ಮಥಿಃ 9
1 ಅನನ್ತರಂ ಯೀಶು ರ್ನೌಕಾಮಾರುಹ್ಯ ಪುನಃ ಪಾರಮಾಗತ್ಯ ನಿಜಗ್ರಾಮಮ್ ಆಯಯೌ|
Afterwards Jesus got into a boat, and, crossing over, came to his own city.
2 ತತಃ ಕತಿಪಯಾ ಜನಾ ಏಕಂ ಪಕ್ಷಾಘಾತಿನಂ ಸ್ವಟ್ಟೋಪರಿ ಶಾಯಯಿತ್ವಾ ತತ್ಸಮೀಪಮ್ ಆನಯನ್; ತತೋ ಯೀಶುಸ್ತೇಷಾಂ ಪ್ರತೀತಿಂ ವಿಜ್ಞಾಯ ತಂ ಪಕ್ಷಾಘಾತಿನಂ ಜಗಾದ, ಹೇ ಪುತ್ರ, ಸುಸ್ಥಿರೋ ಭವ, ತವ ಕಲುಷಸ್ಯ ಮರ್ಷಣಂ ಜಾತಮ್|
There some people brought to him a paralysed man on a bed. When Jesus saw their faith, he said to the man, ‘Courage, child! Your sins are forgiven.’
3 ತಾಂ ಕಥಾಂ ನಿಶಮ್ಯ ಕಿಯನ್ತ ಉಪಾಧ್ಯಾಯಾ ಮನಃಸು ಚಿನ್ತಿತವನ್ತ ಏಷ ಮನುಜ ಈಶ್ವರಂ ನಿನ್ದತಿ|
Then some of the teachers of the Law said to themselves, ‘This man is blaspheming!’
4 ತತಃ ಸ ತೇಷಾಮ್ ಏತಾದೃಶೀಂ ಚಿನ್ತಾಂ ವಿಜ್ಞಾಯ ಕಥಿತವಾನ್, ಯೂಯಂ ಮನಃಸು ಕೃತ ಏತಾದೃಶೀಂ ಕುಚಿನ್ತಾಂ ಕುರುಥ?
Knowing their thoughts, Jesus exclaimed, ‘Why do your cherish such wicked thoughts?
5 ತವ ಪಾಪಮರ್ಷಣಂ ಜಾತಂ, ಯದ್ವಾ ತ್ವಮುತ್ಥಾಯ ಗಚ್ಛ, ದ್ವಯೋರನಯೋ ರ್ವಾಕ್ಯಯೋಃ ಕಿಂ ವಾಕ್ಯಂ ವಕ್ತುಂ ಸುಗಮಂ?
Which, I ask, is the easier? – to say “Your sins are forgiven”? Or to say “Get up, and walk”?
6 ಕಿನ್ತು ಮೇದಿನ್ಯಾಂ ಕಲುಷಂ ಕ್ಷಮಿತುಂ ಮನುಜಸುತಸ್ಯ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಮಸ್ತೀತಿ ಯೂಯಂ ಯಥಾ ಜಾನೀಥ, ತದರ್ಥಂ ಸ ತಂ ಪಕ್ಷಾಘಾತಿನಂ ಗದಿತವಾನ್, ಉತ್ತಿಷ್ಠ, ನಿಜಶಯನೀಯಂ ಆದಾಯ ಗೇಹಂ ಗಚ್ಛ|
But to show you that the Son of Man has power on earth to forgive sins’ – then he said to the paralysed man – ‘Get up, take up your bed, and return to your home.’
7 ತತಃ ಸ ತತ್ಕ್ಷಣಾದ್ ಉತ್ಥಾಯ ನಿಜಗೇಹಂ ಪ್ರಸ್ಥಿತವಾನ್|
The man got up and went to his home.
8 ಮಾನವಾ ಇತ್ಥಂ ವಿಲೋಕ್ಯ ವಿಸ್ಮಯಂ ಮೇನಿರೇ, ಈಶ್ವರೇಣ ಮಾನವಾಯ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಮ್ ಈದೃಶಂ ದತ್ತಂ ಇತಿ ಕಾರಣಾತ್ ತಂ ಧನ್ಯಂ ಬಭಾಷಿರೇ ಚ|
When the crowd saw this, they were awe-struck, and praised God for giving such power to human beings.
