ಯೋಹನಃ 8
1 ಪ್ರತ್ಯೂಷೇ ಯೀಶುಃ ಪನರ್ಮನ್ದಿರಮ್ ಆಗಚ್ಛತ್
| أَمَّا يَسُوعُ فَمَضَى إِلَى جَبَلِ ٱلزَّيْتُونِ. | ١ |
2 ತತಃ ಸರ್ವ್ವೇಷು ಲೋಕೇಷು ತಸ್ಯ ಸಮೀಪ ಆಗತೇಷು ಸ ಉಪವಿಶ್ಯ ತಾನ್ ಉಪದೇಷ್ಟುಮ್ ಆರಭತ|
| ثُمَّ حَضَرَ أَيْضًا إِلَى ٱلْهَيْكَلِ فِي ٱلصُّبْحِ، وَجَاءَ إِلَيْهِ جَمِيعُ ٱلشَّعْبِ فَجَلَسَ يُعَلِّمُهُمْ. | ٢ |
3 ತದಾ ಅಧ್ಯಾಪಕಾಃ ಫಿರೂಶಿನಞ್ಚ ವ್ಯಭಿಚಾರಕರ್ಮ್ಮಣಿ ಧೃತಂ ಸ್ತ್ರಿಯಮೇಕಾಮ್ ಆನಿಯ ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಸ್ಥಾಪಯಿತ್ವಾ ವ್ಯಾಹರನ್
| وَقَدَّمَ إِلَيْهِ ٱلْكَتَبَةُ وَٱلْفَرِّيسِيُّونَ ٱمْرَأَةً أُمْسِكَتْ فِي زِنًا. وَلَمَّا أَقَامُوهَا فِي ٱلْوَسْطِ | ٣ |
4 ಹೇ ಗುರೋ ಯೋಷಿತಮ್ ಇಮಾಂ ವ್ಯಭಿಚಾರಕರ್ಮ್ಮ ಕುರ್ವ್ವಾಣಾಂ ಲೋಕಾ ಧೃತವನ್ತಃ|
| قَالُوا لَهُ: «يَا مُعَلِّمُ، هَذِهِ ٱلْمَرْأَةُ أُمْسِكَتْ وَهِيَ تَزْنِي فِي ذَاتِ ٱلْفِعْلِ، | ٤ |
5 ಏತಾದೃಶಲೋಕಾಃ ಪಾಷಾಣಾಘಾತೇನ ಹನ್ತವ್ಯಾ ಇತಿ ವಿಧಿರ್ಮೂಸಾವ್ಯವಸ್ಥಾಗ್ರನ್ಥೇ ಲಿಖಿತೋಸ್ತಿ ಕಿನ್ತು ಭವಾನ್ ಕಿಮಾದಿಶತಿ?
| وَمُوسَى فِي ٱلنَّامُوسِ أَوْصَانَا أَنَّ مِثْلَ هَذِهِ تُرْجَمُ. فَمَاذَا تَقُولُ أَنْتَ؟». | ٥ |
6 ತೇ ತಮಪವದಿತುಂ ಪರೀಕ್ಷಾಭಿಪ್ರಾಯೇಣ ವಾಕ್ಯಮಿದಮ್ ಅಪೃಚ್ಛನ್ ಕಿನ್ತು ಸ ಪ್ರಹ್ವೀಭೂಯ ಭೂಮಾವಙ್ಗಲ್ಯಾ ಲೇಖಿತುಮ್ ಆರಭತ|
| قَالُوا هَذَا لِيُجَرِّبُوهُ، لِكَيْ يَكُونَ لَهُمْ مَا يَشْتَكُونَ بِهِ عَلَيْهِ. وَأَمَّا يَسُوعُ فَٱنْحَنَى إِلَى أَسْفَلُ وَكَانَ يَكْتُبُ بِإِصْبِعِهِ عَلَى ٱلْأَرْضِ. | ٦ |
7 ತತಸ್ತೈಃ ಪುನಃ ಪುನಃ ಪೃಷ್ಟ ಉತ್ಥಾಯ ಕಥಿತವಾನ್ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮಧ್ಯೇ ಯೋ ಜನೋ ನಿರಪರಾಧೀ ಸಏವ ಪ್ರಥಮಮ್ ಏನಾಂ ಪಾಷಾಣೇನಾಹನ್ತು|
| وَلَمَّا ٱسْتَمَرُّوا يَسْأَلُونَهُ، ٱنْتَصَبَ وَقَالَ لَهُمْ: «مَنْ كَانَ مِنْكُمْ بِلَا خَطِيَّةٍ فَلْيَرْمِهَا أَوَّلًا بِحَجَرٍ!». | ٧ |
8 ಪಶ್ಚಾತ್ ಸ ಪುನಶ್ಚ ಪ್ರಹ್ವೀಭೂಯ ಭೂಮೌ ಲೇಖಿತುಮ್ ಆರಭತ|
| ثُمَّ ٱنْحَنَى أَيْضًا إِلَى أَسْفَلُ وَكَانَ يَكْتُبُ عَلَى ٱلْأَرْضِ. | ٨ |
9 ತಾಂ ಕಥಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ತೇ ಸ್ವಸ್ವಮನಸಿ ಪ್ರಬೋಧಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ಜ್ಯೇಷ್ಠಾನುಕ್ರಮಂ ಏಕೈಕಶಃ ಸರ್ವ್ವೇ ಬಹಿರಗಚ್ಛನ್ ತತೋ ಯೀಶುರೇಕಾಕೀ ತಯಕ್ತ್ತೋಭವತ್ ಮಧ್ಯಸ್ಥಾನೇ ದಣ್ಡಾಯಮಾನಾ ಸಾ ಯೋಷಾ ಚ ಸ್ಥಿತಾ|
| وَأَمَّا هُمْ فَلَمَّا سَمِعُوا وَكَانَتْ ضَمَائِرُهُمْ تُبَكِّتُهُمْ، خَرَجُوا وَاحِدًا فَوَاحِدًا، مُبْتَدِئِينَ مِنَ ٱلشُّيُوخِ إِلَى ٱلْآخِرِينَ. وَبَقِيَ يَسُوعُ وَحْدَهُ وَٱلْمَرْأَةُ وَاقِفَةٌ فِي ٱلْوَسْطِ. | ٩ |
10 ತತ್ಪಶ್ಚಾದ್ ಯೀಶುರುತ್ಥಾಯ ತಾಂ ವನಿತಾಂ ವಿನಾ ಕಮಪ್ಯಪರಂ ನ ವಿಲೋಕ್ಯ ಪೃಷ್ಟವಾನ್ ಹೇ ವಾಮೇ ತವಾಪವಾದಕಾಃ ಕುತ್ರ? ಕೋಪಿ ತ್ವಾಂ ಕಿಂ ನ ದಣ್ಡಯತಿ?
