ಮಥಿಃ 13
1 ಅಪರಞ್ಚ ತಸ್ಮಿನ್ ದಿನೇ ಯೀಶುಃ ಸದ್ಮನೋ ಗತ್ವಾ ಸರಿತ್ಪತೇ ರೋಧಸಿ ಸಮುಪವಿವೇಶ|
Jeszcze tego samego dnia Jezus wyszedł z domu i usiadł nad jeziorem,
2 ತತ್ರ ತತ್ಸನ್ನಿಧೌ ಬಹುಜನಾನಾಂ ನಿವಹೋಪಸ್ಥಿತೇಃ ಸ ತರಣಿಮಾರುಹ್ಯ ಸಮುಪಾವಿಶತ್, ತೇನ ಮಾನವಾ ರೋಧಸಿ ಸ್ಥಿತವನ್ತಃ|
gdzie wkrótce zgromadziły się ogromne tłumy. Wsiadł więc do łodzi, a ludzie pozostali na brzegu.
3 ತದಾನೀಂ ಸ ದೃಷ್ಟಾನ್ತೈಸ್ತಾನ್ ಇತ್ಥಂ ಬಹುಶ ಉಪದಿಷ್ಟವಾನ್| ಪಶ್ಯತ, ಕಶ್ಚಿತ್ ಕೃಷೀವಲೋ ಬೀಜಾನಿ ವಪ್ತುಂ ಬಹಿರ್ಜಗಾಮ,
Zaczął ich wtedy nauczać posługując się przypowieściami: —Pewien rolnik postanowił zasiać ziarno.
4 ತಸ್ಯ ವಪನಕಾಲೇ ಕತಿಪಯಬೀಜೇಷು ಮಾರ್ಗಪಾರ್ಶ್ವೇ ಪತಿತೇಷು ವಿಹಗಾಸ್ತಾನಿ ಭಕ್ಷಿತವನ್ತಃ|
Gdy rozsiewał je na polu, niektóre nasiona upadły na udeptaną ścieżkę. Zaraz przyleciały ptaki i wydziobały je.
5 ಅಪರಂ ಕತಿಪಯಬೀಜೇಷು ಸ್ತೋಕಮೃದ್ಯುಕ್ತಪಾಷಾಣೇ ಪತಿತೇಷು ಮೃದಲ್ಪತ್ವಾತ್ ತತ್ಕ್ಷಣಾತ್ ತಾನ್ಯಙ್ಕುರಿತಾನಿ,
Inne upadły na cienką warstwę gleby, pod którą była skała.
6 ಕಿನ್ತು ರವಾವುದಿತೇ ದಗ್ಧಾನಿ ತೇಷಾಂ ಮೂಲಾಪ್ರವಿಷ್ಟತ್ವಾತ್ ಶುಷ್ಕತಾಂ ಗತಾನಿ ಚ|
Te, choć szybko wyrosły, wkrótce zwiędły w słonecznym upale i zginęły, ponieważ w płytkiej glebie ich korzenie nie znalazły dosyć wody.
7 ಅಪರಂ ಕತಿಪಯಬೀಜೇಷು ಕಣ್ಟಕಾನಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಪತಿತೇಷು ಕಣ್ಟಕಾನ್ಯೇಧಿತ್ವಾ ತಾನಿ ಜಗ್ರಸುಃ|
Jeszcze inne upadły między chwasty i niebawem zostały przez nie zagłuszone.
8 ಅಪರಞ್ಚ ಕತಿಪಯಬೀಜಾನಿ ಉರ್ವ್ವರಾಯಾಂ ಪತಿತಾನಿ; ತೇಷಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಕಾನಿಚಿತ್ ಶತಗುಣಾನಿ ಕಾನಿಚಿತ್ ಷಷ್ಟಿಗುಣಾನಿ ಕಾನಿಚಿತ್ ತ್ರಿಂಶಗುಂಣಾನಿ ಫಲಾನಿ ಫಲಿತವನ್ತಿ|
Niektóre jednak trafiły na dobrą glebę i dały po sto, sześćdziesiąt lub trzydzieści ziaren plonu.
9 ಶ್ರೋತುಂ ಯಸ್ಯ ಶ್ರುತೀ ಆಸಾತೇ ಸ ಶೃಣುಯಾತ್|
Kto ma uszy do słuchania, niech słucha uważnie!
10 ಅನನ್ತರಂ ಶಿಷ್ಯೈರಾಗತ್ಯ ಸೋಽಪೃಚ್ಛ್ಯತ, ಭವತಾ ತೇಭ್ಯಃ ಕುತೋ ದೃಷ್ಟಾನ್ತಕಥಾ ಕಥ್ಯತೇ?