9 ಅನನ್ತರಂ ಯೀಶುಸ್ತತ್ಸ್ಥಾನಾದ್ ಗಚ್ಛನ್ ಗಚ್ಛನ್ ಕರಸಂಗ್ರಹಸ್ಥಾನೇ ಸಮುಪವಿಷ್ಟಂ ಮಥಿನಾಮಾನಮ್ ಏಕಂ ಮನುಜಂ ವಿಲೋಕ್ಯ ತಂ ಬಭಾಷೇ, ಮಮ ಪಶ್ಚಾದ್ ಆಗಚ್ಛ, ತತಃ ಸ ಉತ್ಥಾಯ ತಸ್ಯ ಪಶ್ಚಾದ್ ವವ್ರಾಜ|
As Jesus went along, he saw a man, called Matthew, sitting in the tax office, and said to him, ‘Follow me.’ Matthew got up and followed him.
10 ತತಃ ಪರಂ ಯೀಶೌ ಗೃಹೇ ಭೋಕ್ತುಮ್ ಉಪವಿಷ್ಟೇ ಬಹವಃ ಕರಸಂಗ್ರಾಹಿಣಃ ಕಲುಷಿಣಶ್ಚ ಮಾನವಾ ಆಗತ್ಯ ತೇನ ಸಾಕಂ ತಸ್ಯ ಶಿಷ್ಯೈಶ್ಚ ಸಾಕಮ್ ಉಪವಿವಿಶುಃ|
And, later on, when he was having dinner in the house, a number of tax collectors and outcasts came in and took their places at the table with Jesus and his disciples.
11 ಫಿರೂಶಿನಸ್ತದ್ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ತಸ್ಯ ಶಿಷ್ಯಾನ್ ಬಭಾಷಿರೇ, ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಗುರುಃ ಕಿಂ ನಿಮಿತ್ತಂ ಕರಸಂಗ್ರಾಹಿಭಿಃ ಕಲುಷಿಭಿಶ್ಚ ಸಾಕಂ ಭುಂಕ್ತೇ?
When the Pharisees saw this, they said to his disciples, ‘Why does your teacher eat in the company of tax collectors and outcasts?’
12 ಯೀಶುಸ್ತತ್ ಶ್ರುತ್ವಾ ತಾನ್ ಪ್ರತ್ಯವದತ್, ನಿರಾಮಯಲೋಕಾನಾಂ ಚಿಕಿತ್ಸಕೇನ ಪ್ರಯೋಜನಂ ನಾಸ್ತಿ, ಕಿನ್ತು ಸಾಮಯಲೋಕಾನಾಂ ಪ್ರಯೋಜನಮಾಸ್ತೇ|
On hearing this, Jesus said, ‘It is not those who are healthy who need a doctor, but those who are ill.
13 ಅತೋ ಯೂಯಂ ಯಾತ್ವಾ ವಚನಸ್ಯಾಸ್ಯಾರ್ಥಂ ಶಿಕ್ಷಧ್ವಮ್, ದಯಾಯಾಂ ಮೇ ಯಥಾ ಪ್ರೀತಿ ರ್ನ ತಥಾ ಯಜ್ಞಕರ್ಮ್ಮಣಿ| ಯತೋಽಹಂ ಧಾರ್ಮ್ಮಿಕಾನ್ ಆಹ್ವಾತುಂ ನಾಗತೋಽಸ್ಮಿ ಕಿನ್ತು ಮನಃ ಪರಿವರ್ತ್ತಯಿತುಂ ಪಾಪಿನ ಆಹ್ವಾತುಮ್ ಆಗತೋಽಸ್ಮಿ|
Go and learn what this means – “I desire mercy, and not sacrifice”; for I did not come to call the religious, but the outcast.’
14 ಅನನ್ತರಂ ಯೋಹನಃ ಶಿಷ್ಯಾಸ್ತಸ್ಯ ಸಮೀಪಮ್ ಆಗತ್ಯ ಕಥಯಾಮಾಸುಃ, ಫಿರೂಶಿನೋ ವಯಞ್ಚ ಪುನಃ ಪುನರುಪವಸಾಮಃ, ಕಿನ್ತು ತವ ಶಿಷ್ಯಾ ನೋಪವಸನ್ತಿ, ಕುತಃ?
Then John’s disciples came to Jesus, and asked, ‘Why do we and the Pharisees fast while your disciples do not?’
15 ತದಾ ಯೀಶುಸ್ತಾನ್ ಅವೋಚತ್ ಯಾವತ್ ಸಖೀನಾಂ ಸಂಙ್ಗೇ ಕನ್ಯಾಯಾ ವರಸ್ತಿಷ್ಠತಿ, ತಾವತ್ ಕಿಂ ತೇ ವಿಲಾಪಂ ಕರ್ತ್ತುಂ ಶಕ್ಲುವನ್ತಿ? ಕಿನ್ತು ಯದಾ ತೇಷಾಂ ಸಂಙ್ಗಾದ್ ವರಂ ನಯನ್ತಿ, ತಾದೃಶಃ ಸಮಯ ಆಗಮಿಷ್ಯತಿ, ತದಾ ತೇ ಉಪವತ್ಸ್ಯನ್ತಿ|
Jesus answered, ‘Can the groom’s friends mourn as long as the groom is with them? But the days will come, when the groom will be taken away from them, and they will fast then.
