ಯೋಹನಃ 12
1 ನಿಸ್ತಾರೋತ್ಸವಾತ್ ಪೂರ್ವ್ವಂ ದಿನಷಟ್ಕೇ ಸ್ಥಿತೇ ಯೀಶು ರ್ಯಂ ಪ್ರಮೀತಮ್ ಇಲಿಯಾಸರಂ ಶ್ಮಶಾನಾದ್ ಉದಸ್ಥಾಪರತ್ ತಸ್ಯ ನಿವಾಸಸ್ಥಾನಂ ಬೈಥನಿಯಾಗ್ರಾಮಮ್ ಆಗಚ್ಛತ್|
Seis días antes de la Pascua, Jesús llegó a Betania, donde estaba Lázaro, que había estado muerto, al que resucitó de entre los muertos.
2 ತತ್ರ ತದರ್ಥಂ ರಜನ್ಯಾಂ ಭೋಜ್ಯೇ ಕೃತೇ ಮರ್ಥಾ ಪರ್ಯ್ಯವೇಷಯದ್ ಇಲಿಯಾಸರ್ ಚ ತಸ್ಯ ಸಙ್ಗಿಭಿಃ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಭೋಜನಾಸನ ಉಪಾವಿಶತ್|
Y le prepararon allí una cena. Marta servía, pero Lázaro era uno de los que se sentaban a la mesa con él.
3 ತದಾ ಮರಿಯಮ್ ಅರ್ದ್ಧಸೇಟಕಂ ಬಹುಮೂಲ್ಯಂ ಜಟಾಮಾಂಸೀಯಂ ತೈಲಮ್ ಆನೀಯ ಯೀಶೋಶ್ಚರಣಯೋ ರ್ಮರ್ದ್ದಯಿತ್ವಾ ನಿಜಕೇಶ ರ್ಮಾರ್ಷ್ಟುಮ್ ಆರಭತ; ತದಾ ತೈಲಸ್ಯ ಪರಿಮಲೇನ ಗೃಹಮ್ ಆಮೋದಿತಮ್ ಅಭವತ್|
Entonces María tomó una libra de ungüento de nardo puro, muy precioso, y ungió los pies de Jesús y le secó los pies con sus cabellos. La casa se llenó de la fragancia del ungüento.
4 ಯಃ ಶಿಮೋನಃ ಪುತ್ರ ರಿಷ್ಕರಿಯೋತೀಯೋ ಯಿಹೂದಾನಾಮಾ ಯೀಶುಂ ಪರಕರೇಷು ಸಮರ್ಪಯಿಷ್ಯತಿ ಸ ಶಿಷ್ಯಸ್ತದಾ ಕಥಿತವಾನ್,
Entonces Judas Iscariote, hijo de Simón, uno de sus discípulos, que lo iba a traicionar, dijo:
5 ಏತತ್ತೈಲಂ ತ್ರಿಭಿಃ ಶತೈ ರ್ಮುದ್ರಾಪದೈ ರ್ವಿಕ್ರೀತಂ ಸದ್ ದರಿದ್ರೇಭ್ಯಃ ಕುತೋ ನಾದೀಯತ?
“¿Por qué no se vendió este ungüento por trescientos denarios y se dio a los pobres?”
6 ಸ ದರಿದ್ರಲೋಕಾರ್ಥಮ್ ಅಚಿನ್ತಯದ್ ಇತಿ ನ, ಕಿನ್ತು ಸ ಚೌರ ಏವಂ ತನ್ನಿಕಟೇ ಮುದ್ರಾಸಮ್ಪುಟಕಸ್ಥಿತ್ಯಾ ತನ್ಮಧ್ಯೇ ಯದತಿಷ್ಠತ್ ತದಪಾಹರತ್ ತಸ್ಮಾತ್ ಕಾರಣಾದ್ ಇಮಾಂ ಕಥಾಮಕಥಯತ್|
Esto lo dijo, no porque se preocupara por los pobres, sino porque era un ladrón, y teniendo la bolsa, solía robar lo que se echaba en ella.
7 ತದಾ ಯೀಶುರಕಥಯದ್ ಏನಾಂ ಮಾ ವಾರಯ ಸಾ ಮಮ ಶ್ಮಶಾನಸ್ಥಾಪನದಿನಾರ್ಥಂ ತದರಕ್ಷಯತ್|
Pero Jesús dijo: “Dejadla en paz. Ha guardado esto para el día de mi entierro.
