ಪ್ರೇರಿತಾಃ 22

1 ಹೇ ಪಿತೃಗಣಾ ಹೇ ಭ್ರಾತೃಗಣಾಃ, ಇದಾನೀಂ ಮಮ ನಿವೇದನೇ ಸಮವಧತ್ತ|

Varones hermanos, y padres, oíd mi defensa que hago ahora ante vosotros.

2 ತದಾ ಸ ಇಬ್ರೀಯಭಾಷಯಾ ಕಥಾಂ ಕಥಯತೀತಿ ಶ್ರುತ್ವಾ ಸರ್ವ್ವೇ ಲೋಕಾ ಅತೀವ ನಿಃಶಬ್ದಾ ಸನ್ತೋಽತಿಷ್ಠನ್|

(Y como oyeron que les hablaba en lengua Hebrea, le dieron más silencio; ) y dijo:

3 ಪಶ್ಚಾತ್ ಸೋಽಕಥಯದ್ ಅಹಂ ಯಿಹೂದೀಯ ಇತಿ ನಿಶ್ಚಯಃ ಕಿಲಿಕಿಯಾದೇಶಸ್ಯ ತಾರ್ಷನಗರಂ ಮಮ ಜನ್ಮಭೂಮಿಃ, ಏತನ್ನಗರೀಯಸ್ಯ ಗಮಿಲೀಯೇಲನಾಮ್ನೋಽಧ್ಯಾಪಕಸ್ಯ ಶಿಷ್ಯೋ ಭೂತ್ವಾ ಪೂರ್ವ್ವಪುರುಷಾಣಾಂ ವಿಧಿವ್ಯವಸ್ಥಾನುಸಾರೇಣ ಸಮ್ಪೂರ್ಣರೂಪೇಣ ಶಿಕ್ಷಿತೋಽಭವಮ್ ಇದಾನೀನ್ತನಾ ಯೂಯಂ ಯಾದೃಶಾ ಭವಥ ತಾದೃಶೋಽಹಮಪೀಶ್ವರಸೇವಾಯಾಮ್ ಉದ್ಯೋಗೀ ಜಾತಃ|

Yo de cierto soy hombre Judío, nacido en Tarso de Cilicia, mas criado en esta ciudad a los pies de Gamaliel, enseñado conforme a la verdad de la ley de los padres, y siendo zeloso de la ley de Dios, como todos vosotros sois hoy.

4 ಮತಮೇತದ್ ದ್ವಿಷ್ಟ್ವಾ ತದ್ಗ್ರಾಹಿನಾರೀಪುರುಷಾನ್ ಕಾರಾಯಾಂ ಬದ್ಧ್ವಾ ತೇಷಾಂ ಪ್ರಾಣನಾಶಪರ್ಯ್ಯನ್ತಾಂ ವಿಪಕ್ಷತಾಮ್ ಅಕರವಮ್|

Que he perseguido este camino hasta la muerte, atando y entregando en cárceles varones y mujeres,

5 ಮಹಾಯಾಜಕಃ ಸಭಾಸದಃ ಪ್ರಾಚೀನಲೋಕಾಶ್ಚ ಮಮೈತಸ್ಯಾಃ ಕಥಾಯಾಃ ಪ್ರಮಾಣಂ ದಾತುಂ ಶಕ್ನುವನ್ತಿ, ಯಸ್ಮಾತ್ ತೇಷಾಂ ಸಮೀಪಾದ್ ದಮ್ಮೇಷಕನಗರನಿವಾಸಿಭ್ರಾತೃಗಣಾರ್ಥಮ್ ಆಜ್ಞಾಪತ್ರಾಣಿ ಗೃಹೀತ್ವಾ ಯೇ ತತ್ರ ಸ್ಥಿತಾಸ್ತಾನ್ ದಣ್ಡಯಿತುಂ ಯಿರೂಶಾಲಮಮ್ ಆನಯನಾರ್ಥಂ ದಮ್ಮೇಷಕನಗರಂ ಗತೋಸ್ಮಿ|

Como también el sumo sacerdote me es testigo, y toda la asamblea de los ancianos: de los cuales también tomando cartas para los hermanos, iba a Damasco, a fin de traer atados a Jerusalem a los que estuviesen allí, para que fuesen castigados.

