ಮಾರ್ಕಃ 14
1 ತದಾ ನಿಸ್ತಾರೋತ್ಸವಕಿಣ್ವಹೀನಪೂಪೋತ್ಸವಯೋರಾರಮ್ಭಸ್ಯ ದಿನದ್ವಯೇ ಽವಶಿಷ್ಟೇ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕಾ ಅಧ್ಯಾಪಕಾಶ್ಚ ಕೇನಾಪಿ ಛಲೇನ ಯೀಶುಂ ಧರ್ತ್ತಾಂ ಹನ್ತುಞ್ಚ ಮೃಗಯಾಞ್ಚಕ್ರಿರೇ;
Faltaban dos días para la Pascua y la Fiesta de los Panes sin Levadura, y los jefes de los sacerdotes y los escribas buscaban la manera de apoderarse de él con engaños y matarlo.
2 ಕಿನ್ತು ಲೋಕಾನಾಂ ಕಲಹಭಯಾದೂಚಿರೇ, ನಚೋತ್ಸವಕಾಲ ಉಚಿತಮೇತದಿತಿ|
Pues decían: “No durante la fiesta, porque podría haber un disturbio entre el pueblo”.
3 ಅನನ್ತರಂ ಬೈಥನಿಯಾಪುರೇ ಶಿಮೋನಕುಷ್ಠಿನೋ ಗೃಹೇ ಯೋಶೌ ಭೋತ್ಕುಮುಪವಿಷ್ಟೇ ಸತಿ ಕಾಚಿದ್ ಯೋಷಿತ್ ಪಾಣ್ಡರಪಾಷಾಣಸ್ಯ ಸಮ್ಪುಟಕೇನ ಮಹಾರ್ಘ್ಯೋತ್ತಮತೈಲಮ್ ಆನೀಯ ಸಮ್ಪುಟಕಂ ಭಂಕ್ತ್ವಾ ತಸ್ಯೋತ್ತಮಾಙ್ಗೇ ತೈಲಧಾರಾಂ ಪಾತಯಾಞ್ಚಕ್ರೇ|
Estando en Betania, en casa de Simón el leproso, mientras estaba sentado a la mesa, llegó una mujer con un frasco de alabastro con ungüento de nardo puro, muy costoso. Rompió el frasco y lo derramó sobre su cabeza.
4 ತಸ್ಮಾತ್ ಕೇಚಿತ್ ಸ್ವಾನ್ತೇ ಕುಪ್ಯನ್ತಃ ಕಥಿತವಂನ್ತಃ ಕುತೋಯಂ ತೈಲಾಪವ್ಯಯಃ?
Pero algunos se indignaron entre sí, diciendo: “¿Por qué se ha desperdiciado este ungüento?
5 ಯದ್ಯೇತತ್ ತೈಲ ವ್ಯಕ್ರೇಷ್ಯತ ತರ್ಹಿ ಮುದ್ರಾಪಾದಶತತ್ರಯಾದಪ್ಯಧಿಕಂ ತಸ್ಯ ಪ್ರಾಪ್ತಮೂಲ್ಯಂ ದರಿದ್ರಲೋಕೇಭ್ಯೋ ದಾತುಮಶಕ್ಷ್ಯತ, ಕಥಾಮೇತಾಂ ಕಥಯಿತ್ವಾ ತಯಾ ಯೋಷಿತಾ ಸಾಕಂ ವಾಚಾಯುಹ್ಯನ್|
Porque podría haberse vendido por más de trescientos denarios y haberse dado a los pobres”. Así que refunfuñaron contra ella.
6 ಕಿನ್ತು ಯೀಶುರುವಾಚ, ಕುತ ಏತಸ್ಯೈ ಕೃಚ್ಛ್ರಂ ದದಾಸಿ? ಮಹ್ಯಮಿಯಂ ಕರ್ಮ್ಮೋತ್ತಮಂ ಕೃತವತೀ|
Pero Jesús le dijo: “Déjala en paz. ¿Por qué la molestas? Ella ha hecho una buena obra para mí.
7 ದರಿದ್ರಾಃ ಸರ್ವ್ವದಾ ಯುಷ್ಮಾಭಿಃ ಸಹ ತಿಷ್ಠನ್ತಿ, ತಸ್ಮಾದ್ ಯೂಯಂ ಯದೇಚ್ಛಥ ತದೈವ ತಾನುಪಕರ್ತ್ತಾಂ ಶಕ್ನುಥ, ಕಿನ್ತ್ವಹಂ ಯುಭಾಭಿಃ ಸಹ ನಿರನ್ತರಂ ನ ತಿಷ್ಠಾಮಿ|
Porque tú siempre tienes a los pobres contigo, y cuando quieres les haces un bien; pero a mí no siempre me tienes.
8 ಅಸ್ಯಾ ಯಥಾಸಾಧ್ಯಂ ತಥೈವಾಕರೋದಿಯಂ, ಶ್ಮಶಾನಯಾಪನಾತ್ ಪೂರ್ವ್ವಂ ಸಮೇತ್ಯ ಮದ್ವಪುಷಿ ತೈಲಮ್ ಅಮರ್ದ್ದಯತ್|
Ella ha hecho lo que ha podido. Ha ungido mi cuerpo de antemano para el entierro.
