romiNaH 2
1 he paradUSaka manuSya yaH kazcana tvaM bhavasi tavottaradAnAya panthA nAsti yato yasmAt karmmaNaH parastvayA dUSyate tasmAt tvamapi dUSyase, yatastaM dUSayannapi tvaM tadvad Acarasi|
διο αναπολογητος ει ω ανθρωπε πας ο κρινων εν ω γαρ κρινεις τον ετερον σεαυτον κατακρινεις τα γαρ αυτα πρασσεις ο κρινων
2 kintvetAdRgAcAribhyo yaM daNDam Izvaro nizcinoti sa yathArtha iti vayaM jAnImaH|
οιδαμεν δε οτι το κριμα του θεου εστιν κατα αληθειαν επι τους τα τοιαυτα πρασσοντας
3 ataeva he mAnuSa tvaM yAdRgAcAriNo dUSayasi svayaM yadi tAdRgAcarasi tarhi tvam IzvaradaNDAt palAyituM zakSyasIti kiM budhyase?
λογιζη δε τουτο ω ανθρωπε ο κρινων τους τα τοιαυτα πρασσοντας και ποιων αυτα οτι συ εκφευξη το κριμα του θεου
4 aparaM tava manasaH parivarttanaM karttum izvarasyAnugraho bhavati tanna buddhvA tvaM kiM tadIyAnugrahakSamAcirasahiSNutvanidhiM tucchIkaroSi?
η του πλουτου της χρηστοτητος αυτου και της ανοχης και της μακροθυμιας καταφρονεις αγνοων οτι το χρηστον του θεου εις μετανοιαν σε αγει
5 tathA svAntaHkaraNasya kaThoratvAt khedarAhityAccezvarasya nyAyyavicAraprakAzanasya krodhasya ca dinaM yAvat kiM svArthaM kopaM saJcinoSi?
κατα δε την σκληροτητα σου και αμετανοητον καρδιαν θησαυριζεις σεαυτω οργην εν ημερα οργης και αποκαλυψεως δικαιοκρισιας του θεου
6 kintu sa ekaikamanujAya tatkarmmAnusAreNa pratiphalaM dAsyati;
ος αποδωσει εκαστω κατα τα εργα αυτου
7 vastutastu ye janA dhairyyaM dhRtvA satkarmma kurvvanto mahimA satkAro'maratvaJcaitAni mRgayante tebhyo'nantAyu rdAsyati| (aiōnios g166)
τοις μεν καθ υπομονην εργου αγαθου δοξαν και τιμην και αφθαρσιαν ζητουσιν ζωην αιωνιον (aiōnios g166)
8 aparaM ye janAH satyadharmmam agRhItvA viparItadharmmam gRhlanti tAdRzA virodhijanAH kopaM krodhaJca bhokSyante|
τοις δε εξ εριθειας και απειθουσιν μεν τη αληθεια πειθομενοις δε τη αδικια θυμος και οργη
9 A yihUdino'nyadezinaH paryyantaM yAvantaH kukarmmakAriNaH prANinaH santi te sarvve duHkhaM yAtanAJca gamiSyanti;
θλιψις και στενοχωρια επι πασαν ψυχην ανθρωπου του κατεργαζομενου το κακον ιουδαιου τε πρωτον και ελληνος
10 kintu A yihUdino bhinnadeziparyyantA yAvantaH satkarmmakAriNo lokAH santi tAn prati mahimA satkAraH zAntizca bhaviSyanti|
δοξα δε και τιμη και ειρηνη παντι τω εργαζομενω το αγαθον ιουδαιω τε πρωτον και ελληνι
11 Izvarasya vicAre pakSapAto nAsti|
ου γαρ εστιν προσωποληψια παρα τω θεω
12 alabdhavyavasthAzAstrai ryaiH pApAni kRtAni vyavasthAzAstrAlabdhatvAnurUpasteSAM vinAzo bhaviSyati; kintu labdhavyavasthAzAstrA ye pApAnyakurvvan vyavasthAnusArAdeva teSAM vicAro bhaviSyati|
οσοι γαρ ανομως ημαρτον ανομως και απολουνται και οσοι εν νομω ημαρτον δια νομου κριθησονται
13 vyavasthAzrotAra Izvarasya samIpe niSpApA bhaviSyantIti nahi kintu vyavasthAcAriNa eva sapuNyA bhaviSyanti|
ου γαρ οι ακροαται του νομου δικαιοι παρα τω θεω αλλ οι ποιηται του νομου δικαιωθησονται
14 yato 'labdhavyavasthAzAstrA bhinnadezIyalokA yadi svabhAvato vyavasthAnurUpAn AcArAn kurvvanti tarhyalabdhazAstrAH santo'pi te sveSAM vyavasthAzAstramiva svayameva bhavanti|
οταν γαρ εθνη τα μη νομον εχοντα φυσει τα του νομου ποιη ουτοι νομον μη εχοντες εαυτοις εισιν νομος