6 ಕಿನ್ತು ಗಚ್ಛನ್ ತನ್ನಗರಸ್ಯ ಸಮೀಪಂ ಪ್ರಾಪ್ತವಾನ್ ತದಾ ದ್ವಿತೀಯಪ್ರಹರವೇಲಾಯಾಂ ಸತ್ಯಾಮ್ ಅಕಸ್ಮಾದ್ ಗಗಣಾನ್ನಿರ್ಗತ್ಯ ಮಹತೀ ದೀಪ್ತಿ ರ್ಮಮ ಚತುರ್ದಿಶಿ ಪ್ರಕಾಶಿತವತೀ|

Mas aconteció, que yendo yo, y llegando cerca de Damasco, como a medio día, de repente me rodeó mucha luz del cielo;

7 ತತೋ ಮಯಿ ಭೂಮೌ ಪತಿತೇ ಸತಿ, ಹೇ ಶೌಲ ಹೇ ಶೌಲ ಕುತೋ ಮಾಂ ತಾಡಯಸಿ? ಮಾಮ್ಪ್ರತಿ ಭಾಷಿತ ಏತಾದೃಶ ಏಕೋ ರವೋಪಿ ಮಯಾ ಶ್ರುತಃ|

Y caí en el suelo, y oí una voz que me decía: Saulo, Saulo, ¿por qué me persigues?

8 ತದಾಹಂ ಪ್ರತ್ಯವದಂ, ಹೇ ಪ್ರಭೇ ಕೋ ಭವಾನ್? ತತಃ ಸೋಽವಾದೀತ್ ಯಂ ತ್ವಂ ತಾಡಯಸಿ ಸ ನಾಸರತೀಯೋ ಯೀಶುರಹಂ|

Yo entonces respondí: ¿Quién eres, Señor? Y díjome: Yo soy Jesús el Nazareno, a quien tú persigues.

9 ಮಮ ಸಙ್ಗಿನೋ ಲೋಕಾಸ್ತಾಂ ದೀಪ್ತಿಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಭಿಯಂ ಪ್ರಾಪ್ತಾಃ, ಕಿನ್ತು ಮಾಮ್ಪ್ರತ್ಯುದಿತಂ ತದ್ವಾಕ್ಯಂ ತೇ ನಾಬುಧ್ಯನ್ತ|

Y los que estaban conmigo, vieron a la verdad la luz, y se espantaron; mas no oyeron la voz del que hablaba conmigo.

10 ತತಃ ಪರಂ ಪೃಷ್ಟವಾನಹಂ, ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಮಯಾ ಕಿಂ ಕರ್ತ್ತವ್ಯಂ? ತತಃ ಪ್ರಭುರಕಥಯತ್, ಉತ್ಥಾಯ ದಮ್ಮೇಷಕನಗರಂ ಯಾಹಿ ತ್ವಯಾ ಯದ್ಯತ್ ಕರ್ತ್ತವ್ಯಂ ನಿರೂಪಿತಮಾಸ್ತೇ ತತ್ ತತ್ರ ತ್ವಂ ಜ್ಞಾಪಯಿಷ್ಯಸೇ|

Y dije: ¿Qué haré, Señor? Y el Señor me dijo: Levántate, y vé a Damasco, y allí te será dicho de todo lo que te está determinado que hagas.

11 ಅನನ್ತರಂ ತಸ್ಯಾಃ ಖರತರದೀಪ್ತೇಃ ಕಾರಣಾತ್ ಕಿಮಪಿ ನ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಸಙ್ಗಿಗಣೇನ ಧೃತಹಸ್ತಃ ಸನ್ ದಮ್ಮೇಷಕನಗರಂ ವ್ರಜಿತವಾನ್|

Y como yo no veía por causa de la gloria de aquella luz, llevado de la mano por los que estaban conmigo, vine a Damasco.

