ಪ್ರೇರಿತಾಃ 12
1 ತಸ್ಮಿನ್ ಸಮಯೇ ಹೇರೋದ್‌ರಾಜೋ ಮಣ್ಡಲ್ಯಾಃ ಕಿಯಜ್ಜನೇಭ್ಯೋ ದುಃಖಂ ದಾತುಂ ಪ್ರಾರಭತ್|
Agora por volta daquela época, o rei Herodes estendeu suas mãos para oprimir parte da assembléia.
2 ವಿಶೇಷತೋ ಯೋಹನಃ ಸೋದರಂ ಯಾಕೂಬಂ ಕರವಾಲಾಘಾತೇನ್ ಹತವಾನ್|
Ele matou James, o irmão de João, com a espada.
3 ತಸ್ಮಾದ್ ಯಿಹೂದೀಯಾಃ ಸನ್ತುಷ್ಟಾ ಅಭವನ್ ಇತಿ ವಿಜ್ಞಾಯ ಸ ಪಿತರಮಪಿ ಧರ್ತ್ತುಂ ಗತವಾನ್|
Quando viu que isso agradava aos judeus, prosseguiu também para apoderar-se de Pedro. Isto foi durante os dias dos pães ázimos.
4 ತದಾ ಕಿಣ್ವಶೂನ್ಯಪೂಪೋತ್ಸವಸಮಯ ಉಪಾತಿಷ್ಟತ್; ಅತ ಉತ್ಸವೇ ಗತೇ ಸತಿ ಲೋಕಾನಾಂ ಸಮಕ್ಷಂ ತಂ ಬಹಿರಾನೇಯ್ಯಾಮೀತಿ ಮನಸಿ ಸ್ಥಿರೀಕೃತ್ಯ ಸ ತಂ ಧಾರಯಿತ್ವಾ ರಕ್ಷ್ಣಾರ್ಥಮ್ ಯೇಷಾಮ್ ಏಕೈಕಸಂಘೇ ಚತ್ವಾರೋ ಜನಾಃ ಸನ್ತಿ ತೇಷಾಂ ಚತುರ್ಣಾಂ ರಕ್ಷಕಸಂಘಾನಾಂ ಸಮೀಪೇ ತಂ ಸಮರ್ಪ್ಯ ಕಾರಾಯಾಂ ಸ್ಥಾಪಿತವಾನ್|
Quando o prendeu, o colocou na prisão e o entregou a quatro esquadrões de quatro soldados cada um para guardá-lo, com a intenção de trazê-lo ao povo depois da Páscoa.
5 ಕಿನ್ತುಂ ಪಿತರಸ್ಯ ಕಾರಾಸ್ಥಿತಿಕಾರಣಾತ್ ಮಣ್ಡಲ್ಯಾ ಲೋಕಾ ಅವಿಶ್ರಾಮಮ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಸಮೀಪೇ ಪ್ರಾರ್ಥಯನ್ತ|
Pedro, portanto, foi mantido na prisão, mas a assembléia fez uma oração constante a Deus por ele.
6 ಅನನ್ತರಂ ಹೇರೋದಿ ತಂ ಬಹಿರಾನಾಯಿತುಂ ಉದ್ಯತೇ ಸತಿ ತಸ್ಯಾಂ ರಾತ್ರೌ ಪಿತರೋ ರಕ್ಷಕದ್ವಯಮಧ್ಯಸ್ಥಾನೇ ಶೃಙ್ಖಲದ್ವಯೇನ ಬದ್ಧ್ವಃ ಸನ್ ನಿದ್ರಿತ ಆಸೀತ್, ದೌವಾರಿಕಾಶ್ಚ ಕಾರಾಯಾಃ ಸಮ್ಮುಖೇ ತಿಷ್ಠನತೋ ದ್ವಾರಮ್ ಅರಕ್ಷಿಷುಃ|
Na mesma noite, quando Herodes estava prestes a trazê-lo para fora, Pedro dormia entre dois soldados, amarrado com duas correntes. Os guardas em frente à porta mantinham a prisão.