Uczniowie podeszli do Jezusa i zapytali: —Dlaczego nauczasz ludzi poprzez przypowieści?
11 ತತಃ ಸ ಪ್ರತ್ಯವದತ್, ಸ್ವರ್ಗರಾಜ್ಯಸ್ಯ ನಿಗೂಢಾಂ ಕಥಾಂ ವೇದಿತುಂ ಯುಷ್ಮಭ್ಯಂ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಮದಾಯಿ, ಕಿನ್ತು ತೇಭ್ಯೋ ನಾದಾಯಿ|
—Wam dano zrozumieć tajemnice dotyczące królestwa niebieskiego—wyjaśnił.
12 ಯಸ್ಮಾದ್ ಯಸ್ಯಾನ್ತಿಕೇ ವರ್ದ್ಧತೇ, ತಸ್ಮಾಯೇವ ದಾಯಿಷ್ಯತೇ, ತಸ್ಮಾತ್ ತಸ್ಯ ಬಾಹುಲ್ಯಂ ಭವಿಷ್ಯತಿ, ಕಿನ್ತು ಯಸ್ಯಾನ್ತಿಕೇ ನ ವರ್ದ್ಧತೇ, ತಸ್ಯ ಯತ್ ಕಿಞ್ಚನಾಸ್ತೇ, ತದಪಿ ತಸ್ಮಾದ್ ಆದಾಯಿಷ್ಯತೇ|
—Kto ma Bożą mądrość, otrzyma jej więcej i będzie opływał w dostatek. A ten, kto jej nie ma, straci nawet tę odrobinę, którą posiada.
13 ತೇ ಪಶ್ಯನ್ತೋಪಿ ನ ಪಶ್ಯನ್ತಿ, ಶೃಣ್ವನ್ತೋಪಿ ನ ಶೃಣ್ವನ್ತಿ, ಬುಧ್ಯಮಾನಾ ಅಪಿ ನ ಬುಧ್ಯನ್ತೇ ಚ, ತಸ್ಮಾತ್ ತೇಭ್ಯೋ ದೃಷ್ಟಾನ್ತಕಥಾ ಕಥ್ಯತೇ|
Mówię do nich poprzez przypowieści, bo choć widzą i słyszą, niczego nie rozumieją.
14 ಯಥಾ ಕರ್ಣೈಃ ಶ್ರೋಷ್ಯಥ ಯೂಯಂ ವೈ ಕಿನ್ತು ಯೂಯಂ ನ ಭೋತ್ಸ್ಯಥ| ನೇತ್ರೈರ್ದ್ರಕ್ಷ್ಯಥ ಯೂಯಞ್ಚ ಪರಿಜ್ಞಾತುಂ ನ ಶಕ್ಷ್ಯಥ| ತೇ ಮಾನುಷಾ ಯಥಾ ನೈವ ಪರಿಪಶ್ಯನ್ತಿ ಲೋಚನೈಃ| ಕರ್ಣೈ ರ್ಯಥಾ ನ ಶೃಣ್ವನ್ತಿ ನ ಬುಧ್ಯನ್ತೇ ಚ ಮಾನಸೈಃ| ವ್ಯಾವರ್ತ್ತಿತೇಷು ಚಿತ್ತೇಷು ಕಾಲೇ ಕುತ್ರಾಪಿ ತೈರ್ಜನೈಃ| ಮತ್ತಸ್ತೇ ಮನುಜಾಃ ಸ್ವಸ್ಥಾ ಯಥಾ ನೈವ ಭವನ್ತಿ ಚ| ತಥಾ ತೇಷಾಂ ಮನುಷ್ಯಾಣಾಂ ಕ್ರಿಯನ್ತೇ ಸ್ಥೂಲಬುದ್ಧಯಃ| ಬಧಿರೀಭೂತಕರ್ಣಾಶ್ಚ ಜಾತಾಶ್ಚ ಮುದ್ರಿತಾ ದೃಶಃ|
Wypełnia się więc na nich proroctwo Izajasza: „Będziecie słuchać, lecz nie zrozumiecie, będziecie patrzeć, lecz nie zobaczycie.
15 ಯದೇತಾನಿ ವಚನಾನಿ ಯಿಶಯಿಯಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನಾ ಪ್ರೋಕ್ತಾನಿ ತೇಷು ತಾನಿ ಫಲನ್ತಿ|
Ludzie ci mają twarde serca, zapchane uszy i zmrużone oczy —nic nie widzą, nic nie słyszą i niczego nie rozumieją. Dlatego nie chcą się opamiętać i zostać przeze Mnie uzdrowieni”.