9 ಅಹಂ ಯುಷ್ಮಭ್ಯಂ ಯಥಾರ್ಥಂ ಕಥಯಾಮಿ, ಜಗತಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಯತ್ರ ಯತ್ರ ಸುಸಂವಾದೋಯಂ ಪ್ರಚಾರಯಿಷ್ಯತೇ ತತ್ರ ತತ್ರ ಯೋಷಿತ ಏತಸ್ಯಾಃ ಸ್ಮರಣಾರ್ಥಂ ತತ್ಕೃತಕರ್ಮ್ಮೈತತ್ ಪ್ರಚಾರಯಿಷ್ಯತೇ|
Os aseguro que dondequiera que se predique esta Buena Noticia en todo el mundo, se hablará también de lo que ha hecho esta mujer para que quede constancia de ella.”
10 ತತಃ ಪರಂ ದ್ವಾದಶಾನಾಂ ಶಿಷ್ಯಾಣಾಮೇಕ ಈಷ್ಕರಿಯೋತೀಯಯಿಹೂದಾಖ್ಯೋ ಯೀಶುಂ ಪರಕರೇಷು ಸಮರ್ಪಯಿತುಂ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕಾನಾಂ ಸಮೀಪಮಿಯಾಯ|
Judas Iscariote, que era uno de los doce, se fue a los sumos sacerdotes para entregárselo.
11 ತೇ ತಸ್ಯ ವಾಕ್ಯಂ ಸಮಾಕರ್ಣ್ಯ ಸನ್ತುಷ್ಟಾಃ ಸನ್ತಸ್ತಸ್ಮೈ ಮುದ್ರಾ ದಾತುಂ ಪ್ರತ್ಯಜಾನತ; ತಸ್ಮಾತ್ ಸ ತಂ ತೇಷಾಂ ಕರೇಷು ಸಮರ್ಪಣಾಯೋಪಾಯಂ ಮೃಗಯಾಮಾಸ|
Ellos, al oírlo, se alegraron y prometieron darle dinero. Él buscó la manera de entregarlo convenientemente.
12 ಅನನ್ತರಂ ಕಿಣ್ವಶೂನ್ಯಪೂಪೋತ್ಸವಸ್ಯ ಪ್ರಥಮೇಽಹನಿ ನಿಸ್ತಾರೋತ್ಮವಾರ್ಥಂ ಮೇಷಮಾರಣಾಸಮಯೇ ಶಿಷ್ಯಾಸ್ತಂ ಪಪ್ರಚ್ಛಃ ಕುತ್ರ ಗತ್ವಾ ವಯಂ ನಿಸ್ತಾರೋತ್ಸವಸ್ಯ ಭೋಜ್ಯಮಾಸಾದಯಿಷ್ಯಾಮಃ? ಕಿಮಿಚ್ಛತಿ ಭವಾನ್?
El primer día de los panes sin levadura, cuando sacrificaban la Pascua, sus discípulos le preguntaron: “¿Dónde quieres que vayamos a preparar para que comáis la Pascua?”
13 ತದಾನೀಂ ಸ ತೇಷಾಂ ದ್ವಯಂ ಪ್ರೇರಯನ್ ಬಭಾಷೇ ಯುವಯೋಃ ಪುರಮಧ್ಯಂ ಗತಯೋಃ ಸತೋ ರ್ಯೋ ಜನಃ ಸಜಲಕುಮ್ಭಂ ವಹನ್ ಯುವಾಂ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಕರಿಷ್ಯತಿ ತಸ್ಯೈವ ಪಶ್ಚಾದ್ ಯಾತಂ;
Envió a dos de sus discípulos y les dijo: “Id a la ciudad, y allí os saldrá al encuentro un hombre con un cántaro de agua. Seguidle,
14 ಸ ಯತ್ ಸದನಂ ಪ್ರವೇಕ್ಷ್ಯತಿ ತದ್ಭವನಪತಿಂ ವದತಂ, ಗುರುರಾಹ ಯತ್ರ ಸಶಿಷ್ಯೋಹಂ ನಿಸ್ತಾರೋತ್ಸವೀಯಂ ಭೋಜನಂ ಕರಿಷ್ಯಾಮಿ, ಸಾ ಭೋಜನಶಾಲಾ ಕುತ್ರಾಸ್ತಿ?
y dondequiera que entre, decid al dueño de la casa: “El Maestro dice: “¿Dónde está la sala de invitados, donde pueda comer la Pascua con mis discípulos?””.
15 ತತಃ ಸ ಪರಿಷ್ಕೃತಾಂ ಸುಸಜ್ಜಿತಾಂ ಬೃಹತೀಚಞ್ಚ ಯಾಂ ಶಾಲಾಂ ದರ್ಶಯಿಷ್ಯತಿ ತಸ್ಯಾಮಸ್ಮದರ್ಥಂ ಭೋಜ್ಯದ್ರವ್ಯಾಣ್ಯಾಸಾದಯತಂ|
Él mismo te mostrará una gran habitación superior amueblada y preparada. Prepáranos allí”.
16 ತತಃ ಶಿಷ್ಯೌ ಪ್ರಸ್ಥಾಯ ಪುರಂ ಪ್ರವಿಶ್ಯ ಸ ಯಥೋಕ್ತವಾನ್ ತಥೈವ ಪ್ರಾಪ್ಯ ನಿಸ್ತಾರೋತ್ಸವಸ್ಯ ಭೋಜ್ಯದ್ರವ್ಯಾಣಿ ಸಮಾಸಾದಯೇತಾಮ್|
Sus discípulos salieron y entraron en la ciudad, y encontraron las cosas como él les había dicho, y prepararon la Pascua.
