ಮಥಿಃ 27
1 ಪ್ರಭಾತೇ ಜಾತೇ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕಲೋಕಪ್ರಾಚೀನಾ ಯೀಶುಂ ಹನ್ತುಂ ತತ್ಪ್ರತಿಕೂಲಂ ಮನ್ತ್ರಯಿತ್ವಾ
Llegada la madrugada, todos los jefes de los sacerdotes y los ancianos del pueblo tuvieron una deliberación contra Jesús para hacerlo morir.
2 ತಂ ಬದ್ವ್ವಾ ನೀತ್ವಾ ಪನ್ತೀಯಪೀಲಾತಾಖ್ಯಾಧಿಪೇ ಸಮರ್ಪಯಾಮಾಸುಃ|
Y habiéndolo atado, lo llevaron y entregaron a Pilato, el gobernador.
3 ತತೋ ಯೀಶೋಃ ಪರಕರೇವ್ವರ್ಪಯಿತಾ ಯಿಹೂದಾಸ್ತತ್ಪ್ರಾಣಾದಣ್ಡಾಜ್ಞಾಂ ವಿದಿತ್ವಾ ಸನ್ತಪ್ತಮನಾಃ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕಲೋಕಪ್ರಾಚೀನಾನಾಂ ಸಮಕ್ಷಂ ತಾಸ್ತ್ರೀಂಶನ್ಮುದ್ರಾಃ ಪ್ರತಿದಾಯಾವಾದೀತ್,
Entonces viendo Judas, el que lo entregó, que había sido condenado, fue acosado por el remordimiento, y devolvió las treinta monedas de plata a los sumos sacerdotes y a los ancianos,
4 ಏತನ್ನಿರಾಗೋನರಪ್ರಾಣಪರಕರಾರ್ಪಣಾತ್ ಕಲುಷಂ ಕೃತವಾನಹಂ| ತದಾ ತ ಉದಿತವನ್ತಃ, ತೇನಾಸ್ಮಾಕಂ ಕಿಂ? ತ್ವಯಾ ತದ್ ಬುಧ್ಯತಾಮ್|
diciendo: “Pequé, entregando sangre inocente”. Pero ellos dijeron: “A nosotros ¿qué nos importa? tú verás”.
5 ತತೋ ಯಿಹೂದಾ ಮನ್ದಿರಮಧ್ಯೇ ತಾ ಮುದ್ರಾ ನಿಕ್ಷಿಪ್ಯ ಪ್ರಸ್ಥಿತವಾನ್ ಇತ್ವಾ ಚ ಸ್ವಯಮಾತ್ಮಾನಮುದ್ಬಬನ್ಧ|
Entonces, él arrojó las monedas en el Templo, se retiró y fue a ahorcarse.
6 ಪಶ್ಚಾತ್ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕಾಸ್ತಾ ಮುದ್ರಾ ಆದಾಯ ಕಥಿತವನ್ತಃ, ಏತಾ ಮುದ್ರಾಃ ಶೋಣಿತಮೂಲ್ಯಂ ತಸ್ಮಾದ್ ಭಾಣ್ಡಾಗಾರೇ ನ ನಿಧಾತವ್ಯಾಃ|
Mas los sumos sacerdotes, habiendo recogido las monedas, dijeron: “No nos es lícito echarlas en el tesoro de las ofrendas, porque es precio de sangre”.
7 ಅನನ್ತರಂ ತೇ ಮನ್ತ್ರಯಿತ್ವಾ ವಿದೇಶಿನಾಂ ಶ್ಮಶಾನಸ್ಥಾನಾಯ ತಾಭಿಃ ಕುಲಾಲಸ್ಯ ಕ್ಷೇತ್ರಮಕ್ರೀಣನ್|
Y después de deliberar, compraron con ellas el campo del Alfarero para sepultura de los extranjeros.
8 ಅತೋಽದ್ಯಾಪಿ ತತ್ಸ್ಥಾನಂ ರಕ್ತಕ್ಷೇತ್ರಂ ವದನ್ತಿ|
Por lo cual ese campo fue llamado Campo de Sangre, hasta el día de hoy.
