ಮಾರ್ಕಃ 12
1 ಅನನ್ತರಂ ಯೀಶು ರ್ದೃಷ್ಟಾನ್ತೇನ ತೇಭ್ಯಃ ಕಥಯಿತುಮಾರೇಭೇ, ಕಶ್ಚಿದೇಕೋ ದ್ರಾಕ್ಷಾಕ್ಷೇತ್ರಂ ವಿಧಾಯ ತಚ್ಚತುರ್ದಿಕ್ಷು ವಾರಣೀಂ ಕೃತ್ವಾ ತನ್ಮಧ್ಯೇ ದ್ರಾಕ್ಷಾಪೇಷಣಕುಣ್ಡಮ್ ಅಖನತ್, ತಥಾ ತಸ್ಯ ಗಡಮಪಿ ನಿರ್ಮ್ಮಿತವಾನ್ ತತಸ್ತತ್ಕ್ಷೇತ್ರಂ ಕೃಷೀವಲೇಷು ಸಮರ್ಪ್ಯ ದೂರದೇಶಂ ಜಗಾಮ|
Then He began to speak to them in figurative language. "There was once a man," He said, "who planted a vineyard, fenced it round, dug a pit for the wine-tank, and built a strong lodge. Then he let the place to vine-dressers and went abroad.
2 ತದನನ್ತರಂ ಫಲಕಾಲೇ ಕೃಷೀವಲೇಭ್ಯೋ ದ್ರಾಕ್ಷಾಕ್ಷೇತ್ರಫಲಾನಿ ಪ್ರಾಪ್ತುಂ ತೇಷಾಂ ಸವಿಧೇ ಭೃತ್ಯಮ್ ಏಕಂ ಪ್ರಾಹಿಣೋತ್|
At vintage-time he sent one of his servants to receive from the vine-dressers a share of the grapes.
3 ಕಿನ್ತು ಕೃಷೀವಲಾಸ್ತಂ ಧೃತ್ವಾ ಪ್ರಹೃತ್ಯ ರಿಕ್ತಹಸ್ತಂ ವಿಸಸೃಜುಃ|
But they seized him, beat him cruelly and sent him away empty-handed.
4 ತತಃ ಸ ಪುನರನ್ಯಮೇಕಂ ಭೃತ್ಯಂ ಪ್ರಷಯಾಮಾಸ, ಕಿನ್ತು ತೇ ಕೃಷೀವಲಾಃ ಪಾಷಾಣಾಘಾತೈಸ್ತಸ್ಯ ಶಿರೋ ಭಙ್ಕ್ತ್ವಾ ಸಾಪಮಾನಂ ತಂ ವ್ಯಸರ್ಜನ್|
Again he sent to them another servant: and as for him, they wounded him in the head and treated him shamefully.
5 ತತಃ ಪರಂ ಸೋಪರಂ ದಾಸಂ ಪ್ರಾಹಿಣೋತ್ ತದಾ ತೇ ತಂ ಜಘ್ನುಃ, ಏವಮ್ ಅನೇಕೇಷಾಂ ಕಸ್ಯಚಿತ್ ಪ್ರಹಾರಃ ಕಸ್ಯಚಿದ್ ವಧಶ್ಚ ತೈಃ ಕೃತಃ|
Yet a third he sent, and him they killed. And he sent many besides, and them also they ill-treated, beating some and killing others.
6 ತತಃ ಪರಂ ಮಯಾ ಸ್ವಪುತ್ರೇ ಪ್ರಹಿತೇ ತೇ ತಮವಶ್ಯಂ ಸಮ್ಮಂಸ್ಯನ್ತೇ, ಇತ್ಯುಕ್ತ್ವಾವಶೇಷೇ ತೇಷಾಂ ಸನ್ನಿಧೌ ನಿಜಪ್ರಿಯಮ್ ಅದ್ವಿತೀಯಂ ಪುತ್ರಂ ಪ್ರೇಷಯಾಮಾಸ|
He had still one left whom he could send, a dearly-loved son: him last of all he sent, saying, "'They will treat my son with respect.'
