ಲೂಕಃ 4
1 ತತಃ ಪರಂ ಯೀಶುಃ ಪವಿತ್ರೇಣಾತ್ಮನಾ ಪೂರ್ಣಃ ಸನ್ ಯರ್ದ್ದನನದ್ಯಾಃ ಪರಾವೃತ್ಯಾತ್ಮನಾ ಪ್ರಾನ್ತರಂ ನೀತಃ ಸನ್ ಚತ್ವಾರಿಂಶದ್ದಿನಾನಿ ಯಾವತ್ ಶೈತಾನಾ ಪರೀಕ್ಷಿತೋಽಭೂತ್,
On returning from the Jordan, full of the Holy Spirit, Jesus was led by the power of the Spirit through the wilderness for forty days, tempted by the devil.
2 ಕಿಞ್ಚ ತಾನಿ ಸರ್ವ್ವದಿನಾನಿ ಭೋಜನಂ ವಿನಾ ಸ್ಥಿತತ್ವಾತ್ ಕಾಲೇ ಪೂರ್ಣೇ ಸ ಕ್ಷುಧಿತವಾನ್|
All that time he ate nothing; and, when it was over, he became hungry.
3 ತತಃ ಶೈತಾನಾಗತ್ಯ ತಮವದತ್ ತ್ವಂ ಚೇದೀಶ್ವರಸ್ಯ ಪುತ್ರಸ್ತರ್ಹಿ ಪ್ರಸ್ತರಾನೇತಾನ್ ಆಜ್ಞಯಾ ಪೂಪಾನ್ ಕುರು|
So the devil said to him, “If you are God’s Son, tell this stone to become a loaf of bread.”
4 ತದಾ ಯೀಶುರುವಾಚ, ಲಿಪಿರೀದೃಶೀ ವಿದ್ಯತೇ ಮನುಜಃ ಕೇವಲೇನ ಪೂಪೇನ ನ ಜೀವತಿ ಕಿನ್ತ್ವೀಶ್ವರಸ್ಯ ಸರ್ವ್ವಾಭಿರಾಜ್ಞಾಭಿ ರ್ಜೀವತಿ|
And Jesus answered him, “Scripture says – ‘It is not on bread alone that a person is to live.’”
5 ತದಾ ಶೈತಾನ್ ತಮುಚ್ಚಂ ಪರ್ವ್ವತಂ ನೀತ್ವಾ ನಿಮಿಷೈಕಮಧ್ಯೇ ಜಗತಃ ಸರ್ವ್ವರಾಜ್ಯಾನಿ ದರ್ಶಿತವಾನ್|
And the devil led Jesus up, and showing him in a single moment all the kingdoms of the earth, said to him,
6 ಪಶ್ಚಾತ್ ತಮವಾದೀತ್ ಸರ್ವ್ವಮ್ ಏತದ್ ವಿಭವಂ ಪ್ರತಾಪಞ್ಚ ತುಭ್ಯಂ ದಾಸ್ಯಾಮಿ ತನ್ ಮಯಿ ಸಮರ್ಪಿತಮಾಸ್ತೇ ಯಂ ಪ್ರತಿ ಮಮೇಚ್ಛಾ ಜಾಯತೇ ತಸ್ಮೈ ದಾತುಂ ಶಕ್ನೋಮಿ,
“I will give you all this power, and the splendor of them; for it has been given into my hands and I give it to whom I wish.
7 ತ್ವಂ ಚೇನ್ಮಾಂ ಭಜಸೇ ತರ್ಹಿ ಸರ್ವ್ವಮೇತತ್ ತವೈವ ಭವಿಷ್ಯತಿ|
If you worship me, it will all be yours.”
8 ತದಾ ಯೀಶುಸ್ತಂ ಪ್ರತ್ಯುಕ್ತವಾನ್ ದೂರೀ ಭವ ಶೈತಾನ್ ಲಿಪಿರಾಸ್ತೇ, ನಿಜಂ ಪ್ರಭುಂ ಪರಮೇಶ್ವರಂ ಭಜಸ್ವ ಕೇವಲಂ ತಮೇವ ಸೇವಸ್ವ ಚ|
And Jesus answered him, “Scripture says – ‘You should worship the Lord your God, and worship him only.’”
