ಲೂಕಃ 1
1 ಪ್ರಥಮತೋ ಯೇ ಸಾಕ್ಷಿಣೋ ವಾಕ್ಯಪ್ರಚಾರಕಾಶ್ಚಾಸನ್ ತೇಽಸ್ಮಾಕಂ ಮಧ್ಯೇ ಯದ್ಯತ್ ಸಪ್ರಮಾಣಂ ವಾಕ್ಯಮರ್ಪಯನ್ತಿ ಸ್ಮ
| إِذْ كَانَ كَثِيرُونَ قَدْ أَخَذُوا بِتَأْلِيفِ قِصَّةٍ فِي ٱلْأُمُورِ ٱلْمُتَيَقَّنَةِ عِنْدَنَا، | ١ |
2 ತದನುಸಾರತೋಽನ್ಯೇಪಿ ಬಹವಸ್ತದ್ವೃತ್ತಾನ್ತಂ ರಚಯಿತುಂ ಪ್ರವೃತ್ತಾಃ|
| كَمَا سَلَّمَهَا إِلَيْنَا ٱلَّذِينَ كَانُوا مُنْذُ ٱلْبَدْءِ مُعَايِنِينَ وَخُدَّامًا لِلْكَلِمَةِ، | ٢ |
3 ಅತಏವ ಹೇ ಮಹಾಮಹಿಮಥಿಯಫಿಲ್ ತ್ವಂ ಯಾ ಯಾಃ ಕಥಾ ಅಶಿಕ್ಷ್ಯಥಾಸ್ತಾಸಾಂ ದೃಢಪ್ರಮಾಣಾನಿ ಯಥಾ ಪ್ರಾಪ್ನೋಷಿ
| رَأَيْتُ أَنَا أَيْضًا إِذْ قَدْ تَتَبَّعْتُ كُلَّ شَيْءٍ مِنَ ٱلْأَوَّلِ بِتَدْقِيقٍ، أَنْ أَكْتُبَ عَلَى ٱلتَّوَالِي إِلَيْكَ أَيُّهَا ٱلْعَزِيزُ ثَاوُفِيلُسُ، | ٣ |
4 ತದರ್ಥಂ ಪ್ರಥಮಮಾರಭ್ಯ ತಾನಿ ಸರ್ವ್ವಾಣಿ ಜ್ಞಾತ್ವಾಹಮಪಿ ಅನುಕ್ರಮಾತ್ ಸರ್ವ್ವವೃತ್ತಾನ್ತಾನ್ ತುಭ್ಯಂ ಲೇಖಿತುಂ ಮತಿಮಕಾರ್ಷಮ್|
| لِتَعْرِفَ صِحَّةَ ٱلْكَلَامِ ٱلَّذِي عُلِّمْتَ بِهِ. | ٤ |
5 ಯಿಹೂದಾದೇಶೀಯಹೇರೋದ್ನಾಮಕೇ ರಾಜತ್ವಂ ಕುರ್ವ್ವತಿ ಅಬೀಯಯಾಜಕಸ್ಯ ಪರ್ಯ್ಯಾಯಾಧಿಕಾರೀ ಸಿಖರಿಯನಾಮಕ ಏಕೋ ಯಾಜಕೋ ಹಾರೋಣವಂಶೋದ್ಭವಾ ಇಲೀಶೇವಾಖ್ಯಾ
| كَانَ فِي أَيَّامِ هِيرُودُسَ مَلِكِ ٱلْيَهُودِيَّةِ كَاهِنٌ ٱسْمُهُ زَكَرِيَّا مِنْ فِرْقَةِ أَبِيَّا، وَٱمْرَأَتُهُ مِنْ بَنَاتِ هارُونَ وَٱسْمُهَا أَلِيصَابَاتُ. | ٥ |
6 ತಸ್ಯ ಜಾಯಾ ದ್ವಾವಿಮೌ ನಿರ್ದೋಷೌ ಪ್ರಭೋಃ ಸರ್ವ್ವಾಜ್ಞಾ ವ್ಯವಸ್ಥಾಶ್ಚ ಸಂಮನ್ಯ ಈಶ್ವರದೃಷ್ಟೌ ಧಾರ್ಮ್ಮಿಕಾವಾಸ್ತಾಮ್|
| وَكَانَا كِلَاهُمَا بَارَّيْنِ أَمَامَ ٱللهِ، سَالِكَيْنِ فِي جَمِيعِ وَصَايَا ٱلرَّبِّ وَأَحْكَامِهِ بِلَا لَوْمٍ. | ٦ |
7 ತಯೋಃ ಸನ್ತಾನ ಏಕೋಪಿ ನಾಸೀತ್, ಯತ ಇಲೀಶೇವಾ ಬನ್ಧ್ಯಾ ತೌ ದ್ವಾವೇವ ವೃದ್ಧಾವಭವತಾಮ್|
| وَلَمْ يَكُنْ لَهُمَا وَلَدٌ، إِذْ كَانَتْ أَلِيصَابَاتُ عَاقِرًا. وَكَانَا كِلَاهُمَا مُتَقَدِّمَيْنِ فِي أَيَّامِهِمَا. | ٧ |
8 ಯದಾ ಸ್ವಪರ್ಯ್ಯಾನುಕ್ರಮೇಣ ಸಿಖರಿಯ ಈಶ್ವಾಸ್ಯ ಸಮಕ್ಷಂ ಯಾಜಕೀಯಂ ಕರ್ಮ್ಮ ಕರೋತಿ
| فَبَيْنَمَا هُوَ يَكْهَنُ فِي نَوْبَةِ فِرْقَتِهِ أَمَامَ ٱللهِ، | ٨ |
9 ತದಾ ಯಜ್ಞಸ್ಯ ದಿನಪರಿಪಾಯ್ಯಾ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ಯ ಮನ್ದಿರೇ ಪ್ರವೇಶಕಾಲೇ ಧೂಪಜ್ವಾಲನಂ ಕರ್ಮ್ಮ ತಸ್ಯ ಕರಣೀಯಮಾಸೀತ್|
| حَسَبَ عَادَةِ ٱلْكَهَنُوتِ، أَصَابَتْهُ ٱلْقُرْعَةُ أَنْ يَدْخُلَ إِلَى هَيْكَلِ ٱلرَّبِّ وَيُبَخِّرَ. | ٩ |
10 ತದ್ಧೂಪಜ್ವಾಲನಕಾಲೇ ಲೋಕನಿವಹೇ ಪ್ರಾರ್ಥನಾಂ ಕರ್ತುಂ ಬಹಿಸ್ತಿಷ್ಠತಿ
| وَكَانَ كُلُّ جُمْهُورِ ٱلشَّعْبِ يُصَلُّونَ خَارِجًا وَقْتَ ٱلْبَخُورِ. | ١٠ |
11 ಸತಿ ಸಿಖರಿಯೋ ಯಸ್ಯಾಂ ವೇದ್ಯಾಂ ಧೂಪಂ ಜ್ವಾಲಯತಿ ತದ್ದಕ್ಷಿಣಪಾರ್ಶ್ವೇ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ಯ ದೂತ ಏಕ ಉಪಸ್ಥಿತೋ ದರ್ಶನಂ ದದೌ|