16 ಕಿನ್ತು ಯುಷ್ಮಾಕಂ ನಯನಾನಿ ಧನ್ಯಾನಿ, ಯಸ್ಮಾತ್ ತಾನಿ ವೀಕ್ಷನ್ತೇ; ಧನ್ಯಾಶ್ಚ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಶಬ್ದಗ್ರಹಾಃ, ಯಸ್ಮಾತ್ ತೈರಾಕರ್ಣ್ಯತೇ|
Bóg was ogromnie wyróżnił, pozwalając wam to wszystko widzieć i słyszeć—kontynuował Jezus.
17 ಮಯಾ ಯೂಯಂ ತಥ್ಯಂ ವಚಾಮಿ ಯುಷ್ಮಾಭಿ ರ್ಯದ್ಯದ್ ವೀಕ್ಷ್ಯತೇ, ತದ್ ಬಹವೋ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನೋ ಧಾರ್ಮ್ಮಿಕಾಶ್ಚ ಮಾನವಾ ದಿದೃಕ್ಷನ್ತೋಪಿ ದ್ರಷ್ಟುಂ ನಾಲಭನ್ತ, ಪುನಶ್ಚ ಯೂಯಂ ಯದ್ಯತ್ ಶೃಣುಥ, ತತ್ ತೇ ಶುಶ್ರೂಷಮಾಣಾ ಅಪಿ ಶ್ರೋತುಂ ನಾಲಭನ್ತ|
Zapewniam was, że w przeszłości wielu proroków i innych ludzi kochających Boga pragnęło zobaczyć i usłyszeć to, co wy, ale nie mogli.
18 ಕೃಷೀವಲೀಯದೃಷ್ಟಾನ್ತಸ್ಯಾರ್ಥಂ ಶೃಣುತ|
Teraz poznajcie znaczenie przypowieści o siewcy.
19 ಮಾರ್ಗಪಾರ್ಶ್ವೇ ಬೀಜಾನ್ಯುಪ್ತಾನಿ ತಸ್ಯಾರ್ಥ ಏಷಃ, ಯದಾ ಕಶ್ಚಿತ್ ರಾಜ್ಯಸ್ಯ ಕಥಾಂ ನಿಶಮ್ಯ ನ ಬುಧ್ಯತೇ, ತದಾ ಪಾಪಾತ್ಮಾಗತ್ಯ ತದೀಯಮನಸ ಉಪ್ತಾಂ ಕಥಾಂ ಹರನ್ ನಯತಿ|
Gdy ktoś słucha słów o królestwie i nie rozumie ich, przychodzi do niego szatan i wykrada to, co zapadło w jego sercu. Tak jest z ziarnem posianym na udeptanej ścieżce.
20 ಅಪರಂ ಪಾಷಾಣಸ್ಥಲೇ ಬೀಜಾನ್ಯುಪ್ತಾನಿ ತಸ್ಯಾರ್ಥ ಏಷಃ; ಕಶ್ಚಿತ್ ಕಥಾಂ ಶ್ರುತ್ವೈವ ಹರ್ಷಚಿತ್ತೇನ ಗೃಹ್ಲಾತಿ,
Ziarno na gruncie skalistym oznacza tego, kto słucha i z radością przyjmuje słowo.
21 ಕಿನ್ತು ತಸ್ಯ ಮನಸಿ ಮೂಲಾಪ್ರವಿಷ್ಟತ್ವಾತ್ ಸ ಕಿಞ್ಚಿತ್ಕಾಲಮಾತ್ರಂ ಸ್ಥಿರಸ್ತಿಷ್ಠತಿ; ಪಶ್ಚಾತ ತತ್ಕಥಾಕಾರಣಾತ್ ಕೋಪಿ ಕ್ಲೇಸ್ತಾಡನಾ ವಾ ಚೇತ್ ಜಾಯತೇ, ತರ್ಹಿ ಸ ತತ್ಕ್ಷಣಾದ್ ವಿಘ್ನಮೇತಿ|
Brak mu jednak mocnych korzeni. Jest niestały i w obliczu trudności lub prześladowań z powodu słowa załamuje się.