9 ಅಥ ಶೈತಾನ್ ತಂ ಯಿರೂಶಾಲಮಂ ನೀತ್ವಾ ಮನ್ದಿರಸ್ಯ ಚೂಡಾಯಾ ಉಪರಿ ಸಮುಪವೇಶ್ಯ ಜಗಾದ ತ್ವಂ ಚೇದೀಶ್ವರಸ್ಯ ಪುತ್ರಸ್ತರ್ಹಿ ಸ್ಥಾನಾದಿತೋ ಲಮ್ಫಿತ್ವಾಧಃ
The devil next led him into Jerusalem, and, placing him on the parapet of the Temple, said, “If you are God’s Son throw yourself down from here,
10 ಪತ ಯತೋ ಲಿಪಿರಾಸ್ತೇ, ಆಜ್ಞಾಪಯಿಷ್ಯತಿ ಸ್ವೀಯಾನ್ ದೂತಾನ್ ಸ ಪರಮೇಶ್ವರಃ|
for scripture says – ‘He will give his angels commands about you, to guard you safely,’
11 ರಕ್ಷಿತುಂ ಸರ್ವ್ವಮಾರ್ಗೇ ತ್ವಾಂ ತೇನ ತ್ವಚ್ಚರಣೇ ಯಥಾ| ನ ಲಗೇತ್ ಪ್ರಸ್ತರಾಘಾತಸ್ತ್ವಾಂ ಧರಿಷ್ಯನ್ತಿ ತೇ ತಥಾ|
And ‘On their hands they will lift you up, otherwise you might strike your foot against a stone.’”
12 ತದಾ ಯೀಶುನಾ ಪ್ರತ್ಯುಕ್ತಮ್ ಇದಮಪ್ಯುಕ್ತಮಸ್ತಿ ತ್ವಂ ಸ್ವಪ್ರಭುಂ ಪರೇಶಂ ಮಾ ಪರೀಕ್ಷಸ್ವ|
But Jesus answered him, “It is said – ‘You must not tempt the Lord your God.’”
13 ಪಶ್ಚಾತ್ ಶೈತಾನ್ ಸರ್ವ್ವಪರೀಕ್ಷಾಂ ಸಮಾಪ್ಯ ಕ್ಷಣಾತ್ತಂ ತ್ಯಕ್ತ್ವಾ ಯಯೌ|
When he had tried every kind of temptation, the devil left Jesus, until another opportunity.
14 ತದಾ ಯೀಶುರಾತ್ಮಪ್ರಭಾವಾತ್ ಪುನರ್ಗಾಲೀಲ್ಪ್ರದೇಶಂ ಗತಸ್ತದಾ ತತ್ಸುಖ್ಯಾತಿಶ್ಚತುರ್ದಿಶಂ ವ್ಯಾನಶೇ|
Moved by the power of the Spirit, Jesus returned to Galilee. Reports about him spread through all that region;
15 ಸ ತೇಷಾಂ ಭಜನಗೃಹೇಷು ಉಪದಿಶ್ಯ ಸರ್ವ್ವೈಃ ಪ್ರಶಂಸಿತೋ ಬಭೂವ|
and he began to teach in their synagogues, and was honored by everyone.
16 ಅಥ ಸ ಸ್ವಪಾಲನಸ್ಥಾನಂ ನಾಸರತ್ಪುರಮೇತ್ಯ ವಿಶ್ರಾಮವಾರೇ ಸ್ವಾಚಾರಾದ್ ಭಜನಗೇಹಂ ಪ್ರವಿಶ್ಯ ಪಠಿತುಮುತ್ತಸ್ಥೌ|
Coming to Nazareth, where he had been brought up, Jesus, as was his custom, went on the Sabbath into the synagogue, and stood up to read the scriptures.
17 ತತೋ ಯಿಶಯಿಯಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನಃ ಪುಸ್ತಕೇ ತಸ್ಯ ಕರದತ್ತೇ ಸತಿ ಸ ತತ್ ಪುಸ್ತಕಂ ವಿಸ್ತಾರ್ಯ್ಯ ಯತ್ರ ವಕ್ಷ್ಯಮಾಣಾನಿ ವಚನಾನಿ ಸನ್ತಿ ತತ್ ಸ್ಥಾನಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ಪಪಾಠ|
He was given the book of the prophet Isaiah; and Jesus opened the book and found the place where it says –
18 ಆತ್ಮಾ ತು ಪರಮೇಶಸ್ಯ ಮದೀಯೋಪರಿ ವಿದ್ಯತೇ| ದರಿದ್ರೇಷು ಸುಸಂವಾದಂ ವಕ್ತುಂ ಮಾಂ ಸೋಭಿಷಿಕ್ತವಾನ್| ಭಗ್ನಾನ್ತಃ ಕರಣಾಲ್ಲೋಕಾನ್ ಸುಸ್ವಸ್ಥಾನ್ ಕರ್ತ್ತುಮೇವ ಚ| ಬನ್ದೀಕೃತೇಷು ಲೋಕೇಷು ಮುಕ್ತೇ ರ್ಘೋಷಯಿತುಂ ವಚಃ| ನೇತ್ರಾಣಿ ದಾತುಮನ್ಧೇಭ್ಯಸ್ತ್ರಾತುಂ ಬದ್ಧಜನಾನಪಿ|
‘The Spirit of the Lord is on me, for he has consecrated me to bring good news to the poor, he has sent me to proclaim release to captives and restoration of sight to the blind, to set the oppressed at liberty,
19 ಪರೇಶಾನುಗ್ರಹೇ ಕಾಲಂ ಪ್ರಚಾರಯಿತುಮೇವ ಚ| ಸರ್ವ್ವೈತತ್ಕರಣಾರ್ಥಾಯ ಮಾಮೇವ ಪ್ರಹಿಣೋತಿ ಸಃ||
to proclaim the year of the Lord’s favor.’
20 ತತಃ ಪುಸ್ತಕಂ ಬದ್ವ್ವಾ ಪರಿಚಾರಕಸ್ಯ ಹಸ್ತೇ ಸಮರ್ಪ್ಯ ಚಾಸನೇ ಸಮುಪವಿಷ್ಟಃ, ತತೋ ಭಜನಗೃಹೇ ಯಾವನ್ತೋ ಲೋಕಾ ಆಸನ್ ತೇ ಸರ್ವ್ವೇಽನನ್ಯದೃಷ್ಟ್ಯಾ ತಂ ವಿಲುಲೋಕಿರೇ|
Then, closing the book and returning it to the attendant, he sat down. The eyes of all in the synagogue were fixed on him,
21 ಅನನ್ತರಮ್ ಅದ್ಯೈತಾನಿ ಸರ್ವ್ವಾಣಿ ಲಿಖಿತವಚನಾನಿ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮಧ್ಯೇ ಸಿದ್ಧಾನಿ ಸ ಇಮಾಂ ಕಥಾಂ ತೇಭ್ಯಃ ಕಥಯಿತುಮಾರೇಭೇ|
and Jesus began, “This very day this passage has been fulfilled in your hearing.”
22 ತತಃ ಸರ್ವ್ವೇ ತಸ್ಮಿನ್ ಅನ್ವರಜ್ಯನ್ತ, ಕಿಞ್ಚ ತಸ್ಯ ಮುಖಾನ್ನಿರ್ಗತಾಭಿರನುಗ್ರಹಸ್ಯ ಕಥಾಭಿಶ್ಚಮತ್ಕೃತ್ಯ ಕಥಯಾಮಾಸುಃ ಕಿಮಯಂ ಯೂಷಫಃ ಪುತ್ರೋ ನ?
All who were present spoke well of him, and were astonished at the beautiful words that fell from his lips. “Isn’t Joseph’s son?” they asked.
23 ತದಾ ಸೋಽವಾದೀದ್ ಹೇ ಚಿಕಿತ್ಸಕ ಸ್ವಮೇವ ಸ್ವಸ್ಥಂ ಕುರು ಕಫರ್ನಾಹೂಮಿ ಯದ್ಯತ್ ಕೃತವಾನ್ ತದಶ್ರೌಷ್ಮ ತಾಃ ಸರ್ವಾಃ ಕ್ರಿಯಾ ಅತ್ರ ಸ್ವದೇಶೇ ಕುರು ಕಥಾಮೇತಾಂ ಯೂಯಮೇವಾವಶ್ಯಂ ಮಾಂ ವದಿಷ್ಯಥ|
“Doubtless,” said Jesus, “you will remind me of the saying – ‘Doctor, cure yourself;’ and you will say ‘Do here in your own country all that we have heard that has been done at Capernaum.’
