< ಇಬ್ರಿಣಃ 4 >
1 ಅಪರಂ ತದ್ವಿಶ್ರಾಮಪ್ರಾಪ್ತೇಃ ಪ್ರತಿಜ್ಞಾ ಯದಿ ತಿಷ್ಠತಿ ತರ್ಹ್ಯಸ್ಮಾಕಂ ಕಶ್ಚಿತ್ ಚೇತ್ ತಸ್ಯಾಃ ಫಲೇನ ವಞ್ಚಿತೋ ಭವೇತ್ ವಯಮ್ ಏತಸ್ಮಾದ್ ಬಿಭೀಮಃ|
We must, therefore, be very careful, though there is a promise still standing that we will enter upon God’s rest, that none of you even appear to have missed it.
2 ಯತೋ ಽಸ್ಮಾಕಂ ಸಮೀಪೇ ಯದ್ವತ್ ತದ್ವತ್ ತೇಷಾಂ ಸಮೀಪೇಽಪಿ ಸುಸಂವಾದಃ ಪ್ರಚಾರಿತೋ ಽಭವತ್ ಕಿನ್ತು ತೈಃ ಶ್ರುತಂ ವಾಕ್ಯಂ ತಾನ್ ಪ್ರತಿ ನಿಷ್ಫಲಮ್ ಅಭವತ್, ಯತಸ್ತೇ ಶ್ರೋತಾರೋ ವಿಶ್ವಾಸೇನ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ತನ್ನಾಮಿಶ್ರಯನ್|
For we have had the good news told us just as they had. But the message which they heard did them no good, since they did not share the faith of those who were attentive to it.
3 ತದ್ ವಿಶ್ರಾಮಸ್ಥಾನಂ ವಿಶ್ವಾಸಿಭಿರಸ್ಮಾಭಿಃ ಪ್ರವಿಶ್ಯತೇ ಯತಸ್ತೇನೋಕ್ತಂ, "ಅಹಂ ಕೋಪಾತ್ ಶಪಥಂ ಕೃತವಾನ್ ಇಮಂ, ಪ್ರವೇಕ್ಷ್ಯತೇ ಜನೈರೇತೈ ರ್ನ ವಿಶ್ರಾಮಸ್ಥಲಂ ಮಮ| " ಕಿನ್ತು ತಸ್ಯ ಕರ್ಮ್ಮಾಣಿ ಜಗತಃ ಸೃಷ್ಟಿಕಾಲಾತ್ ಸಮಾಪ್ತಾನಿ ಸನ್ತಿ|
Upon that rest we who have believed are now entering. As God has said – ‘In my wrath I swore – “They will never enter upon my rest;”’ Although God’s work was finished at the creation of the world;
4 ಯತಃ ಕಸ್ಮಿಂಶ್ಚಿತ್ ಸ್ಥಾನೇ ಸಪ್ತಮಂ ದಿನಮಧಿ ತೇನೇದಮ್ ಉಕ್ತಂ, ಯಥಾ, "ಈಶ್ವರಃ ಸಪ್ತಮೇ ದಿನೇ ಸ್ವಕೃತೇಭ್ಯಃ ಸರ್ವ್ವಕರ್ಮ್ಮಭ್ಯೋ ವಿಶಶ್ರಾಮ| "
for, in a passage referring to the seventh day, you will find these words – ‘God rested on the seventh day after all his work.’
5 ಕಿನ್ತ್ವೇತಸ್ಮಿನ್ ಸ್ಥಾನೇ ಪುನಸ್ತೇನೋಚ್ಯತೇ, ಯಥಾ, "ಪ್ರವೇಕ್ಷ್ಯತೇ ಜನೈರೇತೈ ರ್ನ ವಿಶ್ರಾಮಸ್ಥಲಂ ಮಮ| "
On the other hand, we read in that passage – ‘They will never enter upon my rest.’
6 ಫಲತಸ್ತತ್ ಸ್ಥಾನಂ ಕೈಶ್ಚಿತ್ ಪ್ರವೇಷ್ಟವ್ಯಂ ಕಿನ್ತು ಯೇ ಪುರಾ ಸುಸಂವಾದಂ ಶ್ರುತವನ್ತಸ್ತೈರವಿಶ್ವಾಸಾತ್ ತನ್ನ ಪ್ರವಿಷ್ಟಮ್,
Since, then, there is still a promise that some will enter upon this rest, and since those who were first told the good news did not enter upon it, because of their disbelief,
7 ಇತಿ ಹೇತೋಃ ಸ ಪುನರದ್ಯನಾಮಕಂ ದಿನಂ ನಿರೂಪ್ಯ ದೀರ್ಘಕಾಲೇ ಗತೇಽಪಿ ಪೂರ್ವ್ವೋಕ್ತಾಂ ವಾಚಂ ದಾಯೂದಾ ಕಥಯತಿ, ಯಥಾ, "ಅದ್ಯ ಯೂಯಂ ಕಥಾಂ ತಸ್ಯ ಯದಿ ಸಂಶ್ರೋತುಮಿಚ್ಛಥ, ತರ್ಹಿ ಮಾ ಕುರುತೇದಾನೀಂ ಕಠಿನಾನಿ ಮನಾಂಸಿ ವಃ| "
again God fixed a day. ‘Today,’ he said, speaking after a long interval through the mouth of David, in the passage already quoted – ‘If today you hear God’s voice harden not your hearts.’
