ರೋಮಿಣಃ 11
1 ಈಶ್ವರೇಣ ಸ್ವೀಕೀಯಲೋಕಾ ಅಪಸಾರಿತಾ ಅಹಂ ಕಿಮ್ ಈದೃಶಂ ವಾಕ್ಯಂ ಬ್ರವೀಮಿ? ತನ್ನ ಭವತು ಯತೋಽಹಮಪಿ ಬಿನ್ಯಾಮೀನಗೋತ್ರೀಯ ಇಬ್ರಾಹೀಮವಂಶೀಯ ಇಸ್ರಾಯೇಲೀಯಲೋಕೋಽಸ್ಮಿ|
| فَأَقُولُ: أَلَعَلَّ ٱللهَ رَفَضَ شَعْبَهُ؟ حَاشَا! لِأَنِّي أَنَا أَيْضًا إِسْرَائِيلِيٌّ مِنْ نَسْلِ إِبْرَاهِيمَ مِنْ سِبْطِ بِنْيَامِينَ. | ١ |
2 ಈಶ್ವರೇಣ ಪೂರ್ವ್ವಂ ಯೇ ಪ್ರದೃಷ್ಟಾಸ್ತೇ ಸ್ವಕೀಯಲೋಕಾ ಅಪಸಾರಿತಾ ಇತಿ ನಹಿ| ಅಪರಮ್ ಏಲಿಯೋಪಾಖ್ಯಾನೇ ಶಾಸ್ತ್ರೇ ಯಲ್ಲಿಖಿತಮ್ ಆಸ್ತೇ ತದ್ ಯೂಯಂ ಕಿಂ ನ ಜಾನೀಥ?
| لَمْ يَرْفُضِ ٱللهُ شَعْبَهُ ٱلَّذِي سَبَقَ فَعَرَفَهُ. أَمْ لَسْتُمْ تَعْلَمُونَ مَاذَا يَقُولُ ٱلْكِتَابُ فِي إِيلِيَّا؟ كَيْفَ يَتَوَسَّلُ إِلَى ٱللهِ ضِدَّ إِسْرَائِيلَ قَائِلًا: | ٢ |
3 ಹೇ ಪರಮೇಶ್ವರ ಲೋಕಾಸ್ತ್ವದೀಯಾಃ ಸರ್ವ್ವಾ ಯಜ್ಞವೇದೀರಭಞ್ಜನ್ ತಥಾ ತವ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನಃ ಸರ್ವ್ವಾನ್ ಅಘ್ನನ್ ಕೇವಲ ಏಕೋಽಹಮ್ ಅವಶಿಷ್ಟ ಆಸೇ ತೇ ಮಮಾಪಿ ಪ್ರಾಣಾನ್ ನಾಶಯಿತುಂ ಚೇಷ್ಟನತೇ, ಏತಾಂ ಕಥಾಮ್ ಇಸ್ರಾಯೇಲೀಯಲೋಕಾನಾಂ ವಿರುದ್ಧಮ್ ಏಲಿಯ ಈಶ್ವರಾಯ ನಿವೇದಯಾಮಾಸ|
| «يَارَبُّ، قَتَلُوا أَنْبِيَاءَكَ وَهَدَمُوا مَذَابِحَكَ، وَبَقِيتُ أَنَا وَحْدِي، وَهُمْ يَطْلُبُونَ نَفْسِي!». | ٣ |
4 ತತಸ್ತಂ ಪ್ರತೀಶ್ವರಸ್ಯೋತ್ತರಂ ಕಿಂ ಜಾತಂ? ಬಾಲ್ನಾಮ್ನೋ ದೇವಸ್ಯ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಯೈ ರ್ಜಾನೂನಿ ನ ಪಾತಿತಾನಿ ತಾದೃಶಾಃ ಸಪ್ತ ಸಹಸ್ರಾಣಿ ಲೋಕಾ ಅವಶೇಷಿತಾ ಮಯಾ|
| لَكِنْ مَاذَا يَقُولُ لَهُ ٱلْوَحْيُ؟ «أَبْقَيْتُ لِنَفْسِي سَبْعَةَ آلَافِ رَجُلٍ لَمْ يُحْنُوا رُكْبَةً لِبَعْلٍ». | ٤ |
