< ೨ ಕರಿನ್ಥಿನಃ 10 >
1 ಯುಷ್ಮತ್ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷೇ ನಮ್ರಃ ಕಿನ್ತು ಪರೋಕ್ಷೇ ಪ್ರಗಲ್ಭಃ ಪೌಲೋಽಹಂ ಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯ ಕ್ಷಾನ್ತ್ಯಾ ವಿನೀತ್ಯಾ ಚ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಪ್ರಾರ್ಥಯೇ|
NOW I Paul myself exhort you by the meekness and gentleness of Christ, who, when present, am indeed lowly among you, but being absent, am bold towards you.
2 ಮಮ ಪ್ರಾರ್ಥನೀಯಮಿದಂ ವಯಂ ಯೈಃ ಶಾರೀರಿಕಾಚಾರಿಣೋ ಮನ್ಯಾಮಹೇ ತಾನ್ ಪ್ರತಿ ಯಾಂ ಪ್ರಗಲ್ಭತಾಂ ಪ್ರಕಾಶಯಿತುಂ ನಿಶ್ಚಿನೋಮಿ ಸಾ ಪ್ರಗಲ್ಭತಾ ಸಮಾಗತೇನ ಮಯಾಚರಿತವ್ಯಾ ನ ಭವತು|
But I pray, that when I am present I may not be bold with the confidence with which I purpose to act resolutely against some who think of us, as if we walked after the flesh.
3 ಯತಃ ಶರೀರೇ ಚರನ್ತೋಽಪಿ ವಯಂ ಶಾರೀರಿಕಂ ಯುದ್ಧಂ ನ ಕುರ್ಮ್ಮಃ|
For though we walk in the flesh, we war not after the flesh:
4 ಅಸ್ಮಾಕಂ ಯುದ್ಧಾಸ್ತ್ರಾಣಿ ಚ ನ ಶಾರೀರಿಕಾನಿ ಕಿನ್ತ್ವೀಶ್ವರೇಣ ದುರ್ಗಭಞ್ಜನಾಯ ಪ್ರಬಲಾನಿ ಭವನ್ತಿ,
for the weapons of our warfare are not carnal, but mighty through God for the casting down the strong holds of corruption;
5 ತೈಶ್ಚ ವಯಂ ವಿತರ್ಕಾನ್ ಈಶ್ವರೀಯತತ್ತ್ವಜ್ಞಾನಸ್ಯ ಪ್ರತಿಬನ್ಧಿಕಾಂ ಸರ್ವ್ವಾಂ ಚಿತ್ತಸಮುನ್ನತಿಞ್ಚ ನಿಪಾತಯಾಮಃ ಸರ್ವ್ವಸಙ್ಕಲ್ಪಞ್ಚ ಬನ್ದಿನಂ ಕೃತ್ವಾ ಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯಾಜ್ಞಾಗ್ರಾಹಿಣಂ ಕುರ್ಮ್ಮಃ,
laying low proud reasonings, and every high thing which exalteth itself against the knowledge of God, and making every thought captive to the obedience of Christ:
6 ಯುಷ್ಮಾಕಮ್ ಆಜ್ಞಾಗ್ರಾಹಿತ್ವೇ ಸಿದ್ಧೇ ಸತಿ ಸರ್ವ್ವಸ್ಯಾಜ್ಞಾಲಙ್ಘನಸ್ಯ ಪ್ರತೀಕಾರಂ ಕರ್ತ್ತುಮ್ ಉದ್ಯತಾ ಆಸ್ಮಹೇ ಚ|
and holding ourselves ready to avenge every act of disobedience, when your obedience is fully proved.
7 ಯದ್ ದೃಷ್ಟಿಗೋಚರಂ ತದ್ ಯುಷ್ಮಾಭಿ ರ್ದೃಶ್ಯತಾಂ| ಅಹಂ ಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯ ಲೋಕ ಇತಿ ಸ್ವಮನಸಿ ಯೇನ ವಿಜ್ಞಾಯತೇ ಸ ಯಥಾ ಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯ ಭವತಿ ವಯಮ್ ಅಪಿ ತಥಾ ಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯ ಭವಾಮ ಇತಿ ಪುನರ್ವಿವಿಚ್ಯ ತೇನ ಬುಧ್ಯತಾಂ|
Regard ye the things that are personal? If any man is confident in himself that he is Christ’s, let him reflect again in himself, that as he is Christ’s, so are we Christ’s.
8 ಯುಷ್ಮಾಕಂ ನಿಪಾತಾಯ ತನ್ನಹಿ ಕಿನ್ತು ನಿಷ್ಠಾಯೈ ಪ್ರಭುನಾ ದತ್ತಂ ಯದಸ್ಮಾಕಂ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಂ ತೇನ ಯದ್ಯಪಿ ಕಿಞ್ಚಿದ್ ಅಧಿಕಂ ಶ್ಲಾಘೇ ತಥಾಪಿ ತಸ್ಮಾನ್ನ ತ್ರಪಿಷ್ಯೇ|
Yea, and if I should boast somewhat more highly of our authority, which the Lord hath given us for your edification, and not for your destruction, I shall not be ashamed;
9 ಅಹಂ ಪತ್ರೈ ರ್ಯುಷ್ಮಾನ್ ತ್ರಾಸಯಾಮಿ ಯುಷ್ಮಾಭಿರೇತನ್ನ ಮನ್ಯತಾಂ|
that I may not seem as if I would terrify you by letters.