12 ತನ್ನಗರನಿವಾಸಿನಾಂ ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ಯಿಹೂದೀಯಾನಾಂ ಮಾನ್ಯೋ ವ್ಯವಸ್ಥಾನುಸಾರೇಣ ಭಕ್ತಶ್ಚ ಹನಾನೀಯನಾಮಾ ಮಾನವ ಏಕೋ

Entonces un cierto Ananías, varón piadoso conforme a la ley, que tenía buen testimonio de todos los Judíos que allí moraban,

13 ಮಮ ಸನ್ನಿಧಿಮ್ ಏತ್ಯ ತಿಷ್ಠನ್ ಅಕಥಯತ್, ಹೇ ಭ್ರಾತಃ ಶೌಲ ಸುದೃಷ್ಟಿ ರ್ಭವ ತಸ್ಮಿನ್ ದಣ್ಡೇಽಹಂ ಸಮ್ಯಕ್ ತಂ ದೃಷ್ಟವಾನ್|

Viniendo a mí, y presentándose, me dijo: Saulo hermano, recibe la vista. Y yo en aquella misma hora le miré.

14 ತತಃ ಸ ಮಹ್ಯಂ ಕಥಿತವಾನ್ ಯಥಾ ತ್ವಮ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯಾಭಿಪ್ರಾಯಂ ವೇತ್ಸಿ ತಸ್ಯ ಶುದ್ಧಸತ್ತ್ವಜನಸ್ಯ ದರ್ಶನಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ತಸ್ಯ ಶ್ರೀಮುಖಸ್ಯ ವಾಕ್ಯಂ ಶೃಣೋಷಿ ತನ್ನಿಮಿತ್ತಮ್ ಅಸ್ಮಾಕಂ ಪೂರ್ವ್ವಪುರುಷಾಣಾಮ್ ಈಶ್ವರಸ್ತ್ವಾಂ ಮನೋನೀತಂ ಕೃತವಾನಂ|

Y él dijo: El Dios de nuestros Padres te ha escogido, para que conocieses su voluntad, y vieses a aquel Justo, y oyeses la voz de su boca;

15 ಯತೋ ಯದ್ಯದ್ ಅದ್ರಾಕ್ಷೀರಶ್ರೌಷೀಶ್ಚ ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ಮಾನವಾನಾಂ ಸಮೀಪೇ ತ್ವಂ ತೇಷಾಂ ಸಾಕ್ಷೀ ಭವಿಷ್ಯಸಿ|

Porque has de ser testigo suyo a todos los hombres de lo que has visto y oído.

16 ಅತಏವ ಕುತೋ ವಿಲಮ್ಬಸೇ? ಪ್ರಭೋ ರ್ನಾಮ್ನಾ ಪ್ರಾರ್ಥ್ಯ ನಿಜಪಾಪಪ್ರಕ್ಷಾಲನಾರ್ಥಂ ಮಜ್ಜನಾಯ ಸಮುತ್ತಿಷ್ಠ|

Ahora pues, ¿por qué te detienes? Levántate, y sé bautizado, y lava tus pecados, invocando su nombre.

17 ತತಃ ಪರಂ ಯಿರೂಶಾಲಮ್ನಗರಂ ಪ್ರತ್ಯಾಗತ್ಯ ಮನ್ದಿರೇಽಹಮ್ ಏಕದಾ ಪ್ರಾರ್ಥಯೇ, ತಸ್ಮಿನ್ ಸಮಯೇಽಹಮ್ ಅಭಿಭೂತಃ ಸನ್ ಪ್ರಭೂಂ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಪಶ್ಯನ್,

Y me aconteció, vuelto a Jerusalem, que orando en el templo, fui arrebatado fuera de mí,

18 ತ್ವಂ ತ್ವರಯಾ ಯಿರೂಶಾಲಮಃ ಪ್ರತಿಷ್ಠಸ್ವ ಯತೋ ಲೋಕಾಮಯಿ ತವ ಸಾಕ್ಷ್ಯಂ ನ ಗ್ರಹೀಷ್ಯನ್ತಿ, ಮಾಮ್ಪ್ರತ್ಯುದಿತಂ ತಸ್ಯೇದಂ ವಾಕ್ಯಮ್ ಅಶ್ರೌಷಮ್|

Y le ví que me decía: Dáte priesa, y sal prestamente fuera de Jerusalem; porque no recibirán tu testimonio de mí.

