ಲೂಕಃ 18
1 ಅಪರಞ್ಚ ಲೋಕೈರಕ್ಲಾನ್ತೈ ರ್ನಿರನ್ತರಂ ಪ್ರಾರ್ಥಯಿತವ್ಯಮ್ ಇತ್ಯಾಶಯೇನ ಯೀಶುನಾ ದೃಷ್ಟಾನ್ತ ಏಕಃ ಕಥಿತಃ|
Now he also told them a parable, that we should continually pray and not cease,
2 ಕುತ್ರಚಿನ್ನಗರೇ ಕಶ್ಚಿತ್ ಪ್ರಾಡ್ವಿವಾಕ ಆಸೀತ್ ಸ ಈಶ್ವರಾನ್ನಾಬಿಭೇತ್ ಮಾನುಷಾಂಶ್ಚ ನಾಮನ್ಯತ|
saying: “There was a certain judge in a certain city, who did not fear God and did not respect man.
3 ಅಥ ತತ್ಪುರವಾಸಿನೀ ಕಾಚಿದ್ವಿಧವಾ ತತ್ಸಮೀಪಮೇತ್ಯ ವಿವಾದಿನಾ ಸಹ ಮಮ ವಿವಾದಂ ಪರಿಷ್ಕುರ್ವ್ವಿತಿ ನಿವೇದಯಾಮಾಸ|
But there was a certain widow in that city, and she went to him, saying, ‘Vindicate me from my adversary.’
4 ತತಃ ಸ ಪ್ರಾಡ್ವಿವಾಕಃ ಕಿಯದ್ದಿನಾನಿ ನ ತದಙ್ಗೀಕೃತವಾನ್ ಪಶ್ಚಾಚ್ಚಿತ್ತೇ ಚಿನ್ತಯಾಮಾಸ, ಯದ್ಯಪೀಶ್ವರಾನ್ನ ಬಿಭೇಮಿ ಮನುಷ್ಯಾನಪಿ ನ ಮನ್ಯೇ
And he refused to do so for a long time. But afterwards, he said within himself: ‘Even though I do not fear God, nor respect man,
5 ತಥಾಪ್ಯೇಷಾ ವಿಧವಾ ಮಾಂ ಕ್ಲಿಶ್ನಾತಿ ತಸ್ಮಾದಸ್ಯಾ ವಿವಾದಂ ಪರಿಷ್ಕರಿಷ್ಯಾಮಿ ನೋಚೇತ್ ಸಾ ಸದಾಗತ್ಯ ಮಾಂ ವ್ಯಗ್ರಂ ಕರಿಷ್ಯತಿ|
yet because this widow is pestering me, I will vindicate her, lest by returning, she may, in the end, wear me out.’”
6 ಪಶ್ಚಾತ್ ಪ್ರಭುರವದದ್ ಅಸಾವನ್ಯಾಯಪ್ರಾಡ್ವಿವಾಕೋ ಯದಾಹ ತತ್ರ ಮನೋ ನಿಧಧ್ವಂ|
Then the Lord said: “Listen to what the unjust judge said.
7 ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಯೇ ಽಭಿರುಚಿತಲೋಕಾ ದಿವಾನಿಶಂ ಪ್ರಾರ್ಥಯನ್ತೇ ಸ ಬಹುದಿನಾನಿ ವಿಲಮ್ಬ್ಯಾಪಿ ತೇಷಾಂ ವಿವಾದಾನ್ ಕಿಂ ನ ಪರಿಷ್ಕರಿಷ್ಯತಿ?
So then, will not God grant the vindication of his elect, who cry out to him day and night? Or will he continue to endure them?
8 ಯುಷ್ಮಾನಹಂ ವದಾಮಿ ತ್ವರಯಾ ಪರಿಷ್ಕರಿಷ್ಯತಿ, ಕಿನ್ತು ಯದಾ ಮನುಷ್ಯಪುತ್ರ ಆಗಮಿಷ್ಯತಿ ತದಾ ಪೃಥಿವ್ಯಾಂ ಕಿಮೀದೃಶಂ ವಿಶ್ವಾಸಂ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯತಿ?
I tell you that he will quickly bring vindication to them. Yet truly, when the Son of man returns, do you think that he will find faith on earth?”