| فَلَمَّا ٱنْتَصَبَ يَسُوعُ وَلَمْ يَنْظُرْ أَحَدًا سِوَى ٱلْمَرْأَةِ، قَالَ لَهَا: «يَا ٱمْرَأَةُ، أَيْنَ هُمْ أُولَئِكَ ٱلْمُشْتَكُونَ عَلَيْكِ؟ أَمَا دَانَكِ أَحَدٌ؟». | ١٠ |
11 ಸಾವದತ್ ಹೇ ಮಹೇಚ್ಛ ಕೋಪಿ ನ ತದಾ ಯೀಶುರವೋಚತ್ ನಾಹಮಪಿ ದಣ್ಡಯಾಮಿ ಯಾಹಿ ಪುನಃ ಪಾಪಂ ಮಾಕಾರ್ಷೀಃ|
| فَقَالَتْ «لَا أَحَدَ، يَا سَيِّدُ!». فَقَالَ لَهَا يَسُوعُ: «وَلَا أَنَا أَدِينُكِ. ٱذْهَبِي وَلَا تُخْطِئِي أَيْضًا». | ١١ |
12 ತತೋ ಯೀಶುಃ ಪುನರಪಿ ಲೋಕೇಭ್ಯ ಇತ್ಥಂ ಕಥಯಿತುಮ್ ಆರಭತ ಜಗತೋಹಂ ಜ್ಯೋತಿಃಸ್ವರೂಪೋ ಯಃ ಕಶ್ಚಿನ್ ಮತ್ಪಶ್ಚಾದ ಗಚ್ಛತಿ ಸ ತಿಮಿರೇ ನ ಭ್ರಮಿತ್ವಾ ಜೀವನರೂಪಾಂ ದೀಪ್ತಿಂ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯತಿ|
| ثُمَّ كَلَّمَهُمْ يَسُوعُ أَيْضًا قَائِلًا: «أَنَا هُوَ نُورُ ٱلْعَالَمِ. مَنْ يَتْبَعْنِي فَلَا يَمْشِي فِي ٱلظُّلْمَةِ بَلْ يَكُونُ لَهُ نُورُ ٱلْحَيَاةِ». | ١٢ |
13 ತತಃ ಫಿರೂಶಿನೋಽವಾದಿಷುಸ್ತ್ವಂ ಸ್ವಾರ್ಥೇ ಸ್ವಯಂ ಸಾಕ್ಷ್ಯಂ ದದಾಸಿ ತಸ್ಮಾತ್ ತವ ಸಾಕ್ಷ್ಯಂ ಗ್ರಾಹ್ಯಂ ನ ಭವತಿ|
| فَقَالَ لَهُ ٱلْفَرِّيسِيُّونَ: «أَنْتَ تَشْهَدُ لِنَفْسِكَ. شَهَادَتُكَ لَيْسَتْ حَقًّا». | ١٣ |
14 ತದಾ ಯೀಶುಃ ಪ್ರತ್ಯುದಿತವಾನ್ ಯದ್ಯಪಿ ಸ್ವಾರ್ಥೇಽಹಂ ಸ್ವಯಂ ಸಾಕ್ಷ್ಯಂ ದದಾಮಿ ತಥಾಪಿ ಮತ್ ಸಾಕ್ಷ್ಯಂ ಗ್ರಾಹ್ಯಂ ಯಸ್ಮಾದ್ ಅಹಂ ಕುತ ಆಗತೋಸ್ಮಿ ಕ್ವ ಯಾಮಿ ಚ ತದಹಂ ಜಾನಾಮಿ ಕಿನ್ತು ಕುತ ಆಗತೋಸ್ಮಿ ಕುತ್ರ ಗಚ್ಛಾಮಿ ಚ ತದ್ ಯೂಯಂ ನ ಜಾನೀಥ|
| أَجَابَ يَسُوعُ وَقَالَ لَهُمْ: «وَإِنْ كُنْتُ أَشْهَدُ لِنَفْسِي فَشَهَادَتِي حَقٌّ، لِأَنِّي أَعْلَمُ مِنْ أَيْنَ أَتَيْتُ وَإِلَى أَيْنَ أَذْهَبُ. وَأَمَّا أَنْتُمْ فَلَا تَعْلَمُونَ مِنْ أَيْنَ آتِي وَلَا إِلَى أَيْنَ أَذْهَبُ. | ١٤ |
15 ಯೂಯಂ ಲೌಕಿಕಂ ವಿಚಾರಯಥ ನಾಹಂ ಕಿಮಪಿ ವಿಚಾರಯಾಮಿ|
| أَنْتُمْ حَسَبَ ٱلْجَسَدِ تَدِينُونَ، أَمَّا أَنَا فَلَسْتُ أَدِينُ أَحَدًا. | ١٥ |
16 ಕಿನ್ತು ಯದಿ ವಿಚಾರಯಾಮಿ ತರ್ಹಿ ಮಮ ವಿಚಾರೋ ಗ್ರಹೀತವ್ಯೋ ಯತೋಹಮ್ ಏಕಾಕೀ ನಾಸ್ಮಿ ಪ್ರೇರಯಿತಾ ಪಿತಾ ಮಯಾ ಸಹ ವಿದ್ಯತೇ|
| وَإِنْ كُنْتُ أَنَا أَدِينُ فَدَيْنُونَتِي حَقٌّ، لِأَنِّي لَسْتُ وَحْدِي، بَلْ أَنَا وَٱلْآبُ ٱلَّذِي أَرْسَلَنِي. | ١٦ |
17 ದ್ವಯೋ ರ್ಜನಯೋಃ ಸಾಕ್ಷ್ಯಂ ಗ್ರಹಣೀಯಂ ಭವತೀತಿ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ವ್ಯವಸ್ಥಾಗ್ರನ್ಥೇ ಲಿಖಿತಮಸ್ತಿ|
| وَأَيْضًا فِي نَامُوسِكُمْ مَكْتُوبٌ أَنَّ شَهَادَةَ رَجُلَيْنِ حَقٌّ: | ١٧ |
