< ಪ್ರಕಾಶಿತಂ 22 +

1 ಅನನ್ತರಂ ಸ ಸ್ಫಟಿಕವತ್ ನಿರ್ಮ್ಮಲಮ್ ಅಮೃತತೋಯಸ್ಯ ಸ್ರೋತೋ ಮಾಮ್ ಅಉರ್ಶಯತ್ ತದ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಮೇಷಶಾವಕಸ್ಯ ಚ ಸಿಂಹಾಸನಾತ್ ನಿರ್ಗಚ್ಛತಿ|
وَأَرَانِي نَهْرًا صَافِيًا مِنْ مَاءِ حَيَاةٍ لَامِعًا كَبَلُّورٍ، خَارِجًا مِنْ عَرْشِ ٱللهِ وَٱلْخَرُوفِ.١
2 ನಗರ್ಯ್ಯಾ ಮಾರ್ಗಮಧ್ಯೇ ತಸ್ಯಾ ನದ್ಯಾಃ ಪಾರ್ಶ್ವಯೋರಮೃತವೃಕ್ಷಾ ವಿದ್ಯನ್ತೇ ತೇಷಾಂ ದ್ವಾದಶಫಲಾನಿ ಭವನ್ತಿ, ಏಕೈಕೋ ವೃಕ್ಷಃ ಪ್ರತಿಮಾಸಂ ಸ್ವಫಲಂ ಫಲತಿ ತದ್ವೃಕ್ಷಪತ್ರಾಣಿ ಚಾನ್ಯಜಾತೀಯಾನಾಮ್ ಆರೋಗ್ಯಜನಕಾನಿ|
فِي وَسَطِ سُوقِهَا وَعَلَى ٱلنَّهْرِ مِنْ هُنَا وَمِنْ هُنَاكَ، شَجَرَةُ حَيَاةٍ تَصْنَعُ ٱثْنَتَيْ عَشْرَةَ ثَمَرَةً، وَتُعْطِي كُلَّ شَهْرٍ ثَمَرَهَا، وَوَرَقُ ٱلشَّجَرَةِ لِشِفَاءِ ٱلْأُمَمِ.٢
3 ಅಪರಂ ಕಿಮಪಿ ಶಾಪಗ್ರಸ್ತಂ ಪುನ ರ್ನ ಭವಿಷ್ಯತಿ ತಸ್ಯಾ ಮಧ್ಯ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಮೇಷಶಾವಕಸ್ಯ ಚ ಸಿಂಹಾಸನಂ ಸ್ಥಾಸ್ಯತಿ ತಸ್ಯ ದಾಸಾಶ್ಚ ತಂ ಸೇವಿಷ್ಯನ್ತೇ|
وَلَا تَكُونُ لَعْنَةٌ مَا فِي مَا بَعْدُ. وَعَرْشُ ٱللهِ وَٱلْخَرُوفِ يَكُونُ فِيهَا، وَعَبِيدُهُ يَخْدِمُونَهُ.٣
4 ತಸ್ಯ ವದನದರ್ಶನಂ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯನ್ತಿ ಭಾಲೇಷು ಚ ತಸ್ಯ ನಾಮ ಲಿಖಿತಂ ಭವಿಷ್ಯತಿ|
وَهُمْ سَيَنْظُرُونَ وَجْهَهُ، وَٱسْمُهُ عَلَى جِبَاهِهِمْ.٤
5 ತದಾನೀಂ ರಾತ್ರಿಃ ಪುನ ರ್ನ ಭವಿಷ್ಯತಿ ಯತಃ ಪ್ರಭುಃ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ತಾನ್ ದೀಪಯಿಷ್ಯತಿ ತೇ ಚಾನನ್ತಕಾಲಂ ಯಾವದ್ ರಾಜತ್ವಂ ಕರಿಷ್ಯನ್ತೇ| (aiōn g165)
وَلَا يَكُونُ لَيْلٌ هُنَاكَ، وَلَا يَحْتَاجُونَ إِلَى سِرَاجٍ أَوْ نُورِ شَمْسٍ، لِأَنَّ ٱلرَّبَّ ٱلْإِلَهَ يُنِيرُ عَلَيْهِمْ، وَهُمْ سَيَمْلِكُونَ إِلَى أَبَدِ ٱلْآبِدِينَ. (aiōn g165)٥
