ಲೂಕಃ 18
1 ಅಪರಞ್ಚ ಲೋಕೈರಕ್ಲಾನ್ತೈ ರ್ನಿರನ್ತರಂ ಪ್ರಾರ್ಥಯಿತವ್ಯಮ್ ಇತ್ಯಾಶಯೇನ ಯೀಶುನಾ ದೃಷ್ಟಾನ್ತ ಏಕಃ ಕಥಿತಃ|
And He spoke a parable to them that it behooves them to pray always, and not to faint;
2 ಕುತ್ರಚಿನ್ನಗರೇ ಕಶ್ಚಿತ್ ಪ್ರಾಡ್ವಿವಾಕ ಆಸೀತ್ ಸ ಈಶ್ವರಾನ್ನಾಬಿಭೇತ್ ಮಾನುಷಾಂಶ್ಚ ನಾಮನ್ಯತ|
saying, There was a certain judge in a certain city, fearing not God, and regarding not man.
3 ಅಥ ತತ್ಪುರವಾಸಿನೀ ಕಾಚಿದ್ವಿಧವಾ ತತ್ಸಮೀಪಮೇತ್ಯ ವಿವಾದಿನಾ ಸಹ ಮಮ ವಿವಾದಂ ಪರಿಷ್ಕುರ್ವ್ವಿತಿ ನಿವೇದಯಾಮಾಸ|
And there was a widow in that city; and she continued to come to him, saying, Avenge me of mine adversary.
4 ತತಃ ಸ ಪ್ರಾಡ್ವಿವಾಕಃ ಕಿಯದ್ದಿನಾನಿ ನ ತದಙ್ಗೀಕೃತವಾನ್ ಪಶ್ಚಾಚ್ಚಿತ್ತೇ ಚಿನ್ತಯಾಮಾಸ, ಯದ್ಯಪೀಶ್ವರಾನ್ನ ಬಿಭೇಮಿ ಮನುಷ್ಯಾನಪಿ ನ ಮನ್ಯೇ
And he was not willing for a time: but after these things he said in himself, Though I fear not God nor regard man,
5 ತಥಾಪ್ಯೇಷಾ ವಿಧವಾ ಮಾಂ ಕ್ಲಿಶ್ನಾತಿ ತಸ್ಮಾದಸ್ಯಾ ವಿವಾದಂ ಪರಿಷ್ಕರಿಷ್ಯಾಮಿ ನೋಚೇತ್ ಸಾ ಸದಾಗತ್ಯ ಮಾಂ ವ್ಯಗ್ರಂ ಕರಿಷ್ಯತಿ|
yet because this widow causes me trouble, I will avenge her, lest coming forever she may smite me in the face.
6 ಪಶ್ಚಾತ್ ಪ್ರಭುರವದದ್ ಅಸಾವನ್ಯಾಯಪ್ರಾಡ್ವಿವಾಕೋ ಯದಾಹ ತತ್ರ ಮನೋ ನಿಧಧ್ವಂ|
But the Lord said, I fear what the unjust judge says.
7 ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಯೇ ಽಭಿರುಚಿತಲೋಕಾ ದಿವಾನಿಶಂ ಪ್ರಾರ್ಥಯನ್ತೇ ಸ ಬಹುದಿನಾನಿ ವಿಲಮ್ಬ್ಯಾಪಿ ತೇಷಾಂ ವಿವಾದಾನ್ ಕಿಂ ನ ಪರಿಷ್ಕರಿಷ್ಯತಿ?
And shall not God avenge His elect, crying to Him day and night, and He is long-suffering over them?
8 ಯುಷ್ಮಾನಹಂ ವದಾಮಿ ತ್ವರಯಾ ಪರಿಷ್ಕರಿಷ್ಯತಿ, ಕಿನ್ತು ಯದಾ ಮನುಷ್ಯಪುತ್ರ ಆಗಮಿಷ್ಯತಿ ತದಾ ಪೃಥಿವ್ಯಾಂ ಕಿಮೀದೃಶಂ ವಿಶ್ವಾಸಂ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯತಿ?
I say unto you, that He will avenge them speedily. Moreover the Son of man having come, will He then find faith upon the earth?