9 ಇತ್ಥಂ ಸತಿ ಇಸ್ರಾಯೇಲೀಯಸನ್ತಾನೈ ರ್ಯಸ್ಯ ಮೂಲ್ಯಂ ನಿರುಪಿತಂ, ತಸ್ಯ ತ್ರಿಂಶನ್ಮುದ್ರಾಮಾನಂ ಮೂಲ್ಯಂ
Entonces, se cumplió lo que había dicho el profeta Jeremías: “Y tomaron las treinta monedas de plata, el precio del que fue tasado, al que pusieron precio los hijos de Israel,
10 ಮಾಂ ಪ್ರತಿ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ಯಾದೇಶಾತ್ ತೇಭ್ಯ ಆದೀಯತ, ತೇನ ಚ ಕುಲಾಲಸ್ಯ ಕ್ಷೇತ್ರಂ ಕ್ರೀತಮಿತಿ ಯದ್ವಚನಂ ಯಿರಿಮಿಯಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನಾ ಪ್ರೋಕ್ತಂ ತತ್ ತದಾಸಿಧ್ಯತ್|
y las dieron por el Campo del Alfarero, según me ordenó el Señor”.
11 ಅನನ್ತರಂ ಯೀಶೌ ತದಧಿಪತೇಃ ಸಮ್ಮುಖ ಉಪತಿಷ್ಠತಿ ಸ ತಂ ಪಪ್ರಚ್ಛ, ತ್ವಂ ಕಿಂ ಯಿಹೂದೀಯಾನಾಂ ರಾಜಾ? ತದಾ ಯೀಶುಸ್ತಮವದತ್, ತ್ವಂ ಸತ್ಯಮುಕ್ತವಾನ್|
Entretanto, Jesús compareció delante del gobernador, y el gobernador le hizo esta pregunta: “¿Eres Tú el rey de los judíos?” Jesús le respondió: “Tú lo dices”.
12 ಕಿನ್ತು ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕಪ್ರಾಚೀನೈರಭಿಯುಕ್ತೇನ ತೇನ ಕಿಮಪಿ ನ ಪ್ರತ್ಯವಾದಿ|
Y mientras los sumos sacerdotes y los ancianos lo acusaban, nada respondió.
13 ತತಃ ಪೀಲಾತೇನ ಸ ಉದಿತಃ, ಇಮೇ ತ್ವತ್ಪ್ರತಿಕೂಲತಃ ಕತಿ ಕತಿ ಸಾಕ್ಷ್ಯಂ ದದತಿ, ತತ್ ತ್ವಂ ನ ಶೃಣೋಷಿ?
Entonces, Pilato le dijo: “¿No oyes todo esto que ellos alegan contra Ti?”
14 ತಥಾಪಿ ಸ ತೇಷಾಮೇಕಸ್ಯಾಪಿ ವಚಸ ಉತ್ತರಂ ನೋದಿತವಾನ್; ತೇನ ಸೋಽಧಿಪತಿ ರ್ಮಹಾಚಿತ್ರಂ ವಿದಾಮಾಸ|
Pero Él no respondió ni una palabra sobre nada, de suerte que el gobernador estaba muy sorprendido.
15 ಅನ್ಯಚ್ಚ ತನ್ಮಹಕಾಲೇಽಧಿಪತೇರೇತಾದೃಶೀ ರಾತಿರಾಸೀತ್, ಪ್ರಜಾ ಯಂ ಕಞ್ಚನ ಬನ್ಧಿನಂ ಯಾಚನ್ತೇ, ತಮೇವ ಸ ಮೋಚಯತೀತಿ|
Ahora bien, con ocasión de la fiesta, el gobernador acostumbraba conceder al pueblo la libertad de un preso, el que ellos quisieran.
16 ತದಾನೀಂ ಬರಬ್ಬಾನಾಮಾ ಕಶ್ಚಿತ್ ಖ್ಯಾತಬನ್ಧ್ಯಾಸೀತ್|
Tenían a la sazón, un preso famoso, llamado Barrabás.
17 ತತಃ ಪೀಲಾತಸ್ತತ್ರ ಮಿಲಿತಾನ್ ಲೋಕಾನ್ ಅಪೃಚ್ಛತ್, ಏಷ ಬರಬ್ಬಾ ಬನ್ಧೀ ಖ್ರೀಷ್ಟವಿಖ್ಯಾತೋ ಯೀಶುಶ್ಚೈತಯೋಃ ಕಂ ಮೋಚಯಿಷ್ಯಾಮಿ? ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಕಿಮೀಪ್ಸಿತಂ?