6 ಅನನ್ತರಂ ಸ ಮಾಮ್ ಅವದತ್, ವಾಕ್ಯಾನೀಮಾನಿ ವಿಶ್ವಾಸ್ಯಾನಿ ಸತ್ಯಾನಿ ಚ, ಅಚಿರಾದ್ ಯೈ ರ್ಭವಿತವ್ಯಂ ತಾನಿ ಸ್ವದಾಸಾನ್ ಜ್ಞಾಪಯಿತುಂ ಪವಿತ್ರಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನಾಂ ಪ್ರಭುಃ ಪರಮೇಶ್ವರಃ ಸ್ವದೂತಂ ಪ್ರೇಷಿತವಾನ್|
ثُمَّ قَالَ لِي: «هَذِهِ ٱلْأَقْوَالُ أَمِينَةٌ وَصَادِقَةٌ. وَٱلرَّبُّ إِلَهُ ٱلْأَنْبِيَاءِ ٱلْقِدِّيسِينَ أَرْسَلَ مَلَاكَهُ لِيُرِيَ عَبِيدَهُ مَا يَنْبَغِي أَنْ يَكُونَ سَرِيعًا».٦
7 ಪಶ್ಯಾಹಂ ತೂರ್ಣಮ್ ಆಗಚ್ಛಾಮಿ, ಏತದ್ಗ್ರನ್ಥಸ್ಯ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾಕ್ಯಾನಿ ಯಃ ಪಾಲಯತಿ ಸ ಏವ ಧನ್ಯಃ|
«هَا أَنَا آتِي سَرِيعًا. طُوبَى لِمَنْ يَحْفَظُ أَقْوَالَ نُبُوَّةِ هَذَا ٱلْكِتَابِ».٧
8 ಯೋಹನಹಮ್ ಏತಾನಿ ಶ್ರುತವಾನ್ ದೃಷ್ಟವಾಂಶ್ಚಾಸ್ಮಿ ಶ್ರುತ್ವಾ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಚ ತದ್ದರ್ಶಕದೂತಸ್ಯ ಪ್ರಣಾಮಾರ್ಥಂ ತಚ್ಚರಣಯೋರನ್ತಿಕೇ ಽಪತಂ|
وَأَنَا يُوحَنَّا ٱلَّذِي كَانَ يَنْظُرُ وَيَسْمَعُ هَذَا. وَحِينَ سَمِعْتُ وَنَظَرْتُ، خَرَرْتُ لِأَسْجُدَ أَمَامَ رِجْلَيِ ٱلْمَلَاكِ ٱلَّذِي كَانَ يُرِينِي هَذَا.٨
9 ತತಃ ಸ ಮಾಮ್ ಅವದತ್ ಸಾವಧಾನೋ ಭವ ಮೈವಂ ಕೃರು, ತ್ವಯಾ ತವ ಭ್ರಾತೃಭಿ ರ್ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿಭಿರೇತದ್ಗ್ರನ್ಥಸ್ಥವಾಕ್ಯಪಾಲನಕಾರಿಭಿಶ್ಚ ಸಹದಾಸೋ ಽಹಂ| ತ್ವಮ್ ಈಶ್ವರಂ ಪ್ರಣಮ|
فَقَالَ لِيَ: «ٱنْظُرْ لَا تَفْعَلْ! لِأَنِّي عَبْدٌ مَعَكَ وَمَعَ إِخْوَتِكَ ٱلْأَنْبِيَاءِ، وَٱلَّذِينَ يَحْفَظُونَ أَقْوَالَ هَذَا ٱلْكِتَابِ. ٱسْجُدْ لِلهِ!».٩
10 ಸ ಪುನ ರ್ಮಾಮ್ ಅವದತ್, ಏತದ್ಗ್ರನ್ಥಸ್ಥಭವಿಷ್ಯದ್ವಾಕ್ಯಾನಿ ತ್ವಯಾ ನ ಮುದ್ರಾಙ್ಕಯಿತವ್ಯಾನಿ ಯತಃ ಸಮಯೋ ನಿಕಟವರ್ತ್ತೀ|
وَقَالَ لِي: «لَا تَخْتِمْ عَلَى أَقْوَالِ نُبُوَّةِ هَذَا ٱلْكِتَابِ، لِأَنَّ ٱلْوَقْتَ قَرِيبٌ.١٠