8 ಅಪರಂ ಯಿಹೋಶೂಯೋ ಯದಿ ತಾನ್ ವ್ಯಶ್ರಾಮಯಿಷ್ಯತ್ ತರ್ಹಿ ತತಃ ಪರಮ್ ಅಪರಸ್ಯ ದಿನಸ್ಯ ವಾಗ್ ಈಶ್ವರೇಣ ನಾಕಥಯಿಷ್ಯತ|
Now if Joshua had given ‘rest’ to the people, God would not have spoken of another and later day.
9 ಅತ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಪ್ರಜಾಭಿಃ ಕರ್ತ್ತವ್ಯ ಏಕೋ ವಿಶ್ರಾಮಸ್ತಿಷ್ಠತಿ|
There is, then, a Sabbath rest still awaiting God’s people.
10 ಅಪರಮ್ ಈಶ್ವರೋ ಯದ್ವತ್ ಸ್ವಕೃತಕರ್ಮ್ಮಭ್ಯೋ ವಿಶಶ್ರಾಮ ತದ್ವತ್ ತಸ್ಯ ವಿಶ್ರಾಮಸ್ಥಾನಂ ಪ್ರವಿಷ್ಟೋ ಜನೋಽಪಿ ಸ್ವಕೃತಕರ್ಮ್ಮಭ್ಯೋ ವಿಶ್ರಾಮ್ಯತಿ|
For the person who enters upon God’s rest do themselves rest after their work, just as God did.
11 ಅತೋ ವಯಂ ತದ್ ವಿಶ್ರಾಮಸ್ಥಾನಂ ಪ್ರವೇಷ್ಟುಂ ಯತಾಮಹೈ, ತದವಿಶ್ವಾಸೋದಾಹರಣೇನ ಕೋಽಪಿ ನ ಪತತು|
Let us, therefore, make every effort to enter upon that rest, so that none of us fall through such disbelief as that of which we have had an example.
12 ಈಶ್ವರಸ್ಯ ವಾದೋಽಮರಃ ಪ್ರಭಾವವಿಶಿಷ್ಟಶ್ಚ ಸರ್ವ್ವಸ್ಮಾದ್ ದ್ವಿಧಾರಖಙ್ಗಾದಪಿ ತೀಕ್ಷ್ಣಃ, ಅಪರಂ ಪ್ರಾಣಾತ್ಮನೋ ರ್ಗ್ರನ್ಥಿಮಜ್ಜಯೋಶ್ಚ ಪರಿಭೇದಾಯ ವಿಚ್ಛೇದಕಾರೀ ಮನಸಶ್ಚ ಸಙ್ಕಲ್ಪಾನಾಮ್ ಅಭಿಪ್ರೇತಾನಾಞ್ಚ ವಿಚಾರಕಃ|
God’s message is a living and active power, sharper than any two-edged sword, piercing its way until it penetrates soul and spirit – not the joints only but the marrow – and detecting the inmost thoughts and purposes of the mind.
13 ಅಪರಂ ಯಸ್ಯ ಸಮೀಪೇ ಸ್ವೀಯಾ ಸ್ವೀಯಾ ಕಥಾಸ್ಮಾಭಿಃ ಕಥಯಿತವ್ಯಾ ತಸ್ಯಾಗೋಚರಃ ಕೋಽಪಿ ಪ್ರಾಣೀ ನಾಸ್ತಿ ತಸ್ಯ ದೃಷ್ಟೌ ಸರ್ವ್ವಮೇವಾನಾವೃತಂ ಪ್ರಕಾಶಿತಞ್ಚಾಸ್ತೇ|
There is no created thing that can hide itself from the sight of God. Everything is exposed and laid bare before the eyes of him to whom we have to give account.
14 ಅಪರಂ ಯ ಉಚ್ಚತಮಂ ಸ್ವರ್ಗಂ ಪ್ರವಿಷ್ಟ ಏತಾದೃಶ ಏಕೋ ವ್ಯಕ್ತಿರರ್ಥತ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಪುತ್ರೋ ಯೀಶುರಸ್ಮಾಕಂ ಮಹಾಯಾಜಕೋಽಸ್ತಿ, ಅತೋ ಹೇತೋ ರ್ವಯಂ ಧರ್ಮ್ಮಪ್ರತಿಜ್ಞಾಂ ದೃಢಮ್ ಆಲಮ್ಬಾಮಹೈ|
We have, then, in Jesus, the Son of God, a great high priest who has passed into the highest heaven; let us, therefore, hold fast to the faith which we have professed.
15 ಅಸ್ಮಾಕಂ ಯೋ ಮಹಾಯಾಜಕೋ ಽಸ್ತಿ ಸೋಽಸ್ಮಾಕಂ ದುಃಖೈ ರ್ದುಃಖಿತೋ ಭವಿತುಮ್ ಅಶಕ್ತೋ ನಹಿ ಕಿನ್ತು ಪಾಪಂ ವಿನಾ ಸರ್ವ್ವವಿಷಯೇ ವಯಮಿವ ಪರೀಕ್ಷಿತಃ|
Our high priest is not one unable to sympathize with our weaknesses, but one who has in every way been tempted, exactly as we have been, but without sinning.
16 ಅತಏವ ಕೃಪಾಂ ಗ್ರಹೀತುಂ ಪ್ರಯೋಜನೀಯೋಪಕಾರಾರ್ಥಮ್ ಅನುಗ್ರಹಂ ಪ್ರಾಪ್ತುಞ್ಚ ವಯಮ್ ಉತ್ಸಾಹೇನಾನುಗ್ರಹಸಿಂಹಾಸನಸ್ಯ ಸಮೀಪಂ ಯಾಮಃ|
Therefore, let us draw near boldly to the throne of love, to find pity and love for the hour of need.