| فَظَهَرَ لَهُ مَلَاكُ ٱلرَّبِّ وَاقِفًا عَنْ يَمِينِ مَذْبَحِ ٱلْبَخُورِ. | ١١ |
12 ತಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಸಿಖರಿಯ ಉದ್ವಿವಿಜೇ ಶಶಙ್ಕೇ ಚ|
| فَلَمَّا رَآهُ زَكَرِيَّا ٱضْطَرَبَ وَوَقَعَ عَلَيْهِ خَوْفٌ. | ١٢ |
13 ತದಾ ಸ ದೂತಸ್ತಂ ಬಭಾಷೇ ಹೇ ಸಿಖರಿಯ ಮಾ ಭೈಸ್ತವ ಪ್ರಾರ್ಥನಾ ಗ್ರಾಹ್ಯಾ ಜಾತಾ ತವ ಭಾರ್ಯ್ಯಾ ಇಲೀಶೇವಾ ಪುತ್ರಂ ಪ್ರಸೋಷ್ಯತೇ ತಸ್ಯ ನಾಮ ಯೋಹನ್ ಇತಿ ಕರಿಷ್ಯಸಿ|
| فَقَالَ لَهُ ٱلْمَلَاكُ: «لَا تَخَفْ يَا زَكَرِيَّا، لِأَنَّ طِلْبَتَكَ قَدْ سُمِعَتْ، وَٱمْرَأَتُكَ أَلِيصَابَاتُ سَتَلِدُ لَكَ ٱبْنًا وَتُسَمِّيهِ يُوحَنَّا. | ١٣ |
14 ಕಿಞ್ಚ ತ್ವಂ ಸಾನನ್ದಃ ಸಹರ್ಷಶ್ಚ ಭವಿಷ್ಯಸಿ ತಸ್ಯ ಜನ್ಮನಿ ಬಹವ ಆನನ್ದಿಷ್ಯನ್ತಿ ಚ|
| وَيَكُونُ لَكَ فَرَحٌ وَٱبْتِهَاجٌ، وَكَثِيرُونَ سَيَفْرَحُونَ بِوِلَادَتِهِ، | ١٤ |
15 ಯತೋ ಹೇತೋಃ ಸ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ಯ ಗೋಚರೇ ಮಹಾನ್ ಭವಿಷ್ಯತಿ ತಥಾ ದ್ರಾಕ್ಷಾರಸಂ ಸುರಾಂ ವಾ ಕಿಮಪಿ ನ ಪಾಸ್ಯತಿ, ಅಪರಂ ಜನ್ಮಾರಭ್ಯ ಪವಿತ್ರೇಣಾತ್ಮನಾ ಪರಿಪೂರ್ಣಃ
| لِأَنَّهُ يَكُونُ عَظِيمًا أَمَامَ ٱلرَّبِّ، وَخَمْرًا وَمُسْكِرًا لَا يَشْرَبُ، وَمِنْ بَطْنِ أُمِّهِ يَمْتَلِئُ مِنَ ٱلرُّوحِ ٱلْقُدُسِ. | ١٥ |
16 ಸನ್ ಇಸ್ರಾಯೇಲ್ವಂಶೀಯಾನ್ ಅನೇಕಾನ್ ಪ್ರಭೋಃ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ಯ ಮಾರ್ಗಮಾನೇಷ್ಯತಿ|
| وَيَرُدُّ كَثِيرِينَ مِنْ بَنِي إِسْرَائِيلَ إِلَى ٱلرَّبِّ إِلَهِهِمْ. | ١٦ |
17 ಸನ್ತಾನಾನ್ ಪ್ರತಿ ಪಿತೃಣಾಂ ಮನಾಂಸಿ ಧರ್ಮ್ಮಜ್ಞಾನಂ ಪ್ರತ್ಯನಾಜ್ಞಾಗ್ರಾಹಿಣಶ್ಚ ಪರಾವರ್ತ್ತಯಿತುಂ, ಪ್ರಭೋಃ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ಯ ಸೇವಾರ್ಥಮ್ ಏಕಾಂ ಸಜ್ಜಿತಜಾತಿಂ ವಿಧಾತುಞ್ಚ ಸ ಏಲಿಯರೂಪಾತ್ಮಶಕ್ತಿಪ್ರಾಪ್ತಸ್ತಸ್ಯಾಗ್ರೇ ಗಮಿಷ್ಯತಿ|
| وَيَتَقَدَّمُ أَمَامَهُ بِرُوحِ إِيلِيَّا وَقُوَّتِهِ، لِيَرُدَّ قُلُوبَ ٱلْآبَاءِ إِلَى ٱلْأَبْنَاءِ، وَٱلْعُصَاةَ إِلَى فِكْرِ ٱلْأَبْرَارِ، لِكَيْ يُهَيِّئَ لِلرَّبِّ شَعْبًا مُسْتَعِدًّا». | ١٧ |
18 ತದಾ ಸಿಖರಿಯೋ ದೂತಮವಾದೀತ್ ಕಥಮೇತದ್ ವೇತ್ಸ್ಯಾಮಿ? ಯತೋಹಂ ವೃದ್ಧೋ ಮಮ ಭಾರ್ಯ್ಯಾ ಚ ವೃದ್ಧಾ|
| فَقَالَ زَكَرِيَّا لِلْمَلَاكِ: «كَيْفَ أَعْلَمُ هَذَا، لِأَنِّي أَنَا شَيْخٌ وَٱمْرَأَتِي مُتَقَدِّمَةٌ فِي أَيَّامِهَا؟». | ١٨ |
19 ತತೋ ದೂತಃ ಪ್ರತ್ಯುವಾಚ ಪಶ್ಯೇಶ್ವರಸ್ಯ ಸಾಕ್ಷಾದ್ವರ್ತ್ತೀ ಜಿಬ್ರಾಯೇಲ್ನಾಮಾ ದೂತೋಹಂ ತ್ವಯಾ ಸಹ ಕಥಾಂ ಗದಿತುಂ ತುಭ್ಯಮಿಮಾಂ ಶುಭವಾರ್ತ್ತಾಂ ದಾತುಞ್ಚ ಪ್ರೇಷಿತಃ|
| فَأَجَابَ ٱلْمَلَاكُ وَقَالَ لَهُ: «أَنَا جِبْرَائِيلُ ٱلْوَاقِفُ قُدَّامَ ٱللهِ، وَأُرْسِلْتُ لِأُكَلِّمَكَ وَأُبَشِّرَكَ بِهَذَا. | ١٩ |