7 ಕಿನ್ತು ಕೃಷೀವಲಾಃ ಪರಸ್ಪರಂ ಜಗದುಃ, ಏಷ ಉತ್ತರಾಧಿಕಾರೀ, ಆಗಚ್ಛತ ವಯಮೇನಂ ಹನ್ಮಸ್ತಥಾ ಕೃತೇ ಽಧಿಕಾರೋಯಮ್ ಅಸ್ಮಾಕಂ ಭವಿಷ್ಯತಿ|
"But those men--the vine-dressers--said to one another, "'Here is the heir: come, let us kill him, and then the property will one day be ours.'
8 ತತಸ್ತಂ ಧೃತ್ವಾ ಹತ್ವಾ ದ್ರಾಕ್ಷಾಕ್ಷೇತ್ರಾದ್ ಬಹಿಃ ಪ್ರಾಕ್ಷಿಪನ್|
"So they took him and killed him, and flung his body outside the vineyard.
9 ಅನೇನಾಸೌ ದ್ರಾಕ್ಷಾಕ್ಷೇತ್ರಪತಿಃ ಕಿಂ ಕರಿಷ್ಯತಿ? ಸ ಏತ್ಯ ತಾನ್ ಕೃಷೀವಲಾನ್ ಸಂಹತ್ಯ ತತ್ಕ್ಷೇತ್ರಮ್ ಅನ್ಯೇಷು ಕೃಷೀವಲೇಷು ಸಮರ್ಪಯಿಷ್ಯತಿ|
What, therefore, will the owner of the vineyard do?" "He will come and put the vine-dressers to death," they said; "and will give the vineyard to others."
10 ಅಪರಞ್ಚ, "ಸ್ಥಪತಯಃ ಕರಿಷ್ಯನ್ತಿ ಗ್ರಾವಾಣಂ ಯನ್ತು ತುಚ್ಛಕಂ| ಪ್ರಾಧಾನಪ್ರಸ್ತರಃ ಕೋಣೇ ಸ ಏವ ಸಂಭವಿಷ್ಯತಿ|
"Have you not read even this passage," He added, "'The stone which the builders rejected has become the Cornerstone:
11 ಏತತ್ ಕರ್ಮ್ಮ ಪರೇಶಸ್ಯಾಂದ್ಭುತಂ ನೋ ದೃಷ್ಟಿತೋ ಭವೇತ್|| " ಇಮಾಂ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯಾಂ ಲಿಪಿಂ ಯೂಯಂ ಕಿಂ ನಾಪಾಠಿಷ್ಟ?
this Cornerstone came from the Lord, and is wonderful in our esteem?'"
12 ತದಾನೀಂ ಸ ತಾನುದ್ದಿಶ್ಯ ತಾಂ ದೃಷ್ಟಾನ್ತಕಥಾಂ ಕಥಿತವಾನ್, ತ ಇತ್ಥಂ ಬುದ್ವ್ವಾ ತಂ ಧರ್ತ್ತಾಮುದ್ಯತಾಃ, ಕಿನ್ತು ಲೋಕೇಭ್ಯೋ ಬಿಭ್ಯುಃ, ತದನನ್ತರಂ ತೇ ತಂ ವಿಹಾಯ ವವ್ರಜುಃ|
And they kept looking out for an opportunity to seize Him, but were afraid of the people; for they saw that in this parable He had referred to them. So they left Him and went away.
13 ಅಪರಞ್ಚ ತೇ ತಸ್ಯ ವಾಕ್ಯದೋಷಂ ಧರ್ತ್ತಾಂ ಕತಿಪಯಾನ್ ಫಿರೂಶಿನೋ ಹೇರೋದೀಯಾಂಶ್ಚ ಲೋಕಾನ್ ತದನ್ತಿಕಂ ಪ್ರೇಷಯಾಮಾಸುಃ|
Their next step was to send to Him some of the Pharisees and of Herod's partisans to entrap Him in conversation.
