ಯಾಕೂಬಃ 3
1 ಹೇ ಮಮ ಭ್ರಾತರಃ, ಶಿಕ್ಷಕೈರಸ್ಮಾಭಿ ರ್ಗುರುತರದಣ್ಡೋ ಲಪ್ಸ್ಯತ ಇತಿ ಜ್ಞಾತ್ವಾ ಯೂಯಮ್ ಅನೇಕೇ ಶಿಕ್ಷಕಾ ಮಾ ಭವತ|
Ne estu multaj instruistoj, miaj fratoj, sciante, ke ni ricevos pli severan juĝon.
2 ಯತಃ ಸರ್ವ್ವೇ ವಯಂ ಬಹುವಿಷಯೇಷು ಸ್ಖಲಾಮಃ, ಯಃ ಕಶ್ಚಿದ್ ವಾಕ್ಯೇ ನ ಸ್ಖಲತಿ ಸ ಸಿದ್ಧಪುರುಷಃ ಕೃತ್ಸ್ನಂ ವಶೀಕರ್ತ್ತುಂ ಸಮರ್ಥಶ್ಚಾಸ್ತಿ|
Ĉar multokaze ni ĉiuj falpuŝiĝas. Se iu ne falpuŝiĝas parole, tiu estas perfekta homo, kapabla bridi ankaŭ la tutan korpon.
3 ಪಶ್ಯತ ವಯಮ್ ಅಶ್ವಾನ್ ವಶೀಕರ್ತ್ತುಂ ತೇಷಾಂ ವಕ್ತ್ರೇಷು ಖಲೀನಾನ್ ನಿಧಾಯ ತೇಷಾಂ ಕೃತ್ಸ್ನಂ ಶರೀರಮ್ ಅನುವರ್ತ್ತಯಾಮಃ|
Se ni al la ĉevaloj enmetas la bridojn en la buŝojn, por ke ili obeu al ni, ni ankaŭ ĉirkaŭturnas ilian tutan korpon.
4 ಪಶ್ಯತ ಯೇ ಪೋತಾ ಅತೀವ ಬೃಹದಾಕಾರಾಃ ಪ್ರಚಣ್ಡವಾತೈಶ್ಚ ಚಾಲಿತಾಸ್ತೇಽಪಿ ಕರ್ಣಧಾರಸ್ಯ ಮನೋಽಭಿಮತಾದ್ ಅತಿಕ್ಷುದ್ರೇಣ ಕರ್ಣೇನ ವಾಞ್ಛಿತಂ ಸ್ಥಾನಂ ಪ್ರತ್ಯನುವರ್ತ್ತನ್ತೇ|
Jen ankaŭ la ŝipoj, kiuj, kvankam ili estas tiel grandaj kaj estas kurepelataj de fortaj ventoj, tamen per tre malgranda direktilo turniĝadas, kien ajn la volo de la direktilisto decidas.
5 ತದ್ವದ್ ರಸನಾಪಿ ಕ್ಷುದ್ರತರಾಙ್ಗಂ ಸನ್ತೀ ದರ್ಪವಾಕ್ಯಾನಿ ಭಾಷತೇ| ಪಶ್ಯ ಕೀದೃಙ್ಮಹಾರಣ್ಯಂ ದಹ್ಯತೇ ಽಲ್ಪೇನ ವಹ್ನಿನಾ|
Tiel ankaŭ la lango estas malgranda membro, kaj fanfaronas grandaĵojn. Jen, kiel grandan arbaron ekbruligas fajrero!
6 ರಸನಾಪಿ ಭವೇದ್ ವಹ್ನಿರಧರ್ಮ್ಮರೂಪಪಿಷ್ಟಪೇ| ಅಸ್ಮದಙ್ಗೇಷು ರಸನಾ ತಾದೃಶಂ ಸನ್ತಿಷ್ಠತಿ ಸಾ ಕೃತ್ಸ್ನಂ ದೇಹಂ ಕಲಙ್ಕಯತಿ ಸೃಷ್ಟಿರಥಸ್ಯ ಚಕ್ರಂ ಪ್ರಜ್ವಲಯತಿ ನರಕಾನಲೇನ ಜ್ವಲತಿ ಚ| (Geenna g1067)
Kaj la lango estas fajro; mondo da maljusteco inter niaj membroj estas la lango, kiu malpurigas la tutan korpon kaj ekbruligas la radon de la naturo kaj estas ekbruligita de Gehena. (Geenna g1067)
7 ಪಶುಪಕ್ಷ್ಯುರೋಗಜಲಚರಾಣಾಂ ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ಸ್ವಭಾವೋ ದಮಯಿತುಂ ಶಕ್ಯತೇ ಮಾನುಷಿಕಸ್ವಭಾವೇನ ದಮಯಾಞ್ಚಕ್ರೇ ಚ|
Ĉar ĉiun specon de bestoj kaj birdoj, de rampaĵoj kaj enmaraĵoj la homa raso al si subigas kaj subigis;
8 ಕಿನ್ತು ಮಾನವಾನಾಂ ಕೇನಾಪಿ ಜಿಹ್ವಾ ದಮಯಿತುಂ ನ ಶಕ್ಯತೇ ಸಾ ನ ನಿವಾರ್ಯ್ಯಮ್ ಅನಿಷ್ಟಂ ಹಲಾಹಲವಿಷೇಣ ಪೂರ್ಣಾ ಚ|
sed la langon neniu povas subigi; ĝi estas malkvieta malbono, plena de mortiga veneno.
