೧ ಕರಿನ್ಥಿನಃ 15
1 ಹೇ ಭ್ರಾತರಃ, ಯಃ ಸುಸಂವಾದೋ ಮಯಾ ಯುಷ್ಮತ್ಸಮೀಪೇ ನಿವೇದಿತೋ ಯೂಯಞ್ಚ ಯಂ ಗೃಹೀತವನ್ತ ಆಶ್ರಿತವನ್ತಶ್ಚ ತಂ ಪುನ ರ್ಯುಷ್ಮಾನ್ ವಿಜ್ಞಾಪಯಾಮಿ|
Men jeg kundgør eder, Brødre, det Evangelium, som jeg forkyndte eder, hvilket I ogsaa modtoge, i hvilket I ogsaa staa,
2 ಯುಷ್ಮಾಕಂ ವಿಶ್ವಾಸೋ ಯದಿ ವಿತಥೋ ನ ಭವೇತ್ ತರ್ಹಿ ಸುಸಂವಾದಯುಕ್ತಾನಿ ಮಮ ವಾಕ್ಯಾನಿ ಸ್ಮರತಾಂ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ತೇನ ಸುಸಂವಾದೇನ ಪರಿತ್ರಾಣಂ ಜಾಯತೇ|
ved hvilket I ogsaa frelses, hvis I fastholde, med hvilket Ord jeg forkyndte eder det — ellers troede I forgæves.
3 ಯತೋಽಹಂ ಯದ್ ಯತ್ ಜ್ಞಾಪಿತಸ್ತದನುಸಾರಾತ್ ಯುಷ್ಮಾಸು ಮುಖ್ಯಾಂ ಯಾಂ ಶಿಕ್ಷಾಂ ಸಮಾರ್ಪಯಂ ಸೇಯಂ, ಶಾಸ್ತ್ರಾನುಸಾರಾತ್ ಖ್ರೀಷ್ಟೋಽಸ್ಮಾಕಂ ಪಾಪಮೋಚನಾರ್ಥಂ ಪ್ರಾಣಾನ್ ತ್ಯಕ್ತವಾನ್,
Jeg overleverede eder nemlig som noget af det første, hvad jeg ogsaa har modtaget: at Kristus døde for vore Synder, efter Skrifterne;
4 ಶ್ಮಶಾನೇ ಸ್ಥಾಪಿತಶ್ಚ ತೃತೀಯದಿನೇ ಶಾಸ್ತ್ರಾನುಸಾರಾತ್ ಪುನರುತ್ಥಾಪಿತಃ|
og at han blev begravet; og at han er bleven oprejst den tredje Dag, efter Skrifterne;
5 ಸ ಚಾಗ್ರೇ ಕೈಫೈ ತತಃ ಪರಂ ದ್ವಾದಶಶಿಷ್ಯೇಭ್ಯೋ ದರ್ಶನಂ ದತ್ತವಾನ್|
og at han blev set af Kefas, derefter af de tolv;
6 ತತಃ ಪರಂ ಪಞ್ಚಶತಾಧಿಕಸಂಖ್ಯಕೇಭ್ಯೋ ಭ್ರಾತೃಭ್ಯೋ ಯುಗಪದ್ ದರ್ಶನಂ ದತ್ತವಾನ್ ತೇಷಾಂ ಕೇಚಿತ್ ಮಹಾನಿದ್ರಾಂ ಗತಾ ಬಹುತರಾಶ್ಚಾದ್ಯಾಪಿ ವರ್ತ್ತನ್ತೇ|
derefter blev han set af over fem Hundrede Brødre paa een Gang, af hvilke de fleste endnu ere i Live, men nogle ere hensovede;
7 ತದನನ್ತರಂ ಯಾಕೂಬಾಯ ತತ್ಪಶ್ಚಾತ್ ಸರ್ವ್ವೇಭ್ಯಃ ಪ್ರೇರಿತೇಭ್ಯೋ ದರ್ಶನಂ ದತ್ತವಾನ್|
derefter blev han set af Jakob, dernæst af alle Apostlene;
8 ಸರ್ವ್ವಶೇಷೇಽಕಾಲಜಾತತುಲ್ಯೋ ಯೋಽಹಂ, ಸೋಽಹಮಪಿ ತಸ್ಯ ದರ್ಶನಂ ಪ್ರಾಪ್ತವಾನ್|
men sidst af alle blev han set ogsaa af mig som det ufuldbaarne Foster;
9 ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಸಮಿತಿಂ ಪ್ರತಿ ದೌರಾತ್ಮ್ಯಾಚರಣಾದ್ ಅಹಂ ಪ್ರೇರಿತನಾಮ ಧರ್ತ್ತುಮ್ ಅಯೋಗ್ಯಸ್ತಸ್ಮಾತ್ ಪ್ರೇರಿತಾನಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಕ್ಷುದ್ರತಮಶ್ಚಾಸ್ಮಿ|
thi jeg er den ringeste af Apostlene, jeg, som ikke er værd at kaldes Apostel, fordi jeg har forfulgt Guds Menighed.