5 ತದ್ವದ್ ಏತಸ್ಮಿನ್ ವರ್ತ್ತಮಾನಕಾಲೇಽಪಿ ಅನುಗ್ರಹೇಣಾಭಿರುಚಿತಾಸ್ತೇಷಾಮ್ ಅವಶಿಷ್ಟಾಃ ಕತಿಪಯಾ ಲೋಕಾಃ ಸನ್ತಿ|
| فَكَذَلِكَ فِي ٱلزَّمَانِ ٱلْحَاضِرِ أَيْضًا قَدْ حَصَلَتْ بَقِيَّةٌ حَسَبَ ٱخْتِيَارِ ٱلنِّعْمَةِ. | ٥ |
6 ಅತಏವ ತದ್ ಯದ್ಯನುಗ್ರಹೇಣ ಭವತಿ ತರ್ಹಿ ಕ್ರಿಯಯಾ ನ ಭವತಿ ನೋ ಚೇದ್ ಅನುಗ್ರಹೋಽನನುಗ್ರಹ ಏವ, ಯದಿ ವಾ ಕ್ರಿಯಯಾ ಭವತಿ ತರ್ಹ್ಯನುಗ್ರಹೇಣ ನ ಭವತಿ ನೋ ಚೇತ್ ಕ್ರಿಯಾ ಕ್ರಿಯೈವ ನ ಭವತಿ|
| فَإِنْ كَانَ بِٱلنِّعْمَةِ فَلَيْسَ بَعْدُ بِٱلْأَعْمَالِ، وَإِلَّا فَلَيْسَتِ ٱلنِّعْمَةُ بَعْدُ نِعْمَةً. وَإِنْ كَانَ بِٱلْأَعْمَالِ فَلَيْسَ بَعْدُ نِعْمَةً، وَإِلَّا فَٱلْعَمَلُ لَا يَكُونُ بَعْدُ عَمَلًا. | ٦ |
7 ತರ್ಹಿ ಕಿಂ? ಇಸ್ರಾಯೇಲೀಯಲೋಕಾ ಯದ್ ಅಮೃಗಯನ್ತ ತನ್ನ ಪ್ರಾಪುಃ| ಕಿನ್ತ್ವಭಿರುಚಿತಲೋಕಾಸ್ತತ್ ಪ್ರಾಪುಸ್ತದನ್ಯೇ ಸರ್ವ್ವ ಅನ್ಧೀಭೂತಾಃ|
| فَمَاذَا؟ مَا يَطْلُبُهُ إِسْرَائِيلُ ذَلِكَ لَمْ يَنَلْهُ. وَلَكِنِ ٱلْمُخْتَارُونَ نَالُوهُ. وَأَمَّا ٱلْبَاقُونَ فَتَقَسَّوْا، | ٧ |
8 ಯಥಾ ಲಿಖಿತಮ್ ಆಸ್ತೇ, ಘೋರನಿದ್ರಾಲುತಾಭಾವಂ ದೃಷ್ಟಿಹೀನೇ ಚ ಲೋಚನೇ| ಕರ್ಣೌ ಶ್ರುತಿವಿಹೀನೌ ಚ ಪ್ರದದೌ ತೇಭ್ಯ ಈಶ್ವರಃ||
| كَمَا هُوَ مَكْتُوبٌ: «أَعْطَاهُمُ ٱللهُ رُوحَ سُبَاتٍ، وَعُيُونًا حَتَّى لَا يُبْصِرُوا، وَآذَانًا حَتَّى لَا يَسْمَعُوا إِلَى هَذَا ٱلْيَوْمِ». | ٨ |
9 ಏತೇಸ್ಮಿನ್ ದಾಯೂದಪಿ ಲಿಖಿತವಾನ್ ಯಥಾ, ಅತೋ ಭುಕ್ತ್ಯಾಸನಂ ತೇಷಾಮ್ ಉನ್ಮಾಥವದ್ ಭವಿಷ್ಯತಿ| ವಾ ವಂಶಯನ್ತ್ರವದ್ ಬಾಧಾ ದಣ್ಡವದ್ ವಾ ಭವಿಷ್ಯತಿ||
| وَدَاوُدُ يَقُولُ: «لِتَصِرْ مَائِدَتُهُمْ فَخًّا وَقَنَصًا وَعَثْرَةً وَمُجَازَاةً لَهُمْ. | ٩ |