Estando, pues, reunido el pueblo, Pilato les dijo: “¿A cuál queréis que os suelte, a Barrabás o a Jesús, el que se dice Cristo?”,
18 ತೈರೀರ್ಷ್ಯಯಾ ಸ ಸಮರ್ಪಿತ ಇತಿ ಸ ಜ್ಞಾತವಾನ್|
porque sabía que lo habían entregado por envidia.
19 ಅಪರಂ ವಿಚಾರಾಸನೋಪವೇಶನಕಾಲೇ ಪೀಲಾತಸ್ಯ ಪತ್ನೀ ಭೃತ್ಯಂ ಪ್ರಹಿತ್ಯ ತಸ್ಮೈ ಕಥಯಾಮಾಸ, ತಂ ಧಾರ್ಮ್ಮಿಕಮನುಜಂ ಪ್ರತಿ ತ್ವಯಾ ಕಿಮಪಿ ನ ಕರ್ತ್ತವ್ಯಂ; ಯಸ್ಮಾತ್ ತತ್ಕೃತೇಽದ್ಯಾಹಂ ಸ್ವಪ್ನೇ ಪ್ರಭೂತಕಷ್ಟಮಲಭೇ|
Mas mientras él estaba sentado en el tribunal, su mujer le mandó decir: “No tengas nada que ver con ese justo, porque yo he sufrido mucho hoy, en sueños, por Él”.
20 ಅನನ್ತರಂ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕಪ್ರಾಚೀನಾ ಬರಬ್ಬಾಂ ಯಾಚಿತ್ವಾದಾತುಂ ಯೀಶುಞ್ಚ ಹನ್ತುಂ ಸಕಲಲೋಕಾನ್ ಪ್ರಾವರ್ತ್ತಯನ್|
Pero los sumos sacerdotes y los ancianos persuadieron a la turba que pidiese a Barrabás, y exigiese la muerte de Jesús.
21 ತತೋಽಧಿಪತಿಸ್ತಾನ್ ಪೃಷ್ಟವಾನ್, ಏತಯೋಃ ಕಮಹಂ ಮೋಚಯಿಷ್ಯಾಮಿ? ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಕೇಚ್ಛಾ? ತೇ ಪ್ರೋಚು ರ್ಬರಬ್ಬಾಂ|
Respondiendo el gobernador les dijo: “¿A cuál de los dos queréis que os suelte?” Ellos dijeron: “A Barrabás”.
22 ತದಾ ಪೀಲಾತಃ ಪಪ್ರಚ್ಛ, ತರ್ಹಿ ಯಂ ಖ್ರೀಷ್ಟಂ ವದನ್ತಿ, ತಂ ಯೀಶುಂ ಕಿಂ ಕರಿಷ್ಯಾಮಿ? ಸರ್ವ್ವೇ ಕಥಯಾಮಾಸುಃ, ಸ ಕ್ರುಶೇನ ವಿಧ್ಯತಾಂ|
Díjoles Pilato: “¿Qué haré entonces con Jesús, el que se dice Cristo?” Todos respondieron: “¡Sea crucificado!”
23 ತತೋಽಧಿಪತಿರವಾದೀತ್, ಕುತಃ? ಕಿಂ ತೇನಾಪರಾದ್ಧಂ? ಕಿನ್ತು ತೇ ಪುನರುಚೈ ರ್ಜಗದುಃ, ಸ ಕ್ರುಶೇನ ವಿಧ್ಯತಾಂ|
Y cuando él preguntó: “Pues ¿qué mal ha hecho?”, gritaron todavía más fuerte, diciendo: “¡Sea crucificado!”
24 ತದಾ ನಿಜವಾಕ್ಯಮಗ್ರಾಹ್ಯಮಭೂತ್, ಕಲಹಶ್ಚಾಪ್ಯಭೂತ್, ಪೀಲಾತ ಇತಿ ವಿಲೋಕ್ಯ ಲೋಕಾನಾಂ ಸಮಕ್ಷಂ ತೋಯಮಾದಾಯ ಕರೌ ಪ್ರಕ್ಷಾಲ್ಯಾವೋಚತ್, ಏತಸ್ಯ ಧಾರ್ಮ್ಮಿಕಮನುಷ್ಯಸ್ಯ ಶೋಣಿತಪಾತೇ ನಿರ್ದೋಷೋಽಹಂ, ಯುಷ್ಮಾಭಿರೇವ ತದ್ ಬುಧ್ಯತಾಂ|
Viendo Pilato, que nada adelantaba, sino que al contrario crecía el clamor, tomó agua y se lavó las manos delante del pueblo diciendo: “Yo soy inocente de la sangre de este justo. Vosotros veréis”.
