ಯಾಕೂಬಃ 3
1 ಹೇ ಮಮ ಭ್ರಾತರಃ, ಶಿಕ್ಷಕೈರಸ್ಮಾಭಿ ರ್ಗುರುತರದಣ್ಡೋ ಲಪ್ಸ್ಯತ ಇತಿ ಜ್ಞಾತ್ವಾ ಯೂಯಮ್ ಅನೇಕೇ ಶಿಕ್ಷಕಾ ಮಾ ಭವತ|
Meus irmãos, não sejais mestres, sabendo que receberemos maior juízo.
2 ಯತಃ ಸರ್ವ್ವೇ ವಯಂ ಬಹುವಿಷಯೇಷು ಸ್ಖಲಾಮಃ, ಯಃ ಕಶ್ಚಿದ್ ವಾಕ್ಯೇ ನ ಸ್ಖಲತಿ ಸ ಸಿದ್ಧಪುರುಷಃ ಕೃತ್ಸ್ನಂ ವಶೀಕರ್ತ್ತುಂ ಸಮರ್ಥಶ್ಚಾಸ್ತಿ|
Porque todos tropeçamos em muitas coisas. Se alguém não tropeça em palavra, o tal varão é perfeito, e poderoso para também refrear todo o corpo.
3 ಪಶ್ಯತ ವಯಮ್ ಅಶ್ವಾನ್ ವಶೀಕರ್ತ್ತುಂ ತೇಷಾಂ ವಕ್ತ್ರೇಷು ಖಲೀನಾನ್ ನಿಧಾಯ ತೇಷಾಂ ಕೃತ್ಸ್ನಂ ಶರೀರಮ್ ಅನುವರ್ತ್ತಯಾಮಃ|
Eis aqui que nós pomos freio nas bocas aos cavalos, para que nos obedeçam; e governamos todo o seu corpo.
4 ಪಶ್ಯತ ಯೇ ಪೋತಾ ಅತೀವ ಬೃಹದಾಕಾರಾಃ ಪ್ರಚಣ್ಡವಾತೈಶ್ಚ ಚಾಲಿತಾಸ್ತೇಽಪಿ ಕರ್ಣಧಾರಸ್ಯ ಮನೋಽಭಿಮತಾದ್ ಅತಿಕ್ಷುದ್ರೇಣ ಕರ್ಣೇನ ವಾಞ್ಛಿತಂ ಸ್ಥಾನಂ ಪ್ರತ್ಯನುವರ್ತ್ತನ್ತೇ|
Vede também as naus que, sendo tão grandes, e levadas de impetuosos ventos, se viram com um bem pequeno leme para onde quer que quizer a vontade daquele que as governa.
5 ತದ್ವದ್ ರಸನಾಪಿ ಕ್ಷುದ್ರತರಾಙ್ಗಂ ಸನ್ತೀ ದರ್ಪವಾಕ್ಯಾನಿ ಭಾಷತೇ| ಪಶ್ಯ ಕೀದೃಙ್ಮಹಾರಣ್ಯಂ ದಹ್ಯತೇ ಽಲ್ಪೇನ ವಹ್ನಿನಾ|
Assim também a língua é um pequeno membro, e gloría-se de grandes coisas. vede quão grande bosque um pequeno fogo incendeia.
6 ರಸನಾಪಿ ಭವೇದ್ ವಹ್ನಿರಧರ್ಮ್ಮರೂಪಪಿಷ್ಟಪೇ| ಅಸ್ಮದಙ್ಗೇಷು ರಸನಾ ತಾದೃಶಂ ಸನ್ತಿಷ್ಠತಿ ಸಾ ಕೃತ್ಸ್ನಂ ದೇಹಂ ಕಲಙ್ಕಯತಿ ಸೃಷ್ಟಿರಥಸ್ಯ ಚಕ್ರಂ ಪ್ರಜ್ವಲಯತಿ ನರಕಾನಲೇನ ಜ್ವಲತಿ ಚ| (Geenna g1067)
A língua também é fogo, mundo de iniquidade; assim a língua está posta entre os nossos membros, e contamina todo o corpo, e inflama a roda do nosso nascimento, e é inflamada do inferno. (Geenna g1067)
7 ಪಶುಪಕ್ಷ್ಯುರೋಗಜಲಚರಾಣಾಂ ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ಸ್ವಭಾವೋ ದಮಯಿತುಂ ಶಕ್ಯತೇ ಮಾನುಷಿಕಸ್ವಭಾವೇನ ದಮಯಾಞ್ಚಕ್ರೇ ಚ|
Porque toda a natureza, tanto de bestas feras como de aves, tanto de réptis como de animais do mar, se amansa e foi domada pela natureza humana;
8 ಕಿನ್ತು ಮಾನವಾನಾಂ ಕೇನಾಪಿ ಜಿಹ್ವಾ ದಮಯಿತುಂ ನ ಶಕ್ಯತೇ ಸಾ ನ ನಿವಾರ್ಯ್ಯಮ್ ಅನಿಷ್ಟಂ ಹಲಾಹಲವಿಷೇಣ ಪೂರ್ಣಾ ಚ|
Mas nenhum homem pode domar a língua. É um mal que não se pode refrear, está cheia de peçonha mortal.