11 ಅಧರ್ಮ್ಮಾಚಾರ ಇತಃ ಪರಮಪ್ಯಧರ್ಮ್ಮಮ್ ಆಚರತು, ಅಮೇಧ್ಯಾಚಾರ ಇತಃ ಪರಮಪ್ಯಮೇಧ್ಯಮ್ ಆಚರತು ಧರ್ಮ್ಮಾಚಾರ ಇತಃ ಪರಮಪಿ ಧರ್ಮ್ಮಮ್ ಆಚರತು ಪವಿತ್ರಾಚಾರಶ್ಚೇತಃ ಪರಮಪಿ ಪವಿತ್ರಮ್ ಆಚರತು|
مَنْ يَظْلِمْ فَلْيَظْلِمْ بَعْدُ. وَمَنْ هُوَ نَجِسٌ فَلْيَتَنَجَّسْ بَعْدُ. وَمَنْ هُوَ بَارٌّ فَلْيَتَبَرَّرْ بَعْدُ. وَمَنْ هُوَ مُقَدَّسٌ فَلْيَتَقَدَّسْ بَعْدُ».١١
12 ಪಶ್ಯಾಹಂ ತೂರ್ಣಮ್ ಆಗಚ್ಛಾಮಿ, ಏಕೈಕಸ್ಮೈ ಸ್ವಕ್ರಿಯಾನುಯಾಯಿಫಲದಾನಾರ್ಥಂ ಮದ್ದಾತವ್ಯಫಲಂ ಮಮ ಸಮವರ್ತ್ತಿ|
«وَهَا أَنَا آتِي سَرِيعًا وَأُجْرَتِي مَعِي لِأُجَازِيَ كُلَّ وَاحِدٍ كَمَا يَكُونُ عَمَلُهُ.١٢
13 ಅಹಂ ಕಃ ಕ್ಷಶ್ಚ ಪ್ರಥಮಃ ಶೇಷಶ್ಚಾದಿರನ್ತಶ್ಚ|
أَنَا ٱلْأَلِفُ وَٱلْيَاءُ، ٱلْبِدَايَةُ وَٱلنِّهَايَةُ، ٱلْأَوَّلُ وَٱلْآخِرُ».١٣
14 ಅಮುತವೃಕ್ಷಸ್ಯಾಧಿಕಾರಪ್ರಾಪ್ತ್ಯರ್ಥಂ ದ್ವಾರೈ ರ್ನಗರಪ್ರವೇಶಾರ್ಥಞ್ಚ ಯೇ ತಸ್ಯಾಜ್ಞಾಃ ಪಾಲಯನ್ತಿ ತ ಏವ ಧನ್ಯಾಃ|
طُوبَى لِلَّذِينَ يَصْنَعُونَ وَصَايَاهُ لِكَيْ يَكُونَ سُلْطَانُهُمْ عَلَى شَجَرَةِ ٱلْحَيَاةِ، وَيَدْخُلُوا مِنَ ٱلْأَبْوَابِ إِلَى ٱلْمَدِينَةِ،١٤
15 ಕುಕ್ಕುರೈ ರ್ಮಾಯಾವಿಭಿಃ ಪುಙ್ಗಾಮಿಭಿ ರ್ನರಹನ್ತೃಭಿ ರ್ದೇವಾರ್ಚ್ಚಕೈಃ ಸರ್ವ್ವೈರನೃತೇ ಪ್ರೀಯಮಾಣೈರನೃತಾಚಾರಿಭಿಶ್ಚ ಬಹಿಃ ಸ್ಥಾತವ್ಯಂ|
لِأَنَّ خَارِجًا ٱلْكِلَابَ وَٱلسَّحَرَةَ وَٱلزُّنَاةَ وَٱلْقَتَلَةَ وَعَبَدَةَ ٱلْأَوْثَانِ، وَكُلَّ مَنْ يُحِبُّ وَيَصْنَعُ كَذِبًا.١٥
16 ಮಣ್ಡಲೀಷು ಯುಷ್ಮಭ್ಯಮೇತೇಷಾಂ ಸಾಕ್ಷ್ಯದಾನಾರ್ಥಂ ಯೀಶುರಹಂ ಸ್ವದೂತಂ ಪ್ರೇಷಿತವಾನ್, ಅಹಮೇವ ದಾಯೂದೋ ಮೂಲಂ ವಂಶಶ್ಚ, ಅಹಂ ತೇಜೋಮಯಪ್ರಭಾತೀಯತಾರಾಸ್ವರೂಪಃ|
«أَنَا يَسُوعُ، أَرْسَلْتُ مَلَاكِي لِأَشْهَدَ لَكُمْ بِهَذِهِ ٱلْأُمُورِ عَنِ ٱلْكَنَائِسِ. أَنَا أَصْلُ وَذُرِّيَّةُ دَاوُدَ. كَوْكَبُ ٱلصُّبْحِ ٱلْمُنِيرُ».١٦