18 ಅಹಂ ಸ್ವಾರ್ಥೇ ಸ್ವಯಂ ಸಾಕ್ಷಿತ್ವಂ ದದಾಮಿ ಯಶ್ಚ ಮಮ ತಾತೋ ಮಾಂ ಪ್ರೇರಿತವಾನ್ ಸೋಪಿ ಮದರ್ಥೇ ಸಾಕ್ಷ್ಯಂ ದದಾತಿ|
| أَنَا هُوَ ٱلشَّاهِدُ لِنَفْسِي، وَيَشْهَدُ لِي ٱلْآبُ ٱلَّذِي أَرْسَلَنِي». | ١٨ |
19 ತದಾ ತೇಽಪೃಚ್ಛನ್ ತವ ತಾತಃ ಕುತ್ರ? ತತೋ ಯೀಶುಃ ಪ್ರತ್ಯವಾದೀದ್ ಯೂಯಂ ಮಾಂ ನ ಜಾನೀಥ ಮತ್ಪಿತರಞ್ಚ ನ ಜಾನೀಥ ಯದಿ ಮಾಮ್ ಅಕ್ಷಾಸ್ಯತ ತರ್ಹಿ ಮಮ ತಾತಮಪ್ಯಕ್ಷಾಸ್ಯತ|
| فَقَالُوا لَهُ: «أَيْنَ هُوَ أَبُوكَ؟». أَجَابَ يَسُوعُ: «لَسْتُمْ تَعْرِفُونَنِي أَنَا وَلَا أَبِي. لَوْ عَرَفْتُمُونِي لَعَرَفْتُمْ أَبِي أَيْضًا». | ١٩ |
20 ಯೀಶು ರ್ಮನ್ದಿರ ಉಪದಿಶ್ಯ ಭಣ್ಡಾಗಾರೇ ಕಥಾ ಏತಾ ಅಕಥಯತ್ ತಥಾಪಿ ತಂ ಪ್ರತಿ ಕೋಪಿ ಕರಂ ನೋದತೋಲಯತ್|
| هَذَا ٱلْكَلَامُ قَالَهُ يَسُوعُ فِي ٱلْخِزَانَةِ وَهُوَ يُعَلِّمُ فِي ٱلْهَيْكَلِ. وَلَمْ يُمْسِكْهُ أَحَدٌ، لِأَنَّ سَاعَتَهُ لَمْ تَكُنْ قَدْ جَاءَتْ بَعْدُ. | ٢٠ |
21 ತತಃ ಪರಂ ಯೀಶುಃ ಪುನರುದಿತವಾನ್ ಅಧುನಾಹಂ ಗಚ್ಛಾಮಿ ಯೂಯಂ ಮಾಂ ಗವೇಷಯಿಷ್ಯಥ ಕಿನ್ತು ನಿಜೈಃ ಪಾಪೈ ರ್ಮರಿಷ್ಯಥ ಯತ್ ಸ್ಥಾನಮ್ ಅಹಂ ಯಾಸ್ಯಾಮಿ ತತ್ ಸ್ಥಾನಮ್ ಯೂಯಂ ಯಾತುಂ ನ ಶಕ್ಷ್ಯಥ|
| قَالَ لَهُمْ يَسُوعُ أَيْضًا: «أَنَا أَمْضِي وَسَتَطْلُبُونَنِي، وَتَمُوتُونَ فِي خَطِيَّتِكُمْ. حَيْثُ أَمْضِي أَنَا لَا تَقْدِرُونَ أَنْتُمْ أَنْ تَأْتُوا». | ٢١ |
22 ತದಾ ಯಿಹೂದೀಯಾಃ ಪ್ರಾವೋಚನ್ ಕಿಮಯಮ್ ಆತ್ಮಘಾತಂ ಕರಿಷ್ಯತಿ? ಯತೋ ಯತ್ ಸ್ಥಾನಮ್ ಅಹಂ ಯಾಸ್ಯಾಮಿ ತತ್ ಸ್ಥಾನಮ್ ಯೂಯಂ ಯಾತುಂ ನ ಶಕ್ಷ್ಯಥ ಇತಿ ವಾಕ್ಯಂ ಬ್ರವೀತಿ|
| فَقَالَ ٱلْيَهُودُ: «أَلَعَلَّهُ يَقْتُلُ نَفْسَهُ حَتَّى يَقُولُ: حَيْثُ أَمْضِي أَنَا لَا تَقْدِرُونَ أَنْتُمْ أَنْ تَأْتُوا؟». | ٢٢ |
23 ತತೋ ಯೀಶುಸ್ತೇಭ್ಯಃ ಕಥಿತವಾನ್ ಯೂಯಮ್ ಅಧಃಸ್ಥಾನೀಯಾ ಲೋಕಾ ಅಹಮ್ ಊರ್ದ್ವ್ವಸ್ಥಾನೀಯಃ ಯೂಯಮ್ ಏತಜ್ಜಗತ್ಸಮ್ಬನ್ಧೀಯಾ ಅಹಮ್ ಏತಜ್ಜಗತ್ಸಮ್ಬನ್ಧೀಯೋ ನ|
| فَقَالَ لَهُمْ: «أَنْتُمْ مِنْ أَسْفَلُ، أَمَّا أَنَا فَمِنْ فَوْقُ. أَنْتُمْ مِنْ هَذَا ٱلْعَالَمِ، أَمَّا أَنَا فَلَسْتُ مِنْ هَذَا ٱلْعَالَمِ. | ٢٣ |
24 ತಸ್ಮಾತ್ ಕಥಿತವಾನ್ ಯೂಯಂ ನಿಜೈಃ ಪಾಪೈ ರ್ಮರಿಷ್ಯಥ ಯತೋಹಂ ಸ ಪುಮಾನ್ ಇತಿ ಯದಿ ನ ವಿಶ್ವಸಿಥ ತರ್ಹಿ ನಿಜೈಃ ಪಾಪೈ ರ್ಮರಿಷ್ಯಥ|
| فَقُلْتُ لَكُمْ: إِنَّكُمْ تَمُوتُونَ فِي خَطَايَاكُمْ، لِأَنَّكُمْ إِنْ لَمْ تُؤْمِنُوا أَنِّي أَنَا هُوَ تَمُوتُونَ فِي خَطَايَاكُمْ». | ٢٤ |