8 ದರಿದ್ರಾ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸನ್ನಿಧೌ ಸರ್ವ್ವದಾ ತಿಷ್ಠನ್ತಿ ಕಿನ್ತ್ವಹಂ ಸರ್ವ್ವದಾ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸನ್ನಿಧೌ ನ ತಿಷ್ಠಾಮಿ|
Porque siempre tenéis a los pobres con vosotros, pero no siempre me tenéis a mí”.
9 ತತಃ ಪರಂ ಯೀಶುಸ್ತತ್ರಾಸ್ತೀತಿ ವಾರ್ತ್ತಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಬಹವೋ ಯಿಹೂದೀಯಾಸ್ತಂ ಶ್ಮಶಾನಾದುತ್ಥಾಪಿತಮ್ ಇಲಿಯಾಸರಞ್ಚ ದ್ರಷ್ಟುಂ ತತ್ ಸ್ಥಾನಮ್ ಆಗಚ್ಛನ|
Se enteró, pues, una gran multitud de judíos de que estaba allí; y vinieron, no sólo por causa de Jesús, sino también para ver a Lázaro, a quien había resucitado de entre los muertos.
10 ತದಾ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕಾಸ್ತಮ್ ಇಲಿಯಾಸರಮಪಿ ಸಂಹರ್ತ್ತುಮ್ ಅಮನ್ತ್ರಯನ್;
Pero los jefes de los sacerdotes conspiraron para dar muerte también a Lázaro,
11 ಯತಸ್ತೇನ ಬಹವೋ ಯಿಹೂದೀಯಾ ಗತ್ವಾ ಯೀಶೌ ವ್ಯಶ್ವಸನ್|
porque a causa de él muchos de los judíos se fueron y creyeron en Jesús.
12 ಅನನ್ತರಂ ಯೀಶು ರ್ಯಿರೂಶಾಲಮ್ ನಗರಮ್ ಆಗಚ್ಛತೀತಿ ವಾರ್ತ್ತಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಪರೇಽಹನಿ ಉತ್ಸವಾಗತಾ ಬಹವೋ ಲೋಕಾಃ
Al día siguiente, una gran multitud había acudido a la fiesta. Al enterarse de que Jesús venía a Jerusalén,
13 ಖರ್ಜ್ಜೂರಪತ್ರಾದ್ಯಾನೀಯ ತಂ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಕರ್ತ್ತುಂ ಬಹಿರಾಗತ್ಯ ಜಯ ಜಯೇತಿ ವಾಚಂ ಪ್ರೋಚ್ಚೈ ರ್ವಕ್ತುಮ್ ಆರಭನ್ತ, ಇಸ್ರಾಯೇಲೋ ಯೋ ರಾಜಾ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ಯ ನಾಮ್ನಾಗಚ್ಛತಿ ಸ ಧನ್ಯಃ|
tomaron las ramas de las palmeras y salieron a recibirlo, y gritaron: “¡Hosanna! Bendito el que viene en nombre del Señor, el Rey de Israel”.
14 ತದಾ "ಹೇ ಸಿಯೋನಃ ಕನ್ಯೇ ಮಾ ಭೈಷೀಃ ಪಶ್ಯಾಯಂ ತವ ರಾಜಾ ಗರ್ದ್ದಭಶಾವಕಮ್ ಆರುಹ್ಯಾಗಚ್ಛತಿ"
Jesús, habiendo encontrado un asnillo, se sentó en él. Como está escrito:
15 ಇತಿ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯವಚನಾನುಸಾರೇಣ ಯೀಶುರೇಕಂ ಯುವಗರ್ದ್ದಭಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ತದುಪರ್ಯ್ಯಾರೋಹತ್|
“No temas, hija de Sión. He aquí que viene tu Rey, sentado en un pollino de asna”.
