< ಮಥಿಃ 14 >

1 ತದಾನೀಂ ರಾಜಾ ಹೇರೋದ್ ಯೀಶೋ ರ್ಯಶಃ ಶ್ರುತ್ವಾ ನಿಜದಾಸೇಯಾನ್ ಜಗಾದ್,
उस बखत चौथाई देश के गलील परदेस के राजा हेरोदेस नै यीशु का जिक्र सुण्या,
2 ಏಷ ಮಜ್ಜಯಿತಾ ಯೋಹನ್, ಪ್ರಮಿತೇಭಯಸ್ತಸ್ಯೋತ್ಥಾನಾತ್ ತೇನೇತ್ಥಮದ್ಭುತಂ ಕರ್ಮ್ಮ ಪ್ರಕಾಶ್ಯತೇ|
अर उसनै अपणे नौकरां तै कह्या, “यो यूहन्ना बपतिस्मा देण आळा सै! वो मरे होया म्ह तै जिन्दा उठ्या सै, इस्से करकै उसतै ये सामर्थ के काम दिक्खै सै।”
3 ಪುರಾ ಹೇರೋದ್ ನಿಜಭ್ರಾತು: ಫಿಲಿಪೋ ಜಾಯಾಯಾ ಹೇರೋದೀಯಾಯಾ ಅನುರೋಧಾದ್ ಯೋಹನಂ ಧಾರಯಿತ್ವಾ ಬದ್ಧಾ ಕಾರಾಯಾಂ ಸ್ಥಾಪಿತವಾನ್|
यूहन्ना ताहीं पकड़कै बाँधया अर जेळ म्ह गेर दिया था। क्यूँके हेरोदेस नै अपणे भाई फिलिप्पुस के जिन्दा रहन्दे उसकी घरआळी हेरोदियास ताहीं अपणे धोरै राखली थी,
4 ಯತೋ ಯೋಹನ್ ಉಕ್ತವಾನ್, ಏತ್ಸಯಾಃ ಸಂಗ್ರಹೋ ಭವತೋ ನೋಚಿತಃ|
क्यूँके यूहन्ना नै उसतै कह्या था के इस ताहीं राखणा मूसा के नियम-कायदा कै मुताबिक तेरे खात्तर ठीक कोनी।
5 ತಸ್ಮಾತ್ ನೃಪತಿಸ್ತಂ ಹನ್ತುಮಿಚ್ಛನ್ನಪಿ ಲೋಕೇಭ್ಯೋ ವಿಭಯಾಞ್ಚಕಾರ; ಯತಃ ಸರ್ವ್ವೇ ಯೋಹನಂ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನಂ ಮೇನಿರೇ|
ज्यांतै वो उसनै मारणा चाहवै था, पर माणसां तै डरै था क्यूँके वे यूहन्ना नै नबी मान्नै थे।
6 ಕಿನ್ತು ಹೇರೋದೋ ಜನ್ಮಾಹೀಯಮಹ ಉಪಸ್ಥಿತೇ ಹೇರೋದೀಯಾಯಾ ದುಹಿತಾ ತೇಷಾಂ ಸಮಕ್ಷಂ ನೃತಿತ್ವಾ ಹೇರೋದಮಪ್ರೀಣ್ಯತ್|
पर जिब हेरोदेस का जन्म दिन आया, तो हेरोदियास की बेट्टी नै त्यौहार म्ह नाच दिखाकै हेरोदेस ताहीं राज्जी करया।
7 ತಸ್ಮಾತ್ ಭೂಪತಿಃ ಶಪಥಂ ಕುರ್ವ್ವನ್ ಇತಿ ಪ್ರತ್ಯಜ್ಞಾಸೀತ್, ತ್ವಯಾ ಯದ್ ಯಾಚ್ಯತೇ, ತದೇವಾಹಂ ದಾಸ್ಯಾಮಿ|
इसपै उसनै कसम खाकै वचन भर लिया, “जो कुछ तू माँगैगी, मै तन्नै दियुँगा।”