25 ತದಾ ತೇ ಽಪೃಚ್ಛನ್ ಕಸ್ತ್ವಂ? ತತೋ ಯೀಶುಃ ಕಥಿತವಾನ್ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸನ್ನಿಧೌ ಯಸ್ಯ ಪ್ರಸ್ತಾವಮ್ ಆ ಪ್ರಥಮಾತ್ ಕರೋಮಿ ಸಏವ ಪುರುಷೋಹಂ|
| فَقَالُوا لَهُ: «مَنْ أَنْتَ؟». فَقَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «أَنَا مِنَ ٱلْبَدْءِ مَا أُكَلِّمُكُمْ أَيْضًا بِهِ. | ٢٥ |
26 ಯುಷ್ಮಾಸು ಮಯಾ ಬಹುವಾಕ್ಯಂ ವಕ್ತ್ತವ್ಯಂ ವಿಚಾರಯಿತವ್ಯಞ್ಚ ಕಿನ್ತು ಮತ್ಪ್ರೇರಯಿತಾ ಸತ್ಯವಾದೀ ತಸ್ಯ ಸಮೀಪೇ ಯದಹಂ ಶ್ರುತವಾನ್ ತದೇವ ಜಗತೇ ಕಥಯಾಮಿ|
| إِنَّ لِي أَشْيَاءَ كَثِيرَةً أَتَكَلَّمُ وَأَحْكُمُ بِهَا مِنْ نَحْوِكُمْ، لَكِنَّ ٱلَّذِي أَرْسَلَنِي هُوَ حَقٌّ. وَأَنَا مَا سَمِعْتُهُ مِنْهُ، فَهَذَا أَقُولُهُ لِلْعَالَمِ». | ٢٦ |
27 ಕಿನ್ತು ಸ ಜನಕೇ ವಾಕ್ಯಮಿದಂ ಪ್ರೋಕ್ತ್ತವಾನ್ ಇತಿ ತೇ ನಾಬುಧ್ಯನ್ತ|
| وَلَمْ يَفْهَمُوا أَنَّهُ كَانَ يَقُولُ لَهُمْ عَنِ ٱلْآبِ. | ٢٧ |
28 ತತೋ ಯೀಶುರಕಥಯದ್ ಯದಾ ಮನುಷ್ಯಪುತ್ರಮ್ ಊರ್ದ್ವ್ವ ಉತ್ಥಾಪಯಿಷ್ಯಥ ತದಾಹಂ ಸ ಪುಮಾನ್ ಕೇವಲಃ ಸ್ವಯಂ ಕಿಮಪಿ ಕರ್ಮ್ಮ ನ ಕರೋಮಿ ಕಿನ್ತು ತಾತೋ ಯಥಾ ಶಿಕ್ಷಯತಿ ತದನುಸಾರೇಣ ವಾಕ್ಯಮಿದಂ ವದಾಮೀತಿ ಚ ಯೂಯಂ ಜ್ಞಾತುಂ ಶಕ್ಷ್ಯಥ|
| فَقَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «مَتَى رَفَعْتُمُ ٱبْنَ ٱلْإِنْسَانِ، فَحِينَئِذٍ تَفْهَمُونَ أَنِّي أَنَا هُوَ، وَلَسْتُ أَفْعَلُ شَيْئًا مِنْ نَفْسِي، بَلْ أَتَكَلَّمُ بِهَذَا كَمَا عَلَّمَنِي أَبِي. | ٢٨ |
29 ಮತ್ಪ್ರೇರಯಿತಾ ಪಿತಾ ಮಾಮ್ ಏಕಾಕಿನಂ ನ ತ್ಯಜತಿ ಸ ಮಯಾ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ತಿಷ್ಠತಿ ಯತೋಹಂ ತದಭಿಮತಂ ಕರ್ಮ್ಮ ಸದಾ ಕರೋಮಿ|
| وَٱلَّذِي أَرْسَلَنِي هُوَ مَعِي، وَلَمْ يَتْرُكْنِي ٱلْآبُ وَحْدِي، لِأَنِّي فِي كُلِّ حِينٍ أَفْعَلُ مَا يُرْضِيهِ». | ٢٩ |
30 ತದಾ ತಸ್ಯೈತಾನಿ ವಾಕ್ಯಾನಿ ಶ್ರುತ್ವಾ ಬಹುವಸ್ತಾಸ್ಮಿನ್ ವ್ಯಶ್ವಸನ್|
| وَبَيْنَمَا هُوَ يَتَكَلَّمُ بِهَذَا آمَنَ بِهِ كَثِيرُونَ. | ٣٠ |
31 ಯೇ ಯಿಹೂದೀಯಾ ವ್ಯಶ್ವಸನ್ ಯೀಶುಸ್ತೇಭ್ಯೋಽಕಥಯತ್
| فَقَالَ يَسُوعُ لِلْيَهُودِ ٱلَّذِينَ آمَنُوا بِهِ: «إِنَّكُمْ إِنْ ثَبَتُّمْ فِي كَلَامِي فَبِالْحَقِيقَةِ تَكُونُونَ تَلَامِيذِي، | ٣١ |
32 ಮಮ ವಾಕ್ಯೇ ಯದಿ ಯೂಯಮ್ ಆಸ್ಥಾಂ ಕುರುಥ ತರ್ಹಿ ಮಮ ಶಿಷ್ಯಾ ಭೂತ್ವಾ ಸತ್ಯತ್ವಂ ಜ್ಞಾಸ್ಯಥ ತತಃ ಸತ್ಯತಯಾ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮೋಕ್ಷೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ|