16 ಅಸ್ಯಾಃ ಘಟನಾಯಾಸ್ತಾತ್ಪರ್ಯ್ಯಂ ಶಿಷ್ಯಾಃ ಪ್ರಥಮಂ ನಾಬುಧ್ಯನ್ತ, ಕಿನ್ತು ಯೀಶೌ ಮಹಿಮಾನಂ ಪ್ರಾಪ್ತೇ ಸತಿ ವಾಕ್ಯಮಿದಂ ತಸ್ಮಿನ ಅಕಥ್ಯತ ಲೋಕಾಶ್ಚ ತಮ್ಪ್ರತೀತ್ಥಮ್ ಅಕುರ್ವ್ವನ್ ಇತಿ ತೇ ಸ್ಮೃತವನ್ತಃ|
Sus discípulos no entendían estas cosas al principio, pero cuando Jesús fue glorificado, entonces se acordaron de que estas cosas estaban escritas sobre él, y de que le habían hecho estas cosas.
17 ಸ ಇಲಿಯಾಸರಂ ಶ್ಮಶಾನಾದ್ ಆಗನ್ತುಮ್ ಆಹ್ವತವಾನ್ ಶ್ಮಶಾನಾಞ್ಚ ಉದಸ್ಥಾಪಯದ್ ಯೇ ಯೇ ಲೋಕಾಸ್ತತ್ಕರ್ಮ್ಯ ಸಾಕ್ಷಾದ್ ಅಪಶ್ಯನ್ ತೇ ಪ್ರಮಾಣಂ ದಾತುಮ್ ಆರಭನ್ತ|
La multitud, pues, que estaba con él cuando llamó a Lázaro del sepulcro y lo resucitó de entre los muertos, daba testimonio de ello.
18 ಸ ಏತಾದೃಶಮ್ ಅದ್ಭುತಂ ಕರ್ಮ್ಮಕರೋತ್ ತಸ್ಯ ಜನಶ್ರುತೇ ರ್ಲೋಕಾಸ್ತಂ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಕರ್ತ್ತುಮ್ ಆಗಚ್ಛನ್|
Por esta razón también la multitud fue a su encuentro, porque oyeron que había hecho esta señal.
19 ತತಃ ಫಿರೂಶಿನಃ ಪರಸ್ಪರಂ ವಕ್ತುಮ್ ಆರಭನ್ತ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸರ್ವ್ವಾಶ್ಚೇಷ್ಟಾ ವೃಥಾ ಜಾತಾಃ, ಇತಿ ಕಿಂ ಯೂಯಂ ನ ಬುಧ್ಯಧ್ವೇ? ಪಶ್ಯತ ಸರ್ವ್ವೇ ಲೋಕಾಸ್ತಸ್ಯ ಪಶ್ಚಾದ್ವರ್ತ್ತಿನೋಭವನ್|
Entonces los fariseos decían entre sí: “Mirad cómo no conseguís nada. He aquí que el mundo ha ido tras él”.
20 ಭಜನಂ ಕರ್ತ್ತುಮ್ ಉತ್ಸವಾಗತಾನಾಂ ಲೋಕಾನಾಂ ಕತಿಪಯಾ ಜನಾ ಅನ್ಯದೇಶೀಯಾ ಆಸನ್,
Había algunos griegos entre los que subían a adorar en la fiesta.
21 ತೇ ಗಾಲೀಲೀಯಬೈತ್ಸೈದಾನಿವಾಸಿನಃ ಫಿಲಿಪಸ್ಯ ಸಮೀಪಮ್ ಆಗತ್ಯ ವ್ಯಾಹರನ್ ಹೇ ಮಹೇಚ್ಛ ವಯಂ ಯೀಶುಂ ದ್ರಷ್ಟುಮ್ ಇಚ್ಛಾಮಃ|
Estos, pues, se acercaron a Felipe, que era de Betsaida de Galilea, y le preguntaron: “Señor, queremos ver a Jesús.”
22 ತತಃ ಫಿಲಿಪೋ ಗತ್ವಾ ಆನ್ದ್ರಿಯಮ್ ಅವದತ್ ಪಶ್ಚಾದ್ ಆನ್ದ್ರಿಯಫಿಲಿಪೌ ಯೀಶವೇ ವಾರ್ತ್ತಾಮ್ ಅಕಥಯತಾಂ|
Felipe vino y se lo comunicó a Andrés, y a su vez, Andrés vino con Felipe, y se lo comunicaron a Jesús.