10 ಭವಿಷ್ಯನ್ತಿ ತಥಾನ್ಧಾಸ್ತೇ ನೇತ್ರೈಃ ಪಶ್ಯನ್ತಿ ನೋ ಯಥಾ| ವೇಪಥುಃ ಕಟಿದೇಶಸ್ಯ ತೇಷಾಂ ನಿತ್ಯಂ ಭವಿಷ್ಯತಿ||
| لِتُظْلِمْ أَعْيُنُهُمْ كَيْ لَا يُبْصِرُوا، وَلْتَحْنِ ظُهُورَهُمْ فِي كُلِّ حِينٍ». | ١٠ |
11 ಪತನಾರ್ಥಂ ತೇ ಸ್ಖಲಿತವನ್ತ ಇತಿ ವಾಚಂ ಕಿಮಹಂ ವದಾಮಿ? ತನ್ನ ಭವತು ಕಿನ್ತು ತಾನ್ ಉದ್ಯೋಗಿನಃ ಕರ್ತ್ತುಂ ತೇಷಾಂ ಪತನಾದ್ ಇತರದೇಶೀಯಲೋಕೈಃ ಪರಿತ್ರಾಣಂ ಪ್ರಾಪ್ತಂ|
| فَأَقُولُ: أَلَعَلَّهُمْ عَثَرُوا لِكَيْ يَسْقُطُوا؟ حَاشَا! بَلْ بِزَلَّتِهِمْ صَارَ ٱلْخَلَاصُ لِلْأُمَمِ لِإِغَارَتِهِمْ. | ١١ |
12 ತೇಷಾಂ ಪತನಂ ಯದಿ ಜಗತೋ ಲೋಕಾನಾಂ ಲಾಭಜನಕಮ್ ಅಭವತ್ ತೇಷಾಂ ಹ್ರಾಸೋಽಪಿ ಯದಿ ಭಿನ್ನದೇಶಿನಾಂ ಲಾಭಜನಕೋಽಭವತ್ ತರ್ಹಿ ತೇಷಾಂ ವೃದ್ಧಿಃ ಕತಿ ಲಾಭಜನಿಕಾ ಭವಿಷ್ಯತಿ?
| فَإِنْ كَانَتْ زَلَّتُهُمْ غِنًى لِلْعَالَمِ، وَنُقْصَانُهُمْ غِنًى لِلْأُمَمِ، فَكَمْ بِٱلْحَرِيِّ مِلْؤُهُمْ؟ | ١٢ |
13 ಅತೋ ಹೇ ಅನ್ಯದೇಶಿನೋ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಸಮ್ಬೋಧ್ಯ ಕಥಯಾಮಿ ನಿಜಾನಾಂ ಜ್ಞಾತಿಬನ್ಧೂನಾಂ ಮನಃಸೂದ್ಯೋಗಂ ಜನಯನ್ ತೇಷಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಕಿಯತಾಂ ಲೋಕಾನಾಂ ಯಥಾ ಪರಿತ್ರಾಣಂ ಸಾಧಯಾಮಿ
| فَإِنِّي أَقُولُ لَكُمْ أَيُّهَا ٱلْأُمَمُ: بِمَا أَنِّي أَنَا رَسُولٌ لِلْأُمَمِ أُمَجِّدُ خِدْمَتِي، | ١٣ |
14 ತನ್ನಿಮಿತ್ತಮ್ ಅನ್ಯದೇಶಿನಾಂ ನಿಕಟೇ ಪ್ರೇರಿತಃ ಸನ್ ಅಹಂ ಸ್ವಪದಸ್ಯ ಮಹಿಮಾನಂ ಪ್ರಕಾಶಯಾಮಿ|
| لَعَلِّي أُغِيرُ أَنْسِبَائِي وَأُخَلِّصُ أُنَاسًا مِنْهُمْ. | ١٤ |
15 ತೇಷಾಂ ನಿಗ್ರಹೇಣ ಯದೀಶ್ವರೇಣ ಸಹ ಜಗತೋ ಜನಾನಾಂ ಮೇಲನಂ ಜಾತಂ ತರ್ಹಿ ತೇಷಾಮ್ ಅನುಗೃಹೀತತ್ವಂ ಮೃತದೇಹೇ ಯಥಾ ಜೀವನಲಾಭಸ್ತದ್ವತ್ ಕಿಂ ನ ಭವಿಷ್ಯತಿ?
