ಮಥಿಃ 3
1 ತದಾನೋಂ ಯೋಹ್ನ್ನಾಮಾ ಮಜ್ಜಯಿತಾ ಯಿಹೂದೀಯದೇಶಸ್ಯ ಪ್ರಾನ್ತರಮ್ ಉಪಸ್ಥಾಯ ಪ್ರಚಾರಯನ್ ಕಥಯಾಮಾಸ,
Zu der Zeit kam Johannes der Täufer und predigte in der Wüste des jüdischen Landes
2 ಮನಾಂಸಿ ಪರಾವರ್ತ್ತಯತ, ಸ್ವರ್ಗೀಯರಾಜತ್ವಂ ಸಮೀಪಮಾಗತಮ್|
und sprach: Tut Buße, das Himmelreich ist nahe herbeigekommen!
3 ಪರಮೇಶಸ್ಯ ಪನ್ಥಾನಂ ಪರಿಷ್ಕುರುತ ಸರ್ವ್ವತಃ| ತಸ್ಯ ರಾಜಪಥಾಂಶ್ಚೈವ ಸಮೀಕುರುತ ಸರ್ವ್ವಥಾ| ಇತ್ಯೇತತ್ ಪ್ರಾನ್ತರೇ ವಾಕ್ಯಂ ವದತಃ ಕಸ್ಯಚಿದ್ ರವಃ||
Und er ist der, von dem der Prophet Jesaja gesagt hat und gesprochen: “Es ist eine Stimme eines Predigers in der Wüste: Bereitet dem HERRN den Weg und macht richtig seine Steige!”
4 ಏತದ್ವಚನಂ ಯಿಶಯಿಯಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನಾ ಯೋಹನಮುದ್ದಿಶ್ಯ ಭಾಷಿತಮ್| ಯೋಹನೋ ವಸನಂ ಮಹಾಙ್ಗರೋಮಜಂ ತಸ್ಯ ಕಟೌ ಚರ್ಮ್ಮಕಟಿಬನ್ಧನಂ; ಸ ಚ ಶೂಕಕೀಟಾನ್ ಮಧು ಚ ಭುಕ್ತವಾನ್|
Er aber, Johannes, hatte ein Kleid von Kamelhaaren und einen ledernen Gürtel um seine Lenden; seine Speise aber war Heuschrecken und wilder Honig.
5 ತದಾನೀಂ ಯಿರೂಶಾಲಮ್ನಗರನಿವಾಸಿನಃ ಸರ್ವ್ವೇ ಯಿಹೂದಿದೇಶೀಯಾ ಯರ್ದ್ದನ್ತಟಿನ್ಯಾ ಉಭಯತಟಸ್ಥಾಶ್ಚ ಮಾನವಾ ಬಹಿರಾಗತ್ಯ ತಸ್ಯ ಸಮೀಪೇ
Da ging zu ihm hinaus die Stadt Jerusalem und das ganze jüdische Land und alle Länder an dem Jordan
6 ಸ್ವೀಯಂ ಸ್ವೀಯಂ ದುರಿತಮ್ ಅಙ್ಗೀಕೃತ್ಯ ತಸ್ಯಾಂ ಯರ್ದ್ದನಿ ತೇನ ಮಜ್ಜಿತಾ ಬಭೂವುಃ|
und ließen sich taufen von ihm im Jordan und bekannten ihre Sünden.
7 ಅಪರಂ ಬಹೂನ್ ಫಿರೂಶಿನಃ ಸಿದೂಕಿನಶ್ಚ ಮನುಜಾನ್ ಮಂಕ್ತುಂ ಸ್ವಸಮೀಪಮ್ ಆಗಚ್ಛ್ತೋ ವಿಲೋಕ್ಯ ಸ ತಾನ್ ಅಭಿದಧೌ, ರೇ ರೇ ಭುಜಗವಂಶಾ ಆಗಾಮೀನಃ ಕೋಪಾತ್ ಪಲಾಯಿತುಂ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಕಶ್ಚೇತಿತವಾನ್?