23 ತದಾ ಯೀಶುಃ ಪ್ರತ್ಯುದಿತವಾನ್ ಮಾನವಸುತಸ್ಯ ಮಹಿಮಪ್ರಾಪ್ತಿಸಮಯ ಉಪಸ್ಥಿತಃ|
Jesús les respondió: “Ha llegado el momento de que el Hijo del Hombre sea glorificado.
24 ಅಹಂ ಯುಷ್ಮಾನತಿಯಥಾರ್ಥಂ ವದಾಮಿ, ಧಾನ್ಯಬೀಜಂ ಮೃತ್ತಿಕಾಯಾಂ ಪತಿತ್ವಾ ಯದಿ ನ ಮೃಯತೇ ತರ್ಹ್ಯೇಕಾಕೀ ತಿಷ್ಠತಿ ಕಿನ್ತು ಯದಿ ಮೃಯತೇ ತರ್ಹಿ ಬಹುಗುಣಂ ಫಲಂ ಫಲತಿ|
De cierto os digo que si el grano de trigo no cae en la tierra y muere, queda solo. Pero si muere, da mucho fruto.
25 ಯೋ ಜನೇ ನಿಜಪ್ರಾಣಾನ್ ಪ್ರಿಯಾನ್ ಜಾನಾತಿ ಸ ತಾನ್ ಹಾರಯಿಷ್ಯತಿ ಕಿನ್ತು ಯೇ ಜನ ಇಹಲೋಕೇ ನಿಜಪ್ರಾಣಾನ್ ಅಪ್ರಿಯಾನ್ ಜಾನಾತಿ ಸೇನನ್ತಾಯುಃ ಪ್ರಾಪ್ತುಂ ತಾನ್ ರಕ್ಷಿಷ್ಯತಿ| (aiōnios g166)
El que ama su vida la perderá. El que odia su vida en este mundo, la conservará para la vida eterna. (aiōnios g166)
26 ಕಶ್ಚಿದ್ ಯದಿ ಮಮ ಸೇವಕೋ ಭವಿತುಂ ವಾಞ್ಛತಿ ತರ್ಹಿ ಸ ಮಮ ಪಶ್ಚಾದ್ಗಾಮೀ ಭವತು, ತಸ್ಮಾದ್ ಅಹಂ ಯತ್ರ ತಿಷ್ಠಾಮಿ ಮಮ ಸೇವಕೇಪಿ ತತ್ರ ಸ್ಥಾಸ್ಯತಿ; ಯೋ ಜನೋ ಮಾಂ ಸೇವತೇ ಮಮ ಪಿತಾಪಿ ತಂ ಸಮ್ಮಂಸ್ಯತೇ|
El que me sirve, que me siga. Donde yo esté, allí estará también mi servidor. Si alguien me sirve, el Padre lo honrará.
27 ಸಾಮ್ಪ್ರತಂ ಮಮ ಪ್ರಾಣಾ ವ್ಯಾಕುಲಾ ಭವನ್ತಿ, ತಸ್ಮಾದ್ ಹೇ ಪಿತರ ಏತಸ್ಮಾತ್ ಸಮಯಾನ್ ಮಾಂ ರಕ್ಷ, ಇತ್ಯಹಂ ಕಿಂ ಪ್ರಾರ್ಥಯಿಷ್ಯೇ? ಕಿನ್ತ್ವಹಮ್ ಏತತ್ಸಮಯಾರ್ಥಮ್ ಅವತೀರ್ಣವಾನ್|
“Ahora mi alma está turbada. ¿Qué voy a decir? ¿Padre, sálvame de está hora? Pero he venido a está hora por esta causa.
28 ಹೇ ಪಿತ: ಸ್ವನಾಮ್ನೋ ಮಹಿಮಾನಂ ಪ್ರಕಾಶಯ; ತನೈವ ಸ್ವನಾಮ್ನೋ ಮಹಿಮಾನಮ್ ಅಹಂ ಪ್ರಾಕಾಶಯಂ ಪುನರಪಿ ಪ್ರಕಾಶಯಿಷ್ಯಾಮಿ, ಏಷಾ ಗಗಣೀಯಾ ವಾಣೀ ತಸ್ಮಿನ್ ಸಮಯೇಽಜಾಯತ|
¡Padre, glorifica tu nombre!” Entonces salió una voz del cielo que decía: “Lo he glorificado y lo volveré a glorificar”.