24 ಪುನಃ ಸೋವಾದೀದ್ ಯುಷ್ಮಾನಹಂ ಯಥಾರ್ಥಂ ವದಾಮಿ, ಕೋಪಿ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದೀ ಸ್ವದೇಶೇ ಸತ್ಕಾರಂ ನ ಪ್ರಾಪ್ನೋತಿ|
I tell you,” he continued, “that no prophet is acceptable in his own country.
25 ಅಪರಞ್ಚ ಯಥಾರ್ಥಂ ವಚ್ಮಿ, ಏಲಿಯಸ್ಯ ಜೀವನಕಾಲೇ ಯದಾ ಸಾರ್ದ್ಧತ್ರಿತಯವರ್ಷಾಣಿ ಯಾವತ್ ಜಲದಪ್ರತಿಬನ್ಧಾತ್ ಸರ್ವ್ವಸ್ಮಿನ್ ದೇಶೇ ಮಹಾದುರ್ಭಿಕ್ಷಮ್ ಅಜನಿಷ್ಟ ತದಾನೀಮ್ ಇಸ್ರಾಯೇಲೋ ದೇಶಸ್ಯ ಮಧ್ಯೇ ಬಹ್ವ್ಯೋ ವಿಧವಾ ಆಸನ್,
There were, doubtless, many widows in Israel in Elijah’s days, when the heavens were closed for three years and six months, and a severe famine prevailed throughout the country;
26 ಕಿನ್ತು ಸೀದೋನ್ಪ್ರದೇಶೀಯಸಾರಿಫತ್ಪುರನಿವಾಸಿನೀಮ್ ಏಕಾಂ ವಿಧವಾಂ ವಿನಾ ಕಸ್ಯಾಶ್ಚಿದಪಿ ಸಮೀಪೇ ಏಲಿಯಃ ಪ್ರೇರಿತೋ ನಾಭೂತ್|
and yet it was not to one of them that Elijah was sent, but to a widow at Zarephath in Sidonia.
27 ಅಪರಞ್ಚ ಇಲೀಶಾಯಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿವಿದ್ಯಮಾನತಾಕಾಲೇ ಇಸ್ರಾಯೇಲ್ದೇಶೇ ಬಹವಃ ಕುಷ್ಠಿನ ಆಸನ್ ಕಿನ್ತು ಸುರೀಯದೇಶೀಯಂ ನಾಮಾನ್ಕುಷ್ಠಿನಂ ವಿನಾ ಕೋಪ್ಯನ್ಯಃ ಪರಿಷ್ಕೃತೋ ನಾಭೂತ್|
And there were many lepers in Israel in the time of the prophet Elisha, yet it was not one of them who was made clean, but Naaman the Syrian.”
28 ಇಮಾಂ ಕಥಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಭಜನಗೇಹಸ್ಥಿತಾ ಲೋಕಾಃ ಸಕ್ರೋಧಮ್ ಉತ್ಥಾಯ
All the people in the synagogue, as they listened to this, became enraged.
29 ನಗರಾತ್ತಂ ಬಹಿಷ್ಕೃತ್ಯ ಯಸ್ಯ ಶಿಖರಿಣ ಉಪರಿ ತೇಷಾಂ ನಗರಂ ಸ್ಥಾಪಿತಮಾಸ್ತೇ ತಸ್ಮಾನ್ನಿಕ್ಷೇಪ್ತುಂ ತಸ್ಯ ಶಿಖರಂ ತಂ ನಿನ್ಯುಃ
Starting up, they drove Jesus out of the town, and led him to the brow of the hill on which their town stood, intending to hurl him down.
30 ಕಿನ್ತು ಸ ತೇಷಾಂ ಮಧ್ಯಾದಪಸೃತ್ಯ ಸ್ಥಾನಾನ್ತರಂ ಜಗಾಮ|
But he passed through the middle of the crowd and went on his way.