8 ಸಾ ಕುಮಾರೀ ಸ್ವೀಯಮಾತುಃ ಶಿಕ್ಷಾಂ ಲಬ್ಧಾ ಬಭಾಷೇ, ಮಜ್ಜಯಿತುರ್ಯೋಹನ ಉತ್ತಮಾಙ್ಗಂ ಭಾಜನೇ ಸಮಾನೀಯ ಮಹ್ಯಂ ವಿಶ್ರಾಣಯ|
वा अपणी माँ कै उकसाण तै बोल्ली, “यूहन्ना बपतिस्मा देण आळे का सिर थाळ म्ह उरै मन्नै मँगवा दे।”
9 ತತೋ ರಾಜಾ ಶುಶೋಚ, ಕಿನ್ತು ಭೋಜನಾಯೋಪವಿಶತಾಂ ಸಙ್ಗಿನಾಂ ಸ್ವಕೃತಶಪಥಸ್ಯ ಚಾನುರೋಧಾತ್ ತತ್ ಪ್ರದಾತುಮ ಆದಿದೇಶ|
राजा घणा दुखी होया, पर अपणी कसम, अर गेल्या बैठण आळा कै कारण, हुकम दिया के दे दिया जावै।
10 ಪಶ್ಚಾತ್ ಕಾರಾಂ ಪ್ರತಿ ನರಂ ಪ್ರಹಿತ್ಯ ಯೋಹನ ಉತ್ತಮಾಙ್ಗಂ ಛಿತ್ತ್ವಾ
अर उसनै जेळ म्ह सैनिकां ताहीं भेजकै यूहन्ना का सिर कटवा दिया।
11 ತತ್ ಭಾಜನ ಆನಾಯ್ಯ ತಸ್ಯೈ ಕುಮಾರ್ಯ್ಯೈ ವ್ಯಶ್ರಾಣಯತ್, ತತಃ ಸಾ ಸ್ವಜನನ್ಯಾಃ ಸಮೀಪಂ ತನ್ನಿನಾಯ|
अर उसका सिर थाळ म्ह ल्याया गया अर छोरी ताहीं दिया गया, जिस ताहीं वा अपणी माँ धोरै लेगी।
12 ಪಶ್ಚಾತ್ ಯೋಹನಃ ಶಿಷ್ಯಾ ಆಗತ್ಯ ಕಾಯಂ ನೀತ್ವಾ ಶ್ಮಶಾನೇ ಸ್ಥಾಪಯಾಮಾಸುಸ್ತತೋ ಯೀಶೋಃ ಸನ್ನಿಧಿಂ ವ್ರಜಿತ್ವಾ ತದ್ವಾರ್ತ್ತಾಂ ಬಭಾಷಿರೇ|
फेर यूहन्ना के चेल्लें आए अर उसकी लाश ताहीं ले जाकै गाड़ दिया, अर जाकै यीशु ताहीं खबर दी।
13 ಅನನ್ತರಂ ಯೀಶುರಿತಿ ನಿಶಭ್ಯ ನಾವಾ ನಿರ್ಜನಸ್ಥಾನಮ್ ಏಕಾಕೀ ಗತವಾನ್, ಪಶ್ಚಾತ್ ಮಾನವಾಸ್ತತ್ ಶ್ರುತ್ವಾ ನಾನಾನಗರೇಭ್ಯ ಆಗತ್ಯ ಪದೈಸ್ತತ್ಪಶ್ಚಾದ್ ಈಯುಃ|
जिब यीशु नै सुण्या, तो वो किस्ती पै चढ़कै ओड़ै तै किसे सुनसान जगहां ताहीं, एकान्त म्ह चल्या गया। माणस न्यू सुणकै नगर-नगर तै पांए-पाँ उसकै पाच्छै हो लिये।
14 ತದಾನೀಂ ಯೀಶು ರ್ಬಹಿರಾಗತ್ಯ ಮಹಾನ್ತಂ ಜನನಿವಹಂ ನಿರೀಕ್ಷ್ಯ ತೇಷು ಕಾರುಣಿಕಃ ಮನ್ ತೇಷಾಂ ಪೀಡಿತಜನಾನ್ ನಿರಾಮಯಾನ್ ಚಕಾರ|
