ಮಥಿಃ 9
1 ಅನನ್ತರಂ ಯೀಶು ರ್ನೌಕಾಮಾರುಹ್ಯ ಪುನಃ ಪಾರಮಾಗತ್ಯ ನಿಜಗ್ರಾಮಮ್ ಆಯಯೌ|
And he entered the ship, and passed over, and came into his own city.
2 ತತಃ ಕತಿಪಯಾ ಜನಾ ಏಕಂ ಪಕ್ಷಾಘಾತಿನಂ ಸ್ವಟ್ಟೋಪರಿ ಶಾಯಯಿತ್ವಾ ತತ್ಸಮೀಪಮ್ ಆನಯನ್; ತತೋ ಯೀಶುಸ್ತೇಷಾಂ ಪ್ರತೀತಿಂ ವಿಜ್ಞಾಯ ತಂ ಪಕ್ಷಾಘಾತಿನಂ ಜಗಾದ, ಹೇ ಪುತ್ರ, ಸುಸ್ಥಿರೋ ಭವ, ತವ ಕಲುಷಸ್ಯ ಮರ್ಷಣಂ ಜಾತಮ್|
And behold, they brought to him a man sick of the palsy, lying on a bed. And Jesus, seeing their faith, said to the palsied man: Son, be of good courage; your sins are forgiven you.
3 ತಾಂ ಕಥಾಂ ನಿಶಮ್ಯ ಕಿಯನ್ತ ಉಪಾಧ್ಯಾಯಾ ಮನಃಸು ಚಿನ್ತಿತವನ್ತ ಏಷ ಮನುಜ ಈಶ್ವರಂ ನಿನ್ದತಿ|
And behold, some of the scribes said within themselves: This man talks impiously.
4 ತತಃ ಸ ತೇಷಾಮ್ ಏತಾದೃಶೀಂ ಚಿನ್ತಾಂ ವಿಜ್ಞಾಯ ಕಥಿತವಾನ್, ಯೂಯಂ ಮನಃಸು ಕೃತ ಏತಾದೃಶೀಂ ಕುಚಿನ್ತಾಂ ಕುರುಥ?
And Jesus, perceiving their thoughts, said: Why do evil thoughts arise in your hearts?
5 ತವ ಪಾಪಮರ್ಷಣಂ ಜಾತಂ, ಯದ್ವಾ ತ್ವಮುತ್ಥಾಯ ಗಚ್ಛ, ದ್ವಯೋರನಯೋ ರ್ವಾಕ್ಯಯೋಃ ಕಿಂ ವಾಕ್ಯಂ ವಕ್ತುಂ ಸುಗಮಂ?
For, which is easier, to say, Your sins are forgiven; or to say, Arise, and walk?
6 ಕಿನ್ತು ಮೇದಿನ್ಯಾಂ ಕಲುಷಂ ಕ್ಷಮಿತುಂ ಮನುಜಸುತಸ್ಯ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಮಸ್ತೀತಿ ಯೂಯಂ ಯಥಾ ಜಾನೀಥ, ತದರ್ಥಂ ಸ ತಂ ಪಕ್ಷಾಘಾತಿನಂ ಗದಿತವಾನ್, ಉತ್ತಿಷ್ಠ, ನಿಜಶಯನೀಯಂ ಆದಾಯ ಗೇಹಂ ಗಚ್ಛ|
But that you may know that the Son of man on earth has authority to forgive sins (then he said to the palsied man): Arise, take up your bed, and go to your house.
7 ತತಃ ಸ ತತ್ಕ್ಷಣಾದ್ ಉತ್ಥಾಯ ನಿಜಗೇಹಂ ಪ್ರಸ್ಥಿತವಾನ್|
And he arose, and departed to his house.
8 ಮಾನವಾ ಇತ್ಥಂ ವಿಲೋಕ್ಯ ವಿಸ್ಮಯಂ ಮೇನಿರೇ, ಈಶ್ವರೇಣ ಮಾನವಾಯ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಮ್ ಈದೃಶಂ ದತ್ತಂ ಇತಿ ಕಾರಣಾತ್ ತಂ ಧನ್ಯಂ ಬಭಾಷಿರೇ ಚ|
And when the multitude saw it, they were astonished, and glorified God, who had given such authority to men.
