< ಯೋಹನಃ 4 >
1 ಯೀಶುಃ ಸ್ವಯಂ ನಾಮಜ್ಜಯತ್ ಕೇವಲಂ ತಸ್ಯ ಶಿಷ್ಯಾ ಅಮಜ್ಜಯತ್ ಕಿನ್ತು ಯೋಹನೋಽಧಿಕಶಿಷ್ಯಾನ್ ಸ ಕರೋತಿ ಮಜ್ಜಯತಿ ಚ,
Wkrótce Jezus otrzymał wiadomość, że faryzeusze już wiedzą, iż pozyskuje i chrzci więcej uczniów niż Jan
2 ಫಿರೂಶಿನ ಇಮಾಂ ವಾರ್ತ್ತಾಮಶೃಣ್ವನ್ ಇತಿ ಪ್ರಭುರವಗತ್ಯ
(chociaż Jezus osobiście nikogo nie chrzcił, ale czynili to Jego uczniowie).
3 ಯಿಹೂದೀಯದೇಶಂ ವಿಹಾಯ ಪುನ ರ್ಗಾಲೀಲಮ್ ಆಗತ್|
Dlatego opuścił Judeę i skierował się do Galilei.
4 ತತಃ ಶೋಮಿರೋಣಪ್ರದೇಶಸ್ಯ ಮದ್ಯೇನ ತೇನ ಗನ್ತವ್ಯೇ ಸತಿ
Chciał jednak przejść przez Samarię.
5 ಯಾಕೂಬ್ ನಿಜಪುತ್ರಾಯ ಯೂಷಫೇ ಯಾಂ ಭೂಮಿಮ್ ಅದದಾತ್ ತತ್ಸಮೀಪಸ್ಥಾಯಿ ಶೋಮಿರೋಣಪ್ರದೇಶಸ್ಯ ಸುಖಾರ್ ನಾಮ್ನಾ ವಿಖ್ಯಾತಸ್ಯ ನಗರಸ್ಯ ಸನ್ನಿಧಾವುಪಾಸ್ಥಾತ್|
Zbliżył się więc do samarytańskiego miasteczka Sychar, położonego w pobliżu terenów, które dawno temu patriarcha Jakub przekazał swojemu synowi, Józefowi.
6 ತತ್ರ ಯಾಕೂಬಃ ಪ್ರಹಿರಾಸೀತ್; ತದಾ ದ್ವಿತೀಯಯಾಮವೇಲಾಯಾಂ ಜಾತಾಯಾಂ ಸ ಮಾರ್ಗೇ ಶ್ರಮಾಪನ್ನಸ್ತಸ್ಯ ಪ್ರಹೇಃ ಪಾರ್ಶ್ವೇ ಉಪಾವಿಶತ್|
Znajdowała się tam studnia Jakuba. Zmęczony drogą, Jezus usiadł przy niej, a było to samo południe.
7 ಏತರ್ಹಿ ಕಾಚಿತ್ ಶೋಮಿರೋಣೀಯಾ ಯೋಷಿತ್ ತೋಯೋತ್ತೋಲನಾರ್ಥಮ್ ತತ್ರಾಗಮತ್
Wtedy właśnie przyszła tam po wodę pewna Samarytanka. Jezus poprosił ją: —Możesz dać Mi się napić?
8 ತದಾ ಶಿಷ್ಯಾಃ ಖಾದ್ಯದ್ರವ್ಯಾಣಿ ಕ್ರೇತುಂ ನಗರಮ್ ಅಗಚ್ಛನ್|
Uczniowie w tym czasie poszli do miasteczka kupić coś do jedzenia.