22 ಅಪರಂ ಕಣ್ಟಕಾನಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಬೀಜಾನ್ಯುಪ್ತಾನಿ ತದರ್ಥ ಏಷಃ; ಕೇನಚಿತ್ ಕಥಾಯಾಂ ಶ್ರುತಾಯಾಂ ಸಾಂಸಾರಿಕಚಿನ್ತಾಭಿ ರ್ಭ್ರಾನ್ತಿಭಿಶ್ಚ ಸಾ ಗ್ರಸ್ಯತೇ, ತೇನ ಸಾ ಮಾ ವಿಫಲಾ ಭವತಿ| (aiōn g165)
Ziarnem posianym wśród chwastów jest człowiek, który słucha słowa, ale zmartwienia i pogoń za bogactwem zagłuszają je, tak że nie przynosi ono w jego życiu żadnego plonu. (aiōn g165)
23 ಅಪರಮ್ ಉರ್ವ್ವರಾಯಾಂ ಬೀಜಾನ್ಯುಪ್ತಾನಿ ತದರ್ಥ ಏಷಃ; ಯೇ ತಾಂ ಕಥಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ವುಧ್ಯನ್ತೇ, ತೇ ಫಲಿತಾಃ ಸನ್ತಃ ಕೇಚಿತ್ ಶತಗುಣಾನಿ ಕೇಚಿತ ಷಷ್ಟಿಗುಣಾನಿ ಕೇಚಿಚ್ಚ ತ್ರಿಂಶದ್ಗುಣಾನಿ ಫಲಾನಿ ಜನಯನ್ತಿ|
Dobra gleba natomiast to człowiek, który słucha słowa, rozumie je i wydaje obfity plon: sto, sześćdziesiąt lub trzydzieści razy większy.
24 ಅನನ್ತರಂ ಸೋಪರಾಮೇಕಾಂ ದೃಷ್ಟಾನ್ತಕಥಾಮುಪಸ್ಥಾಪ್ಯ ತೇಭ್ಯಃ ಕಥಯಾಮಾಸ; ಸ್ವರ್ಗೀಯರಾಜ್ಯಂ ತಾದೃಶೇನ ಕೇನಚಿದ್ ಗೃಹಸ್ಥೇನೋಪಮೀಯತೇ, ಯೇನ ಸ್ವೀಯಕ್ಷೇತ್ರೇ ಪ್ರಶಸ್ತಬೀಜಾನ್ಯೌಪ್ಯನ್ತ|
Potem Jezus przedstawił kolejną przypowieść: —Królestwo niebieskie podobne jest do człowieka, który posiał na polu dobre ziarno.
25 ಕಿನ್ತು ಕ್ಷಣದಾಯಾಂ ಸಕಲಲೋಕೇಷು ಸುಪ್ತೇಷು ತಸ್ಯ ರಿಪುರಾಗತ್ಯ ತೇಷಾಂ ಗೋಧೂಮಬೀಜಾನಾಂ ಮಧ್ಯೇ ವನ್ಯಯವಮಬೀಜಾನ್ಯುಪ್ತ್ವಾ ವವ್ರಾಜ|
Lecz gdy wszyscy spali, zakradł się jego wróg i między pszenicę posiał chwasty.
26 ತತೋ ಯದಾ ಬೀಜೇಭ್ಯೋಽಙ್ಕರಾ ಜಾಯಮಾನಾಃ ಕಣಿಶಾನಿ ಘೃತವನ್ತಃ; ತದಾ ವನ್ಯಯವಸಾನ್ಯಪಿ ದೃಶ್ಯಮಾನಾನ್ಯಭವನ್|
Gdy nasiona wzeszły i zaczęły pojawiać się kłosy, wyrosły także chwasty.
27 ತತೋ ಗೃಹಸ್ಥಸ್ಯ ದಾಸೇಯಾ ಆಗಮ್ಯ ತಸ್ಮೈ ಕಥಯಾಞ್ಚಕ್ರುಃ, ಹೇ ಮಹೇಚ್ಛ, ಭವತಾ ಕಿಂ ಕ್ಷೇತ್ರೇ ಭದ್ರಬೀಜಾನಿ ನೌಪ್ಯನ್ತ? ತಥಾತ್ವೇ ವನ್ಯಯವಸಾನಿ ಕೃತ ಆಯನ್?
Wówczas przyszli do właściciela pracownicy i powiedzieli: „Czy nie posiałeś dobrego ziarna? Skąd w takim razie na polu wzięły się chwasty?”.
28 ತದಾನೀಂ ತೇನ ತೇ ಪ್ರತಿಗದಿತಾಃ, ಕೇನಚಿತ್ ರಿಪುಣಾ ಕರ್ಮ್ಮದಮಕಾರಿ| ದಾಸೇಯಾಃ ಕಥಯಾಮಾಸುಃ, ವಯಂ ಗತ್ವಾ ತಾನ್ಯುತ್ಪಾಯ್ಯ ಕ್ಷಿಪಾಮೋ ಭವತಃ ಕೀದೃಶೀಚ್ಛಾ ಜಾಯತೇ?