9 ತಯಾ ವಯಂ ಪಿತರಮ್ ಈಶ್ವರಂ ಧನ್ಯಂ ವದಾಮಃ, ತಯಾ ಚೇಶ್ವರಸ್ಯ ಸಾದೃಶ್ಯೇ ಸೃಷ್ಟಾನ್ ಮಾನವಾನ್ ಶಪಾಮಃ|
Com ela bendizemos a Deus e Pai, e com ela maldizemos os homens, feitos à semelhança de Deus.
10 ಏಕಸ್ಮಾದ್ ವದನಾದ್ ಧನ್ಯವಾದಶಾಪೌ ನಿರ್ಗಚ್ಛತಃ| ಹೇ ಮಮ ಭ್ರಾತರಃ, ಏತಾದೃಶಂ ನ ಕರ್ತ್ತವ್ಯಂ|
De uma mesma boca procede benção e maldição. Meus irmãos, não convém que isto se faça assim.
11 ಪ್ರಸ್ರವಣಃ ಕಿಮ್ ಏಕಸ್ಮಾತ್ ಛಿದ್ರಾತ್ ಮಿಷ್ಟಂ ತಿಕ್ತಞ್ಚ ತೋಯಂ ನಿರ್ಗಮಯತಿ?
Porventura deita alguma fonte de um mesmo manancial água doce e água amargosa?
12 ಹೇ ಮಮ ಭ್ರಾತರಃ, ಉಡುಮ್ಬರತರುಃ ಕಿಂ ಜಿತಫಲಾನಿ ದ್ರಾಕ್ಷಾಲತಾ ವಾ ಕಿಮ್ ಉಡುಮ್ಬರಫಲಾನಿ ಫಲಿತುಂ ಶಕ್ನೋತಿ? ತದ್ವದ್ ಏಕಃ ಪ್ರಸ್ರವಣೋ ಲವಣಮಿಷ್ಟೇ ತೋಯೇ ನಿರ್ಗಮಯಿತುಂ ನ ಶಕ್ನೋತಿ|
Meus irmãos, pode também a figueira produzir azeitonas, ou a videira figos? Assim também nenhuma fonte pode produzir água salgada e água doce.
13 ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮಧ್ಯೇ ಜ್ಞಾನೀ ಸುಬೋಧಶ್ಚ ಕ ಆಸ್ತೇ? ತಸ್ಯ ಕರ್ಮ್ಮಾಣಿ ಜ್ಞಾನಮೂಲಕಮೃದುತಾಯುಕ್ತಾನೀತಿ ಸದಾಚಾರಾತ್ ಸ ಪ್ರಮಾಣಯತು|
Quem dentre vós é sábio e entendido? Mostre por seu bom trato as suas obras em mansidão de sabedoria.
14 ಕಿನ್ತು ಯುಷ್ಮದನ್ತಃಕರಣಮಧ್ಯೇ ಯದಿ ತಿಕ್ತೇರ್ಷ್ಯಾ ವಿವಾದೇಚ್ಛಾ ಚ ವಿದ್ಯತೇ ತರ್ಹಿ ಸತ್ಯಮತಸ್ಯ ವಿರುದ್ಧಂ ನ ಶ್ಲಾಘಧ್ವಂ ನಚಾನೃತಂ ಕಥಯತ|
Porém, se tendes amarga inveja, e contenda em vosso coração, não vos glorieis, nem mintais contra a verdade;
15 ತಾದೃಶಂ ಜ್ಞಾನಮ್ ಊರ್ದ್ಧ್ವಾದ್ ಆಗತಂ ನಹಿ ಕಿನ್ತು ಪಾರ್ಥಿವಂ ಶರೀರಿ ಭೌತಿಕಞ್ಚ|
Esta sabedoria não é sabedoria que vem do alto, mas é terrena, animal e diabólica.
16 ಯತೋ ಹೇತೋರೀರ್ಷ್ಯಾ ವಿವಾದೇಚ್ಛಾ ಚ ಯತ್ರ ವೇದ್ಯೇತೇ ತತ್ರೈವ ಕಲಹಃ ಸರ್ವ್ವಂ ದುಷ್ಕೃತಞ್ಚ ವಿದ್ಯತೇ|
Porque onde há inveja e contenda ai há perturbação e toda a obra perversa.
17 ಕಿನ್ತೂರ್ದ್ಧ್ವಾದ್ ಆಗತಂ ಯತ್ ಜ್ಞಾನಂ ತತ್ ಪ್ರಥಮಂ ಶುಚಿ ತತಃ ಪರಂ ಶಾನ್ತಂ ಕ್ಷಾನ್ತಮ್ ಆಶುಸನ್ಧೇಯಂ ದಯಾದಿಸತ್ಫಲೈಃ ಪರಿಪೂರ್ಣಮ್ ಅಸನ್ದಿಗ್ಧಂ ನಿಷ್ಕಪಟಞ್ಚ ಭವತಿ|
Mas a sabedoria que do alto vem é, primeiramente, pura, depois pacífica, moderada, tratável, cheia de misericórdia e de bons frutos, sem parcialidade, e sem hipocrisia.
18 ಶಾನ್ತ್ಯಾಚಾರಿಭಿಃ ಶಾನ್ತ್ಯಾ ಧರ್ಮ್ಮಫಲಂ ರೋಪ್ಯತೇ|
Ora o fruto da justiça semeia-se na paz, para os que exercitam a paz.