9 ಅನನ್ತರಂ ಯೀಶುಸ್ತತ್ಸ್ಥಾನಾದ್ ಗಚ್ಛನ್ ಗಚ್ಛನ್ ಕರಸಂಗ್ರಹಸ್ಥಾನೇ ಸಮುಪವಿಷ್ಟಂ ಮಥಿನಾಮಾನಮ್ ಏಕಂ ಮನುಜಂ ವಿಲೋಕ್ಯ ತಂ ಬಭಾಷೇ, ಮಮ ಪಶ್ಚಾದ್ ಆಗಚ್ಛ, ತತಃ ಸ ಉತ್ಥಾಯ ತಸ್ಯ ಪಶ್ಚಾದ್ ವವ್ರಾಜ|
And as Jesus passed by from that place, he saw a man named Matthew, sitting at the custom-house; and he said to him: Follow me. And he arose and followed him.
10 ತತಃ ಪರಂ ಯೀಶೌ ಗೃಹೇ ಭೋಕ್ತುಮ್ ಉಪವಿಷ್ಟೇ ಬಹವಃ ಕರಸಂಗ್ರಾಹಿಣಃ ಕಲುಷಿಣಶ್ಚ ಮಾನವಾ ಆಗತ್ಯ ತೇನ ಸಾಕಂ ತಸ್ಯ ಶಿಷ್ಯೈಶ್ಚ ಸಾಕಮ್ ಉಪವಿವಿಶುಃ|
And it came to pass that, while Jesus was reclining at table in his house, behold, many publicans and sinners came and reclined at table with him and his disciples.
11 ಫಿರೂಶಿನಸ್ತದ್ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ತಸ್ಯ ಶಿಷ್ಯಾನ್ ಬಭಾಷಿರೇ, ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಗುರುಃ ಕಿಂ ನಿಮಿತ್ತಂ ಕರಸಂಗ್ರಾಹಿಭಿಃ ಕಲುಷಿಭಿಶ್ಚ ಸಾಕಂ ಭುಂಕ್ತೇ?
And when the Pharisees saw it, they said to his disciples: Why does your teacher eat with publicans and sinners?
12 ಯೀಶುಸ್ತತ್ ಶ್ರುತ್ವಾ ತಾನ್ ಪ್ರತ್ಯವದತ್, ನಿರಾಮಯಲೋಕಾನಾಂ ಚಿಕಿತ್ಸಕೇನ ಪ್ರಯೋಜನಂ ನಾಸ್ತಿ, ಕಿನ್ತು ಸಾಮಯಲೋಕಾನಾಂ ಪ್ರಯೋಜನಮಾಸ್ತೇ|
When Jesus heard it, he said to them: Those who are in health have no need of a physician, but those who are sick.
13 ಅತೋ ಯೂಯಂ ಯಾತ್ವಾ ವಚನಸ್ಯಾಸ್ಯಾರ್ಥಂ ಶಿಕ್ಷಧ್ವಮ್, ದಯಾಯಾಂ ಮೇ ಯಥಾ ಪ್ರೀತಿ ರ್ನ ತಥಾ ಯಜ್ಞಕರ್ಮ್ಮಣಿ| ಯತೋಽಹಂ ಧಾರ್ಮ್ಮಿಕಾನ್ ಆಹ್ವಾತುಂ ನಾಗತೋಽಸ್ಮಿ ಕಿನ್ತು ಮನಃ ಪರಿವರ್ತ್ತಯಿತುಂ ಪಾಪಿನ ಆಹ್ವಾತುಮ್ ಆಗತೋಽಸ್ಮಿ|
But go and learn what this means: I desire mercy, and not sacrifice. For I came not to call righteous men, but sinners to repentance.
14 ಅನನ್ತರಂ ಯೋಹನಃ ಶಿಷ್ಯಾಸ್ತಸ್ಯ ಸಮೀಪಮ್ ಆಗತ್ಯ ಕಥಯಾಮಾಸುಃ, ಫಿರೂಶಿನೋ ವಯಞ್ಚ ಪುನಃ ಪುನರುಪವಸಾಮಃ, ಕಿನ್ತು ತವ ಶಿಷ್ಯಾ ನೋಪವಸನ್ತಿ, ಕುತಃ?
Then came to him the disciples of John, saying: Why do we and the Pharisees fast often, but your disciples fast not?