9 ಯೀಶುಃ ಶೋಮಿರೋಣೀಯಾಂ ತಾಂ ಯೋಷಿತಮ್ ವ್ಯಾಹಾರ್ಷೀತ್ ಮಹ್ಯಂ ಕಿಞ್ಚಿತ್ ಪಾನೀಯಂ ಪಾತುಂ ದೇಹಿ| ಕಿನ್ತು ಶೋಮಿರೋಣೀಯೈಃ ಸಾಕಂ ಯಿಹೂದೀಯಲೋಕಾ ನ ವ್ಯವಾಹರನ್ ತಸ್ಮಾದ್ಧೇತೋಃ ಸಾಕಥಯತ್ ಶೋಮಿರೋಣೀಯಾ ಯೋಷಿತದಹಂ ತ್ವಂ ಯಿಹೂದೀಯೋಸಿ ಕಥಂ ಮತ್ತಃ ಪಾನೀಯಂ ಪಾತುಮ್ ಇಚ್ಛಸಿ?
Kobieta odrzekła: —Prosisz mnie o wodę?! Przecież Żydzi i Samarytanie nawet z sobą nie rozmawiają.
10 ತತೋ ಯೀಶುರವದದ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಯದ್ದಾನಂ ತತ್ಕೀದೃಕ್ ಪಾನೀಯಂ ಪಾತುಂ ಮಹ್ಯಂ ದೇಹಿ ಯ ಇತ್ಥಂ ತ್ವಾಂ ಯಾಚತೇ ಸ ವಾ ಕ ಇತಿ ಚೇದಜ್ಞಾಸ್ಯಥಾಸ್ತರ್ಹಿ ತಮಯಾಚಿಷ್ಯಥಾಃ ಸ ಚ ತುಭ್ಯಮಮೃತಂ ತೋಯಮದಾಸ್ಯತ್|
—Gdybyś wiedziała, jak wspaniały dar przygotował Bóg dla ludzi oraz kto do ciebie mówi, prosiłabyś Go, a dałby ci wodę życia—odpowiedział Jezus.
11 ತದಾ ಸಾ ಸೀಮನ್ತಿನೀ ಭಾಷಿತವತಿ, ಹೇ ಮಹೇಚ್ಛ ಪ್ರಹಿರ್ಗಮ್ಭೀರೋ ಭವತೋ ನೀರೋತ್ತೋಲನಪಾತ್ರಂ ನಾಸ್ತೀ ಚ ತಸ್ಮಾತ್ ತದಮೃತಂ ಕೀಲಾಲಂ ಕುತಃ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯಸಿ?
—Panie, przecież nie masz nawet czym zaczerpnąć wody, a studnia jest głęboka. Skąd więc weźmiesz tę wodę życia?
12 ಯೋಸ್ಮಭ್ಯಮ್ ಇಮಮನ್ಧೂಂ ದದೌ, ಯಸ್ಯ ಚ ಪರಿಜನಾ ಗೋಮೇಷಾದಯಶ್ಚ ಸರ್ವ್ವೇಽಸ್ಯ ಪ್ರಹೇಃ ಪಾನೀಯಂ ಪಪುರೇತಾದೃಶೋ ಯೋಸ್ಮಾಕಂ ಪೂರ್ವ್ವಪುರುಷೋ ಯಾಕೂಬ್ ತಸ್ಮಾದಪಿ ಭವಾನ್ ಮಹಾನ್ ಕಿಂ?
Czyżbyś był większy od naszego przodka Jakuba, który dał nam tę studnię? On sam pił z niej wodę, a także jego dzieci oraz całe jego stada.
13 ತತೋ ಯೀಶುರಕಥಯದ್ ಇದಂ ಪಾನೀಯಂ ಸಃ ಪಿವತಿ ಸ ಪುನಸ್ತೃಷಾರ್ತ್ತೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ,
—Każdy, kto pije tę wodę, po jakimś czasie znowu będzie mieć pragnienie—odrzekł Jezus.