25 ತದಾ ಸರ್ವ್ವಾಃ ಪ್ರಜಾಃ ಪ್ರತ್ಯವೋಚನ್, ತಸ್ಯ ಶೋಣಿತಪಾತಾಪರಾಧೋಽಸ್ಮಾಕಮ್ ಅಸ್ಮತ್ಸನ್ತಾನಾನಾಞ್ಚೋಪರಿ ಭವತು|
Y respondió todo el pueblo diciendo: “¡La sangre de Él, sobre nosotros y sobre nuestros hijos!”
26 ತತಃ ಸ ತೇಷಾಂ ಸಮೀಪೇ ಬರಬ್ಬಾಂ ಮೋಚಯಾಮಾಸ ಯೀಶುನ್ತು ಕಷಾಭಿರಾಹತ್ಯ ಕ್ರುಶೇನ ವೇಧಿತುಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಾಸ|
Entonces, les soltó a Barrabás; y a Jesús, después de haberlo hecho azotar, lo entregó para que fuese crucificado.
27 ಅನನ್ತರಮ್ ಅಧಿಪತೇಃ ಸೇನಾ ಅಧಿಪತೇ ರ್ಗೃಹಂ ಯೀಶುಮಾನೀಯ ತಸ್ಯ ಸಮೀಪೇ ಸೇನಾಸಮೂಹಂ ಸಂಜಗೃಹುಃ|
Entonces, los soldados del gobernador llevaron a Jesús al pretorio, y reunieron alrededor de Él toda la guardia.
28 ತತಸ್ತೇ ತಸ್ಯ ವಸನಂ ಮೋಚಯಿತ್ವಾ ಕೃಷ್ಣಲೋಹಿತವರ್ಣವಸನಂ ಪರಿಧಾಪಯಾಮಾಸುಃ
Lo despojaron de los vestidos y lo revistieron con un manto de púrpura.
29 ಕಣ್ಟಕಾನಾಂ ಮುಕುಟಂ ನಿರ್ಮ್ಮಾಯ ತಚ್ಛಿರಸಿ ದದುಃ, ತಸ್ಯ ದಕ್ಷಿಣಕರೇ ವೇತ್ರಮೇಕಂ ದತ್ತ್ವಾ ತಸ್ಯ ಸಮ್ಮುಖೇ ಜಾನೂನಿ ಪಾತಯಿತ್ವಾ, ಹೇ ಯಿಹೂದೀಯಾನಾಂ ರಾಜನ್, ತುಭ್ಯಂ ನಮ ಇತ್ಯುಕ್ತ್ವಾ ತಂ ತಿರಶ್ಚಕ್ರುಃ,
Trenzaron también una corona de espinas y se la pusieron sobre la cabeza, y una caña en su derecha; y doblando la rodilla delante de Él, lo escarnecían, diciendo: “¡Salve, rey de los judíos!”;
30 ತತಸ್ತಸ್ಯ ಗಾತ್ರೇ ನಿಷ್ಠೀವಂ ದತ್ವಾ ತೇನ ವೇತ್ರೇಣ ಶಿರ ಆಜಘ್ನುಃ|
y escupiendo sobre Él, tomaban la caña y lo golpeaban en la cabeza.
31 ಇತ್ಥಂ ತಂ ತಿರಸ್ಕೃತ್ಯ ತದ್ ವಸನಂ ಮೋಚಯಿತ್ವಾ ಪುನರ್ನಿಜವಸನಂ ಪರಿಧಾಪಯಾಞ್ಚಕ್ರುಃ, ತಂ ಕ್ರುಶೇನ ವೇಧಿತುಂ ನೀತವನ್ತಃ|
Después de haberse burlado de Él, le quitaron el manto, le pusieron sus vestidos, y se lo llevaron para crucificarlo.
