2 tīmathiyaḥ 1

1 khrīṣṭena yīśunā yā jīvanasya pratijñā tāmadhīśvarasyecchayā yīśoḥ khrīṣṭasyaikaḥ preritaḥ paulo'haṁ svakīyaṁ priyaṁ dharmmaputraṁ tīmathiyaṁ prati patraṁ likhāmi|

ഖ്രീഷ്ടേന യീശുനാ യാ ജീവനസ്യ പ്രതിജ്ഞാ താമധീശ്വരസ്യേച്ഛയാ യീശോഃ ഖ്രീഷ്ടസ്യൈകഃ പ്രേരിതഃ പൗലോഽഹം സ്വകീയം പ്രിയം ധർമ്മപുത്രം തീമഥിയം പ്രതി പത്രം ലിഖാമി|

2 tāta īśvaro'smākaṁ prabhu ryīśukhrīṣṭaśca tvayi prasādaṁ dayāṁ śāntiñca kriyāstāṁ|

താത ഈശ്വരോഽസ്മാകം പ്രഭു ര്യീശുഖ്രീഷ്ടശ്ച ത്വയി പ്രസാദം ദയാം ശാന്തിഞ്ച ക്രിയാസ്താം|

3 aham ā pūrvvapuruṣāt yam īśvaraṁ pavitramanasā seve taṁ dhanyaṁ vadanaṁ kathayāmi, aham ahorātraṁ prārthanāsamaye tvāṁ nirantaraṁ smarāmi|

അഹമ് ആ പൂർവ്വപുരുഷാത് യമ് ഈശ്വരം പവിത്രമനസാ സേവേ തം ധന്യം വദനം കഥയാമി, അഹമ് അഹോരാത്രം പ്രാർഥനാസമയേ ത്വാം നിരന്തരം സ്മരാമി|

4 yaśca viśvāsaḥ prathame loyīnāmikāyāṁ tava mātāmahyām unīkīnāmikāyāṁ mātari cātiṣṭhat tavāntare'pi tiṣṭhatīti manye

യശ്ച വിശ്വാസഃ പ്രഥമേ ലോയീനാമികായാം തവ മാതാമഹ്യാമ് ഉനീകീനാമികായാം മാതരി ചാതിഷ്ഠത് തവാന്തരേഽപി തിഷ്ഠതീതി മന്യേ

5 tava taṁ niṣkapaṭaṁ viśvāsaṁ manasi kurvvan tavāśrupātaṁ smaran yathānandena praphallo bhaveyaṁ tadarthaṁ tava darśanam ākāṅkṣe|

തവ തം നിഷ്കപടം വിശ്വാസം മനസി കുർവ്വൻ തവാശ്രുപാതം സ്മരൻ യഥാനന്ദേന പ്രഫല്ലോ ഭവേയം തദർഥം തവ ദർശനമ് ആകാങ്ക്ഷേ|

6 ato heto rmama hastārpaṇena labdho ya īśvarasya varastvayi vidyate tam ujjvālayituṁ tvāṁ smārayāmi|

അതോ ഹേതോ ർമമ ഹസ്താർപണേന ലബ്ധോ യ ഈശ്വരസ്യ വരസ്ത്വയി വിദ്യതേ തമ് ഉജ്ജ്വാലയിതും ത്വാം സ്മാരയാമി|

7 yata īśvaro'smabhyaṁ bhayajanakam ātmānam adattvā śaktipremasatarkatānām ākaram ātmānaṁ dattavān|

യത ഈശ്വരോഽസ്മഭ്യം ഭയജനകമ് ആത്മാനമ് അദത്ത്വാ ശക്തിപ്രേമസതർകതാനാമ് ആകരമ് ആത്മാനം ദത്തവാൻ|

8 ataevāsmākaṁ prabhumadhi tasya vandidāsaṁ māmadhi ca pramāṇaṁ dātuṁ na trapasva kintvīśvarīyaśaktyā susaṁvādasya kṛte duḥkhasya sahabhāgī bhava|

അതഏവാസ്മാകം പ്രഭുമധി തസ്യ വന്ദിദാസം മാമധി ച പ്രമാണം ദാതും ന ത്രപസ്വ കിന്ത്വീശ്വരീയശക്ത്യാ സുസംവാദസ്യ കൃതേ ദുഃഖസ്യ സഹഭാഗീ ഭവ|

9 so'smān paritrāṇapātrāṇi kṛtavān pavitreṇāhvānenāhūtavāṁśca; asmatkarmmahetuneti nahi svīyanirūpāṇasya prasādasya ca kṛte tat kṛtavān| sa prasādaḥ sṛṣṭeḥ pūrvvakāle khrīṣṭena yīśunāsmabhyam adāyi, (aiōnios g166)