9 ಯೇ ಸ್ವಾನ್ ಧಾರ್ಮ್ಮಿಕಾನ್ ಜ್ಞಾತ್ವಾ ಪರಾನ್ ತುಚ್ಛೀಕುರ್ವ್ವನ್ತಿ ಏತಾದೃಗ್ಭ್ಯಃ, ಕಿಯದ್ಭ್ಯ ಇಮಂ ದೃಷ್ಟಾನ್ತಂ ಕಥಯಾಮಾಸ|
And He spoke this parable to certain ones having confidence in themselves that they are righteous, and despising the rest.
10 ಏಕಃ ಫಿರೂಶ್ಯಪರಃ ಕರಸಞ್ಚಾಯೀ ದ್ವಾವಿಮೌ ಪ್ರಾರ್ಥಯಿತುಂ ಮನ್ದಿರಂ ಗತೌ|
Two men went up into the temple to pray; the one a Pharisee, and the other a publican.
11 ತತೋಽಸೌ ಫಿರೂಶ್ಯೇಕಪಾರ್ಶ್ವೇ ತಿಷ್ಠನ್ ಹೇ ಈಶ್ವರ ಅಹಮನ್ಯಲೋಕವತ್ ಲೋಠಯಿತಾನ್ಯಾಯೀ ಪಾರದಾರಿಕಶ್ಚ ನ ಭವಾಮಿ ಅಸ್ಯ ಕರಸಞ್ಚಾಯಿನಸ್ತುಲ್ಯಶ್ಚ ನ, ತಸ್ಮಾತ್ತ್ವಾಂ ಧನ್ಯಂ ವದಾಮಿ|
The Pharisee standing was praying in these words, God, I thank thee because I am not like the rest of the men, extortioners, unjust, adulterous, or even as this publican:
12 ಸಪ್ತಸು ದಿನೇಷು ದಿನದ್ವಯಮುಪವಸಾಮಿ ಸರ್ವ್ವಸಮ್ಪತ್ತೇ ರ್ದಶಮಾಂಶಂ ದದಾಮಿ ಚ, ಏತತ್ಕಥಾಂ ಕಥಯನ್ ಪ್ರಾರ್ಥಯಾಮಾಸ|
I fast twice per week; I give tithes of all things so many as I possess.
13 ಕಿನ್ತು ಸ ಕರಸಞ್ಚಾಯಿ ದೂರೇ ತಿಷ್ಠನ್ ಸ್ವರ್ಗಂ ದ್ರಷ್ಟುಂ ನೇಚ್ಛನ್ ವಕ್ಷಸಿ ಕರಾಘಾತಂ ಕುರ್ವ್ವನ್ ಹೇ ಈಶ್ವರ ಪಾಪಿಷ್ಠಂ ಮಾಂ ದಯಸ್ವ, ಇತ್ಥಂ ಪ್ರಾರ್ಥಯಾಮಾಸ|
But the publican, standing a great way off, did not wish even to lift up his eyes to the heaven, but smote upon his breast, saying, God, be merciful to me the sinner.
14 ಯುಷ್ಮಾನಹಂ ವದಾಮಿ, ತಯೋರ್ದ್ವಯೋ ರ್ಮಧ್ಯೇ ಕೇವಲಃ ಕರಸಞ್ಚಾಯೀ ಪುಣ್ಯವತ್ತ್ವೇನ ಗಣಿತೋ ನಿಜಗೃಹಂ ಜಗಾಮ, ಯತೋ ಯಃ ಕಶ್ಚಿತ್ ಸ್ವಮುನ್ನಮಯತಿ ಸ ನಾಮಯಿಷ್ಯತೇ ಕಿನ್ತು ಯಃ ಕಶ್ಚಿತ್ ಸ್ವಂ ನಮಯತಿ ಸ ಉನ್ನಮಯಿಷ್ಯತೇ|
I say unto you, He went down to his house justified rather than the other: because every one exalting himself shall be abased; and the one humbling himself shall be exalted.
15 ಅಥ ಶಿಶೂನಾಂ ಗಾತ್ರಸ್ಪರ್ಶಾರ್ಥಂ ಲೋಕಾಸ್ತಾನ್ ತಸ್ಯ ಸಮೀಪಮಾನಿನ್ಯುಃ ಶಿಷ್ಯಾಸ್ತದ್ ದೃಷ್ಟ್ವಾನೇತೃನ್ ತರ್ಜಯಾಮಾಸುಃ,
And they were indeed bringing the infants to Him, that He should touch them: but the disciples seeing rebuked them.