16 ಪುರಾತನವಸನೇ ಕೋಪಿ ನವೀನವಸ್ತ್ರಂ ನ ಯೋಜಯತಿ, ಯಸ್ಮಾತ್ ತೇನ ಯೋಜಿತೇನ ಪುರಾತನವಸನಂ ಛಿನತ್ತಿ ತಚ್ಛಿದ್ರಞ್ಚ ಬಹುಕುತ್ಸಿತಂ ದೃಶ್ಯತೇ|
Nobody ever puts a piece of unshrunk cloth on an old garment; for such a patch tears away from the garment, and a worse tear is made.
17 ಅನ್ಯಞ್ಚ ಪುರಾತನಕುತ್ವಾಂ ಕೋಪಿ ನವಾನಗೋಸ್ತನೀರಸಂ ನ ನಿದಧಾತಿ, ಯಸ್ಮಾತ್ ತಥಾ ಕೃತೇ ಕುತೂ ರ್ವಿದೀರ್ಯ್ಯತೇ ತೇನ ಗೋಸ್ತನೀರಸಃ ಪತತಿ ಕುತೂಶ್ಚ ನಶ್ಯತಿ; ತಸ್ಮಾತ್ ನವೀನಾಯಾಂ ಕುತ್ವಾಂ ನವೀನೋ ಗೋಸ್ತನೀರಸಃ ಸ್ಥಾಪ್ಯತೇ, ತೇನ ದ್ವಯೋರವನಂ ಭವತಿ|
Nor do people put new wine into old wine-skins; for, if they do, the skins burst, and the wine runs out, and the skins are lost; but they put new wine into fresh skins, and so both are preserved.’
18 ಅಪರಂ ತೇನೈತತ್ಕಥಾಕಥನಕಾಲೇ ಏಕೋಽಧಿಪತಿಸ್ತಂ ಪ್ರಣಮ್ಯ ಬಭಾಷೇ, ಮಮ ದುಹಿತಾ ಪ್ರಾಯೇಣೈತಾವತ್ಕಾಲೇ ಮೃತಾ, ತಸ್ಮಾದ್ ಭವಾನಾಗತ್ಯ ತಸ್ಯಾ ಗಾತ್ರೇ ಹಸ್ತಮರ್ಪಯತು, ತೇನ ಸಾ ಜೀವಿಷ್ಯತಿ|
While Jesus was saying this, a synagogue leader came up and bowed to the ground before him. ‘My daughter,’ he said, ‘has just died; but come and place your hand on her, and she will be restored to life.’
19 ತದಾನೀಂ ಯೀಶುಃ ಶಿಷ್ಯೈಃ ಸಾಕಮ್ ಉತ್ಥಾಯ ತಸ್ಯ ಪಶ್ಚಾದ್ ವವ್ರಾಜ|
So Jesus rose and followed him, and his disciples went also.
20 ಇತ್ಯನನ್ತರೇ ದ್ವಾದಶವತ್ಸರಾನ್ ಯಾವತ್ ಪ್ರದರಾಮಯೇನ ಶೀರ್ಣೈಕಾ ನಾರೀ ತಸ್ಯ ಪಶ್ಚಾದ್ ಆಗತ್ಯ ತಸ್ಯ ವಸನಸ್ಯ ಗ್ರನ್ಥಿಂ ಪಸ್ಪರ್ಶ;
But meanwhile a woman, who had been suffering from haemorrhage for twelve years, came up behind and touched the tassel of his cloak.
21 ಯಸ್ಮಾತ್ ಮಯಾ ಕೇವಲಂ ತಸ್ಯ ವಸನಂ ಸ್ಪೃಷ್ಟ್ವಾ ಸ್ವಾಸ್ಥ್ಯಂ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯತೇ, ಸಾ ನಾರೀತಿ ಮನಸಿ ನಿಶ್ಚಿತವತೀ|
‘If I only touch his cloak,’ she said to herself, ‘I will get well.’
