ರೋಮಿಣಃ 12

1 ಹೇ ಭ್ರಾತರ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಕೃಪಯಾಹಂ ಯುಷ್ಮಾನ್ ವಿನಯೇ ಯೂಯಂ ಸ್ವಂ ಸ್ವಂ ಶರೀರಂ ಸಜೀವಂ ಪವಿತ್ರಂ ಗ್ರಾಹ್ಯಂ ಬಲಿಮ್ ಈಶ್ವರಮುದ್ದಿಶ್ಯ ಸಮುತ್ಸೃಜತ, ಏಷಾ ಸೇವಾ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಯೋಗ್ಯಾ|

I entreat you, then, friends, by the mercies of God, to offer your bodies as a living and holy sacrifice, acceptable to God, for this is your rational worship.

2 ಅಪರಂ ಯೂಯಂ ಸಾಂಸಾರಿಕಾ ಇವ ಮಾಚರತ, ಕಿನ್ತು ಸ್ವಂ ಸ್ವಂ ಸ್ವಭಾವಂ ಪರಾವರ್ತ್ಯ ನೂತನಾಚಾರಿಣೋ ಭವತ, ತತ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ನಿದೇಶಃ ಕೀದೃಗ್ ಉತ್ತಮೋ ಗ್ರಹಣೀಯಃ ಸಮ್ಪೂರ್ಣಶ್ಚೇತಿ ಯುಷ್ಮಾಭಿರನುಭಾವಿಷ್ಯತೇ| (aiōn g165)

Do not conform to the fashion of this world; but be transformed by the complete change that has come over your minds, so that you may discern what God’s will is – all that is good, acceptable, and perfect. (aiōn g165)

3 ಕಶ್ಚಿದಪಿ ಜನೋ ಯೋಗ್ಯತ್ವಾದಧಿಕಂ ಸ್ವಂ ನ ಮನ್ಯತಾಂ ಕಿನ್ತು ಈಶ್ವರೋ ಯಸ್ಮೈ ಪ್ರತ್ಯಯಸ್ಯ ಯತ್ಪರಿಮಾಣಮ್ ಅದದಾತ್ ಸ ತದನುಸಾರತೋ ಯೋಗ್ಯರೂಪಂ ಸ್ವಂ ಮನುತಾಮ್, ಈಶ್ವರಾದ್ ಅನುಗ್ರಹಂ ಪ್ರಾಪ್ತಃ ಸನ್ ಯುಷ್ಮಾಕಮ್ ಏಕೈಕಂ ಜನಮ್ ಇತ್ಯಾಜ್ಞಾಪಯಾಮಿ|

In fulfilment of the charge with which I have been entrusted, I tell every one of you not to think more highly of themselves than they ought to think, but to think until they learn to think soberly – in accordance with the measure of faith that God has allotted to each.

4 ಯತೋ ಯದ್ವದಸ್ಮಾಕಮ್ ಏಕಸ್ಮಿನ್ ಶರೀರೇ ಬಹೂನ್ಯಙ್ಗಾನಿ ಸನ್ತಿ ಕಿನ್ತು ಸರ್ವ್ವೇಷಾಮಙ್ಗಾನಾಂ ಕಾರ್ಯ್ಯಂ ಸಮಾನಂ ನಹಿ;

For, just as in the human body there is a union of many parts, and each part has its own function,

5 ತದ್ವದಸ್ಮಾಕಂ ಬಹುತ್ವೇಽಪಿ ಸರ್ವ್ವೇ ವಯಂ ಖ್ರೀಷ್ಟೇ ಏಕಶರೀರಾಃ ಪರಸ್ಪರಮ್ ಅಙ್ಗಪ್ರತ್ಯಙ್ಗತ್ವೇನ ಭವಾಮಃ|

so we, by our union in Christ, many though we are, form but one body, and individually we are related one to another as its parts.