यीशु किनारे पै पुहुचा तो एक बड्डी भीड़ देक्खी अर उनपै तरस खाया, अर उनके बिमारां ताहीं ठीक करया।
15 ತತಃ ಪರಂ ಸನ್ಧ್ಯಾಯಾಂ ಶಿಷ್ಯಾಸ್ತದನ್ತಿಕಮಾಗತ್ಯ ಕಥಯಾಞ್ಚಕ್ರುಃ, ಇದಂ ನಿರ್ಜನಸ್ಥಾನಂ ವೇಲಾಪ್ಯವಸನ್ನಾ; ತಸ್ಮಾತ್ ಮನುಜಾನ್ ಸ್ವಸ್ವಗ್ರಾಮಂ ಗನ್ತುಂ ಸ್ವಾರ್ಥಂ ಭಕ್ಷ್ಯಾಣಿ ಕ್ರೇತುಞ್ಚ ಭವಾನ್ ತಾನ್ ವಿಸೃಜತು|
जिब साँझ होई तो उसकै चेल्यां नै उसकै धोरै आकै कह्या, “या सुनसान जगहां सै, अर वार होरी सै, माणसां ताहीं बिदा करया जावै के वे बस्तियाँ म्ह जाकै अपणे खात्तर खाणा मोल लियावै।”
16 ಕಿನ್ತು ಯೀಶುಸ್ತಾನವಾದೀತ್, ತೇಷಾಂ ಗಮನೇ ಪ್ರಯೋಜನಂ ನಾಸ್ತಿ, ಯೂಯಮೇವ ತಾನ್ ಭೋಜಯತ|
पर यीशु नै उनतै कह्या, “उनका जाणा जरूरी कोनी! थमे इन्नै खाण नै द्यो।”
17 ತದಾ ತೇ ಪ್ರತ್ಯವದನ್, ಅಸ್ಮಾಕಮತ್ರ ಪೂಪಪಞ್ಚಕಂ ಮೀನದ್ವಯಞ್ಚಾಸ್ತೇ|
उननै यीशु तै कह्या, “उरै म्हारै धोरै पाँच रोट्टी अर दो मच्छियाँ नै छोड़कै और कुछ कोनी सै।”
18 ತದಾನೀಂ ತೇನೋಕ್ತಂ ತಾನಿ ಮದನ್ತಿಕಮಾನಯತ|
यीशु बोल्या, “उन ताहीं उरै मेरै धोरै लियाओ।”
19 ಅನನ್ತರಂ ಸ ಮನುಜಾನ್ ಯವಸೋಪರ್ಯ್ಯುಪವೇಷ್ಟುಮ್ ಆಜ್ಞಾಪಯಾಮಾಸ; ಅಪರ ತತ್ ಪೂಪಪಞ್ಚಕಂ ಮೀನದ್ವಯಞ್ಚ ಗೃಹ್ಲನ್ ಸ್ವರ್ಗಂ ಪ್ರತಿ ನಿರೀಕ್ಷ್ಯೇಶ್ವರೀಯಗುಣಾನ್ ಅನೂದ್ಯ ಭಂಕ್ತ್ವಾ ಶಿಷ್ಯೇಭ್ಯೋ ದತ್ತವಾನ್, ಶಿಷ್ಯಾಶ್ಚ ಲೋಕೇಭ್ಯೋ ದದುಃ|
फेर यीशु नै माणसां ताहीं घास पै बैठण खात्तर कह्या, अर उन पाँच रोट्टी अर दो मच्छियाँ ताहीं लिया; सुर्ग कान्ही लखाकै खाणे खात्तर परमेसवर का धन्यवाद करया अर रोट्टी तोड़-तोड़कै चेल्यां ताहीं दी, अर चेल्यां नै माणसां ताहीं।
20 ತತಃ ಸರ್ವ್ವೇ ಭುಕ್ತ್ವಾ ಪರಿತೃಪ್ತವನ್ತಃ, ತತಸ್ತದವಶಿಷ್ಟಭಕ್ಷ್ಯೈಃ ಪೂರ್ಣಾನ್ ದ್ವಾದಶಡಲಕಾನ್ ಗೃಹೀತವನ್ತಃ|
जिब सारे खाकै छिकगे, तो चेल्यां नै बचे होए टुकड्या तै भरी होई बारहां टोकरी ठाई।