32 ಪಶ್ಚಾತ್ತೇ ಬಹಿರ್ಭೂಯ ಕುರೀಣೀಯಂ ಶಿಮೋನ್ನಾಮಕಮೇಕಂ ವಿಲೋಕ್ಯ ಕ್ರುಶಂ ವೋಢುಂ ತಮಾದದಿರೇ|
Al salir, encontraron a un hombre de Cirene, de nombre Simón; a este lo requisaron para que llevara la cruz de Él.
33 ಅನನ್ತರಂ ಗುಲ್ಗಲ್ತಾಮ್ ಅರ್ಥಾತ್ ಶಿರಸ್ಕಪಾಲನಾಮಕಸ್ಥಾನಮು ಪಸ್ಥಾಯ ತೇ ಯೀಶವೇ ಪಿತ್ತಮಿಶ್ರಿತಾಮ್ಲರಸಂ ಪಾತುಂ ದದುಃ,
Y llegados a un lugar llamado Gólgota, esto es, “del Cráneo”,
34 ಕಿನ್ತು ಸ ತಮಾಸ್ವಾದ್ಯ ನ ಪಪೌ|
le dieron a beber vino mezclado con hiel; y gustándolo, no quiso beberlo.
35 ತದಾನೀಂ ತೇ ತಂ ಕ್ರುಶೇನ ಸಂವಿಧ್ಯ ತಸ್ಯ ವಸನಾನಿ ಗುಟಿಕಾಪಾತೇನ ವಿಭಜ್ಯ ಜಗೃಹುಃ, ತಸ್ಮಾತ್, ವಿಭಜನ್ತೇಽಧರೀಯಂ ಮೇ ತೇ ಮನುಷ್ಯಾಃ ಪರಸ್ಪರಂ| ಮದುತ್ತರೀಯವಸ್ತ್ರಾರ್ಥಂ ಗುಟಿಕಾಂ ಪಾತಯನ್ತಿ ಚ|| ಯದೇತದ್ವಚನಂ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿಭಿರುಕ್ತಮಾಸೀತ್, ತದಾ ತದ್ ಅಸಿಧ್ಯತ್,
Los que lo crucificaron se repartieron sus vestidos, echando suertes.
36 ಪಶ್ಚಾತ್ ತೇ ತತ್ರೋಪವಿಶ್ಯ ತದ್ರಕ್ಷಣಕರ್ವ್ವಣಿ ನಿಯುಕ್ತಾಸ್ತಸ್ಥುಃ|
Y se sentaron allí para custodiarlo.
37 ಅಪರಮ್ ಏಷ ಯಿಹೂದೀಯಾನಾಂ ರಾಜಾ ಯೀಶುರಿತ್ಯಪವಾದಲಿಪಿಪತ್ರಂ ತಚ್ಛಿರಸ ಊರ್ದ್ವ್ವೇ ಯೋಜಯಾಮಾಸುಃ|
Sobre su cabeza pusieron, por escrito, la causa de su condenación: “Este es Jesús el rey de los judíos”.
38 ತತಸ್ತಸ್ಯ ವಾಮೇ ದಕ್ಷಿಣೇ ಚ ದ್ವೌ ಚೈರೌ ತೇನ ಸಾಕಂ ಕ್ರುಶೇನ ವಿವಿಧುಃ|
Al mismo tiempo crucificaron con Él a dos ladrones, uno a la derecha, otro a la izquierda.
39 ತದಾ ಪಾನ್ಥಾ ನಿಜಶಿರೋ ಲಾಡಯಿತ್ವಾ ತಂ ನಿನ್ದನ್ತೋ ಜಗದುಃ,
Y los transeúntes lo insultaban meneando la cabeza y diciendo:
40 ಹೇ ಈಶ್ವರಮನ್ದಿರಭಞ್ಜಕ ದಿನತ್ರಯೇ ತನ್ನಿರ್ಮ್ಮಾತಃ ಸ್ವಂ ರಕ್ಷ, ಚೇತ್ತ್ವಮೀಶ್ವರಸುತಸ್ತರ್ಹಿ ಕ್ರುಶಾದವರೋಹ|
“Tú que derribas el Templo, y en tres días lo reedificas, ¡sálvate a Ti mismo! Si eres el Hijo de Dios, ¡bájate de la cruz!”
