< yohanaH 4 >

1 yIzuH svayaM nAmajjayat kevalaM tasya ziSyA amajjayat kintu yohano'dhikaziSyAn sa karoti majjayati ca,
ut ergo cognovit Iesus quia audierunt Pharisaei quia Iesus plures discipulos facit et baptizat quam Iohannes
2 phirUzina imAM vArttAmazRNvan iti prabhuravagatya
quamquam Iesus non baptizaret sed discipuli eius
3 yihUdIyadezaM vihAya puna rgAlIlam Agat|
reliquit Iudaeam et abiit iterum in Galilaeam
4 tataH zomiroNapradezasya madyena tena gantavye sati
oportebat autem eum transire per Samariam
5 yAkUb nijaputrAya yUSaphe yAM bhUmim adadAt tatsamIpasthAyi zomiroNapradezasya sukhAr nAmnA vikhyAtasya nagarasya sannidhAvupAsthAt|
venit ergo in civitatem Samariae quae dicitur Sychar iuxta praedium quod dedit Iacob Ioseph filio suo
6 tatra yAkUbaH prahirAsIt; tadA dvitIyayAmavelAyAM jAtAyAM sa mArge zramApannastasya praheH pArzve upAvizat|
erat autem ibi fons Iacob Iesus ergo fatigatus ex itinere sedebat sic super fontem hora erat quasi sexta
7 etarhi kAcit zomiroNIyA yoSit toyottolanArtham tatrAgamat
venit mulier de Samaria haurire aquam dicit ei Iesus da mihi bibere
8 tadA ziSyAH khAdyadravyANi kretuM nagaram agacchan|
discipuli enim eius abierant in civitatem ut cibos emerent
9 yIzuH zomiroNIyAM tAM yoSitam vyAhArSIt mahyaM kiJcit pAnIyaM pAtuM dehi| kintu zomiroNIyaiH sAkaM yihUdIyalokA na vyavAharan tasmAddhetoH sAkathayat zomiroNIyA yoSitadahaM tvaM yihUdIyosi kathaM mattaH pAnIyaM pAtum icchasi?
dicit ergo ei mulier illa samaritana quomodo tu Iudaeus cum sis bibere a me poscis quae sum mulier samaritana non enim coutuntur Iudaei Samaritanis
10 tato yIzuravadad Izvarasya yaddAnaM tatkIdRk pAnIyaM pAtuM mahyaM dehi ya itthaM tvAM yAcate sa vA ka iti cedajJAsyathAstarhi tamayAciSyathAH sa ca tubhyamamRtaM toyamadAsyat|
respondit Iesus et dixit ei si scires donum Dei et quis est qui dicit tibi da mihi bibere tu forsitan petisses ab eo et dedisset tibi aquam vivam
11 tadA sA sImantinI bhASitavati, he maheccha prahirgambhIro bhavato nIrottolanapAtraM nAstI ca tasmAt tadamRtaM kIlAlaM kutaH prApsyasi?
dicit ei mulier Domine neque in quo haurias habes et puteus altus est unde ergo habes aquam vivam
12 yosmabhyam imamandhUM dadau, yasya ca parijanA gomeSAdayazca sarvve'sya praheH pAnIyaM papuretAdRzo yosmAkaM pUrvvapuruSo yAkUb tasmAdapi bhavAn mahAn kiM?
numquid tu maior es patre nostro Iacob qui dedit nobis puteum et ipse ex eo bibit et filii eius et pecora eius
13 tato yIzurakathayad idaM pAnIyaM saH pivati sa punastRSArtto bhaviSyati,
respondit Iesus et dixit ei omnis qui bibit ex aqua hac sitiet iterum
14 kintu mayA dattaM pAnIyaM yaH pivati sa punaH kadApi tRSArtto na bhaviSyati| mayA dattam idaM toyaM tasyAntaH prasravaNarUpaM bhUtvA anantAyuryAvat sroSyati| (aiōn g165, aiōnios g166)
qui autem biberit ex aqua quam ego dabo ei non sitiet in aeternum sed aqua quam dabo ei fiet in eo fons aquae salientis in vitam aeternam (aiōn g165, aiōnios g166)
15 tadA sA vanitAkathayat he maheccha tarhi mama punaH pIpAsA yathA na jAyate toyottolanAya yathAtrAgamanaM na bhavati ca tadarthaM mahyaM tattoyaM dehI|
dicit ad eum mulier Domine da mihi hanc aquam ut non sitiam neque veniam huc haurire
16 tato yIzUravadadyAhi tava patimAhUya sthAne'trAgaccha|