7 ಏತಸ್ಮಿನ್ ಸಮಯೇ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ಯ ದೂತೇ ಸಮುಪಸ್ಥಿತೇ ಕಾರಾ ದೀಪ್ತಿಮತೀ ಜಾತಾ; ತತಃ ಸ ದೂತಃ ಪಿತರಸ್ಯ ಕುಕ್ಷಾವಾವಾತಂ ಕೃತ್ವಾ ತಂ ಜಾಗರಯಿತ್ವಾ ಭಾಷಿತವಾನ್ ತೂರ್ಣಮುತ್ತಿಷ್ಠ; ತತಸ್ತಸ್ಯ ಹಸ್ತಸ್ಥಶೃಙ್ಖಲದ್ವಯಂ ಗಲತ್ ಪತಿತಂ|
E eis que um anjo do Senhor estava ao seu lado, e uma luz brilhava na cela. Ele bateu de lado em Pedro e o acordou, dizendo: “Levantem-se rapidamente”! Suas correntes caíram de suas mãos.
8 ಸ ದೂತಸ್ತಮವದತ್, ಬದ್ಧಕಟಿಃ ಸನ್ ಪಾದಯೋಃ ಪಾದುಕೇ ಅರ್ಪಯ; ತೇನ ತಥಾ ಕೃತೇ ಸತಿ ದೂತಸ್ತಮ್ ಉಕ್ತವಾನ್ ಗಾತ್ರೀಯವಸ್ತ್ರಂ ಗಾತ್ರೇ ನಿಧಾಯ ಮಮ ಪಶ್ಚಾದ್ ಏಹಿ|
O anjo disse-lhe: “Vista-se e calce suas sandálias”. Ele o fez. Ele lhe disse: “Vista seu manto e siga-me”.
9 ತತಃ ಪಿತರಸ್ತಸ್ಯ ಪಶ್ಚಾದ್ ವ್ರಜನ ಬಹಿರಗಚ್ಛತ್, ಕಿನ್ತು ದೂತೇನ ಕರ್ಮ್ಮೈತತ್ ಕೃತಮಿತಿ ಸತ್ಯಮಜ್ಞಾತ್ವಾ ಸ್ವಪ್ನದರ್ಶನಂ ಜ್ಞಾತವಾನ್|
E ele saiu e o seguiu. Ele não sabia que o que estava sendo feito pelo anjo era real, mas pensou ter visto uma visão.
10 ಇತ್ಥಂ ತೌ ಪ್ರಥಮಾಂ ದ್ವಿತೀಯಾಞ್ಚ ಕಾರಾಂ ಲಙ್ಘಿತ್ವಾ ಯೇನ ಲೌಹನಿರ್ಮ್ಮಿತದ್ವಾರೇಣ ನಗರಂ ಗಮ್ಯತೇ ತತ್ಸಮೀಪಂ ಪ್ರಾಪ್ನುತಾಂ; ತತಸ್ತಸ್ಯ ಕವಾಟಂ ಸ್ವಯಂ ಮುಕ್ತಮಭವತ್ ತತಸ್ತೌ ತತ್ಸ್ಥಾನಾದ್ ಬಹಿ ರ್ಭೂತ್ವಾ ಮಾರ್ಗೈಕಸ್ಯ ಸೀಮಾಂ ಯಾವದ್ ಗತೌ; ತತೋಽಕಸ್ಮಾತ್ ಸ ದೂತಃ ಪಿತರಂ ತ್ಯಕ್ತವಾನ್|
Quando passaram a primeira e a segunda guarda, chegaram ao portão de ferro que leva à cidade, que se abriu para eles por si só. Eles saíram e desceram uma rua, e imediatamente o anjo se afastou dele.
11 ತದಾ ಸ ಚೇತನಾಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ಕಥಿತವಾನ್ ನಿಜದೂತಂ ಪ್ರಹಿತ್ಯ ಪರಮೇಶ್ವರೋ ಹೇರೋದೋ ಹಸ್ತಾದ್ ಯಿಹೂದೀಯಲೋಕಾನಾಂ ಸರ್ವ್ವಾಶಾಯಾಶ್ಚ ಮಾಂ ಸಮುದ್ಧೃತವಾನ್ ಇತ್ಯಹಂ ನಿಶ್ಚಯಂ ಜ್ಞಾತವಾನ್|
Quando Pedro chegou a si mesmo, ele disse: “Agora eu sei verdadeiramente que o Senhor enviou seu anjo e me libertou da mão de Herodes e de tudo o que o povo judeu esperava”.
12 ಸ ವಿವಿಚ್ಯ ಮಾರ್ಕನಾಮ್ರಾ ವಿಖ್ಯಾತಸ್ಯ ಯೋಹನೋ ಮಾತು ರ್ಮರಿಯಮೋ ಯಸ್ಮಿನ್ ಗೃಹೇ ಬಹವಃ ಸಮ್ಭೂಯ ಪ್ರಾರ್ಥಯನ್ತ ತನ್ನಿವೇಶನಂ ಗತಃ|
Thinking sobre isso, ele veio à casa de Maria, a mãe de João que se chamava Marcos, onde muitos estavam reunidos e oravam.