41 ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕಾಧ್ಯಾಪಕಪ್ರಾಚೀನಾಶ್ಚ ತಥಾ ತಿರಸ್ಕೃತ್ಯ ಜಗದುಃ,
De igual modo los sacerdotes se burlaban de Él junto con los escribas y los ancianos, diciendo:
42 ಸೋಽನ್ಯಜನಾನಾವತ್, ಕಿನ್ತು ಸ್ವಮವಿತುಂ ನ ಶಕ್ನೋತಿ| ಯದೀಸ್ರಾಯೇಲೋ ರಾಜಾ ಭವೇತ್, ತರ್ಹೀದಾನೀಮೇವ ಕ್ರುಶಾದವರೋಹತು, ತೇನ ತಂ ವಯಂ ಪ್ರತ್ಯೇಷ್ಯಾಮಃ|
“A otros salvó, a sí mismo no puede salvarse. Rey de Israel es: baje ahora de la cruz, y creeremos en Él.
43 ಸ ಈಶ್ವರೇ ಪ್ರತ್ಯಾಶಾಮಕರೋತ್, ಯದೀಶ್ವರಸ್ತಸ್ಮಿನ್ ಸನ್ತುಷ್ಟಸ್ತರ್ಹೀದಾನೀಮೇವ ತಮವೇತ್, ಯತಃ ಸ ಉಕ್ತವಾನ್ ಅಹಮೀಶ್ವರಸುತಃ|
Puso su confianza en Dios, que Él lo salve ahora, si lo ama, pues ha dicho: “De Dios soy Hijo”.
44 ಯೌ ಸ್ತೇನೌ ಸಾಕಂ ತೇನ ಕ್ರುಶೇನ ವಿದ್ಧೌ ತೌ ತದ್ವದೇವ ತಂ ನಿನಿನ್ದತುಃ|
También los ladrones, crucificados con Él, le decían las mismas injurias.
45 ತದಾ ದ್ವಿತೀಯಯಾಮಾತ್ ತೃತೀಯಯಾಮಂ ಯಾವತ್ ಸರ್ವ್ವದೇಶೇ ತಮಿರಂ ಬಭೂವ,
Desde la hora sexta, hubo tinieblas sobre toda la tierra hasta la hora nona.
46 ತೃತೀಯಯಾಮೇ "ಏಲೀ ಏಲೀ ಲಾಮಾ ಶಿವಕ್ತನೀ", ಅರ್ಥಾತ್ ಮದೀಶ್ವರ ಮದೀಶ್ವರ ಕುತೋ ಮಾಮತ್ಯಾಕ್ಷೀಃ? ಯೀಶುರುಚ್ಚೈರಿತಿ ಜಗಾದ|
Y alrededor de la hora nona, Jesús clamó a gran voz, diciendo: “¡Elí, Elí, ¿lama sabactani?”, esto es: “¡Dios mío, Dios mío! ¿por qué me has abandonado?”.
47 ತದಾ ತತ್ರ ಸ್ಥಿತಾಃ ಕೇಚಿತ್ ತತ್ ಶ್ರುತ್ವಾ ಬಭಾಷಿರೇ, ಅಯಮ್ ಏಲಿಯಮಾಹೂಯತಿ|
Al oír esto, algunos de los que estaban allí dijeron: “A Elías llama este”.
48 ತೇಷಾಂ ಮಧ್ಯಾದ್ ಏಕಃ ಶೀಘ್ರಂ ಗತ್ವಾ ಸ್ಪಞ್ಜಂ ಗೃಹೀತ್ವಾ ತತ್ರಾಮ್ಲರಸಂ ದತ್ತ್ವಾ ನಲೇನ ಪಾತುಂ ತಸ್ಮೈ ದದೌ|
Y en seguida uno de ellos corrió a tomar una esponja, que empapó en vinagre, y atándola a una caña, le presentó de beber.
49 ಇತರೇಽಕಥಯನ್ ತಿಷ್ಠತ, ತಂ ರಕ್ಷಿತುಮ್ ಏಲಿಯ ಆಯಾತಿ ನವೇತಿ ಪಶ್ಯಾಮಃ|
Los otros decían: “Déjanos ver si es que viene Elías a salvarlo”.