17 ಅನನ್ತರಂ ಯೀಶುಃ ಸಾಯಂಕಾಲೇ ದ್ವಾದಶಭಿಃ ಶಿಷ್ಯೈಃ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಜಗಾಮ;
Al anochecer llegó con los doce.
18 ಸರ್ವ್ವೇಷು ಭೋಜನಾಯ ಪ್ರೋಪವಿಷ್ಟೇಷು ಸ ತಾನುದಿತವಾನ್ ಯುಷ್ಮಾನಹಂ ಯಥಾರ್ಥಂ ವ್ಯಾಹರಾಮಿ, ಅತ್ರ ಯುಷ್ಮಾಕಮೇಕೋ ಜನೋ ಯೋ ಮಯಾ ಸಹ ಭುಂಕ್ತೇ ಮಾಂ ಪರಕೇರೇಷು ಸಮರ್ಪಯಿಷ್ಯತೇ|
Mientras estaban sentados y comiendo, Jesús dijo: “Os aseguro que uno de vosotros me va a traicionar: el que come conmigo.”
19 ತದಾನೀಂ ತೇ ದುಃಖಿತಾಃ ಸನ್ತ ಏಕೈಕಶಸ್ತಂ ಪ್ರಷ್ಟುಮಾರಬ್ಧವನ್ತಃ ಸ ಕಿಮಹಂ? ಪಶ್ಚಾದ್ ಅನ್ಯ ಏಕೋಭಿದಧೇ ಸ ಕಿಮಹಂ?
Comenzaron a entristecerse y a preguntarle uno por uno: “¿Seguro que no soy yo?”. Y otro decía: “¿Seguro que no soy yo?”
20 ತತಃ ಸ ಪ್ರತ್ಯವದದ್ ಏತೇಷಾಂ ದ್ವಾದಶಾನಾಂ ಯೋ ಜನೋ ಮಯಾ ಸಮಂ ಭೋಜನಾಪಾತ್ರೇ ಪಾಣಿಂ ಮಜ್ಜಯಿಷ್ಯತಿ ಸ ಏವ|
Él les respondió: “Es uno de los doce, el que moja conmigo en el plato.
21 ಮನುಜತನಯಮಧಿ ಯಾದೃಶಂ ಲಿಖಿತಮಾಸ್ತೇ ತದನುರೂಪಾ ಗತಿಸ್ತಸ್ಯ ಭವಿಷ್ಯತಿ, ಕಿನ್ತು ಯೋ ಜನೋ ಮಾನವಸುತಂ ಸಮರ್ಪಯಿಷ್ಯತೇ ಹನ್ತ ತಸ್ಯ ಜನ್ಮಾಭಾವೇ ಸತಿ ಭದ್ರಮಭವಿಷ್ಯತ್|
Porque el Hijo del Hombre va como está escrito de él, pero ¡ay de aquel hombre por quien el Hijo del Hombre es entregado! Más le valdría a ese hombre no haber nacido”.
22 ಅಪರಞ್ಚ ತೇಷಾಂ ಭೋಜನಸಮಯೇ ಯೀಶುಃ ಪೂಪಂ ಗೃಹೀತ್ವೇಶ್ವರಗುಣಾನ್ ಅನುಕೀರ್ತ್ಯ ಭಙ್ಕ್ತ್ವಾ ತೇಭ್ಯೋ ದತ್ತ್ವಾ ಬಭಾಷೇ, ಏತದ್ ಗೃಹೀತ್ವಾ ಭುಞ್ಜೀಧ್ವಮ್ ಏತನ್ಮಮ ವಿಗ್ರಹರೂಪಂ|
Mientras comían, Jesús tomó el pan y, después de bendecirlo, lo partió y les dijo: “Tomad, comed. Esto es mi cuerpo”.
23 ಅನನ್ತರಂ ಸ ಕಂಸಂ ಗೃಹೀತ್ವೇಶ್ವರಸ್ಯ ಗುಣಾನ್ ಕೀರ್ತ್ತಯಿತ್ವಾ ತೇಭ್ಯೋ ದದೌ, ತತಸ್ತೇ ಸರ್ವ್ವೇ ಪಪುಃ|
Tomó el cáliz y, después de dar gracias, se lo dio a ellos. Todos bebieron de ella.
24 ಅಪರಂ ಸ ತಾನವಾದೀದ್ ಬಹೂನಾಂ ನಿಮಿತ್ತಂ ಪಾತಿತಂ ಮಮ ನವೀನನಿಯಮರೂಪಂ ಶೋಣಿತಮೇತತ್|
Les dijo: “Esta es mi sangre del nuevo pacto, que se derrama por muchos.
25 ಯುಷ್ಮಾನಹಂ ಯಥಾರ್ಥಂ ವದಾಮಿ, ಈಶ್ವರಸ್ಯ ರಾಜ್ಯೇ ಯಾವತ್ ಸದ್ಯೋಜಾತಂ ದ್ರಾಕ್ಷಾರಸಂ ನ ಪಾಸ್ಯಾಮಿ, ತಾವದಹಂ ದ್ರಾಕ್ಷಾಫಲರಸಂ ಪುನ ರ್ನ ಪಾಸ್ಯಾಮಿ|
De cierto os digo que no beberé más del fruto de la vid hasta el día en que lo beba de nuevo en el Reino de Dios.”