13 ಪಿತರೇಣ ಬಹಿರ್ದ್ವಾರ ಆಹತೇ ಸತಿ ರೋದಾನಾಮಾ ಬಾಲಿಕಾ ದ್ರಷ್ಟುಂ ಗತಾ|
Quando Pedro bateu à porta do portão, uma criada chamada Rhoda veio para responder.
14 ತತಃ ಪಿತರಸ್ಯ ಸ್ವರಂ ಶ್ರುವಾ ಸಾ ಹರ್ಷಯುಕ್ತಾ ಸತೀ ದ್ವಾರಂ ನ ಮೋಚಯಿತ್ವಾ ಪಿತರೋ ದ್ವಾರೇ ತಿಷ್ಠತೀತಿ ವಾರ್ತ್ತಾಂ ವಕ್ತುಮ್ ಅಭ್ಯನ್ತರಂ ಧಾವಿತ್ವಾ ಗತವತೀ|
Quando ela reconheceu a voz de Pedro, ela não abriu o portão para alegria, mas correu para dentro e relatou que Pedro estava parado em frente ao portão.
15 ತೇ ಪ್ರಾವೋಚನ್ ತ್ವಮುನ್ಮತ್ತಾ ಜಾತಾಸಿ ಕಿನ್ತು ಸಾ ಮುಹುರ್ಮುಹುರುಕ್ತವತೀ ಸತ್ಯಮೇವೈತತ್|
Eles disseram a ela: “Você é louca!” Mas ela insistiu que era assim. Eles disseram: “É o seu anjo”.
16 ತದಾ ತೇ ಕಥಿತವನ್ತಸ್ತರ್ಹಿ ತಸ್ಯ ದೂತೋ ಭವೇತ್|
Mas Peter continuou batendo. Quando eles abriram, eles o viram e ficaram espantados.
17 ಪಿತರೋ ದ್ವಾರಮಾಹತವಾನ್ ಏತಸ್ಮಿನ್ನನ್ತರೇ ದ್ವಾರಂ ಮೋಚಯಿತ್ವಾ ಪಿತರಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ವಿಸ್ಮಯಂ ಪ್ರಾಪ್ತಾಃ|
Mas ele, acenando-lhes com sua mão para que se calassem, declarou-lhes como o Senhor o havia tirado da prisão. Ele disse: “Diga estas coisas a Tiago e aos irmãos”. Então ele partiu e foi para outro lugar.
18 ತತಃ ಪಿತರೋ ನಿಃಶಬ್ದಂ ಸ್ಥಾತುಂ ತಾನ್ ಪ್ರತಿ ಹಸ್ತೇನ ಸಙ್ಕೇತಂ ಕೃತ್ವಾ ಪರಮೇಶ್ವರೋ ಯೇನ ಪ್ರಕಾರೇಣ ತಂ ಕಾರಾಯಾ ಉದ್ಧೃತ್ಯಾನೀತವಾನ್ ತಸ್ಯ ವೃತ್ತಾನ್ತಂ ತಾನಜ್ಞಾಪಯತ್, ಯೂಯಂ ಗತ್ವಾ ಯಾಕುಬಂ ಭ್ರಾತೃಗಣಞ್ಚ ವಾರ್ತ್ತಾಮೇತಾಂ ವದತೇತ್ಯುಕ್ತಾ ಸ್ಥಾನಾನ್ತರಂ ಪ್ರಸ್ಥಿತವಾನ್|
Agora, assim que chegou o dia, não havia pouca agitação entre os soldados sobre o que havia sido feito de Pedro.
19 ಪ್ರಭಾತೇ ಸತಿ ಪಿತರಃ ಕ್ವ ಗತ ಇತ್ಯತ್ರ ರಕ್ಷಕಾಣಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಮಹಾನ್ ಕಲಹೋ ಜಾತಃ|
Quando Herodes o procurou e não o encontrou, ele examinou os guardas e ordenou que eles fossem mortos. Ele desceu da Judéia para Cesaréia, e ficou lá.