10 ಯಾದೃಶೋಽಸ್ಮಿ ತಾದೃಶ ಈಶ್ವರಸ್ಯಾನುಗ್ರಹೇಣೈವಾಸ್ಮಿ; ಅಪರಂ ಮಾಂ ಪ್ರತಿ ತಸ್ಯಾನುಗ್ರಹೋ ನಿಷ್ಫಲೋ ನಾಭವತ್, ಅನ್ಯೇಭ್ಯಃ ಸರ್ವ್ವೇಭ್ಯೋ ಮಯಾಧಿಕಃ ಶ್ರಮಃ ಕೃತಃ, ಕಿನ್ತು ಸ ಮಯಾ ಕೃತಸ್ತನ್ನಹಿ ಮತ್ಸಹಕಾರಿಣೇಶ್ವರಸ್ಯಾನುಗ್ರಹೇಣೈವ|
Men af Guds Naade er jeg det, jeg er, og hans Naade imod mig har ikke været forgæves; men jeg har arbejdet mere end de alle, dog ikke jeg, men Guds Naade, som er med mig.
11 ಅತಏವ ಮಯಾ ಭವೇತ್ ತೈ ರ್ವಾ ಭವೇತ್ ಅಸ್ಮಾಭಿಸ್ತಾದೃಶೀ ವಾರ್ತ್ತಾ ಘೋಷ್ಯತೇ ಸೈವ ಚ ಯುಷ್ಮಾಭಿ ರ್ವಿಶ್ವಾಸೇನ ಗೃಹೀತಾ|
Hvad enten det da er mig eller de andre, saaledes prædike vi, og saaledes troede I.
12 ಮೃತ್ಯುದಶಾತಃ ಖ್ರೀಷ್ಟ ಉತ್ಥಾಪಿತ ಇತಿ ವಾರ್ತ್ತಾ ಯದಿ ತಮಧಿ ಘೋಷ್ಯತೇ ತರ್ಹಿ ಮೃತಲೋಕಾನಾಮ್ ಉತ್ಥಿತಿ ರ್ನಾಸ್ತೀತಿ ವಾಗ್ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮಧ್ಯೇ ಕೈಶ್ಚಿತ್ ಕುತಃ ಕಥ್ಯತೇ?
Men naar der prædikes, at Kristus er oprejst fra de døde, hvorledes sige da nogle iblandt eder, at der ikke er dødes Opstandelse?
13 ಮೃತಾನಾಮ್ ಉತ್ಥಿತಿ ರ್ಯದಿ ನ ಭವೇತ್ ತರ್ಹಿ ಖ್ರೀಷ್ಟೋಽಪಿ ನೋತ್ಥಾಪಿತಃ
Dersom der ikke er dødes Opstandelse, da er ikke heller Kristus oprejst.
14 ಖ್ರೀಷ್ಟಶ್ಚ ಯದ್ಯನುತ್ಥಾಪಿತಃ ಸ್ಯಾತ್ ತರ್ಹ್ಯಸ್ಮಾಕಂ ಘೋಷಣಂ ವಿತಥಂ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ವಿಶ್ವಾಸೋಽಪಿ ವಿತಥಃ|
Men er Kristus ikke oprejst, da er vor Prædiken jo tom, og eders Tro ogsaa tom.