50 ಯೀಶುಃ ಪುನರುಚೈರಾಹೂಯ ಪ್ರಾಣಾನ್ ಜಹೌ|
Mas Jesús, clamando de nuevo, con gran voz, exhaló el espíritu.
51 ತತೋ ಮನ್ದಿರಸ್ಯ ವಿಚ್ಛೇದವಸನಮ್ ಊರ್ದ್ವ್ವಾದಧೋ ಯಾವತ್ ಛಿದ್ಯಮಾನಂ ದ್ವಿಧಾಭವತ್,
Y he ahí que el velo del templo se rasgó en dos, de arriba abajo; tembló la tierra, se agrietaron las rocas,
52 ಭೂಮಿಶ್ಚಕಮ್ಪೇ ಭೂಧರೋವ್ಯದೀರ್ಯ್ಯತ ಚ| ಶ್ಮಶಾನೇ ಮುಕ್ತೇ ಭೂರಿಪುಣ್ಯವತಾಂ ಸುಪ್ತದೇಹಾ ಉದತಿಷ್ಠನ್,
se abrieron los sepulcros y los cuerpos de muchos santos difuntos resucitaron.
53 ಶ್ಮಶಾನಾದ್ ವಹಿರ್ಭೂಯ ತದುತ್ಥಾನಾತ್ ಪರಂ ಪುಣ್ಯಪುರಂ ಗತ್ವಾ ಬಹುಜನಾನ್ ದರ್ಶಯಾಮಾಸುಃ|
Y, saliendo del sepulcro después de la resurrección de Él, entraron en la Ciudad Santa, y se aparecieron a muchos.
54 ಯೀಶುರಕ್ಷಣಾಯ ನಿಯುಕ್ತಃ ಶತಸೇನಾಪತಿಸ್ತತ್ಸಙ್ಗಿನಶ್ಚ ತಾದೃಶೀಂ ಭೂಕಮ್ಪಾದಿಘಟನಾಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಭೀತಾ ಅವದನ್, ಏಷ ಈಶ್ವರಪುತ್ರೋ ಭವತಿ|
Entretanto, el centurión y sus compañeros que guardaban a Jesús, viendo el terremoto y lo que había acontecido, se llenaron de espanto y dijeron: “Verdaderamente, Hijo de Dios era este”.
55 ಯಾ ಬಹುಯೋಷಿತೋ ಯೀಶುಂ ಸೇವಮಾನಾ ಗಾಲೀಲಸ್ತತ್ಪಶ್ಚಾದಾಗತಾಸ್ತಾಸಾಂ ಮಧ್ಯೇ
Había también allí muchas mujeres que miraban de lejos; las cuales habían seguido a Jesús desde Galilea, sirviéndole.
56 ಮಗ್ದಲೀನೀ ಮರಿಯಮ್ ಯಾಕೂಬ್ಯೋಶ್ಯೋ ರ್ಮಾತಾ ಯಾ ಮರಿಯಮ್ ಸಿಬದಿಯಪುತ್ರಯೋ ರ್ಮಾತಾ ಚ ಯೋಷಿತ ಏತಾ ದೂರೇ ತಿಷ್ಠನ್ತ್ಯೋ ದದೃಶುಃ|
Entre ellas se hallaban María la Magdalena, María la madre de Santiago y de José, y la madre de los hijos de Zebedeo.
57 ಸನ್ಧ್ಯಾಯಾಂ ಸತ್ಯಮ್ ಅರಿಮಥಿಯಾನಗರಸ್ಯ ಯೂಷಫ್ನಾಮಾ ಧನೀ ಮನುಜೋ ಯೀಶೋಃ ಶಿಷ್ಯತ್ವಾತ್
Llegada la tarde, vino un hombre rico de Arimatea, llamado José, el cual también era discípulo de Jesús.
58 ಪೀಲಾತಸ್ಯ ಸಮೀಪಂ ಗತ್ವಾ ಯೀಶೋಃ ಕಾಯಂ ಯಯಾಚೇ, ತೇನ ಪೀಲಾತಃ ಕಾಯಂ ದಾತುಮ್ ಆದಿದೇಶ|
Se presentó delante de Pilato y pidió el cuerpo de Jesús. Entonces Pilato mandó que se le entregase.