20 ಹೇರೋದ್ ಬಹು ಮೃಗಯಿತ್ವಾ ತಸ್ಯೋದ್ದೇಶೇ ನ ಪ್ರಾಪ್ತೇ ಸತಿ ರಕ್ಷಕಾನ್ ಸಂಪೃಚ್ಛ್ಯ ತೇಷಾಂ ಪ್ರಾಣಾನ್ ಹನ್ತುಮ್ ಆದಿಷ್ಟವಾನ್|
Agora Herodes estava muito zangado com o povo de Tyre e Sidon. Eles vieram com um acordo com ele e, tendo feito Blastus, o ajudante pessoal do rei, seu amigo, pediram a paz, porque seu país dependia do país do rei para se alimentar.
21 ಪಶ್ಚಾತ್ ಸ ಯಿಹೂದೀಯಪ್ರದೇಶಾತ್ ಕೈಸರಿಯಾನಗರಂ ಗತ್ವಾ ತತ್ರಾವಾತಿಷ್ಠತ್|
Em um dia marcado, Herodes se vestiu com roupas reais, sentou-se no trono e fez um discurso para eles.
22 ಸೋರಸೀದೋನದೇಶಯೋ ರ್ಲೋಕೇಭ್ಯೋ ಹೇರೋದಿ ಯುಯುತ್ಸೌ ಸತಿ ತೇ ಸರ್ವ್ವ ಏಕಮನ್ತ್ರಣಾಃ ಸನ್ತಸ್ತಸ್ಯ ಸಮೀಪ ಉಪಸ್ಥಾಯ ಲ್ವಾಸ್ತನಾಮಾನಂ ತಸ್ಯ ವಸ್ತ್ರಗೃಹಾಧೀಶಂ ಸಹಾಯಂ ಕೃತ್ವಾ ಹೇರೋದಾ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಸನ್ಧಿಂ ಪ್ರಾರ್ಥಯನ್ತ ಯತಸ್ತಸ್ಯ ರಾಜ್ಞೋ ದೇಶೇನ ತೇಷಾಂ ದೇಶೀಯಾನಾಂ ಭರಣಮ್ ಅಭವತ್ಂ
O povo gritou: “A voz de um deus, e não de um homem”.
23 ಅತಃ ಕುತ್ರಚಿನ್ ನಿರುಪಿತದಿನೇ ಹೇರೋದ್ ರಾಜಕೀಯಂ ಪರಿಚ್ಛದಂ ಪರಿಧಾಯ ಸಿಂಹಾಸನೇ ಸಮುಪವಿಶ್ಯ ತಾನ್ ಪ್ರತಿ ಕಥಾಮ್ ಉಕ್ತವಾನ್|
Imediatamente um anjo do Senhor o atingiu, porque ele não deu a glória a Deus. Então ele foi comido por vermes e morreu.
24 ತತೋ ಲೋಕಾ ಉಚ್ಚೈಃಕಾರಂ ಪ್ರತ್ಯವದನ್, ಏಷ ಮನುಜರವೋ ನ ಹಿ, ಈಶ್ವರೀಯರವಃ|
Mas a palavra de Deus cresceu e se multiplicou.
25 ತದಾ ಹೇರೋದ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಸಮ್ಮಾನಂ ನಾಕರೋತ್; ತಸ್ಮಾದ್ಧೇತೋಃ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ಯ ದೂತೋ ಹಠಾತ್ ತಂ ಪ್ರಾಹರತ್ ತೇನೈವ ಸ ಕೀಟೈಃ ಕ್ಷೀಣಃ ಸನ್ ಪ್ರಾಣಾನ್ ಅಜಹಾತ್| ಕಿನ್ತ್ವೀಶ್ವರಸ್ಯ ಕಥಾ ದೇಶಂ ವ್ಯಾಪ್ಯ ಪ್ರಬಲಾಭವತ್| ತತಃ ಪರಂ ಬರ್ಣಬ್ಬಾಶೌಲೌ ಯಸ್ಯ ಕರ್ಮ್ಮಣೋ ಭಾರಂ ಪ್ರಾಪ್ನುತಾಂ ತಾಭ್ಯಾಂ ತಸ್ಮಿನ್ ಸಮ್ಪಾದಿತೇ ಸತಿ ಮಾರ್ಕನಾಮ್ನಾ ವಿಖ್ಯಾತೋ ಯೋ ಯೋಹನ್ ತಂ ಸಙ್ಗಿನಂ ಕೃತ್ವಾ ಯಿರೂಶಾಲಮ್ನಗರಾತ್ ಪ್ರತ್ಯಾಗತೌ|
Barnabé e Saulo retornaram a Jerusalém quando haviam cumprido seu serviço, levando também consigo João, que se chamava Marcos.