15 ವಯಞ್ಚೇಶ್ವರಸ್ಯ ಮೃಷಾಸಾಕ್ಷಿಣೋ ಭವಾಮಃ, ಯತಃ ಖ್ರೀಷ್ಟ ಸ್ತೇನೋತ್ಥಾಪಿತಃ ಇತಿ ಸಾಕ್ಷ್ಯಮ್ ಅಸ್ಮಾಭಿರೀಶ್ವರಮಧಿ ದತ್ತಂ ಕಿನ್ತು ಮೃತಾನಾಮುತ್ಥಿತಿ ರ್ಯದಿ ನ ಭವೇತ್ ತರ್ಹಿ ಸ ತೇನ ನೋತ್ಥಾಪಿತಃ|
Men vi blive da ogsaa fundne som falske Vidner om Gud, fordi vi have vidnet imod Gud, at han oprejste Kristus, hvem han ikke har oprejst, saafremt døde virkelig ikke oprejses.
16 ಯತೋ ಮೃತಾನಾಮುತ್ಥಿತಿ ರ್ಯತಿ ನ ಭವೇತ್ ತರ್ಹಿ ಖ್ರೀಷ್ಟೋಽಪ್ಯುತ್ಥಾಪಿತತ್ವಂ ನ ಗತಃ|
Thi dersom døde ikke oprejses, da er Kristus ikke heller oprejst.
17 ಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯ ಯದ್ಯನುತ್ಥಾಪಿತಃ ಸ್ಯಾತ್ ತರ್ಹಿ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ವಿಶ್ವಾಸೋ ವಿತಥಃ, ಯೂಯಮ್ ಅದ್ಯಾಪಿ ಸ್ವಪಾಪೇಷು ಮಗ್ನಾಸ್ತಿಷ್ಠಥ|
Men dersom Kristus ikke er oprejst, da er eders Tro forgæves; saa ere I endnu i eders Synder;
18 ಅಪರಂ ಖ್ರೀಷ್ಟಾಶ್ರಿತಾ ಯೇ ಮಾನವಾ ಮಹಾನಿದ್ರಾಂ ಗತಾಸ್ತೇಽಪಿ ನಾಶಂ ಗತಾಃ|
da gik altsaa ogsaa de, som ere hensovede i Kristus, fortabt.
19 ಖ್ರೀಷ್ಟೋ ಯದಿ ಕೇವಲಮಿಹಲೋಕೇ ಽಸ್ಮಾಕಂ ಪ್ರತ್ಯಾಶಾಭೂಮಿಃ ಸ್ಯಾತ್ ತರ್ಹಿ ಸರ್ವ್ವಮರ್ತ್ಯೇಭ್ಯೋ ವಯಮೇವ ದುರ್ಭಾಗ್ಯಾಃ|
Have vi alene i dette Liv sat vort Haab til Kristus, da ere vi de ynkværdigste af alle Mennesker.
20 ಇದಾನೀಂ ಖ್ರೀಷ್ಟೋ ಮೃತ್ಯುದಶಾತ ಉತ್ಥಾಪಿತೋ ಮಹಾನಿದ್ರಾಗತಾನಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಪ್ರಥಮಫಲಸ್ವರೂಪೋ ಜಾತಶ್ಚ|
Men nu er Kristus oprejst fra de døde, som Førstegrøde af de hensovede.
21 ಯತೋ ಯದ್ವತ್ ಮಾನುಷದ್ವಾರಾ ಮೃತ್ಯುಃ ಪ್ರಾದುರ್ಭೂತಸ್ತದ್ವತ್ ಮಾನುಷದ್ವಾರಾ ಮೃತಾನಾಂ ಪುನರುತ್ಥಿತಿರಪಿ ಪ್ರದುರ್ಭೂತಾ|
Thi efterdi Død kom ved et Menneske, er ogsaa dødes Opstandelse kommen ved et Menneske.
22 ಆದಮಾ ಯಥಾ ಸರ್ವ್ವೇ ಮರಣಾಧೀನಾ ಜಾತಾಸ್ತಥಾ ಖ್ರೀಷ್ಟೇನ ಸರ್ವ್ವೇ ಜೀವಯಿಷ್ಯನ್ತೇ|
Thi ligesom alle dø i Adam, saaledes skulle ogsaa alle levendegøres i Kristus.
23 ಕಿನ್ತ್ವೇಕೈಕೇನ ಜನೇನ ನಿಜೇ ನಿಜೇ ಪರ್ಯ್ಯಾಯ ಉತ್ಥಾತವ್ಯಂ ಪ್ರಥಮತಃ ಪ್ರಥಮಜಾತಫಲಸ್ವರೂಪೇನ ಖ್ರೀಷ್ಟೇನ, ದ್ವಿತೀಯತಸ್ತಸ್ಯಾಗಮನಸಮಯೇ ಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯ ಲೋಕೈಃ|
Dog hver i sit Hold: som Førstegrøde Kristus, dernæst de, som tilhøre Kristus, ved hans Tilkommelse.