19 ತತೋಹಂ ಪ್ರತ್ಯವಾದಿಷಮ್ ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಪ್ರತಿಭಜನಭವನಂ ತ್ವಯಿ ವಿಶ್ವಾಸಿನೋ ಲೋಕಾನ್ ಬದ್ಧ್ವಾ ಪ್ರಹೃತವಾನ್,

Y yo dije: Señor, ellos saben que yo encerraba en cárcel, y azotaba por las sinagogas a los que creían en ti;

20 ತಥಾ ತವ ಸಾಕ್ಷಿಣಃ ಸ್ತಿಫಾನಸ್ಯ ರಕ್ತಪಾತನಸಮಯೇ ತಸ್ಯ ವಿನಾಶಂ ಸಮ್ಮನ್ಯ ಸನ್ನಿಧೌ ತಿಷ್ಠನ್ ಹನ್ತೃಲೋಕಾನಾಂ ವಾಸಾಂಸಿ ರಕ್ಷಿತವಾನ್, ಏತತ್ ತೇ ವಿದುಃ|

Y cuando se derramaba la sangre de Esteban tu mártir, yo también estaba presente, y consentía a su muerte, y guardaba las ropas de los que le mataban.

21 ತತಃ ಸೋಽಕಥಯತ್ ಪ್ರತಿಷ್ಠಸ್ವ ತ್ವಾಂ ದೂರಸ್ಥಭಿನ್ನದೇಶೀಯಾನಾಂ ಸಮೀಪಂ ಪ್ರೇಷಯಿಷ್ಯೇ|

Y me dijo: Vé, porque yo te tengo que enviar lejos a los Gentiles.

22 ತದಾ ಲೋಕಾ ಏತಾವತ್ಪರ್ಯ್ಯನ್ತಾಂ ತದೀಯಾಂ ಕಥಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಪ್ರೋಚ್ಚೈರಕಥಯನ್, ಏನಂ ಭೂಮಣ್ಡಲಾದ್ ದೂರೀಕುರುತ, ಏತಾದೃಶಜನಸ್ಯ ಜೀವನಂ ನೋಚಿತಮ್|

Y le oyeron hasta esta palabra; y entonces alzaron la voz, diciendo: Quita de la tierra a un tal hombre; porque no conviene que viva.

23 ಇತ್ಯುಚ್ಚೈಃ ಕಥಯಿತ್ವಾ ವಸನಾನಿ ಪರಿತ್ಯಜ್ಯ ಗಗಣಂ ಪ್ರತಿ ಧೂಲೀರಕ್ಷಿಪನ್

Y dando ellos voces, y arrojando sus ropas, y echando polvo al aire,

24 ತತಃ ಸಹಸ್ರಸೇನಾಪತಿಃ ಪೌಲಂ ದುರ್ಗಾಭ್ಯನ್ತರ ನೇತುಂ ಸಮಾದಿಶತ್| ಏತಸ್ಯ ಪ್ರತಿಕೂಲಾಃ ಸನ್ತೋ ಲೋಕಾಃ ಕಿನ್ನಿಮಿತ್ತಮ್ ಏತಾವದುಚ್ಚೈಃಸ್ವರಮ್ ಅಕುರ್ವ್ವನ್, ಏತದ್ ವೇತ್ತುಂ ತಂ ಕಶಯಾ ಪ್ರಹೃತ್ಯ ತಸ್ಯ ಪರೀಕ್ಷಾಂ ಕರ್ತ್ತುಮಾದಿಶತ್|

Mandó el tribuno que le llevasen a la fortaleza; y ordenó que fuese examinado con azotes, para saber por qué causa clamaban así contra él.

25 ಪದಾತಯಶ್ಚರ್ಮ್ಮನಿರ್ಮ್ಮಿತರಜ್ಜುಭಿಸ್ತಸ್ಯ ಬನ್ಧನಂ ಕರ್ತ್ತುಮುದ್ಯತಾಸ್ತಾಸ್ತದಾನೀಂ ಪೌಲಃ ಸಮ್ಮುಖಸ್ಥಿತಂ ಶತಸೇನಾಪತಿಮ್ ಉಕ್ತವಾನ್ ದಣ್ಡಾಜ್ಞಾಯಾಮ್ ಅಪ್ರಾಪ್ತಾಯಾಂ ಕಿಂ ರೋಮಿಲೋಕಂ ಪ್ರಹರ್ತ್ತುಂ ಯುಷ್ಮಾಕಮ್ ಅಧಿಕಾರೋಸ್ತಿ?