9 ಯೇ ಸ್ವಾನ್ ಧಾರ್ಮ್ಮಿಕಾನ್ ಜ್ಞಾತ್ವಾ ಪರಾನ್ ತುಚ್ಛೀಕುರ್ವ್ವನ್ತಿ ಏತಾದೃಗ್ಭ್ಯಃ, ಕಿಯದ್ಭ್ಯ ಇಮಂ ದೃಷ್ಟಾನ್ತಂ ಕಥಯಾಮಾಸ|
Now about certain persons who consider themselves to be just, while disdaining others, he told also this parable:
10 ಏಕಃ ಫಿರೂಶ್ಯಪರಃ ಕರಸಞ್ಚಾಯೀ ದ್ವಾವಿಮೌ ಪ್ರಾರ್ಥಯಿತುಂ ಮನ್ದಿರಂ ಗತೌ|
“Two men ascended to the temple, in order to pray. One was a Pharisee, and the other was a tax collector.
11 ತತೋಽಸೌ ಫಿರೂಶ್ಯೇಕಪಾರ್ಶ್ವೇ ತಿಷ್ಠನ್ ಹೇ ಈಶ್ವರ ಅಹಮನ್ಯಲೋಕವತ್ ಲೋಠಯಿತಾನ್ಯಾಯೀ ಪಾರದಾರಿಕಶ್ಚ ನ ಭವಾಮಿ ಅಸ್ಯ ಕರಸಞ್ಚಾಯಿನಸ್ತುಲ್ಯಶ್ಚ ನ, ತಸ್ಮಾತ್ತ್ವಾಂ ಧನ್ಯಂ ವದಾಮಿ|
Standing, the Pharisee prayed within himself in this way: ‘O God, I give thanks to you that I am not like the rest of men: robbers, unjust, adulterers, even as this tax collector chooses to be.
12 ಸಪ್ತಸು ದಿನೇಷು ದಿನದ್ವಯಮುಪವಸಾಮಿ ಸರ್ವ್ವಸಮ್ಪತ್ತೇ ರ್ದಶಮಾಂಶಂ ದದಾಮಿ ಚ, ಏತತ್ಕಥಾಂ ಕಥಯನ್ ಪ್ರಾರ್ಥಯಾಮಾಸ|
I fast twice between Sabbaths. I give tithes from all that I possess.’
13 ಕಿನ್ತು ಸ ಕರಸಞ್ಚಾಯಿ ದೂರೇ ತಿಷ್ಠನ್ ಸ್ವರ್ಗಂ ದ್ರಷ್ಟುಂ ನೇಚ್ಛನ್ ವಕ್ಷಸಿ ಕರಾಘಾತಂ ಕುರ್ವ್ವನ್ ಹೇ ಈಶ್ವರ ಪಾಪಿಷ್ಠಂ ಮಾಂ ದಯಸ್ವ, ಇತ್ಥಂ ಪ್ರಾರ್ಥಯಾಮಾಸ|
And the tax collector, standing at a distance, was not willing to even lift up his eyes to heaven. But he struck his chest, saying: ‘O God, be merciful to me, a sinner.’
14 ಯುಷ್ಮಾನಹಂ ವದಾಮಿ, ತಯೋರ್ದ್ವಯೋ ರ್ಮಧ್ಯೇ ಕೇವಲಃ ಕರಸಞ್ಚಾಯೀ ಪುಣ್ಯವತ್ತ್ವೇನ ಗಣಿತೋ ನಿಜಗೃಹಂ ಜಗಾಮ, ಯತೋ ಯಃ ಕಶ್ಚಿತ್ ಸ್ವಮುನ್ನಮಯತಿ ಸ ನಾಮಯಿಷ್ಯತೇ ಕಿನ್ತು ಯಃ ಕಶ್ಚಿತ್ ಸ್ವಂ ನಮಯತಿ ಸ ಉನ್ನಮಯಿಷ್ಯತೇ|
I say to you, this one descended to his house justified, but not the other. For everyone who exalts himself will be humbled; and whoever humbles himself will be exalted.”
15 ಅಥ ಶಿಶೂನಾಂ ಗಾತ್ರಸ್ಪರ್ಶಾರ್ಥಂ ಲೋಕಾಸ್ತಾನ್ ತಸ್ಯ ಸಮೀಪಮಾನಿನ್ಯುಃ ಶಿಷ್ಯಾಸ್ತದ್ ದೃಷ್ಟ್ವಾನೇತೃನ್ ತರ್ಜಯಾಮಾಸುಃ,
And they were bringing little children to him, so that he might touch them. And when the disciples saw this, they rebuked them.