59 ಯೂಷಫ್ ತತ್ಕಾಯಂ ನೀತ್ವಾ ಶುಚಿವಸ್ತ್ರೇಣಾಚ್ಛಾದ್ಯ
José tomó, pues, el cuerpo, lo envolvió en una sábana limpia,
60 ಸ್ವಾರ್ಥಂ ಶೈಲೇ ಯತ್ ಶ್ಮಶಾನಂ ಚಖಾನ, ತನ್ಮಧ್ಯೇ ತತ್ಕಾಯಂ ನಿಧಾಯ ತಸ್ಯ ದ್ವಾರಿ ವೃಹತ್ಪಾಷಾಣಂ ದದೌ|
y lo puso en el sepulcro suyo, nuevo, que había hecho tallar en la roca. Después rodó una gran piedra sobre la entrada del sepulcro, y se fue.
61 ಕಿನ್ತು ಮಗ್ದಲೀನೀ ಮರಿಯಮ್ ಅನ್ಯಮರಿಯಮ್ ಏತೇ ಸ್ತ್ರಿಯೌ ತತ್ರ ಶ್ಮಶಾನಸಮ್ಮುಖ ಉಪವಿವಿಶತುಃ|
Estaban allí María la Magdalena y la otra María, sentadas frente al sepulcro.
62 ತದನನ್ತರಂ ನಿಸ್ತಾರೋತ್ಸವಸ್ಯಾಯೋಜನದಿನಾತ್ ಪರೇಽಹನಿ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕಾಃ ಫಿರೂಶಿನಶ್ಚ ಮಿಲಿತ್ವಾ ಪೀಲಾತಮುಪಾಗತ್ಯಾಕಥಯನ್,
Al otro día, el siguiente de la Preparación, los sumos sacerdotes y los fariseos se reunieron y fueron a Pilato,
63 ಹೇ ಮಹೇಚ್ಛ ಸ ಪ್ರತಾರಕೋ ಜೀವನ ಅಕಥಯತ್, ದಿನತ್ರಯಾತ್ ಪರಂ ಶ್ಮಶಾನಾದುತ್ಥಾಸ್ಯಾಮಿ ತದ್ವಾಕ್ಯಂ ಸ್ಮರಾಮೋ ವಯಂ;
a decirle: “Señor, recordamos que aquel impostor dijo cuando vivía: “A los tres días resucitaré”.
64 ತಸ್ಮಾತ್ ತೃತೀಯದಿನಂ ಯಾವತ್ ತತ್ ಶ್ಮಶಾನಂ ರಕ್ಷಿತುಮಾದಿಶತು, ನೋಚೇತ್ ತಚ್ಛಿಷ್ಯಾ ಯಾಮಿನ್ಯಾಮಾಗತ್ಯ ತಂ ಹೃತ್ವಾ ಲೋಕಾನ್ ವದಿಷ್ಯನ್ತಿ, ಸ ಶ್ಮಶಾನಾದುದತಿಷ್ಠತ್, ತಥಾ ಸತಿ ಪ್ರಥಮಭ್ರಾನ್ತೇಃ ಶೇಷೀಯಭ್ರಾನ್ತಿ ರ್ಮಹತೀ ಭವಿಷ್ಯತಿ|
Manda, pues, que el sepulcro sea guardado hasta el tercer día, no sea que sus discípulos vengan a robarlo y digan al pueblo: “Ha resucitado de entre los muertos”, y la última impostura sea peor que la primera”.
65 ತದಾ ಪೀಲಾತ ಅವಾದೀತ್, ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸಮೀಪೇ ರಕ್ಷಿಗಣ ಆಸ್ತೇ, ಯೂಯಂ ಗತ್ವಾ ಯಥಾ ಸಾಧ್ಯಂ ರಕ್ಷಯತ|
Pilato les dijo: “Tenéis guardia. Id, guardadlo como sabéis”.
66 ತತಸ್ತೇ ಗತ್ವಾ ತದ್ದೂರಪಾಷಾಣಂ ಮುದ್ರಾಙ್ಕಿತಂ ಕೃತ್ವಾ ರಕ್ಷಿಗಣಂ ನಿಯೋಜ್ಯ ಶ್ಮಶಾನಂ ರಕ್ಷಯಾಮಾಸುಃ|
Ellos, pues, se fueron y aseguraron el sepulcro con la guardia, después de haber sellado la piedra.