| وَتَعْرِفُونَ ٱلْحَقَّ، وَٱلْحَقُّ يُحَرِّرُكُمْ». | ٣٢ |
33 ತದಾ ತೇ ಪ್ರತ್ಯವಾದಿಷುಃ ವಯಮ್ ಇಬ್ರಾಹೀಮೋ ವಂಶಃ ಕದಾಪಿ ಕಸ್ಯಾಪಿ ದಾಸಾ ನ ಜಾತಾಸ್ತರ್ಹಿ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮುಕ್ತ್ತಿ ರ್ಭವಿಷ್ಯತೀತಿ ವಾಕ್ಯಂ ಕಥಂ ಬ್ರವೀಷಿ?
| أَجَابُوهُ: «إِنَّنَا ذُرِّيَّةُ إِبْرَاهِيمَ، وَلَمْ نُسْتَعْبَدْ لِأَحَدٍ قَطُّ! كَيْفَ تَقُولُ أَنْتَ: إِنَّكُمْ تَصِيرُونَ أَحْرَارًا؟». | ٣٣ |
34 ತದಾ ಯೀಶುಃ ಪ್ರತ್ಯವದದ್ ಯುಷ್ಮಾನಹಂ ಯಥಾರ್ಥತರಂ ವದಾಮಿ ಯಃ ಪಾಪಂ ಕರೋತಿ ಸ ಪಾಪಸ್ಯ ದಾಸಃ|
| أَجَابَهُمْ يَسُوعُ: «ٱلْحَقَّ ٱلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّ كُلَّ مَنْ يَعْمَلُ ٱلْخَطِيَّةَ هُوَ عَبْدٌ لِلْخَطِيَّةِ. | ٣٤ |
| وَٱلْعَبْدُ لَا يَبْقَى فِي ٱلْبَيْتِ إِلَى ٱلْأَبَدِ، أَمَّا ٱلِٱبْنُ فَيَبْقَى إِلَى ٱلْأَبَدِ. (aiōn g165) | ٣٥ |
36 ಅತಃ ಪುತ್ರೋ ಯದಿ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಮೋಚಯತಿ ತರ್ಹಿ ನಿತಾನ್ತಮೇವ ಮುಕ್ತ್ತಾ ಭವಿಷ್ಯಥ|
| فَإِنْ حَرَّرَكُمْ ٱلِٱبْنُ فَبِالْحَقِيقَةِ تَكُونُونَ أَحْرَارًا. | ٣٦ |
37 ಯುಯಮ್ ಇಬ್ರಾಹೀಮೋ ವಂಶ ಇತ್ಯಹಂ ಜಾನಾಮಿ ಕಿನ್ತು ಮಮ ಕಥಾ ಯುಷ್ಮಾಕಮ್ ಅನ್ತಃಕರಣೇಷು ಸ್ಥಾನಂ ನ ಪ್ರಾಪ್ನುವನ್ತಿ ತಸ್ಮಾದ್ಧೇತೋ ರ್ಮಾಂ ಹನ್ತುಮ್ ಈಹಧ್ವೇ|
| أَنَا عَالِمٌ أَنَّكُمْ ذُرِّيَّةُ إِبْرَاهِيمَ. لَكِنَّكُمْ تَطْلُبُونَ أَنْ تَقْتُلُونِي لِأَنَّ كَلَامِي لَا مَوْضِعَ لَهُ فِيكُمْ. | ٣٧ |
38 ಅಹಂ ಸ್ವಪಿತುಃ ಸಮೀಪೇ ಯದಪಶ್ಯಂ ತದೇವ ಕಥಯಾಮಿ ತಥಾ ಯೂಯಮಪಿ ಸ್ವಪಿತುಃ ಸಮೀಪೇ ಯದಪಶ್ಯತ ತದೇವ ಕುರುಧ್ವೇ|
| أَنَا أَتَكَلَّمُ بِمَا رَأَيْتُ عِنْدَ أَبِي، وَأَنْتُمْ تَعْمَلُونَ مَا رَأَيْتُمْ عِنْدَ أَبِيكُمْ». | ٣٨ |
39 ತದಾ ತೇ ಪ್ರತ್ಯವೋಚನ್ ಇಬ್ರಾಹೀಮ್ ಅಸ್ಮಾಕಂ ಪಿತಾ ತತೋ ಯೀಶುರಕಥಯದ್ ಯದಿ ಯೂಯಮ್ ಇಬ್ರಾಹೀಮಃ ಸನ್ತಾನಾ ಅಭವಿಷ್ಯತ ತರ್ಹಿ ಇಬ್ರಾಹೀಮ ಆಚಾರಣವದ್ ಆಚರಿಷ್ಯತ|
| أَجَابُوا وَقَالُوا لَهُ: «أَبُونَا هُوَ إِبْرَاهِيمُ». قَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «لَوْ كُنْتُمْ أَوْلَادَ إِبْرَاهِيمَ، لَكُنْتُمْ تَعْمَلُونَ أَعْمَالَ إِبْرَاهِيمَ! | ٣٩ |
40 ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಮುಖಾತ್ ಸತ್ಯಂ ವಾಕ್ಯಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಜ್ಞಾಪಯಾಮಿ ಯೋಹಂ ತಂ ಮಾಂ ಹನ್ತುಂ ಚೇಷ್ಟಧ್ವೇ ಇಬ್ರಾಹೀಮ್ ಏತಾದೃಶಂ ಕರ್ಮ್ಮ ನ ಚಕಾರ|