16 ಕಿನ್ತು ಯೀಶುಸ್ತಾನಾಹೂಯ ಜಗಾದ, ಮನ್ನಿಕಟಮ್ ಆಗನ್ತುಂ ಶಿಶೂನ್ ಅನುಜಾನೀಧ್ವಂ ತಾಂಶ್ಚ ಮಾ ವಾರಯತ; ಯತ ಈಶ್ವರರಾಜ್ಯಾಧಿಕಾರಿಣ ಏಷಾಂ ಸದೃಶಾಃ|
But Jesus, calling them together, said: “Allow the children to come to me, and do not be an obstacle to them. For of such is the kingdom of God.
17 ಅಹಂ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಯಥಾರ್ಥಂ ವದಾಮಿ, ಯೋ ಜನಃ ಶಿಶೋಃ ಸದೃಶೋ ಭೂತ್ವಾ ಈಶ್ವರರಾಜ್ಯಂ ನ ಗೃಹ್ಲಾತಿ ಸ ಕೇನಾಪಿ ಪ್ರಕಾರೇಣ ತತ್ ಪ್ರವೇಷ್ಟುಂ ನ ಶಕ್ನೋತಿ|
Amen, I say to you, whoever will not accept the kingdom of God like a child, will not enter into it.”
And a certain leader questioned him, saying: “Good teacher, what should I do to possess eternal life?” (aiōnios g166)
19 ಯೀಶುರುವಾಚ, ಮಾಂ ಕುತಃ ಪರಮಂ ವದಸಿ? ಈಶ್ವರಂ ವಿನಾ ಕೋಪಿ ಪರಮೋ ನ ಭವತಿ|
Then Jesus said to him: “Why do you call me good? No one is good except God alone.
20 ಪರದಾರಾನ್ ಮಾ ಗಚ್ಛ, ನರಂ ಮಾ ಜಹಿ, ಮಾ ಚೋರಯ, ಮಿಥ್ಯಾಸಾಕ್ಷ್ಯಂ ಮಾ ದೇಹಿ, ಮಾತರಂ ಪಿತರಞ್ಚ ಸಂಮನ್ಯಸ್ವ, ಏತಾ ಯಾ ಆಜ್ಞಾಃ ಸನ್ತಿ ತಾಸ್ತ್ವಂ ಜಾನಾಸಿ|
You know the commandments: You shall not kill. You shall not commit adultery. You shall not steal. You shall not give false testimony. Honor your father and mother.”
21 ತದಾ ಸ ಉವಾಚ, ಬಾಲ್ಯಕಾಲಾತ್ ಸರ್ವ್ವಾ ಏತಾ ಆಚರಾಮಿ|
And he said, “I have kept all these things from my youth.”
22 ಇತಿ ಕಥಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಯೀಶುಸ್ತಮವದತ್, ತಥಾಪಿ ತವೈಕಂ ಕರ್ಮ್ಮ ನ್ಯೂನಮಾಸ್ತೇ, ನಿಜಂ ಸರ್ವ್ವಸ್ವಂ ವಿಕ್ರೀಯ ದರಿದ್ರೇಭ್ಯೋ ವಿತರ, ತಸ್ಮಾತ್ ಸ್ವರ್ಗೇ ಧನಂ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯಸಿ; ತತ ಆಗತ್ಯ ಮಮಾನುಗಾಮೀ ಭವ|
And when Jesus heard this, he said to him: “One thing is still lacking for you. Sell all the things that you have, and give to the poor. And then you will have treasure in heaven. And come, follow me.”
23 ಕಿನ್ತ್ವೇತಾಂ ಕಥಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಸೋಧಿಪತಿಃ ಶುಶೋಚ, ಯತಸ್ತಸ್ಯ ಬಹುಧನಮಾಸೀತ್|
When he heard this, he became very sorrowful. For he was very rich.
24 ತದಾ ಯೀಶುಸ್ತಮತಿಶೋಕಾನ್ವಿತಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಜಗಾದ, ಧನವತಾಮ್ ಈಶ್ವರರಾಜ್ಯಪ್ರವೇಶಃ ಕೀದೃಗ್ ದುಷ್ಕರಃ|
Then Jesus, seeing him brought to sorrow, said: “How difficult it is for those who have money to enter into the kingdom of God!