24 ತತಃ ಪರಮ್ ಅನ್ತೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ ತದಾನೀಂ ಸ ಸರ್ವ್ವಂ ಶಾಸನಮ್ ಅಧಿಪತಿತ್ವಂ ಪರಾಕ್ರಮಞ್ಚ ಲುಪ್ತ್ವಾ ಸ್ವಪಿತರೀಶ್ವರೇ ರಾಜತ್ವಂ ಸಮರ್ಪಯಿಷ್ಯತಿ|
Derpaa kommer Enden, naar han overgiver Gud og Faderen Riget, naar han har tilintetgjort hver Magt og hver Myndighed og Kraft.
25 ಯತಃ ಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯ ರಿಪವಃ ಸರ್ವ್ವೇ ಯಾವತ್ ತೇನ ಸ್ವಪಾದಯೋರಧೋ ನ ನಿಪಾತಯಿಷ್ಯನ್ತೇ ತಾವತ್ ತೇನೈವ ರಾಜತ್ವಂ ಕರ್ತ್ತವ್ಯಂ|
Thi han bør være Konge, indtil han faar lagt alle Fjenderne under sine Fødder.
26 ತೇನ ವಿಜೇತವ್ಯೋ ಯಃ ಶೇಷರಿಪುಃ ಸ ಮೃತ್ಯುರೇವ|
Den sidste Fjende, som tilintetgøres, er Døden.
27 ಲಿಖಿತಮಾಸ್ತೇ ಸರ್ವ್ವಾಣಿ ತಸ್ಯ ಪಾದಯೋ ರ್ವಶೀಕೃತಾನಿ| ಕಿನ್ತು ಸರ್ವ್ವಾಣ್ಯೇವ ತಸ್ಯ ವಶೀಕೃತಾನೀತ್ಯುಕ್ತೇ ಸತಿ ಸರ್ವ್ವಾಣಿ ಯೇನ ತಸ್ಯ ವಶೀಕೃತಾನಿ ಸ ಸ್ವಯಂ ತಸ್ಯ ವಶೀಭೂತೋ ನ ಜಾತ ಇತಿ ವ್ಯಕ್ತಂ|
Han har jo „lagt alle Ting under hans Fødder‟. Men naar han siger: „Alt er underlagt‟ — aabenbart med Undtagelse af den, som underlagde ham alt —
28 ಸರ್ವ್ವೇಷು ತಸ್ಯ ವಶೀಭೂತೇಷು ಸರ್ವ್ವಾಣಿ ಯೇನ ಪುತ್ರಸ್ಯ ವಶೀಕೃತಾನಿ ಸ್ವಯಂ ಪುತ್ರೋಽಪಿ ತಸ್ಯ ವಶೀಭೂತೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ ತತ ಈಶ್ವರಃ ಸರ್ವ್ವೇಷು ಸರ್ವ್ವ ಏವ ಭವಿಷ್ಯತಿ|
naar da alle Ting ere blevne ham underlagte, da skal ogsaa Sønnen selv underlægge sig ham, som har underlagt ham alle Ting, for at Gud kan være alt i alle.
29 ಅಪರಂ ಪರೇತಲೋಕಾನಾಂ ವಿನಿಮಯೇನ ಯೇ ಮಜ್ಜ್ಯನ್ತೇ ತೈಃ ಕಿಂ ಲಪ್ಸ್ಯತೇ? ಯೇಷಾಂ ಪರೇತಲೋಕಾನಾಮ್ ಉತ್ಥಿತಿಃ ಕೇನಾಪಿ ಪ್ರಕಾರೇಣ ನ ಭವಿಷ್ಯತಿ ತೇಷಾಂ ವಿನಿಮಯೇನ ಕುತೋ ಮಜ್ಜನಮಪಿ ತೈರಙ್ಗೀಕ್ರಿಯತೇ?
Hvad ville ellers de udrette, som lade sig døbe for de døde? Dersom døde overhovedet ikke oprejses, hvorfor lade de sig da døbe for dem?