15 teSAM manasi sAkSisvarUpe sati teSAM vitarkeSu ca kadA tAn doSiNaH kadA vA nirdoSAn kRtavatsu te svAntarlikhitasya vyavasthAzAstrasya pramANaM svayameva dadati|
οιτινες ενδεικνυνται το εργον του νομου γραπτον εν ταις καρδιαις αυτων συμμαρτυρουσης αυτων της συνειδησεως και μεταξυ αλληλων των λογισμων κατηγορουντων η και απολογουμενων
16 yasmin dine mayA prakAzitasya susaMvAdasyAnusArAd Izvaro yIzukhrISTena mAnuSANAm antaHkaraNAnAM gUDhAbhiprAyAn dhRtvA vicArayiSyati tasmin vicAradine tat prakAziSyate|
εν ημερα οτε κρινει ο θεος τα κρυπτα των ανθρωπων κατα το ευαγγελιον μου δια ιησου χριστου
17 pazya tvaM svayaM yihUdIti vikhyAto vyavasthopari vizvAsaM karoSi,
ιδε συ ιουδαιος επονομαζη και επαναπαυη τω νομω και καυχασαι εν θεω
18 Izvaramuddizya svaM zlAghase, tathA vyavasthayA zikSito bhUtvA tasyAbhimataM jAnAsi, sarvvAsAM kathAnAM sAraM viviMkSe,
και γινωσκεις το θελημα και δοκιμαζεις τα διαφεροντα κατηχουμενος εκ του νομου
19 aparaM jJAnasya satyatAyAzcAkarasvarUpaM zAstraM mama samIpe vidyata ato 'ndhalokAnAM mArgadarzayitA
πεποιθας τε σεαυτον οδηγον ειναι τυφλων φως των εν σκοτει
20 timirasthitalokAnAM madhye dIptisvarUpo'jJAnalokebhyo jJAnadAtA zizUnAM zikSayitAhameveti manyase|
παιδευτην αφρονων διδασκαλον νηπιων εχοντα την μορφωσιν της γνωσεως και της αληθειας εν τω νομω
21 parAn zikSayan svayaM svaM kiM na zikSayasi? vastutazcauryyaniSedhavyavasthAM pracArayan tvaM kiM svayameva corayasi?
ο ουν διδασκων ετερον σεαυτον ου διδασκεις ο κηρυσσων μη κλεπτειν κλεπτεις
22 tathA paradAragamanaM pratiSedhan svayaM kiM paradArAn gacchasi? tathA tvaM svayaM pratimAdveSI san kiM mandirasya dravyANi harasi?
ο λεγων μη μοιχευειν μοιχευεις ο βδελυσσομενος τα ειδωλα ιεροσυλεις
23 yastvaM vyavasthAM zlAghase sa tvaM kiM vyavasthAm avamatya nezvaraM sammanyase?
ος εν νομω καυχασαι δια της παραβασεως του νομου τον θεον ατιμαζεις
24 zAstre yathA likhati "bhinnadezinAM samIpe yuSmAkaM doSAd Izvarasya nAmno nindA bhavati|"
το γαρ ονομα του θεου δι υμας βλασφημειται εν τοις εθνεσιν καθως γεγραπται
25 yadi vyavasthAM pAlayasi tarhi tava tvakchedakriyA saphalA bhavati; yati vyavasthAM laGghase tarhi tava tvakchedo'tvakchedo bhaviSyati|
περιτομη μεν γαρ ωφελει εαν νομον πρασσης εαν δε παραβατης νομου ης η περιτομη σου ακροβυστια γεγονεν
26 yato vyavasthAzAstrAdiSTadharmmakarmmAcArI pumAn atvakchedI sannapi kiM tvakchedinAM madhye na gaNayiSyate?
εαν ουν η ακροβυστια τα δικαιωματα του νομου φυλασση ουχι η ακροβυστια αυτου εις περιτομην λογισθησεται
27 kintu labdhazAstrazchinnatvak ca tvaM yadi vyavasthAlaGghanaM karoSi tarhi vyavasthApAlakAH svAbhAvikAcchinnatvaco lokAstvAM kiM na dUSayiSyanti?
και κρινει η εκ φυσεως ακροβυστια τον νομον τελουσα σε τον δια γραμματος και περιτομης παραβατην νομου
28 tasmAd yo bAhye yihUdI sa yihUdI nahi tathAGgasya yastvakchedaH sa tvakchedo nahi;
ου γαρ ο εν τω φανερω ιουδαιος εστιν ουδε η εν τω φανερω εν σαρκι περιτομη
29 kintu yo jana Antariko yihUdI sa eva yihUdI aparaJca kevalalikhitayA vyavasthayA na kintu mAnasiko yastvakchedo yasya ca prazaMsA manuSyebhyo na bhUtvA IzvarAd bhavati sa eva tvakchedaH|
αλλ ο εν τω κρυπτω ιουδαιος και περιτομη καρδιας εν πνευματι ου γραμματι ου ο επαινος ουκ εξ ανθρωπων αλλ εκ του θεου