20 ಕಿನ್ತು ಮದೀಯಂ ವಾಕ್ಯಂ ಕಾಲೇ ಫಲಿಷ್ಯತಿ ತತ್ ತ್ವಯಾ ನ ಪ್ರತೀತಮ್ ಅತಃ ಕಾರಣಾದ್ ಯಾವದೇವ ತಾನಿ ನ ಸೇತ್ಸ್ಯನ್ತಿ ತಾವತ್ ತ್ವಂ ವಕ್ತುಂಮಶಕ್ತೋ ಮೂಕೋ ಭವ|
| وَهَا أَنْتَ تَكُونُ صَامِتًا وَلَا تَقْدِرُ أَنْ تَتَكَلَّمَ، إِلَى ٱلْيَوْمِ ٱلَّذِي يَكُونُ فِيهِ هَذَا، لِأَنَّكَ لَمْ تُصَدِّقْ كَلَامِي ٱلَّذِي سَيَتِمُّ فِي وَقْتِهِ». | ٢٠ |
21 ತದಾನೀಂ ಯೇ ಯೇ ಲೋಕಾಃ ಸಿಖರಿಯಮಪೈಕ್ಷನ್ತ ತೇ ಮಧ್ಯೇಮನ್ದಿರಂ ತಸ್ಯ ಬಹುವಿಲಮ್ಬಾದ್ ಆಶ್ಚರ್ಯ್ಯಂ ಮೇನಿರೇ|
| وَكَانَ ٱلشَّعْبُ مُنْتَظِرِينَ زَكَرِيَّا وَمُتَعّجِّبِينَ مِنْ إِبْطَائِهِ فِي ٱلْهَيْكَلِ. | ٢١ |
22 ಸ ಬಹಿರಾಗತೋ ಯದಾ ಕಿಮಪಿ ವಾಕ್ಯಂ ವಕ್ತುಮಶಕ್ತಃ ಸಙ್ಕೇತಂ ಕೃತ್ವಾ ನಿಃಶಬ್ದಸ್ತಸ್ಯೌ ತದಾ ಮಧ್ಯೇಮನ್ದಿರಂ ಕಸ್ಯಚಿದ್ ದರ್ಶನಂ ತೇನ ಪ್ರಾಪ್ತಮ್ ಇತಿ ಸರ್ವ್ವೇ ಬುಬುಧಿರೇ|
| فَلَمَّا خَرَجَ لَمْ يَسْتَطِعْ أَنْ يُكَلِّمَهُمْ، فَفَهِمُوا أَنَّهُ قَدْ رَأَى رُؤْيَا فِي ٱلْهَيْكَلِ. فَكَانَ يُومِئُ إِلَيْهِمْ وَبَقِيَ صَامِتًا. | ٢٢ |
23 ಅನನ್ತರಂ ತಸ್ಯ ಸೇವನಪರ್ಯ್ಯಾಯೇ ಸಮ್ಪೂರ್ಣೇ ಸತಿ ಸ ನಿಜಗೇಹಂ ಜಗಾಮ|
| وَلَمَّا كَمِلَتْ أَيَّامُ خِدْمَتِهِ مَضَى إِلَى بَيْتِهِ. | ٢٣ |
24 ಕತಿಪಯದಿನೇಷು ಗತೇಷು ತಸ್ಯ ಭಾರ್ಯ್ಯಾ ಇಲೀಶೇವಾ ಗರ್ಬ್ಭವತೀ ಬಭೂವ
| وَبَعْدَ تِلْكَ ٱلْأَيَّامِ حَبِلَتْ أَلِيصَابَاتُ ٱمْرَأَتُهُ، وَأَخْفَتْ نَفْسَهَا خَمْسَةَ أَشْهُرٍ قَائِلَةً: | ٢٤ |
25 ಪಶ್ಚಾತ್ ಸಾ ಪಞ್ಚಮಾಸಾನ್ ಸಂಗೋಪ್ಯಾಕಥಯತ್ ಲೋಕಾನಾಂ ಸಮಕ್ಷಂ ಮಮಾಪಮಾನಂ ಖಣ್ಡಯಿತುಂ ಪರಮೇಶ್ವರೋ ಮಯಿ ದೃಷ್ಟಿಂ ಪಾತಯಿತ್ವಾ ಕರ್ಮ್ಮೇದೃಶಂ ಕೃತವಾನ್|
| «هَكَذَا قَدْ فَعَلَ بِيَ ٱلرَّبُّ فِي ٱلْأَيَّامِ ٱلَّتِي فِيهَا نَظَرَ إِلَيَّ، لِيَنْزِعَ عَارِي بَيْنَ ٱلنَّاسِ». | ٢٥ |
26 ಅಪರಞ್ಚ ತಸ್ಯಾ ಗರ್ಬ್ಭಸ್ಯ ಷಷ್ಠೇ ಮಾಸೇ ಜಾತೇ ಗಾಲೀಲ್ಪ್ರದೇಶೀಯನಾಸರತ್ಪುರೇ
| وَفِي ٱلشَّهْرِ ٱلسَّادِسِ أُرْسِلَ جِبْرَائِيلُ ٱلْمَلَاكُ مِنَ ٱللهِ إِلَى مَدِينَةٍ مِنَ ٱلْجَلِيلِ ٱسْمُهَا نَاصِرَةُ، | ٢٦ |
27 ದಾಯೂದೋ ವಂಶೀಯಾಯ ಯೂಷಫ್ನಾಮ್ನೇ ಪುರುಷಾಯ ಯಾ ಮರಿಯಮ್ನಾಮಕುಮಾರೀ ವಾಗ್ದತ್ತಾಸೀತ್ ತಸ್ಯಾಃ ಸಮೀಪಂ ಜಿಬ್ರಾಯೇಲ್ ದೂತ ಈಶ್ವರೇಣ ಪ್ರಹಿತಃ|
| إِلَى عَذْرَاءَ مَخْطُوبَةٍ لِرَجُلٍ مِنْ بَيْتِ دَاوُدَ ٱسْمُهُ يُوسُفُ. وَٱسْمُ ٱلْعَذْرَاءِ مَرْيَمُ. | ٢٧ |
28 ಸ ಗತ್ವಾ ಜಗಾದ ಹೇ ಈಶ್ವರಾನುಗೃಹೀತಕನ್ಯೇ ತವ ಶುಭಂ ಭೂಯಾತ್ ಪ್ರಭುಃ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ತವ ಸಹಾಯೋಸ್ತಿ ನಾರೀಣಾಂ ಮಧ್ಯೇ ತ್ವಮೇವ ಧನ್ಯಾ|
| فَدَخَلَ إِلَيْهَا ٱلْمَلَاكُ وَقَالَ: «سَلَامٌ لَكِ أَيَّتُهَا ٱلْمُنْعَمُ عَلَيْهَا! اَلرَّبُّ مَعَكِ. مُبَارَكَةٌ أَنْتِ فِي ٱلنِّسَاءِ». | ٢٨ |