15 ತದಾ ಯೀಶುಸ್ತಾನ್ ಅವೋಚತ್ ಯಾವತ್ ಸಖೀನಾಂ ಸಂಙ್ಗೇ ಕನ್ಯಾಯಾ ವರಸ್ತಿಷ್ಠತಿ, ತಾವತ್ ಕಿಂ ತೇ ವಿಲಾಪಂ ಕರ್ತ್ತುಂ ಶಕ್ಲುವನ್ತಿ? ಕಿನ್ತು ಯದಾ ತೇಷಾಂ ಸಂಙ್ಗಾದ್ ವರಂ ನಯನ್ತಿ, ತಾದೃಶಃ ಸಮಯ ಆಗಮಿಷ್ಯತಿ, ತದಾ ತೇ ಉಪವತ್ಸ್ಯನ್ತಿ|
And Jesus said to them: Can the sons of the bride-chamber mourn while the bridegroom is with them? But the days will come, when the bridegroom shall be taken from them, and then will they fast.
16 ಪುರಾತನವಸನೇ ಕೋಪಿ ನವೀನವಸ್ತ್ರಂ ನ ಯೋಜಯತಿ, ಯಸ್ಮಾತ್ ತೇನ ಯೋಜಿತೇನ ಪುರಾತನವಸನಂ ಛಿನತ್ತಿ ತಚ್ಛಿದ್ರಞ್ಚ ಬಹುಕುತ್ಸಿತಂ ದೃಶ್ಯತೇ|
No one puts a patch of new cloth on an old garment; for that which is put in to fill it up, takes from the garment, and a worse rent is made.
17 ಅನ್ಯಞ್ಚ ಪುರಾತನಕುತ್ವಾಂ ಕೋಪಿ ನವಾನಗೋಸ್ತನೀರಸಂ ನ ನಿದಧಾತಿ, ಯಸ್ಮಾತ್ ತಥಾ ಕೃತೇ ಕುತೂ ರ್ವಿದೀರ್ಯ್ಯತೇ ತೇನ ಗೋಸ್ತನೀರಸಃ ಪತತಿ ಕುತೂಶ್ಚ ನಶ್ಯತಿ; ತಸ್ಮಾತ್ ನವೀನಾಯಾಂ ಕುತ್ವಾಂ ನವೀನೋ ಗೋಸ್ತನೀರಸಃ ಸ್ಥಾಪ್ಯತೇ, ತೇನ ದ್ವಯೋರವನಂ ಭವತಿ|
Nor do men put new wine into old bottles; if so, the bottles burst, and the wine runs out, and the bottles are lost. But they put new wine into new bottles, and both are preserved.
18 ಅಪರಂ ತೇನೈತತ್ಕಥಾಕಥನಕಾಲೇ ಏಕೋಽಧಿಪತಿಸ್ತಂ ಪ್ರಣಮ್ಯ ಬಭಾಷೇ, ಮಮ ದುಹಿತಾ ಪ್ರಾಯೇಣೈತಾವತ್ಕಾಲೇ ಮೃತಾ, ತಸ್ಮಾದ್ ಭವಾನಾಗತ್ಯ ತಸ್ಯಾ ಗಾತ್ರೇ ಹಸ್ತಮರ್ಪಯತು, ತೇನ ಸಾ ಜೀವಿಷ್ಯತಿ|
While he was speaking these things to them, behold, a certain ruler came and did him homage, saying: My daughter is already dead; but come, lay thy hand upon her, and she shall live.
19 ತದಾನೀಂ ಯೀಶುಃ ಶಿಷ್ಯೈಃ ಸಾಕಮ್ ಉತ್ಥಾಯ ತಸ್ಯ ಪಶ್ಚಾದ್ ವವ್ರಾಜ|
And Jesus and his disciples arose and followed him.
20 ಇತ್ಯನನ್ತರೇ ದ್ವಾದಶವತ್ಸರಾನ್ ಯಾವತ್ ಪ್ರದರಾಮಯೇನ ಶೀರ್ಣೈಕಾ ನಾರೀ ತಸ್ಯ ಪಶ್ಚಾದ್ ಆಗತ್ಯ ತಸ್ಯ ವಸನಸ್ಯ ಗ್ರನ್ಥಿಂ ಪಸ್ಪರ್ಶ;
And behold, a woman that had been diseased with an issue of blood for twelve years, came behind him, and touched the fringe of his mantle.
21 ಯಸ್ಮಾತ್ ಮಯಾ ಕೇವಲಂ ತಸ್ಯ ವಸನಂ ಸ್ಪೃಷ್ಟ್ವಾ ಸ್ವಾಸ್ಥ್ಯಂ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯತೇ, ಸಾ ನಾರೀತಿ ಮನಸಿ ನಿಶ್ಚಿತವತೀ|
For she said within herself: If I may only touch his mantle, I shall be saved.
