೨ ಕರಿನ್ಥಿನಃ 2
1 ಅಪರಞ್ಚಾಹಂ ಪುನಃ ಶೋಕಾಯ ಯುಷ್ಮತ್ಸನ್ನಿಧಿಂ ನ ಗಮಿಷ್ಯಾಮೀತಿ ಮನಸಿ ನಿರಚೈಷಂ|
For I determined this for myself, that I would not come to you again in sorrow.
2 ಯಸ್ಮಾದ್ ಅಹಂ ಯದಿ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಶೋಕಯುಕ್ತಾನ್ ಕರೋಮಿ ತರ್ಹಿ ಮಯಾ ಯಃ ಶೋಕಯುಕ್ತೀಕೃತಸ್ತಂ ವಿನಾ ಕೇನಾಪರೇಣಾಹಂ ಹರ್ಷಯಿಷ್ಯೇ?
For if I make you sorry, then who will make me glad but he who is made sorry by me?
3 ಮಮ ಯೋ ಹರ್ಷಃ ಸ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ಹರ್ಷ ಏವೇತಿ ನಿಶ್ಚಿತಂ ಮಯಾಬೋಧಿ; ಅತಏವ ಯೈರಹಂ ಹರ್ಷಯಿತವ್ಯಸ್ತೈ ರ್ಮದುಪಸ್ಥಿತಿಸಮಯೇ ಯನ್ಮಮ ಶೋಕೋ ನ ಜಾಯೇತ ತದರ್ಥಮೇವ ಯುಷ್ಮಭ್ಯಮ್ ಏತಾದೃಶಂ ಪತ್ರಂ ಮಯಾ ಲಿಖಿತಂ|
And I wrote this very thing, so that, when I came, I would not have sorrow from them of whom I ought to rejoice; having confidence in you all, that my joy would be shared by all of you.
4 ವಸ್ತುತಸ್ತು ಬಹುಕ್ಲೇಶಸ್ಯ ಮನಃಪೀಡಾಯಾಶ್ಚ ಸಮಯೇಽಹಂ ಬಹ್ವಶ್ರುಪಾತೇನ ಪತ್ರಮೇಕಂ ಲಿಖಿತವಾನ್ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಶೋಕಾರ್ಥಂ ತನ್ನಹಿ ಕಿನ್ತು ಯುಷ್ಮಾಸು ಮದೀಯಪ್ರೇಮಬಾಹುಲ್ಯಸ್ಯ ಜ್ಞಾಪನಾರ್ಥಂ|
For out of much affliction and anguish of heart I wrote to you with many tears, not that you should be made sorry, but that you might know the love that I have so abundantly for you.
5 ಯೇನಾಹಂ ಶೋಕಯುಕ್ತೀಕೃತಸ್ತೇನ ಕೇವಲಮಹಂ ಶೋಕಯುಕ್ತೀಕೃತಸ್ತನ್ನಹಿ ಕಿನ್ತ್ವಂಶತೋ ಯೂಯಂ ಸರ್ವ್ವೇಽಪಿ ಯತೋಽಹಮತ್ರ ಕಸ್ಮಿಂಶ್ಚಿದ್ ದೋಷಮಾರೋಪಯಿತುಂ ನೇಚ್ಛಾಮಿ|
But if any has caused sorrow, he has caused sorrow, not to me, but in part (that I not press too heavily) to you all.
6 ಬಹೂನಾಂ ಯತ್ ತರ್ಜ್ಜನಂ ತೇನ ಜನೇನಾಲಮ್ಭಿ ತತ್ ತದರ್ಥಂ ಪ್ರಚುರಂ|
Sufficient to such a one is this punishment which was inflicted by the many;
7 ಅತಃ ಸ ದುಃಖಸಾಗರೇ ಯನ್ನ ನಿಮಜ್ಜತಿ ತದರ್ಥಂ ಯುಷ್ಮಾಭಿಃ ಸ ಕ್ಷನ್ತವ್ಯಃ ಸಾನ್ತ್ವಯಿತವ್ಯಶ್ಚ|
so that on the contrary you should rather forgive him and comfort him, lest by any means such a one should be swallowed up with his excessive sorrow.
8 ಇತಿ ಹೇತೋಃ ಪ್ರರ್ಥಯೇಽಹಂ ಯುಷ್ಮಾಭಿಸ್ತಸ್ಮಿನ್ ದಯಾ ಕ್ರಿಯತಾಂ|
Therefore I urge you to confirm your love toward him.
9 ಯೂಯಂ ಸರ್ವ್ವಕರ್ಮ್ಮಣಿ ಮಮಾದೇಶಂ ಗೃಹ್ಲೀಥ ನ ವೇತಿ ಪರೀಕ್ಷಿತುಮ್ ಅಹಂ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಪ್ರತಿ ಲಿಖಿತವಾನ್|
For to this end I also wrote, that I might know the proof of you, whether you are obedient in all things.