14 ತ ಆಗತ್ಯ ತಮವದನ್, ಹೇ ಗುರೋ ಭವಾನ್ ತಥ್ಯಭಾಷೀ ಕಸ್ಯಾಪ್ಯನುರೋಧಂ ನ ಮನ್ಯತೇ, ಪಕ್ಷಪಾತಞ್ಚ ನ ಕರೋತಿ, ಯಥಾರ್ಥತ ಈಶ್ವರೀಯಂ ಮಾರ್ಗಂ ದರ್ಶಯತಿ ವಯಮೇತತ್ ಪ್ರಜಾನೀಮಃ, ಕೈಸರಾಯ ಕರೋ ದೇಯೋ ನ ವಾಂ? ವಯಂ ದಾಸ್ಯಾಮೋ ನ ವಾ?
So they came to Him. "Rabbi," they said, "we know that you are a truthful man and you do not fear any one; for you do not recognize human distinctions, but teach God's way truly. Is it allowable to pay poll-tax to Caesar, or not?
15 ಕಿನ್ತು ಸ ತೇಷಾಂ ಕಪಟಂ ಜ್ಞಾತ್ವಾ ಜಗಾದ, ಕುತೋ ಮಾಂ ಪರೀಕ್ಷಧ್ವೇ? ಏಕಂ ಮುದ್ರಾಪಾದಂ ಸಮಾನೀಯ ಮಾಂ ದರ್ಶಯತ|
Shall we pay, or shall we refuse to pay?" But He, knowing their hypocrisy, replied, "Why try to ensnare me? Bring me a shilling for me to look at."
16 ತದಾ ತೈರೇಕಸ್ಮಿನ್ ಮುದ್ರಾಪಾದೇ ಸಮಾನೀತೇ ಸ ತಾನ್ ಪಪ್ರಚ್ಛ, ಅತ್ರ ಲಿಖಿತಂ ನಾಮ ಮೂರ್ತ್ತಿ ರ್ವಾ ಕಸ್ಯ? ತೇ ಪ್ರತ್ಯೂಚುಃ, ಕೈಸರಸ್ಯ|
They brought one; and He asked them, "Whose is this likeness and this inscription?" "Caesar's," they replied.
17 ತದಾ ಯೀಶುರವದತ್ ತರ್ಹಿ ಕೈಸರಸ್ಯ ದ್ರವ್ಯಾಣಿ ಕೈಸರಾಯ ದತ್ತ, ಈಶ್ವರಸ್ಯ ದ್ರವ್ಯಾಣಿ ತು ಈಶ್ವರಾಯ ದತ್ತ; ತತಸ್ತೇ ವಿಸ್ಮಯಂ ಮೇನಿರೇ|
"What is Caesar's," replied Jesus, "pay to Caesar--and what is God's, pay to God." And they wondered exceedingly at Him.
18 ಅಥ ಮೃತಾನಾಮುತ್ಥಾನಂ ಯೇ ನ ಮನ್ಯನ್ತೇ ತೇ ಸಿದೂಕಿನೋ ಯೀಶೋಃ ಸಮೀಪಮಾಗತ್ಯ ತಂ ಪಪ್ರಚ್ಛುಃ;
Then came to Him a party of Sadducees, a sect which denies that there is any Resurrection; and they proceeded to question Him.
19 ಹೇ ಗುರೋ ಕಶ್ಚಿಜ್ಜನೋ ಯದಿ ನಿಃಸನ್ತತಿಃ ಸನ್ ಭಾರ್ಯ್ಯಾಯಾಂ ಸತ್ಯಾಂ ಮ್ರಿಯತೇ ತರ್ಹಿ ತಸ್ಯ ಭ್ರಾತಾ ತಸ್ಯ ಭಾರ್ಯ್ಯಾಂ ಗೃಹೀತ್ವಾ ಭ್ರಾತು ರ್ವಂಶೋತ್ಪತ್ತಿಂ ಕರಿಷ್ಯತಿ, ವ್ಯವಸ್ಥಾಮಿಮಾಂ ಮೂಸಾ ಅಸ್ಮಾನ್ ಪ್ರತಿ ವ್ಯಲಿಖತ್|
"Rabbi," they said, "Moses made it a law for us: 'If a man's brother should die and leave a wife, but no child, the man shall marry the widow and raise up a family for his brother.'