22 ತತೋ ಯೀಶುರ್ವದನಂ ಪರಾವರ್ತ್ತ್ಯ ತಾಂ ಜಗಾದ, ಹೇ ಕನ್ಯೇ, ತ್ವಂ ಸುಸ್ಥಿರಾ ಭವ, ತವ ವಿಶ್ವಾಸಸ್ತ್ವಾಂ ಸ್ವಸ್ಥಾಮಕಾರ್ಷೀತ್| ಏತದ್ವಾಕ್ಯೇ ಗದಿತಏವ ಸಾ ಯೋಷಿತ್ ಸ್ವಸ್ಥಾಭೂತ್|
But Jesus turned, and saw her, and said: Daughter, be of good courage; your faith has saved you. And the woman was saved from that hour.
23 ಅಪರಂ ಯೀಶುಸ್ತಸ್ಯಾಧ್ಯಕ್ಷಸ್ಯ ಗೇಹಂ ಗತ್ವಾ ವಾದಕಪ್ರಭೃತೀನ್ ಬಹೂನ್ ಲೋಕಾನ್ ಶಬ್ದಾಯಮಾನಾನ್ ವಿಲೋಕ್ಯ ತಾನ್ ಅವದತ್,
And when Jesus came into the house of the ruler, and saw the minstrels and the multitude making lamentation,
24 ಪನ್ಥಾನಂ ತ್ಯಜ, ಕನ್ಯೇಯಂ ನಾಮ್ರಿಯತ ನಿದ್ರಿತಾಸ್ತೇ; ಕಥಾಮೇತಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ತೇ ತಮುಪಜಹಸುಃ|
he said to them: Depart; for the maid is not dead, but sleeps. And they derided him.
25 ಕಿನ್ತು ಸರ್ವ್ವೇಷು ಬಹಿಷ್ಕೃತೇಷು ಸೋಽಭ್ಯನ್ತರಂ ಗತ್ವಾ ಕನ್ಯಾಯಾಃ ಕರಂ ಧೃತವಾನ್, ತೇನ ಸೋದತಿಷ್ಠತ್;
But when the multitude had been sent out, he went in, and took the maiden by the hand, and she arose.
26 ತತಸ್ತತ್ಕರ್ಮ್ಮಣೋ ಯಶಃ ಕೃತ್ಸ್ನಂ ತಂ ದೇಶಂ ವ್ಯಾಪ್ತವತ್|
And the fame of this went abroad in all that land.
27 ತತಃ ಪರಂ ಯೀಶುಸ್ತಸ್ಮಾತ್ ಸ್ಥಾನಾದ್ ಯಾತ್ರಾಂ ಚಕಾರ; ತದಾ ಹೇ ದಾಯೂದಃ ಸನ್ತಾನ, ಅಸ್ಮಾನ್ ದಯಸ್ವ, ಇತಿ ವದನ್ತೌ ದ್ವೌ ಜನಾವನ್ಧೌ ಪ್ರೋಚೈರಾಹೂಯನ್ತೌ ತತ್ಪಶ್ಚಾದ್ ವವ್ರಜತುಃ|
And as Jesus was departing thence, two blind men followed him, crying out and saying: Son of David, have mercy on us.
28 ತತೋ ಯೀಶೌ ಗೇಹಮಧ್ಯಂ ಪ್ರವಿಷ್ಟಂ ತಾವಪಿ ತಸ್ಯ ಸಮೀಪಮ್ ಉಪಸ್ಥಿತವನ್ತೌ, ತದಾನೀಂ ಸ ತೌ ಪೃಷ್ಟವಾನ್ ಕರ್ಮ್ಮೈತತ್ ಕರ್ತ್ತುಂ ಮಮ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಮ್ ಆಸ್ತೇ, ಯುವಾಂ ಕಿಮಿತಿ ಪ್ರತೀಥಃ? ತದಾ ತೌ ಪ್ರತ್ಯೂಚತುಃ, ಸತ್ಯಂ ಪ್ರಭೋ|
And when he had entered the house, the blind men came to him. And Jesus said to them: Do you believe that I am able to do this? They said to him, Yes, Lord.
29 ತದಾನೀಂ ಸ ತಯೋ ರ್ಲೋಚನಾನಿ ಸ್ಪೃಶನ್ ಬಭಾಷೇ, ಯುವಯೋಃ ಪ್ರತೀತ್ಯನುಸಾರಾದ್ ಯುವಯೋ ರ್ಮಙ್ಗಲಂ ಭೂಯಾತ್| ತೇನ ತತ್ಕ್ಷಣಾತ್ ತಯೋ ರ್ನೇತ್ರಾಣಿ ಪ್ರಸನ್ನಾನ್ಯಭವನ್,
Then he touched their eyes, and said: According to your faith, be it to you.