Als er nun viele Pharisäer und Sadduzäer sah zu seiner Taufe kommen, sprach er zu ihnen: Ihr Otterngezüchte, wer hat denn euch gewiesen, daß ihr dem künftigen Zorn entrinnen werdet?
8 ಮನಃಪರಾವರ್ತ್ತನಸ್ಯ ಸಮುಚಿತಂ ಫಲಂ ಫಲತ|
Sehet zu, tut rechtschaffene Frucht der Buße!
9 ಕಿನ್ತ್ವಸ್ಮಾಕಂ ತಾತ ಇಬ್ರಾಹೀಮ್ ಅಸ್ತೀತಿ ಸ್ವೇಷು ಮನಃಸು ಚೀನ್ತಯನ್ತೋ ಮಾ ವ್ಯಾಹರತ| ಯತೋ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಅಹಂ ವದಾಮಿ, ಈಶ್ವರ ಏತೇಭ್ಯಃ ಪಾಷಾಣೇಭ್ಯ ಇಬ್ರಾಹೀಮಃ ಸನ್ತಾನಾನ್ ಉತ್ಪಾದಯಿತುಂ ಶಕ್ನೋತಿ|
Denket nur nicht, daß ihr bei euch wollt sagen: Wir haben Abraham zum Vater. Ich sage euch: Gott vermag dem Abraham aus diesen Steinen Kinder zu erwecken.
10 ಅಪರಂ ಪಾದಪಾನಾಂ ಮೂಲೇ ಕುಠಾರ ಇದಾನೀಮಪಿ ಲಗನ್ ಆಸ್ತೇ, ತಸ್ಮಾದ್ ಯಸ್ಮಿನ್ ಪಾದಪೇ ಉತ್ತಮಂ ಫಲಂ ನ ಭವತಿ, ಸ ಕೃತ್ತೋ ಮಧ್ಯೇಽಗ್ನಿಂ ನಿಕ್ಷೇಪ್ಸ್ಯತೇ|
Es ist schon die Axt den Bäumen an die Wurzel gelegt. Darum, welcher Baum nicht gute Frucht bringt, wird abgehauen und ins Feuer geworfen.
11 ಅಪರಮ್ ಅಹಂ ಮನಃಪರಾವರ್ತ್ತನಸೂಚಕೇನ ಮಜ್ಜನೇನ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಮಜ್ಜಯಾಮೀತಿ ಸತ್ಯಂ, ಕಿನ್ತು ಮಮ ಪಶ್ಚಾದ್ ಯ ಆಗಚ್ಛತಿ, ಸ ಮತ್ತೋಪಿ ಮಹಾನ್, ಅಹಂ ತದೀಯೋಪಾನಹೌ ವೋಢುಮಪಿ ನಹಿ ಯೋಗ್ಯೋಸ್ಮಿ, ಸ ಯುಷ್ಮಾನ್ ವಹ್ನಿರೂಪೇ ಪವಿತ್ರ ಆತ್ಮನಿ ಸಂಮಜ್ಜಯಿಷ್ಯತಿ|
Ich taufe euch mit Wasser zur Buße; der aber nach mir kommt, ist stärker denn ich, dem ich nicht genugsam bin, seine Schuhe zu tragen; der wird euch mit dem Heiligen Geist und mit Feuer taufen.