22 ತತೋ ಯೀಶುರ್ವದನಂ ಪರಾವರ್ತ್ತ್ಯ ತಾಂ ಜಗಾದ, ಹೇ ಕನ್ಯೇ, ತ್ವಂ ಸುಸ್ಥಿರಾ ಭವ, ತವ ವಿಶ್ವಾಸಸ್ತ್ವಾಂ ಸ್ವಸ್ಥಾಮಕಾರ್ಷೀತ್| ಏತದ್ವಾಕ್ಯೇ ಗದಿತಏವ ಸಾ ಯೋಷಿತ್ ಸ್ವಸ್ಥಾಭೂತ್|
Turning and seeing her, Jesus said, ‘Courage, daughter! Your faith has delivered you.’ And at that very moment she became well.
23 ಅಪರಂ ಯೀಶುಸ್ತಸ್ಯಾಧ್ಯಕ್ಷಸ್ಯ ಗೇಹಂ ಗತ್ವಾ ವಾದಕಪ್ರಭೃತೀನ್ ಬಹೂನ್ ಲೋಕಾನ್ ಶಬ್ದಾಯಮಾನಾನ್ ವಿಲೋಕ್ಯ ತಾನ್ ಅವದತ್,
When Jesus reached the leader’s house, seeing the flute players, and a number of people all in confusion,
24 ಪನ್ಥಾನಂ ತ್ಯಜ, ಕನ್ಯೇಯಂ ನಾಮ್ರಿಯತ ನಿದ್ರಿತಾಸ್ತೇ; ಕಥಾಮೇತಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ತೇ ತಮುಪಜಹಸುಃ|
he said, ‘Go away, the little girl is not dead; she is asleep.’ They began to laugh at him;
25 ಕಿನ್ತು ಸರ್ವ್ವೇಷು ಬಹಿಷ್ಕೃತೇಷು ಸೋಽಭ್ಯನ್ತರಂ ಗತ್ವಾ ಕನ್ಯಾಯಾಃ ಕರಂ ಧೃತವಾನ್, ತೇನ ಸೋದತಿಷ್ಠತ್;
but, when the people had been sent out, Jesus went in, and took the little girl’s hand, and she rose.
26 ತತಸ್ತತ್ಕರ್ಮ್ಮಣೋ ಯಶಃ ಕೃತ್ಸ್ನಂ ತಂ ದೇಶಂ ವ್ಯಾಪ್ತವತ್|
The report of this spread through all that part of the country.
27 ತತಃ ಪರಂ ಯೀಶುಸ್ತಸ್ಮಾತ್ ಸ್ಥಾನಾದ್ ಯಾತ್ರಾಂ ಚಕಾರ; ತದಾ ಹೇ ದಾಯೂದಃ ಸನ್ತಾನ, ಅಸ್ಮಾನ್ ದಯಸ್ವ, ಇತಿ ವದನ್ತೌ ದ್ವೌ ಜನಾವನ್ಧೌ ಪ್ರೋಚೈರಾಹೂಯನ್ತೌ ತತ್ಪಶ್ಚಾದ್ ವವ್ರಜತುಃ|
As Jesus was passing on from there, he was followed by two blind men, who kept calling out, ‘Take pity on us, Son of David!’
28 ತತೋ ಯೀಶೌ ಗೇಹಮಧ್ಯಂ ಪ್ರವಿಷ್ಟಂ ತಾವಪಿ ತಸ್ಯ ಸಮೀಪಮ್ ಉಪಸ್ಥಿತವನ್ತೌ, ತದಾನೀಂ ಸ ತೌ ಪೃಷ್ಟವಾನ್ ಕರ್ಮ್ಮೈತತ್ ಕರ್ತ್ತುಂ ಮಮ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಮ್ ಆಸ್ತೇ, ಯುವಾಂ ಕಿಮಿತಿ ಪ್ರತೀಥಃ? ತದಾ ತೌ ಪ್ರತ್ಯೂಚತುಃ, ಸತ್ಯಂ ಪ್ರಭೋ|
When he had gone indoors, the blind men came up to him; and Jesus asked them, ‘Do you believe that I am able to do this?’ ‘Yes, Master!’ they answered.
29 ತದಾನೀಂ ಸ ತಯೋ ರ್ಲೋಚನಾನಿ ಸ್ಪೃಶನ್ ಬಭಾಷೇ, ಯುವಯೋಃ ಪ್ರತೀತ್ಯನುಸಾರಾದ್ ಯುವಯೋ ರ್ಮಙ್ಗಲಂ ಭೂಯಾತ್| ತೇನ ತತ್ಕ್ಷಣಾತ್ ತಯೋ ರ್ನೇತ್ರಾಣಿ ಪ್ರಸನ್ನಾನ್ಯಭವನ್,
Then he touched their eyes, and said, ‘It will be according to your faith.’