29 ತದಾನೀಂ ಸಾ ತಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ತಸ್ಯ ವಾಕ್ಯತ ಉದ್ವಿಜ್ಯ ಕೀದೃಶಂ ಭಾಷಣಮಿದಮ್ ಇತಿ ಮನಸಾ ಚಿನ್ತಯಾಮಾಸ|
| فَلَمَّا رَأَتْهُ ٱضْطَرَبَتْ مِنْ كَلَامِهِ، وَفَكَّرَتْ: «مَا عَسَى أَنْ تَكُونَ هَذِهِ ٱلتَّحِيَّةُ!». | ٢٩ |
30 ತತೋ ದೂತೋಽವದತ್ ಹೇ ಮರಿಯಮ್ ಭಯಂ ಮಾಕಾರ್ಷೀಃ, ತ್ವಯಿ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ಯಾನುಗ್ರಹೋಸ್ತಿ|
| فَقَالَ لَهَا ٱلْمَلَاكُ: «لَا تَخَافِي يَا مَرْيَمُ، لِأَنَّكِ قَدْ وَجَدْتِ نِعْمَةً عِنْدَ ٱللهِ. | ٣٠ |
31 ಪಶ್ಯ ತ್ವಂ ಗರ್ಬ್ಭಂ ಧೃತ್ವಾ ಪುತ್ರಂ ಪ್ರಸೋಷ್ಯಸೇ ತಸ್ಯ ನಾಮ ಯೀಶುರಿತಿ ಕರಿಷ್ಯಸಿ|
| وَهَا أَنْتِ سَتَحْبَلِينَ وَتَلِدِينَ ٱبْنًا وَتُسَمِّينَهُ يَسُوعَ. | ٣١ |
32 ಸ ಮಹಾನ್ ಭವಿಷ್ಯತಿ ತಥಾ ಸರ್ವ್ವೇಭ್ಯಃ ಶ್ರೇಷ್ಠಸ್ಯ ಪುತ್ರ ಇತಿ ಖ್ಯಾಸ್ಯತಿ; ಅಪರಂ ಪ್ರಭುಃ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ತಸ್ಯ ಪಿತುರ್ದಾಯೂದಃ ಸಿಂಹಾಸನಂ ತಸ್ಮೈ ದಾಸ್ಯತಿ;
| هَذَا يَكُونُ عَظِيمًا، وَٱبْنَ ٱلْعَلِيِّ يُدْعَى، وَيُعْطِيهِ ٱلرَّبُّ ٱلْإِلَهُ كُرْسِيَّ دَاوُدَ أَبِيهِ، | ٣٢ |
| وَيَمْلِكُ عَلَى بَيْتِ يَعْقُوبَ إِلَى ٱلْأَبَدِ، وَلَا يَكُونُ لِمُلْكِهِ نِهَايَةٌ». (aiōn g165) | ٣٣ |
34 ತದಾ ಮರಿಯಮ್ ತಂ ದೂತಂ ಬಭಾಷೇ ನಾಹಂ ಪುರುಷಸಙ್ಗಂ ಕರೋಮಿ ತರ್ಹಿ ಕಥಮೇತತ್ ಸಮ್ಭವಿಷ್ಯತಿ?
| فَقَالَتْ مَرْيَمُ لِلْمَلَاكِ: «كَيْفَ يَكُونُ هَذَا وَأَنَا لَسْتُ أَعْرِفُ رَجُلًا؟». | ٣٤ |
35 ತತೋ ದೂತೋಽಕಥಯತ್ ಪವಿತ್ರ ಆತ್ಮಾ ತ್ವಾಮಾಶ್ರಾಯಿಷ್ಯತಿ ತಥಾ ಸರ್ವ್ವಶ್ರೇಷ್ಠಸ್ಯ ಶಕ್ತಿಸ್ತವೋಪರಿ ಛಾಯಾಂ ಕರಿಷ್ಯತಿ ತತೋ ಹೇತೋಸ್ತವ ಗರ್ಬ್ಭಾದ್ ಯಃ ಪವಿತ್ರಬಾಲಕೋ ಜನಿಷ್ಯತೇ ಸ ಈಶ್ವರಪುತ್ರ ಇತಿ ಖ್ಯಾತಿಂ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯತಿ|
| فَأَجَابَ ٱلْمَلَاكُ وَقَالَ لَها: «اَلرُّوحُ ٱلْقُدُسُ يَحِلُّ عَلَيْكِ، وَقُوَّةُ ٱلْعَلِيِّ تُظَلِّلُكِ، فَلِذَلِكَ أَيْضًا ٱلْقُدُّوسُ ٱلْمَوْلُودُ مِنْكِ يُدْعَى ٱبْنَ ٱللهِ. | ٣٥ |
36 ಅಪರಞ್ಚ ಪಶ್ಯ ತವ ಜ್ಞಾತಿರಿಲೀಶೇವಾ ಯಾಂ ಸರ್ವ್ವೇ ಬನ್ಧ್ಯಾಮವದನ್ ಇದಾನೀಂ ಸಾ ವಾರ್ದ್ಧಕ್ಯೇ ಸನ್ತಾನಮೇಕಂ ಗರ್ಬ್ಭೇಽಧಾರಯತ್ ತಸ್ಯ ಷಷ್ಠಮಾಸೋಭೂತ್|
| وَهُوَذَا أَلِيصَابَاتُ نَسِيبَتُكِ هِيَ أَيْضًا حُبْلَى بِٱبْنٍ فِي شَيْخُوخَتِهَا، وَهَذَا هُوَ ٱلشَّهْرُ ٱلسَّادِسُ لِتِلْكَ ٱلْمَدْعُوَّةِ عَاقِرًا، | ٣٦ |
37 ಕಿಮಪಿ ಕರ್ಮ್ಮ ನಾಸಾಧ್ಯಮ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ|
| لِأَنَّهُ لَيْسَ شَيْءٌ غَيْرَ مُمْكِنٍ لَدَى ٱللهِ». | ٣٧ |