| لِأَنَّهُ إِنْ كَانَ رَفْضُهُمْ هُوَ مُصَالَحَةَ ٱلْعَالَمِ، فَمَاذَا يَكُونُ ٱقْتِبَالُهُمْ إِلَّا حَيَاةً مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ؟ | ١٥ |
16 ಅಪರಂ ಪ್ರಥಮಜಾತಂ ಫಲಂ ಯದಿ ಪವಿತ್ರಂ ಭವತಿ ತರ್ಹಿ ಸರ್ವ್ವಮೇವ ಫಲಂ ಪವಿತ್ರಂ ಭವಿಷ್ಯತಿ; ತಥಾ ಮೂಲಂ ಯದಿ ಪವಿತ್ರಂ ಭವತಿ ತರ್ಹಿ ಶಾಖಾ ಅಪಿ ತಥೈವ ಭವಿಷ್ಯನ್ತಿ|
| وَإِنْ كَانَتِ ٱلْبَاكُورَةُ مُقَدَّسَةً فَكَذَلِكَ ٱلْعَجِينُ! وَإِنْ كَانَ ٱلْأَصْلُ مُقَدَّسًا فَكَذَلِكَ ٱلْأَغْصَانُ! | ١٦ |
17 ಕಿಯತೀನಾಂ ಶಾಖಾನಾಂ ಛೇದನೇ ಕೃತೇ ತ್ವಂ ವನ್ಯಜಿತವೃಕ್ಷಸ್ಯ ಶಾಖಾ ಭೂತ್ವಾ ಯದಿ ತಚ್ಛಾಖಾನಾಂ ಸ್ಥಾನೇ ರೋಪಿತಾ ಸತಿ ಜಿತವೃಕ್ಷೀಯಮೂಲಸ್ಯ ರಸಂ ಭುಂಕ್ಷೇ,
| فَإِنْ كَانَ قَدْ قُطِعَ بَعْضُ ٱلْأَغْصَانِ، وَأَنْتَ زَيْتُونَةٌ بَرِّيَّةٌ طُعِّمْتَ فِيهَا، فَصِرْتَ شَرِيكًا فِي أَصْلِ ٱلزَّيْتُونَةِ وَدَسَمِهَا، | ١٧ |
18 ತರ್ಹಿ ತಾಸಾಂ ಭಿನ್ನಶಾಖಾನಾಂ ವಿರುದ್ಧಂ ಮಾಂ ಗರ್ವ್ವೀಃ; ಯದಿ ಗರ್ವ್ವಸಿ ತರ್ಹಿ ತ್ವಂ ಮೂಲಂ ಯನ್ನ ಧಾರಯಸಿ ಕಿನ್ತು ಮೂಲಂ ತ್ವಾಂ ಧಾರಯತೀತಿ ಸಂಸ್ಮರ|
| فَلَا تَفْتَخِرْ عَلَى ٱلْأَغْصَانِ. وَإِنِ ٱفْتَخَرْتَ، فَأَنْتَ لَسْتَ تَحْمِلُ ٱلْأَصْلَ، بَلِ ٱلْأَصْلُ إِيَّاكَ يَحْمِلُ! | ١٨ |
19 ಅಪರಞ್ಚ ಯದಿ ವದಸಿ ಮಾಂ ರೋಪಯಿತುಂ ತಾಃ ಶಾಖಾ ವಿಭನ್ನಾ ಅಭವನ್;
| فَسَتَقُولُ: «قُطِعَتِ ٱلْأَغْصَانُ لِأُطَعَّمَ أَنَا!». | ١٩ |
20 ಭದ್ರಮ್, ಅಪ್ರತ್ಯಯಕಾರಣಾತ್ ತೇ ವಿಭಿನ್ನಾ ಜಾತಾಸ್ತಥಾ ವಿಶ್ವಾಸಕಾರಣಾತ್ ತ್ವಂ ರೋಪಿತೋ ಜಾತಸ್ತಸ್ಮಾದ್ ಅಹಙ್ಕಾರಮ್ ಅಕೃತ್ವಾ ಸಸಾಧ್ವಸೋ ಭವ|