30 ವಯಮಪಿ ಕುತಃ ಪ್ರತಿದಣ್ಡಂ ಪ್ರಾಣಭೀತಿಮ್ ಅಙ್ಗೀಕುರ್ಮ್ಮಹೇ?
Hvorfor udsætte da ogsaa vi os hver Time for Fare?
31 ಅಸ್ಮತ್ಪ್ರಭುನಾ ಯೀಶುಖ್ರೀಷ್ಟೇನ ಯುಷ್ಮತ್ತೋ ಮಮ ಯಾ ಶ್ಲಾಘಾಸ್ತೇ ತಸ್ಯಾಃ ಶಪಥಂ ಕೃತ್ವಾ ಕಥಯಾಮಿ ದಿನೇ ದಿನೇಽಹಂ ಮೃತ್ಯುಂ ಗಚ್ಛಾಮಿ|
Jeg dør daglig, saa sandt jeg har eder, Brødre, at rose mig af i Kristus Jesus, vor Herre.
32 ಇಫಿಷನಗರೇ ವನ್ಯಪಶುಭಿಃ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಯದಿ ಲೌಕಿಕಭಾವಾತ್ ಮಯಾ ಯುದ್ಧಂ ಕೃತಂ ತರ್ಹಿ ತೇನ ಮಮ ಕೋ ಲಾಭಃ? ಮೃತಾನಾಮ್ ಉತ್ಥಿತಿ ರ್ಯದಿ ನ ಭವೇತ್ ತರ್ಹಿ, ಕುರ್ಮ್ಮೋ ಭೋಜನಪಾನೇಽದ್ಯ ಶ್ವಸ್ತು ಮೃತ್ಯು ರ್ಭವಿಷ್ಯತಿ|
Hvis jeg som et almindeligt Menneske har kæmpet med vilde Dyr i Efesus, hvad Gavn har jeg saa deraf? Dersom døde ikke oprejses, da „lader os spise og drikke, thi i Morgen dø vi.‟
33 ಇತ್ಯನೇನ ಧರ್ಮ್ಮಾತ್ ಮಾ ಭ್ರಂಶಧ್ವಂ| ಕುಸಂಸರ್ಗೇಣ ಲೋಕಾನಾಂ ಸದಾಚಾರೋ ವಿನಶ್ಯತಿ|
Farer ikke vild; slet Omgang fordærver gode Sæder!
34 ಯೂಯಂ ಯಥೋಚಿತಂ ಸಚೈತನ್ಯಾಸ್ತಿಷ್ಠತ, ಪಾಪಂ ಮಾ ಕುರುಧ್ವಂ, ಯತೋ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮಧ್ಯ ಈಶ್ವರೀಯಜ್ಞಾನಹೀನಾಃ ಕೇಽಪಿ ವಿದ್ಯನ್ತೇ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ತ್ರಪಾಯೈ ಮಯೇದಂ ಗದ್ಯತೇ|
Vorder ædrue, som det bør sig, og synder ikke; thi nogle kende ikke Gud; til Skam for eder siger jeg det.
35 ಅಪರಂ ಮೃತಲೋಕಾಃ ಕಥಮ್ ಉತ್ಥಾಸ್ಯನ್ತಿ? ಕೀದೃಶಂ ವಾ ಶರೀರಂ ಲಬ್ಧ್ವಾ ಪುನರೇಷ್ಯನ್ತೀತಿ ವಾಕ್ಯಂ ಕಶ್ಚಿತ್ ಪ್ರಕ್ಷ್ಯತಿ|
Men man vil sige: „Hvorledes oprejses de døde? hvad Slags Legeme komme de med?‟
36 ಹೇ ಅಜ್ಞ ತ್ವಯಾ ಯದ್ ಬೀಜಮ್ ಉಪ್ಯತೇ ತದ್ ಯದಿ ನ ಮ್ರಿಯೇತ ತರ್ಹಿ ನ ಜೀವಯಿಷ್ಯತೇ|
Du Daare! det, som du saar, bliver ikke levendegjort, dersom det ikke dør.