26 ತದನನ್ತರಂ ತೇ ಗೀತಮೇಕಂ ಸಂಗೀಯ ಬಹಿ ರ್ಜೈತುನಂ ಶಿಖರಿಣಂ ಯಯುಃ
Después de cantar un himno, salieron al Monte de los Olivos.
27 ಅಥ ಯೀಶುಸ್ತಾನುವಾಚ ನಿಶಾಯಾಮಸ್ಯಾಂ ಮಯಿ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ಪ್ರತ್ಯೂಹೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ ಯತೋ ಲಿಖಿತಮಾಸ್ತೇ ಯಥಾ, ಮೇಷಾಣಾಂ ರಕ್ಷಕಞ್ಚಾಹಂ ಪ್ರಹರಿಷ್ಯಾಮಿ ವೈ ತತಃ| ಮೇಷಾಣಾಂ ನಿವಹೋ ನೂನಂ ಪ್ರವಿಕೀರ್ಣೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ|
Jesús les dijo: “Esta noche todos vosotros tropezaréis por mi culpa, porque está escrito: “Heriré al pastor y las ovejas se dispersarán”.
28 ಕನ್ತು ಮದುತ್ಥಾನೇ ಜಾತೇ ಯುಷ್ಮಾಕಮಗ್ರೇಽಹಂ ಗಾಲೀಲಂ ವ್ರಜಿಷ್ಯಾಮಿ|
Sin embargo, cuando haya resucitado, iré delante de vosotros a Galilea”.
29 ತದಾ ಪಿತರಃ ಪ್ರತಿಬಭಾಷೇ, ಯದ್ಯಪಿ ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ಪ್ರತ್ಯೂಹೋ ಭವತಿ ತಥಾಪಿ ಮಮ ನೈವ ಭವಿಷ್ಯತಿ|
Pero Pedro le dijo: “Aunque todos se ofendan, yo no”.
30 ತತೋ ಯೀಶುರುಕ್ತಾವಾನ್ ಅಹಂ ತುಭ್ಯಂ ತಥ್ಯಂ ಕಥಯಾಮಿ, ಕ್ಷಣಾದಾಯಾಮದ್ಯ ಕುಕ್ಕುಟಸ್ಯ ದ್ವಿತೀಯವಾರರವಣಾತ್ ಪೂರ್ವ್ವಂ ತ್ವಂ ವಾರತ್ರಯಂ ಮಾಮಪಹ್ನೋಷ್ಯಸೇ|
Jesús le dijo: “Muy ciertamente te digo que hoy, incluso esta noche, antes de que el gallo cante dos veces, me negarás tres veces.”
31 ಕಿನ್ತು ಸ ಗಾಢಂ ವ್ಯಾಹರದ್ ಯದ್ಯಪಿ ತ್ವಯಾ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಮಮ ಪ್ರಾಣೋ ಯಾತಿ ತಥಾಪಿ ಕಥಮಪಿ ತ್ವಾಂ ನಾಪಹ್ನೋಷ್ಯೇ; ಸರ್ವ್ವೇಽಪೀತರೇ ತಥೈವ ಬಭಾಷಿರೇ|
Pero él habló aún más: “Si tengo que morir con vosotros, no os negaré”. Todos dijeron lo mismo.
32 ಅಪರಞ್ಚ ತೇಷು ಗೇತ್ಶಿಮಾನೀನಾಮಕಂ ಸ್ಥಾನ ಗತೇಷು ಸ ಶಿಷ್ಯಾನ್ ಜಗಾದ, ಯಾವದಹಂ ಪ್ರಾರ್ಥಯೇ ತಾವದತ್ರ ಸ್ಥಾನೇ ಯೂಯಂ ಸಮುಪವಿಶತ|
Llegaron a un lugar que se llama Getsemaní. Dijo a sus discípulos: “Sentaos aquí mientras oro”.
33 ಅಥ ಸ ಪಿತರಂ ಯಾಕೂಬಂ ಯೋಹನಞ್ಚ ಗೃಹೀತ್ವಾ ವವ್ರಾಜ; ಅತ್ಯನ್ತಂ ತ್ರಾಸಿತೋ ವ್ಯಾಕುಲಿತಶ್ಚ ತೇಭ್ಯಃ ಕಥಯಾಮಾಸ,
Tomó consigo a Pedro, a Santiago y a Juan, y comenzó a estar muy preocupado y angustiado.
34 ನಿಧನಕಾಲವತ್ ಪ್ರಾಣೋ ಮೇಽತೀವ ದಃಖಮೇತಿ, ಯೂಯಂ ಜಾಗ್ರತೋತ್ರ ಸ್ಥಾನೇ ತಿಷ್ಠತ|
Les dijo: “Mi alma está muy triste, hasta la muerte. Quedaos aquí y velad”.
35 ತತಃ ಸ ಕಿಞ್ಚಿದ್ದೂರಂ ಗತ್ವಾ ಭೂಮಾವಧೋಮುಖಃ ಪತಿತ್ವಾ ಪ್ರಾರ್ಥಿತವಾನೇತತ್, ಯದಿ ಭವಿತುಂ ಶಕ್ಯಂ ತರ್ಹಿ ದುಃಖಸಮಯೋಯಂ ಮತ್ತೋ ದೂರೀಭವತು|
Se adelantó un poco, se postró en el suelo y oró para que, si era posible, la hora pasara de largo.