29 ತಚ್ಶ್ರುತ್ವಾ ಸಮೀಪಸ್ಥಲೋಕಾನಾಂ ಕೇಚಿದ್ ಅವದನ್ ಮೇಘೋಽಗರ್ಜೀತ್, ಕೇಚಿದ್ ಅವದನ್ ಸ್ವರ್ಗೀಯದೂತೋಽನೇನ ಸಹ ಕಥಾಮಚಕಥತ್|
Por eso, la multitud que estaba de pie y lo oyó, dijo que había tronado. Otros decían: “Un ángel le ha hablado”.
30 ತದಾ ಯೀಶುಃ ಪ್ರತ್ಯವಾದೀತ್, ಮದರ್ಥಂ ಶಬ್ದೋಯಂ ನಾಭೂತ್ ಯುಷ್ಮದರ್ಥಮೇವಾಭೂತ್|
Jesús respondió: “Esta voz no ha venido por mí, sino por vosotros.
31 ಅಧುನಾ ಜಗತೋಸ್ಯ ವಿಚಾರ: ಸಮ್ಪತ್ಸ್ಯತೇ, ಅಧುನಾಸ್ಯ ಜಗತ: ಪತೀ ರಾಜ್ಯಾತ್ ಚ್ಯೋಷ್ಯತಿ|
Ahora es el juicio de este mundo. Ahora el príncipe de este mundo será echado fuera.
32 ಯದ್ಯಈ ಪೃಥಿವ್ಯಾ ಊರ್ದ್ವ್ವೇ ಪ್ರೋತ್ಥಾಪಿತೋಸ್ಮಿ ತರ್ಹಿ ಸರ್ವ್ವಾನ್ ಮಾನವಾನ್ ಸ್ವಸಮೀಪಮ್ ಆಕರ್ಷಿಷ್ಯಾಮಿ|
Y yo, si soy levantado de la tierra, atraeré a todos hacia mí”.
33 ಕಥಂ ತಸ್ಯ ಮೃತಿ ರ್ಭವಿಷ್ಯತಿ, ಏತದ್ ಬೋಧಯಿತುಂ ಸ ಇಮಾಂ ಕಥಾಮ್ ಅಕಥಯತ್|
Pero él dijo esto, dando a entender con qué clase de muerte debía morir.
34 ತದಾ ಲೋಕಾ ಅಕಥಯನ್ ಸೋಭಿಷಿಕ್ತಃ ಸರ್ವ್ವದಾ ತಿಷ್ಠತೀತಿ ವ್ಯವಸ್ಥಾಗ್ರನ್ಥೇ ಶ್ರುತಮ್ ಅಸ್ಮಾಭಿಃ, ತರ್ಹಿ ಮನುಷ್ಯಪುತ್ರಃ ಪ್ರೋತ್ಥಾಪಿತೋ ಭವಿಷ್ಯತೀತಿ ವಾಕ್ಯಂ ಕಥಂ ವದಸಿ? ಮನುಷ್ಯಪುತ್ರೋಯಂ ಕಃ? (aiōn g165)
La multitud le respondió: “Hemos oído por la ley que el Cristo permanece para siempre. ¿Cómo dices que el Hijo del Hombre debe ser levantado? ¿Quién es ese Hijo del Hombre?” (aiōn g165)
35 ತದಾ ಯೀಶುರಕಥಾಯದ್ ಯುಷ್ಮಾಭಿಃ ಸಾರ್ದ್ಧಮ್ ಅಲ್ಪದಿನಾನಿ ಜ್ಯೋತಿರಾಸ್ತೇ, ಯಥಾ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಅನ್ಧಕಾರೋ ನಾಚ್ಛಾದಯತಿ ತದರ್ಥಂ ಯಾವತ್ಕಾಲಂ ಯುಷ್ಮಾಭಿಃ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಜ್ಯೋತಿಸ್ತಿಷ್ಠತಿ ತಾವತ್ಕಾಲಂ ಗಚ್ಛತ; ಯೋ ಜನೋಽನ್ಧಕಾರೇ ಗಚ್ಛತಿ ಸ ಕುತ್ರ ಯಾತೀತಿ ನ ಜಾನಾತಿ|
Por eso Jesús les dijo: “Todavía un poco de tiempo la luz está con vosotros. Caminen mientras tienen la luz, para que las tinieblas no los alcancen. El que camina en las tinieblas no sabe a dónde va.