dicit ei Iesus vade voca virum tuum et veni huc
17 sA vAmAvadat mama patirnAsti| yIzuravadat mama patirnAstIti vAkyaM bhadramavocaH|
respondit mulier et dixit non habeo virum dicit ei Iesus bene dixisti quia non habeo virum
18 yatastava paJca patayobhavan adhunA tu tvayA sArddhaM yastiSThati sa tava bharttA na vAkyamidaM satyamavAdiH|
quinque enim viros habuisti et nunc quem habes non est tuus vir hoc vere dixisti
19 tadA sA mahilA gaditavati he maheccha bhavAn eko bhaviSyadvAdIti buddhaM mayA|
dicit ei mulier Domine video quia propheta es tu
20 asmAkaM pitRlokA etasmin ziloccaye'bhajanta, kintu bhavadbhirucyate yirUzAlam nagare bhajanayogyaM sthAnamAste|
patres nostri in monte hoc adoraverunt et vos dicitis quia Hierosolymis est locus ubi adorare oportet
21 yIzuravocat he yoSit mama vAkye vizvasihi yadA yUyaM kevalazaile'smin vA yirUzAlam nagare piturbhajanaM na kariSyadhve kAla etAdRza AyAti|
dicit ei Iesus mulier crede mihi quia veniet hora quando neque in monte hoc neque in Hierosolymis adorabitis Patrem
22 yUyaM yaM bhajadhve taM na jAnItha, kintu vayaM yaM bhajAmahe taM jAnImahe, yato yihUdIyalokAnAM madhyAt paritrANaM jAyate|
vos adoratis quod nescitis nos adoramus quod scimus quia salus ex Iudaeis est
23 kintu yadA satyabhaktA AtmanA satyarUpeNa ca piturbhajanaM kariSyante samaya etAdRza AyAti, varam idAnImapi vidyate; yata etAdRzo bhatkAn pitA ceSTate|
sed venit hora et nunc est quando veri adoratores adorabunt Patrem in spiritu et veritate nam et Pater tales quaerit qui adorent eum
24 Izvara AtmA; tatastasya ye bhaktAstaiH sa AtmanA satyarUpeNa ca bhajanIyaH|
spiritus est Deus et eos qui adorant eum in spiritu et veritate oportet adorare
25 tadA sA mahilAvAdIt khrISTanAmnA vikhyAto'bhiSiktaH puruSa AgamiSyatIti jAnAmi sa ca sarvvAH kathA asmAn jJApayiSyati|
dicit ei mulier scio quia Messias venit qui dicitur Christus cum ergo venerit ille nobis adnuntiabit omnia
26 tato yIzuravadat tvayA sArddhaM kathanaM karomi yo'ham ahameva sa puruSaH|
dicit ei Iesus ego sum qui loquor tecum
27 etasmin samaye ziSyA Agatya tathA striyA sArddhaM tasya kathopakathane mahAzcaryyam amanyanta tathApi bhavAn kimicchati? yadvA kimartham etayA sArddhaM kathAM kathayati? iti kopi nApRcchat|
et continuo venerunt discipuli eius et mirabantur quia cum muliere loquebatur nemo tamen dixit quid quaeris aut quid loqueris cum ea
28 tataH paraM sA nArI kalazaM sthApayitvA nagaramadhyaM gatvA lokebhyokathAyad
reliquit ergo hydriam suam mulier et abiit in civitatem et dicit illis hominibus
29 ahaM yadyat karmmAkaravaM tatsarvvaM mahyamakathayad etAdRzaM mAnavamekam Agatya pazyata ru kim abhiSikto na bhavati?
venite videte hominem qui dixit mihi omnia quaecumque feci numquid ipse est Christus
30 tataste nagarAd bahirAgatya tAtasya samIpam Ayan|
exierunt de civitate et veniebant ad eum
31 etarhi ziSyAH sAdhayitvA taM vyAhArSuH he guro bhavAn kiJcid bhUktAM|
interea rogabant eum discipuli dicentes rabbi manduca
32 tataH sovadad yuSmAbhiryanna jJAyate tAdRzaM bhakSyaM mamAste|
ille autem dixit eis ego cibum habeo manducare quem vos nescitis
33 tadA ziSyAH parasparaM praSTum Arambhanta, kimasmai kopi kimapi bhakSyamAnIya dattavAn?