| وَلَكِنَّكُمُ ٱلْآنَ تَطْلُبُونَ أَنْ تَقْتُلُونِي، وَأَنَا إِنْسَانٌ قَدْ كَلَّمَكُمْ بِٱلْحَقِّ ٱلَّذِي سَمِعَهُ مِنَ ٱللهِ. هَذَا لَمْ يَعْمَلْهُ إِبْرَاهِيمُ. | ٤٠ |
41 ಯೂಯಂ ಸ್ವಸ್ವಪಿತುಃ ಕರ್ಮ್ಮಾಣಿ ಕುರುಥ ತದಾ ತೈರುಕ್ತ್ತಂ ನ ವಯಂ ಜಾರಜಾತಾ ಅಸ್ಮಾಕಮ್ ಏಕಏವ ಪಿತಾಸ್ತಿ ಸ ಏವೇಶ್ವರಃ
| أَنْتُمْ تَعْمَلُونَ أَعْمَالَ أَبِيكُمْ». فَقَالُوا لَهُ: «إِنَّنَا لَمْ نُولَدْ مِنْ زِنًا. لَنَا أَبٌ وَاحِدٌ وَهُوَ ٱللهُ». | ٤١ |
42 ತತೋ ಯೀಶುನಾ ಕಥಿತಮ್ ಈಶ್ವರೋ ಯದಿ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ತಾತೋಭವಿಷ್ಯತ್ ತರ್ಹಿ ಯೂಯಂ ಮಯಿ ಪ್ರೇಮಾಕರಿಷ್ಯತ ಯತೋಹಮ್ ಈಶ್ವರಾನ್ನಿರ್ಗತ್ಯಾಗತೋಸ್ಮಿ ಸ್ವತೋ ನಾಗತೋಹಂ ಸ ಮಾಂ ಪ್ರಾಹಿಣೋತ್|
| فَقَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «لَوْ كَانَ ٱللهُ أَبَاكُمْ لَكُنْتُمْ تُحِبُّونَنِي، لِأَنِّي خَرَجْتُ مِنْ قِبَلِ ٱللهِ وَأَتَيْتُ. لِأَنِّي لَمْ آتِ مِنْ نَفْسِي، بَلْ ذَاكَ أَرْسَلَنِي. | ٤٢ |
43 ಯೂಯಂ ಮಮ ವಾಕ್ಯಮಿದಂ ನ ಬುಧ್ಯಧ್ವೇ ಕುತಃ? ಯತೋ ಯೂಯಂ ಮಮೋಪದೇಶಂ ಸೋಢುಂ ನ ಶಕ್ನುಥ|
| لِمَاذَا لَا تَفْهَمُونَ كَلَامِي؟ لِأَنَّكُمْ لَا تَقْدِرُونَ أَنْ تَسْمَعُوا قَوْلِي. | ٤٣ |
44 ಯೂಯಂ ಶೈತಾನ್ ಪಿತುಃ ಸನ್ತಾನಾ ಏತಸ್ಮಾದ್ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಪಿತುರಭಿಲಾಷಂ ಪೂರಯಥ ಸ ಆ ಪ್ರಥಮಾತ್ ನರಘಾತೀ ತದನ್ತಃ ಸತ್ಯತ್ವಸ್ಯ ಲೇಶೋಪಿ ನಾಸ್ತಿ ಕಾರಣಾದತಃ ಸ ಸತ್ಯತಾಯಾಂ ನಾತಿಷ್ಠತ್ ಸ ಯದಾ ಮೃಷಾ ಕಥಯತಿ ತದಾ ನಿಜಸ್ವಭಾವಾನುಸಾರೇಣೈವ ಕಥಯತಿ ಯತೋ ಸ ಮೃಷಾಭಾಷೀ ಮೃಷೋತ್ಪಾದಕಶ್ಚ|
| أَنْتُمْ مِنْ أَبٍ هُوَ إِبْلِيسُ، وَشَهَوَاتِ أَبِيكُمْ تُرِيدُونَ أَنْ تَعْمَلُوا. ذَاكَ كَانَ قَتَّالًا لِلنَّاسِ مِنَ ٱلْبَدْءِ، وَلَمْ يَثْبُتْ فِي ٱلْحَقِّ لِأَنَّهُ لَيْسَ فِيهِ حَقٌّ. مَتَى تَكَلَّمَ بِٱلْكَذِبِ فَإِنَّمَا يَتَكَلَّمُ مِمَّا لَهُ، لِأَنَّهُ كَذَّابٌ وَأَبُو ٱلْكَذَّابِ. | ٤٤ |
45 ಅಹಂ ತಥ್ಯವಾಕ್ಯಂ ವದಾಮಿ ಕಾರಣಾದಸ್ಮಾದ್ ಯೂಯಂ ಮಾಂ ನ ಪ್ರತೀಥ|
| وَأَمَّا أَنَا فَلِأَنِّي أَقُولُ ٱلْحَقَّ لَسْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِي. | ٤٥ |
46 ಮಯಿ ಪಾಪಮಸ್ತೀತಿ ಪ್ರಮಾಣಂ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಕೋ ದಾತುಂ ಶಕ್ನೋತಿ? ಯದ್ಯಹಂ ತಥ್ಯವಾಕ್ಯಂ ವದಾಮಿ ತರ್ಹಿ ಕುತೋ ಮಾಂ ನ ಪ್ರತಿಥ?