16 ಕಿನ್ತು ಯೀಶುಸ್ತಾನಾಹೂಯ ಜಗಾದ, ಮನ್ನಿಕಟಮ್ ಆಗನ್ತುಂ ಶಿಶೂನ್ ಅನುಜಾನೀಧ್ವಂ ತಾಂಶ್ಚ ಮಾ ವಾರಯತ; ಯತ ಈಶ್ವರರಾಜ್ಯಾಧಿಕಾರಿಣ ಏಷಾಂ ಸದೃಶಾಃ|
And Jesus calling them to Him, said, Suffer the little children to come unto me, and forbid them not: for of such is the kingdom of God.
17 ಅಹಂ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಯಥಾರ್ಥಂ ವದಾಮಿ, ಯೋ ಜನಃ ಶಿಶೋಃ ಸದೃಶೋ ಭೂತ್ವಾ ಈಶ್ವರರಾಜ್ಯಂ ನ ಗೃಹ್ಲಾತಿ ಸ ಕೇನಾಪಿ ಪ್ರಕಾರೇಣ ತತ್ ಪ್ರವೇಷ್ಟುಂ ನ ಶಕ್ನೋತಿ|
Truly I say unto you, whosoever may not receive the kingdom of God as a little child, can not enter into it.
And a certain ruler asked Him, saying, Good Teacher, having done what, shall I inherit eternal life? (aiōnios g166)
19 ಯೀಶುರುವಾಚ, ಮಾಂ ಕುತಃ ಪರಮಂ ವದಸಿ? ಈಶ್ವರಂ ವಿನಾ ಕೋಪಿ ಪರಮೋ ನ ಭವತಿ|
And Jesus said to him, Why do you call me good? No one is good, except One, God.
20 ಪರದಾರಾನ್ ಮಾ ಗಚ್ಛ, ನರಂ ಮಾ ಜಹಿ, ಮಾ ಚೋರಯ, ಮಿಥ್ಯಾಸಾಕ್ಷ್ಯಂ ಮಾ ದೇಹಿ, ಮಾತರಂ ಪಿತರಞ್ಚ ಸಂಮನ್ಯಸ್ವ, ಏತಾ ಯಾ ಆಜ್ಞಾಃ ಸನ್ತಿ ತಾಸ್ತ್ವಂ ಜಾನಾಸಿ|
You know the commandments, thou must not commit adultery, thou must not murder, thou must not steal, thou must not bear false witness, honor thy father and mother.
21 ತದಾ ಸ ಉವಾಚ, ಬಾಲ್ಯಕಾಲಾತ್ ಸರ್ವ್ವಾ ಏತಾ ಆಚರಾಮಿ|
And he said, All these things have I kept from my youth.
22 ಇತಿ ಕಥಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಯೀಶುಸ್ತಮವದತ್, ತಥಾಪಿ ತವೈಕಂ ಕರ್ಮ್ಮ ನ್ಯೂನಮಾಸ್ತೇ, ನಿಜಂ ಸರ್ವ್ವಸ್ವಂ ವಿಕ್ರೀಯ ದರಿದ್ರೇಭ್ಯೋ ವಿತರ, ತಸ್ಮಾತ್ ಸ್ವರ್ಗೇ ಧನಂ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯಸಿ; ತತ ಆಗತ್ಯ ಮಮಾನುಗಾಮೀ ಭವ|
And Jesus hearing these things, said to him, Still one thing is lacking to thee: Sell all things whatsoever you have, and give to the poor, and you shall have treasure in heaven: and come, follow me.
23 ಕಿನ್ತ್ವೇತಾಂ ಕಥಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಸೋಧಿಪತಿಃ ಶುಶೋಚ, ಯತಸ್ತಸ್ಯ ಬಹುಧನಮಾಸೀತ್|
And hearing these things, he went away very sorrowful; for he was exceedingly rich.
24 ತದಾ ಯೀಶುಸ್ತಮತಿಶೋಕಾನ್ವಿತಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಜಗಾದ, ಧನವತಾಮ್ ಈಶ್ವರರಾಜ್ಯಪ್ರವೇಶಃ ಕೀದೃಗ್ ದುಷ್ಕರಃ|
Jesus seeing him said, How hardly will those having riches enter into the kingdom of God!