38 ತದಾ ಮರಿಯಮ್ ಜಗಾದ, ಪಶ್ಯ ಪ್ರಭೇರಹಂ ದಾಸೀ ಮಹ್ಯಂ ತವ ವಾಕ್ಯಾನುಸಾರೇಣ ಸರ್ವ್ವಮೇತದ್ ಘಟತಾಮ್; ಅನನತರಂ ದೂತಸ್ತಸ್ಯಾಃ ಸಮೀಪಾತ್ ಪ್ರತಸ್ಥೇ|
| فَقَالَتْ مَرْيَمُ: «هُوَذَا أَنَا أَمَةُ ٱلرَّبِّ. لِيَكُنْ لِي كَقَوْلِكَ». فَمَضَى مِنْ عِنْدِهَا ٱلْمَلَاكُ. | ٣٨ |
39 ಅಥ ಕತಿಪಯದಿನಾತ್ ಪರಂ ಮರಿಯಮ್ ತಸ್ಮಾತ್ ಪರ್ವ್ವತಮಯಪ್ರದೇಶೀಯಯಿಹೂದಾಯಾ ನಗರಮೇಕಂ ಶೀಘ್ರಂ ಗತ್ವಾ
| فَقَامَتْ مَرْيَمُ فِي تِلْكَ ٱلْأَيَّامِ وَذَهَبَتْ بِسُرْعَةٍ إِلَى ٱلْجِبَالِ إِلَى مَدِينَةِ يَهُوذَا، | ٣٩ |
40 ಸಿಖರಿಯಯಾಜಕಸ್ಯ ಗೃಹಂ ಪ್ರವಿಶ್ಯ ತಸ್ಯ ಜಾಯಾಮ್ ಇಲೀಶೇವಾಂ ಸಮ್ಬೋಧ್ಯಾವದತ್|
| وَدَخَلَتْ بَيْتَ زَكَرِيَّا وَسَلَّمَتْ عَلَى أَلِيصَابَاتَ. | ٤٠ |
41 ತತೋ ಮರಿಯಮಃ ಸಮ್ಬೋಧನವಾಕ್ಯೇ ಇಲೀಶೇವಾಯಾಃ ಕರ್ಣಯೋಃ ಪ್ರವಿಷ್ಟಮಾತ್ರೇ ಸತಿ ತಸ್ಯಾ ಗರ್ಬ್ಭಸ್ಥಬಾಲಕೋ ನನರ್ತ್ತ| ತತ ಇಲೀಶೇವಾ ಪವಿತ್ರೇಣಾತ್ಮನಾ ಪರಿಪೂರ್ಣಾ ಸತೀ
| فَلَمَّا سَمِعَتْ أَلِيصَابَاتُ سَلَامَ مَرْيَمَ ٱرْتَكَضَ ٱلْجَنِينُ فِي بَطْنِهَا، وَٱمْتَلَأَتْ أَلِيصَابَاتُ مِنَ ٱلرُّوحِ ٱلْقُدُسِ، | ٤١ |
42 ಪ್ರೋಚ್ಚೈರ್ಗದಿತುಮಾರೇಭೇ, ಯೋಷಿತಾಂ ಮಧ್ಯೇ ತ್ವಮೇವ ಧನ್ಯಾ, ತವ ಗರ್ಬ್ಭಸ್ಥಃ ಶಿಶುಶ್ಚ ಧನ್ಯಃ|
| وَصَرَخَتْ بِصَوْتٍ عَظِيمٍ وَقَالَتْ: «مُبَارَكَةٌ أَنْتِ فِي ٱلنِّسَاءِ وَمُبَارَكَةٌ هِيَ ثَمَرَةُ بَطْنِكِ! | ٤٢ |
43 ತ್ವಂ ಪ್ರಭೋರ್ಮಾತಾ, ಮಮ ನಿವೇಶನೇ ತ್ವಯಾ ಚರಣಾವರ್ಪಿತೌ, ಮಮಾದ್ಯ ಸೌಭಾಗ್ಯಮೇತತ್|
| فَمِنْ أَيْنَ لِي هَذَا أَنْ تَأْتِيَ أُمُّ رَبِّي إِلَيَّ؟ | ٤٣ |
44 ಪಶ್ಯ ತವ ವಾಕ್ಯೇ ಮಮ ಕರ್ಣಯೋಃ ಪ್ರವಿಷ್ಟಮಾತ್ರೇ ಸತಿ ಮಮೋದರಸ್ಥಃ ಶಿಶುರಾನನ್ದಾನ್ ನನರ್ತ್ತ|
| فَهُوَذَا حِينَ صَارَ صَوْتُ سَلَامِكِ فِي أُذُنَيَّ ٱرْتَكَضَ ٱلْجَنِينُ بِٱبْتِهَاجٍ فِي بَطْنِي. | ٤٤ |
45 ಯಾ ಸ್ತ್ರೀ ವ್ಯಶ್ವಸೀತ್ ಸಾ ಧನ್ಯಾ, ಯತೋ ಹೇತೋಸ್ತಾಂ ಪ್ರತಿ ಪರಮೇಶ್ವರೋಕ್ತಂ ವಾಕ್ಯಂ ಸರ್ವ್ವಂ ಸಿದ್ಧಂ ಭವಿಷ್ಯತಿ|
| فَطُوبَى لِلَّتِي آمَنَتْ أَنْ يَتِمَّ مَا قِيلَ لَهَا مِنْ قِبَلِ ٱلرَّبِّ». | ٤٥ |
46 ತದಾನೀಂ ಮರಿಯಮ್ ಜಗಾದ| ಧನ್ಯವಾದಂ ಪರೇಶಸ್ಯ ಕರೋತಿ ಮಾಮಕಂ ಮನಃ|
| فَقَالَتْ مَرْيَمُ: «تُعَظِّمُ نَفْسِي ٱلرَّبَّ، | ٤٦ |
47 ಮಮಾತ್ಮಾ ತಾರಕೇಶೇ ಚ ಸಮುಲ್ಲಾಸಂ ಪ್ರಗಚ್ಛತಿ|
| وَتَبْتَهِجُ رُوحِي بِٱللهِ مُخَلِّصِي، | ٤٧ |
48 ಅಕರೋತ್ ಸ ಪ್ರಭು ರ್ದುಷ್ಟಿಂ ಸ್ವದಾಸ್ಯಾ ದುರ್ಗತಿಂ ಪ್ರತಿ| ಪಶ್ಯಾದ್ಯಾರಭ್ಯ ಮಾಂ ಧನ್ಯಾಂ ವಕ್ಷ್ಯನ್ತಿ ಪುರುಷಾಃ ಸದಾ|
| لِأَنَّهُ نَظَرَ إِلَى ٱتِّضَاعِ أَمَتِهِ. فَهُوَذَا مُنْذُ ٱلْآنَ جَمِيعُ ٱلْأَجْيَالِ تُطَوِّبُنِي، | ٤٨ |
49 ಯಃ ಸರ್ವ್ವಶಕ್ತಿಮಾನ್ ಯಸ್ಯ ನಾಮಾಪಿ ಚ ಪವಿತ್ರಕಂ| ಸ ಏವ ಸುಮಹತ್ಕರ್ಮ್ಮ ಕೃತವಾನ್ ಮನ್ನಿಮಿತ್ತಕಂ|
| لِأَنَّ ٱلْقَدِيرَ صَنَعَ بِي عَظَائِمَ، وَٱسْمُهُ قُدُّوسٌ، | ٤٩ |