31 ತತಃ ಪರಂ ಯೀಶುರ್ಗಾಲೀಲ್ಪ್ರದೇಶೀಯಕಫರ್ನಾಹೂಮ್ನಗರ ಉಪಸ್ಥಾಯ ವಿಶ್ರಾಮವಾರೇ ಲೋಕಾನುಪದೇಷ್ಟುಮ್ ಆರಬ್ಧವಾನ್|
Then Jesus went down to Capernaum, a city in Galilee. On the Sabbath he taught the people.
32 ತದುಪದೇಶಾತ್ ಸರ್ವ್ವೇ ಚಮಚ್ಚಕ್ರು ರ್ಯತಸ್ತಸ್ಯ ಕಥಾ ಗುರುತರಾ ಆಸನ್|
They were amazed at his teaching, because his words were spoken with authority.
33 ತದಾನೀಂ ತದ್ಭಜನಗೇಹಸ್ಥಿತೋಽಮೇಧ್ಯಭೂತಗ್ರಸ್ತ ಏಕೋ ಜನ ಉಚ್ಚೈಃ ಕಥಯಾಮಾಸ,
In the synagogue there was a man with the spirit of a foul demon in him, who called out loudly,
34 ಹೇ ನಾಸರತೀಯಯೀಶೋಽಸ್ಮಾನ್ ತ್ಯಜ, ತ್ವಯಾ ಸಹಾಸ್ಮಾಕಂ ಕಃ ಸಮ್ಬನ್ಧಃ? ಕಿಮಸ್ಮಾನ್ ವಿನಾಶಯಿತುಮಾಯಾಸಿ? ತ್ವಮೀಶ್ವರಸ್ಯ ಪವಿತ್ರೋ ಜನ ಏತದಹಂ ಜಾನಾಮಿ|
“Stop! What do you want with us, Jesus of Nazareth? Have you come to destroy us? I know who you are – the Holy One of God!”
35 ತದಾ ಯೀಶುಸ್ತಂ ತರ್ಜಯಿತ್ವಾವದತ್ ಮೌನೀ ಭವ ಇತೋ ಬಹಿರ್ಭವ; ತತಃ ಸೋಮೇಧ್ಯಭೂತಸ್ತಂ ಮಧ್ಯಸ್ಥಾನೇ ಪಾತಯಿತ್ವಾ ಕಿಞ್ಚಿದಪ್ಯಹಿಂಸಿತ್ವಾ ತಸ್ಮಾದ್ ಬಹಿರ್ಗತವಾನ್|
But Jesus rebuked the demon. “Be silent! Come out from him,” he said. The demon flung the man down in the middle of the people, and then came out from him, without causing him further harm.
36 ತತಃ ಸರ್ವ್ವೇ ಲೋಕಾಶ್ಚಮತ್ಕೃತ್ಯ ಪರಸ್ಪರಂ ವಕ್ತುಮಾರೇಭಿರೇ ಕೋಯಂ ಚಮತ್ಕಾರಃ| ಏಷ ಪ್ರಭಾವೇಣ ಪರಾಕ್ರಮೇಣ ಚಾಮೇಧ್ಯಭೂತಾನ್ ಆಜ್ಞಾಪಯತಿ ತೇನೈವ ತೇ ಬಹಿರ್ಗಚ್ಛನ್ತಿ|
And they were all lost in amazement, and kept saying to one another, “What words are these? For he gives his commands to the foul spirits with a marvelous authority, and they come out.”
37 ಅನನ್ತರಂ ಚತುರ್ದಿಕ್ಸ್ಥದೇಶಾನ್ ತಸ್ಯ ಸುಖ್ಯಾತಿರ್ವ್ಯಾಪ್ನೋತ್|
And rumors about Jesus traveled through every place in the region.
38 ತದನನ್ತರಂ ಸ ಭಜನಗೇಹಾದ್ ಬಹಿರಾಗತ್ಯ ಶಿಮೋನೋ ನಿವೇಶನಂ ಪ್ರವಿವೇಶ ತದಾ ತಸ್ಯ ಶ್ವಶ್ರೂರ್ಜ್ವರೇಣಾತ್ಯನ್ತಂ ಪೀಡಿತಾಸೀತ್ ಶಿಷ್ಯಾಸ್ತದರ್ಥಂ ತಸ್ಮಿನ್ ವಿನಯಂ ಚಕ್ರುಃ|
On leaving the synagogue, Jesus went into Simon’s house. Now Simon’s mother-in-law was suffering from a severe attack of fever, and they asked Jesus to cure her.