14 ಕಿನ್ತು ಮಯಾ ದತ್ತಂ ಪಾನೀಯಂ ಯಃ ಪಿವತಿ ಸ ಪುನಃ ಕದಾಪಿ ತೃಷಾರ್ತ್ತೋ ನ ಭವಿಷ್ಯತಿ| ಮಯಾ ದತ್ತಮ್ ಇದಂ ತೋಯಂ ತಸ್ಯಾನ್ತಃ ಪ್ರಸ್ರವಣರೂಪಂ ಭೂತ್ವಾ ಅನನ್ತಾಯುರ್ಯಾವತ್ ಸ್ರೋಷ್ಯತಿ| (aiōn , aiōnios )
—Ale kto napije się mojej wody, już nigdy nie będzie spragniony. Wręcz przeciwnie! Moja woda wytryśnie z niego i stanie się źródłem życia wiecznego. (aiōn , aiōnios )
15 ತದಾ ಸಾ ವನಿತಾಕಥಯತ್ ಹೇ ಮಹೇಚ್ಛ ತರ್ಹಿ ಮಮ ಪುನಃ ಪೀಪಾಸಾ ಯಥಾ ನ ಜಾಯತೇ ತೋಯೋತ್ತೋಲನಾಯ ಯಥಾತ್ರಾಗಮನಂ ನ ಭವತಿ ಚ ತದರ್ಥಂ ಮಹ್ಯಂ ತತ್ತೋಯಂ ದೇಹೀ|
—Panie, daj mi więc tej wody—poprosiła kobieta—abym już nie była spragniona i nie musiała przychodzić do tej studni.
16 ತತೋ ಯೀಶೂರವದದ್ಯಾಹಿ ತವ ಪತಿಮಾಹೂಯ ಸ್ಥಾನೇಽತ್ರಾಗಚ್ಛ|
—Idź najpierw i przyprowadź męża—rzekł do niej Jezus.
17 ಸಾ ವಾಮಾವದತ್ ಮಮ ಪತಿರ್ನಾಸ್ತಿ| ಯೀಶುರವದತ್ ಮಮ ಪತಿರ್ನಾಸ್ತೀತಿ ವಾಕ್ಯಂ ಭದ್ರಮವೋಚಃ|
—Nie mam męża—odparła. —Słusznie mówisz: „Nie mam męża”.
18 ಯತಸ್ತವ ಪಞ್ಚ ಪತಯೋಭವನ್ ಅಧುನಾ ತು ತ್ವಯಾ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಯಸ್ತಿಷ್ಠತಿ ಸ ತವ ಭರ್ತ್ತಾ ನ ವಾಕ್ಯಮಿದಂ ಸತ್ಯಮವಾದಿಃ|
Miałaś bowiem pięciu mężów, a mężczyzna, z którym teraz żyjesz, nie jest twoim mężem. Powiedziałaś więc prawdę.
19 ತದಾ ಸಾ ಮಹಿಲಾ ಗದಿತವತಿ ಹೇ ಮಹೇಚ್ಛ ಭವಾನ್ ಏಕೋ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದೀತಿ ಬುದ್ಧಂ ಮಯಾ|
—Panie, widzę, że jesteś prorokiem!—powiedziała.
20 ಅಸ್ಮಾಕಂ ಪಿತೃಲೋಕಾ ಏತಸ್ಮಿನ್ ಶಿಲೋಚ್ಚಯೇಽಭಜನ್ತ, ಕಿನ್ತು ಭವದ್ಭಿರುಚ್ಯತೇ ಯಿರೂಶಾಲಮ್ ನಗರೇ ಭಜನಯೋಗ್ಯಂ ಸ್ಥಾನಮಾಸ್ತೇ|
—Nasi przodkowie czcili Boga na tej górze. A wy, Żydzi, twierdzicie, że Jerozolima jest właściwym miejscem oddawania Mu czci.