20 ಕಿನ್ತು ಕೇಚಿತ್ ಸಪ್ತ ಭ್ರಾತರ ಆಸನ್, ತತಸ್ತೇಷಾಂ ಜ್ಯೇಷ್ಠಭ್ರಾತಾ ವಿವಹ್ಯ ನಿಃಸನ್ತತಿಃ ಸನ್ ಅಮ್ರಿಯತ|
There were once seven brothers, the eldest of whom married a wife, but at his death left no family.
21 ತತೋ ದ್ವಿತೀಯೋ ಭ್ರಾತಾ ತಾಂ ಸ್ತ್ರಿಯಮಗೃಹಣತ್ ಕಿನ್ತು ಸೋಪಿ ನಿಃಸನ್ತತಿಃ ಸನ್ ಅಮ್ರಿಯತ; ಅಥ ತೃತೀಯೋಪಿ ಭ್ರಾತಾ ತಾದೃಶೋಭವತ್|
The second married her, and died, leaving no family; and the third did the same.
22 ಇತ್ಥಂ ಸಪ್ತೈವ ಭ್ರಾತರಸ್ತಾಂ ಸ್ತ್ರಿಯಂ ಗೃಹೀತ್ವಾ ನಿಃಸನ್ತಾನಾಃ ಸನ್ತೋಽಮ್ರಿಯನ್ತ, ಸರ್ವ್ವಶೇಷೇ ಸಾಪಿ ಸ್ತ್ರೀ ಮ್ರಿಯತೇ ಸ್ಮ|
And so did the rest of the seven, all dying childless. Finally the woman also died.
23 ಅಥ ಮೃತಾನಾಮುತ್ಥಾನಕಾಲೇ ಯದಾ ತ ಉತ್ಥಾಸ್ಯನ್ತಿ ತದಾ ತೇಷಾಂ ಕಸ್ಯ ಭಾರ್ಯ್ಯಾ ಸಾ ಭವಿಷ್ಯತಿ? ಯತಸ್ತೇ ಸಪ್ತೈವ ತಾಂ ವ್ಯವಹನ್|
At the Resurrection whose wife will she be? For they all seven married her."
24 ತತೋ ಯೀಶುಃ ಪ್ರತ್ಯುವಾಚ ಶಾಸ್ತ್ರಮ್ ಈಶ್ವರಶಕ್ತಿಞ್ಚ ಯೂಯಮಜ್ಞಾತ್ವಾ ಕಿಮಭ್ರಾಮ್ಯತ ನ?
"Is not this the cause of your error," replied Jesus--"your ignorance alike of the Scriptures and of the power of God?
25 ಮೃತಲೋಕಾನಾಮುತ್ಥಾನಂ ಸತಿ ತೇ ನ ವಿವಹನ್ತಿ ವಾಗ್ದತ್ತಾ ಅಪಿ ನ ಭವನ್ತಿ, ಕಿನ್ತು ಸ್ವರ್ಗೀಯದೂತಾನಾಂ ಸದೃಶಾ ಭವನ್ತಿ|
For when they have risen from among the dead, men do not marry and women are not given in marriage, but they are as angels are in Heaven.
26 ಪುನಶ್ಚ "ಅಹಮ್ ಇಬ್ರಾಹೀಮ ಈಶ್ವರ ಇಸ್ಹಾಕ ಈಶ್ವರೋ ಯಾಕೂಬಶ್ಚೇಶ್ವರಃ" ಯಾಮಿಮಾಂ ಕಥಾಂ ಸ್ತಮ್ಬಮಧ್ಯೇ ತಿಷ್ಠನ್ ಈಶ್ವರೋ ಮೂಸಾಮವಾದೀತ್ ಮೃತಾನಾಮುತ್ಥಾನಾರ್ಥೇ ಸಾ ಕಥಾ ಮೂಸಾಲಿಖಿತೇ ಪುಸ್ತಕೇ ಕಿಂ ಯುಷ್ಮಾಭಿ ರ್ನಾಪಾಠಿ?