25 ಈಶ್ವರರಾಜ್ಯೇ ಧನಿನಃ ಪ್ರವೇಶಾತ್ ಸೂಚೇಶ್ಛಿದ್ರೇಣ ಮಹಾಙ್ಗಸ್ಯ ಗಮನಾಗಮನೇ ಸುಕರೇ|
For it is easier for a camel to go through the eye of a needle, than for a rich man to go into the kingdom of God.
26 ಶ್ರೋತಾರಃ ಪಪ್ರಚ್ಛುಸ್ತರ್ಹಿ ಕೇನ ಪರಿತ್ರಾಣಂ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯತೇ?
And those hearing said, And who is able to be saved?
27 ಸ ಉಕ್ತವಾನ್, ಯನ್ ಮಾನುಷೇಣಾಶಕ್ಯಂ ತದ್ ಈಶ್ವರೇಣ ಶಕ್ಯಂ|
And He said, Those things which are impossible with men are possible with God.
28 ತದಾ ಪಿತರ ಉವಾಚ, ಪಶ್ಯ ವಯಂ ಸರ್ವ್ವಸ್ವಂ ಪರಿತ್ಯಜ್ಯ ತವ ಪಶ್ಚಾದ್ಗಾಮಿನೋಽಭವಾಮ|
And Peter said, Behold, we have left all things, and followed thee.
29 ತತಃ ಸ ಉವಾಚ, ಯುಷ್ಮಾನಹಂ ಯಥಾರ್ಥಂ ವದಾಮಿ, ಈಶ್ವರರಾಜ್ಯಾರ್ಥಂ ಗೃಹಂ ಪಿತರೌ ಭ್ರಾತೃಗಣಂ ಜಾಯಾಂ ಸನ್ತಾನಾಂಶ್ಚ ತ್ಯಕ್ತವಾ
And He said to them, Truly I say unto you, that there is no one who has left house, or parents, or brothers, or wife, or children, for the sake of the kingdom of God,
31 ಅನನ್ತರಂ ಸ ದ್ವಾದಶಶಿಷ್ಯಾನಾಹೂಯ ಬಭಾಷೇ, ಪಶ್ಯತ ವಯಂ ಯಿರೂಶಾಲಮ್ನಗರಂ ಯಾಮಃ, ತಸ್ಮಾತ್ ಮನುಷ್ಯಪುತ್ರೇ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿಭಿರುಕ್ತಂ ಯದಸ್ತಿ ತದನುರೂಪಂ ತಂ ಪ್ರತಿ ಘಟಿಷ್ಯತೇ;
And taking the twelve aside, He said to them, Behold, we go up to Jerusalem, and all things which have been written by the prophets shall be perfected to the Son of man.
32 ವಸ್ತುತಸ್ತು ಸೋಽನ್ಯದೇಶೀಯಾನಾಂ ಹಸ್ತೇಷು ಸಮರ್ಪಯಿಷ್ಯತೇ, ತೇ ತಮುಪಹಸಿಷ್ಯನ್ತಿ, ಅನ್ಯಾಯಮಾಚರಿಷ್ಯನ್ತಿ ತದ್ವಪುಷಿ ನಿಷ್ಠೀವಂ ನಿಕ್ಷೇಪ್ಸ್ಯನ್ತಿ, ಕಶಾಭಿಃ ಪ್ರಹೃತ್ಯ ತಂ ಹನಿಷ್ಯನ್ತಿ ಚ,
For He will be delivered to the Gentiles; and be mocked, and insulted, and spat upon:
33 ಕಿನ್ತು ತೃತೀಯದಿನೇ ಸ ಶ್ಮಶಾನಾದ್ ಉತ್ಥಾಸ್ಯತಿ|
and having scourged Him, they will kill Him; and He will arise the third day.
34 ಏತಸ್ಯಾಃ ಕಥಾಯಾ ಅಭಿಪ್ರಾಯಂ ಕಿಞ್ಚಿದಪಿ ತೇ ಬೋದ್ಧುಂ ನ ಶೇಕುಃ ತೇಷಾಂ ನಿಕಟೇಽಸ್ಪಷ್ಟತವಾತ್ ತಸ್ಯೈತಾಸಾಂ ಕಥಾನಾಮ್ ಆಶಯಂ ತೇ ಜ್ಞಾತುಂ ನ ಶೇಕುಶ್ಚ|
And they understood none of these things; and this word was hidden from them, and they did not know the things spoken.