36 ಅಪರಮುದಿತವಾನ್ ಹೇ ಪಿತ ರ್ಹೇ ಪಿತಃ ಸರ್ವ್ವೇಂ ತ್ವಯಾ ಸಾಧ್ಯಂ, ತತೋ ಹೇತೋರಿಮಂ ಕಂಸಂ ಮತ್ತೋ ದೂರೀಕುರು, ಕಿನ್ತು ತನ್ ಮಮೇಚ್ಛಾತೋ ನ ತವೇಚ್ಛಾತೋ ಭವತು|
Dijo: “Abba, Padre, todo es posible para ti. Por favor, aparta de mí esta copa. Pero no lo que yo deseo, sino lo que tú deseas”.
37 ತತಃ ಪರಂ ಸ ಏತ್ಯ ತಾನ್ ನಿದ್ರಿತಾನ್ ನಿರೀಕ್ಷ್ಯ ಪಿತರಂ ಪ್ರೋವಾಚ, ಶಿಮೋನ್ ತ್ವಂ ಕಿಂ ನಿದ್ರಾಸಿ? ಘಟಿಕಾಮೇಕಾಮ್ ಅಪಿ ಜಾಗರಿತುಂ ನ ಶಕ್ನೋಷಿ?
Llegó y los encontró durmiendo, y dijo a Pedro: “Simón, ¿duermes? ¿No podías velar una hora?
38 ಪರೀಕ್ಷಾಯಾಂ ಯಥಾ ನ ಪತಥ ತದರ್ಥಂ ಸಚೇತನಾಃ ಸನ್ತಃ ಪ್ರಾರ್ಥಯಧ್ವಂ; ಮನ ಉದ್ಯುಕ್ತಮಿತಿ ಸತ್ಯಂ ಕಿನ್ತು ವಪುರಶಕ್ತಿಕಂ|
Velad y orad, para que no entréis en tentación. El espíritu, en efecto, está dispuesto, pero la carne es débil”.
39 ಅಥ ಸ ಪುನರ್ವ್ರಜಿತ್ವಾ ಪೂರ್ವ್ವವತ್ ಪ್ರಾರ್ಥಯಾಞ್ಚಕ್ರೇ|
De nuevo se fue y oró diciendo las mismas palabras.
40 ಪರಾವೃತ್ಯಾಗತ್ಯ ಪುನರಪಿ ತಾನ್ ನಿದ್ರಿತಾನ್ ದದರ್ಶ ತದಾ ತೇಷಾಂ ಲೋಚನಾನಿ ನಿದ್ರಯಾ ಪೂರ್ಣಾನಿ, ತಸ್ಮಾತ್ತಸ್ಮೈ ಕಾ ಕಥಾ ಕಥಯಿತವ್ಯಾ ತ ಏತದ್ ಬೋದ್ಧುಂ ನ ಶೇಕುಃ|
Volvió y los encontró durmiendo, pues sus ojos estaban muy cargados; y no sabían qué responderle.
41 ತತಃಪರಂ ತೃತೀಯವಾರಂ ಆಗತ್ಯ ತೇಭ್ಯೋ ಽಕಥಯದ್ ಇದಾನೀಮಪಿ ಶಯಿತ್ವಾ ವಿಶ್ರಾಮ್ಯಥ? ಯಥೇಷ್ಟಂ ಜಾತಂ, ಸಮಯಶ್ಚೋಪಸ್ಥಿತಃ ಪಶ್ಯತ ಮಾನವತನಯಃ ಪಾಪಿಲೋಕಾನಾಂ ಪಾಣಿಷು ಸಮರ್ಪ್ಯತೇ|
Llegó por tercera vez y les dijo: “Dormid ya y descansad. Ya es suficiente. La hora ha llegado. He aquí que el Hijo del Hombre ha sido entregado en manos de los pecadores.
42 ಉತ್ತಿಷ್ಠತ, ವಯಂ ವ್ರಜಾಮೋ ಯೋ ಜನೋ ಮಾಂ ಪರಪಾಣಿಷು ಸಮರ್ಪಯಿಷ್ಯತೇ ಪಶ್ಯತ ಸ ಸಮೀಪಮಾಯಾತಃ|
¡Levántate! Pongámonos en marcha. He aquí, el que me traiciona está cerca”.
43 ಇಮಾಂ ಕಥಾಂ ಕಥಯತಿ ಸ, ಏತರ್ಹಿದ್ವಾದಶಾನಾಮೇಕೋ ಯಿಹೂದಾ ನಾಮಾ ಶಿಷ್ಯಃ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕಾನಾಮ್ ಉಪಾಧ್ಯಾಯಾನಾಂ ಪ್ರಾಚೀನಲೋಕಾನಾಞ್ಚ ಸನ್ನಿಧೇಃ ಖಙ್ಗಲಗುಡಧಾರಿಣೋ ಬಹುಲೋಕಾನ್ ಗೃಹೀತ್ವಾ ತಸ್ಯ ಸಮೀಪ ಉಪಸ್ಥಿತವಾನ್|
En seguida, mientras aún hablaba, vino Judas, uno de los doce, y con él una multitud con espadas y palos, de parte de los sumos sacerdotes, de los escribas y de los ancianos.