12 ತಸ್ಯ ಕಾರೇ ಸೂರ್ಪ ಆಸ್ತೇ, ಸ ಸ್ವೀಯಶಸ್ಯಾನಿ ಸಮ್ಯಕ್ ಪ್ರಸ್ಫೋಟ್ಯ ನಿಜಾನ್ ಸಕಲಗೋಧೂಮಾನ್ ಸಂಗೃಹ್ಯ ಭಾಣ್ಡಾಗಾರೇ ಸ್ಥಾಪಯಿಷ್ಯತಿ, ಕಿಂನ್ತು ಸರ್ವ್ವಾಣಿ ವುಷಾಣ್ಯನಿರ್ವ್ವಾಣವಹ್ನಿನಾ ದಾಹಯಿಷ್ಯತಿ|
Und er hat seine Wurfschaufel in der Hand: er wird seine Tenne fegen und den Weizen in seine Scheune sammeln; aber die Spreu wird er verbrennen mit ewigem Feuer.
13 ಅನನ್ತರಂ ಯೀಶು ರ್ಯೋಹನಾ ಮಜ್ಜಿತೋ ಭವಿತುಂ ಗಾಲೀಲ್ಪ್ರದೇಶಾದ್ ಯರ್ದ್ದನಿ ತಸ್ಯ ಸಮೀಪಮ್ ಆಜಗಾಮ|
Zu der Zeit kam Jesus aus Galiläa an den Jordan zu Johannes, daß er sich von ihm taufen ließe.
14 ಕಿನ್ತು ಯೋಹನ್ ತಂ ನಿಷಿಧ್ಯ ಬಭಾಷೇ, ತ್ವಂ ಕಿಂ ಮಮ ಸಮೀಪಮ್ ಆಗಚ್ಛಸಿ? ವರಂ ತ್ವಯಾ ಮಜ್ಜನಂ ಮಮ ಪ್ರಯೋಜನಮ್ ಆಸ್ತೇ|
Aber Johannes wehrte ihm und sprach: Ich bedarf wohl, daß ich von dir getauft werde, und du kommst zu mir?
15 ತದಾನೀಂ ಯೀಶುಃ ಪ್ರತ್ಯವೋಚತ್; ಈದಾನೀಮ್ ಅನುಮನ್ಯಸ್ವ, ಯತ ಇತ್ಥಂ ಸರ್ವ್ವಧರ್ಮ್ಮಸಾಧನಮ್ ಅಸ್ಮಾಕಂ ಕರ್ತ್ತವ್ಯಂ, ತತಃ ಸೋಽನ್ವಮನ್ಯತ|
Jesus aber antwortete und sprach zu ihm: Laß es jetzt also sein! also gebührt es uns, alle Gerechtigkeit zu erfüllen. Da ließ er's ihm zu.
16 ಅನನ್ತರಂ ಯೀಶುರಮ್ಮಸಿ ಮಜ್ಜಿತುಃ ಸನ್ ತತ್ಕ್ಷಣಾತ್ ತೋಯಮಧ್ಯಾದ್ ಉತ್ಥಾಯ ಜಗಾಮ, ತದಾ ಜೀಮೂತದ್ವಾರೇ ಮುಕ್ತೇ ಜಾತೇ, ಸ ಈಶ್ವರಸ್ಯಾತ್ಮಾನಂ ಕಪೋತವದ್ ಅವರುಹ್ಯ ಸ್ವೋಪರ್ಯ್ಯಾಗಚ್ಛನ್ತಂ ವೀಕ್ಷಾಞ್ಚಕ್ರೇ|
Und da Jesus getauft war, stieg er alsbald herauf aus dem Wasser; und siehe, da tat sich der Himmel auf Über ihm. Und er sah den Geist Gottes gleich als eine Taube herabfahren und über ihn kommen.
17 ಅಪರಮ್ ಏಷ ಮಮ ಪ್ರಿಯಃ ಪುತ್ರ ಏತಸ್ಮಿನ್ನೇವ ಮಮ ಮಹಾಸನ್ತೋಷ ಏತಾದೃಶೀ ವ್ಯೋಮಜಾ ವಾಗ್ ಬಭೂವ|
Und siehe, eine Stimme vom Himmel herab sprach: Dies ist mein lieber Sohn, an welchem ich Wohlgefallen habe.
