ ಸತ್ಯತಾಂ ರುನ್ಧನ್ತಿ ತೇಷಾಂ ಸರ್ವ್ವಸ್ಯ ದುರಾಚರಣಸ್ಯಾಧರ್ಮ್ಮಸ್ಯ ಚ ವಿರುದ್ಧಂ ಸ್ವರ್ಗಾದ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಕೋಪಃ ಪ್ರಕಾಶತೇ|

So, too, there is a revelation from heaven of the divine wrath against every form of ungodliness and wickedness on the part of those people who, by their wicked lives, are stifling the truth.

19 ಯತ ಈಶ್ವರಮಧಿ ಯದ್ಯದ್ ಜ್ಞೇಯಂ ತದ್ ಈಶ್ವರಃ ಸ್ವಯಂ ತಾನ್ ಪ್ರತಿ ಪ್ರಕಾಶಿತವಾನ್ ತಸ್ಮಾತ್ ತೇಷಾಮ್ ಅಗೋಚರಂ ನಹಿ|

This is so, because what can be known about God is plain to them; for God himself has made it plain.

20 ಫಲತಸ್ತಸ್ಯಾನನ್ತಶಕ್ತೀಶ್ವರತ್ವಾದೀನ್ಯದೃಶ್ಯಾನ್ಯಪಿ ಸೃಷ್ಟಿಕಾಲಮ್ ಆರಭ್ಯ ಕರ್ಮ್ಮಸು ಪ್ರಕಾಶಮಾನಾನಿ ದೃಶ್ಯನ್ತೇ ತಸ್ಮಾತ್ ತೇಷಾಂ ದೋಷಪ್ರಕ್ಷಾಲನಸ್ಯ ಪನ್ಥಾ ನಾಸ್ತಿ| (aïdios g126)

For ever since the creation of the universe God’s invisible attributes – his everlasting power and divinity – are to be seen and studied in his works, so that people have no excuse; (aïdios g126)

21 ಅಪರಮ್ ಈಶ್ವರಂ ಜ್ಞಾತ್ವಾಪಿ ತೇ ತಮ್ ಈಶ್ವರಜ್ಞಾನೇನ ನಾದ್ರಿಯನ್ತ ಕೃತಜ್ಞಾ ವಾ ನ ಜಾತಾಃ; ತಸ್ಮಾತ್ ತೇಷಾಂ ಸರ್ವ್ವೇ ತರ್ಕಾ ವಿಫಲೀಭೂತಾಃ, ಅಪರಞ್ಚ ತೇಷಾಂ ವಿವೇಕಶೂನ್ಯಾನಿ ಮನಾಂಸಿ ತಿಮಿರೇ ಮಗ್ನಾನಿ|

because, although they learned to know God, yet they did not offer him as God either praise or thanksgiving. Their speculations about him proved futile, and their undiscerning minds were darkened.

22 ತೇ ಸ್ವಾನ್ ಜ್ಞಾನಿನೋ ಜ್ಞಾತ್ವಾ ಜ್ಞಾನಹೀನಾ ಅಭವನ್

Professing to be wise, they showed themselves fools;

23 ಅನಶ್ವರಸ್ಯೇಶ್ವರಸ್ಯ ಗೌರವಂ ವಿಹಾಯ ನಶ್ವರಮನುಷ್ಯಪಶುಪಕ್ಷ್ಯುರೋಗಾಮಿಪ್ರಭೃತೇರಾಕೃತಿವಿಶಿಷ್ಟಪ್ರತಿಮಾಸ್ತೈರಾಶ್ರಿತಾಃ|

and they transformed the glory of the immortal God into the likeness of mortal humans, and of birds, and beasts, and reptiles.

24 ಇತ್ಥಂ ತ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಸತ್ಯತಾಂ ವಿಹಾಯ ಮೃಷಾಮತಮ್ ಆಶ್ರಿತವನ್ತಃ ಸಚ್ಚಿದಾನನ್ದಂ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ್ತಾರಂ ತ್ಯಕ್ತ್ವಾ ಸೃಷ್ಟವಸ್ತುನಃ ಪೂಜಾಂ ಸೇವಾಞ್ಚ ಕೃತವನ್ತಃ; (aiōn g165)

Therefore God abandoned them to impurity, letting them follow the cravings of their hearts, until they dishonored their own bodies;

25 ಇತಿ ಹೇತೋರೀಶ್ವರಸ್ತಾನ್ ಕುಕ್ರಿಯಾಯಾಂ ಸಮರ್ಪ್ಯ ನಿಜನಿಜಕುಚಿನ್ತಾಭಿಲಾಷಾಭ್ಯಾಂ ಸ್ವಂ ಸ್ವಂ ಶರೀರಂ ಪರಸ್ಪರಮ್ ಅಪಮಾನಿತಂ ಕರ್ತ್ತುಮ್ ಅದದಾತ್|

for they had substituted a lie for the truth about God, and had reverenced and worshiped created things more than the Creator, who is to be praised for ever. Amen. (aiōn g165)