But as to the dead, that they rise to life, have you never read in the Book of Moses, in the passage about the Bush, how God said to him, 'I am the God of Abraham, the God of Isaac, and the God of Jacob?'
27 ಈಶ್ವರೋ ಜೀವತಾಂ ಪ್ರಭುಃ ಕಿನ್ತು ಮೃತಾನಾಂ ಪ್ರಭು ರ್ನ ಭವತಿ, ತಸ್ಮಾದ್ಧೇತೋ ರ್ಯೂಯಂ ಮಹಾಭ್ರಮೇಣ ತಿಷ್ಠಥ|
He is not the God of dead, but of living men. You are in grave error."
28 ಏತರ್ಹಿ ಏಕೋಧ್ಯಾಪಕ ಏತ್ಯ ತೇಷಾಮಿತ್ಥಂ ವಿಚಾರಂ ಶುಶ್ರಾವ; ಯೀಶುಸ್ತೇಷಾಂ ವಾಕ್ಯಸ್ಯ ಸದುತ್ತರಂ ದತ್ತವಾನ್ ಇತಿ ಬುದ್ವ್ವಾ ತಂ ಪೃಷ್ಟವಾನ್ ಸರ್ವ್ವಾಸಾಮ್ ಆಜ್ಞಾನಾಂ ಕಾ ಶ್ರೇಷ್ಠಾ? ತತೋ ಯೀಶುಃ ಪ್ರತ್ಯುವಾಚ,
Then one of the Scribes, who had heard them disputing and well knew that Jesus had given them an answer to the point, and a forcible one, came forward and asked Him, "Which is the chief of all the Commandments?"
29 "ಹೇ ಇಸ್ರಾಯೇಲ್ಲೋಕಾ ಅವಧತ್ತ, ಅಸ್ಮಾಕಂ ಪ್ರಭುಃ ಪರಮೇಶ್ವರ ಏಕ ಏವ,
"The chief Commandment," replied Jesus, "is this: 'Hear, O Israel! The Lord our God is one Lord;
30 ಯೂಯಂ ಸರ್ವ್ವನ್ತಃಕರಣೈಃ ಸರ್ವ್ವಪ್ರಾಣೈಃ ಸರ್ವ್ವಚಿತ್ತೈಃ ಸರ್ವ್ವಶಕ್ತಿಭಿಶ್ಚ ತಸ್ಮಿನ್ ಪ್ರಭೌ ಪರಮೇಶ್ವರೇ ಪ್ರೀಯಧ್ವಂ," ಇತ್ಯಾಜ್ಞಾ ಶ್ರೇಷ್ಠಾ|
and thou shalt love the Lord thy God with thy whole heart, thy whole soul, thy whole mind, and thy whole strength.'
31 ತಥಾ "ಸ್ವಪ್ರತಿವಾಸಿನಿ ಸ್ವವತ್ ಪ್ರೇಮ ಕುರುಧ್ವಂ," ಏಷಾ ಯಾ ದ್ವಿತೀಯಾಜ್ಞಾ ಸಾ ತಾದೃಶೀ; ಏತಾಭ್ಯಾಂ ದ್ವಾಭ್ಯಾಮ್ ಆಜ್ಞಾಭ್ಯಾಮ್ ಅನ್ಯಾ ಕಾಪ್ಯಾಜ್ಞಾ ಶ್ರೇಷ್ಠಾ ನಾಸ್ತಿ|
"The second is this: 'Thou shalt love thy fellow man as thou lovest thyself.' "Other Commandment greater than these there is none."