50 ಯೇ ಬಿಭ್ಯತಿ ಜನಾಸ್ತಸ್ಮಾತ್ ತೇಷಾಂ ಸನ್ತಾನಪಂಕ್ತಿಷು| ಅನುಕಮ್ಪಾ ತದೀಯಾ ಚ ಸರ್ವ್ವದೈವ ಸುತಿಷ್ಠತಿ|
| وَرَحْمَتُهُ إِلَى جِيلِ ٱلْأَجْيَالِ لِلَّذِينَ يَتَّقُونَهُ. | ٥٠ |
51 ಸ್ವಬಾಹುಬಲತಸ್ತೇನ ಪ್ರಾಕಾಶ್ಯತ ಪರಾಕ್ರಮಃ| ಮನಃಕುಮನ್ತ್ರಣಾಸಾರ್ದ್ಧಂ ವಿಕೀರ್ಯ್ಯನ್ತೇಽಭಿಮಾನಿನಃ|
| صَنَعَ قُوَّةً بِذِرَاعِهِ. شَتَّتَ ٱلْمُسْتَكْبِرِينَ بِفِكْرِ قُلُوبِهِمْ. | ٥١ |
52 ಸಿಂಹಾಸನಗತಾಲ್ಲೋಕಾನ್ ಬಲಿನಶ್ಚಾವರೋಹ್ಯ ಸಃ| ಪದೇಷೂಚ್ಚೇಷು ಲೋಕಾಂಸ್ತು ಕ್ಷುದ್ರಾನ್ ಸಂಸ್ಥಾಪಯತ್ಯಪಿ|
| أَنْزَلَ ٱلْأَعِزَّاءَ عَنِ ٱلْكَرَاسِيِّ وَرَفَعَ ٱلْمُتَّضِعِينَ. | ٥٢ |
53 ಕ್ಷುಧಿತಾನ್ ಮಾನವಾನ್ ದ್ರವ್ಯೈರುತ್ತಮೈಃ ಪರಿತರ್ಪ್ಯ ಸಃ| ಸಕಲಾನ್ ಧನಿನೋ ಲೋಕಾನ್ ವಿಸೃಜೇದ್ ರಿಕ್ತಹಸ್ತಕಾನ್|
| أَشْبَعَ ٱلْجِيَاعَ خَيْرَاتٍ وَصَرَفَ ٱلْأَغْنِيَاءَ فَارِغِينَ. | ٥٣ |
54 ಇಬ್ರಾಹೀಮಿ ಚ ತದ್ವಂಶೇ ಯಾ ದಯಾಸ್ತಿ ಸದೈವ ತಾಂ| ಸ್ಮೃತ್ವಾ ಪುರಾ ಪಿತೃಣಾಂ ನೋ ಯಥಾ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಪ್ರತಿಶ್ರುತಂ| (aiōn g165)
| عَضَدَ إِسْرَائِيلَ فَتَاهُ لِيَذْكُرَ رَحْمَةً، | ٥٤ |
55 ಇಸ್ರಾಯೇಲ್ಸೇವಕಸ್ತೇನ ತಥೋಪಕ್ರಿಯತೇ ಸ್ವಯಂ||
| كَمَا كَلَّمَ آبَاءَنَا. لِإِبْراهِيمَ وَنَسْلِهِ إِلَى ٱلْأَبَدِ». (aiōn g165) | ٥٥ |
56 ಅನನ್ತರಂ ಮರಿಯಮ್ ಪ್ರಾಯೇಣ ಮಾಸತ್ರಯಮ್ ಇಲೀಶೇವಯಾ ಸಹೋಷಿತ್ವಾ ವ್ಯಾಘುಯ್ಯ ನಿಜನಿವೇಶನಂ ಯಯೌ|
| فَمَكَثَتْ مَرْيَمُ عِنْدَهَا نَحْوَ ثَلَاثَةِ أَشْهُرٍ، ثُمَّ رَجَعَتْ إِلَى بَيْتِهَا. | ٥٦ |
57 ತದನನ್ತರಮ್ ಇಲೀಶೇವಾಯಾಃ ಪ್ರಸವಕಾಲ ಉಪಸ್ಥಿತೇ ಸತಿ ಸಾ ಪುತ್ರಂ ಪ್ರಾಸೋಷ್ಟ|
| وَأَمَّا أَلِيصَابَاتُ فَتَمَّ زَمَانُهَا لِتَلِدَ، فَوَلَدَتِ ٱبْنًا. | ٥٧ |
58 ತತಃ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ತಸ್ಯಾಂ ಮಹಾನುಗ್ರಹಂ ಕೃತವಾನ್ ಏತತ್ ಶ್ರುತ್ವಾ ಸಮೀಪವಾಸಿನಃ ಕುಟುಮ್ಬಾಶ್ಚಾಗತ್ಯ ತಯಾ ಸಹ ಮುಮುದಿರೇ|
| وَسَمِعَ جِيرَانُهَا وَأَقْرِبَاؤُهَا أَنَّ ٱلرَّبَّ عَظَّمَ رَحْمَتَهُ لَهَا، فَفَرِحُوا مَعَهَا. | ٥٨ |
59 ತಥಾಷ್ಟಮೇ ದಿನೇ ತೇ ಬಾಲಕಸ್ಯ ತ್ವಚಂ ಛೇತ್ತುಮ್ ಏತ್ಯ ತಸ್ಯ ಪಿತೃನಾಮಾನುರೂಪಂ ತನ್ನಾಮ ಸಿಖರಿಯ ಇತಿ ಕರ್ತ್ತುಮೀಷುಃ|
| وَفِي ٱلْيَوْمِ ٱلثَّامِنِ جَاءُوا لِيَخْتِنُوا ٱلصَّبِيَّ، وَسَمَّوْهُ بِٱسْمِ أَبِيهِ زَكَرِيَّا. | ٥٩ |
60 ಕಿನ್ತು ತಸ್ಯ ಮಾತಾಕಥಯತ್ ತನ್ನ, ನಾಮಾಸ್ಯ ಯೋಹನ್ ಇತಿ ಕರ್ತ್ತವ್ಯಮ್|
| فَأَجَابَتْ أمُّهُ وَقَالَتْ: «لَا! بَلْ يُسَمَّى يُوحَنَّا». | ٦٠ |
61 ತದಾ ತೇ ವ್ಯಾಹರನ್ ತವ ವಂಶಮಧ್ಯೇ ನಾಮೇದೃಶಂ ಕಸ್ಯಾಪಿ ನಾಸ್ತಿ|
| فَقَالُوا لَهَا: «لَيْسَ أَحَدٌ فِي عَشِيرَتِكِ تَسَمَّى بِهَذَا ٱلِٱسْمِ». | ٦١ |
62 ತತಃ ಪರಂ ತಸ್ಯ ಪಿತರಂ ಸಿಖರಿಯಂ ಪ್ರತಿ ಸಙ್ಕೇತ್ಯ ಪಪ್ರಚ್ಛುಃ ಶಿಶೋಃ ಕಿಂ ನಾಮ ಕಾರಿಷ್ಯತೇ?