36 ಅತಏವ ಯಾವತ್ಕಾಲಂ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ನಿಕಟೇ ಜ್ಯೋತಿರಾಸ್ತೇ ತಾವತ್ಕಾಲಂ ಜ್ಯೋತೀರೂಪಸನ್ತಾನಾ ಭವಿತುಂ ಜ್ಯೋತಿಷಿ ವಿಶ್ವಸಿತ; ಇಮಾಂ ಕಥಾಂ ಕಥಯಿತ್ವಾ ಯೀಶುಃ ಪ್ರಸ್ಥಾಯ ತೇಭ್ಯಃ ಸ್ವಂ ಗುಪ್ತವಾನ್|
Mientras tengáis la luz, creed en la luz, para que seáis hijos de la luz”. Jesús dijo estas cosas, y se alejó y se escondió de ellos.
37 ಯದ್ಯಪಿ ಯೀಶುಸ್ತೇಷಾಂ ಸಮಕ್ಷಮ್ ಏತಾವದಾಶ್ಚರ್ಯ್ಯಕರ್ಮ್ಮಾಣಿ ಕೃತವಾನ್ ತಥಾಪಿ ತೇ ತಸ್ಮಿನ್ ನ ವ್ಯಶ್ವಸನ್|
Pero aunque había hecho tantas señales delante de ellos, no creían en él,
38 ಅತಏವ ಕಃ ಪ್ರತ್ಯೇತಿ ಸುಸಂವಾದಂ ಪರೇಶಾಸ್ಮತ್ ಪ್ರಚಾರಿತಂ? ಪ್ರಕಾಶತೇ ಪರೇಶಸ್ಯ ಹಸ್ತಃ ಕಸ್ಯ ಚ ಸನ್ನಿಧೌ? ಯಿಶಯಿಯಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನಾ ಯದೇತದ್ ವಾಕ್ಯಮುಕ್ತಂ ತತ್ ಸಫಲಮ್ ಅಭವತ್|
para que se cumpliera la palabra del profeta Isaías que había dicho: “Señor, ¿quién ha creído en nuestro informe? ¿A quién se le ha revelado el brazo del Señor?”
39 ತೇ ಪ್ರತ್ಯೇತುಂ ನಾಶನ್ಕುವನ್ ತಸ್ಮಿನ್ ಯಿಶಯಿಯಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿ ಪುನರವಾದೀದ್,
Por eso no podían creer, pues Isaías volvió a decir
40 ಯದಾ, "ತೇ ನಯನೈ ರ್ನ ಪಶ್ಯನ್ತಿ ಬುದ್ಧಿಭಿಶ್ಚ ನ ಬುಧ್ಯನ್ತೇ ತೈ ರ್ಮನಃಸು ಪರಿವರ್ತ್ತಿತೇಷು ಚ ತಾನಹಂ ಯಥಾ ಸ್ವಸ್ಥಾನ್ ನ ಕರೋಮಿ ತಥಾ ಸ ತೇಷಾಂ ಲೋಚನಾನ್ಯನ್ಧಾನಿ ಕೃತ್ವಾ ತೇಷಾಮನ್ತಃಕರಣಾನಿ ಗಾಢಾನಿ ಕರಿಷ್ಯತಿ| "
“Ha cegado sus ojos y ha endurecido su corazón, para que no vean con sus ojos, y entiendan con el corazón, y se conviertan, y yo los sane”.
41 ಯಿಶಯಿಯೋ ಯದಾ ಯೀಶೋ ರ್ಮಹಿಮಾನಂ ವಿಲೋಕ್ಯ ತಸ್ಮಿನ್ ಕಥಾಮಕಥಯತ್ ತದಾ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾಕ್ಯಮ್ ಈದೃಶಂ ಪ್ರಕಾಶಯತ್|
Isaías dijo estas cosas al ver su gloria, y habló de él.