9 ತಯಾ ವಯಂ ಪಿತರಮ್ ಈಶ್ವರಂ ಧನ್ಯಂ ವದಾಮಃ, ತಯಾ ಚೇಶ್ವರಸ್ಯ ಸಾದೃಶ್ಯೇ ಸೃಷ್ಟಾನ್ ಮಾನವಾನ್ ಶಪಾಮಃ|
Per ĝi ni benas la Sinjoron kaj Patron; kaj per ĝi ni malbenas homojn, faritajn laŭ la bildo de Dio;
10 ಏಕಸ್ಮಾದ್ ವದನಾದ್ ಧನ್ಯವಾದಶಾಪೌ ನಿರ್ಗಚ್ಛತಃ| ಹೇ ಮಮ ಭ್ರಾತರಃ, ಏತಾದೃಶಂ ನ ಕರ್ತ್ತವ್ಯಂ|
el la sama buŝo eliras beno kaj malbeno. Miaj fratoj, tio devus ne tiel esti.
11 ಪ್ರಸ್ರವಣಃ ಕಿಮ್ ಏಕಸ್ಮಾತ್ ಛಿದ್ರಾತ್ ಮಿಷ್ಟಂ ತಿಕ್ತಞ್ಚ ತೋಯಂ ನಿರ್ಗಮಯತಿ?
Ĉu la fonto elŝprucigas el la sama aperturo dolĉan akvon kaj maldolĉan?
12 ಹೇ ಮಮ ಭ್ರಾತರಃ, ಉಡುಮ್ಬರತರುಃ ಕಿಂ ಜಿತಫಲಾನಿ ದ್ರಾಕ್ಷಾಲತಾ ವಾ ಕಿಮ್ ಉಡುಮ್ಬರಫಲಾನಿ ಫಲಿತುಂ ಶಕ್ನೋತಿ? ತದ್ವದ್ ಏಕಃ ಪ್ರಸ್ರವಣೋ ಲವಣಮಿಷ್ಟೇ ತೋಯೇ ನಿರ್ಗಮಯಿತುಂ ನ ಶಕ್ನೋತಿ|
ĉu figarbo, miaj fratoj, povas doni olivojn, aŭ vinberarbo figojn? kaj sala akvo ne donas dolĉaĵon.
13 ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮಧ್ಯೇ ಜ್ಞಾನೀ ಸುಬೋಧಶ್ಚ ಕ ಆಸ್ತೇ? ತಸ್ಯ ಕರ್ಮ್ಮಾಣಿ ಜ್ಞಾನಮೂಲಕಮೃದುತಾಯುಕ್ತಾನೀತಿ ಸದಾಚಾರಾತ್ ಸ ಪ್ರಮಾಣಯತು|
Kiu inter vi estas saĝa kaj prudenta? tiu elmontru per honesta vivado siajn farojn en mildeco de saĝeco.
14 ಕಿನ್ತು ಯುಷ್ಮದನ್ತಃಕರಣಮಧ್ಯೇ ಯದಿ ತಿಕ್ತೇರ್ಷ್ಯಾ ವಿವಾದೇಚ್ಛಾ ಚ ವಿದ್ಯತೇ ತರ್ಹಿ ಸತ್ಯಮತಸ್ಯ ವಿರುದ್ಧಂ ನ ಶ್ಲಾಘಧ್ವಂ ನಚಾನೃತಂ ಕಥಯತ|
Sed se vi havas akran ĵaluzon kaj malpacon en via koro, ne fieru, kaj ne mensogu kontraŭ la vero.
15 ತಾದೃಶಂ ಜ್ಞಾನಮ್ ಊರ್ದ್ಧ್ವಾದ್ ಆಗತಂ ನಹಿ ಕಿನ್ತು ಪಾರ್ಥಿವಂ ಶರೀರಿ ಭೌತಿಕಞ್ಚ|
Ĉi tiu saĝeco ne devenas de supre, sed estas monda, laŭsenta, demona.
16 ಯತೋ ಹೇತೋರೀರ್ಷ್ಯಾ ವಿವಾದೇಚ್ಛಾ ಚ ಯತ್ರ ವೇದ್ಯೇತೇ ತತ್ರೈವ ಕಲಹಃ ಸರ್ವ್ವಂ ದುಷ್ಕೃತಞ್ಚ ವಿದ್ಯತೇ|
Ĉar kie estas ĵaluzo kaj malpaco, tie estas konfuzo kaj ĉia malnobla ago.
17 ಕಿನ್ತೂರ್ದ್ಧ್ವಾದ್ ಆಗತಂ ಯತ್ ಜ್ಞಾನಂ ತತ್ ಪ್ರಥಮಂ ಶುಚಿ ತತಃ ಪರಂ ಶಾನ್ತಂ ಕ್ಷಾನ್ತಮ್ ಆಶುಸನ್ಧೇಯಂ ದಯಾದಿಸತ್ಫಲೈಃ ಪರಿಪೂರ್ಣಮ್ ಅಸನ್ದಿಗ್ಧಂ ನಿಷ್ಕಪಟಞ್ಚ ಭವತಿ|
Sed la saĝeco, kiu estas de supre, estas unue ĉasta, poste pacema, milda, cedema, plena de kompatemo kaj bonaj fruktoj, sen partieco, sen hipokriteco.
18 ಶಾನ್ತ್ಯಾಚಾರಿಭಿಃ ಶಾನ್ತ್ಯಾ ಧರ್ಮ್ಮಫಲಂ ರೋಪ್ಯತೇ|
Kaj la frukto de justeco estas semata en paco por tiuj, kiuj faras pacon.