| مَنْ مِنْكُمْ يُبَكِّتُنِي عَلَى خَطِيَّةٍ؟ فَإِنْ كُنْتُ أَقُولُ ٱلْحَقَّ، فَلِمَاذَا لَسْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِي؟ | ٤٦ |
47 ಯಃ ಕಶ್ಚನ ಈಶ್ವರೀಯೋ ಲೋಕಃ ಸ ಈಶ್ವರೀಯಕಥಾಯಾಂ ಮನೋ ನಿಧತ್ತೇ ಯೂಯಮ್ ಈಶ್ವರೀಯಲೋಕಾ ನ ಭವಥ ತನ್ನಿದಾನಾತ್ ತತ್ರ ನ ಮನಾಂಸಿ ನಿಧದ್ವೇ|
| اَلَّذِي مِنَ ٱللهِ يَسْمَعُ كَلَامَ ٱللهِ. لِذَلِكَ أَنْتُمْ لَسْتُمْ تَسْمَعُونَ، لِأَنَّكُمْ لَسْتُمْ مِنَ ٱللهِ». | ٤٧ |
48 ತದಾ ಯಿಹೂದೀಯಾಃ ಪ್ರತ್ಯವಾದಿಷುಃ ತ್ವಮೇಕಃ ಶೋಮಿರೋಣೀಯೋ ಭೂತಗ್ರಸ್ತಶ್ಚ ವಯಂ ಕಿಮಿದಂ ಭದ್ರಂ ನಾವಾದಿಷ್ಮ?
| فَأَجَاب ٱلْيَهُودُ وَقَالُوا لَهُ: «أَلَسْنَا نَقُولُ حَسَنًا: إِنَّكَ سَامِرِيٌّ وَبِكَ شَيْطَانٌ؟». | ٤٨ |
49 ತತೋ ಯೀಶುಃ ಪ್ರತ್ಯವಾದೀತ್ ನಾಹಂ ಭೂತಗ್ರಸ್ತಃ ಕಿನ್ತು ನಿಜತಾತಂ ಸಮ್ಮನ್ಯೇ ತಸ್ಮಾದ್ ಯೂಯಂ ಮಾಮ್ ಅಪಮನ್ಯಧ್ವೇ|
| أَجَابَ يَسُوعُ: «أَنَا لَيْسَ بِي شَيْطَانٌ، لَكِنِّي أُكْرِمُ أَبِي وَأَنْتُمْ تُهِينُونَنِي. | ٤٩ |
50 ಅಹಂ ಸ್ವಸುಖ್ಯಾತಿಂ ನ ಚೇಷ್ಟೇ ಕಿನ್ತು ಚೇಷ್ಟಿತಾ ವಿಚಾರಯಿತಾ ಚಾಪರ ಏಕ ಆಸ್ತೇ|
| أَنَا لَسْتُ أَطْلُبُ مَجْدِي. يُوجَدُ مَنْ يَطْلُبُ وَيَدِينُ. | ٥٠ |
51 ಅಹಂ ಯುಷ್ಮಭ್ಯಮ್ ಅತೀವ ಯಥಾರ್ಥಂ ಕಥಯಾಮಿ ಯೋ ನರೋ ಮದೀಯಂ ವಾಚಂ ಮನ್ಯತೇ ಸ ಕದಾಚನ ನಿಧನಂ ನ ದ್ರಕ್ಷ್ಯತಿ| (aiōn g165)
| اَلْحَقَّ ٱلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنْ كَانَ أَحَدٌ يَحْفَظُ كَلَامِي فَلَنْ يَرَى ٱلْمَوْتَ إِلَى ٱلْأَبَدِ». (aiōn g165) | ٥١ |
52 ಯಿಹೂದೀಯಾಸ್ತಮವದನ್ ತ್ವಂ ಭೂತಗ್ರಸ್ತ ಇತೀದಾನೀಮ್ ಅವೈಷ್ಮ| ಇಬ್ರಾಹೀಮ್ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನಞ್ಚ ಸರ್ವ್ವೇ ಮೃತಾಃ ಕಿನ್ತು ತ್ವಂ ಭಾಷಸೇ ಯೋ ನರೋ ಮಮ ಭಾರತೀಂ ಗೃಹ್ಲಾತಿ ಸ ಜಾತು ನಿಧಾನಾಸ್ವಾದಂ ನ ಲಪ್ಸ್ಯತೇ| (aiōn g165)
| فَقَالَ لَهُ ٱلْيَهُودُ: ٱلْآنَ عَلِمْنَا أَنَّ بِكَ شَيْطَانًا. قَدْ مَاتَ إِبْرَاهِيمُ وَٱلْأَنْبِيَاءُ، وَأَنْتَ تَقُولُ: إِنْ كَانَ أَحَدٌ يَحْفَظُ كَلَامِي فَلَنْ يَذُوقَ ٱلْمَوْتَ إِلَى ٱلْأَبَدِ. (aiōn g165) | ٥٢ |
53 ತರ್ಹಿ ತ್ವಂ ಕಿಮ್ ಅಸ್ಮಾಕಂ ಪೂರ್ವ್ವಪುರುಷಾದ್ ಇಬ್ರಾಹೀಮೋಪಿ ಮಹಾನ್? ಯಸ್ಮಾತ್ ಸೋಪಿ ಮೃತಃ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನೋಪಿ ಮೃತಾಃ ತ್ವಂ ಸ್ವಂ ಕಂ ಪುಮಾಂಸಂ ಮನುಷೇ?