26 ಈಶ್ವರೇಣ ತೇಷು ಕ್ವಭಿಲಾಷೇ ಸಮರ್ಪಿತೇಷು ತೇಷಾಂ ಯೋಷಿತಃ ಸ್ವಾಭಾವಿಕಾಚರಣಮ್ ಅಪಹಾಯ ವಿಪರೀತಕೃತ್ಯೇ ಪ್ರಾವರ್ತ್ತನ್ತ;

That, I say, is why God abandoned them to degrading passions. Even the women among them perverted the natural use of their bodies to the unnatural;

27 ತಥಾ ಪುರುಷಾ ಅಪಿ ಸ್ವಾಭಾವಿಕಯೋಷಿತ್ಸಙ್ಗಮಂ ವಿಹಾಯ ಪರಸ್ಪರಂ ಕಾಮಕೃಶಾನುನಾ ದಗ್ಧಾಃ ಸನ್ತಃ ಪುಮಾಂಸಃ ಪುಂಭಿಃ ಸಾಕಂ ಕುಕೃತ್ಯೇ ಸಮಾಸಜ್ಯ ನಿಜನಿಜಭ್ರಾನ್ತೇಃ ಸಮುಚಿತಂ ಫಲಮ್ ಅಲಭನ್ತ|

while the men, disregarding that for which women were intended by nature, were consumed with passion for one another. Men indulged in vile practices with men, and incurred in their own persons the inevitable penalty for their perverseness.

28 ತೇ ಸ್ವೇಷಾಂ ಮನಃಸ್ವೀಶ್ವರಾಯ ಸ್ಥಾನಂ ದಾತುಮ್ ಅನಿಚ್ಛುಕಾಸ್ತತೋ ಹೇತೋರೀಶ್ವರಸ್ತಾನ್ ಪ್ರತಿ ದುಷ್ಟಮನಸ್ಕತ್ವಮ್ ಅವಿಹಿತಕ್ರಿಯತ್ವಞ್ಚ ದತ್ತವಾನ್|

Then, as they would not keep God before their minds, God abandoned them to depraved thoughts, so that they did all kinds of shameful things.

29 ಅತಏವ ತೇ ಸರ್ವ್ವೇ ಽನ್ಯಾಯೋ ವ್ಯಭಿಚಾರೋ ದುಷ್ಟತ್ವಂ ಲೋಭೋ ಜಿಘಾಂಸಾ ಈರ್ಷ್ಯಾ ವಧೋ ವಿವಾದಶ್ಚಾತುರೀ ಕುಮತಿರಿತ್ಯಾದಿಭಿ ರ್ದುಷ್ಕರ್ಮ್ಮಭಿಃ ಪರಿಪೂರ್ಣಾಃ ಸನ್ತಃ

They reveled in every form of wickedness, evil, greed, vice. Their lives were full of envy, murder, quarreling, treachery, malice.

30 ಕರ್ಣೇಜಪಾ ಅಪವಾದಿನ ಈಶ್ವರದ್ವೇಷಕಾ ಹಿಂಸಕಾ ಅಹಙ್ಕಾರಿಣ ಆತ್ಮಶ್ಲಾಘಿನಃ ಕುಕರ್ಮ್ಮೋತ್ಪಾದಕಾಃ ಪಿತ್ರೋರಾಜ್ಞಾಲಙ್ಘಕಾ

They became back-biters, slanderers, impious, insolent, boastful. They devised new sins. They disobeyed their parents.

31 ಅವಿಚಾರಕಾ ನಿಯಮಲಙ್ಘಿನಃ ಸ್ನೇಹರಹಿತಾ ಅತಿದ್ವೇಷಿಣೋ ನಿರ್ದಯಾಶ್ಚ ಜಾತಾಃ|

They were undiscerning, untrustworthy, without natural affection or pity.

32 ಯೇ ಜನಾ ಏತಾದೃಶಂ ಕರ್ಮ್ಮ ಕುರ್ವ್ವನ್ತಿ ತಏವ ಮೃತಿಯೋಗ್ಯಾ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ವಿಚಾರಮೀದೃಶಂ ಜ್ಞಾತ್ವಾಪಿ ತ ಏತಾದೃಶಂ ಕರ್ಮ್ಮ ಸ್ವಯಂ ಕುರ್ವ್ವನ್ತಿ ಕೇವಲಮಿತಿ ನಹಿ ಕಿನ್ತು ತಾದೃಶಕರ್ಮ್ಮಕಾರಿಷು ಲೋಕೇಷ್ವಪಿ ಪ್ರೀಯನ್ತೇ|

Well aware of God’s decree, that those who do such things deserve to die, not only are they guilty of them themselves, but they even applaud those who do them.