romiNaH 10
1 he bhrAtara isrAyelIyalokA yat paritrANaM prApnuvanti tadahaM manasAbhilaSan Izvarasya samIpe prArthaye|
αδελφοι η μεν ευδοκια της εμης καρδιας και η δεησις η προς τον θεον υπερ του ισραηλ εστιν εις σωτηριαν
2 yata Izvare teSAM ceSTA vidyata ityatrAhaM sAkSyasmi; kintu teSAM sA ceSTA sajJAnA nahi,
μαρτυρω γαρ αυτοις οτι ζηλον θεου εχουσιν αλλ ου κατ επιγνωσιν
3 yatasta IzvaradattaM puNyam avijJAya svakRtapuNyaM sthApayitum ceSTamAnA Izvaradattasya puNyasya nighnatvaM na svIkurvvanti|
αγνοουντες γαρ την του θεου δικαιοσυνην και την ιδιαν δικαιοσυνην ζητουντες στησαι τη δικαιοσυνη του θεου ουχ υπεταγησαν
4 khrISTa ekaikavizvAsijanAya puNyaM dAtuM vyavasthAyAH phalasvarUpo bhavati|
τελος γαρ νομου χριστος εις δικαιοσυνην παντι τω πιστευοντι
5 vyavasthApAlanena yat puNyaM tat mUsA varNayAmAsa, yathA, yo janastAM pAlayiSyati sa taddvArA jIviSyati|
μωσης γαρ γραφει την δικαιοσυνην την εκ του νομου οτι ο ποιησας αυτα ανθρωπος ζησεται εν αυτοις
6 kintu pratyayena yat puNyaM tad etAdRzaM vAkyaM vadati, kaH svargam Aruhya khrISTam avarohayiSyati?
η δε εκ πιστεως δικαιοσυνη ουτως λεγει μη ειπης εν καρδια σου τις αναβησεται εις τον ουρανον τουτ εστιν χριστον καταγαγειν
7 ko vA pretalokam avaruhya khrISTaM mRtagaNamadhyAd AneSyatIti vAk manasi tvayA na gaditavyA| (Abyssos g12)
η τις καταβησεται εις την αβυσσον τουτ εστιν χριστον εκ νεκρων αναγαγειν (Abyssos g12)
8 tarhi kiM bravIti? tad vAkyaM tava samIpastham arthAt tava vadane manasi cAste, tacca vAkyam asmAbhiH pracAryyamANaM vizvAsasya vAkyameva|
αλλα τι λεγει εγγυς σου το ρημα εστιν εν τω στοματι σου και εν τη καρδια σου τουτ εστιν το ρημα της πιστεως ο κηρυσσομεν
9 vastutaH prabhuM yIzuM yadi vadanena svIkaroSi, tathezvarastaM zmazAnAd udasthApayad iti yadyantaHkaraNena vizvasiSi tarhi paritrANaM lapsyase|
οτι εαν ομολογησης εν τω στοματι σου κυριον ιησουν και πιστευσης εν τη καρδια σου οτι ο θεος αυτον ηγειρεν εκ νεκρων σωθηση
10 yasmAt puNyaprAptyartham antaHkaraNena vizvasitavyaM paritrANArthaJca vadanena svIkarttavyaM|
καρδια γαρ πιστευεται εις δικαιοσυνην στοματι δε ομολογειται εις σωτηριαν
11 zAstre yAdRzaM likhati vizvasiSyati yastatra sa jano na trapiSyate|
λεγει γαρ η γραφη πας ο πιστευων επ αυτω ου καταισχυνθησεται
12 ityatra yihUdini tadanyaloke ca kopi vizeSo nAsti yasmAd yaH sarvveSAm advitIyaH prabhuH sa nijayAcakAna sarvvAn prati vadAnyo bhavati|
ου γαρ εστιν διαστολη ιουδαιου τε και ελληνος ο γαρ αυτος κυριος παντων πλουτων εις παντας τους επικαλουμενους αυτον
13 yataH, yaH kazcit paramezasya nAmnA hi prArthayiSyate| sa eva manujo nUnaM paritrAto bhaviSyati|
πας γαρ ος αν επικαλεσηται το ονομα κυριου σωθησεται
14 yaM ye janA na pratyAyan te tamuddizya kathaM prArthayiSyante? ye vA yasyAkhyAnaM kadApi na zrutavantaste taM kathaM pratyeSyanti? aparaM yadi pracArayitAro na tiSThanti tadA kathaM te zroSyanti?
πως ουν επικαλεσονται εις ον ουκ επιστευσαν πως δε πιστευσουσιν ου ουκ ηκουσαν πως δε ακουσουσιν χωρις κηρυσσοντος
15 yadi vA preritA na bhavanti tadA kathaM pracArayiSyanti? yAdRzaM likhitam Aste, yathA, mAGgalikaM susaMvAdaM dadatyAnIya ye narAH| pracArayanti zAntezca susaMvAdaM janAstu ye| teSAM caraNapadmAni kIdRk zobhAnvitAni hi|
πως δε κηρυξουσιν εαν μη αποσταλωσιν καθως γεγραπται ως ωραιοι οι ποδες των ευαγγελιζομενων ειρηνην των ευαγγελιζομενων τα αγαθα
16 kintu te sarvve taM susaMvAdaM na gRhItavantaH| yizAyiyo yathA likhitavAn| asmatpracArite vAkye vizvAsamakaroddhi kaH|
αλλ ου παντες υπηκουσαν τω ευαγγελιω ησαιας γαρ λεγει κυριε τις επιστευσεν τη ακοη ημων
17 ataeva zravaNAd vizvAsa aizvaravAkyapracArAt zravaNaJca bhavati|
αρα η πιστις εξ ακοης η δε ακοη δια ρηματος θεου
18 tarhyahaM bravImi taiH kiM nAzrAvi? avazyam azrAvi, yasmAt teSAM zabdo mahIM vyApnod vAkyaJca nikhilaM jagat|
αλλα λεγω μη ουκ ηκουσαν μενουνγε εις πασαν την γην εξηλθεν ο φθογγος αυτων και εις τα περατα της οικουμενης τα ρηματα αυτων
19 aparamapi vadAmi, isrAyelIyalokAH kim etAM kathAM na budhyante? prathamato mUsA idaM vAkyaM provAca, ahamuttApayiSye tAn agaNyamAnavairapi| klekSyAmi jAtim etAJca pronmattabhinnajAtibhiH|
αλλα λεγω μη ουκ εγνω ισραηλ πρωτος μωσης λεγει εγω παραζηλωσω υμας επ ουκ εθνει επι εθνει ασυνετω παροργιω υμας
20 aparaJca yizAyiyo'tizayAkSobheNa kathayAmAsa, yathA, adhi mAM yaistu nAceSTi samprAptastai rjanairahaM| adhi mAM yai rna sampRSTaM vijJAtastai rjanairahaM||
ησαιας δε αποτολμα και λεγει ευρεθην τοις εμε μη ζητουσιν εμφανης εγενομην τοις εμε μη επερωτωσιν
21 kintvisrAyelIyalokAn adhi kathayAJcakAra, yairAjJAlaGghibhi rlokai rviruddhaM vAkyamucyate| tAn pratyeva dinaM kRtsnaM hastau vistArayAmyahaM||
προς δε τον ισραηλ λεγει ολην την ημεραν εξεπετασα τας χειρας μου προς λαον απειθουντα και αντιλεγοντα