35 ಅಥ ತಸ್ಮಿನ್ ಯಿರೀಹೋಃ ಪುರಸ್ಯಾನ್ತಿಕಂ ಪ್ರಾಪ್ತೇ ಕಶ್ಚಿದನ್ಧಃ ಪಥಃ ಪಾರ್ಶ್ವ ಉಪವಿಶ್ಯ ಭಿಕ್ಷಾಮ್ ಅಕರೋತ್
And it came to pass, while He was drawing nigh to Jericho, a certain blind man was sitting by the wayside begging.
36 ಸ ಲೋಕಸಮೂಹಸ್ಯ ಗಮನಶಬ್ದಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ತತ್ಕಾರಣಂ ಪೃಷ್ಟವಾನ್|
And hearing the multitude passing by, he inquired what it might be.
37 ನಾಸರತೀಯಯೀಶುರ್ಯಾತೀತಿ ಲೋಕೈರುಕ್ತೇ ಸ ಉಚ್ಚೈರ್ವಕ್ತುಮಾರೇಭೇ,
And they told him that Jesus the Nazarene is going along.
38 ಹೇ ದಾಯೂದಃ ಸನ್ತಾನ ಯೀಶೋ ಮಾಂ ದಯಸ್ವ|
And he cried out saying, Jesus, thou son of David, have mercy on me.
39 ತತೋಗ್ರಗಾಮಿನಸ್ತಂ ಮೌನೀ ತಿಷ್ಠೇತಿ ತರ್ಜಯಾಮಾಸುಃ ಕಿನ್ತು ಸ ಪುನಾರುವನ್ ಉವಾಚ, ಹೇ ದಾಯೂದಃ ಸನ್ತಾನ ಮಾಂ ದಯಸ್ವ|
And the passersby continued to rebuke him, that he should keep silent: but he continued to cry out much more, O thou son of David, have mercy on me.
40 ತದಾ ಯೀಶುಃ ಸ್ಥಗಿತೋ ಭೂತ್ವಾ ಸ್ವಾನ್ತಿಕೇ ತಮಾನೇತುಮ್ ಆದಿದೇಶ|
And Jesus standing, commanded him to be led to Him; and he drawing nigh, He asked him,
41 ತತಃ ಸ ತಸ್ಯಾನ್ತಿಕಮ್ ಆಗಮತ್, ತದಾ ಸ ತಂ ಪಪ್ರಚ್ಛ, ತ್ವಂ ಕಿಮಿಚ್ಛಸಿ? ತ್ವದರ್ಥಮಹಂ ಕಿಂ ಕರಿಷ್ಯಾಮಿ? ಸ ಉಕ್ತವಾನ್, ಹೇ ಪ್ರಭೋಽಹಂ ದ್ರಷ್ಟುಂ ಲಭೈ|
What do you wish that I shall do to you? And he said, Lord, that I may look up.
42 ತದಾ ಯೀಶುರುವಾಚ, ದೃಷ್ಟಿಶಕ್ತಿಂ ಗೃಹಾಣ ತವ ಪ್ರತ್ಯಯಸ್ತ್ವಾಂ ಸ್ವಸ್ಥಂ ಕೃತವಾನ್|
And Jesus said to him, Look up: thy faith hath saved thee.
43 ತತಸ್ತತ್ಕ್ಷಣಾತ್ ತಸ್ಯ ಚಕ್ಷುಷೀ ಪ್ರಸನ್ನೇ; ತಸ್ಮಾತ್ ಸ ಈಶ್ವರಂ ಧನ್ಯಂ ವದನ್ ತತ್ಪಶ್ಚಾದ್ ಯಯೌ, ತದಾಲೋಕ್ಯ ಸರ್ವ್ವೇ ಲೋಕಾ ಈಶ್ವರಂ ಪ್ರಶಂಸಿತುಮ್ ಆರೇಭಿರೇ|
And immediately he looked up, and followed Him, glorifying God: and all the people, seeing, gave praise to God.