10 ತಸ್ಯ ಪತ್ರಾಣಿ ಗುರುತರಾಣಿ ಪ್ರಬಲಾನಿ ಚ ಭವನ್ತಿ ಕಿನ್ತು ತಸ್ಯ ಶಾರೀರಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರೋ ದುರ್ಬ್ಬಲ ಆಲಾಪಶ್ಚ ತುಚ್ಛನೀಯ ಇತಿ ಕೈಶ್ಚಿದ್ ಉಚ್ಯತೇ|
For his letters indeed, say they, are weighty and forcible, but his bodily presence is feeble, and his speech contemptible.
11 ಕಿನ್ತು ಪರೋಕ್ಷೇ ಪತ್ರೈ ರ್ಭಾಷಮಾಣಾ ವಯಂ ಯಾದೃಶಾಃ ಪ್ರಕಾಶಾಮಹೇ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷೇ ಕರ್ಮ್ಮ ಕುರ್ವ್ವನ್ತೋಽಪಿ ತಾದೃಶಾ ಏವ ಪ್ರಕಾಶಿಷ್ಯಾಮಹೇ ತತ್ ತಾದೃಶೇನ ವಾಚಾಲೇನ ಜ್ಞಾಯತಾಂ|
Let such a man be assured of this, that such as we are by word in our letters when absent, such also will we be in deed when we are present.
12 ಸ್ವಪ್ರಶಂಸಕಾನಾಂ ಕೇಷಾಞ್ಚಿನ್ಮಧ್ಯೇ ಸ್ವಾನ್ ಗಣಯಿತುಂ ತೈಃ ಸ್ವಾನ್ ಉಪಮಾತುಂ ವಾ ವಯಂ ಪ್ರಗಲ್ಭಾ ನ ಭವಾಮಃ, ಯತಸ್ತೇ ಸ್ವಪರಿಮಾಣೇನ ಸ್ವಾನ್ ಪರಿಮಿಮತೇ ಸ್ವೈಶ್ಚ ಸ್ವಾನ್ ಉಪಮಿಭತೇ ತಸ್ಮಾತ್ ನಿರ್ಬ್ಬೋಧಾ ಭವನ್ತಿ ಚ|
For we will not presume to put ourselves on the level, or compare ourselves with some who vaunt themselves; but they measuring themselves by themselves, and comparing themselves with themselves, have no understanding.
13 ವಯಮ್ ಅಪರಿಮಿತೇನ ನ ಶ್ಲಾಘಿಷ್ಯಾಮಹೇ ಕಿನ್ತ್ವೀಶ್ವರೇಣ ಸ್ವರಜ್ಜ್ವಾ ಯುಷ್ಮದ್ದೇಶಗಾಮಿ ಯತ್ ಪರಿಮಾಣಮ್ ಅಸ್ಮದರ್ಥಂ ನಿರೂಪಿತಂ ತೇನೈವ ಶ್ಲಾಘಿಷ್ಯಾಮಹೇ|
But we will not glory in things beyond our measure, but according to the measure of the rule which God hath marked out for us―a measure that hath reached even unto you.
14 ಯುಷ್ಮಾಕಂ ದೇಶೋಽಸ್ಮಾಭಿರಗನ್ತವ್ಯಸ್ತಸ್ಮಾದ್ ವಯಂ ಸ್ವಸೀಮಾಮ್ ಉಲ್ಲಙ್ಘಾಮಹೇ ತನ್ನಹಿ ಯತಃ ಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯ ಸುಸಂವಾದೇನಾಪರೇಷಾಂ ಪ್ರಾಗ್ ವಯಮೇವ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಪ್ರಾಪ್ತವನ್ತಃ|
For we stretch not our pretensions beyond bounds, as though we reached not unto you; for we have advanced even unto you in the gospel of Christ:
15 ವಯಂ ಸ್ವಸೀಮಾಮ್ ಉಲ್ಲಙ್ಘ್ಯ ಪರಕ್ಷೇತ್ರೇಣ ಶ್ಲಾಘಾಮಹೇ ತನ್ನಹಿ, ಕಿಞ್ಚ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ವಿಶ್ವಾಸೇ ವೃದ್ಧಿಂ ಗತೇ ಯುಷ್ಮದ್ದೇಶೇಽಸ್ಮಾಕಂ ಸೀಮಾ ಯುಷ್ಮಾಭಿರ್ದೀರ್ಘಂ ವಿಸ್ತಾರಯಿಷ್ಯತೇ,
not boasting ourselves unmeasurably in other men’s labours; but having hope that when your faith is increased, we shall be enlarged by you according to our rule for more abundant usefulness,
16 ತೇನ ವಯಂ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಪಶ್ಚಿಮದಿಕ್ಸ್ಥೇಷು ಸ್ಥಾನೇಷು ಸುಸಂವಾದಂ ಘೋಷಯಿಷ್ಯಾಮಃ, ಇತ್ಥಂ ಪರಸೀಮಾಯಾಂ ಪರೇಣ ಯತ್ ಪರಿಷ್ಕೃತಂ ತೇನ ನ ಶ್ಲಾಘಿಷ್ಯಾಮಹೇ|
to preach the gospel in the regions beyond you, and not to arrogate glory in another man’s line for things already prepared.
17 ಯಃ ಕಶ್ಚಿತ್ ಶ್ಲಾಘಮಾನಃ ಸ್ಯಾತ್ ಶ್ಲಾಘತಾಂ ಪ್ರಭುನಾ ಸ ಹಿ|
But he that glorieth, let him glory in the Lord.
18 ಸ್ವೇನ ಯಃ ಪ್ರಶಂಸ್ಯತೇ ಸ ಪರೀಕ್ಷಿತೋ ನಹಿ ಕಿನ್ತು ಪ್ರಭುನಾ ಯಃ ಪ್ರಶಂಸ್ಯತೇ ಸ ಏವ ಪರೀಕ್ಷಿತಃ|
For not he who commendeth himself is approved, but he whom the Lord commendeth.