6 ಅಸ್ಮಾದ್ ಈಶ್ವರಾನುಗ್ರಹೇಣ ವಿಶೇಷಂ ವಿಶೇಷಂ ದಾನಮ್ ಅಸ್ಮಾಸು ಪ್ರಾಪ್ತೇಷು ಸತ್ಸು ಕೋಪಿ ಯದಿ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾಕ್ಯಂ ವದತಿ ತರ್ಹಿ ಪ್ರತ್ಯಯಸ್ಯ ಪರಿಮಾಣಾನುಸಾರತಃ ಸ ತದ್ ವದತು;

Since our gifts differ in accordance with the particular charge entrusted to us, if our gift is to preach, let our preaching correspond to our faith;

7 ಯದ್ವಾ ಯದಿ ಕಶ್ಚಿತ್ ಸೇವನಕಾರೀ ಭವತಿ ತರ್ಹಿ ಸ ತತ್ಸೇವನಂ ಕರೋತು; ಅಥವಾ ಯದಿ ಕಶ್ಚಿದ್ ಅಧ್ಯಾಪಯಿತಾ ಭವತಿ ತರ್ಹಿ ಸೋಽಧ್ಯಾಪಯತು;

if it is to minister to others, let us devote ourselves to our ministry; the teacher to their teaching,

8 ತಥಾ ಯ ಉಪದೇಷ್ಟಾ ಭವತಿ ಸ ಉಪದಿಶತು ಯಶ್ಚ ದಾತಾ ಸ ಸರಲತಯಾ ದದಾತು ಯಸ್ತ್ವಧಿಪತಿಃ ಸ ಯತ್ನೇನಾಧಿಪತಿತ್ವಂ ಕರೋತು ಯಶ್ಚ ದಯಾಲುಃ ಸ ಹೃಷ್ಟಮನಸಾ ದಯತಾಮ್|

the counselor to their counsel. Let the person who gives in charity do so with a generous heart; let the person who is in authority exercise due diligence; let the person who shows kindness do so in a cheerful spirit.

9 ಅಪರಞ್ಚ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಪ್ರೇಮ ಕಾಪಟ್ಯವರ್ಜಿತಂ ಭವತು ಯದ್ ಅಭದ್ರಂ ತದ್ ಋತೀಯಧ್ವಂ ಯಚ್ಚ ಭದ್ರಂ ತಸ್ಮಿನ್ ಅನುರಜ್ಯಧ್ವಮ್|

Let your love be sincere. Hate the wrong; cling to the right.

10 ಅಪರಂ ಭ್ರಾತೃತ್ವಪ್ರೇಮ್ನಾ ಪರಸ್ಪರಂ ಪ್ರೀಯಧ್ವಂ ಸಮಾದರಾದ್ ಏಕೋಽಪರಜನಂ ಶ್ರೇಷ್ಠಂ ಜಾನೀಧ್ವಮ್|

In the love of the community of the Lord’s followers, be affectionate to one another; in showing respect, set an example of deference to one another;

11 ತಥಾ ಕಾರ್ಯ್ಯೇ ನಿರಾಲಸ್ಯಾ ಮನಸಿ ಚ ಸೋದ್ಯೋಗಾಃ ಸನ್ತಃ ಪ್ರಭುಂ ಸೇವಧ್ವಮ್|

never flagging in zeal; fervent in spirit; serving the Master;

12 ಅಪರಂ ಪ್ರತ್ಯಾಶಾಯಾಮ್ ಆನನ್ದಿತಾ ದುಃಖಸಮಯೇ ಚ ಧೈರ್ಯ್ಯಯುಕ್ತಾ ಭವತ; ಪ್ರಾರ್ಥನಾಯಾಂ ಸತತಂ ಪ್ರವರ್ತ್ತಧ್ವಂ|

rejoicing in your hope; steadfast under persecution; persevering in prayer;

13 ಪವಿತ್ರಾಣಾಂ ದೀನತಾಂ ದೂರೀಕುರುಧ್ವಮ್ ಅತಿಥಿಸೇವಾಯಾಮ್ ಅನುರಜ್ಯಧ್ವಮ್|

relieving the wants of Christ’s people; devoted to hospitality.

14 ಯೇ ಜನಾ ಯುಷ್ಮಾನ್ ತಾಡಯನ್ತಿ ತಾನ್ ಆಶಿಷಂ ವದತ ಶಾಪಮ್ ಅದತ್ತ್ವಾ ದದ್ಧ್ವಮಾಶಿಷಮ್|

Bless your persecutors – bless and never curse.