30 ಪಶ್ಚಾದ್ ಯೀಶುಸ್ತೌ ದೃಢಮಾಜ್ಞಾಪ್ಯ ಜಗಾದ, ಅವಧತ್ತಮ್ ಏತಾಂ ಕಥಾಂ ಕೋಪಿ ಮನುಜೋ ಮ ಜಾನೀಯಾತ್|
And their eyes were opened; and Jesus strictly charged them, saying: See that no one know it,
31 ಕಿನ್ತು ತೌ ಪ್ರಸ್ಥಾಯ ತಸ್ಮಿನ್ ಕೃತ್ಸ್ನೇ ದೇಶೇ ತಸ್ಯ ಕೀರ್ತ್ತಿಂ ಪ್ರಕಾಶಯಾಮಾಸತುಃ|
But they went out and spread his fame abroad in all that land.
32 ಅಪರಂ ತೌ ಬಹಿರ್ಯಾತ ಏತಸ್ಮಿನ್ನನ್ತರೇ ಮನುಜಾ ಏಕಂ ಭೂತಗ್ರಸ್ತಮೂಕಂ ತಸ್ಯ ಸಮೀಪಮ್ ಆನೀತವನ್ತಃ|
And as they were going out, behold, they brought to him a dumb man possessed with a demon.
33 ತೇನ ಭೂತೇ ತ್ಯಾಜಿತೇ ಸ ಮೂಕಃ ಕಥಾಂ ಕಥಯಿತುಂ ಪ್ರಾರಭತ, ತೇನ ಜನಾ ವಿಸ್ಮಯಂ ವಿಜ್ಞಾಯ ಕಥಯಾಮಾಸುಃ, ಇಸ್ರಾಯೇಲೋ ವಂಶೇ ಕದಾಪಿ ನೇದೃಗದೃಶ್ಯತ;
And after the demon had been cast out, the dumb man spoke. And the multitudes were astonished, and said: Never was it seen thus in Israel.
34 ಕಿನ್ತು ಫಿರೂಶಿನಃ ಕಥಯಾಞ್ಚಕ್ರುಃ ಭೂತಾಧಿಪತಿನಾ ಸ ಭೂತಾನ್ ತ್ಯಾಜಯತಿ|
But the Pharisees said: He casts out the demons by the prince of the demons.
35 ತತಃ ಪರಂ ಯೀಶುಸ್ತೇಷಾಂ ಭಜನಭವನ ಉಪದಿಶನ್ ರಾಜ್ಯಸ್ಯ ಸುಸಂವಾದಂ ಪ್ರಚಾರಯನ್ ಲೋಕಾನಾಂ ಯಸ್ಯ ಯ ಆಮಯೋ ಯಾ ಚ ಪೀಡಾಸೀತ್, ತಾನ್ ಶಮಯನ್ ಶಮಯಂಶ್ಚ ಸರ್ವ್ವಾಣಿ ನಗರಾಣಿ ಗ್ರಾಮಾಂಶ್ಚ ಬಭ್ರಾಮ|
And Jesus went through all the cities and villages, teaching in their synagogues, and preaching the gospel of the kingdom, and curing every disease and every infirmity.
36 ಅನ್ಯಞ್ಚ ಮನುಜಾನ್ ವ್ಯಾಕುಲಾನ್ ಅರಕ್ಷಕಮೇಷಾನಿವ ಚ ತ್ಯಕ್ತಾನ್ ನಿರೀಕ್ಷ್ಯ ತೇಷು ಕಾರುಣಿಕಃ ಸನ್ ಶಿಷ್ಯಾನ್ ಅವದತ್,
And when he saw the multitudes, he was moved with compassion for them, because they were troubled and scattered as sheep that had no shepherd.
37 ಶಸ್ಯಾನಿ ಪ್ರಚುರಾಣಿ ಸನ್ತಿ, ಕಿನ್ತು ಛೇತ್ತಾರಃ ಸ್ತೋಕಾಃ|
Then he said to his disciples: The harvest is abundant, but the laborers are few.
38 ಕ್ಷೇತ್ರಂ ಪ್ರತ್ಯಪರಾನ್ ಛೇದಕಾನ್ ಪ್ರಹೇತುಂ ಶಸ್ಯಸ್ವಾಮಿನಂ ಪ್ರಾರ್ಥಯಧ್ವಮ್|
Therefore pray the Lord of the harvest to send out laborers into his harvest.
