೧ ಪಿತರಃ 2
1 ಸರ್ವ್ವಾನ್ ದ್ವೇಷಾನ್ ಸರ್ವ್ವಾಂಶ್ಚ ಛಲಾನ್ ಕಾಪಟ್ಯಾನೀರ್ಷ್ಯಾಃ ಸಮಸ್ತಗ್ಲಾನಿಕಥಾಶ್ಚ ದೂರೀಕೃತ್ಯ
Therefore laying aside all malice, and all guile, and hypocrisies, and envies, and all evil speakings,
2 ಯುಷ್ಮಾಭಿಃ ಪರಿತ್ರಾಣಾಯ ವೃದ್ಧಿಪ್ರಾಪ್ತ್ಯರ್ಥಂ ನವಜಾತಶಿಶುಭಿರಿವ ಪ್ರಕೃತಂ ವಾಗ್ದುಗ್ಧಂ ಪಿಪಾಸ್ಯತಾಂ|
As newborn babes, desire the pure milk of the word, that ye may grow by it:
3 ಯತಃ ಪ್ರಭು ರ್ಮಧುರ ಏತಸ್ಯಾಸ್ವಾದಂ ಯೂಯಂ ಪ್ರಾಪ್ತವನ್ತಃ|
If indeed ye have tasted that the Lord is gracious.
4 ಅಪರಂ ಮಾನುಷೈರವಜ್ಞಾತಸ್ಯ ಕಿನ್ತ್ವೀಶ್ವರೇಣಾಭಿರುಚಿತಸ್ಯ ಬಹುಮೂಲ್ಯಸ್ಯ ಜೀವತ್ಪ್ರಸ್ತರಸ್ಯೇವ ತಸ್ಯ ಪ್ರಭೋಃ ಸನ್ನಿಧಿಮ್ ಆಗತಾ
To whom coming, as to a living stone, rejected indeed by men, but chosen by God, and precious,
5 ಯೂಯಮಪಿ ಜೀವತ್ಪ್ರಸ್ತರಾ ಇವ ನಿಚೀಯಮಾನಾ ಆತ್ಮಿಕಮನ್ದಿರಂ ಖ್ರೀಷ್ಟೇನ ಯೀಶುನಾ ಚೇಶ್ವರತೋಷಕಾಣಾಮ್ ಆತ್ಮಿಕಬಲೀನಾಂ ದಾನಾರ್ಥಂ ಪವಿತ್ರೋ ಯಾಜಕವರ್ಗೋ ಭವಥ|
Ye also, as living stones, are built up a spiritual house, an holy priesthood, to offer up spiritual sacrifices, acceptable to God by Jesus Christ.
6 ಯತಃ ಶಾಸ್ತ್ರೇ ಲಿಖಿತಮಾಸ್ತೇ, ಯಥಾ, ಪಶ್ಯ ಪಾಷಾಣ ಏಕೋ ಽಸ್ತಿ ಸೀಯೋನಿ ಸ್ಥಾಪಿತೋ ಮಯಾ| ಮುಖ್ಯಕೋಣಸ್ಯ ಯೋಗ್ಯಃ ಸ ವೃತಶ್ಚಾತೀವ ಮೂಲ್ಯವಾನ್| ಯೋ ಜನೋ ವಿಶ್ವಸೇತ್ ತಸ್ಮಿನ್ ಸ ಲಜ್ಜಾಂ ನ ಗಮಿಷ್ಯತಿ|
Therefore also it is contained in the scripture, Behold, I lay in Zion a chief corner stone, elect, precious: and he that believeth on him shall not be confounded.
7 ವಿಶ್ವಾಸಿನಾಂ ಯುಷ್ಮಾಕಮೇವ ಸಮೀಪೇ ಸ ಮೂಲ್ಯವಾನ್ ಭವತಿ ಕಿನ್ತ್ವವಿಶ್ವಾಸಿನಾಂ ಕೃತೇ ನಿಚೇತೃಭಿರವಜ್ಞಾತಃ ಸ ಪಾಷಾಣಃ ಕೋಣಸ್ಯ ಭಿತ್ತಿಮೂಲಂ ಭೂತ್ವಾ ಬಾಧಾಜನಕಃ ಪಾಷಾಣಃ ಸ್ಖಲನಕಾರಕಶ್ಚ ಶೈಲೋ ಜಾತಃ|
To you therefore who believe he is precious: but to them who are disobedient, the stone which the builders rejected, the same is made the head of the corner,
8 ತೇ ಚಾವಿಶ್ವಾಸಾದ್ ವಾಕ್ಯೇನ ಸ್ಖಲನ್ತಿ ಸ್ಖಲನೇ ಚ ನಿಯುಕ್ತಾಃ ಸನ್ತಿ|
And a stone of stumbling, and a rock of offence, even to them who stumble at the word, being disobedient: to this also they were appointed.