30 ಪಶ್ಚಾದ್ ಯೀಶುಸ್ತೌ ದೃಢಮಾಜ್ಞಾಪ್ಯ ಜಗಾದ, ಅವಧತ್ತಮ್ ಏತಾಂ ಕಥಾಂ ಕೋಪಿ ಮನುಜೋ ಮ ಜಾನೀಯಾತ್|
Then their eyes were opened. Jesus sternly cautioned them. ‘See that no one knows of it,’ he said.
31 ಕಿನ್ತು ತೌ ಪ್ರಸ್ಥಾಯ ತಸ್ಮಿನ್ ಕೃತ್ಸ್ನೇ ದೇಶೇ ತಸ್ಯ ಕೀರ್ತ್ತಿಂ ಪ್ರಕಾಶಯಾಮಾಸತುಃ|
But the men went out, and spread the news about him through all that part of the country.
32 ಅಪರಂ ತೌ ಬಹಿರ್ಯಾತ ಏತಸ್ಮಿನ್ನನ್ತರೇ ಮನುಜಾ ಏಕಂ ಭೂತಗ್ರಸ್ತಮೂಕಂ ತಸ್ಯ ಸಮೀಪಮ್ ಆನೀತವನ್ತಃ|
Just as they were going out, some people brought up to Jesus a dumb man who was possessed by a demon;
33 ತೇನ ಭೂತೇ ತ್ಯಾಜಿತೇ ಸ ಮೂಕಃ ಕಥಾಂ ಕಥಯಿತುಂ ಪ್ರಾರಭತ, ತೇನ ಜನಾ ವಿಸ್ಮಯಂ ವಿಜ್ಞಾಯ ಕಥಯಾಮಾಸುಃ, ಇಸ್ರಾಯೇಲೋ ವಂಶೇ ಕದಾಪಿ ನೇದೃಗದೃಶ್ಯತ;
and, as soon as the demon had been driven out, the dumb man spoke. The people were astonished at this, and exclaimed, ‘Nothing like this has ever been seen in Israel!’
34 ಕಿನ್ತು ಫಿರೂಶಿನಃ ಕಥಯಾಞ್ಚಕ್ರುಃ ಭೂತಾಧಿಪತಿನಾ ಸ ಭೂತಾನ್ ತ್ಯಾಜಯತಿ|
But the Pharisees said, ‘He drives out the demons by the help of the chief of the demons.’
35 ತತಃ ಪರಂ ಯೀಶುಸ್ತೇಷಾಂ ಭಜನಭವನ ಉಪದಿಶನ್ ರಾಜ್ಯಸ್ಯ ಸುಸಂವಾದಂ ಪ್ರಚಾರಯನ್ ಲೋಕಾನಾಂ ಯಸ್ಯ ಯ ಆಮಯೋ ಯಾ ಚ ಪೀಡಾಸೀತ್, ತಾನ್ ಶಮಯನ್ ಶಮಯಂಶ್ಚ ಸರ್ವ್ವಾಣಿ ನಗರಾಣಿ ಗ್ರಾಮಾಂಶ್ಚ ಬಭ್ರಾಮ|
Jesus went round all the towns and the villages, teaching in their synagogues, proclaiming the good news of the kingdom, and curing every kind of disease and every kind of sickness.
36 ಅನ್ಯಞ್ಚ ಮನುಜಾನ್ ವ್ಯಾಕುಲಾನ್ ಅರಕ್ಷಕಮೇಷಾನಿವ ಚ ತ್ಯಕ್ತಾನ್ ನಿರೀಕ್ಷ್ಯ ತೇಷು ಕಾರುಣಿಕಃ ಸನ್ ಶಿಷ್ಯಾನ್ ಅವದತ್,
But, when he saw the crowds, his heart was moved with compassion for them, because they were distressed and harassed, like sheep without a shepherd;
37 ಶಸ್ಯಾನಿ ಪ್ರಚುರಾಣಿ ಸನ್ತಿ, ಕಿನ್ತು ಛೇತ್ತಾರಃ ಸ್ತೋಕಾಃ|
and he said to his disciples, ‘The harvest is abundant, but the labourers are few.
38 ಕ್ಷೇತ್ರಂ ಪ್ರತ್ಯಪರಾನ್ ಛೇದಕಾನ್ ಪ್ರಹೇತುಂ ಶಸ್ಯಸ್ವಾಮಿನಂ ಪ್ರಾರ್ಥಯಧ್ವಮ್|
Therefore pray to the owner of the harvest to send labourers to gather in his harvest.’