21 ಯೀಶುರವೋಚತ್ ಹೇ ಯೋಷಿತ್ ಮಮ ವಾಕ್ಯೇ ವಿಶ್ವಸಿಹಿ ಯದಾ ಯೂಯಂ ಕೇವಲಶೈಲೇಽಸ್ಮಿನ್ ವಾ ಯಿರೂಶಾಲಮ್ ನಗರೇ ಪಿತುರ್ಭಜನಂ ನ ಕರಿಷ್ಯಧ್ವೇ ಕಾಲ ಏತಾದೃಶ ಆಯಾತಿ|
—Uwierz Mi, kobieto, że nadchodzi czas, gdy ani na tej górze, ani w Jerozolimie nie będziecie czcili Ojca.
22 ಯೂಯಂ ಯಂ ಭಜಧ್ವೇ ತಂ ನ ಜಾನೀಥ, ಕಿನ್ತು ವಯಂ ಯಂ ಭಜಾಮಹೇ ತಂ ಜಾನೀಮಹೇ, ಯತೋ ಯಿಹೂದೀಯಲೋಕಾನಾಂ ಮಧ್ಯಾತ್ ಪರಿತ್ರಾಣಂ ಜಾಯತೇ|
Wy nie wiecie, kim jest Ten, komu oddajecie cześć. My znamy Go, bo zbawienie wywodzi się od Żydów.
23 ಕಿನ್ತು ಯದಾ ಸತ್ಯಭಕ್ತಾ ಆತ್ಮನಾ ಸತ್ಯರೂಪೇಣ ಚ ಪಿತುರ್ಭಜನಂ ಕರಿಷ್ಯನ್ತೇ ಸಮಯ ಏತಾದೃಶ ಆಯಾತಿ, ವರಮ್ ಇದಾನೀಮಪಿ ವಿದ್ಯತೇ; ಯತ ಏತಾದೃಶೋ ಭತ್ಕಾನ್ ಪಿತಾ ಚೇಷ್ಟತೇ|
Nadchodzi jednak czas—właściwie już nadszedł—gdy prawdziwi czciciele Ojca będą oddawać Mu cześć w duchu i w prawdzie. Właśnie takich czcicieli On pragnie.
24 ಈಶ್ವರ ಆತ್ಮಾ; ತತಸ್ತಸ್ಯ ಯೇ ಭಕ್ತಾಸ್ತೈಃ ಸ ಆತ್ಮನಾ ಸತ್ಯರೂಪೇಣ ಚ ಭಜನೀಯಃ|
Bóg jest duchem. Dlatego ci, którzy oddają Mu cześć, mają to robić w duchu i w prawdzie.
25 ತದಾ ಸಾ ಮಹಿಲಾವಾದೀತ್ ಖ್ರೀಷ್ಟನಾಮ್ನಾ ವಿಖ್ಯಾತೋಽಭಿಷಿಕ್ತಃ ಪುರುಷ ಆಗಮಿಷ್ಯತೀತಿ ಜಾನಾಮಿ ಸ ಚ ಸರ್ವ್ವಾಃ ಕಥಾ ಅಸ್ಮಾನ್ ಜ್ಞಾಪಯಿಷ್ಯತಿ|
—Wiem, że pewnego dnia ma przyjść Mesjasz (to znaczy: „Chrystus”)—odrzekła kobieta. —A gdy On nadejdzie, wszystko nam wyjaśni.
26 ತತೋ ಯೀಶುರವದತ್ ತ್ವಯಾ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಕಥನಂ ಕರೋಮಿ ಯೋಽಹಮ್ ಅಹಮೇವ ಸ ಪುರುಷಃ|
—Właśnie z Nim rozmawiasz! To Ja Nim jestem—odpowiedział Jezus.