| ثُمَّ أَوْمَأُوا إِلَى أَبِيهِ، مَاذَا يُرِيدُ أَنْ يُسَمَّى. | ٦٢ |
63 ತತಃ ಸ ಫಲಕಮೇಕಂ ಯಾಚಿತ್ವಾ ಲಿಲೇಖ ತಸ್ಯ ನಾಮ ಯೋಹನ್ ಭವಿಷ್ಯತಿ| ತಸ್ಮಾತ್ ಸರ್ವ್ವೇ ಆಶ್ಚರ್ಯ್ಯಂ ಮೇನಿರೇ|
| فَطَلَبَ لَوْحًا وَكَتَبَ قَائِلًا: «ٱسْمُهُ يُوحَنَّا». فَتَعَجَّبَ ٱلْجَمِيعُ. | ٦٣ |
64 ತತ್ಕ್ಷಣಂ ಸಿಖರಿಯಸ್ಯ ಜಿಹ್ವಾಜಾಡ್ಯೇಽಪಗತೇ ಸ ಮುಖಂ ವ್ಯಾದಾಯ ಸ್ಪಷ್ಟವರ್ಣಮುಚ್ಚಾರ್ಯ್ಯ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಗುಣಾನುವಾದಂ ಚಕಾರ|
| وَفِي ٱلْحَالِ ٱنْفَتَحَ فَمُهُ وَلِسَانُهُ وَتَكَلَّمَ وَبَارَكَ ٱللهَ. | ٦٤ |
65 ತಸ್ಮಾಚ್ಚತುರ್ದಿಕ್ಸ್ಥಾಃ ಸಮೀಪವಾಸಿಲೋಕಾ ಭೀತಾ ಏವಮೇತಾಃ ಸರ್ವ್ವಾಃ ಕಥಾ ಯಿಹೂದಾಯಾಃ ಪರ್ವ್ವತಮಯಪ್ರದೇಶಸ್ಯ ಸರ್ವ್ವತ್ರ ಪ್ರಚಾರಿತಾಃ|
| فَوَقَعَ خَوْفٌ عَلَى كُلِّ جِيرَانِهِمْ. وَتُحُدِّثَ بِهَذِهِ ٱلْأُمُورِ جَمِيعِهَا فِي كُلِّ جِبَالِ ٱلْيَهُودِيَّةِ، | ٦٥ |
66 ತಸ್ಮಾತ್ ಶ್ರೋತಾರೋ ಮನಃಸು ಸ್ಥಾಪಯಿತ್ವಾ ಕಥಯಾಮ್ಬಭೂವುಃ ಕೀದೃಶೋಯಂ ಬಾಲೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ? ಅಥ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ತಸ್ಯ ಸಹಾಯೋಭೂತ್|
| فَأَوْدَعَهَا جَمِيعُ ٱلسَّامِعِينَ فِي قُلُوبِهِمْ قَائِلِينَ: «أَتَرَى مَاذَا يَكُونُ هَذَا ٱلصَّبِيُّ؟». وَكَانَتْ يَدُ ٱلرَّبِّ مَعَهُ. | ٦٦ |
67 ತದಾ ಯೋಹನಃ ಪಿತಾ ಸಿಖರಿಯಃ ಪವಿತ್ರೇಣಾತ್ಮನಾ ಪರಿಪೂರ್ಣಃ ಸನ್ ಏತಾದೃಶಂ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾಕ್ಯಂ ಕಥಯಾಮಾಸ|
| وَٱمْتَلَأَ زَكَرِيَّا أَبُوهُ مِنَ ٱلرُّوحِ ٱلْقُدُسِ، وَتَنَبَّأَ قَائِلًا: | ٦٧ |
68 ಇಸ್ರಾಯೇಲಃ ಪ್ರಭು ರ್ಯಸ್ತು ಸ ಧನ್ಯಃ ಪರಮೇಶ್ವರಃ| ಅನುಗೃಹ್ಯ ನಿಜಾಲ್ಲೋಕಾನ್ ಸ ಏವ ಪರಿಮೋಚಯೇತ್|
| «مُبَارَكٌ ٱلرَّبُّ إِلَهُ إِسْرَائِيلَ لِأَنَّهُ ٱفْتَقَدَ وَصَنَعَ فِدَاءً لِشَعْبِهِ، | ٦٨ |
69 ವಿಪಕ್ಷಜನಹಸ್ತೇಭ್ಯೋ ಯಥಾ ಮೋಚ್ಯಾಮಹೇ ವಯಂ| ಯಾವಜ್ಜೀವಞ್ಚ ಧರ್ಮ್ಮೇಣ ಸಾರಲ್ಯೇನ ಚ ನಿರ್ಭಯಾಃ|
| وَأَقَامَ لَنَا قَرْنَ خَلَاصٍ فِي بَيْتِ دَاوُدَ فَتَاهُ. | ٦٩ |
70 ಸೇವಾಮಹೈ ತಮೇವೈಕಮ್ ಏತತ್ಕಾರಣಮೇವ ಚ| ಸ್ವಕೀಯಂ ಸುಪವಿತ್ರಞ್ಚ ಸಂಸ್ಮೃತ್ಯ ನಿಯಮಂ ಸದಾ|
| كَمَا تَكَلَّمَ بِفَمِ أَنْبِيَائِهِ ٱلْقِدِّيسِينَ ٱلَّذِينَ هُمْ مُنْذُ ٱلدَّهْرِ، (aiōn g165) | ٧٠ |