9 ಕಿನ್ತು ಯೂಯಂ ಯೇನಾನ್ಧಕಾರಮಧ್ಯಾತ್ ಸ್ವಕೀಯಾಶ್ಚರ್ಯ್ಯದೀಪ್ತಿಮಧ್ಯಮ್ ಆಹೂತಾಸ್ತಸ್ಯ ಗುಣಾನ್ ಪ್ರಕಾಶಯಿತುಮ್ ಅಭಿರುಚಿತೋ ವಂಶೋ ರಾಜಕೀಯೋ ಯಾಜಕವರ್ಗಃ ಪವಿತ್ರಾ ಜಾತಿರಧಿಕರ್ತ್ತವ್ಯಾಃ ಪ್ರಜಾಶ್ಚ ಜಾತಾಃ|
But ye are a chosen generation, a royal priesthood, an holy nation, a special people; that ye should show forth the praises of him who hath called you out of darkness into his marvellous light:
10 ಪೂರ್ವ್ವಂ ಯೂಯಂ ತಸ್ಯ ಪ್ರಜಾ ನಾಭವತ ಕಿನ್ತ್ವಿದಾನೀಮ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಪ್ರಜಾ ಆಧ್ವೇ| ಪೂರ್ವ್ವಮ್ ಅನನುಕಮ್ಪಿತಾ ಅಭವತ ಕಿನ್ತ್ವಿದಾನೀಮ್ ಅನುಕಮ್ಪಿತಾ ಆಧ್ವೇ|
Who in time past were not a people, but are now the people of God: who had not obtained mercy, but now have obtained mercy.
11 ಹೇ ಪ್ರಿಯತಮಾಃ, ಯೂಯಂ ಪ್ರವಾಸಿನೋ ವಿದೇಶಿನಶ್ಚ ಲೋಕಾ ಇವ ಮನಸಃ ಪ್ರಾತಿಕೂಲ್ಯೇನ ಯೋಧಿಭ್ಯಃ ಶಾರೀರಿಕಸುಖಾಭಿಲಾಷೇಭ್ಯೋ ನಿವರ್ತ್ತಧ್ವಮ್ ಇತ್ಯಹಂ ವಿನಯೇ|
Dearly beloved, I beseech you as sojourners and pilgrims, abstain from fleshly lusts, which war against the soul;
12 ದೇವಪೂಜಕಾನಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಯುಷ್ಮಾಕಮ್ ಆಚಾರ ಏವಮ್ ಉತ್ತಮೋ ಭವತು ಯಥಾ ತೇ ಯುಷ್ಮಾನ್ ದುಷ್ಕರ್ಮ್ಮಕಾರಿಲೋಕಾನಿವ ಪುನ ರ್ನ ನಿನ್ದನ್ತಃ ಕೃಪಾದೃಷ್ಟಿದಿನೇ ಸ್ವಚಕ್ಷುರ್ಗೋಚರೀಯಸತ್ಕ್ರಿಯಾಭ್ಯ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಪ್ರಶಂಸಾಂ ಕುರ್ಯ್ಯುಃ|
Having your behaviour honest among the Gentiles: that, though they speak against you as evildoers, they may by your good works, which they shall behold, glorify God in the day of visitation.
13 ತತೋ ಹೇತೋ ರ್ಯೂಯಂ ಪ್ರಭೋರನುರೋಧಾತ್ ಮಾನವಸೃಷ್ಟಾನಾಂ ಕರ್ತೃತ್ವಪದಾನಾಂ ವಶೀಭವತ ವಿಶೇಷತೋ ಭೂಪಾಲಸ್ಯ ಯತಃ ಸ ಶ್ರೇಷ್ಠಃ,
Submit yourselves to every ordinance of man for the Lord’s sake: whether to the king, as supreme;
14 ದೇಶಾಧ್ಯಕ್ಷಾಣಾಞ್ಚ ಯತಸ್ತೇ ದುಷ್ಕರ್ಮ್ಮಕಾರಿಣಾಂ ದಣ್ಡದಾನಾರ್ಥಂ ಸತ್ಕರ್ಮ್ಮಕಾರಿಣಾಂ ಪ್ರಶಂಸಾರ್ಥಞ್ಚ ತೇನ ಪ್ರೇರಿತಾಃ|
Or to governors, as to them that are sent by him for the punishment of evildoers, and for the praise of them that do well.
15 ಇತ್ಥಂ ನಿರ್ಬ್ಬೋಧಮಾನುಷಾಣಾಮ್ ಅಜ್ಞಾನತ್ವಂ ಯತ್ ಸದಾಚಾರಿಭಿ ರ್ಯುಷ್ಮಾಭಿ ರ್ನಿರುತ್ತರೀಕ್ರಿಯತೇ ತದ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯಾಭಿಮತಂ|
For so is the will of God, that with well doing ye may put to silence the ignorance of foolish men:
16 ಯೂಯಂ ಸ್ವಾಧೀನಾ ಇವಾಚರತ ತಥಾಪಿ ದುಷ್ಟತಾಯಾ ವೇಷಸ್ವರೂಪಾಂ ಸ್ವಾಧೀನತಾಂ ಧಾರಯನ್ತ ಇವ ನಹಿ ಕಿನ್ತ್ವೀಶ್ವರಸ್ಯ ದಾಸಾ ಇವ|
As free, and not using your liberty for a cloke of maliciousness, but as the servants of God.