44 ಅಪರಞ್ಚಾಸೌ ಪರಪಾಣಿಷು ಸಮರ್ಪಯಿತಾ ಪೂರ್ವ್ವಮಿತಿ ಸಙ್ಕೇತಂ ಕೃತವಾನ್ ಯಮಹಂ ಚುಮ್ಬಿಷ್ಯಾಮಿ ಸ ಏವಾಸೌ ತಮೇವ ಧೃತ್ವಾ ಸಾವಧಾನಂ ನಯತ|
Y el que le entregaba les había dado una señal, diciendo: “Al que yo bese, ése es. Agarradle y llevadle con seguridad”.
45 ಅತೋ ಹೇತೋಃ ಸ ಆಗತ್ಯೈವ ಯೋಶೋಃ ಸವಿಧಂ ಗತ್ವಾ ಹೇ ಗುರೋ ಹೇ ಗುರೋ, ಇತ್ಯುಕ್ತ್ವಾ ತಂ ಚುಚುಮ್ಬ|
Cuando llegó, enseguida se acercó a él y le dijo: “¡Rabí! Rabí!” y le besó.
46 ತದಾ ತೇ ತದುಪರಿ ಪಾಣೀನರ್ಪಯಿತ್ವಾ ತಂ ದಧ್ನುಃ|
Le pusieron las manos encima y le agarraron.
47 ತತಸ್ತಸ್ಯ ಪಾರ್ಶ್ವಸ್ಥಾನಾಂ ಲೋಕಾನಾಮೇಕಃ ಖಙ್ಗಂ ನಿಷ್ಕೋಷಯನ್ ಮಹಾಯಾಜಕಸ್ಯ ದಾಸಮೇಕಂ ಪ್ರಹೃತ್ಯ ತಸ್ಯ ಕರ್ಣಂ ಚಿಚ್ಛೇದ|
Pero uno de los que estaban allí sacó su espada e hirió al siervo del sumo sacerdote y le cortó la oreja.
48 ಪಶ್ಚಾದ್ ಯೀಶುಸ್ತಾನ್ ವ್ಯಾಜಹಾರ ಖಙ್ಗಾನ್ ಲಗುಡಾಂಶ್ಚ ಗೃಹೀತ್ವಾ ಮಾಂ ಕಿಂ ಚೌರಂ ಧರ್ತ್ತಾಂ ಸಮಾಯಾತಾಃ?
Jesús les respondió: “¿Habéis salido, como contra un ladrón, con espadas y palos para prenderme?
49 ಮಧ್ಯೇಮನ್ದಿರಂ ಸಮುಪದಿಶನ್ ಪ್ರತ್ಯಹಂ ಯುಷ್ಮಾಭಿಃ ಸಹ ಸ್ಥಿತವಾನತಹಂ, ತಸ್ಮಿನ್ ಕಾಲೇ ಯೂಯಂ ಮಾಂ ನಾದೀಧರತ, ಕಿನ್ತ್ವನೇನ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯಂ ವಚನಂ ಸೇಧನೀಯಂ|
Cada día estaba con vosotros en el templo enseñando, y no me habéis arrestado. Pero esto es para que se cumplan las Escrituras”.
50 ತದಾ ಸರ್ವ್ವೇ ಶಿಷ್ಯಾಸ್ತಂ ಪರಿತ್ಯಜ್ಯ ಪಲಾಯಾಞ್ಚಕ್ರಿರೇ|
Todos le dejaron y huyeron.
51 ಅಥೈಕೋ ಯುವಾ ಮಾನವೋ ನಗ್ನಕಾಯೇ ವಸ್ತ್ರಮೇಕಂ ನಿಧಾಯ ತಸ್ಯ ಪಶ್ಚಾದ್ ವ್ರಜನ್ ಯುವಲೋಕೈ ರ್ಧೃತೋ
Cierto joven lo siguió, teniendo una tela de lino echada alrededor de su cuerpo desnudo. Los jóvenes lo agarraron,
52 ವಸ್ತ್ರಂ ವಿಹಾಯ ನಗ್ನಃ ಪಲಾಯಾಞ್ಚಕ್ರೇ|
pero él dejó el lienzo y huyó de ellos desnudo.
53 ಅಪರಞ್ಚ ಯಸ್ಮಿನ್ ಸ್ಥಾನೇ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕಾ ಉಪಾಧ್ಯಾಯಾಃ ಪ್ರಾಚೀನಲೋಕಾಶ್ಚ ಮಹಾಯಾಜಕೇನ ಸಹ ಸದಸಿ ಸ್ಥಿತಾಸ್ತಸ್ಮಿನ್ ಸ್ಥಾನೇ ಮಹಾಯಾಜಕಸ್ಯ ಸಮೀಪಂ ಯೀಶುಂ ನಿನ್ಯುಃ|
Llevaron a Jesús ante el sumo sacerdote. Todos los jefes de los sacerdotes, los ancianos y los escribas se reunieron con él.
54 ಪಿತರೋ ದೂರೇ ತತ್ಪಶ್ಚಾದ್ ಇತ್ವಾ ಮಹಾಯಾಜಕಸ್ಯಾಟ್ಟಾಲಿಕಾಂ ಪ್ರವಿಶ್ಯ ಕಿಙ್ಕರೈಃ ಸಹೋಪವಿಶ್ಯ ವಹ್ನಿತಾಪಂ ಜಗ್ರಾಹ|
Pedro le había seguido de lejos, hasta que llegó al patio del sumo sacerdote. Estaba sentado con los oficiales, y se calentaba a la luz del fuego.