25 ಈಶ್ವರರಾಜ್ಯೇ ಧನಿನಃ ಪ್ರವೇಶಾತ್ ಸೂಚೇಶ್ಛಿದ್ರೇಣ ಮಹಾಙ್ಗಸ್ಯ ಗಮನಾಗಮನೇ ಸುಕರೇ|
For it is easier for a camel to pass through the eye of a needle, than for a wealthy man to enter into the kingdom of God.”
26 ಶ್ರೋತಾರಃ ಪಪ್ರಚ್ಛುಸ್ತರ್ಹಿ ಕೇನ ಪರಿತ್ರಾಣಂ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯತೇ?
And those who were listening to this said, “Then who is able to be saved?”
27 ಸ ಉಕ್ತವಾನ್, ಯನ್ ಮಾನುಷೇಣಾಶಕ್ಯಂ ತದ್ ಈಶ್ವರೇಣ ಶಕ್ಯಂ|
He said to them, “Things that are impossible with men are possible with God.”
28 ತದಾ ಪಿತರ ಉವಾಚ, ಪಶ್ಯ ವಯಂ ಸರ್ವ್ವಸ್ವಂ ಪರಿತ್ಯಜ್ಯ ತವ ಪಶ್ಚಾದ್ಗಾಮಿನೋಽಭವಾಮ|
And Peter said, “Behold, we have left everything, and we have followed you.”
29 ತತಃ ಸ ಉವಾಚ, ಯುಷ್ಮಾನಹಂ ಯಥಾರ್ಥಂ ವದಾಮಿ, ಈಶ್ವರರಾಜ್ಯಾರ್ಥಂ ಗೃಹಂ ಪಿತರೌ ಭ್ರಾತೃಗಣಂ ಜಾಯಾಂ ಸನ್ತಾನಾಂಶ್ಚ ತ್ಯಕ್ತವಾ
And he said to them: “Amen, I say to you, there is no one who has left behind home, or parents, or brothers, or a wife, or children, for the sake of the kingdom of God,
31 ಅನನ್ತರಂ ಸ ದ್ವಾದಶಶಿಷ್ಯಾನಾಹೂಯ ಬಭಾಷೇ, ಪಶ್ಯತ ವಯಂ ಯಿರೂಶಾಲಮ್ನಗರಂ ಯಾಮಃ, ತಸ್ಮಾತ್ ಮನುಷ್ಯಪುತ್ರೇ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿಭಿರುಕ್ತಂ ಯದಸ್ತಿ ತದನುರೂಪಂ ತಂ ಪ್ರತಿ ಘಟಿಷ್ಯತೇ;
Then Jesus took the twelve aside, and he said to them: “Behold, we are ascending to Jerusalem, and everything shall be completed which was written by the prophets about the Son of man.
32 ವಸ್ತುತಸ್ತು ಸೋಽನ್ಯದೇಶೀಯಾನಾಂ ಹಸ್ತೇಷು ಸಮರ್ಪಯಿಷ್ಯತೇ, ತೇ ತಮುಪಹಸಿಷ್ಯನ್ತಿ, ಅನ್ಯಾಯಮಾಚರಿಷ್ಯನ್ತಿ ತದ್ವಪುಷಿ ನಿಷ್ಠೀವಂ ನಿಕ್ಷೇಪ್ಸ್ಯನ್ತಿ, ಕಶಾಭಿಃ ಪ್ರಹೃತ್ಯ ತಂ ಹನಿಷ್ಯನ್ತಿ ಚ,
For he will be handed over to the Gentiles, and he will be mocked and scourged and spit upon.
33 ಕಿನ್ತು ತೃತೀಯದಿನೇ ಸ ಶ್ಮಶಾನಾದ್ ಉತ್ಥಾಸ್ಯತಿ|
And after they have scourged him, they will kill him. And on the third day, he will rise again.”