21 ತೇ ಭೋಕ್ತಾರಃ ಸ್ತ್ರೀರ್ಬಾಲಕಾಂಶ್ಚ ವಿಹಾಯ ಪ್ರಾಯೇಣ ಪಞ್ಚ ಸಹಸ್ರಾಣಿ ಪುಮಾಂಸ ಆಸನ್|
अर खाण आळे लुगाईयाँ अर बाळकां नै छोड़कै, पाँच हजार माणसां कै करीबन थे।
22 ತದನನ್ತರಂ ಯೀಶು ರ್ಲೋಕಾನಾಂ ವಿಸರ್ಜನಕಾಲೇ ಶಿಷ್ಯಾನ್ ತರಣಿಮಾರೋಢುಂ ಸ್ವಾಗ್ರೇ ಪಾರಂ ಯಾತುಞ್ಚ ಗಾಢಮಾದಿಷ್ಟವಾನ್|
फेर उसनै जिब्बे अपणे चेल्यां ताहीं किस्ती पै चढ़ण कै खात्तर मजबूर करया के वे उसतै पैहल्या पार चले जावै, जिब ताहीं वो अपणे माणसां ताहीं बिदा करै।
23 ತತೋ ಲೋಕೇಷು ವಿಸೃಷ್ಟೇಷು ಸ ವಿವಿಕ್ತೇ ಪ್ರಾರ್ಥಯಿತುಂ ಗಿರಿಮೇಕಂ ಗತ್ವಾ ಸನ್ಧ್ಯಾಂ ಯಾವತ್ ತತ್ರೈಕಾಕೀ ಸ್ಥಿತವಾನ್|
वो माणसां ताहीं बिदा करकै, प्रार्थना करण खात्तर उनतै अलग होकै पहाड़ पै चल्या गया; अर साँझ ताहीं वो ओड़ै एक्ला था।
24 ಕಿನ್ತು ತದಾನೀಂ ಸಮ್ಮುಖವಾತತ್ವಾತ್ ಸರಿತ್ಪತೇ ರ್ಮಧ್ಯೇ ತರಙ್ಗೈಸ್ತರಣಿರ್ದೋಲಾಯಮಾನಾಭವತ್|
तब तक किस्ती समुन्दर कै किनारे तै भोत दूर जा ली थी अर झाल्लां तै थपेड़े खाकै डगमगाण लागरी थी, क्यूँके हवा स्याम्ही की थी।
25 ತದಾ ಸ ಯಾಮಿನ್ಯಾಶ್ಚತುರ್ಥಪ್ರಹರೇ ಪದ್ಭ್ಯಾಂ ವ್ರಜನ್ ತೇಷಾಮನ್ತಿಕಂ ಗತವಾನ್|
यीशु सबेरै तीन बजे कै लोवै-धोवै यीशु समुन्दर पै चाल्दे होए उनकै धोरै आया।
26 ಕಿನ್ತು ಶಿಷ್ಯಾಸ್ತಂ ಸಾಗರೋಪರಿ ವ್ರಜನ್ತಂ ವಿಲೋಕ್ಯ ಸಮುದ್ವಿಗ್ನಾ ಜಗದುಃ, ಏಷ ಭೂತ ಇತಿ ಶಙ್ಕಮಾನಾ ಉಚ್ಚೈಃ ಶಬ್ದಾಯಾಞ್ಚಕ್ರಿರೇ ಚ|
चेल्लें उस ताहीं समुन्दर पै चाल्दे होए देखकै घबरागे। अर बोल्ले, “यो भूत सै!” अर भय के मारे किल्की मारण लाग्गे।
27 ತದೈವ ಯೀಶುಸ್ತಾನವದತ್, ಸುಸ್ಥಿರಾ ಭವತ, ಮಾ ಭೈಷ್ಟ, ಏಷೋಽಹಮ್|
फेर यीशु नै जिब्बे उनतै बात करी अर बोल्या, “होसला राक्खो! मै सूं, डरो मतना!”