„Musiał to zrobić mój nieprzyjaciel”—wyjaśnił. „Czy więc chcesz, abyśmy poszli i usunęli chwasty?”—zapytali pracownicy.
29 ತೇನಾವಾದಿ, ನಹಿ, ಶಙ್ಕೇಽಹಂ ವನ್ಯಯವಸೋತ್ಪಾಟನಕಾಲೇ ಯುಷ್ಮಾಭಿಸ್ತೈಃ ಸಾಕಂ ಗೋಧೂಮಾ ಅಪ್ಯುತ್ಪಾಟಿಷ್ಯನ್ತೇ|
„Nie”—odpowiedział—„Przypadkiem moglibyście powyrywać zboże.
30 ಅತಃ ಶ್ಸ್ಯಕರ್ತ್ತನಕಾಲಂ ಯಾವದ್ ಉಭಯಾನ್ಯಪಿ ಸಹ ವರ್ದ್ಧನ್ತಾಂ, ಪಶ್ಚಾತ್ ಕರ್ತ್ತನಕಾಲೇ ಕರ್ತ್ತಕಾನ್ ವಕ್ಷ್ಯಾಮಿ, ಯೂಯಮಾದೌ ವನ್ಯಯವಸಾನಿ ಸಂಗೃಹ್ಯ ದಾಹಯಿತುಂ ವೀಟಿಕಾ ಬದ್ವ್ವಾ ಸ್ಥಾಪಯತ; ಕಿನ್ತು ಸರ್ವ್ವೇ ಗೋಧೂಮಾ ಯುಷ್ಮಾಭಿ ರ್ಭಾಣ್ಡಾಗಾರಂ ನೀತ್ವಾ ಸ್ಥಾಪ್ಯನ್ತಾಮ್|
Niech rosną razem aż do żniw, a wtedy powiem żniwiarzom: Zbierzcie najpierw chwasty—w wiązki przeznaczone do spalenia, a pszenicę zwieźcie do magazynów”.
31 ಅನನ್ತರಂ ಸೋಪರಾಮೇಕಾಂ ದೃಷ್ಟಾನ್ತಕಥಾಮುತ್ಥಾಪ್ಯ ತೇಭ್ಯಃ ಕಥಿತವಾನ್ ಕಶ್ಚಿನ್ಮನುಜಃ ಸರ್ಷಪಬೀಜಮೇಕಂ ನೀತ್ವಾ ಸ್ವಕ್ಷೇತ್ರ ಉವಾಪ|
Jeszcze inną przypowieść opowiedział im Jezus: —Królestwo niebieskie jest podobne do ziarna gorczycy, które rolnik zasiał na polu.
32 ಸರ್ಷಪಬೀಜಂ ಸರ್ವ್ವಸ್ಮಾದ್ ಬೀಜಾತ್ ಕ್ಷುದ್ರಮಪಿ ಸದಙ್ಕುರಿತಂ ಸರ್ವ್ವಸ್ಮಾತ್ ಶಾಕಾತ್ ಬೃಹದ್ ಭವತಿ; ಸ ತಾದೃಶಸ್ತರು ರ್ಭವತಿ, ಯಸ್ಯ ಶಾಖಾಸು ನಭಸಃ ಖಗಾ ಆಗತ್ಯ ನಿವಸನ್ತಿ; ಸ್ವರ್ಗೀಯರಾಜ್ಯಂ ತಾದೃಶಸ್ಯ ಸರ್ಷಪೈಕಸ್ಯ ಸಮಮ್|
Mimo że jest ono chyba najmniejsze ze wszystkich nasion, wyrasta na krzew zaliczany do największych, a na jego rozłożystych gałęziach ptaki budują sobie gniazda.
33 ಪುನರಪಿ ಸ ಉಪಮಾಕಥಾಮೇಕಾಂ ತೇಭ್ಯಃ ಕಥಯಾಞ್ಚಕಾರ; ಕಾಚನ ಯೋಷಿತ್ ಯತ್ ಕಿಣ್ವಮಾದಾಯ ದ್ರೋಣತ್ರಯಮಿತಗೋಧೂಮಚೂರ್ಣಾನಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ಮಿಶ್ರೀಭವನಪರ್ಯ್ಯನ್ತಂ ಸಮಾಚ್ಛಾದ್ಯ ನಿಧತ್ತವತೀ, ತತ್ಕಿಣ್ವಮಿವ ಸ್ವರ್ಗರಾಜ್ಯಂ|
Przedstawił im też taką przypowieść: —Królestwo niebieskie jest podobne do kwasu chlebowego, który kobieta zmieszała z całym workiem mąki i który przeniknął całe ciasto.