Y como le ataban con correas, Pablo dijo al centurión que estaba presente: ¿Os es lícito azotar a un hombre Romano, sin ser condenado?

26 ಏನಾಂ ಕಥಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಸ ಸಹಸ್ರಸೇನಾಪತೇಃ ಸನ್ನಿಧಿಂ ಗತ್ವಾ ತಾಂ ವಾರ್ತ್ತಾಮವದತ್ ಸ ರೋಮಿಲೋಕ ಏತಸ್ಮಾತ್ ಸಾವಧಾನಃ ಸನ್ ಕರ್ಮ್ಮ ಕುರು|

Y como el centurión oyó esto, fue al tribuno, y le dio aviso, diciendo: Mira lo que vas a hacer; porque este hombre es Romano.

27 ತಸ್ಮಾತ್ ಸಹಸ್ರಸೇನಾಪತಿ ರ್ಗತ್ವಾ ತಮಪ್ರಾಕ್ಷೀತ್ ತ್ವಂ ಕಿಂ ರೋಮಿಲೋಕಃ? ಇತಿ ಮಾಂ ಬ್ರೂಹಿ| ಸೋಽಕಥಯತ್ ಸತ್ಯಮ್|

Y viniendo el tribuno le dijo: Díme, ¿eres tú Romano? Y él dijo: Sí.

28 ತತಃ ಸಹಸ್ರಸೇನಾಪತಿಃ ಕಥಿತವಾನ್ ಬಹುದ್ರವಿಣಂ ದತ್ತ್ವಾಹಂ ತತ್ ಪೌರಸಖ್ಯಂ ಪ್ರಾಪ್ತವಾನ್; ಕಿನ್ತು ಪೌಲಃ ಕಥಿತವಾನ್ ಅಹಂ ಜನುನಾ ತತ್ ಪ್ರಾಪ್ತೋಽಸ್ಮಿ|

Y respondió el tribuno: Yo con mucha suma de dinero alcancé esta ciudadanía. Entonces Pablo dijo: Mas yo aun soy nacido ciudadano.

29 ಇತ್ಥಂ ಸತಿ ಯೇ ಪ್ರಹಾರೇಣ ತಂ ಪರೀಕ್ಷಿತುಂ ಸಮುದ್ಯತಾ ಆಸನ್ ತೇ ತಸ್ಯ ಸಮೀಪಾತ್ ಪ್ರಾತಿಷ್ಠನ್ತ; ಸಹಸ್ರಸೇನಾಪತಿಸ್ತಂ ರೋಮಿಲೋಕಂ ವಿಜ್ಞಾಯ ಸ್ವಯಂ ಯತ್ ತಸ್ಯ ಬನ್ಧನಮ್ ಅಕಾರ್ಷೀತ್ ತತ್ಕಾರಣಾದ್ ಅಬಿಭೇತ್|

Así que, luego se apartaron de él los que le habían de examinar; y aun el tribuno también tuvo temor, entendido que era Romano, por haberle atado.

30 ಯಿಹೂದೀಯಲೋಕಾಃ ಪೌಲಂ ಕುತೋಽಪವದನ್ತೇ ತಸ್ಯ ವೃತ್ತಾನ್ತಂ ಜ್ಞಾತುಂ ವಾಞ್ಛನ್ ಸಹಸ್ರಸೇನಾಪತಿಃ ಪರೇಽಹನಿ ಪೌಲಂ ಬನ್ಧನಾತ್ ಮೋಚಯಿತ್ವಾ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕಾನ್ ಮಹಾಸಭಾಯಾಃ ಸರ್ವ್ವಲೋಕಾಶ್ಚ ಸಮುಪಸ್ಥಾತುಮ್ ಆದಿಶ್ಯ ತೇಷಾಂ ಸನ್ನಿಧೌ ಪೌಲಮ್ ಅವರೋಹ್ಯ ಸ್ಥಾಪಿತವಾನ್|

Y el día siguiente queriendo saber de cierto la causa por qué era acusado de los Judíos, le soltó de las prisiones, y mandó venir a los príncipes de los sacerdotes, y a todo su concilio; y sacando a Pablo, le presentó delante de ellos.