42 ತಥಾಪ್ಯಧಿಪತಿನಾಂ ಬಹವಸ್ತಸ್ಮಿನ್ ಪ್ರತ್ಯಾಯನ್| ಕಿನ್ತು ಫಿರೂಶಿನಸ್ತಾನ್ ಭಜನಗೃಹಾದ್ ದೂರೀಕುರ್ವ್ವನ್ತೀತಿ ಭಯಾತ್ ತೇ ತಂ ನ ಸ್ವೀಕೃತವನ್ತಃ|
Sin embargo, incluso muchos de los gobernantes creyeron en él, pero a causa de los fariseos no lo confesaron, para no ser expulsados de la sinagoga,
43 ಯತ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಪ್ರಶಂಸಾತೋ ಮಾನವಾನಾಂ ಪ್ರಶಂಸಾಯಾಂ ತೇಽಪ್ರಿಯನ್ತ|
porque amaban más la alabanza de los hombres que la de Dios.
44 ತದಾ ಯೀಶುರುಚ್ಚೈಃಕಾರಮ್ ಅಕಥಯದ್ ಯೋ ಜನೋ ಮಯಿ ವಿಶ್ವಸಿತಿ ಸ ಕೇವಲೇ ಮಯಿ ವಿಶ್ವಸಿತೀತಿ ನ, ಸ ಮತ್ಪ್ರೇರಕೇಽಪಿ ವಿಶ್ವಸಿತಿ|
Jesús clamó y dijo: “El que cree en mí, no cree en mí, sino en el que me ha enviado.
45 ಯೋ ಜನೋ ಮಾಂ ಪಶ್ಯತಿ ಸ ಮತ್ಪ್ರೇರಕಮಪಿ ಪಶ್ಯತಿ|
El que me ve, ve al que me ha enviado.
46 ಯೋ ಜನೋ ಮಾಂ ಪ್ರತ್ಯೇತಿ ಸ ಯಥಾನ್ಧಕಾರೇ ನ ತಿಷ್ಠತಿ ತದರ್ಥಮ್ ಅಹಂ ಜ್ಯೋತಿಃಸ್ವರೂಪೋ ಭೂತ್ವಾ ಜಗತ್ಯಸ್ಮಿನ್ ಅವತೀರ್ಣವಾನ್|
Yo he venido al mundo como una luz, para que quien crea en mí no permanezca en las tinieblas.
47 ಮಮ ಕಥಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಯದಿ ಕಶ್ಚಿನ್ ನ ವಿಶ್ವಸಿತಿ ತರ್ಹಿ ತಮಹಂ ದೋಷಿಣಂ ನ ಕರೋಮಿ, ಯತೋ ಹೇತೋ ರ್ಜಗತೋ ಜನಾನಾಂ ದೋಷಾನ್ ನಿಶ್ಚಿತಾನ್ ಕರ್ತ್ತುಂ ನಾಗತ್ಯ ತಾನ್ ಪರಿಚಾತುಮ್ ಆಗತೋಸ್ಮಿ|
Si alguien escucha mis palabras y no cree, yo no lo juzgo. Porque no he venido a juzgar al mundo, sino a salvar al mundo.
48 ಯಃ ಕಶ್ಚಿನ್ ಮಾಂ ನ ಶ್ರದ್ಧಾಯ ಮಮ ಕಥಂ ನ ಗೃಹ್ಲಾತಿ, ಅನ್ಯಸ್ತಂ ದೋಷಿಣಂ ಕರಿಷ್ಯತಿ ವಸ್ತುತಸ್ತು ಯಾಂ ಕಥಾಮಹಮ್ ಅಚಕಥಂ ಸಾ ಕಥಾ ಚರಮೇಽನ್ಹಿ ತಂ ದೋಷಿಣಂ ಕರಿಷ್ಯತಿ|
El que me rechaza y no recibe mis palabras, tiene quien lo juzgue. La palabra que yo hablé lo juzgará en el último día.
49 ಯತೋ ಹೇತೋರಹಂ ಸ್ವತಃ ಕಿಮಪಿ ನ ಕಥಯಾಮಿ, ಕಿಂ ಕಿಂ ಮಯಾ ಕಥಯಿತವ್ಯಂ ಕಿಂ ಸಮುಪದೇಷ್ಟವ್ಯಞ್ಚ ಇತಿ ಮತ್ಪ್ರೇರಯಿತಾ ಪಿತಾ ಮಾಮಾಜ್ಞಾಪಯತ್|
Porque no he hablado por mí mismo, sino que el Padre que me ha enviado me ha dado un mandamiento sobre lo que debo decir y lo que debo hablar.