34 ಇತ್ಥಂ ಯೀಶು ರ್ಮನುಜನಿವಹಾನಾಂ ಸನ್ನಿಧಾವುಪಮಾಕಥಾಭಿರೇತಾನ್ಯಾಖ್ಯಾನಾನಿ ಕಥಿತವಾನ್ ಉಪಮಾಂ ವಿನಾ ತೇಭ್ಯಃ ಕಿಮಪಿ ಕಥಾಂ ನಾಕಥಯತ್|
Cokolwiek Jezus mówił do tłumów, posługiwał się przypowieściami. Inaczej nie nauczał.
35 ಏತೇನ ದೃಷ್ಟಾನ್ತೀಯೇನ ವಾಕ್ಯೇನ ವ್ಯಾದಾಯ ವದನಂ ನಿಜಂ| ಅಹಂ ಪ್ರಕಾಶಯಿಷ್ಯಾಮಿ ಗುಪ್ತವಾಕ್ಯಂ ಪುರಾಭವಂ| ಯದೇತದ್ವಚನಂ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನಾ ಪ್ರೋಕ್ತಮಾಸೀತ್, ತತ್ ಸಿದ್ಧಮಭವತ್|
W ten sposób miały się wypełnić słowa proroka: „Będę nauczać w przypowieściach, opowiem o tajemnicach ukrytych od początku świata”.
36 ಸರ್ವ್ವಾನ್ ಮನುಜಾನ್ ವಿಸೃಜ್ಯ ಯೀಶೌ ಗೃಹಂ ಪ್ರವಿಷ್ಟೇ ತಚ್ಛಿಷ್ಯಾ ಆಗತ್ಯ ಯೀಶವೇ ಕಥಿತವನ್ತಃ, ಕ್ಷೇತ್ರಸ್ಯ ವನ್ಯಯವಸೀಯದೃಷ್ಟಾನ್ತಕಥಾಮ್ ಭವಾನ ಅಸ್ಮಾನ್ ಸ್ಪಷ್ಟೀಕೃತ್ಯ ವದತು|
Potem opuścił zebranych i udał się do domu. Wówczas uczniowie podeszli do Niego, prosząc: —Wyjaśnij nam przypowieść o chwastach na polu.
37 ತತಃ ಸ ಪ್ರತ್ಯುವಾಚ, ಯೇನ ಭದ್ರಬೀಜಾನ್ಯುಪ್ಯನ್ತೇ ಸ ಮನುಜಪುತ್ರಃ,
—Siejącym dobre ziarno jestem Ja, Syn Człowieczy—odpowiedział Jezus.
38 ಕ್ಷೇತ್ರಂ ಜಗತ್, ಭದ್ರಬೀಜಾನೀ ರಾಜ್ಯಸ್ಯ ಸನ್ತಾನಾಃ,
—Polem jest świat, a dobre ziarno to ci, którzy należą do królestwa. Chwasty to ci, którzy należą do diabła,
39 ವನ್ಯಯವಸಾನಿ ಪಾಪಾತ್ಮನಃ ಸನ್ತಾನಾಃ| ಯೇನ ರಿಪುಣಾ ತಾನ್ಯುಪ್ತಾನಿ ಸ ಶಯತಾನಃ, ಕರ್ತ್ತನಸಮಯಶ್ಚ ಜಗತಃ ಶೇಷಃ, ಕರ್ತ್ತಕಾಃ ಸ್ವರ್ಗೀಯದೂತಾಃ| (aiōn g165)
a nieprzyjacielem, który je posiał, jest sam diabeł. Żniwa to koniec świata, a żniwiarze to aniołowie. (aiōn g165)
Koniec czasów podobny będzie do zbioru i spalenia chwastów. (aiōn g165)
41 ಅರ್ಥಾತ್ ಮನುಜಸುತಃ ಸ್ವಾಂಯದೂತಾನ್ ಪ್ರೇಷಯಿಷ್ಯತಿ, ತೇನ ತೇ ಚ ತಸ್ಯ ರಾಜ್ಯಾತ್ ಸರ್ವ್ವಾನ್ ವಿಘ್ನಕಾರಿಣೋಽಧಾರ್ಮ್ಮಿಕಲೋಕಾಂಶ್ಚ ಸಂಗೃಹ್ಯ
Ja, Syn Człowieczy, wyślę wtedy swoich aniołów—a oni usuną z królestwa tych, którzy czynili zło i prowadzili do zła innych.
42 ಯತ್ರ ರೋದನಂ ದನ್ತಘರ್ಷಣಞ್ಚ ಭವತಿ, ತತ್ರಾಗ್ನಿಕುಣ್ಡೇ ನಿಕ್ಷೇಪ್ಸ್ಯನ್ತಿ|
Wrzucą ich do rozpalonego pieca. Tam będzie lament i rozpacz.