27 ಏತಸ್ಮಿನ್ ಸಮಯೇ ಶಿಷ್ಯಾ ಆಗತ್ಯ ತಥಾ ಸ್ತ್ರಿಯಾ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ತಸ್ಯ ಕಥೋಪಕಥನೇ ಮಹಾಶ್ಚರ್ಯ್ಯಮ್ ಅಮನ್ಯನ್ತ ತಥಾಪಿ ಭವಾನ್ ಕಿಮಿಚ್ಛತಿ? ಯದ್ವಾ ಕಿಮರ್ಥಮ್ ಏತಯಾ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಕಥಾಂ ಕಥಯತಿ? ಇತಿ ಕೋಪಿ ನಾಪೃಚ್ಛತ್|
W tym momencie nadeszli uczniowie i zdziwili się, że Jezus rozmawia z samarytańską kobietą. Żaden z nich jednak nie zapytał: „Po co z nią rozmawiasz?”.
28 ತತಃ ಪರಂ ಸಾ ನಾರೀ ಕಲಶಂ ಸ್ಥಾಪಯಿತ್ವಾ ನಗರಮಧ್ಯಂ ಗತ್ವಾ ಲೋಕೇಭ್ಯೋಕಥಾಯದ್
Ona zaś zostawiła dzban i pobiegła do miasteczka, wołając:
29 ಅಹಂ ಯದ್ಯತ್ ಕರ್ಮ್ಮಾಕರವಂ ತತ್ಸರ್ವ್ವಂ ಮಹ್ಯಮಕಥಯದ್ ಏತಾದೃಶಂ ಮಾನವಮೇಕಮ್ ಆಗತ್ಯ ಪಶ್ಯತ ರು ಕಿಮ್ ಅಭಿಷಿಕ್ತೋ ನ ಭವತಿ?
—Chodźcie zobaczyć człowieka, który powiedział mi wszystko, co zrobiłam w życiu! To musi być Mesjasz!
30 ತತಸ್ತೇ ನಗರಾದ್ ಬಹಿರಾಗತ್ಯ ತಾತಸ್ಯ ಸಮೀಪಮ್ ಆಯನ್|
Mieszkańcy wyszli więc z miasteczka i szli zobaczyć Jezusa.
31 ಏತರ್ಹಿ ಶಿಷ್ಯಾಃ ಸಾಧಯಿತ್ವಾ ತಂ ವ್ಯಾಹಾರ್ಷುಃ ಹೇ ಗುರೋ ಭವಾನ್ ಕಿಞ್ಚಿದ್ ಭೂಕ್ತಾಂ|
Tymczasem uczniowie zachęcali Go: —Nauczycielu! Zjedz coś.
32 ತತಃ ಸೋವದದ್ ಯುಷ್ಮಾಭಿರ್ಯನ್ನ ಜ್ಞಾಯತೇ ತಾದೃಶಂ ಭಕ್ಷ್ಯಂ ಮಮಾಸ್ತೇ|
—Ja mam pokarm, o którym nie wiecie—odpowiedział.
33 ತದಾ ಶಿಷ್ಯಾಃ ಪರಸ್ಪರಂ ಪ್ರಷ್ಟುಮ್ ಆರಮ್ಭನ್ತ, ಕಿಮಸ್ಮೈ ಕೋಪಿ ಕಿಮಪಿ ಭಕ್ಷ್ಯಮಾನೀಯ ದತ್ತವಾನ್?
—Czyżby ktoś przyniósł Mu jedzenie?—zastanawiali się między sobą.
34 ಯೀಶುರವೋಚತ್ ಮತ್ಪ್ರೇರಕಸ್ಯಾಭಿಮತಾನುರೂಪಕರಣಂ ತಸ್ಯೈವ ಕರ್ಮ್ಮಸಿದ್ಧಿಕಾರಣಞ್ಚ ಮಮ ಭಕ್ಷ್ಯಂ|
—Moim pokarmem jest wypełnianie woli Tego, który Mnie posłał, i wykonywanie Jego dzieła—odparł Jezus.
