gAlAtinaH 1
1 manuSyebhyo nahi manuSyairapi nahi kintu yIzukhrISTena mRtagaNamadhyAt tasyotthApayitrA pitrezvareNa ca prerito yo'haM paulaH so'haM
παυλος αποστολος ουκ απ ανθρωπων ουδε δι ανθρωπου αλλα δια ιησου χριστου και θεου πατρος του εγειραντος αυτον εκ νεκρων
2 matsahavarttino bhrAtarazca vayaM gAlAtIyadezasthAH samitIH prati patraM likhAmaH|
και οι συν εμοι παντες αδελφοι ταις εκκλησιαις της γαλατιας
3 pitrezvareNAsmAMka prabhunA yIzunA khrISTena ca yuSmabhyam anugrahaH zAntizca dIyatAM|
χαρις υμιν και ειρηνη απο θεου πατρος και κυριου ημων ιησου χριστου
του δοντος εαυτον υπερ των αμαρτιων ημων οπως εξεληται ημας εκ του ενεστωτος αιωνος πονηρου κατα το θελημα του θεου και πατρος ημων (aiōn g165)
ω η δοξα εις τους αιωνας των αιωνων αμην (aiōn g165)
6 khrISTasyAnugraheNa yo yuSmAn AhUtavAn tasmAnnivRtya yUyam atitUrNam anyaM susaMvAdam anvavarttata tatrAhaM vismayaM manye|
θαυμαζω οτι ουτως ταχεως μετατιθεσθε απο του καλεσαντος υμας εν χαριτι χριστου εις ετερον ευαγγελιον
7 so'nyasusaMvAdaH susaMvAdo nahi kintu kecit mAnavA yuSmAn caJcalIkurvvanti khrISTIyasusaMvAdasya viparyyayaM karttuM ceSTante ca|
ο ουκ εστιν αλλο ει μη τινες εισιν οι ταρασσοντες υμας και θελοντες μεταστρεψαι το ευαγγελιον του χριστου
8 yuSmAkaM sannidhau yaH susaMvAdo'smAbhi rghoSitastasmAd anyaH susaMvAdo'smAkaM svargIyadUtAnAM vA madhye kenacid yadi ghoSyate tarhi sa zapto bhavatu|
αλλα και εαν ημεις η αγγελος εξ ουρανου ευαγγελιζηται υμιν παρ ο ευηγγελισαμεθα υμιν αναθεμα εστω
9 pUrvvaM yadvad akathayAma, idAnImahaM punastadvat kathayAmi yUyaM yaM susaMvAdaM gRhItavantastasmAd anyo yena kenacid yuSmatsannidhau ghoSyate sa zapto bhavatu|
ως προειρηκαμεν και αρτι παλιν λεγω ει τις υμας ευαγγελιζεται παρ ο παρελαβετε αναθεμα εστω
10 sAmprataM kamaham anunayAmi? IzvaraM kiMvA mAnavAn? ahaM kiM mAnuSebhyo rocituM yate? yadyaham idAnImapi mAnuSebhyo ruruciSeya tarhi khrISTasya paricArako na bhavAmi|
αρτι γαρ ανθρωπους πειθω η τον θεον η ζητω ανθρωποις αρεσκειν ει γαρ ετι ανθρωποις ηρεσκον χριστου δουλος ουκ αν ημην
11 he bhrAtaraH, mayA yaH susaMvAdo ghoSitaH sa mAnuSAnna labdhastadahaM yuSmAn jJApayAmi|
γνωριζω δε υμιν αδελφοι το ευαγγελιον το ευαγγελισθεν υπ εμου οτι ουκ εστιν κατα ανθρωπον
12 ahaM kasmAccit manuSyAt taM na gRhItavAn na vA zikSitavAn kevalaM yIzoH khrISTasya prakAzanAdeva|
ουδε γαρ εγω παρα ανθρωπου παρελαβον αυτο ουτε εδιδαχθην αλλα δι αποκαλυψεως ιησου χριστου
13 purA yihUdimatAcArI yadAham AsaM tadA yAdRzam AcaraNam akaravam Izvarasya samitiM pratyatIvopadravaM kurvvan yAdRk tAM vyanAzayaM tadavazyaM zrutaM yuSmAbhiH|
ηκουσατε γαρ την εμην αναστροφην ποτε εν τω ιουδαισμω οτι καθ υπερβολην εδιωκον την εκκλησιαν του θεου και επορθουν αυτην
14 aparaJca pUrvvapuruSaparamparAgateSu vAkyeSvanyApekSAtIvAsaktaH san ahaM yihUdidharmmate mama samavayaskAn bahUn svajAtIyAn atyazayi|
και προεκοπτον εν τω ιουδαισμω υπερ πολλους συνηλικιωτας εν τω γενει μου περισσοτερως ζηλωτης υπαρχων των πατρικων μου παραδοσεων
15 kiJca ya Izvaro mAtRgarbhasthaM mAM pRthak kRtvA svIyAnugraheNAhUtavAn
οτε δε ευδοκησεν ο θεος ο αφορισας με εκ κοιλιας μητρος μου και καλεσας δια της χαριτος αυτου
16 sa yadA mayi svaputraM prakAzituM bhinnadezIyAnAM samIpe bhayA taM ghoSayituJcAbhyalaSat tadAhaM kravyazoNitAbhyAM saha na mantrayitvA
αποκαλυψαι τον υιον αυτου εν εμοι ινα ευαγγελιζωμαι αυτον εν τοις εθνεσιν ευθεως ου προσανεθεμην σαρκι και αιματι
17 pUrvvaniyuktAnAM preritAnAM samIpaM yirUzAlamaM na gatvAravadezaM gatavAn pazcAt tatsthAnAd dammeSakanagaraM parAvRtyAgatavAn|
ουδε ανηλθον εις ιεροσολυμα προς τους προ εμου αποστολους αλλ απηλθον εις αραβιαν και παλιν υπεστρεψα εις δαμασκον
18 tataH paraM varSatraye vyatIte'haM pitaraM sambhASituM yirUzAlamaM gatvA paJcadazadinAni tena sArddham atiSThaM|
επειτα μετα ετη τρια ανηλθον εις ιεροσολυμα ιστορησαι πετρον και επεμεινα προς αυτον ημερας δεκαπεντε
19 kintu taM prabho rbhrAtaraM yAkUbaJca vinA preritAnAM nAnyaM kamapyapazyaM|
ετερον δε των αποστολων ουκ ειδον ει μη ιακωβον τον αδελφον του κυριου
20 yAnyetAni vAkyAni mayA likhyante tAnyanRtAni na santi tad Izvaro jAnAti|
α δε γραφω υμιν ιδου ενωπιον του θεου οτι ου ψευδομαι
21 tataH param ahaM suriyAM kilikiyAJca dezau gatavAn|
επειτα ηλθον εις τα κλιματα της συριας και της κιλικιας
22 tadAnIM yihUdAdezasthAnAM khrISTasya samitInAM lokAH sAkSAt mama paricayamaprApya kevalaM janazrutimimAM labdhavantaH,
ημην δε αγνοουμενος τω προσωπω ταις εκκλησιαις της ιουδαιας ταις εν χριστω
23 yo janaH pUrvvam asmAn pratyupadravamakarot sa tadA yaM dharmmamanAzayat tamevedAnIM pracArayatIti|
μονον δε ακουοντες ησαν οτι ο διωκων ημας ποτε νυν ευαγγελιζεται την πιστιν ην ποτε επορθει
24 tasmAt te mAmadhIzvaraM dhanyamavadan|
και εδοξαζον εν εμοι τον θεον