43 ತದಾನೀಂ ಧಾರ್ಮ್ಮಿಕಲೋಕಾಃ ಸ್ವೇಷಾಂ ಪಿತೂ ರಾಜ್ಯೇ ಭಾಸ್ಕರಇವ ತೇಜಸ್ವಿನೋ ಭವಿಷ್ಯನ್ತಿ| ಶ್ರೋತುಂ ಯಸ್ಯ ಶ್ರುತೀ ಆಸಾತೇ, ಮ ಶೃಣುಯಾತ್|
A ludzie prawi zabłysną jak słońce w królestwie swojego Ojca. Kto ma uszy do słuchania, niech słucha uważnie!
44 ಅಪರಞ್ಚ ಕ್ಷೇತ್ರಮಧ್ಯೇ ನಿಧಿಂ ಪಶ್ಯನ್ ಯೋ ಗೋಪಯತಿ, ತತಃ ಪರಂ ಸಾನನ್ದೋ ಗತ್ವಾ ಸ್ವೀಯಸರ್ವ್ವಸ್ವಂ ವಿಕ್ರೀಯ ತ್ತಕ್ಷೇತ್ರಂ ಕ್ರೀಣಾತಿ, ಸ ಇವ ಸ್ವರ್ಗರಾಜ್ಯಂ|
Królestwo niebieskie podobne jest do skarbu znalezionego na polu—mówił Jezus. —Ten, kto go odkrył, ukrył go ponownie i z radości poszedł sprzedać wszystko, co posiadał, aby kupić to pole.
45 ಅನ್ಯಞ್ಚ ಯೋ ವಣಿಕ್ ಉತ್ತಮಾಂ ಮುಕ್ತಾಂ ಗವೇಷಯನ್
Królestwo niebieskie podobne jest również do kolekcjonera pięknych pereł.
46 ಮಹಾರ್ಘಾಂ ಮುಕ್ತಾಂ ವಿಲೋಕ್ಯ ನಿಜಸರ್ವ್ವಸ್ವಂ ವಿಕ್ರೀಯ ತಾಂ ಕ್ರೀಣಾತಿ, ಸ ಇವ ಸ್ವರ್ಗರಾಜ್ಯಂ|
Gdy natrafił na niezwykle cenną perłę, poszedł sprzedać cały majątek i kupił ją.
47 ಪುನಶ್ಚ ಸಮುದ್ರೋ ನಿಕ್ಷಿಪ್ತಃ ಸರ್ವ್ವಪ್ರಕಾರಮೀನಸಂಗ್ರಾಹ್ಯಾನಾಯಇವ ಸ್ವರ್ಗರಾಜ್ಯಂ|
Królestwo niebieskie można również porównać do sieci rzuconej w morze, w którą wpadają różne ryby.
48 ತಸ್ಮಿನ್ ಆನಾಯೇ ಪೂರ್ಣೇ ಜನಾ ಯಥಾ ರೋಧಸ್ಯುತ್ತೋಲ್ಯ ಸಮುಪವಿಶ್ಯ ಪ್ರಶಸ್ತಮೀನಾನ್ ಸಂಗ್ರಹ್ಯ ಭಾಜನೇಷು ನಿದಧತೇ, ಕುತ್ಸಿತಾನ್ ನಿಕ್ಷಿಪನ್ತಿ;
Gdy już się napełni, wyciąga się ją na brzeg i przebiera ryby: dobre kładzie się do skrzyni, a niedobre się wyrzuca.
49 ತಥೈವ ಜಗತಃ ಶೇಷೇ ಭವಿಷ್ಯತಿ, ಫಲತಃ ಸ್ವರ್ಗೀಯದೂತಾ ಆಗತ್ಯ ಪುಣ್ಯವಜ್ಜನಾನಾಂ ಮಧ್ಯಾತ್ ಪಾಪಿನಃ ಪೃಥಕ್ ಕೃತ್ವಾ ವಹ್ನಿಕುಣ್ಡೇ ನಿಕ್ಷೇಪ್ಸ್ಯನ್ತಿ, (aiōn g165)
Podobnie będzie przy końcu czasów—aniołowie oddzielą ludzi złych od prawych. (aiōn g165)
50 ತತ್ರ ರೋದನಂ ದನ್ತೈ ರ್ದನ್ತಘರ್ಷಣಞ್ಚ ಭವಿಷ್ಯತಃ|
I wrzucą tych pierwszych w ogień, gdzie będzie lament i rozpacz.