35 ಮಾಸಚತುಷ್ಟಯೇ ಜಾತೇ ಶಸ್ಯಕರ್ತ್ತನಸಮಯೋ ಭವಿಷ್ಯತೀತಿ ವಾಕ್ಯಂ ಯುಷ್ಮಾಭಿಃ ಕಿಂ ನೋದ್ಯತೇ? ಕಿನ್ತ್ವಹಂ ವದಾಮಿ, ಶಿರ ಉತ್ತೋಲ್ಯ ಕ್ಷೇತ್ರಾಣಿ ಪ್ರತಿ ನಿರೀಕ್ಷ್ಯ ಪಶ್ಯತ, ಇದಾನೀಂ ಕರ್ತ್ತನಯೋಗ್ಯಾನಿ ಶುಕ್ಲವರ್ಣಾನ್ಯಭವನ್|
—Czy nie mówicie: Już za cztery miesiące zaczną się żniwa? Ja wam mówię: Rozejrzyjcie się dookoła i zobaczcie, że pola już teraz są gotowe do żniw.
36 ಯಶ್ಛಿನತ್ತಿ ಸ ವೇತನಂ ಲಭತೇ ಅನನ್ತಾಯುಃಸ್ವರೂಪಂ ಶಸ್ಯಂ ಸ ಗೃಹ್ಲಾತಿ ಚ, ತೇನೈವ ವಪ್ತಾ ಛೇತ್ತಾ ಚ ಯುಗಪದ್ ಆನನ್ದತಃ| (aiōnios )
Żniwiarz odbiera zapłatę za pracę i zbiera wieczny plon. A ten, który siał, cieszy się razem z nim. (aiōnios )
37 ಇತ್ಥಂ ಸತಿ ವಪತ್ಯೇಕಶ್ಛಿನತ್ಯನ್ಯ ಇತಿ ವಚನಂ ಸಿದ್ಧ್ಯತಿ|
Prawdziwe jest powiedzenie: „Jeden sieje, drugi zbiera”.
38 ಯತ್ರ ಯೂಯಂ ನ ಪರ್ಯ್ಯಶ್ರಾಮ್ಯತ ತಾದೃಶಂ ಶಸ್ಯಂ ಛೇತ್ತುಂ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಪ್ರೈರಯಮ್ ಅನ್ಯೇ ಜನಾಃಪರ್ಯ್ಯಶ್ರಾಮ್ಯನ್ ಯೂಯಂ ತೇಷಾಂ ಶ್ರಗಸ್ಯ ಫಲಮ್ ಅಲಭಧ್ವಮ್|
Oto posłałem was do zbierania tego, czego nie sialiście. Inni się przy tym napracowali, a wy zbieracie plon ich pracy.
39 ಯಸ್ಮಿನ್ ಕಾಲೇ ಯದ್ಯತ್ ಕರ್ಮ್ಮಾಕಾರ್ಷಂ ತತ್ಸರ್ವ್ವಂ ಸ ಮಹ್ಯಮ್ ಅಕಥಯತ್ ತಸ್ಯಾ ವನಿತಾಯಾ ಇದಂ ಸಾಕ್ಷ್ಯವಾಕ್ಯಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ತನ್ನಗರನಿವಾಸಿನೋ ಬಹವಃ ಶೋಮಿರೋಣೀಯಲೋಕಾ ವ್ಯಶ್ವಸನ್|
Wielu Samarytan z tego miasteczka uwierzyło Jezusowi dzięki słowom kobiety: „Powiedział mi wszystko, co zrobiłam w życiu!”.
40 ತಥಾ ಚ ತಸ್ಯಾನ್ತಿಕೇ ಸಮುಪಸ್ಥಾಯ ಸ್ವೇಷಾಂ ಸನ್ನಿಧೌ ಕತಿಚಿದ್ ದಿನಾನಿ ಸ್ಥಾತುಂ ತಸ್ಮಿನ್ ವಿನಯಮ್ ಅಕುರ್ವ್ವಾನ ತಸ್ಮಾತ್ ಸ ದಿನದ್ವಯಂ ತತ್ಸ್ಥಾನೇ ನ್ಯವಷ್ಟತ್
Gdy więc przyszli do Niego, prosili, żeby się u nich zatrzymał. Został więc tam dwa dni.