34 ಏತಸ್ಯಾಃ ಕಥಾಯಾ ಅಭಿಪ್ರಾಯಂ ಕಿಞ್ಚಿದಪಿ ತೇ ಬೋದ್ಧುಂ ನ ಶೇಕುಃ ತೇಷಾಂ ನಿಕಟೇಽಸ್ಪಷ್ಟತವಾತ್ ತಸ್ಯೈತಾಸಾಂ ಕಥಾನಾಮ್ ಆಶಯಂ ತೇ ಜ್ಞಾತುಂ ನ ಶೇಕುಶ್ಚ|
But they understood none of these things. For this word was concealed from them, and they did not understand the things that were said.
35 ಅಥ ತಸ್ಮಿನ್ ಯಿರೀಹೋಃ ಪುರಸ್ಯಾನ್ತಿಕಂ ಪ್ರಾಪ್ತೇ ಕಶ್ಚಿದನ್ಧಃ ಪಥಃ ಪಾರ್ಶ್ವ ಉಪವಿಶ್ಯ ಭಿಕ್ಷಾಮ್ ಅಕರೋತ್
Now it happened that, as he was approaching Jericho, a certain blind man was sitting beside the way, begging.
36 ಸ ಲೋಕಸಮೂಹಸ್ಯ ಗಮನಶಬ್ದಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ತತ್ಕಾರಣಂ ಪೃಷ್ಟವಾನ್|
And when he heard the multitude passing by, he asked what this was.
37 ನಾಸರತೀಯಯೀಶುರ್ಯಾತೀತಿ ಲೋಕೈರುಕ್ತೇ ಸ ಉಚ್ಚೈರ್ವಕ್ತುಮಾರೇಭೇ,
And they told him that Jesus of Nazareth was passing by.
38 ಹೇ ದಾಯೂದಃ ಸನ್ತಾನ ಯೀಶೋ ಮಾಂ ದಯಸ್ವ|
And he cried out, saying, “Jesus, Son of David, take pity on me!”
39 ತತೋಗ್ರಗಾಮಿನಸ್ತಂ ಮೌನೀ ತಿಷ್ಠೇತಿ ತರ್ಜಯಾಮಾಸುಃ ಕಿನ್ತು ಸ ಪುನಾರುವನ್ ಉವಾಚ, ಹೇ ದಾಯೂದಃ ಸನ್ತಾನ ಮಾಂ ದಯಸ್ವ|
And those who were passing by rebuked him, so that he would be silent. Yet truly, he cried out all the more, “Son of David, take pity on me!”
40 ತದಾ ಯೀಶುಃ ಸ್ಥಗಿತೋ ಭೂತ್ವಾ ಸ್ವಾನ್ತಿಕೇ ತಮಾನೇತುಮ್ ಆದಿದೇಶ|
Then Jesus, standing still, ordered him to be brought to him. And when he had drawn near, he questioned him,
41 ತತಃ ಸ ತಸ್ಯಾನ್ತಿಕಮ್ ಆಗಮತ್, ತದಾ ಸ ತಂ ಪಪ್ರಚ್ಛ, ತ್ವಂ ಕಿಮಿಚ್ಛಸಿ? ತ್ವದರ್ಥಮಹಂ ಕಿಂ ಕರಿಷ್ಯಾಮಿ? ಸ ಉಕ್ತವಾನ್, ಹೇ ಪ್ರಭೋಽಹಂ ದ್ರಷ್ಟುಂ ಲಭೈ|
saying, “What do you want, that I might do for you?” So he said, “Lord, that I may see.”
42 ತದಾ ಯೀಶುರುವಾಚ, ದೃಷ್ಟಿಶಕ್ತಿಂ ಗೃಹಾಣ ತವ ಪ್ರತ್ಯಯಸ್ತ್ವಾಂ ಸ್ವಸ್ಥಂ ಕೃತವಾನ್|
And Jesus said to him: “Look around. Your faith has saved you.”
43 ತತಸ್ತತ್ಕ್ಷಣಾತ್ ತಸ್ಯ ಚಕ್ಷುಷೀ ಪ್ರಸನ್ನೇ; ತಸ್ಮಾತ್ ಸ ಈಶ್ವರಂ ಧನ್ಯಂ ವದನ್ ತತ್ಪಶ್ಚಾದ್ ಯಯೌ, ತದಾಲೋಕ್ಯ ಸರ್ವ್ವೇ ಲೋಕಾ ಈಶ್ವರಂ ಪ್ರಶಂಸಿತುಮ್ ಆರೇಭಿರೇ|
And immediately he saw. And he followed him, magnifying God. And all the people, when they saw this, gave praise to God.