51 ಯೀಶುನಾ ತೇ ಪೃಷ್ಟಾ ಯುಷ್ಮಾಭಿಃ ಕಿಮೇತಾನ್ಯಾಖ್ಯಾನಾನ್ಯಬುಧ್ಯನ್ತ? ತದಾ ತೇ ಪ್ರತ್ಯವದನ್, ಸತ್ಯಂ ಪ್ರಭೋ|
Czy zrozumieliście? —Tak—odpowiedzieli uczniowie.
52 ತದಾನೀಂ ಸ ಕಥಿತವಾನ್, ನಿಜಭಾಣ್ಡಾಗಾರಾತ್ ನವೀನಪುರಾತನಾನಿ ವಸ್ತೂನಿ ನಿರ್ಗಮಯತಿ ಯೋ ಗೃಹಸ್ಥಃ ಸ ಇವ ಸ್ವರ್ಗರಾಜ್ಯಮಧಿ ಶಿಕ್ಷಿತಾಃ ಸ್ವರ್ವ ಉಪದೇಷ್ಟಾರಃ|
Jezus kontynuował: —Każdy przywódca religijny, znawca Pism, który staje się uczniem królestwa niebios, jest podobny do bogatego właściciela. Podobnie jak on, wydobywa ze swojego skarbca stare i nowe kosztowności.
53 ಅನನ್ತರಂ ಯೀಶುರೇತಾಃ ಸರ್ವ್ವಾ ದೃಷ್ಟಾನ್ತಕಥಾಃ ಸಮಾಪ್ಯ ತಸ್ಮಾತ್ ಸ್ಥಾನಾತ್ ಪ್ರತಸ್ಥೇ| ಅಪರಂ ಸ್ವದೇಶಮಾಗತ್ಯ ಜನಾನ್ ಭಜನಭವನ ಉಪದಿಷ್ಟವಾನ್;
Gdy Jezus skończył tam nauczać,
54 ತೇ ವಿಸ್ಮಯಂ ಗತ್ವಾ ಕಥಿತವನ್ತ ಏತಸ್ಯೈತಾದೃಶಂ ಜ್ಞಾನಮ್ ಆಶ್ಚರ್ಯ್ಯಂ ಕರ್ಮ್ಮ ಚ ಕಸ್ಮಾದ್ ಅಜಾಯತ?
powrócił w rodzinne strony i przemawiał w tamtejszej synagodze. A słuchający ze zdumieniem powtarzali: —Skąd u niego taka mądrość i moc?
55 ಕಿಮಯಂ ಸೂತ್ರಧಾರಸ್ಯ ಪುತ್ರೋ ನಹಿ? ಏತಸ್ಯ ಮಾತು ರ್ನಾಮ ಚ ಕಿಂ ಮರಿಯಮ್ ನಹಿ? ಯಾಕುಬ್-ಯೂಷಫ್-ಶಿಮೋನ್-ಯಿಹೂದಾಶ್ಚ ಕಿಮೇತಸ್ಯ ಭ್ರಾತರೋ ನಹಿ?
Przecież jest synem cieśli! Znamy dobrze jego matkę, Marię, i braci: Jakuba, Józefa, Szymona i Judę.
56 ಏತಸ್ಯ ಭಗಿನ್ಯಶ್ಚ ಕಿಮಸ್ಮಾಕಂ ಮಧ್ಯೇ ನ ಸನ್ತಿ? ತರ್ಹಿ ಕಸ್ಮಾದಯಮೇತಾನಿ ಲಬ್ಧವಾನ್? ಇತ್ಥಂ ಸ ತೇಷಾಂ ವಿಘ್ನರೂಪೋ ಬಭೂವ;
Przecież i jego siostry tu są?! Skąd się więc u niego to wszystko wzięło?
57 ತತೋ ಯೀಶುನಾ ನಿಗದಿತಂ ಸ್ವದೇಶೀಯಜನಾನಾಂ ಮಧ್ಯಂ ವಿನಾ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದೀ ಕುತ್ರಾಪ್ಯನ್ಯತ್ರ ನಾಸಮ್ಮಾನ್ಯೋ ಭವತೀ|
I nie mogli się z tym pogodzić. Wtedy Jezus powiedział: —Prorok może cieszyć się poważaniem wszędzie, z wyjątkiem swojego miasta i rodziny.
58 ತೇಷಾಮವಿಶ್ವಾಸಹೇತೋಃ ಸ ತತ್ರ ಸ್ಥಾನೇ ಬಹ್ವಾಶ್ಚರ್ಯ್ಯಕರ್ಮ್ಮಾಣಿ ನ ಕೃತವಾನ್|
I z powodu ich niewiary nie dokonał tam wielu cudów.