37 ಯಯಾ ಮೂರ್ತ್ತ್ಯಾ ನಿರ್ಗನ್ತವ್ಯಂ ಸಾ ತ್ವಯಾ ನೋಪ್ಯತೇ ಕಿನ್ತು ಶುಷ್ಕಂ ಬೀಜಮೇವ; ತಚ್ಚ ಗೋಧೂಮಾದೀನಾಂ ಕಿಮಪಿ ಬೀಜಂ ಭವಿತುಂ ಶಕ್ನೋತಿ|
Og hvad du end saar, da saar du ikke det Legeme, der skal vorde, men et nøgent Korn, være sig af Hvede eller af anden Art.
38 ಈಶ್ವರೇಣೇವ ಯಥಾಭಿಲಾಷಂ ತಸ್ಮೈ ಮೂರ್ತ್ತಿ ರ್ದೀಯತೇ, ಏಕೈಕಸ್ಮೈ ಬೀಜಾಯ ಸ್ವಾ ಸ್ವಾ ಮೂರ್ತ್ತಿರೇವ ದೀಯತೇ|
Men Gud giver det et Legeme, saaledes som han har villet, og hver Sædart sit eget Legeme.
39 ಸರ್ವ್ವಾಣಿ ಪಲಲಾನಿ ನೈಕವಿಧಾನಿ ಸನ್ತಿ, ಮನುಷ್ಯಪಶುಪಕ್ಷಿಮತ್ಸ್ಯಾದೀನಾಂ ಭಿನ್ನರೂಪಾಣಿ ಪಲಲಾನಿ ಸನ್ತಿ|
Ikke alt Kød er det samme Kød, men eet er Menneskers, et andet Kvægs Kød, et andet Fugles Kød, et andet Fiskes.
40 ಅಪರಂ ಸ್ವರ್ಗೀಯಾ ಮೂರ್ತ್ತಯಃ ಪಾರ್ಥಿವಾ ಮೂರ್ತ್ತಯಶ್ಚ ವಿದ್ಯನ್ತೇ ಕಿನ್ತು ಸ್ವರ್ಗೀಯಾನಾಮ್ ಏಕರೂಪಂ ತೇಜಃ ಪಾರ್ಥಿವಾನಾಞ್ಚ ತದನ್ಯರೂಪಂ ತೇಜೋಽಸ್ತಿ|
Og der er himmelske Legemer og jordiske Legemer; men een er de himmelskes Herlighed, en anden de jordiskes.
41 ಸೂರ್ಯ್ಯಸ್ಯ ತೇಜ ಏಕವಿಧಂ ಚನ್ದ್ರಸ್ಯ ತೇಜಸ್ತದನ್ಯವಿಧಂ ತಾರಾಣಾಞ್ಚ ತೇಜೋಽನ್ಯವಿಧಂ, ತಾರಾಣಾಂ ಮಧ್ಯೇಽಪಿ ತೇಜಸಸ್ತಾರತಮ್ಯಂ ವಿದ್ಯತೇ|
Een er Solens Glans og en anden Maanens Glans og en anden Stjernernes Glans; thi den ene Stjerne er forskellig fra den anden i Glans.
42 ತತ್ರ ಲಿಖಿತಮಾಸ್ತೇ ಯಥಾ, ‘ಆದಿಪುರುಷ ಆದಮ್ ಜೀವತ್ಪ್ರಾಣೀ ಬಭೂವ,’ ಕಿನ್ತ್ವನ್ತಿಮ ಆದಮ್ (ಖ್ರೀಷ್ಟೋ) ಜೀವನದಾಯಕ ಆತ್ಮಾ ಬಭೂವ|
Saaledes er det ogsaa med de dødes Opstandelse: det saaes i Forkrænkelighed, det oprejses i Uforkrænkelighed;
43 ಯದ್ ಉಪ್ಯತೇ ತತ್ ತುಚ್ಛಂ ಯಚ್ಚೋತ್ಥಾಸ್ಯತಿ ತದ್ ಗೌರವಾನ್ವಿತಂ; ಯದ್ ಉಪ್ಯತೇ ತನ್ನಿರ್ಬ್ಬಲಂ ಯಚ್ಚೋತ್ಥಾಸ್ಯತಿ ತತ್ ಶಕ್ತಿಯುಕ್ತಂ|
det saaes i Vanære, det oprejses i Herlighed; det saaes i Skrøbelighed, det oprejses i Kraft;
44 ಯತ್ ಶರೀರಮ್ ಉಪ್ಯತೇ ತತ್ ಪ್ರಾಣಾನಾಂ ಸದ್ಮ, ಯಚ್ಚ ಶರೀರಮ್ ಉತ್ಥಾಸ್ಯತಿ ತದ್ ಆತ್ಮನಃ ಸದ್ಮ| ಪ್ರಾಣಸದ್ಮಸ್ವರೂಪಂ ಶರೀರಂ ವಿದ್ಯತೇ, ಆತ್ಮಸದ್ಮಸ್ವರೂಪಮಪಿ ಶರೀರಂ ವಿದ್ಯತೇ|
der saaes et sjæleligt Legeme, der oprejses et aandeligt Legeme. Naar der gives et sjæleligt Legeme, gives der ogsaa et aandeligt.