10 ಯಸ್ಯ ಯೋ ದೋಷೋ ಯುಷ್ಮಾಭಿಃ ಕ್ಷಮ್ಯತೇ ತಸ್ಯ ಸ ದೋಷೋ ಮಯಾಪಿ ಕ್ಷಮ್ಯತೇ ಯಶ್ಚ ದೋಷೋ ಮಯಾ ಕ್ಷಮ್ಯತೇ ಸ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಕೃತೇ ಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಕ್ಷಮ್ಯತೇ|
Now I also forgive whomever you forgive anything. For if indeed I have forgiven anything, I have forgiven that one for your sakes in the presence of Christ,
11 ಶಯತಾನಃ ಕಲ್ಪನಾಸ್ಮಾಭಿರಜ್ಞಾತಾ ನಹಿ, ಅತೋ ವಯಂ ಯತ್ ತೇನ ನ ವಞ್ಚ್ಯಾಮಹೇ ತದರ್ಥಮ್ ಅಸ್ಮಾಭಿಃ ಸಾವಧಾನೈ ರ್ಭವಿತವ್ಯಂ|
that no advantage may be gained over us by Satan; for we are not ignorant of his schemes.
12 ಅಪರಞ್ಚ ಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯ ಸುಸಂವಾದಘೋಷಣಾರ್ಥಂ ಮಯಿ ತ್ರೋಯಾನಗರಮಾಗತೇ ಪ್ರಭೋಃ ಕರ್ಮ್ಮಣೇ ಚ ಮದರ್ಥಂ ದ್ವಾರೇ ಮುಕ್ತೇ
Now when I came to Troas for the Good News of Christ, and when a door was opened to me in the Lord,
13 ಸತ್ಯಪಿ ಸ್ವಭ್ರಾತುಸ್ತೀತಸ್ಯಾವಿದ್ಯಮಾನತ್ವಾತ್ ಮದೀಯಾತ್ಮನಃ ಕಾಪಿ ಶಾನ್ತಿ ರ್ನ ಬಭೂವ, ತಸ್ಮಾದ್ ಅಹಂ ತಾನ್ ವಿಸರ್ಜ್ಜನಂ ಯಾಚಿತ್ವಾ ಮಾಕಿದನಿಯಾದೇಶಂ ಗನ್ತುಂ ಪ್ರಸ್ಥಾನಮ್ ಅಕರವಂ|
I had no relief for my spirit, because I did not find Titus, my brother, but taking my leave of them, I went out into Macedonia.
14 ಯ ಈಶ್ವರಃ ಸರ್ವ್ವದಾ ಖ್ರೀಷ್ಟೇನಾಸ್ಮಾನ್ ಜಯಿನಃ ಕರೋತಿ ಸರ್ವ್ವತ್ರ ಚಾಸ್ಮಾಭಿಸ್ತದೀಯಜ್ಞಾನಸ್ಯ ಗನ್ಧಂ ಪ್ರಕಾಶಯತಿ ಸ ಧನ್ಯಃ|
Now thanks be to God, who always leads us in triumph in Christ, and reveals through us the sweet aroma of his knowledge in every place.
15 ಯಸ್ಮಾದ್ ಯೇ ತ್ರಾಣಂ ಲಪ್ಸ್ಯನ್ತೇ ಯೇ ಚ ವಿನಾಶಂ ಗಮಿಷ್ಯನ್ತಿ ತಾನ್ ಪ್ರತಿ ವಯಮ್ ಈಶ್ವರೇಣ ಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯ ಸೌಗನ್ಧ್ಯಂ ಭವಾಮಃ|
For we are a sweet aroma of Christ to God, in those who are saved, and in those who perish;
16 ವಯಮ್ ಏಕೇಷಾಂ ಮೃತ್ಯವೇ ಮೃತ್ಯುಗನ್ಧಾ ಅಪರೇಷಾಞ್ಚ ಜೀವನಾಯ ಜೀವನಗನ್ಧಾ ಭವಾಮಃ, ಕಿನ್ತ್ವೇತಾದೃಶಕರ್ಮ್ಮಸಾಧನೇ ಕಃ ಸಮರ್ಥೋಽಸ್ತಿ?
to the one a stench from death to death; to the other a sweet aroma from life to life. Who is sufficient for these things?
17 ಅನ್ಯೇ ಬಹವೋ ಲೋಕಾ ಯದ್ವದ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ವಾಕ್ಯಂ ಮೃಷಾಶಿಕ್ಷಯಾ ಮಿಶ್ರಯನ್ತಿ ವಯಂ ತದ್ವತ್ ತನ್ನ ಮಿಶ್ರಯನ್ತಃ ಸರಲಭಾವೇನೇಶ್ವರಸ್ಯ ಸಾಕ್ಷಾದ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯಾದೇಶಾತ್ ಖ್ರೀಷ್ಟೇನ ಕಥಾಂ ಭಾಷಾಮಹೇ|
For we are not, like so many, peddling the word of God. But as of sincerity, but as of God, in the sight of God, we speak in Christ.