| حَسَنًا! مِنْ أَجْلِ عَدَمِ ٱلْإِيمَانِ قُطِعَتْ، وَأَنْتَ بِٱلْإِيمَانِ ثَبَتَّ. لَا تَسْتَكْبِرْ بَلْ خَفْ! | ٢٠ |
21 ಯತ ಈಶ್ವರೋ ಯದಿ ಸ್ವಾಭಾವಿಕೀಃ ಶಾಖಾ ನ ರಕ್ಷತಿ ತರ್ಹಿ ಸಾವಧಾನೋ ಭವ ಚೇತ್ ತ್ವಾಮಪಿ ನ ಸ್ಥಾಪಯತಿ|
| لِأَنَّهُ إِنْ كَانَ ٱللهُ لَمْ يُشْفِقْ عَلَى ٱلْأَغْصَانِ ٱلطَّبِيعِيَّةِ فَلَعَلَّهُ لَا يُشْفِقُ عَلَيْكَ أَيْضًا! | ٢١ |
22 ಇತ್ಯತ್ರೇಶ್ವರಸ್ಯ ಯಾದೃಶೀ ಕೃಪಾ ತಾದೃಶಂ ಭಯಾನಕತ್ವಮಪಿ ತ್ವಯಾ ದೃಶ್ಯತಾಂ; ಯೇ ಪತಿತಾಸ್ತಾನ್ ಪ್ರತಿ ತಸ್ಯ ಭಯಾನಕತ್ವಂ ದೃಶ್ಯತಾಂ, ತ್ವಞ್ಚ ಯದಿ ತತ್ಕೃಪಾಶ್ರಿತಸ್ತಿಷ್ಠಸಿ ತರ್ಹಿ ತ್ವಾಂ ಪ್ರತಿ ಕೃಪಾ ದ್ರಕ್ಷ್ಯತೇ; ನೋ ಚೇತ್ ತ್ವಮಪಿ ತದ್ವತ್ ಛಿನ್ನೋ ಭವಿಷ್ಯಸಿ|
| فَهُوَذَا لُطْفُ ٱللهِ وَصَرَامَتُهُ: أَمَّا ٱلصَّرَامَةُ فَعَلَى ٱلَّذِينَ سَقَطُوا، وَأَمَّا ٱللُّطْفُ فَلَكَ، إِنْ ثَبَتَّ فِي ٱللُّطْفِ، وَإِلَّا فَأَنْتَ أَيْضًا سَتُقْطَعُ. | ٢٢ |
23 ಅಪರಞ್ಚ ತೇ ಯದ್ಯಪ್ರತ್ಯಯೇ ನ ತಿಷ್ಠನ್ತಿ ತರ್ಹಿ ಪುನರಪಿ ರೋಪಯಿಷ್ಯನ್ತೇ ಯಸ್ಮಾತ್ ತಾನ್ ಪುನರಪಿ ರೋಪಯಿತುಮ್ ಇಶ್ವರಸ್ಯ ಶಕ್ತಿರಾಸ್ತೇ|
| وَهُمْ إِنْ لَمْ يَثْبُتُوا فِي عَدَمِ ٱلْإِيمَانِ سَيُطَعَّمُونَ. لِأَنَّ ٱللهَ قَادِرٌ أَنْ يُطَعِّمَهُمْ أَيْضًا. | ٢٣ |
24 ವನ್ಯಜಿತವೃಕ್ಷಸ್ಯ ಶಾಖಾ ಸನ್ ತ್ವಂ ಯದಿ ತತಶ್ಛಿನ್ನೋ ರೀತಿವ್ಯತ್ಯಯೇನೋತ್ತಮಜಿತವೃಕ್ಷೇ ರೋಪಿತೋಽಭವಸ್ತರ್ಹಿ ತಸ್ಯ ವೃಕ್ಷಸ್ಯ ಸ್ವೀಯಾ ಯಾಃ ಶಾಖಾಸ್ತಾಃ ಕಿಂ ಪುನಃ ಸ್ವವೃಕ್ಷೇ ಸಂಲಗಿತುಂ ನ ಶಕ್ನುವನ್ತಿ?