45 ತತ್ರ ಲಿಖಿತಮಾಸ್ತೇ ಯಥಾ, ಆದಿಪುರುಷ ಆದಮ್ ಜೀವತ್ಪ್ರಾಣೀ ಬಭೂವ, ಕಿನ್ತ್ವನ್ತಿಮ ಆದಮ್ (ಖ್ರೀಷ್ಟೋ) ಜೀವನದಾಯಕ ಆತ್ಮಾ ಬಭೂವ|
Saaledes er der ogsaa skrevet: „Det første Menneske, Adam, blev til en levende Sjæl; ‟ den sidste Adam blev til en levendegørende Aand.
46 ಆತ್ಮಸದ್ಮ ನ ಪ್ರಥಮಂ ಕಿನ್ತು ಪ್ರಾಣಸದ್ಮೈವ ತತ್ಪಶ್ಚಾದ್ ಆತ್ಮಸದ್ಮ|
Men det aandelige er ikke det første, men det sjælelige; derefter det aandelige.
47 ಆದ್ಯಃ ಪುರುಷೇ ಮೃದ ಉತ್ಪನ್ನತ್ವಾತ್ ಮೃಣ್ಮಯೋ ದ್ವಿತೀಯಶ್ಚ ಪುರುಷಃ ಸ್ವರ್ಗಾದ್ ಆಗತಃ ಪ್ರಭುಃ|
Det første Menneske var af Jord, jordisk; det andet Menneske er fra Himmelen.
48 ಮೃಣ್ಮಯೋ ಯಾದೃಶ ಆಸೀತ್ ಮೃಣ್ಮಯಾಃ ಸರ್ವ್ವೇ ತಾದೃಶಾ ಭವನ್ತಿ ಸ್ವರ್ಗೀಯಶ್ಚ ಯಾದೃಶೋಽಸ್ತಿ ಸ್ವರ್ಗೀಯಾಃ ಸರ್ವ್ವೇ ತಾದೃಶಾ ಭವನ್ತಿ|
Saadan som den jordiske var, saadanne ere ogsaa de jordiske; og saadan som den himmelske er, saadanne ere ogsaa de himmelske.
49 ಮೃಣ್ಮಯಸ್ಯ ರೂಪಂ ಯದ್ವದ್ ಅಸ್ಮಾಭಿ ರ್ಧಾರಿತಂ ತದ್ವತ್ ಸ್ವರ್ಗೀಯಸ್ಯ ರೂಪಮಪಿ ಧಾರಯಿಷ್ಯತೇ|
Og ligesom vi have baaret den jordiskes Billede, saaledes skulle vi ogsaa bære den himmelskes Billede!
50 ಹೇ ಭ್ರಾತರಃ, ಯುಷ್ಮಾನ್ ಪ್ರತಿ ವ್ಯಾಹರಾಮಿ, ಈಶ್ವರಸ್ಯ ರಾಜ್ಯೇ ರಕ್ತಮಾಂಸಯೋರಧಿಕಾರೋ ಭವಿತುಂ ನ ಶಕ್ನೋತಿ, ಅಕ್ಷಯತ್ವೇ ಚ ಕ್ಷಯಸ್ಯಾಧಿಕಾರೋ ನ ಭವಿಷ್ಯತಿ|
Men dette siger jeg, Brødre! at Kød og Blod kan ikke arve Guds Rige, ej heller arver Forkrænkeligheden Uforkrænkeligheden.