32 ತದಾ ಸೋಧ್ಯಾಪಕಸ್ತಮವದತ್, ಹೇ ಗುರೋ ಸತ್ಯಂ ಭವಾನ್ ಯಥಾರ್ಥಂ ಪ್ರೋಕ್ತವಾನ್ ಯತ ಏಕಸ್ಮಾದ್ ಈಶ್ವರಾದ್ ಅನ್ಯೋ ದ್ವಿತೀಯ ಈಶ್ವರೋ ನಾಸ್ತಿ;
So the Scribe said to Him, "Rightly, in very truth, Rabbi, have you said that He stands alone, and there is none but He;
33 ಅಪರಂ ಸರ್ವ್ವಾನ್ತಃಕರಣೈಃ ಸರ್ವ್ವಪ್ರಾಣೈಃ ಸರ್ವ್ವಚಿತ್ತೈಃ ಸರ್ವ್ವಶಕ್ತಿಭಿಶ್ಚ ಈಶ್ವರೇ ಪ್ರೇಮಕರಣಂ ತಥಾ ಸ್ವಮೀಪವಾಸಿನಿ ಸ್ವವತ್ ಪ್ರೇಮಕರಣಞ್ಚ ಸರ್ವ್ವೇಭ್ಯೋ ಹೋಮಬಲಿದಾನಾದಿಭ್ಯಃ ಶ್ರಷ್ಠಂ ಭವತಿ|
and To love Him with all one's heart, with all one's understanding, and with all one's strength, and to love one's fellow man no less than oneself, is far better than all our whole burnt-offerings and sacrifices."
34 ತತೋ ಯೀಶುಃ ಸುಬುದ್ಧೇರಿವ ತಸ್ಯೇದಮ್ ಉತ್ತರಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ತಂ ಭಾಷಿತವಾನ್ ತ್ವಮೀಶ್ವರಸ್ಯ ರಾಜ್ಯಾನ್ನ ದೂರೋಸಿ| ಇತಃ ಪರಂ ತೇನ ಸಹ ಕಸ್ಯಾಪಿ ವಾಕ್ಯಸ್ಯ ವಿಚಾರಂ ಕರ್ತ್ತಾಂ ಕಸ್ಯಾಪಿ ಪ್ರಗಲ್ಭತಾ ನ ಜಾತಾ|
Perceiving that the Scribe had answered wisely Jesus said to him, "You are not far from the Kingdom of God." No one from that time forward ventured to put any question to Him.
35 ಅನನ್ತರಂ ಮಧ್ಯೇಮನ್ದಿರಮ್ ಉಪದಿಶನ್ ಯೀಶುರಿಮಂ ಪ್ರಶ್ನಂ ಚಕಾರ, ಅಧ್ಯಾಪಕಾ ಅಭಿಷಿಕ್ತಂ (ತಾರಕಂ) ಕುತೋ ದಾಯೂದಃ ಸನ್ತಾನಂ ವದನ್ತಿ?
But, while teaching in the Temple, Jesus asked, "How is it the Scribes say that the Christ is a son of David?
36 ಸ್ವಯಂ ದಾಯೂದ್ ಪವಿತ್ರಸ್ಯಾತ್ಮನ ಆವೇಶೇನೇದಂ ಕಥಯಾಮಾಸ| ಯಥಾ| "ಮಮ ಪ್ರಭುಮಿದಂ ವಾಕ್ಯವದತ್ ಪರಮೇಶ್ವರಃ| ತವ ಶತ್ರೂನಹಂ ಯಾವತ್ ಪಾದಪೀಠಂ ಕರೋಮಿ ನ| ತಾವತ್ ಕಾಲಂ ಮದೀಯೇ ತ್ವಂ ದಕ್ಷಪಾರ್ಶ್ವ್ ಉಪಾವಿಶ| "
David himself said, taught by the Holy Spirit, "'The Lord said to my Lord, Sit at My right hand, until I have made thy foes a footstool under thy feet.'
37 ಯದಿ ದಾಯೂದ್ ತಂ ಪ್ರಭೂಂ ವದತಿ ತರ್ಹಿ ಕಥಂ ಸ ತಸ್ಯ ಸನ್ತಾನೋ ಭವಿತುಮರ್ಹತಿ? ಇತರೇ ಲೋಕಾಸ್ತತ್ಕಥಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾನನನ್ದುಃ|
"David himself calls Him 'Lord:' how then can He be his son?" And the mass of people found pleasure in listening to Jesus.