| لِأَنَّهُ إِنْ كُنْتَ أَنْتَ قَدْ قُطِعْتَ مِنَ ٱلزَّيْتُونَةِ ٱلْبَرِّيَّةِ حَسَبَ ٱلطَّبِيعَةِ، وَطُعِّمْتَ بِخِلَافِ ٱلطَّبِيعَةِ فِي زَيْتُونَةٍ جَيِّدَةٍ، فَكَمْ بِٱلْحَرِيِّ يُطَعَّمُ هَؤُلَاءِ ٱلَّذِينَ هُمْ حَسَبَ ٱلطَّبِيعَةِ، فِي زَيْتُونَتِهِمِ ٱلْخَاصَّةِ؟ | ٢٤ |
25 ಹೇ ಭ್ರಾತರೋ ಯುಷ್ಮಾಕಮ್ ಆತ್ಮಾಭಿಮಾನೋ ಯನ್ನ ಜಾಯತೇ ತದರ್ಥಂ ಮಮೇದೃಶೀ ವಾಞ್ಛಾ ಭವತಿ ಯೂಯಂ ಏತನ್ನಿಗೂಢತತ್ತ್ವಮ್ ಅಜಾನನ್ತೋ ಯನ್ನ ತಿಷ್ಠಥ; ವಸ್ತುತೋ ಯಾವತ್ಕಾಲಂ ಸಮ್ಪೂರ್ಣರೂಪೇಣ ಭಿನ್ನದೇಶಿನಾಂ ಸಂಗ್ರಹೋ ನ ಭವಿಷ್ಯತಿ ತಾವತ್ಕಾಲಮ್ ಅಂಶತ್ವೇನ ಇಸ್ರಾಯೇಲೀಯಲೋಕಾನಾಮ್ ಅನ್ಧತಾ ಸ್ಥಾಸ್ಯತಿ;
| فَإِنِّي لَسْتُ أُرِيدُ أَيُّهَا ٱلْإِخْوَةُ أَنْ تَجْهَلُوا هَذَا ٱلسِّرَّ، لِئَلَّا تَكُونُوا عِنْدَ أَنْفُسِكُمْ حُكَمَاءَ: أَنَّ ٱلْقَسَاوَةَ قَدْ حَصَلَتْ جُزْئِيًّا لِإِسْرَائِيلَ إِلَى أَنْ يَدْخُلَ مِلْؤُ ٱلْأُمَمِ، | ٢٥ |
26 ಪಶ್ಚಾತ್ ತೇ ಸರ್ವ್ವೇ ಪರಿತ್ರಾಸ್ಯನ್ತೇ; ಏತಾದೃಶಂ ಲಿಖಿತಮಪ್ಯಾಸ್ತೇ, ಆಗಮಿಷ್ಯತಿ ಸೀಯೋನಾದ್ ಏಕೋ ಯಸ್ತ್ರಾಣದಾಯಕಃ| ಅಧರ್ಮ್ಮಂ ಯಾಕುಬೋ ವಂಶಾತ್ ಸ ತು ದೂರೀಕರಿಷ್ಯತಿ|
| وَهَكَذَا سَيَخْلُصُ جَمِيعُ إِسْرَائِيلَ. كَمَا هُوَ مَكْتُوبٌ: «سَيَخْرُجُ مِنْ صِهْيَوْنَ ٱلْمُنْقِذُ وَيَرُدُّ ٱلْفُجُورَ عَنْ يَعْقُوبَ. | ٢٦ |
27 ತಥಾ ದೂರೀಕರಿಷ್ಯಾಮಿ ತೇಷಾಂ ಪಾಪಾನ್ಯಹಂ ಯದಾ| ತದಾ ತೈರೇವ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಮೇ ನಿಯಮೋಽಯಂ ಭವಿಷ್ಯತಿ|
| وَهَذَا هُوَ ٱلْعَهْدُ مِنْ قِبَلِي لَهُمْ مَتَى نَزَعْتُ خَطَايَاهُمْ». | ٢٧ |
28 ಸುಸಂವಾದಾತ್ ತೇ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ವಿಪಕ್ಷಾ ಅಭವನ್ ಕಿನ್ತ್ವಭಿರುಚಿತತ್ವಾತ್ ತೇ ಪಿತೃಲೋಕಾನಾಂ ಕೃತೇ ಪ್ರಿಯಪಾತ್ರಾಣಿ ಭವನ್ತಿ|