55 ತದಾನೀಂ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕಾ ಮನ್ತ್ರಿಣಶ್ಚ ಯೀಶುಂ ಘಾತಯಿತುಂ ತತ್ಪ್ರಾತಿಕೂಲ್ಯೇನ ಸಾಕ್ಷಿಣೋ ಮೃಗಯಾಞ್ಚಕ್ರಿರೇ, ಕಿನ್ತು ನ ಪ್ರಾಪ್ತಾಃ|
Los jefes de los sacerdotes y todo el consejo buscaban testigos contra Jesús para condenarlo a muerte, pero no los encontraron.
56 ಅನೇಕೈಸ್ತದ್ವಿರುದ್ಧಂ ಮೃಷಾಸಾಕ್ಷ್ಯೇ ದತ್ತೇಪಿ ತೇಷಾಂ ವಾಕ್ಯಾನಿ ನ ಸಮಗಚ್ಛನ್ತ|
Porque muchos daban falso testimonio contra él, y sus testimonios no concordaban entre sí.
57 ಸರ್ವ್ವಶೇಷೇ ಕಿಯನ್ತ ಉತ್ಥಾಯ ತಸ್ಯ ಪ್ರಾತಿಕೂಲ್ಯೇನ ಮೃಷಾಸಾಕ್ಷ್ಯಂ ದತ್ತ್ವಾ ಕಥಯಾಮಾಸುಃ,
Algunos se levantaron y dieron falso testimonio contra él, diciendo:
58 ಇದಂ ಕರಕೃತಮನ್ದಿರಂ ವಿನಾಶ್ಯ ದಿನತ್ರಯಮಧ್ಯೇ ಪುನರಪರಮ್ ಅಕರಕೃತಂ ಮನ್ದಿರಂ ನಿರ್ಮ್ಮಾಸ್ಯಾಮಿ, ಇತಿ ವಾಕ್ಯಮ್ ಅಸ್ಯ ಮುಖಾತ್ ಶ್ರುತಮಸ್ಮಾಭಿರಿತಿ|
“Le oímos decir: ‘Destruiré este templo hecho a mano, y en tres días construiré otro hecho sin manos’.”
59 ಕಿನ್ತು ತತ್ರಾಪಿ ತೇಷಾಂ ಸಾಕ್ಷ್ಯಕಥಾ ನ ಸಙ್ಗಾತಾಃ|
Aun así, su testimonio no concordaba.
60 ಅಥ ಮಹಾಯಾಜಕೋ ಮಧ್ಯೇಸಭಮ್ ಉತ್ಥಾಯ ಯೀಶುಂ ವ್ಯಾಜಹಾರ, ಏತೇ ಜನಾಸ್ತ್ವಯಿ ಯತ್ ಸಾಕ್ಷ್ಯಮದುಃ ತ್ವಮೇತಸ್ಯ ಕಿಮಪ್ಯುತ್ತರಂ ಕಿಂ ನ ದಾಸ್ಯಸಿ?
El sumo sacerdote se levantó en medio y preguntó a Jesús: “¿No tienes respuesta? ¿Qué es lo que éstos testifican contra ti?”
61 ಕಿನ್ತು ಸ ಕಿಮಪ್ಯುತ್ತರಂ ನ ದತ್ವಾ ಮೌನೀಭೂಯ ತಸ್ಯೌ; ತತೋ ಮಹಾಯಾಜಕಃ ಪುನರಪಿ ತಂ ಪೃಷ್ಟಾವಾನ್ ತ್ವಂ ಸಚ್ಚಿದಾನನ್ದಸ್ಯ ತನಯೋ ಽಭಿಷಿಕ್ತಸ್ತ್ರತಾ?
Pero él se quedó callado y no respondió nada. De nuevo el sumo sacerdote le preguntó: “¿Eres tú el Cristo, el Hijo del Bendito?”
62 ತದಾ ಯೀಶುಸ್ತಂ ಪ್ರೋವಾಚ ಭವಾಮ್ಯಹಮ್ ಯೂಯಞ್ಚ ಸರ್ವ್ವಶಕ್ತಿಮತೋ ದಕ್ಷೀಣಪಾರ್ಶ್ವೇ ಸಮುಪವಿಶನ್ತಂ ಮೇಘ ಮಾರುಹ್ಯ ಸಮಾಯಾನ್ತಞ್ಚ ಮನುಷ್ಯಪುತ್ರಂ ಸನ್ದ್ರಕ್ಷ್ಯಥ|
Jesús dijo: “Yo soy. Veréis al Hijo del Hombre sentado a la derecha del Poder, y viniendo con las nubes del cielo”.
63 ತದಾ ಮಹಾಯಾಜಕಃ ಸ್ವಂ ವಮನಂ ಛಿತ್ವಾ ವ್ಯಾವಹರತ್
El sumo sacerdote se rasgó las vestiduras y dijo: “¿Qué más necesidad tenemos de testigos?