38 ತದಾನೀಂ ಸ ತಾನುಪದಿಶ್ಯ ಕಥಿತವಾನ್ ಯೇ ನರಾ ದೀರ್ಘಪರಿಧೇಯಾನಿ ಹಟ್ಟೇ ವಿಪನೌ ಚ
Moreover in the course of His teaching He said, "Be on your guard against the Scribes who like to walk about in long robes and to be bowed to in places of public resort,
39 ಲೋಕಕೃತನಮಸ್ಕಾರಾನ್ ಭಜನಗೃಹೇ ಪ್ರಧಾನಾಸನಾನಿ ಭೋಜನಕಾಲೇ ಪ್ರಧಾನಸ್ಥಾನಾನಿ ಚ ಕಾಙ್ಕ್ಷನ್ತೇ;
and to occupy the best seats in the synagogues and at dinner parties,
40 ವಿಧವಾನಾಂ ಸರ್ವ್ವಸ್ವಂ ಗ್ರಸಿತ್ವಾ ಛಲಾದ್ ದೀರ್ಘಕಾಲಂ ಪ್ರಾರ್ಥಯನ್ತೇ ತೇಭ್ಯ ಉಪಾಧ್ಯಾಯೇಭ್ಯಃ ಸಾವಧಾನಾ ಭವತ; ತೇಽಧಿಕತರಾನ್ ದಣ್ಡಾನ್ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯನ್ತಿ|
and who swallow up the property of widows and then mask their wickedness by making long prayers: these men will receive far heavier punishment."
41 ತದನನ್ತರಂ ಲೋಕಾ ಭಾಣ್ಡಾಗಾರೇ ಮುದ್ರಾ ಯಥಾ ನಿಕ್ಷಿಪನ್ತಿ ಭಾಣ್ಡಾಗಾರಸ್ಯ ಸಮ್ಮುಖೇ ಸಮುಪವಿಶ್ಯ ಯೀಶುಸ್ತದವಲುಲೋಕ; ತದಾನೀಂ ಬಹವೋ ಧನಿನಸ್ತಸ್ಯ ಮಧ್ಯೇ ಬಹೂನಿ ಧನಾನಿ ನಿರಕ್ಷಿಪನ್|
Having taken a seat opposite the Treasury, He observed how the people were dropping money into the Treasury, and that many of the wealthy threw in large sums.
42 ಪಶ್ಚಾದ್ ಏಕಾ ದರಿದ್ರಾ ವಿಧವಾ ಸಮಾಗತ್ಯ ದ್ವಿಪಣಮೂಲ್ಯಾಂ ಮುದ್ರೈಕಾಂ ತತ್ರ ನಿರಕ್ಷಿಪತ್|
But there came one poor widow and dropped in two farthings, equal in value to a halfpenny.
43 ತದಾ ಯೀಶುಃ ಶಿಷ್ಯಾನ್ ಆಹೂಯ ಕಥಿತವಾನ್ ಯುಷ್ಮಾನಹಂ ಯಥಾರ್ಥಂ ವದಾಮಿ ಯೇ ಯೇ ಭಾಣ್ಡಾಗಾರೇಽಸ್ಮಿನ ಧನಾನಿ ನಿಃಕ್ಷಿಪನ್ತಿ ಸ್ಮ ತೇಭ್ಯಃ ಸರ್ವ್ವೇಭ್ಯ ಇಯಂ ವಿಧವಾ ದರಿದ್ರಾಧಿಕಮ್ ನಿಃಕ್ಷಿಪತಿ ಸ್ಮ|
So He called His disciples to Him and said, "In solemn truth I tell you that this widow, poor as she is, has thrown in more than all the other contributors to the Treasury;
44 ಯತಸ್ತೇ ಪ್ರಭೂತಧನಸ್ಯ ಕಿಞ್ಚಿತ್ ನಿರಕ್ಷಿಪನ್ ಕಿನ್ತು ದೀನೇಯಂ ಸ್ವದಿನಯಾಪನಯೋಗ್ಯಂ ಕಿಞ್ಚಿದಪಿ ನ ಸ್ಥಾಪಯಿತ್ವಾ ಸರ್ವ್ವಸ್ವಂ ನಿರಕ್ಷಿಪತ್|
for they have all contributed out of what they could well spare, but she out of her need has thrown in all she possessed--all she had to live on."