| مِنْ جِهَةِ ٱلْإِنْجِيلِ هُمْ أَعْدَاءٌ مِنْ أَجْلِكُمْ، وَأَمَّا مِنْ جِهَةِ ٱلِٱخْتِيَارِ فَهُمْ أَحِبَّاءُ مِنْ أَجْلِ ٱلْآبَاءِ، | ٢٨ |
29 ಯತ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ದಾನಾದ್ ಆಹ್ವಾನಾಞ್ಚ ಪಶ್ಚಾತ್ತಾಪೋ ನ ಭವತಿ|
| لِأَنَّ هِبَاتِ ٱللهِ وَدَعْوَتَهُ هِيَ بِلَا نَدَامَةٍ. | ٢٩ |
30 ಅತಏವ ಪೂರ್ವ್ವಮ್ ಈಶ್ವರೇಽವಿಶ್ವಾಸಿನಃ ಸನ್ತೋಽಪಿ ಯೂಯಂ ಯದ್ವತ್ ಸಮ್ಪ್ರತಿ ತೇಷಾಮ್ ಅವಿಶ್ವಾಸಕಾರಣಾದ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಕೃಪಾಪಾತ್ರಾಣಿ ಜಾತಾಸ್ತದ್ವದ್
| فَإِنَّهُ كَمَا كُنْتُمْ أَنْتُمْ مَرَّةً لَا تُطِيعُونَ ٱللهَ، وَلَكِنِ ٱلْآنَ رُحِمْتُمْ بِعِصْيَانِ هَؤُلَاءِ، | ٣٠ |
31 ಇದಾನೀಂ ತೇಽವಿಶ್ವಾಸಿನಃ ಸನ್ತಿ ಕಿನ್ತು ಯುಷ್ಮಾಭಿ ರ್ಲಬ್ಧಕೃಪಾಕಾರಣಾತ್ ತೈರಪಿ ಕೃಪಾ ಲಪ್ಸ್ಯತೇ|
| هَكَذَا هَؤُلَاءِ أَيْضًا ٱلْآنَ، لَمْ يُطِيعُوا لِكَيْ يُرْحَمُوا هُمْ أَيْضًا بِرَحْمَتِكُمْ. | ٣١ |
| لِأَنَّ ٱللهَ أَغْلَقَ عَلَى ٱلْجَمِيعِ مَعًا فِي ٱلْعِصْيَانِ، لِكَيْ يَرْحَمَ ٱلْجَمِيعَ. (eleēsē g1653) | ٣٢ |
33 ಅಹೋ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಜ್ಞಾನಬುದ್ಧಿರೂಪಯೋ ರ್ಧನಯೋಃ ಕೀದೃಕ್ ಪ್ರಾಚುರ್ಯ್ಯಂ| ತಸ್ಯ ರಾಜಶಾಸನಸ್ಯ ತತ್ತ್ವಂ ಕೀದೃಗ್ ಅಪ್ರಾಪ್ಯಂ| ತಸ್ಯ ಮಾರ್ಗಾಶ್ಚ ಕೀದೃಗ್ ಅನುಪಲಕ್ಷ್ಯಾಃ|
| يَا لَعُمْقِ غِنَى ٱللهِ وَحِكْمَتِهِ وَعِلْمِهِ! مَا أَبْعَدَ أَحْكَامَهُ عَنِ ٱلْفَحْصِ وَطُرُقَهُ عَنِ ٱلِٱسْتِقْصَاءِ! | ٣٣ |
34 ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ಯ ಸಙ್ಕಲ್ಪಂ ಕೋ ಜ್ಞಾತವಾನ್? ತಸ್ಯ ಮನ್ತ್ರೀ ವಾ ಕೋಽಭವತ್?
| «لِأَنْ مَنْ عَرَفَ فِكْرَ ٱلرَّبِّ؟ أَوْ مَنْ صَارَ لَهُ مُشِيرًا؟ | ٣٤ |
35 ಕೋ ವಾ ತಸ್ಯೋಪಕಾರೀ ಭೃತ್ವಾ ತತ್ಕೃತೇ ತೇನ ಪ್ರತ್ಯುಪಕರ್ತ್ತವ್ಯಃ?
| أَوْ مَنْ سَبَقَ فَأَعْطَاهُ فَيُكَافَأَ؟». | ٣٥ |