| أَلَعَلَّكَ أَعْظَمُ مِنْ أَبِينَا إِبْرَاهِيمَ ٱلَّذِي مَاتَ؟ وَٱلْأَنْبِيَاءُ مَاتُوا. مَنْ تَجْعَلُ نَفْسَكَ؟». | ٥٣ |
54 ಯೀಶುಃ ಪ್ರತ್ಯವೋಚದ್ ಯದ್ಯಹಂ ಸ್ವಂ ಸ್ವಯಂ ಸಮ್ಮನ್ಯೇ ತರ್ಹಿ ಮಮ ತತ್ ಸಮ್ಮನನಂ ಕಿಮಪಿ ನ ಕಿನ್ತು ಮಮ ತಾತೋ ಯಂ ಯೂಯಂ ಸ್ವೀಯಮ್ ಈಶ್ವರಂ ಭಾಷಧ್ವೇ ಸಏವ ಮಾಂ ಸಮ್ಮನುತೇ|
| أَجَابَ يَسُوعُ: «إِنْ كُنْتُ أُمَجِّدُ نَفْسِي فَلَيْسَ مَجْدِي شَيْئًا. أَبِي هُوَ ٱلَّذِي يُمَجِّدُنِي، ٱلَّذِي تَقُولُونَ أَنْتُمْ إِنَّهُ إِلَهُكُمْ، | ٥٤ |
55 ಯೂಯಂ ತಂ ನಾವಗಚ್ಛಥ ಕಿನ್ತ್ವಹಂ ತಮವಗಚ್ಛಾಮಿ ತಂ ನಾವಗಚ್ಛಾಮೀತಿ ವಾಕ್ಯಂ ಯದಿ ವದಾಮಿ ತರ್ಹಿ ಯೂಯಮಿವ ಮೃಷಾಭಾಷೀ ಭವಾಮಿ ಕಿನ್ತ್ವಹಂ ತಮವಗಚ್ಛಾಮಿ ತದಾಕ್ಷಾಮಪಿ ಗೃಹ್ಲಾಮಿ|
| وَلَسْتُمْ تَعْرِفُونَهُ. وَأَمَّا أَنَا فَأَعْرِفُهُ. وَإِنْ قُلْتُ إِنِّي لَسْتُ أَعْرِفُهُ أَكُونُ مِثْلَكُمْ كَاذِبًا، لَكِنِّي أَعْرِفُهُ وَأَحْفَظُ قَوْلَهُ. | ٥٥ |
56 ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಪೂರ್ವ್ವಪುರುಷ ಇಬ್ರಾಹೀಮ್ ಮಮ ಸಮಯಂ ದ್ರಷ್ಟುಮ್ ಅತೀವಾವಾಞ್ಛತ್ ತನ್ನಿರೀಕ್ಷ್ಯಾನನ್ದಚ್ಚ|
| أَبُوكُمْ إِبْرَاهِيمُ تَهَلَّلَ بِأَنْ يَرَى يَوْمِي فَرَأَى وَفَرِحَ». | ٥٦ |
57 ತದಾ ಯಿಹೂದೀಯಾ ಅಪೃಚ್ಛನ್ ತವ ವಯಃ ಪಞ್ಚಾಶದ್ವತ್ಸರಾ ನ ತ್ವಂ ಕಿಮ್ ಇಬ್ರಾಹೀಮಮ್ ಅದ್ರಾಕ್ಷೀಃ?
| فَقَالَ لَهُ ٱلْيَهُودُ: «لَيْسَ لَكَ خَمْسُونَ سَنَةً بَعْدُ، أَفَرَأَيْتَ إِبْرَاهِيمَ؟». | ٥٧ |
58 ಯೀಶುಃ ಪ್ರತ್ಯವಾದೀದ್ ಯುಷ್ಮಾನಹಂ ಯಥಾರ್ಥತರಂ ವದಾಮಿ ಇಬ್ರಾಹೀಮೋ ಜನ್ಮನಃ ಪೂರ್ವ್ವಕಾಲಮಾರಭ್ಯಾಹಂ ವಿದ್ಯೇ|
| قَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «ٱلْحَقَّ ٱلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: قَبْلَ أَنْ يَكُونَ إِبْرَاهِيمُ أَنَا كَائِنٌ». | ٥٨ |
59 ತದಾ ತೇ ಪಾಷಾಣಾನ್ ಉತ್ತೋಲ್ಯ ತಮಾಹನ್ತುಮ್ ಉದಯಚ್ಛನ್ ಕಿನ್ತು ಯೀಶು ರ್ಗುಪ್ತೋ ಮನ್ತಿರಾದ್ ಬಹಿರ್ಗತ್ಯ ತೇಷಾಂ ಮಧ್ಯೇನ ಪ್ರಸ್ಥಿತವಾನ್|
| فَرَفَعُوا حِجَارَةً لِيَرْجُمُوهُ. أَمَّا يَسُوعُ فَٱخْتَفَى وَخَرَجَ مِنَ ٱلْهَيْكَلِ مُجْتَازًا فِي وَسْطِهِمْ وَمَضَى هَكَذَا. | ٥٩ |