51 ಪಶ್ಯತಾಹಂ ಯುಷ್ಮಭ್ಯಂ ನಿಗೂಢಾಂ ಕಥಾಂ ನಿವೇದಯಾಮಿ|
Se, jeg siger eder en Hemmelighed: Alle skulle vi ikke hensove, men vi skulle alle forvandles,
52 ಸರ್ವ್ವೈರಸ್ಮಾಭಿ ರ್ಮಹಾನಿದ್ರಾ ನ ಗಮಿಷ್ಯತೇ ಕಿನ್ತ್ವನ್ತಿಮದಿನೇ ತೂರ್ಯ್ಯಾಂ ವಾದಿತಾಯಾಮ್ ಏಕಸ್ಮಿನ್ ವಿಪಲೇ ನಿಮಿಷೈಕಮಧ್ಯೇ ಸರ್ವ್ವೈ ರೂಪಾನ್ತರಂ ಗಮಿಷ್ಯತೇ, ಯತಸ್ತೂರೀ ವಾದಿಷ್ಯತೇ, ಮೃತಲೋಕಾಶ್ಚಾಕ್ಷಯೀಭೂತಾ ಉತ್ಥಾಸ್ಯನ್ತಿ ವಯಞ್ಚ ರೂಪಾನ್ತರಂ ಗಮಿಷ್ಯಾಮಃ|
i et Nu, i et Øjeblik, ved den sidste Basun; thi Basunen skal lyde, og de døde skulle oprejses uforkrænkelige, og vi skulle forvandles.
53 ಯತಃ ಕ್ಷಯಣೀಯೇನೈತೇನ ಶರೀರೇಣಾಕ್ಷಯತ್ವಂ ಪರಿಹಿತವ್ಯಂ, ಮರಣಾಧೀನೇನೈತೇನ ದೇಹೇನ ಚಾಮರತ್ವಂ ಪರಿಹಿತವ್ಯಂ|
Thi dette forkrænkelige maa iføre sig Uforkrænkelighed, og dette dødelige iføre sig Udødelighed.
54 ಏತಸ್ಮಿನ್ ಕ್ಷಯಣೀಯೇ ಶರೀರೇ ಽಕ್ಷಯತ್ವಂ ಗತೇ, ಏತಸ್ಮನ್ ಮರಣಾಧೀನೇ ದೇಹೇ ಚಾಮರತ್ವಂ ಗತೇ ಶಾಸ್ತ್ರೇ ಲಿಖಿತಂ ವಚನಮಿದಂ ಸೇತ್ಸ್ಯತಿ, ಯಥಾ, ಜಯೇನ ಗ್ರಸ್ಯತೇ ಮೃತ್ಯುಃ|
Men naar dette forkrænkelige har iført sig Uforkrænkelighed, og dette dødelige har iført sig Udødelighed, da skal det Ord opfyldes, som er skrevet: „Døden er opslugt til Sejr.‟
„Død, hvor er din Sejr? Død, hvor er din Brod?‟ (Hadēs g86)
56 ಮೃತ್ಯೋಃ ಕಣ್ಟಕಂ ಪಾಪಮೇವ ಪಾಪಸ್ಯ ಚ ಬಲಂ ವ್ಯವಸ್ಥಾ|
Men Dødens Brod er Synden, og Syndens Kraft er Loven.
57 ಈಶ್ವರಶ್ಚ ಧನ್ಯೋ ಭವತು ಯತಃ ಸೋಽಸ್ಮಾಕಂ ಪ್ರಭುನಾ ಯೀಶುಖ್ರೀಷ್ಟೇನಾಸ್ಮಾನ್ ಜಯಯುಕ್ತಾನ್ ವಿಧಾಪಯತಿ|
Men Gud ske Tak, som giver os Sejren ved vor Herre Jesus Kristus!
58 ಅತೋ ಹೇ ಮಮ ಪ್ರಿಯಭ್ರಾತರಃ; ಯೂಯಂ ಸುಸ್ಥಿರಾ ನಿಶ್ಚಲಾಶ್ಚ ಭವತ ಪ್ರಭೋಃ ಸೇವಾಯಾಂ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಪರಿಶ್ರಮೋ ನಿಷ್ಫಲೋ ನ ಭವಿಷ್ಯತೀತಿ ಜ್ಞಾತ್ವಾ ಪ್ರಭೋಃ ಕಾರ್ಯ್ಯೇ ಸದಾ ತತ್ಪರಾ ಭವತ|
Derfor, mine elskede Brødre! bliver faste, urokkelige, altid rige i Herrens Gerning, vidende, at eders Arbejde er ikke forgæves i Herren.