dicebant ergo discipuli ad invicem numquid aliquis adtulit ei manducare
34 yIzuravocat matprerakasyAbhimatAnurUpakaraNaM tasyaiva karmmasiddhikAraNaJca mama bhakSyaM|
dicit eis Iesus meus cibus est ut faciam voluntatem eius qui misit me ut perficiam opus eius
35 mAsacatuSTaye jAte zasyakarttanasamayo bhaviSyatIti vAkyaM yuSmAbhiH kiM nodyate? kintvahaM vadAmi, zira uttolya kSetrANi prati nirIkSya pazyata, idAnIM karttanayogyAni zuklavarNAnyabhavan|
nonne vos dicitis quod adhuc quattuor menses sunt et messis venit ecce dico vobis levate oculos vestros et videte regiones quia albae sunt iam ad messem
36 yazchinatti sa vetanaM labhate anantAyuHsvarUpaM zasyaM sa gRhlAti ca, tenaiva vaptA chettA ca yugapad AnandataH| (aiōnios g166)
et qui metit mercedem accipit et congregat fructum in vitam aeternam ut et qui seminat simul gaudeat et qui metit (aiōnios g166)
37 itthaM sati vapatyekazchinatyanya iti vacanaM siddhyati|
in hoc enim est verbum verum quia alius est qui seminat et alius est qui metit
38 yatra yUyaM na paryyazrAmyata tAdRzaM zasyaM chettuM yuSmAn prairayam anye janAHparyyazrAmyan yUyaM teSAM zragasya phalam alabhadhvam|
ego misi vos metere quod vos non laborastis alii laboraverunt et vos in laborem eorum introistis
39 yasmin kAle yadyat karmmAkArSaM tatsarvvaM sa mahyam akathayat tasyA vanitAyA idaM sAkSyavAkyaM zrutvA tannagaranivAsino bahavaH zomiroNIyalokA vyazvasan|
ex civitate autem illa multi crediderunt in eum Samaritanorum propter verbum mulieris testimonium perhibentis quia dixit mihi omnia quaecumque feci
40 tathA ca tasyAntike samupasthAya sveSAM sannidhau katicid dinAni sthAtuM tasmin vinayam akurvvAna tasmAt sa dinadvayaM tatsthAne nyavaSTat
cum venissent ergo ad illum Samaritani rogaverunt eum ut ibi maneret et mansit ibi duos dies
41 tatastasyopadezena bahavo'pare vizvasya
et multo plures crediderunt propter sermonem eius
42 tAM yoSAmavadan kevalaM tava vAkyena pratIma iti na, kintu sa jagato'bhiSiktastrAteti tasya kathAM zrutvA vayaM svayamevAjJAsamahi|
et mulieri dicebant quia iam non propter tuam loquellam credimus ipsi enim audivimus et scimus quia hic est vere salvator mundi
43 svadeze bhaviSyadvaktuH satkAro nAstIti yadyapi yIzuH pramANaM datvAkathayat
post duos autem dies exiit inde et abiit in Galilaeam
44 tathApi divasadvayAt paraM sa tasmAt sthAnAd gAlIlaM gatavAn|
ipse enim Iesus testimonium perhibuit quia propheta in sua patria honorem non habet
45 anantaraM ye gAlIlI liyalokA utsave gatA utsavasamaye yirUzalam nagare tasya sarvvAH kriyA apazyan te gAlIlam AgataM tam AgRhlan|
cum ergo venisset in Galilaeam exceperunt eum Galilaei cum omnia vidissent quae fecerat Hierosolymis in die festo et ipsi enim venerant in diem festum
46 tataH param yIzu ryasmin kAnnAnagare jalaM drAkSArasam Akarot tat sthAnaM punaragAt| tasminneva samaye kasyacid rAjasabhAstArasya putraH kapharnAhUmapurI rogagrasta AsIt|
venit ergo iterum in Cana Galilaeae ubi fecit aquam vinum et erat quidam regulus cuius filius infirmabatur Capharnaum
47 sa yehUdIyadezAd yIzo rgAlIlAgamanavArttAM nizamya tasya samIpaM gatvA prArthya vyAhRtavAn mama putrasya prAyeNa kAla AsannaH bhavAn Agatya taM svasthaM karotu|
hic cum audisset quia Iesus adveniret a Iudaea in Galilaeam abiit ad eum et rogabat eum ut descenderet et sanaret filium eius incipiebat enim mori
48 tadA yIzurakathayad AzcaryyaM karmma citraM cihnaM ca na dRSTA yUyaM na pratyeSyatha|
dixit ergo Iesus ad eum nisi signa et prodigia videritis non creditis
49 tataH sa sabhAsadavadat he maheccha mama putre na mRte bhavAnAgacchatu|
dicit ad eum regulus Domine descende priusquam moriatur filius meus
50 yIzustamavadad gaccha tava putro'jIvIt tadA yIzunoktavAkye sa vizvasya gatavAn|
dicit ei Iesus vade filius tuus vivit credidit homo sermoni quem dixit ei Iesus et ibat
51 gamanakAle mArgamadhye dAsAstaM sAkSAtprApyAvadan bhavataH putro'jIvIt|
iam autem eo descendente servi occurrerunt ei et nuntiaverunt dicentes quia filius eius viveret
52 tataH kaM kAlamArabhya rogapratIkArArambho jAtA iti pRSTe tairuktaM hyaH sArddhadaNDadvayAdhikadvitIyayAme tasya jvaratyAgo'bhavat|
interrogabat ergo horam ab eis in qua melius habuerit et dixerunt ei quia heri hora septima reliquit eum febris
53 tadA yIzustasmin kSaNe proktavAn tava putro'jIvIt pitA tadbuddhvA saparivAro vyazvasIt|
cognovit ergo pater quia illa hora erat in qua dixit ei Iesus filius tuus vivit et credidit ipse et domus eius tota
54 yihUdIyadezAd Agatya gAlIli yIzuretad dvitIyam AzcaryyakarmmAkarot|
hoc iterum secundum signum fecit Iesus cum venisset a Iudaea in Galilaeam

< yohanaH 4 >