17 ಆತ್ಮಾ ಕನ್ಯಾ ಚ ಕಥಯತಃ, ತ್ವಯಾಗಮ್ಯತಾಂ| ಶ್ರೋತಾಪಿ ವದತು, ಆಗಮ್ಯತಾಮಿತಿ| ಯಶ್ಚ ತೃಷಾರ್ತ್ತಃ ಸ ಆಗಚ್ಛತು ಯಶ್ಚೇಚ್ಛತಿ ಸ ವಿನಾ ಮೂಲ್ಯಂ ಜೀವನದಾಯಿ ಜಲಂ ಗೃಹ್ಲಾತು|
وَٱلرُّوحُ وَٱلْعَرُوسُ يَقُولَانِ: «تَعَالَ!». وَمَنْ يَسْمَعْ فَلْيَقُلْ: «تَعَالَ!». وَمَنْ يَعْطَشْ فَلْيَأْتِ. وَمَنْ يُرِدْ فَلْيَأْخُذْ مَاءَ حَيَاةٍ مَجَّانًا.١٧
18 ಯಃ ಕಶ್ಚಿದ್ ಏತದ್ಗ್ರನ್ಥಸ್ಥಭವಿಷ್ಯದ್ವಾಕ್ಯಾನಿ ಶೃಣೋತಿ ತಸ್ಮಾ ಅಹಂ ಸಾಕ್ಷ್ಯಮಿದಂ ದದಾಮಿ, ಕಶ್ಚಿದ್ ಯದ್ಯಪರಂ ಕಿಮಪ್ಯೇತೇಷು ಯೋಜಯತಿ ತರ್ಹೀಶ್ವರೋಗ್ರನ್ಥೇಽಸ್ಮಿನ್ ಲಿಖಿತಾನ್ ದಣ್ಡಾನ್ ತಸ್ಮಿನ್ನೇವ ಯೋಜಯಿಷ್ಯತಿ|
لِأَنِّي أَشْهَدُ لِكُلِّ مَنْ يَسْمَعُ أَقْوَالَ نُبُوَّةِ هَذَا ٱلْكِتَابِ: إِنْ كَانَ أَحَدٌ يَزِيدُ عَلَى هَذَا، يَزِيدُ ٱللهُ عَلَيْهِ ٱلضَّرَبَاتِ ٱلْمَكْتُوبَةَ فِي هَذَا ٱلْكِتَابِ.١٨
19 ಯದಿ ಚ ಕಶ್ಚಿದ್ ಏತದ್ಗ್ರನ್ಥಸ್ಥಭವಿಷ್ಯದ್ವಾಕ್ಯೇಭ್ಯಃ ಕಿಮಪ್ಯಪಹರತಿ ತರ್ಹೀಶ್ವರೋ ಗ್ರನ್ಥೇ ಽಸ್ಮಿನ್ ಲಿಖಿತಾತ್ ಜೀವನವೃಕ್ಷಾತ್ ಪವಿತ್ರನಗರಾಚ್ಚ ತಸ್ಯಾಂಶಮಪಹರಿಷ್ಯತಿ|
وَإِنْ كَانَ أَحَدٌ يَحْذِفُ مِنْ أَقْوَالِ كِتَابِ هَذِهِ ٱلنُّبُوَّةِ، يَحْذِفُ ٱللهُ نَصِيبَهُ مِنْ سِفْرِ ٱلْحَيَاةِ، وَمِنَ ٱلْمَدِينَةِ ٱلْمُقَدَّسَةِ، وَمِنَ ٱلْمَكْتُوبِ فِي هَذَا ٱلْكِتَابِ.١٩
20 ಏತತ್ ಸಾಕ್ಷ್ಯಂ ಯೋ ದದಾತಿ ಸ ಏವ ವಕ್ತಿ ಸತ್ಯಮ್ ಅಹಂ ತೂರ್ಣಮ್ ಆಗಚ್ಛಾಮಿ| ತಥಾಸ್ತು| ಪ್ರಭೋ ಯೀಶೋ, ಆಗಮ್ಯತಾಂ ಭವತಾ|
يَقُولُ ٱلشَّاهِدُ بِهَذَا: «نَعَمْ! أَنَا آتِي سَرِيعًا». آمِينَ. تَعَالَ أَيُّهَا ٱلرَّبُّ يَسُوعُ.٢٠
21 ಅಸ್ಮಾಕಂ ಪ್ರಭೋ ರ್ಯೀಶುಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯಾನುಗ್ರಹಃ ಸರ್ವ್ವೇಷು ಯುಷ್ಮಾಸು ವರ್ತ್ತತಾಂ| ಆಮೇನ್|
نِعْمَةُ رَبِّنَا يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ مَعَ جَمِيعِكُمْ. آمِينَ.٢١

< ಪ್ರಕಾಶಿತಂ 22 +