41 ತತಸ್ತಸ್ಯೋಪದೇಶೇನ ಬಹವೋಽಪರೇ ವಿಶ್ವಸ್ಯ
Oni zaś słuchali Jego nauki i jeszcze więcej z nich uwierzyło Mu.
42 ತಾಂ ಯೋಷಾಮವದನ್ ಕೇವಲಂ ತವ ವಾಕ್ಯೇನ ಪ್ರತೀಮ ಇತಿ ನ, ಕಿನ್ತು ಸ ಜಗತೋಽಭಿಷಿಕ್ತಸ್ತ್ರಾತೇತಿ ತಸ್ಯ ಕಥಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ವಯಂ ಸ್ವಯಮೇವಾಜ್ಞಾಸಮಹಿ|
Kobiecie zaś mówili: „Wierzymy teraz nie tylko dzięki twoim słowom. Sami bowiem Go słyszeliśmy i wiemy, że to właśnie On jest Zbawicielem świata”.
43 ಸ್ವದೇಶೇ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಕ್ತುಃ ಸತ್ಕಾರೋ ನಾಸ್ತೀತಿ ಯದ್ಯಪಿ ಯೀಶುಃ ಪ್ರಮಾಣಂ ದತ್ವಾಕಥಯತ್
Po upływie dwóch dni Jezus udał się do Galilei,
44 ತಥಾಪಿ ದಿವಸದ್ವಯಾತ್ ಪರಂ ಸ ತಸ್ಮಾತ್ ಸ್ಥಾನಾದ್ ಗಾಲೀಲಂ ಗತವಾನ್|
mówił bowiem, że prorok nie może znaleźć szacunku we własnej ojczyźnie.
45 ಅನನ್ತರಂ ಯೇ ಗಾಲೀಲೀ ಲಿಯಲೋಕಾ ಉತ್ಸವೇ ಗತಾ ಉತ್ಸವಸಮಯೇ ಯಿರೂಶಲಮ್ ನಗರೇ ತಸ್ಯ ಸರ್ವ್ವಾಃ ಕ್ರಿಯಾ ಅಪಶ್ಯನ್ ತೇ ಗಾಲೀಲಮ್ ಆಗತಂ ತಮ್ ಆಗೃಹ್ಲನ್|
Mieszkańcy Galilei przyjęli Go z otwartymi ramionami. Byli bowiem w Jerozolimie na święcie Paschy i widzieli wszystko, czego tam dokonał.
46 ತತಃ ಪರಮ್ ಯೀಶು ರ್ಯಸ್ಮಿನ್ ಕಾನ್ನಾನಗರೇ ಜಲಂ ದ್ರಾಕ್ಷಾರಸಮ್ ಆಕರೋತ್ ತತ್ ಸ್ಥಾನಂ ಪುನರಗಾತ್| ತಸ್ಮಿನ್ನೇವ ಸಮಯೇ ಕಸ್ಯಚಿದ್ ರಾಜಸಭಾಸ್ತಾರಸ್ಯ ಪುತ್ರಃ ಕಫರ್ನಾಹೂಮಪುರೀ ರೋಗಗ್ರಸ್ತ ಆಸೀತ್|
Jezus ponownie poszedł do Kany Galilejskiej, gdzie poprzednio przemienił wodę w wino. W pobliskim Kafarnaum mieszkał pewien urzędnik państwowy, którego syn akurat poważnie chorował.
47 ಸ ಯೇಹೂದೀಯದೇಶಾದ್ ಯೀಶೋ ರ್ಗಾಲೀಲಾಗಮನವಾರ್ತ್ತಾಂ ನಿಶಮ್ಯ ತಸ್ಯ ಸಮೀಪಂ ಗತ್ವಾ ಪ್ರಾರ್ಥ್ಯ ವ್ಯಾಹೃತವಾನ್ ಮಮ ಪುತ್ರಸ್ಯ ಪ್ರಾಯೇಣ ಕಾಲ ಆಸನ್ನಃ ಭವಾನ್ ಆಗತ್ಯ ತಂ ಸ್ವಸ್ಥಂ ಕರೋತು|
Usłyszał on wcześniej, że Jezus zmierza z Judei do Galilei. Przyszedł więc do Kany i błagał Go, aby udał się do Kafarnaum i uzdrowił jego umierającego syna.