71 ಕೃಪಯಾ ಪುರುಷಾನ್ ಪೂರ್ವ್ವಾನ್ ನಿಕಷಾರ್ಥಾತ್ತು ನಃ ಪಿತುಃ| ಇಬ್ರಾಹೀಮಃ ಸಮೀಪೇ ಯಂ ಶಪಥಂ ಕೃತವಾನ್ ಪುರಾ|
| خَلَاصٍ مِنْ أَعْدَائِنَا وَمِنْ أَيْدِي جَمِيعِ مُبْغِضِينَا. | ٧١ |
72 ತಮೇವ ಸಫಲಂ ಕರ್ತ್ತಂ ತಥಾ ಶತ್ರುಗಣಸ್ಯ ಚ| ಋತೀಯಾಕಾರಿಣಶ್ಚೈವ ಕರೇಭ್ಯೋ ರಕ್ಷಣಾಯ ನಃ|
| لِيَصْنَعَ رَحْمَةً مَعَ آبَائِنَا وَيَذْكُرَ عَهْدَهُ ٱلْمُقَدَّسَ، | ٧٢ |
| ٱلْقَسَمَ ٱلَّذِي حَلَفَ لِإِبْرَاهِيمَ أَبِينَا: | ٧٣ |
74 ಯಥೋಕ್ತವಾನ್ ತಥಾ ಸ್ವಸ್ಯ ದಾಯೂದಃ ಸೇವಕಸ್ಯ ತು|
| أَنْ يُعْطِيَنَا إِنَّنَا بِلَا خَوْفٍ، مُنْقَذِينَ مِنْ أَيْدِي أَعْدَائِنَا، نَعْبُدُهُ | ٧٤ |
75 ವಂಶೇ ತ್ರಾತಾರಮೇಕಂ ಸ ಸಮುತ್ಪಾದಿತವಾನ್ ಸ್ವಯಮ್|
| بِقَدَاسَةٍ وَبِرٍّ قُدَّامَهُ جَمِيعَ أَيَّامِ حَيَاتِنَا. | ٧٥ |
76 ಅತೋ ಹೇ ಬಾಲಕ ತ್ವನ್ತು ಸರ್ವ್ವೇಭ್ಯಃ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಏವ ಯಃ| ತಸ್ಯೈವ ಭಾವಿವಾದೀತಿ ಪ್ರವಿಖ್ಯಾತೋ ಭವಿಷ್ಯಸಿ| ಅಸ್ಮಾಕಂ ಚರಣಾನ್ ಕ್ಷೇಮೇ ಮಾರ್ಗೇ ಚಾಲಯಿತುಂ ಸದಾ| ಏವಂ ಧ್ವಾನ್ತೇಽರ್ಥತೋ ಮೃತ್ಯೋಶ್ಛಾಯಾಯಾಂ ಯೇ ತು ಮಾನವಾಃ|
| وَأَنْتَ أَيُّهَا ٱلصَّبِيُّ نَبِيَّ ٱلْعَلِيِّ تُدْعَى، لِأَنَّكَ تَتَقَدَّمُ أَمَامَ وَجْهِ ٱلرَّبِّ لِتُعِدَّ طُرُقَهُ. | ٧٦ |
77 ಉಪವಿಷ್ಟಾಸ್ತು ತಾನೇವ ಪ್ರಕಾಶಯಿತುಮೇವ ಹಿ| ಕೃತ್ವಾ ಮಹಾನುಕಮ್ಪಾಂ ಹಿ ಯಾಮೇವ ಪರಮೇಶ್ವರಃ|
| لِتُعْطِيَ شَعْبَهُ مَعْرِفَةَ ٱلْخَلَاصِ بِمَغْفِرَةِ خَطَايَاهُمْ، | ٧٧ |
78 ಊರ್ದ್ವ್ವಾತ್ ಸೂರ್ಯ್ಯಮುದಾಯ್ಯೈವಾಸ್ಮಭ್ಯಂ ಪ್ರಾದಾತ್ತು ದರ್ಶನಂ| ತಯಾನುಕಮ್ಪಯಾ ಸ್ವಸ್ಯ ಲೋಕಾನಾಂ ಪಾಪಮೋಚನೇ|
| بِأَحْشَاءِ رَحْمَةِ إِلَهِنَا ٱلَّتِي بِهَا ٱفْتَقَدَنَا ٱلْمُشْرَقُ مِنَ ٱلْعَلَاءِ. | ٧٨ |
79 ಪರಿತ್ರಾಣಸ್ಯ ತೇಭ್ಯೋ ಹಿ ಜ್ಞಾನವಿಶ್ರಾಣನಾಯ ಚ| ಪ್ರಭೋ ರ್ಮಾರ್ಗಂ ಪರಿಷ್ಕರ್ತ್ತುಂ ತಸ್ಯಾಗ್ರಾಯೀ ಭವಿಷ್ಯಸಿ||
| لِيُضِيءَ عَلَى ٱلْجَالِسِينَ فِي ٱلظُّلْمَةِ وَظِلَالِ ٱلْمَوْتِ، لِكَيْ يَهْدِيَ أَقْدَامَنَا فِي طَرِيقِ ٱلسَّلَامِ». | ٧٩ |
80 ಅಥ ಬಾಲಕಃ ಶರೀರೇಣ ಬುದ್ಧ್ಯಾ ಚ ವರ್ದ್ಧಿತುಮಾರೇಭೇ; ಅಪರಞ್ಚ ಸ ಇಸ್ರಾಯೇಲೋ ವಂಶೀಯಲೋಕಾನಾಂ ಸಮೀಪೇ ಯಾವನ್ನ ಪ್ರಕಟೀಭೂತಸ್ತಾಸ್ತಾವತ್ ಪ್ರಾನ್ತರೇ ನ್ಯವಸತ್|
| أَمَّا ٱلصَّبِيُّ فَكَانَ يَنْمُو وَيَتَقَوَّى بِٱلرُّوحِ، وَكَانَ فِي ٱلْبَرَارِي إِلَى يَوْمِ ظُهُورِهِ لِإِسْرَائِيلَ. | ٨٠ |
