ibriNaH 5
1 yaH kazcit mahAyAjako bhavati sa mAnavAnAM madhyAt nItaH san mAnavAnAM kRta IzvaroddezyaviSaye'rthata upahArANAM pApArthakabalInAJca dAna niyujyate|
πας γαρ αρχιερευς εξ ανθρωπων λαμβανομενος υπερ ανθρωπων καθισταται τα προς τον θεον ινα προσφερη δωρα τε και θυσιας υπερ αμαρτιων
2 sa cAjJAnAM bhrAntAnAJca lokAnAM duHkhena duHkhI bhavituM zaknoti, yato hetoH sa svayamapi daurbbalyaveSTito bhavati|
μετριοπαθειν δυναμενος τοις αγνοουσιν και πλανωμενοις επει και αυτος περικειται ασθενειαν
3 etasmAt kAraNAcca yadvat lokAnAM kRte tadvad AtmakRte'pi pApArthakabalidAnaM tena karttavyaM|
και δια ταυτην οφειλει καθως περι του λαου ουτως και περι εαυτου προσφερειν υπερ αμαρτιων
4 sa ghoccapadaH svecchAtaH kenApi na gRhyate kintu hAroNa iva ya IzvareNAhUyate tenaiva gRhyate|
και ουχ εαυτω τις λαμβανει την τιμην αλλα ο καλουμενος υπο του θεου καθαπερ και ο ααρων
5 evamprakAreNa khrISTo'pi mahAyAjakatvaM grahItuM svIyagauravaM svayaM na kRtavAn, kintu "madIyatanayo'si tvam adyaiva janito mayeti" vAcaM yastaM bhASitavAn sa eva tasya gauravaM kRtavAn|
ουτως και ο χριστος ουχ εαυτον εδοξασεν γενηθηναι αρχιερεα αλλ ο λαλησας προς αυτον υιος μου ει συ εγω σημερον γεγεννηκα σε
καθως και εν ετερω λεγει συ ιερευς εις τον αιωνα κατα την ταξιν μελχισεδεκ (aiōn g165)
7 sa ca dehavAsakAle bahukrandanenAzrupAtena ca mRtyuta uddharaNe samarthasya pituH samIpe punaH punarvinatiM prarthanAJca kRtvA tatphalarUpiNIM zaGkAto rakSAM prApya ca
ος εν ταις ημεραις της σαρκος αυτου δεησεις τε και ικετηριας προς τον δυναμενον σωζειν αυτον εκ θανατου μετα κραυγης ισχυρας και δακρυων προσενεγκας και εισακουσθεις απο της ευλαβειας
8 yadyapi putro'bhavat tathApi yairaklizyata tairAjJAgrahaNam azikSata|
καιπερ ων υιος εμαθεν αφ ων επαθεν την υπακοην
9 itthaM siddhIbhUya nijAjJAgrAhiNAM sarvveSAm anantaparitrANasya kAraNasvarUpo 'bhavat| (aiōnios g166)
και τελειωθεις εγενετο τοις υπακουουσιν αυτω πασιν αιτιος σωτηριας αιωνιου (aiōnios g166)
10 tasmAt sa malkISedakaH zreNIbhukto mahAyAjaka IzvareNAkhyAtaH|
προσαγορευθεις υπο του θεου αρχιερευς κατα την ταξιν μελχισεδεκ
11 tamadhyasmAkaM bahukathAH kathayitavyAH kintu tAH stabdhakarNai ryuSmAbhi rdurgamyAH|
περι ου πολυς ημιν ο λογος και δυσερμηνευτος λεγειν επει νωθροι γεγονατε ταις ακοαις
12 yato yUyaM yadyapi samayasya dIrghatvAt zikSakA bhavitum azakSyata tathApIzvarasya vAkyAnAM yA prathamA varNamAlA tAmadhi zikSAprApti ryuSmAkaM punarAvazyakA bhavati, tathA kaThinadravye nahi kintu dugdhe yuSmAkaM prayojanam Aste|
και γαρ οφειλοντες ειναι διδασκαλοι δια τον χρονον παλιν χρειαν εχετε του διδασκειν υμας τινα τα στοιχεια της αρχης των λογιων του θεου και γεγονατε χρειαν εχοντες γαλακτος και ου στερεας τροφης
13 yo dugdhapAyI sa zizurevetikAraNAt dharmmavAkye tatparo nAsti|
πας γαρ ο μετεχων γαλακτος απειρος λογου δικαιοσυνης νηπιος γαρ εστιν
14 kintu sadasadvicAre yeSAM cetAMsi vyavahAreNa zikSitAni tAdRzAnAM siddhalokAnAM kaThoradravyeSu prayojanamasti|
τελειων δε εστιν η στερεα τροφη των δια την εξιν τα αισθητηρια γεγυμνασμενα εχοντων προς διακρισιν καλου τε και κακου