48 ತದಾ ಯೀಶುರಕಥಯದ್ ಆಶ್ಚರ್ಯ್ಯಂ ಕರ್ಮ್ಮ ಚಿತ್ರಂ ಚಿಹ್ನಂ ಚ ನ ದೃಷ್ಟಾ ಯೂಯಂ ನ ಪ್ರತ್ಯೇಷ್ಯಥ|
Jezus rzekł do niego: —Jeśli nie zobaczycie cudów, nie uwierzycie Mi.
49 ತತಃ ಸ ಸಭಾಸದವದತ್ ಹೇ ಮಹೇಚ್ಛ ಮಮ ಪುತ್ರೇ ನ ಮೃತೇ ಭವಾನಾಗಚ್ಛತು|
—Panie, zechciej przyjść, zanim moje dziecko umrze—błagał urzędnik.
50 ಯೀಶುಸ್ತಮವದದ್ ಗಚ್ಛ ತವ ಪುತ್ರೋಽಜೀವೀತ್ ತದಾ ಯೀಶುನೋಕ್ತವಾಕ್ಯೇ ಸ ವಿಶ್ವಸ್ಯ ಗತವಾನ್|
—Wracaj do domu! Twój syn będzie żył—odpowiedział Jezus. Urzędnik uwierzył Jezusowi na słowo i odszedł.
51 ಗಮನಕಾಲೇ ಮಾರ್ಗಮಧ್ಯೇ ದಾಸಾಸ್ತಂ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಪ್ರಾಪ್ಯಾವದನ್ ಭವತಃ ಪುತ್ರೋಽಜೀವೀತ್|
Gdy był jeszcze w drodze, wybiegli mu na spotkanie słudzy z wieścią, że jego syn wyzdrowiał.
52 ತತಃ ಕಂ ಕಾಲಮಾರಭ್ಯ ರೋಗಪ್ರತೀಕಾರಾರಮ್ಭೋ ಜಾತಾ ಇತಿ ಪೃಷ್ಟೇ ತೈರುಕ್ತಂ ಹ್ಯಃ ಸಾರ್ದ್ಧದಣ್ಡದ್ವಯಾಧಿಕದ್ವಿತೀಯಯಾಮೇ ತಸ್ಯ ಜ್ವರತ್ಯಾಗೋಽಭವತ್|
Zapytał więc, o której godzinie poczuł się lepiej. —Wczoraj o pierwszej po południu spadła mu gorączka—odpowiedzieli.
53 ತದಾ ಯೀಶುಸ್ತಸ್ಮಿನ್ ಕ್ಷಣೇ ಪ್ರೋಕ್ತವಾನ್ ತವ ಪುತ್ರೋಽಜೀವೀತ್ ಪಿತಾ ತದ್ಬುದ್ಧ್ವಾ ಸಪರಿವಾರೋ ವ್ಯಶ್ವಸೀತ್|
Ojciec uświadomił sobie wówczas, że właśnie o tej godzinie Jezus powiedział mu: „Twój syn będzie żył”. Wtedy on sam i cały jego dom uwierzył Jezusowi.
54 ಯಿಹೂದೀಯದೇಶಾದ್ ಆಗತ್ಯ ಗಾಲೀಲಿ ಯೀಶುರೇತದ್ ದ್ವಿತೀಯಮ್ ಆಶ್ಚರ್ಯ್ಯಕರ್ಮ್ಮಾಕರೋತ್|
Był to drugi cud Jezusa od Jego powrotu z Judei do Galilei.