64 ಕಿಮಸ್ಮಾಕಂ ಸಾಕ್ಷಿಭಿಃ ಪ್ರಯೋಜನಮ್? ಈಶ್ವರನಿನ್ದಾವಾಕ್ಯಂ ಯುಷ್ಮಾಭಿರಶ್ರಾವಿ ಕಿಂ ವಿಚಾರಯಥ? ತದಾನೀಂ ಸರ್ವ್ವೇ ಜಗದುರಯಂ ನಿಧನದಣ್ಡಮರ್ಹತಿ|
¡Habéis oído la blasfemia! ¿Qué os parece?” Todos le condenaron a ser digno de muerte.
65 ತತಃ ಕಶ್ಚಿತ್ ಕಶ್ಚಿತ್ ತದ್ವಪುಷಿ ನಿಷ್ಠೀವಂ ನಿಚಿಕ್ಷೇಪ ತಥಾ ತನ್ಮುಖಮಾಚ್ಛಾದ್ಯ ಚಪೇಟೇನ ಹತ್ವಾ ಗದಿತವಾನ್ ಗಣಯಿತ್ವಾ ವದ, ಅನುಚರಾಶ್ಚ ಚಪೇಟೈಸ್ತಮಾಜಘ್ನುಃ
Algunos empezaron a escupirle, a cubrirle la cara, a golpearle con los puños y a decirle: “¡Profeta!”. Los oficiales le golpearon con las palmas de las manos.
66 ತತಃ ಪರಂ ಪಿತರೇಽಟ್ಟಾಲಿಕಾಧಃಕೋಷ್ಠೇ ತಿಷ್ಠತಿ ಮಹಾಯಾಜಕಸ್ಯೈಕಾ ದಾಸೀ ಸಮೇತ್ಯ
Mientras Pedro estaba en el patio de abajo, se acercó una de las criadas del sumo sacerdote,
67 ತಂ ವಿಹ್ನಿತಾಪಂ ಗೃಹ್ಲನ್ತಂ ವಿಲೋಕ್ಯ ತಂ ಸುನಿರೀಕ್ಷ್ಯ ಬಭಾಷೇ ತ್ವಮಪಿ ನಾಸರತೀಯಯೀಶೋಃ ಸಙ್ಗಿನಾಮ್ ಏಕೋ ಜನ ಆಸೀಃ|
y al ver que Pedro se calentaba, lo miró y le dijo: “¡Tú también estabas con el nazareno, Jesús!”
68 ಕಿನ್ತು ಸೋಪಹ್ನುತ್ಯ ಜಗಾದ ತಮಹಂ ನ ವದ್ಮಿ ತ್ವಂ ಯತ್ ಕಥಯಮಿ ತದಪ್ಯಹಂ ನ ಬುದ್ಧ್ಯೇ| ತದಾನೀಂ ಪಿತರೇ ಚತ್ವರಂ ಗತವತಿ ಕುಕ್ಕುಟೋ ರುರಾವ|
Pero él lo negó, diciendo: “No sé ni entiendo lo que dices”. Salió a la entrada; y cantó el gallo.
69 ಅಥಾನ್ಯಾ ದಾಸೀ ಪಿತರಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಸಮೀಪಸ್ಥಾನ್ ಜನಾನ್ ಜಗಾದ ಅಯಂ ತೇಷಾಮೇಕೋ ಜನಃ|
La criada lo vio y comenzó a decir de nuevo a los que estaban allí: “Este es uno de ellos”.
70 ತತಃ ಸ ದ್ವಿತೀಯವಾರಮ್ ಅಪಹ್ನುತವಾನ್ ಪಶ್ಚಾತ್ ತತ್ರಸ್ಥಾ ಲೋಕಾಃ ಪಿತರಂ ಪ್ರೋಚುಸ್ತ್ವಮವಶ್ಯಂ ತೇಷಾಮೇಕೋ ಜನಃ ಯತಸ್ತ್ವಂ ಗಾಲೀಲೀಯೋ ನರ ಇತಿ ತವೋಚ್ಚಾರಣಂ ಪ್ರಕಾಶಯತಿ|
Pero él volvió a negarlo. Al cabo de un rato, los que estaban allí volvieron a decir a Pedro: “Verdaderamente eres uno de ellos, pues eres galileo, y tu forma de hablar lo demuestra.”
71 ತದಾ ಸ ಶಪಥಾಭಿಶಾಪೌ ಕೃತ್ವಾ ಪ್ರೋವಾಚ ಯೂಯಂ ಕಥಾಂ ಕಥಯಥ ತಂ ನರಂ ನ ಜಾನೇಽಹಂ|
Pero él comenzó a maldecir y a jurar: “¡No conozco a ese hombre del que habláis!”
72 ತದಾನೀಂ ದ್ವಿತೀಯವಾರಂ ಕುಕ್ಕುಟೋ ಽರಾವೀತ್| ಕುಕ್ಕುಟಸ್ಯ ದ್ವಿತೀಯರವಾತ್ ಪೂರ್ವ್ವಂ ತ್ವಂ ಮಾಂ ವಾರತ್ರಯಮ್ ಅಪಹ್ನೋಷ್ಯಸಿ, ಇತಿ ಯದ್ವಾಕ್ಯಂ ಯೀಶುನಾ ಸಮುದಿತಂ ತತ್ ತದಾ ಸಂಸ್ಮೃತ್ಯ ಪಿತರೋ ರೋದಿತುಮ್ ಆರಭತ|
El gallo cantó por segunda vez. Pedro recordó las palabras que le dijo Jesús: “Antes de que cante el gallo dos veces, me negarás tres”. Cuando pensó en eso, lloró.