39 ತತಃ ಸ ತಸ್ಯಾಃ ಸಮೀಪೇ ಸ್ಥಿತ್ವಾ ಜ್ವರಂ ತರ್ಜಯಾಮಾಸ ತೇನೈವ ತಾಂ ಜ್ವರೋಽತ್ಯಾಕ್ಷೀತ್ ತತಃ ಸಾ ತತ್ಕ್ಷಣಮ್ ಉತ್ಥಾಯ ತಾನ್ ಸಿಷೇವೇ|
Bending over her, he rebuked the fever; the fever left her, and she immediately got up and began to take care of them.
40 ಅಥ ಸೂರ್ಯ್ಯಾಸ್ತಕಾಲೇ ಸ್ವೇಷಾಂ ಯೇ ಯೇ ಜನಾ ನಾನಾರೋಗೈಃ ಪೀಡಿತಾ ಆಸನ್ ಲೋಕಾಸ್ತಾನ್ ಯೀಶೋಃ ಸಮೀಪಮ್ ಆನಿನ್ಯುಃ, ತದಾ ಸ ಏಕೈಕಸ್ಯ ಗಾತ್ರೇ ಕರಮರ್ಪಯಿತ್ವಾ ತಾನರೋಗಾನ್ ಚಕಾರ|
At sunset, all who had friends suffering from various diseases took them to Jesus; and he placed his hands on everyone of them and cured them.
41 ತತೋ ಭೂತಾ ಬಹುಭ್ಯೋ ನಿರ್ಗತ್ಯ ಚೀತ್ಶಬ್ದಂ ಕೃತ್ವಾ ಚ ಬಭಾಷಿರೇ ತ್ವಮೀಶ್ವರಸ್ಯ ಪುತ್ರೋಽಭಿಷಿಕ್ತತ್ರಾತಾ; ಕಿನ್ತು ಸೋಭಿಷಿಕ್ತತ್ರಾತೇತಿ ತೇ ವಿವಿದುರೇತಸ್ಮಾತ್ ಕಾರಣಾತ್ ತಾನ್ ತರ್ಜಯಿತ್ವಾ ತದ್ವಕ್ತುಂ ನಿಷಿಷೇಧ|
And even demons came out from many people, screaming ‘You are the Son of God.’ Jesus rebuked them, and would not allow them to speak, because they knew that he was the Christ.
42 ಅಪರಞ್ಚ ಪ್ರಭಾತೇ ಸತಿ ಸ ವಿಜನಸ್ಥಾನಂ ಪ್ರತಸ್ಥೇ ಪಶ್ಚಾತ್ ಜನಾಸ್ತಮನ್ವಿಚ್ಛನ್ತಸ್ತನ್ನಿಕಟಂ ಗತ್ವಾ ಸ್ಥಾನಾನ್ತರಗಮನಾರ್ಥಂ ತಮನ್ವರುನ್ಧನ್|
At daybreak, Jesus went out and walked to a lonely spot. But crowds of people began to look for him; and they came to where he was and tried to detain him and prevent his leaving them.
43 ಕಿನ್ತು ಸ ತಾನ್ ಜಗಾದ, ಈಶ್ವರೀಯರಾಜ್ಯಸ್ಯ ಸುಸಂವಾದಂ ಪ್ರಚಾರಯಿತುಮ್ ಅನ್ಯಾನಿ ಪುರಾಣ್ಯಪಿ ಮಯಾ ಯಾತವ್ಯಾನಿ ಯತಸ್ತದರ್ಥಮೇವ ಪ್ರೇರಿತೋಹಂ|
Jesus, however, said to them, “I must take the good news of the kingdom of God to the other towns too, for that was why I was sent.”
44 ಅಥ ಗಾಲೀಲೋ ಭಜನಗೇಹೇಷು ಸ ಉಪದಿದೇಶ|
And he continued to make his proclamation in the synagogues of Judea.