15 ಯೇ ಜನಾ ಆನನ್ದನ್ತಿ ತೈಃ ಸಾರ್ದ್ಧಮ್ ಆನನ್ದತ ಯೇ ಚ ರುದನ್ತಿ ತೈಃ ಸಹ ರುದಿತ|

Rejoice with those who are rejoicing, and weep with those who are weeping.

16 ಅಪರಞ್ಚ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮನಸಾಂ ಪರಸ್ಪರಮ್ ಏಕೋಭಾವೋ ಭವತು; ಅಪರಮ್ ಉಚ್ಚಪದಮ್ ಅನಾಕಾಙ್ಕ್ಷ್ಯ ನೀಚಲೋಕೈಃ ಸಹಾಪಿ ಮಾರ್ದವಮ್ ಆಚರತ; ಸ್ವಾನ್ ಜ್ಞಾನಿನೋ ನ ಮನ್ಯಧ್ವಂ|

Let the same spirit of sympathy animate you all, not a spirit of pride; enjoy the company of ordinary people. Do not think too highly of yourselves.

17 ಪರಸ್ಮಾದ್ ಅಪಕಾರಂ ಪ್ರಾಪ್ಯಾಪಿ ಪರಂ ನಾಪಕುರುತ| ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ದೃಷ್ಟಿತೋ ಯತ್ ಕರ್ಮ್ಮೋತ್ತಮಂ ತದೇವ ಕುರುತ|

Never return injury for injury. Aim at doing what everyone will recognise as honourable.

18 ಯದಿ ಭವಿತುಂ ಶಕ್ಯತೇ ತರ್ಹಿ ಯಥಾಶಕ್ತಿ ಸರ್ವ್ವಲೋಕೈಃ ಸಹ ನಿರ್ವ್ವಿರೋಧೇನ ಕಾಲಂ ಯಾಪಯತ|

If it is possible, as far as rests with you, live peaceably with everyone.

19 ಹೇ ಪ್ರಿಯಬನ್ಧವಃ, ಕಸ್ಮೈಚಿದ್ ಅಪಕಾರಸ್ಯ ಸಮುಚಿತಂ ದಣ್ಡಂ ಸ್ವಯಂ ನ ದದ್ಧ್ವಂ, ಕಿನ್ತ್ವೀಶ್ವರೀಯಕ್ರೋಧಾಯ ಸ್ಥಾನಂ ದತ್ತ ಯತೋ ಲಿಖಿತಮಾಸ್ತೇ ಪರಮೇಶ್ವರಃ ಕಥಯತಿ, ದಾನಂ ಫಲಸ್ಯ ಮತ್ಕರ್ಮ್ಮ ಸೂಚಿತಂ ಪ್ರದದಾಮ್ಯಹಂ|

Never avenge yourselves, dear friends, but make way for the wrath of God; for scripture declares – “‘It is for me to avenge, I will requite,’ says the Lord.”

20 ಇತಿಕಾರಣಾದ್ ರಿಪು ರ್ಯದಿ ಕ್ಷುಧಾರ್ತ್ತಸ್ತೇ ತರ್ಹಿ ತಂ ತ್ವಂ ಪ್ರಭೋಜಯ| ತಥಾ ಯದಿ ತೃಷಾರ್ತ್ತಃ ಸ್ಯಾತ್ ತರ್ಹಿ ತಂ ಪರಿಪಾಯಯ| ತೇನ ತ್ವಂ ಮಸ್ತಕೇ ತಸ್ಯ ಜ್ವಲದಗ್ನಿಂ ನಿಧಾಸ್ಯಸಿ|

Rather – “If your enemy is hungry, feed him; if he is thirsty, give him to drink. By doing this you will heap coals of fire on his head.”

21 ಕುಕ್ರಿಯಯಾ ಪರಾಜಿತಾ ನ ಸನ್ತ ಉತ್ತಮಕ್ರಿಯಯಾ ಕುಕ್ರಿಯಾಂ ಪರಾಜಯತ|

Never be conquered by evil, but conquer evil with good.