28 ತತಃ ಪಿತರ ಇತ್ಯುಕ್ತವಾನ್, ಹೇ ಪ್ರಭೋ, ಯದಿ ಭವಾನೇವ, ತರ್ಹಿ ಮಾಂ ಭವತ್ಸಮೀಪಂ ಯಾತುಮಾಜ್ಞಾಪಯತು|
पतरस नै उसतै जवाब दिया, “हे प्रभु, जै तू ए सै, तो मन्नै अपणे धोरै पाणी पै चालकै आण का हुकम दे।”
29 ತತಃ ತೇನಾದಿಷ್ಟಃ ಪಿತರಸ್ತರಣಿತೋಽವರುಹ್ಯ ಯೀಶೇರನ್ತಿಕಂ ಪ್ರಾಪ್ತುಂ ತೋಯೋಪರಿ ವವ್ರಾಜ|
यीशु बोल्या, “आ!” फेर पतरस किस्ती पै तै उतरकै यीशु कै धोरै जाण ताहीं पाणी पै चाल्लण लाग्या।
30 ಕಿನ್ತು ಪ್ರಚಣ್ಡಂ ಪವನಂ ವಿಲೋಕ್ಯ ಭಯಾತ್ ತೋಯೇ ಮಂಕ್ತುಮ್ ಆರೇಭೇ, ತಸ್ಮಾದ್ ಉಚ್ಚೈಃ ಶಬ್ದಾಯಮಾನಃ ಕಥಿತವಾನ್, ಹೇ ಪ್ರಭೋ, ಮಾಮವತು|
पर हवा नै देखकै डरग्या, अर जिब डूब्बण लाग्या तो किल्की मारकै बोल्या, “हे प्रभु, मन्नै बचा!”
31 ಯೀಶುಸ್ತತ್ಕ್ಷಣಾತ್ ಕರಂ ಪ್ರಸಾರ್ಯ್ಯ ತಂ ಧರನ್ ಉಕ್ತವಾನ್, ಹ ಸ್ತೋಕಪ್ರತ್ಯಯಿನ್ ತ್ವಂ ಕುತಃ ಸಮಶೇಥಾಃ?
यीशु नै जिब्बे हाथ बढ़ाकै थाम लिया अर उसतै बोल्या, “हे अल्पबिश्वासी, तन्नै क्यांतै शक करया?”
32 ಅನನ್ತರಂ ತಯೋಸ್ತರಣಿಮಾರೂಢಯೋಃ ಪವನೋ ನಿವವೃತೇ|
जिब वे किस्ती पै चढ़गे, तो हवा थमगी।
33 ತದಾನೀಂ ಯೇ ತರಣ್ಯಾಮಾಸನ್, ತ ಆಗತ್ಯ ತಂ ಪ್ರಣಭ್ಯ ಕಥಿತವನ್ತಃ, ಯಥಾರ್ಥಸ್ತ್ವಮೇವೇಶ್ವರಸುತಃ|
इस घटना नै देखकै उसके चेल्यां नै जो किस्ती पै थे, उसकी बड़ाई करकै कह्या, “साच्चए, तू परमेसवर का बेट्टा सै।”
34 ಅನನ್ತರಂ ಪಾರಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ತೇ ಗಿನೇಷರನ್ನಾಮಕಂ ನಗರಮುಪತಸ್ಥುಃ,
वे गलील समुन्दर पार करकै गन्नेसरत परदेस म्ह पोहचे।
35 ತದಾ ತತ್ರತ್ಯಾ ಜನಾ ಯೀಶುಂ ಪರಿಚೀಯ ತದ್ದೇಶ್ಸ್ಯ ಚತುರ್ದಿಶೋ ವಾರ್ತ್ತಾಂ ಪ್ರಹಿತ್ಯ ಯತ್ರ ಯಾವನ್ತಃ ಪೀಡಿತಾ ಆಸನ್, ತಾವತಏವ ತದನ್ತಿಕಮಾನಯಾಮಾಸುಃ|
ओड़ै के माणसां नै उस ताहीं पिच्छाण लिया अर लोवै-धोवै के सारे देश म्ह खबर भेज दी, अर सारे बिमारां नै उसकै धोरै ल्याए।
36 ಅಪರಂ ತದೀಯವಸನಸ್ಯ ಗ್ರನ್ಥಿಮಾತ್ರಂ ಸ್ಪ್ರಷ್ಟುಂ ವಿನೀಯ ಯಾವನ್ತೋ ಜನಾಸ್ತತ್ ಸ್ಪರ್ಶಂ ಚಕ್ರಿರೇ, ತೇ ಸರ್ವ್ವಏವ ನಿರಾಮಯಾ ಬಭೂವುಃ|
अर उसतै बिनती करण लाग्गै के वे उननै अपणे लत्ते कै पल्ले तै ए छू लेण दे अर जितन्या नै उस ताहीं छुआ वे ठीक होगे।

< ಮಥಿಃ 14 >