17 ಸರ್ವ್ವಾನ್ ಸಮಾದ್ರಿಯಧ್ವಂ ಭ್ರಾತೃವರ್ಗೇ ಪ್ರೀಯಧ್ವಮ್ ಈಶ್ವರಾದ್ ಬಿಭೀತ ಭೂಪಾಲಂ ಸಮ್ಮನ್ಯಧ್ವಂ|
Honour all men. Love the brotherhood. Fear God. Honour the king.
18 ಹೇ ದಾಸಾಃ ಯೂಯಂ ಸಮ್ಪೂರ್ಣಾದರೇಣ ಪ್ರಭೂನಾಂ ವಶ್ಯಾ ಭವತ ಕೇವಲಂ ಭದ್ರಾಣಾಂ ದಯಾಲೂನಾಞ್ಚ ನಹಿ ಕಿನ್ತ್ವನೃಜೂನಾಮಪಿ|
Servants, be subject to your masters with all fear; not only to the good and gentle, but also to the perverse.
19 ಯತೋ ಽನ್ಯಾಯೇನ ದುಃಖಭೋಗಕಾಲ ಈಶ್ವರಚಿನ್ತಯಾ ಯತ್ ಕ್ಲೇಶಸಹನಂ ತದೇವ ಪ್ರಿಯಂ|
For this is thankworthy, if a man for conscience toward God endureth grief, suffering wrongfully.
20 ಪಾಪಂ ಕೃತ್ವಾ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಚಪೇಟಾಘಾತಸಹನೇನ ಕಾ ಪ್ರಶಂಸಾ? ಕಿನ್ತು ಸದಾಚಾರಂ ಕೃತ್ವಾ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಯದ್ ದುಃಖಸಹನಂ ತದೇವೇಶ್ವರಸ್ಯ ಪ್ರಿಯಂ|
For what glory is it, if, when ye are buffeted for your faults, ye bear it patiently? but if, when ye do well, and suffer for it, ye bear it patiently, this is acceptable with God.
21 ತದರ್ಥಮೇವ ಯೂಯಮ್ ಆಹೂತಾ ಯತಃ ಖ್ರೀಷ್ಟೋಽಪಿ ಯುಷ್ಮನ್ನಿಮಿತ್ತಂ ದುಃಖಂ ಭುಕ್ತ್ವಾ ಯೂಯಂ ಯತ್ ತಸ್ಯ ಪದಚಿಹ್ನೈ ರ್ವ್ರಜೇತ ತದರ್ಥಂ ದೃಷ್ಟಾನ್ತಮೇಕಂ ದರ್ಶಿತವಾನ್|
For even to this were ye called: because Christ also suffered for us, leaving us an example, that ye should follow his steps:
22 ಸ ಕಿಮಪಿ ಪಾಪಂ ನ ಕೃತವಾನ್ ತಸ್ಯ ವದನೇ ಕಾಪಿ ಛಲಸ್ಯ ಕಥಾ ನಾಸೀತ್|
Who committed no sin, neither was guile found in his mouth:
23 ನಿನ್ದಿತೋ ಽಪಿ ಸನ್ ಸ ಪ್ರತಿನಿನ್ದಾಂ ನ ಕೃತವಾನ್ ದುಃಖಂ ಸಹಮಾನೋ ಽಪಿ ನ ಭರ್ತ್ಸಿತವಾನ್ ಕಿನ್ತು ಯಥಾರ್ಥವಿಚಾರಯಿತುಃ ಸಮೀಪೇ ಸ್ವಂ ಸಮರ್ಪಿತವಾನ್|
Who, when he was reviled, reviled not again; when he suffered, he threatened not; but committed himself to him that judgeth righteously:
24 ವಯಂ ಯತ್ ಪಾಪೇಭ್ಯೋ ನಿವೃತ್ಯ ಧರ್ಮ್ಮಾರ್ಥಂ ಜೀವಾಮಸ್ತದರ್ಥಂ ಸ ಸ್ವಶರೀರೇಣಾಸ್ಮಾಕಂ ಪಾಪಾನಿ ಕ್ರುಶ ಊಢವಾನ್ ತಸ್ಯ ಪ್ರಹಾರೈ ರ್ಯೂಯಂ ಸ್ವಸ್ಥಾ ಅಭವತ|
Who himself bore our sins in his own body on the tree, that we, being dead to sins, should live to righteousness: by whose stripes ye were healed.
25 ಯತಃ ಪೂರ್ವ್ವಂ ಯೂಯಂ ಭ್ರಮಣಕಾರಿಮೇಷಾ ಇವಾಧ್ವಂ ಕಿನ್ತ್ವಧುನಾ ಯುಷ್ಮಾಕಮ್ ಆತ್ಮನಾಂ ಪಾಲಕಸ್ಯಾಧ್ಯಕ್ಷಸ್ಯ ಚ ಸಮೀಪಂ ಪ್ರತ್ಯಾವರ್ತ್ತಿತಾಃ|
For ye were as sheep going astray; but are now returned to the Shepherd and Bishop of your souls.