സോഽസ്മാൻ പരിത്രാണപാത്രാണി കൃതവാൻ പവിത്രേണാഹ്വാനേനാഹൂതവാംശ്ച; അസ്മത്കർമ്മഹേതുനേതി നഹി സ്വീയനിരൂപാണസ്യ പ്രസാദസ്യ ച കൃതേ തത് കൃതവാൻ| സ പ്രസാദഃ സൃഷ്ടേഃ പൂർവ്വകാലേ ഖ്രീഷ്ടേന യീശുനാസ്മഭ്യമ് അദായി, (aiōnios g166)

10 kintvadhunāsmākaṁ paritrātu ryīśoḥ khrīṣṭasyāgamanena prākāśata| khrīṣṭo mṛtyuṁ parājitavān susaṁvādena ca jīvanam amaratāñca prakāśitavān|

കിന്ത്വധുനാസ്മാകം പരിത്രാതു ര്യീശോഃ ഖ്രീഷ്ടസ്യാഗമനേന പ്രാകാശത| ഖ്രീഷ്ടോ മൃത്യും പരാജിതവാൻ സുസംവാദേന ച ജീവനമ് അമരതാഞ്ച പ്രകാശിതവാൻ|

11 tasya ghoṣayitā dūtaścānyajātīyānāṁ śikṣakaścāhaṁ niyukto'smi|

തസ്യ ഘോഷയിതാ ദൂതശ്ചാന്യജാതീയാനാം ശിക്ഷകശ്ചാഹം നിയുക്തോഽസ്മി|

12 tasmāt kāraṇāt mamāyaṁ kleśo bhavati tena mama lajjā na jāyate yato'haṁ yasmin viśvasitavān tamavagato'smi mahādinaṁ yāvat mamopanidhe rgopanasya śaktistasya vidyata iti niścitaṁ jānāmi|

തസ്മാത് കാരണാത് മമായം ക്ലേശോ ഭവതി തേന മമ ലജ്ജാ ന ജായതേ യതോഽഹം യസ്മിൻ വിശ്വസിതവാൻ തമവഗതോഽസ്മി മഹാദിനം യാവത് മമോപനിധേ ർഗോപനസ്യ ശക്തിസ്തസ്യ വിദ്യത ഇതി നിശ്ചിതം ജാനാമി|

13 hitadāyakānāṁ vākyānām ādarśarūpeṇa mattaḥ śrutāḥ khrīṣṭe yīśau viśvāsapremnoḥ kathā dhāraya|

ഹിതദായകാനാം വാക്യാനാമ് ആദർശരൂപേണ മത്തഃ ശ്രുതാഃ ഖ്രീഷ്ടേ യീശൗ വിശ്വാസപ്രേമ്നോഃ കഥാ ധാരയ|

14 aparam asmadantarvāsinā pavitreṇātmanā tāmuttamām upanidhiṁ gopaya|

അപരമ് അസ്മദന്തർവാസിനാ പവിത്രേണാത്മനാ താമുത്തമാമ് ഉപനിധിം ഗോപയ|

15 āśiyādeśīyāḥ sarvve māṁ tyaktavanta iti tvaṁ jānāsi teṣāṁ madhye phūgillo harmmaginiśca vidyete|

ആശിയാദേശീയാഃ സർവ്വേ മാം ത്യക്തവന്ത ഇതി ത്വം ജാനാസി തേഷാം മധ്യേ ഫൂഗില്ലോ ഹർമ്മഗിനിശ്ച വിദ്യേതേ|

16 prabhuranīṣipharasya parivārān prati kṛpāṁ vidadhātu yataḥ sa punaḥ puna rmām āpyāyitavān

പ്രഭുരനീഷിഫരസ്യ പരിവാരാൻ പ്രതി കൃപാം വിദധാതു യതഃ സ പുനഃ പുന ർമാമ് ആപ്യായിതവാൻ

17 mama śṛṅkhalena na trapitvā romānagare upasthitisamaye yatnena māṁ mṛgayitvā mamoddeśaṁ prāptavān|

മമ ശൃങ്ഖലേന ന ത്രപിത്വാ രോമാനഗരേ ഉപസ്ഥിതിസമയേ യത്നേന മാം മൃഗയിത്വാ മമോദ്ദേശം പ്രാപ്തവാൻ|

18 ato vicāradine sa yathā prabhoḥ kṛpābhājanaṁ bhavet tādṛśaṁ varaṁ prabhustasmai deyāt| iphiṣanagare'pi sa kati prakārai rmām upakṛtavān tat tvaṁ samyag vetsi|

അതോ വിചാരദിനേ സ യഥാ പ്രഭോഃ കൃപാഭാജനം ഭവേത് താദൃശം വരം പ്രഭുസ്തസ്മൈ ദേയാത്| ഇഫിഷനഗരേഽപി സ കതി പ്രകാരൈ ർമാമ് ഉപകൃതവാൻ തത് ത്വം സമ്യഗ് വേത്സി|